Pauselijke onderscheiding
voor „meester" Zegers
Het laatste houvast
Woensdag poppentheal
in oude Ulo
Winteravondcursusst
in de Ulo
25 JAAR IN
DIENST VAN
RK. ONDERWUS
Raadsvergadering
Geslaagd
Busje en taxi botste
Meisje gevallen
FEUILLETON
PAGINA 6
l
TEXELSE COURANT
onderwijstaak maar strekte zich uit tot
schoolvoetbal en schoolreisjes. De heer
Zegers heeft zich goed kunnen aanpas
sen aan de vrij ingrijpende vernieu
wingen die zich in het onderwijs heb
ben voorgedaan. Een zilveren vulpen
was het stoffelijk blijk van dank van de
oudercommissie.
Andere activiteiten
Pastor Kolkman ging onder meer in
op de andere activiteiten van de jubi
laris: bij Texelse Boys, Scouting Texel,
KVP, R.K. onderwijzersvereniging, het
raadslidmaatschap voor het CDA en
het dirigentschap van het R.K. kerk
koor. Vooral in verband met dat laatste
was besloten hem als geschenk van het
kerkbestuur een platenbon te geven.
Pastor Kolkman overhandigde voorts
een schriftelijke gelukwens van bis
schop Zwartkruis en maakte tenslotte
melding van de pauselijke onderschei
ding Pro Ecclesia die nog op gezag van
paus Paulus VI was afgegeven. Omdat
de heer Zegers (nog) niet over een
echtgenote beschikt viel mevrouw
Luijckx-Bakker de eer te beurt de bij de
onderscheiding horende versierselen op
te spelden.
Onder leiding van collega Jan Drie
huis zongen de aanwezigen een lied
met vele coupletten waarin de veelzij
digheid van meester Zegers uit de
doeken werd gedaan. Ter illustratie
hadden de onderwijskrachten tekenin
gen vervaardigd waarin de uiteenlopen
de hoedanigheden in beeld werden ge
bracht. De heer Luijckx tenslotte (die
bij de leiding van de school nauw met
de heer Zegers samenwerkt) overhan
digde een privégeschenk alsmede een
album met persoonlijke herinneringen.
Begonnen als frater
Een wat beduuste heer Zegers bracht
dank voor de vele goede woorden en ge
schenken. Hij zei in het bijzonder onder
de indruk te zijn van de pauselijke
onderscheiding. „Ik heb daar geen
ogenblik op gerekend". De heer
Zegers vertelde dat hij zijn onderwij
zerscarrière destijds is begonnen als
een van de Fraters van Utrecht. Na
enkele jaren had hij echter besloten
„zijn toog aan de wilgen" te hangen
en had een tiental sollicitatiebrieven
voor een functie in het „gewone"
onderwijs verzonden. De school
De plechtigheid in do ontmoetingshei word
onderbroken door oon spontane hukte van do
op hot schoolplein spelende kinderen. De
detwen moesten even open voor de zingende
leerlingen.
waarvan hij het eerst antwoord kreeg,
zou het worden zo had hij zich voor
genomen. En zo gebeurde het ook
want het toenmalige hoofd van de Sint
Jozefschool, de heer Riteco,
telegrafeerde al gauw: „kom onmiddel
lijk". Zegers, onwennig in zijn zojuist
gekochte burgerpak, gaf aan dat bevel
gevolg en kreeg na een gesprek met de
heer Riteco te horen: „Ga maar naar
de pastorie en zeg dat het goed is".
De heer Zegers zei het bijna altijd
naar zijn zin te hebben gehad op TexëT.
Hij hoopte nog een jaar of tien mee te
kunnen draaien. „Want 60 tot 62 jaar is
voor een onderwijzer een mooie leeftijd
om met pensioen te gaan".
Dinsdag 10 oktober om 19.30 uur
vergadert de gemeenteraad. De agenda
luidt als volgt:
1. Notulen van de vergadering van 29
augustus en 5 september 1978.
2. a. Ingekomen stukken; fy. Mede
delingen.
3. Benoeming leden van het college
van bijstand ingevolge de algemene
bijstandswet.
4. Benoeming leden van de commis
sie recreatie en natuurbehoud.
5. Benoeming van gemeentelijke ver
tegenwoordigers en plaatsvervangers in
de commissie voor georganiseerd over
leg.
6. Benoeming van leden van de
woonruimteadviescommissie.
7. Benoeming van een afgevaardigde
en een plaatsvervangend afgevaardigde
naar de algemene vergadering van aan
deelhouders van de n.v. Luchtvaartter
rein Texel.
8. Benoeming van een afgevaardigde
naar de algemene vergadering van aan
deelhouders van de n.v. Autobusonder
neming Texel.
9. Benoeming van een bestuurslid
van de Recreatiestichting Texel.
