unstig jaar voor keuringsdienst an landbouwzaden en pootgoed 10% 8 1\% 6i% 8 7 6 41% Q /paarbank ,Een illusie armer Vanaf 1 februari 1978 gelden de volgende rentetarieven: een bank van deze tijd LAND BOUW SUCCESSEN IN DEN BOSCH VOOR FRANSE HANROORFOKKERS Schietoefeningen GROEISPA ARBE WIJ ZEN* SPAARDEPOSITO'S SPAARBILJETTEN AAN TOONDER TERMIJNREKENINGEN DE ZILVER VLOOT SELEKT EXTRA REKENING" SELEKTREKENING* PERFEKTREKENING* HYPOTHEKEN uua/t naderland Aannemersbedrijf H. Veenema werd TEBO EUILLETON 99 IIJDAG 10 FEBRUARI 1978 TEXELSE COURANT PAGINA 7 9e vrij hoge opbrengst van poot- rdappelen per ha heeft er voor de iderlandse Algemene uringsdienst voor landbouwzaden pootgoed (NAK) toe geleid dat in kan terugzien op een financieel nstig jaar. Dit deelde vorige week directeur van de keuringsdienst n de Noordzeepolders ir. G. Beelen ie op een door de NAK belegde ersvergadering. Ondanks de tegelijkertijd in Amster- m gehouden RAI werd de bijeen lost goed bezocht. Naast ir. Beelen, een overzicht gaf van de belangrijk landbouwgewassen in het afgelo- n jaar (1976) werd gesproken door de ren De Haan en Bakker. Door hen ird verder ingegaan op de onderwer- n veld- en partijkeuringen en het op- oren en bestrijden van virusziekten. De bijeenkomst werd geopend door voorzitter van de NAK-telersgroep Texel, H. de Lugt die er zijn waarde- g over uitsprak dat de opkomst van telers boven verwachting was. Hierna werd het woord gevoerd door G. Beelen. Hij deelde mee dat vooral hoeveelheid raaigrassen een sterke breiding heeft ondergaan. Bij de men is daarentegen een teruggang in pervlakte te constateren. Ir. Beelen verklaarde dat vooral bij de pootaardappelen in Noordholland een sterke uitbreiding bij de aangifte van veldkeuringen is geconstateerd. In 1974 was de oppervlakte nog 4.115 ha terwijl in 1977 in deze provincie reeds 5.897 ha voor veldkeuring werd aangeboden. De opbrengsten per ha zijn gemiddeld 5 ton lager dan in het jaar 1976. Vorig jaar (1976) werd er gemiddeld 23 ton per ha geplombeerd terwijl de verwach ting voor het oogstjaar 1977 gemiddeld 18 ton per ha is. Mede door de vrij hoge pootaardappelenopbrengst per ha was het financiële jaar 1976, volgens de heer Beelen ook gunstig voor de NAK. Van de opbrengst is een bedrag over geheveld naar het door de gezamenlijke keuringsdiensten ingestelde Structuur fonds, waardoor het mogelijk is dat bij alle afdelingen een uniform tarief kan gelden. De keuringsdiensten met de hoogste kosten krijgen een tegemoet koming die het mogelijk maakt zoveel mogelijk een tarief voor dezelfde ge wassen op verschillende plaatsen kan worden berekend. Phoma-besluit Naar aanleiding van het onlangs van kracht geworden koninklijk besluit in verband met Phoma deelde ir. Beelen mee dat van iedere partij aardappelen een Phoma-monster genomen zal worden. Omdat in Nederland dit onder zoek tot dusver niet door de overheid betaald wordt is overleg met het mini sterie gaande. In de ons omringende EEG landen worden vele onderdelen van de keuringen wel door de regering betaald. Ir. Beelen maakte bekend dat enige hoop bestaat dat ook de Nederlandse regering in de toekomst iets van het Phoma-onderzoek en overige keuringsposten voor zijn reke ning gaat nemen. Fusie In maart werd besloten dat de keu ringsdiensten van de districten Noord oostpolder/Flevoland en Noordholland zouden fuseren. De nieuwe stichting heeft inmiddels de naam Noordzee polders" gekregen. Het bestuur is voor lopig gelijk gebleven en bestaat daarom nog steeds uit twee maal 14 leden. Men streeft er naar het aantal bestuurs leden in de toekomst terug te brengen tot 18. De nieuwe Stichting Keurings dienst Noordzeepolders zal in Emmel- oord gevestigd worden. Naar wordt verwacht kan hier in mei 1979 een nieuw kantoorgebouw