IE WIERSCHUUR VAN NIEUWESCHILD
mm
VAN HET
RAADHUIS
,Een illusie armer"
jfliddenstandsbank werd
ergroot en vernieuwd
Nel Koorn
tekent Texel
Geen spreekuur
maatschappelijk werk
Sprengerhuis
„WAT IK ZEGGEN WOU.."
Belofte waardeloos?
„WAT IK ZEGGEN WOU."1
Mededelingen van B. en W.
EUILLETON
IIJDAG 28 APRIL 1978
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
i k- ^ï"^a*w-^S
Dinsdagmiddag werd door het kan-
or van de Nederlandse Middenstands-
nk in Den Burg open huis gehouden
gelegenheid van de onlangs afgeron-
verbouwings- en vernieuwingswerk-
smheden. Hierbij werd de bovenver-
iping aan het bankkantoor toege-
egd, waardoor de beschikbare opper-
ikte met ongeveer 100 m2 werd
rgroot. De bank meet nu ongeveer
0 m2.
de heropening van het Texelse NMB-
intoor ging vrijwel zonder officieel ver
ion in zijn werk en kenmerkte zich
renals de daarop volgende receptie
jor een ontspannen en gezellige sfeer,
anwezig was ondermeer de direkteur
in het NMB-kantoor in Den Helder, de
i ser C. Slot. Het kantoor van Den Burg
een bijkantoor van de Helderse
istiging.
Volgens de direkteur van het Texelse
intoor, de heer S. Kooij is het bij de
irbouwing vooral de bedoeling ge-
eest deze NMB-vestiging een wat
enselijker karakter te geven. „Hoewel
bij een bank natuurlijk altijd met be-
ialde veiligheidsaspecten, rekening
oet houden, hebben we de kille zake-
kheid van de ouderwetse banken
ligszins willen verlaten", aldus de heer
ooij
ue verbouwingswerkzaamheden heb-
in in totaal ongeveer 5 maanden in
islag genomen. In die periode werd de
ischikbare kluisruimte verdubbeld, op
1 eerste verdieping werd een kantine
gericht en kreeg het personeel nieuwe
intoorruimte. Er kwam tevens een
euw direktiekantoor.
De volgende bedrijven werkten mee
in de verbouw van de Texelse Mid-
instandsbank: B.V. Bouwbedrijf B.
eze, VEM (elektra), CVI (centrale
irwarming), Verenigde Schilders
childerwerk en glas) en Meubelhuis
oerbeek (stoffering).
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 30 april op om 6.13 uur
i gaat onder om 21.12 uur; 3 mei op
n 6.08 uur en onder om 21.07 uur.
11 Maan: 29 april L.K.; 7 mei N.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
ijdag 28 april I.OOen 12.51
iterdag 29 april 1.02 en 13.31
indag 30 april 1.43 en 14.25
i 43. De volgende ochtend is de winkel
i eer open. Julia drentelt er wat rond,
lemt af en toe iets in handen en praat.
Weet jevader heeft dit alles van
t i grond af opgebouwd. Ik had echt
el respect voor hem, want hij was
genlijk nergens te beroerd voor, vast
et". Ze wijst op de rekken aan de
Bnden en de etalage. Dat heeft hij zelf
lemaal getimmerd en geschilderd,
earin was hij bijzonder handig. Jij
oet deze zaak voortzetten, Jossa, dat
in je eigenlijk aan hem verplicht. Hij
ocht jeja, ik weet het. Hij gaf
t tijd hoog van je op. Aanvankelijk zag ik
niet erg staan hier. Ik dacht: snolletje
immer zoveel. Sorry, dat ik het zo cru
g, maar zo zag ik het. Later begreep ik
leidelijk aan, dat jullie verstandhouding
iders was. Trouwens, jij bent de eerste
ihilderes, die in zijn leven kwam".
Jossa knikt. „We waren in de eerste
aats confraters, later ook goede vrien-
in, meer niet. Ik beschouwde hem
genlijk als een broer, zie je? We
Mdden altijd onze eigen slaapkamers en
Krbiedigden elkanders privacy. Daarom
Kd ik eigenlijk geen enkel vermoeden
Jn enige vriendschap tussen hem en
■art ie".
