Waterfabriek uitgebreid met vertikale proefverdamper Eenvoudiger tan het niet tJMJD Cjroen TjwürtrJexeU in het harL. Bolletjesprocédé uniek in de wereld Geen uitkering uit hondenbelasting aan schapenhouders Tine Vlas definitief uit de politiek P§ /paarbank Slingerweg afgesloten Jongeman (23) brak in uit protest Landbouworganisaties moeten zelf regeling treffen HUPP* een bank van de& tijd I3CI=KI=N\VI=I=K 2 T/M 11 MAART listeren is op het terrein van de Texelstroomcentrale bij deschild een zg. verticale verdamper geplaatst. Het is een iuw type ontziltingsinstallatie, die bij wijze van proef twee r lang zal werken en in die tijd driehonderd tot vijf- nderd ton gedestilleerd water per dag zal produceren. De angrijkste verschillen met de bestaande waterfabriek zijn de »l kleinere omvang in verhouding tot de capaciteit en het freinigend vermogen, waardoor langdurige en kostbare derhoudsperioden achterwege kunnen blijven. Met het hele tefprojekt is ruim 3 miljoen gulden gemoeid. Belangrijke anciële ruggesteun levert het rijk, dat een ontwikkelings- diet heeft verstrekt. ie produktie, die de proefverdam de komende twee jaar veroorzaakt, een welkom extraatje voor elstroom, want de bestaande wa- abriek kan vooral 's zomers nauwe- in de behoefte voorzien. Uniek Het systeem, dat in de installatie dt toegepast is uniek in de wereld, is een uitvinding van Dr. Ir. 0. G. ■en, die in 1975 aan de TH te Delft epromoveerd op een aan dit onder- p gewijd proefschrift. waterfabriek van het i/entionele type is voorzien van een lang pijpennet, waar koud water stroomt. De damp van het fende zeewater condenseert tegen s koude pijpen, waarbij dus drup- gewijs zoet water ontstaat. Het de (zeelwater moet met een snel- I van 1,5 meter per seconde door de :en stromen om de gewenste warm- twisseling te krijgen. Daaruit vloeit dzaak voort van verdamperkamers een bepaalde grootte, waardoor i waterfabriek met zijn tientallen lamperkamers 'n vrij omvangrijk ge wordt. Bovendien is met name in praktijk op Texel gebleken dat zich iet uitgestrekte buizenstelsel veel afzet, waardoor het rendement van nstallatie aanzienlijk vermindert ten- de buizen vrij vaak worden Iraagd". Kogeltjes uitvinding van Dr. Klaren tkt het mogelijk dat het koel er met een snelheid van slechts centimeter per seconde door de en stroomt, zodat de pijpen veel ter kunnen zijn. Maar omdat de lartekracht hierbij een rol speelt, sten de verdamperkamers boven elkaar staan, zodat de totale verdamper het model van een toren krijgt. Ondanks de geringe stroom snelheid van het koelwater ontstaat voldoende warmteuitwissëling om het kondenseren vlot te laten verlopen dank zij de aanwezigheid van miljarden glazen kogeltjes, elk met een doorsnee van 2 millimeter. De kogeltjes zijn van een zodanige grootte en gewicht, dat zij onder in vloed van de opgaande waterstroom blijven zweven. De wervelende kogeltjes veroorzaken een zodanige turbulentie aan de buiswand dat de warmteoverdracht veel beter ge schiedt. Tegelijkertijd wordt door de telkens tegen de wanden botsende kogeltjes voorkomen, dat zich in het buizennet ketelsteen, slib en andere ongerechtigheden afzetten. Het is niet de eerste proef die met de verticale verdamper wordt genomen. In de Technische Hogeschool te Delft werd de uitvinding van Dr. Klaren al toegepast in een installatie met een produktie van 50 ton. Deze draait tot tevredenheid sinds juni 19/b. De nu bij Texelstroom geplaatste ver damper is ontwikkeld door Esmil, de „milieudochter" van Estel, waarbij Dr. Klaren in dienst is. Esmil heeft een indi recte historische relatie met Texel stroom omdat zij mede is voorgeko men uit de firma Tebhin te Haarlem, die destijds de Texelse waterfabriek leverde. Een aantal vooraanstaande mensen van Tebhin is voor zichzelf r-' t ton Qnsnnai begonnen in de onderneming Piecon, die naderhand