met laborato rium in gebruik worden genomen. Het kantoor Alkmaar zal dan opgeheven worden. De bijkantoren in Noordhol land zullen voorlopig blijven bestaan evenals het in Slootdorp gevestigde laboratorium. Over het proefbedrijf van de NAK in de Wieringermeer is nog geen definitief besluit genomen. Ir. Beelen zei tenslotte dat verwacht mag worden dat een en ander voor de telers in Noordholland en op Texel weinig zou veranderen. Het contact met de plaatselijke keurmeesters blijft gelijk evenals de doelstelling van de NAK, om de telers zo goed mogelijk te bedienen. Matige kwaliteit De heer De Haan die verder inging op de kwaliteitsfactoren van het uitge- pote materiaal verklaarde dat het uit gangsmateriaal waarover men in het af- gelopen jaar beschikte erg matig was. Dit was volgens hem in de laatste 12 jaar niet zo matig geweest. Ook de overgebleven hectares toonden dat aan. Er was 750 ha meer pootgoed waarvan er uiteindelijk maar 500 ha overbleef. Volgens De Haan stak Texel er toch zeer goed bij af omdat hier slechts 15% in klassering verlaagd moest worden. Ook de nacontrole leverde nogal eens teleurstellingen op. Bij de partijkeuringen valt plaatselijk de zware aantasting met Rhizoctonia op. Deze schimmelaantasting bezorgt de' pootaardappeltelers veel werk en uitval. NIEUWE RENTETARIEVEN Rente in vijf jaar oplopend tot 10% (gemiddeld 7% per jaar). Voordeel: zonder opzegtermijn blijft uw geld op ieder moment beschikbaar. 5 jaar vast 8 3 jaar vast 774% 4 jaar vast 7 V2% 2 jaar vast 7 Vnj voor aankoop van een eigen huis. 5 jaar vast 73Ai% (rente op rente) 2 jaar vast 63Ai% rente op rente Per biljet stort u f 689,- resp. f 877,-, na afloop van de termijn ontvangt u f 1000,-. 24 maanden opzegging 63/4 12 maanden opzegging 572% 6 maanden opzegging 5 Vrij voor aankoop van een eigen huis Jeugdspaarregcling Extra, een belastingvrije premie van 10% S U ontvangt 7% over de bedragen die op de rekening blijven staan, U betaalt 2% van de bedragen die U opneemt. U ontvangt 6% over de bedragen die op de rekening blijven staan; u betaalt 1% van de bedragen die u opneemt. f 2500,- per kalendermaand vrij. Geheel vrij voor aankoop van een eigen woning, voor aankoop van effekten via de spaarbank, voor betaling van rente en aflossing op een hypotheek van de spaarbank en voor betaling van belasting De basisrente is vastgesteld op 874% ongewijzigd Uit de praktijk blijkt dat loofplukken po sitief kan werken tegen de Rhizoctonia- aantasting. Dit verdient in de praktijk dan ook meer aandacht, aldus de heer De Haan. Vanaf 1975 wordt er gewerkt met labelcertificaten. Het „loodje" als plombe behoorde daarbij tot het verle den. De labels zijn bij machinaal dichtnaaien voor éénmalig gebruik be doeld. Worden de zakken door welke oorzaken dan ook nog eens open ge~ maakt dan mogen de gebruikte labels niet opnieuw gebruikt worden, maar moet men nieuwe labels halen. Er dienen ook niet te veel labels besteld te worden en nooit meer dan voor maxi maal 4 dagen. De maatregelen tegen Phoma zijn niet veranderd in 1877. Er worden geen speciale maatregelen verwacht van bedrijven die geen ster hebben. Op de bedrijven met een ster moet de kwikontsmetting plaats vinden (geen rookbommen). Er is in het komende jaar geen kans op promotie van de klassen meer mogelijk. De heer De Haan wees nog eens op het nut om vroeg met de selektie te beginnen. Het streven is naar een vroeg gewas, om daarna veel werk te maken van selectie bij vatbare rassen Virusziekten De heer Bakker stelde vervolgens dat er door onderzoek grote vorderingen gemaakt zijn in het opsporen en bestrij den van virusziekten. Het is nu namelijk bewezen dat alle soorten bladluizen het nieuwe Y-virus over kunnen brengen. Er wordt gezocht met tabaksplanten tussen de aardappelplanten