Waterfabriek uitgebreid met
vertikale proefverdamper
Eenvoudiger
tan het niet
tJMJD
Cjroen TjwürtrJexeU in het harL.
Bolletjesprocédé
uniek in de wereld
Geen uitkering uit
hondenbelasting
aan schapenhouders
Tine Vlas definitief uit
de politiek
P§
/paarbank
Slingerweg afgesloten
Jongeman (23)
brak in uit
protest
Landbouworganisaties
moeten zelf
regeling treffen
HUPP*
een bank van de& tijd
I3CI=KI=N\VI=I=K
2 T/M 11 MAART
listeren is op het terrein van de Texelstroomcentrale bij
deschild een zg. verticale verdamper geplaatst. Het is een
iuw type ontziltingsinstallatie, die bij wijze van proef twee
r lang zal werken en in die tijd driehonderd tot vijf-
nderd ton gedestilleerd water per dag zal produceren. De
angrijkste verschillen met de bestaande waterfabriek zijn de
»l kleinere omvang in verhouding tot de capaciteit en het
freinigend vermogen, waardoor langdurige en kostbare
derhoudsperioden achterwege kunnen blijven. Met het hele
tefprojekt is ruim 3 miljoen gulden gemoeid. Belangrijke
anciële ruggesteun levert het rijk, dat een ontwikkelings-
diet heeft verstrekt.
ie produktie, die de proefverdam
de komende twee jaar veroorzaakt,
een welkom extraatje voor
elstroom, want de bestaande wa-
abriek kan vooral 's zomers nauwe-
in de behoefte voorzien.
Uniek
Het systeem, dat in de installatie
dt toegepast is uniek in de wereld,
is een uitvinding van Dr. Ir. 0. G.
■en, die in 1975 aan de TH te Delft
epromoveerd op een aan dit onder-
p gewijd proefschrift.
waterfabriek van het
i/entionele type is voorzien van een
lang pijpennet, waar koud water
stroomt. De damp van het
fende zeewater condenseert tegen
s koude pijpen, waarbij dus drup-
gewijs zoet water ontstaat. Het
de (zeelwater moet met een snel-
I van 1,5 meter per seconde door de
:en stromen om de gewenste warm-
twisseling te krijgen. Daaruit vloeit
dzaak voort van verdamperkamers
een bepaalde grootte, waardoor
i waterfabriek met zijn tientallen
lamperkamers 'n vrij omvangrijk ge
wordt. Bovendien is met name in
praktijk op Texel gebleken dat zich
iet uitgestrekte buizenstelsel veel
afzet, waardoor het rendement van
nstallatie aanzienlijk vermindert ten-
de buizen vrij vaak worden
Iraagd".
Kogeltjes
uitvinding van Dr. Klaren
tkt het mogelijk dat het koel
er met een snelheid van slechts
centimeter per seconde door de
en stroomt, zodat de pijpen veel
ter kunnen zijn. Maar omdat de
lartekracht hierbij een rol speelt,
sten de verdamperkamers boven
elkaar staan, zodat de totale
verdamper het model van een toren
krijgt. Ondanks de geringe stroom
snelheid van het koelwater ontstaat
voldoende warmteuitwissëling om
het kondenseren vlot te laten
verlopen dank zij de aanwezigheid
van miljarden glazen kogeltjes, elk
met een doorsnee van 2 millimeter.
De kogeltjes zijn van een zodanige
grootte en gewicht, dat zij onder in
vloed van de opgaande waterstroom
blijven zweven. De wervelende
kogeltjes veroorzaken een zodanige
turbulentie aan de buiswand dat
de warmteoverdracht veel beter ge
schiedt. Tegelijkertijd wordt door de
telkens tegen de wanden botsende
kogeltjes voorkomen, dat zich in het
buizennet ketelsteen, slib en andere
ongerechtigheden afzetten.
Het is niet de eerste proef die met de
verticale verdamper wordt genomen. In
de Technische Hogeschool te Delft
werd de uitvinding van Dr. Klaren al
toegepast in een installatie met een
produktie van 50 ton. Deze draait tot
tevredenheid sinds juni 19/b.
De nu bij Texelstroom geplaatste ver
damper is ontwikkeld door Esmil, de
„milieudochter" van Estel, waarbij Dr.
Klaren in dienst is. Esmil heeft een indi
recte historische relatie met Texel
stroom omdat zij mede is voorgeko
men uit de firma Tebhin te Haarlem,
die destijds de Texelse waterfabriek
leverde. Een aantal vooraanstaande
mensen van Tebhin is voor zichzelf
r-'
t ton Qnsnnai
begonnen in de onderneming Piecon,
die naderhand werd overgenomen door
Esmil.