werd overgenomen door Esmil. Goede proefplaats Om die reden viel al snel het oog op Texel als plaats, waar de eerste verti cale verdamper met produktiecapaciteit zou moeten worden beproefd. Een belangrijke rol speelde bij die keus ook het feit, dat op Texel gerekend kan worden op een zeer toegewijde ploeg mensen en dat men snel tot overeen stemming kon komen wat betreft de exploitatie. Voor Texelstroom is het een voordelige zaak, want men hoeft slechts electriciteit, stroom en man kracht te leveren en krijgt daarvoor een naar verhouding grote hoeveelheid zoet water extra. De verdamper is rijkelijk voorzien van meetapparatuur, waarvan de gegevens met een computer worden verwerkt. De dagelijkse bediening van de verdamper wordt overgelaten aan Texelstroompersoneel; de mensen van Esmil houden zich uitsluitend met het wetenschappelijke meetwerk bezig. (Lees verder op pagina 2) •en spannend moment gistermiddag om vijf uur: de 45 ton zware vertikale verdamper wordt op zijn plaats gezet door twee kranen j van de firma Nekem uit Sneek. - w ALLE geldzaken regelen met een bankgiro. Daarmee kunt |u ook de beschikking krijgen over gegarandeerde betaal- en eurocheques. Voor binnen- en buitenlands gebruik. -uu«/t nedariond Deze week zal een begin worden ge maakt met de reconstructie van het kruispunt Emmalaan en Slingerweg. In verband hiermee is de Slingerweg tot omstreeks Pasen voor gemotoriseerd verkeer afgesloten. De werkzaamheden bestaan uit het aanleggen van een plantsoen langs het parkeerterrein Emmalaan en herstel van het wegdek van de Slingerweg tussen het kruispunt en het veld van S.V. Texel. Bovendien zal parallel aan de Emmalaan een stukje fietspad worden aangelegd. In de vorige krant schreven wij dat Tine Vlas-van der Vlies vergeefs door hetWD-bestuur was benaderd om zich kandidaat te stellen voor het raadslid maatschap. Daarbij werd gesuggereerd dat zij zich voor de volgende raads periode 1981 - 1985 wellicht wèl be schikbaar zou stellen. Mevrouw Vlas heeft er behoefte aan te verklaren dat deze veronderstelling van het bestuur in ieder geval onjuist is. Zij heeft besloten nooit meer in de politiek terug te keren. Voor de komende raadsperiode had zij bezwaren die samenhingen met per soonlijke overwegingen, maar na 1981 zullen haar gezinsomstandigheden zo danig zijn gewijzigd dat het dan mogelijk wordt dat zij haar zeevarende echtge noot op zijn reizen vergezelt. Van een funktie in de raad kan dan uiteraard geen sprake zijn. De 23-jarige R.V. uit Den Burg haalde in de nacht van vrijdag op zaterdag sieraden ter waarde van ongeveer f31.000.— weg uit de etalage van hor logemaker C. J. Leijdekkers in de War moesstraat. Anderhalf uur later werd hij al door de politie aangehouden. De dader bekende direkt; nagenoeg de hele buit kon w orden achterhaald V. heeft gehandeld in woede en over spanning, naar zijn zeggen wegens het feit dat gemeentelijke sociale dienst niet met een (aanvullende) uitkering over de brug kwam. In ieder geval is hij bij de diefstal weinig doordacht te werk ge gaan. Hij sloeg de etalageruit in met een steen en griste alle ringen, armbanden en andere sieraden van zilver en goyd bijeen. Op weg naar huis verloor hij daarvan een deel. Kostbare ringen wer den nadien onder meer teruggevonden in een broodmand bij Warenhuis Maas. Een deel van de buit liet V. achter in de ouderlijke woning, een ander deel be zorgde hij bij een kennis in Eierland. Na zijn daad liet V. zich met een taxi een eind verplaatsen, maar hij was te voet toen de politie hem tegen acht uur tegen kwam. Ondanks de vlotte bekentenis werd door de technische recherche toch het normale onderzoek afgerond waarbij ook een speurhond was betrokken. Nagegaan moest onder meer worden of ook anderen bij het misdrijf betrokken weren geweest. De inbraak werd om zes uur gemeld. Omdat er rekening mee