naar de correlatie van het aantal bladluizen en de besmetting met het Y-virus van de aardappelplanten. De eerste resultaten zijn positief maar het geheel zal verder nog beproefd dienen te worden voor dat dit in de praktijk volop kan worden toegepast. In de lelieteelt wordt reeds jarenlang minerale olie toegepast om virusziekte aantasting tegen te gaan. Ook in de pootaardappelenteelt zijn daar in de af gelopen jaren proeven mee genomen. De eerste resultaten lijken hoopgevend, maar het mag nog niet toegepast wor den in de praktijk en het is geen methode om de selectie te vervangen. De kosten voor de bespuiting met dit middel zijn f500,— f600,— per ha. Er moet voor gezond en goed uitgangs materiaal gezorgd worden. Hier in kan vroeg een selectie plaats vinden wat volgens de heer Bakker teleurstellingen voorkomt. J. Koolhof T ondernemers-aktiviteiten Het in Den Burg gevestigde aanne mersbedrijf van de heer H. Veenema is met ingang van 1 februari in andere handen overgegaan. Onder de naam TEBO wordt het door het driemanschap Adrie v.d. Vliet [28], Piet Witte [29] en Theo Bakker [28] voorlopig gehuurd. Het is de bedoeling dat zij het bedrijf over enkele jaren volledig overnemen. H. Veenema (60) zet hiermee na 35 jaar een punt achter zijn aannemers- werk. Tot aan zijn pensioen zet hij alleen zijn huidige werkzaamheden als coördi nator bij het in verband met de rehabilitatieprojekt opgezette „Archi- tectenburo Texel" voort. De drie directieleden van Tebo ken nen elkaar al sinds de schoolbanken. Zo wel Van der Vliet als Witte en Bakker wonen in Den Burg. Hoewel van het drietal alleen v.d. Vliet (sinds 1976) over het vereiste aannemersdiploma beschikt is het de bedoeling dat alle directieleden in de besluitvorming ten opzichte van TEBO een gelijke inbreng hebben. Arie v.d. Vliet is 1214 jaar bij H. Veenema in dienst geweest. Aanvanke lijk als timmenman, maar de laatste 2 jaar vrijwel uitsluitend als uitvoerder van bouw- en verbouwprojekten. Piet Witte is ook timmerman van be roep. Hij was de laatste paar jaar werk zaam bij de BAM (Bataafse Aannemings Maatschappij) en daarvoor bij het Hel- derse bedrijf Van Wijnen. Theo Bakker werkte tot voor kort als verkoper van bouwmaterialen en keu kens bij J. C. Rab in Oudeschild. Daar voor werkte hij gedurende 8 jaar in de bouw. Het bedrijf blijft zich zoals onder de heer Veenema het geval was, bezig houden met alle werkzaamheden betref fende nieuw- en verbouwwerken. Men kan er eventueel ook voor het maken van bouwtekeningen en het aanvragen van bouwvergunningen terecht. Het aantal werknemers van TEBO bedraagt inmiddels 7, waaronder 4 timmerlieden, 1 metselaar, 1 opperman en 1 coördinator. Te Breezanddijk wordt op 17 februari a.s van 10 tot 19 uur geschoten met een grondmortier. Bij de vorige week in Den Bosch ge houden nationale tentoonstelling van de Ned. Konijnenfokkersbond hebben Texelse inzenders veel succes geboekt. Er waren in totaal 237 Franse Hangoor konijnen op deze tentoonstelling te zien. Door de Texelse inzenders (Arie Tim mer en P. v.d. Molen uit Oosterend) werd ondermeer twee maal het predi kaat F (fraai) én vier maal het predikaat ZG (zeer goed) behaald. In de afdeling Franse Hangoren, ram oud, behaalde Arie Timmer met zijn inzending de klassering ZG. Dit konijn werd tevens tot het beste dier van de show benoemd. Een inzending van P. v.d. Molen in de afdeling Witte Franse hangoren, ram oud, kreeg het predikaat F. In zijn afdeling werd het eerste en het werd tevens tot het tweede beste dier van de show benoemd. De overige resultaten waren als volgt: Konijngrijze Franse Hangoren, ram jong; Arie Timmer 1x F (2de plaats). Witte Franse Hangoren, ram jong (klas 7 stuks); Arie Timmer 2x ZG en P. v.d. Molen 1x ZG. Zij behaalden eveneens het kampioenschap