Deze tekening van Nel Koom-Kikkert
is al historisch. Want de wierschuur
vlakbij de Waddendijk van Nieuweschild
is inmiddels afgebroken in verband met
de dijkverzwaringswerken. Het was de
bedoeling de ca 60 jaar oude schuur
weer op te bouwen op het terrein van
het toekomstige juttersmuseum bij De
Koog, maar bij de sloop bleek het
bouwesl in zo slechte staat te verkeren
dat daarvan niets terecht kon komen.
De nog resterende wierschuren op
Texel zijn karakteristiek door hun grof-
houten en veelal zwartgeteerde uitvoe
ring houden de herinnering levend aan
de wiervisserij die vele jaren een belang
rijke bedrijfstak was op Texel. Het ging
niet om echt wier maar om het groene
zeegras dat na gedroogd te zijn een uit
stekende vulling was voor matrassen
BREVEN SAN LEZERS-BUTEN VERANTWOOROCLUKHCO SAN OE REOAATC
Het verslag van de raadsvergadering
van 18 april j.l„ waarin mijn „kwade"
brief werd behandeld, vereist n.m.m.
enige toelichting.
Ten eerste is in de op 20-1-76
gehouden hoorzitting in het openbaar
toegezegd dat parkeerplaatsen zouden
worden aangelegd op de strook tegen
over de rij woningen Beatrixlaan 2 - 12.
Dit in het bijzijn van o.a. een verkeers-
deskundige van bureau Hajema. Thans
met een motief komen over verkeers
onveiligheid is dus niet steekhoudend.
Bovendien kan men ver genoeg van
zich af zien. De betreffende wethouder
kon zich thans deze toezegging „niet
meer zo goed herinneren". Op mijn
suggestie tot het aanzoeken van
getuigen ging men niet in.
Ten tweede werd door mij een ver
strengeling van belangen (overheids
taak en privébelangen) gesignaleerd.
Men vond het bepaald irriterend, doch
zwijgt.
Ten derde werd door mij, met kracht
van argumenten, de huidige verkeers-
politiek van „hinderen" gehekeld. De
eerste welke zich hiermede gelukkig
Julia knikt enkele malen, maar heeft
nog één vraagstuk, waarmee ze eigenlijk
al een hele tijd looptdus ook al
toen haarvader nog leefde. „Mijn vader
kennende", zegt ze aarzelend, „pro
beerde hij dan nooit wat met je? Hij was
een versierder als misschien geen an
der".
Jossa glimlacht even. „Hij wist, dat ik
meteen zou vertrekken, als hij dat
waagde".
Julia is enigszins verbaasd met dit
antwoord. „Wist hij zich tegenover jou
altijd te beheersen? Had je in dit opzicht
echt nooit moeilijkheden met hem?"
Jossa dacht enkele ogenblikken na,
voor ze vervolgde: „Ik zag natuurlijk wel
eens in zijn ogen, dat hij meer wilde dan
een zoen op zijn wang. Maar dat
verlangen was er bij mij nu eenmaal niet
en ergens was je vader toch altijd een
gentleman. Hij respecteerde mijn zwij
gende afwijzing. Tenslotteje vader
had echt heel wat goede eigenschap
pen".
Julia vertelde verder. „Natuurlijk. Hij
was voor mij altijd een schat, nooit een
kwaad woord over moeder, hoewel ze
hem helemaal niet aardig heeft behan-
e.d. In nog vroeger tijden werd zeegras
gebruikt voor het bouwen van dijken.
Toen de Zuiderzee werd afgesloten brak
een geheimzinnige plantenziekte uit
waardoor vrijwel al het zeegras uit de
Waddenzee verdween. Het betekende
het eind van de wiervisserij. De wier-
schuren die hadden gediend voor opslag
van het gedroogde zeegras kregen een
agrarische bestemming. Voor dat doel
werden ze soms verplaatst. De schuur
van de boerderij Klein Zwitserland in
Zuid-Haffel is oorspronkelijk een wier-
schuur.