Goede proefplaats
Om die reden viel al snel het oog op
Texel als plaats, waar de eerste verti
cale verdamper met produktiecapaciteit
zou moeten worden beproefd. Een
belangrijke rol speelde bij die keus ook
het feit, dat op Texel gerekend kan
worden op een zeer toegewijde ploeg
mensen en dat men snel tot overeen
stemming kon komen wat betreft de
exploitatie. Voor Texelstroom is het
een voordelige zaak, want men hoeft
slechts electriciteit, stroom en man
kracht te leveren en krijgt daarvoor een
naar verhouding grote hoeveelheid zoet
water extra. De verdamper is rijkelijk
voorzien van meetapparatuur, waarvan
de gegevens met een computer worden
verwerkt. De dagelijkse bediening van
de verdamper wordt overgelaten aan
Texelstroompersoneel; de mensen van
Esmil houden zich uitsluitend met het
wetenschappelijke meetwerk bezig.
(Lees verder op pagina 2)
•en spannend moment gistermiddag om vijf
uur: de 45 ton zware vertikale verdamper
wordt op zijn plaats gezet door twee kranen j
van de firma Nekem uit Sneek.
- w
ALLE geldzaken regelen met een
bankgiro. Daarmee kunt
|u ook de beschikking krijgen over
gegarandeerde betaal- en
eurocheques. Voor binnen- en
buitenlands gebruik.
-uu«/t nedariond
Deze week zal een begin worden ge
maakt met de reconstructie van het
kruispunt Emmalaan en Slingerweg. In
verband hiermee is de Slingerweg tot
omstreeks Pasen voor gemotoriseerd
verkeer afgesloten.
De werkzaamheden bestaan uit het
aanleggen van een plantsoen langs het
parkeerterrein Emmalaan en herstel van
het wegdek van de Slingerweg tussen
het kruispunt en het veld van S.V.
Texel. Bovendien zal parallel aan de
Emmalaan een stukje fietspad worden
aangelegd.
In de vorige krant schreven wij dat
Tine Vlas-van der Vlies vergeefs door
hetWD-bestuur was benaderd om zich
kandidaat te stellen voor het raadslid
maatschap. Daarbij werd gesuggereerd
dat zij zich voor de volgende raads
periode 1981 - 1985 wellicht wèl be
schikbaar zou stellen. Mevrouw Vlas
heeft er behoefte aan te verklaren dat
deze veronderstelling van het bestuur in
ieder geval onjuist is. Zij heeft besloten
nooit meer in de politiek terug te keren.
Voor de komende raadsperiode had zij
bezwaren die samenhingen met per
soonlijke overwegingen, maar na 1981
zullen haar gezinsomstandigheden zo
danig zijn gewijzigd dat het dan mogelijk
wordt dat zij haar zeevarende echtge
noot op zijn reizen vergezelt. Van een
funktie in de raad kan dan uiteraard geen
sprake zijn.
De 23-jarige R.V. uit Den Burg haalde
in de nacht van vrijdag op zaterdag
sieraden ter waarde van ongeveer
f31.000.— weg uit de etalage van hor
logemaker C. J. Leijdekkers in de War
moesstraat. Anderhalf uur later werd hij
al door de politie aangehouden. De
dader bekende direkt; nagenoeg de hele
buit kon w orden achterhaald
V. heeft gehandeld in woede en over
spanning, naar zijn zeggen wegens het
feit dat gemeentelijke sociale dienst niet
met een (aanvullende) uitkering over de
brug kwam. In ieder geval is hij bij de
diefstal weinig doordacht te werk ge
gaan. Hij sloeg de etalageruit in met een
steen en griste alle ringen, armbanden
en andere sieraden van zilver en goyd
bijeen. Op weg naar huis verloor hij
daarvan een deel. Kostbare ringen wer
den nadien onder meer teruggevonden
in een broodmand bij Warenhuis Maas.
Een deel van de buit liet V. achter in de
ouderlijke woning, een ander deel be
zorgde hij bij een kennis in Eierland. Na
zijn daad liet V. zich met een taxi een
eind verplaatsen, maar hij was te voet
toen de politie hem tegen acht uur tegen
kwam. Ondanks de vlotte bekentenis
werd door de technische recherche toch
het normale onderzoek afgerond waarbij
ook een speurhond was betrokken.