en het reservekampioenschap in deze afde ling. Witte Franse Hangoren, voedsters jong, P. v.d Molen 1x ZG. Dit dier werd door een Oostenrijkste fokker aangekocht. door Leida Graafland 26. De volgende morgen rijdt Dolf ieteen na het ontbijt weg. Hij plaatst n kus op Jossa's wipneus en waar- huwt kwasi-ernstig: „Geen vreemde annen tijdens mijn afwezigheid in huis ilen; ik heb oom Frans beloofd goed J je te passen, maar als ik er niet ben, in ik mij niet zo goed van mijn taak vijten, snap je?" Jossa is er een beetje gepikeerd over, aar begrijpt, dat ze zich belachelijk zal aken, als ze het laat merken. Maar itwoordt wel, min of meer adrem: Mannen mogen altijd naar knappe ouwen, maar een vrouw mag niet nseen knappe man bunnen halen. Ik eet dus nog niet, wat ik doe, hoor!" laama ze beiden lachen. Bep van Lierop is helemaal niet huchter of verlegen. Ze laat hem iendelijk lachend binnen en zegt: Komt u eerst maar eens mee naar de luken. Kop koffie of thee? U kunt ezen". Ze drinken samen koffie en daarna lat het meisje hem voor naar een irtrek, dat voldoende licht heeft. „Me- aer zei, dat u hier waarschijnlijk wel zou kunnen werken. Morst u met verf? Dan leg ik een oud kleed neer, want dit zijn echte, oude Axminsters, begrijpt u?" Voor alle zekerheid worden er twee oude dekens op de grond gelegd. Dan stelt Dolf zijn ezel op en het doek, terwijl hij een schetsboek te voorschijn haalt. In de keuken heeft hij al gezegd, dat hij het meisje 't liefst van boven naakt schildert. Daar moet Bep wel even over nadenken. Tenslotte wordt er een com promis gevonden: Bep heeft een heel dun bloesje, dat ze over haar blote bovenlijf aantrekt. Dan is er formeel geen enkel bezwaar meer. Zelf zou ze niet ongenegen zijn halfnaakt te pose ren, maar ze heeft 't thuis nu eenmaal beloofd, dus Dolf heeft al gezien, dat ze een uit stekend figuur heeft en begint te schet sen. Bep vertelt, dat ze de tentoonstel ling ook heeft bezocht. Op advies van meneer Voorhoud. Dolf luistert naar haar rustige stem. Hij werkt door tot de middag en dan is het pauze, want poseren in een zo onbeweeglijk mogelij ke houding is de eerste keer tamelijk vermoeiend. Ze zegt: „Ik loop liever een hele avond met bladen van boven naar beneden en terug. Dan wordt ik niet zo moe. Hemeltje, mijn armen trillen ge woon!" Hij lacht. „Gaat wel over, Bep. Maar je hebt je kranig gehouden. Heb je vanmiddag nog een uurtje?". Dat heeft ze. Maar tot uiterlijk half drie, want ze moet ook nog het nodige huiswerk doen. „Ik heb maar drie keer in de week een werkster en het is een kanjer van een huis. Wel mooi, maar bewerkelijk. Overigens, ik heb 't hier geweldig naar mijn zin". Tegen half vier is Dolf weer terug in Boxtel. Het is niet druk geweest in de winkel; Jossa staat in haar eigen hoekje te schilderen, maar stopt ermee, als Dolf binnenkomt. „Hallo!" begroet ze hem. „En? De nodige inspiratie kunnen op doen?" Hij knikt enkele malen, gewoontege trouw zijn colbertjasje uittrekkend en die over een stoelleuning hangend. „Ja, het ging redelijk goed. Bep is een prima model. Ze heeft feeling voor poseren, maar haar mond staat geen moment stil". „Bracht ze je daarmee niet uit je concentratie?" Hij gaat zitten en steekt een sigaret op. „Och nee, je weet, als ik eenmaal goed aan de gang ben, vergeet ik alles om me heen". „Meneer Voorhoud nog gezien?" „Nee. Weet je, dat Bep helemaal alleen over dat grote huis gaat? Nu ja, ze heeft een keer of wat in de week een werkster, maar desondanks is er dan wel het een en ander te doen elke dag". „Is die Voorhoud vrijgezel? Weet je eigenlijk wat van hem?" „Ik ken hem enige jaren. Je weet, dat hij hier wel eens een paar keer in de zaak is geweest. Als ik me goed herinner, heeft hij me eens verteld weduwnaar te zijn". „Hoe oud zou hij