Wie weet meer over de wierschuur
van Nieuweschild, over de eigenaar(s)
en over de wiervisserij in het algemeen?
Gegevens gaarne bij de redactie die er
gebruik van maakt bij het samenstellen
van een boek mét tekeningen van Nel
Koorn-Kikkert.
voelt, heb ik thans ontmoet en dit is de
raadsvergadering horen uitspreken.
Praktisch iedereen is er tegen, maar het
gaat wél door.
Waar door een raadslid, welke
overigens vóór mij pleitte, wordt
gesproken over „z'n zin krijgen", vind
ik dit ónzin. Het is geen zaak van toe
geven of afdwingen. Het is een toe
zegging en de mogelijkheden zijn aan
wezig. Een doodgewone zaak dus.
Bovendien heb ik een bedrijf. Hoe
echter iemand een parkeerplaats op 60
meter afstand, waarop men vanuit huis
geen zicht heeft, redelijk kan vinden,
ontgaat mij, temeer daar hij bij zichzelf
1 meter om de hoek te ver vindt. Om
van verkeersonveiligheid, wegens
praktisch geen uitzicht in dat geval,
nog maar niet te spreken.
Dat een raadslid geen exemplaar
van mijn brief ontving van de gemeen
te, speet mij zeer. Als ik mij goed
herinner is dit vaker voorgekomen.
Het merendeel der woordvoerders
sprak zich uit in voor mij gunstige zin,
doch af dit nut gehad heeft betwijfel ik
ten zeerste.
Wat betreft het „tot tien tellen"
waarover de heer Koorn sprak, dat lukt
in mijn vak nog wel
Th. I. van Arnhem, Den Burg
deld".
Zaterdagsmorgens is daar mevrouw
Van der Eijnde weer. En heeft haar
smoesje wel klaar. „Ik maakte me
ongerust over je, Julia. Het moet
immers voor jou een hele schok geweest
zijn zo je vader te verliezen. Ik ben van
mening, dat ik in deze eerste moeilijke
dagen je bij moet staan. En daarom ben
ik gekomen".
Jossa geeft geen commentaar, maar
ziet wel aan het gezicht van Dolfs
dochter, dat ze het er helemaal niet mee
eens is. Er wordt koffie gedronken,
maar het is zaterdag en dus zijn er
telkens klanten, zodat Jossa veel in de
winkel is en niet kan horen, wat moeder
en dochter bepraten.
In de middag komt de vrouw ineens in
de winkel en bekijkt alles. Zo langs haar
neus weg merkt ze op, als ze even geen
klanten zijn: „Dit is een goed beklante
winkel, Jossa. Daar zal wel een behoor
lijk stuk brood te verdienen zijn, niet? Ik
heb wel eens gehoord, dat aan dit genre
artikelen zo,n veertig tot vijftig procent
winst zit. Degene, die deze zaak met de
goodwill overneemt, zal met een be
hoorlijk bedrag op de proppen moeten
komen".
Jossa verbijt zich, maar houdt haar
mond. Ze probeert net te doen alsof ze
de vrouw niet ziet of hoort, maar als ze
op een gegeven ogenblik één van
de door Jossa geboetseerde beeldjes in
de hand neemt en zegt: „Het is
natuurlijk je reinste kits, dat ziet ieder
een zo. Massa fabriekswerk". Jossa
BREVEN VAN LEZERS - BUTEN VERANTWOOROEURKEO «N OE REWKtlE
Blijkbaar in z'n onschuld vraagt J.M.
van den Berg zich af, of we niet genoeg
gezien en gehoord hebben over de
ellende van drugsverslaafden (zie TC j.l.
dinsdag) en verbindt daaraan dan maar
de conclusie, dat „De Skuul" van de
familie Sprenger géén dependance van
de Jellineck-kliniek mag worden. Ik zeg
hardop: Al die indieners van bezwaar
schriften hebben dan blijkbaar (inder
daad) niet gehoord, of baseren zich op
onjuiste of onvolledige informatie, le
dereen kletst als een kip zonder kop, als
ze bezwaren maken tegen hasj-figuren,
het gevaar van drugs-handelaren en
noem maar op. Want ik vraag me wer
kelijk af:,,Cp welke informatie berusten
die angstige bezwaarschriften?"