Nagegaan moest onder meer worden of
ook anderen bij het misdrijf betrokken
weren geweest. De inbraak werd om zes
uur gemeld. Omdat er rekening mee
moest worden gehouden dat de op dat
moment nog onbekende daders zouden
trachten naar het vasteland te gaan
werden de gebruikelijke maatregelen op
de haven genomen.
Bij de sociale dienst is men van
mening dat V. geen reële aanleiding
kan neppen genad voor zijn „protest
daad". Dat de sieraden werden terug
gevonden was zeer gelukkig voor de
heer Leijdekkers, want hij was niet ver
zekerd.
Het doen van uitkeringen of het betalen van premies hoort niet tot de
taken van de gemeente, vinden B en W. Ze stellen dat naar aanleiding van
de suggesties van het raadslid Daan Schilling van Texels Belang om een deel
van de opbrengst van de hondenbelasting te gebruiken voor uitkeringen aan
schapenhouders, die schade hebben geleden door achter de schapen
jagende honden, uiteraard in die gevallen, waarin deze schade niet is te ver
halen. Schilling ontleende dit idee aan het Landbouwschap, waar men van
mening is dat een dergelijke regeling in het leven moet worden geroepen,
omdat in slechts 25% van de (landelijke) gevallen, de schade verhaalbaar is.
Een verzekering via de normale maat
schappijen schijnt niet mogelijk te zijn.
Van de heer Roeper uit Spang werd
vernomen dat de gemeente Beemster
de mogelijkheid van een verzekering
met een plaatselijke onderlinge ver
zekeringsmaatschappij onderzoekt. In
Beemster heeft de gemeenteraad overi
gens besloten de opbrengst van de
hondenbelasting niet voor een dergelijk
doel te gebruiken, omdat zoiets niet tot
de gemeentelijke taken behoort. In
Beemster hebben enkele raadsleden na
dit besluit met de betrokken verzeke-
ringsmaatrschappij (OVTB) overleg
geopend; een bevredigende regeling
wordt niet uitgesloten geacht. Maar de
OVTB voelt er niets voor om Texel bij
een eventueel verzekeringsgebied te
voegen, omdat dit niet interessant is.
Op Texel heeft de Rabobank de aan
dacht gevestigd op de internationale
verzekeringsmarkt, maar in die richting
is tot dusver niets vernomen.
Geen relatie
Het college merkt nog op dat het
doel van de hondenbelasting formeel
niog altijd is het aantal honden jn het
Delang van de openbare veiligheid en
gezondheid te beperken. Maar dat doel
wordt al lang niet meer bereikt, zodat
de hondenbelasting een gewoon fiscaal
karakter heeft gekregen. Een relatie
tussen hondenbelasting en de schade
die honden veroorzaken is er nooit ge
weest. B en W voelen er niet voor deze
relatie thans te leggen, afgezien van de
vraag of zoiets wettelijk is geoorloofd.
Het college vindt dat hier een taak ligt
voor de agrariërs en/of de gezamen
lijke schapenhouders.
Beter
Wat Texel betreft kan worden ge-
meld, dat het de laatste tijd met door
honden veroorzaakte schade aan
schapen nogal meevalt. Uit een over
zicht van de politie blijkt dat in de
afgelopen drie jaar 26 meldingen zijn
geweest waarbij sprake was van
honden die achter schapen aangingen.
In 15 gevallen was er geen of weinig
schade. In de meeste overige gevallen
was de schade niet ernstig, maar er
waren enkele uitschieters zoals het ge
val van 28 februari 1976 toen twee
honden 14 merendeels drachtige
schapen doodbeten en op 5 juni van
hetzelfde jaar toen twee schapen wer
den gedood. In het jaar 1977 werd vier
keer gemeld dat honden tussen de
schapen zaten zonder dat dit schade
tot gevolg had.
91e JAARGANG Nr. 9259
fEXELSE
DINSDAG 7 MAART 1978
COURANT
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Postgiro 652. Abonnementsprijs 711,— per kwartaal
70 cent incasso; los 45 cent.
Bankrelaties: Amro Bank nr. 4699.17.636;
Rabobank nr. 3625.01.742; NMB nr. 6734.60.398.
Advertentietarief: 42 cent per mm hoogte per kolom
Uitgave: Langeveld Ef De Rooy B.V.,
Postbus 11, Den Burg, telefoon (02220) 2741
Redactie: Harry de Graaf, Pelikaanweg 75, De Koog,
telefoon (02228) 266 en Wessel Post, Burdetstraat 17,
Den Burg, telefoon (02220) 3543.