zijn?" De man haalt de schouders op. „Houd op, Jossa, ik kan zo slecht leeftijden schatten! Het kan net zo goed veertig zijn als vijftig. Geen idee". „Ik dacht, dat ie jonger is. Maar ja, je kunt je vergissen". Dolf Prinsse begint iets te begrijpen. „Heeft hij een bepaalde indruk op je gemaakt?" Op de een of andere manier voelt Jossa zich ineens betrapt. Daarom probeert ze haar stem zo neutraal mogelijk te laten klinken, als ze ant woord: „Dat is het niet. Je kunt niet generaliseren, maar de kwestie is Sander van Slagen was ook een kunst- minner en op zijn manier steunde hij financieel beginnende schilders, beeld houwers, mannen zowel als vrouwen, noem maar op. Hij kocht een paar doekjes van me, toen ik nog thuis was. Oom Frans kende Sander, want hij nam in het groot af voor export, ook wel op de veiling, waar oom Frans vrijwel elke morgen kwam. Sander had in zijn huis in Hillegersberg boven ook een zaaltje, waar hij de aangekochte kunstwerken had staan en hangen. Ik had indertijd de eer, als je het zo wilt noemen, dat zaaltje officieel te openen. Er bleef daarna iets hangen tussen ons. Mijn genegenheid jegens hem ging zo ver, dat ik instemde met een verloving, omdat ik van hem was gaan houden, snap je? Maar uitein delijk bleek hij een schooier te zijn met vrouw en kinderen in Argentinië en een bijzit in Griekenland, bij wie hij ook een kind had. Natuurlijk was ik van dit alles onkundig. En weet je, wat nu het gekke is? Bij Voorhoud is het analoog: een combinatie van vertrekken op de boven verdieping, waar hij zijn kunstwerken bewaard. Een vrijgezel, althans een alleenstaande man op dit moment, en ook een directeur, zij het dan in een heel andere branche". Ze dacht na en stak een sigaret op. „Het is allemaal vreemd toevallig. Sander wist me op een geraf fineerde wijze te bespelen, al was hij in de beginperiode de hoffelijke man, die me met geen vinger zou aanraken. Als je een dergelijke ervaring achter de rug hebt, Dolf, groeit je wantrouwen en blijft hangen, elke keer als je in kontakt komt met een man. Dit blijft vanzelf niet persoonlijk bedoeld, want ik meen je nu te kennen. Ik voel me gelukkig volko men veilig bij je, want jij bent niet de man om iets onbetamelijks te doen. Maar dat deed Sander ook niet. Nu ja, toen we verloofd waren, ging hij verder, al trok ik natuurlijk ergens een definitie ve grens. Dat zou ik weer doen, als er ooit nog eens een man in mijn leven zou komen. Ik ben nu eenmaal niet van het type, dat zo nodig moet. En na mijn rot-ervaring, die avond en nacht in Sanders huis helemaal niet meer. En om dan maar weer op ons onderwerp terug te komen: ergens vertrouw ik die Voorhoud niet. Hij heeft iets in zijn ogen, dat Sander ook had en dat staat me helemaal niet aan". Dolf maakt schouderophalend zijn sigaret uit. „Mogelijk. Daar let je als man waarschijnlijk niet op". Enigszins lachend vraagt hij, de vrouw aankijkend: „Heb ik dat soms ookl Zullen de meeste mannen dat niet hebben? Als gevolg van het oer-instinct, zoals jij dat eens noemde?" Ze denkt er even over na, voor ze ant woordt: „Bij jou is het toch wel enigszins anders. Soms lees ik ook in jouw ogen het verlangen me te bezitten. O, schaam je er maar niet voor, want dat is heel natuurlijk. Tenslotte ben jij jaren getrouwd geweest. Maar in de ogen van Hooghoud las ik iets wreeds. En dat had Sander ook. Misschien overdrijf ik een beetje, ik weet niet, hoe ik het anders moet definiëren, maar daar let ik in de regel het eerste op, al bestaat daardoor het gevaar, dat je op deze wijze de mannen in een bepaald vakje of kastje gaat plaatsen". Nu lacht hij. „Categorie gevaarlijk, categorie ongevaarlijk en categorie weet-het- nog-niet. Zoiets?" (wortd vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1978 | | pagina 7