Als geïnteresseerde de moeite hadden
genomen om contact op te nemen met
Jellineck-direkteur D. Postma (telefoón
020 - 227252), dan hadden zij kunnen
horen dat het gaat om ondermeer man
of vrouw van alcohol verslaafden. In de
Jellineck-kliniek zijn twee gescheiden
behandel-afdelingen, één voor drugs
patiënten en één voor alcoholpatiënten.
De begeleidingsgroep Alcohol wil van
het Sprengerhuis een vakantiehuis ma
ken voor vrouwen van alcoholpatienten,
die op dat moment in de Amsterdamse
kliniek verpleegd worden. Kan moeders
een paar weekjes op Texel bijkomenl
En als er nog ruimte over is, dan
kunnen ook „genezen" alcohol-patiën
ten mét hun vrouw een paar weekjes
naar Texel. Het is de alcohol-groep
binnen de Jellineck-kliniek, die het
Sprengerhuis bij wijze van proef voor
één of twee jaar wil gebruiken.
Al lange tijd kampt men bij de Jelli-
neck met het probleem, dat de over
gang vanuit kliniek naar de harde maat
schappij (zie Uw eigen ongegronde en
overhaaste bezwaarschriften) nogal
eens problemen geeft. Ook de opvang
thuis na zoveel weken „klikt" niet altijd.
Daarvoor wil men De Skuul gebruiken.
En dat is dus een heel ander verhaal
dat de ongenuanceerde, verhitte en de
plank-misslaande berichten dan de be
zwaarschriften willen doen geloven.
Laten we daarom ophouden met het
rondstrooien van onjuiste informatie,
waardoor we de verdenking op ons
laden dat we stemmingmakerij bedrij
ven.
Ook de Texelse Courant geeft geluk
kig toe, dat er nu onduidelijkheid!?) zou
zijn over de bedoelingen rond het
Sprengerhuis. Wat onduidelijkheid?
Dank je de koekoek. Juist de eerste
berichten via de Texelse Courant lieten
de Texelse bevolking weten dat het zou
gaan om ex-drugsverslaafden. Hopelijk
is dat sprookje nu uit de wereld.
Die eerste berichten waren echter wel
de oorzaak van, dat C. de Wit (Instuif)
volkomen ongenuanceerd de eerste
was, die meende dat hij moest waar
schuwen tegen het drugs-gevaar dat
dreigde. Ook vier anderen, Feikema,
Van den Berg, Van Buren en Mevrouw
Gabrandt dachten aan onduidelijke in
formatie genoeg te hebben om bezwa
ren aan te tekenen.
Het gevolg van dergelijk gezwets is
echter wel, dat de gemeente nog diep
gaander moet spitten om achter de
juiste bedoeling te komen; gelukkig zou
ik zeggen. Maar zoals bekend zijn dit
soort praatjes en ingezonden brieven
voldoende om het Texelse Standpunt
Op Straat te bepalen. „Pas op, ze
pissen in je tuin, en zitten aan je
dochter".
Tenslotte nog dit: hebbenwij als
„normale mensen" (zoals Van den Berg
durft te zeggen) niet de plicht om voor
mensen te zorgen, die om welke reden
dan ook in de puree zitten? Progres
sieven noemen het medemenselijkheid.
loopt rood aan. En de maat is vol, als de
vrouw aan de onderkant van het beeldje
kijkt en konstateert: „Er staat niet eens
op, waar het vandaan komt. 't Zal wel
goedkoop Japans spul zijn Want
met een ruk ontneemt ze het beeldje en
houdt het als beschermend tegen haar
borst. „Dat u een dom mens bent, wist
ik al van Dolf, daarom hoeft u het hier
niet meer te demonstreren. Dit beeldje
heb ik zelf gemaakt, mevrouw. Een
pendant ervan is in januari van dit jaar
tentoongesteld in 's Hertogenbosch en
bekroond met een prijs. Het heeft
honderd en vijftig gulden opgebracht en
dat moet dit ook kosten. Wilt u zo goed
zijn nergens meer aan te komen? Ik heb
een hekel aan ruzie, daarom duld ik u
hier. Maar in werkelijkheid hebt u hier
niets meer te maken, want u bent al
jaren van Dolf gescheiden".