moest worden gehouden dat de op dat moment nog onbekende daders zouden trachten naar het vasteland te gaan werden de gebruikelijke maatregelen op de haven genomen. Bij de sociale dienst is men van mening dat V. geen reële aanleiding kan neppen genad voor zijn „protest daad". Dat de sieraden werden terug gevonden was zeer gelukkig voor de heer Leijdekkers, want hij was niet ver zekerd. Het doen van uitkeringen of het betalen van premies hoort niet tot de taken van de gemeente, vinden B en W. Ze stellen dat naar aanleiding van de suggesties van het raadslid Daan Schilling van Texels Belang om een deel van de opbrengst van de hondenbelasting te gebruiken voor uitkeringen aan schapenhouders, die schade hebben geleden door achter de schapen jagende honden, uiteraard in die gevallen, waarin deze schade niet is te ver halen. Schilling ontleende dit idee aan het Landbouwschap, waar men van mening is dat een dergelijke regeling in het leven moet worden geroepen, omdat in slechts 25% van de (landelijke) gevallen, de schade verhaalbaar is. Een verzekering via de normale maat schappijen schijnt niet mogelijk te zijn. Van de heer Roeper uit Spang werd vernomen dat de gemeente Beemster de mogelijkheid van een verzekering met een plaatselijke onderlinge ver zekeringsmaatschappij onderzoekt. In Beemster heeft de gemeenteraad overi gens besloten de opbrengst van de hondenbelasting niet voor een dergelijk doel te gebruiken, omdat zoiets niet tot de gemeentelijke taken behoort. In Beemster hebben enkele raadsleden na dit besluit met de betrokken verzeke- ringsmaatrschappij (OVTB) overleg geopend; een bevredigende regeling wordt niet uitgesloten geacht. Maar de OVTB voelt er niets voor om Texel bij een eventueel verzekeringsgebied te voegen, omdat dit niet interessant is. Op Texel heeft de Rabobank de aan dacht gevestigd op de internationale verzekeringsmarkt, maar in die richting is tot dusver niets vernomen. Geen relatie Het college merkt nog op dat het doel van de hondenbelasting formeel niog altijd is het aantal honden jn het Delang van de openbare veiligheid en gezondheid te beperken. Maar dat doel wordt al lang niet meer bereikt, zodat de hondenbelasting een gewoon fiscaal karakter heeft gekregen. Een relatie tussen hondenbelasting en de schade die honden veroorzaken is er nooit ge weest. B en W voelen er niet voor deze relatie thans te leggen, afgezien van de vraag of zoiets wettelijk is geoorloofd. Het college vindt dat hier een taak ligt voor de agrariërs en/of de gezamen lijke schapenhouders. Beter Wat Texel betreft kan worden ge- meld, dat het de laatste tijd met door honden veroorzaakte schade aan schapen nogal meevalt. Uit een over zicht van de politie blijkt dat in de afgelopen drie jaar 26 meldingen zijn geweest waarbij sprake was van honden die achter schapen aangingen. In 15 gevallen was er geen of weinig schade. In de meeste overige gevallen was de schade niet ernstig, maar er waren enkele uitschieters zoals het ge val van 28 februari 1976 toen twee honden 14 merendeels drachtige schapen doodbeten en op 5 juni van hetzelfde jaar toen twee schapen wer den gedood. In het jaar 1977 werd vier keer gemeld dat honden tussen de schapen zaten zonder dat dit schade tot gevolg had. 91e JAARGANG Nr. 9259 fEXELSE DINSDAG 7 MAART 1978 COURANT Verschijnt dinsdags en vrijdags. Postgiro 652. Abonnementsprijs 711,— per kwartaal 70 cent incasso; los 45 cent. Bankrelaties: Amro Bank nr. 4699.17.636; Rabobank nr. 3625.01.742; NMB nr. 6734.60.398. Advertentietarief: 42 cent per mm hoogte per kolom Uitgave: Langeveld Ef De Rooy B.V., Postbus 11, Den Burg, telefoon (02220) 2741 Redactie: Harry de Graaf, Pelikaanweg 75, De Koog, telefoon (02228) 266 en Wessel Post, Burdetstraat 17, Den Burg, telefoon (02220) 3543.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1978 | | pagina 1