Mevrouw Van de Eijnde loopt op haar
beurt rood aan. „Wat verbeeldt u zich
wel? Alles, wat hier staat, was van Dolf
en Is dus nu van mijn dochter, wier
belangen in behartig en dat dit nodig is,
kan ik nu wel uit uw reaktie opmaken.
Wat had u, toen u verleden jaar bij Dolf
introk? Nou? Als Julia wil, kan ze u met
een uur op straat zetten. U hebt hier
helemaal niets te vertellen, weet u dat?
U hebt nergens recht op. Er is geen
testament, dus Julia is enig erfge
naam!".
Jossa heeft zich intussen alweer
onder controle. Ze wijst enkel naar de
verbindingsdeur tussen winkel en halle
tje, dat enerzijds naar het atelier voert en
christenen naastenliefde. Van den Berg
stelde zelfs voor om „die lui" maar naar
Domburg te sturen. Dus we accepteren
wel troep, maar alleen op de stoep van
de buurman? Dan moet dié troep maar
opruimen, als ik zelf er maar geen last
van heb? Kom nou, beste mensen, is
dat mentaliteit?
Zelfs de Texelaars staan erom be
kend, dat ze grif geven voor collectes
voor hongerige kindjes, droge gebieden
en andere derde wereld problemen. We
willen best iets aan de oplossing van
problemen doen, als we er maar geen
last van hebben? Doe me asjeblieft een
lol, denk vóór je onzin zegt, en laten we
ophouden praatjes rond te strooien.
Ook „dat soort volk" (hoe durft zo'n
man dat te zeggen) heeft recht op een
behoorlijke behandeling en redelijke te
rugkeer in de maatschappij.
lede de Vries
Lieuwstraat 13
Den Burg
NASCHRIFT
De beschuldiging dat de protesteren
de zijn afgegaan op kletspraatjes houdt
een niet gering verwijt is aan het adres
van de familie Sprenger, de Jellineck-
kliniek en de gemeente Texel want de
van die kant gekomen informatie maak
te de reacties op zijn minst begrijpelijk.
In het verzoek dat de heer Sprenger tot
B. en W. van Texel richtte stond
letterlijk: „Patiënten van de kliniek die al
een eind zijn gevorderd op de weg naar
de genezing van hun verslaving".
In de advertentie van de gemeente
waarin op de mogelijkheid tot bezwaar
maken werd gewezen stond dat de
Sprengerwoning tot tijdelijke „behan-
delplaats voor verslaafden" van de Jelli-
neckkliniek zou worden gemaakt.
En directeur Postma van het Jelli-
neck-centrum deelde ons (tot tweemaal
toel) mee dat het gaat om ex-patienten
die hun feitelijke behandeling achter de
rug hebben en in het Sprenger-huis ge
schikt worden gemaakt voor terugkeer
in de maatschappij. De bedoeling is dat
ex-alcoholpatienten naar Texel gaan
(om de eenvoudige reden dat er daarvan
enorm veel meer zijn dan ex-drugs-
patienten, hoewel drugspatienten niet
bij voorbaat zijn uitgesloten. Dat het
primair zou gaan om de vrouwen van
ex-patienten is beslist niet waar, hoewel
het niet is uitgesloten dat op den duur
ook aan hen op een of andere manier
aandacht zal worden besteed in De
Skuul. De heer Postma zei dat hij het
bovenstaande schrifelijk zal bevestigen
jegens het gemeentebestuur.
Na alles wat er tot dusver over bekend
geworden is mag worden aangenomen
dat de eventueel nieuwe bestemming
van de Sprenger-woning voor Texel
geen bijzondere gevolgen zal hebben.
Niettemin is de kwestie belangrijk en
interessant omdat bij slagen van het
experiment (wat binnen een jaar moet
worden beoordeeld) onvermijdelijk de
vraag aan de orde komt in hoeverre
Texel moet meewerken aan een perma
nent instituut, eventueel op veel grotere
schaal. Herhaaldelijk is door het ge
meentebestuur de wenselijkheid geuit
dat Texel in het belang van de werk
gelegenheid gezondheidsinstituten zou
moeten aantrekken. Om dat te bevor
deren heeft het Maartenhuiscomplex bij
De Koog deze bestemming zelfs behou
den. Het verplegen van alcohol- of
drugsverslaafden hoort tot de meest
reële mogelijkheden omdat de eilandpo
sitie van Texel daarbij een positieve zaak
is, wat bij andersoortige gezondheidsin
stituten meestal niet het geval is. Het
zou van moed getuigen als de politieke
partijen die aan de komende gemeente
raadsverkiezingen deelnemen zich over
de wenselijkheid van iets dergelijks
uitspreken.
Red.
anderzijds naar de keuken en het maga
zijn. „Wilt u zo vriendelijk zijn te ver
dwijnen? Ik wil u hier niet meer in de
winkel hebben en als u dat niet aan
staat, kunt u zich bij Julia beklagen".
Op dit moment komen er twee
klanten binnen. De vrouw, die waar
schijnlijk een scherp woord op haar
lippen heeft, kiest eieren voor haar geld
en verdwijnt naar achteren. Jossa helpt
de klanten, die een schilderij willen en
daartoe loopt Jossa even naar het atelier
om enkele doekjes en paneeltjes van
zichzelf naar voren te halen. In a
nutshell ziet ze moeder en dochter in
Dolfs hoekje zitten in een druk gesprek
gewikkeld, maar het kan haar niets
schelen. Als Julia zich door haar moeder
laat bepraten en opwarmen, roept ze de
hulp van haar vader in. Ze is niet van
plan voetstoots te capituleren voor de
ex-vrouw van Dolf. Ze heeft enkel met
Julia te maken.
Jossa verkoopt een mooi doekje en
zal het laten inlijsten. Daar zorgt een
plaatsgenoot altijd voor. Met een dag of
drie zal het worden bezorgd, daj belooft
Jossa. En schuift de drie brietjês van
honderd en twee van vijf en twintig in de
la. Maar als de klanten vertrokken zijn,
bedenkt ze zich en haalt de driehonderd
en vijftig gulden er weer uit om ze in de
zak van haar winkelschort te steken.
Safety first. Want vanaf dit, ogenblik
bestaat de mogelijkheid, dat ze me er uit
donderen en hoe kom ik later dan nog
aan mijn eigendommen?
Zodra ze er gelegenheid voor heeft.
s
Personeelsreis
De jaarlijkse personeelsreis van het
raadhuispersoneel vindt plaats op vrij
dag, 28 april a.s. Dit betekent dat de
secretarie de gehele dag gesloten is.
Voor zaken die te maken hebben met de
burgerlijke stand is het gemeentehuis 's
morgens geopend.
Brandbeveiligingsverordening.
In deze rubriek is al eens een paar
maal aandacht geschonken aan de
brandbeveiligingsverordening en de toe
passing er van. Als een bepaald gebouw
niet aan brandveiligheidseisen voldoet,
kan de eigenaar worden aangeschreven
de noodzakelijke maatregelen te treffen.
In het algemeen wordt geprobeerd in
goed samenspel met de exploitant tot
een oplossing te komen, vooral voor
wat betreft de termijn.
Onlangs hebben burgemeester en
wethouders helaas moeten besluiten
een appartementenbedrijfje te sluiten
omdat het gebruik van de appartemen
ten, welke voor een deel nog zonder
vergunning waren gebouwd, niet langer
verantwoord was.
Winkelsluitingswet.
Op 1 november 1978 treedt een
nieuwe Winkelsluitingswet in werking.
Ongetwijfeld hebt U hierover weieens
iets in een dagblad gelezen.
Winkels mogen dan niet langer dan 52
uren per week geopend zijn. De ope
ningstijden liggen tussen 5.00 en 18.00
uur; op zaterdag tussen 5.00 en 17.00
uur. Daarnaast dan nog een koopavond.
De verplichte halve dagsluiting ven/alt.
De mogelijkheid voor een afwijkende
regeling in verband met het zomer
seizoen blijft gehandhaafd.
Burgemeester en wethouders hebben
aan het Texels Verbond van Onderne
mers en aan de winkeliersvereniging
Den Burg gevraagd suggesties over een
nieuwe regeling kenbaar te maken.
Het gemeentebestuur denkt aan een
koopavond on donderdag of vrijdag.
Voor de periode 1 juni t/m 31 augustus
aan een avondopenstelling tot 9.00 uur.
Het is denkbaar dat ook anderen dan
winkeliers een mening willen geven over
dit onderwerp. Wat hiervoor is vermeld
gaat om hoofdzaken. Voor nadere de
tails kan men zich in verbinding stellen
met de gemeentesecretarie, afd. alge
mene zaken, kamer 209 en vragen naar
de heer Hut.
Sluiting gemeentelijke diensten
Reeds nu wordt aandacht gevraagd
voor speciale regelingen in de week van
1 - 6 mei a.s. in verband met Koningin
nedag en Hemelvaartsdag. Op die da
gen zijn de secretarie en de kantoren
van alle gemeentelijke diensten geslo
ten. Dit betekent natuurlijk ook dat de
vuilstortplaats gesloten is en dat geen
beerputten enz. worden geleegd.
De markt wordt in plaats van maan
dag op dinsdag gehouden.
De vuilnisophaaldienst van maandag
verschuif naar dinsdag, dinsdag en
woensdag blijven gelijk en donderdag
verschuift naar vrijdag.
In de komende periode vervalt een
aantal keren het spreekuur van
maatschappelijk werker Frank van Lare:
maandag 1 mei, donderdag 4 mei,
vrijdag 5 mei en maandag 15 mei.
Daaruit volgt dat alleen op woensdag 4
mei spreekuur wordt gehouden.
belt ze haar vader en zet de feitelijke
toestand uiteen. Frans Hunninkhuizen
begrijpt haar en zegt toe meteen na de
middag naar Boxtel te rijden. Houd in
ieder geval tot zolang vrede", adviseert
de man. „Slik desnoods wat, maar
houd je mond".
De rest van de middag ziet Jossa
noch Julia, noch haar moeder in de
zaak. Na sluitingstijd keert Jossa terug
naar de keuken en begint eten klaar te
maken. Moeder en dochter blijken thee
gedronken te hebben; er is haar niets
gebracht en ze had het te druk in de
winkel om even naar achteren te wip
pen. In de dagen, dat Dolf nog leefde,
zorgden ze op deze wijze voor elkaar: de
een deed de winkel, de andere zette
thee of koffie en bracht dat naar voren.
Jossa voelt ineens de vijandige sfeer,
maar ze laat niets merken. Binnen goed
drie kwartier heeft ze het eten klaar en
dekt de tafel voor drie personen. Ge
dachtig aan het advies van haar vader
zwijgt ze. Het diner wordt dan ook zo
ongeveer zonder spreken genuttigd. Er
heerst een soort gewapende vrede. Na
het eten, dat helemaal alleen door Jossa
is opgediend, ruimt ze ook alleen de
tafel af, maar zet de vaat zonder meer
op het aanrecht. Ze heeft onder deze
omstandigheden echt geen zin ook nog
te gaan afwassen. Tenslotte heeft ze
vrijwel de hele dag in de winkel gestaan
en nu voelt ze, dat ze hondsmoe is. Het
was druk, ze heeft gelukkig goed
verkocht, maar je krijgt het niet cadeau.
(wordt vervolgd)
MWNWWWkWWWMIMWMmMMMWMWNIMWAMmMMMWWNWWI
door Leida Graafland