10. Benoeming van een gemeentelijk
vertegenwoordiger als bestuurslid van
de Woningbouwvereniging Texel.
11. Benoeming vertegenwoordiger
en plaatsvervangend vertegenwoordi
ger in het algemeen bestuur van het
Medisch Centrum Alkmaar.
12. Benoeming van een lid en plaats
vervangend lid in het algemeen bestuur
van de Vleeskeuringskring Den Helder.
13. Aanwijzing gemeentelijk waarne
mer in het bestuur van de VW.
14. Benoeming vertegenwoordiger in
de gemeentelijke monumentencommis
sie.
15. Benoeming bestuursleden van
het Prof. Dr. W. H. Keesomstudie-
fonds.
16. Benoeming van een ambtenaar
van de burgerlijke stand. Voorgedragen
wordt de heer J. Eerkens, hoofdcom
mies ter secretarie.
17. Beroepschrift J. B. Seegers
tegen weigering van een bijzondere
kampeerexploitatievergunning.
18. Aanmelding als proefgebied voor
bestuurlijk experiment op het terrein
van het speciale welzijn.
19. a. Goedkeuring begroting 1979
van de Stichting Openbare Bibliotheek
Texel; b. Goedkeuring van de jaarreke
ning 1977 van de Stichting Openbare
Bibliotheek Texel.
20. Verhoging rekening courant-kre
diet Recreatiestichting Texel.
21. Wijziging begroting voor 1977.
Aan de opleidingsschool voor het
Korps Rijkspolitie te Apeldoorn slaagde
voor het politiediploma A Greet Ram
pen-van Maldegem.
Woensdaamiddag a.s. (aanv
14.00 uur) is in da Oude Uk> een
treden van het poppenthe
„Soereloer" uit Lang Soeren
Gebracht wordt het programma
gouden sleutel", bedoeld voor kir
ren van ongeveer 6 tot 12 jaar.
speelse wijze wordt in het spel
milieuproblematiek aan de o
gebracht. De kinderen worden si
bij het spel betrokken. De toegan
gratis.
De voorstelling is de eerste van
serie kindermiddagen die telkens
woensdagmiddag in de Oude Ulo v
den gegeven onder auspiciën van
Stichting Open Jeugdwerk. Het
stuur van Open Jeugdwerk is
mening dat veel schoolkinderen zich
de vrije woensdagmiddag vervelen
wel eens wat anders willen dan ro
hangen in het dorp. In de toeko
zullen onder meer creatieve spellet
middagen worden gehouden on
leiding van twee kleuterleidsters.
De voor 24 oktober geplande cui
tekenen gaat wegens onvoldoe
deelname niet door. De cursus s<
deren op woensdagavond 25 oktobf
volgeboekt.
De cursus boetseren op maanc
avond 23 oktober heeft pas 6 dee
mers en kan alleen beginnen met m
maal 8 deelnemers. Hiervoor kan n
zich nog opgeven op het raadt
afdeling culturele zaken of bij curs
leider F. T. Voskuil, telefoon (022
3296.
Vrijdagmiddag kwamen op
kruispunt Kogerstraat-Akenbuu
weg een taxi en een VW-busje
elkaar in botsing. Beide wag
liepen lakschade op. Er werd i
mand gewond. De schade w
onderling geregeld.
De aanrijding kwam tot stand t
het busje via de rijstrook voor het lir
afslaande verkeer vanuit de Kogersti
in de richting van de Nieuwlanderv
reed. Hierdoor werd de taxibestuui
in verwarring gebracht. Hij meende
de bestuurder van het busje de Ak
buurtsweg wilde oprijden en tracl
rechts te passeren. Toen hij zich
dezelde hoogte bevond stuurde de
stuurder van de VW echter naar ree
en kwamen de auto's met elkaar
aanraking.
Donderdagmiddag liep de 9-jai
Janneke van der V. uit Den B
schaafwonden op bij een valpi
met haar fiets. Zij kwam op
wegdek terecht nadat zij met I
trapper in aanraking kwam mat
passerende Citroen 2CV. De f
werd licht beschadigd, de sch
aan de auto was hihil.
Het ongeluk gebeurde ter hoogte
de Wilsterstraat op de Bernhardl
toen het meisje met een vriendinn
op weg was naar de CVO-scho
Vermoedelijk door een onverwaï
slingerbeweging raakte zij de auto
de Apeldoornse mevrouw S.K.
Sommetje
De heer Luijckx zei dat het Katholiek
onderwijs op Texel op 1 april 1910 van
start ging en hij had uitgerekend („Een
mooi sommetje voor zesdeklassers")
dat de heer Zegers 36,5% van die
periode sindsdien actief had
meegemaakt. De jubilaris heeft in de
afgelopen 25 jaar vier voorzitters van
het schoolbestuur „versleten" en vele
leerkrachten zien komen en gaan. De
Sint Jozefschool heeft in die periode
zo'n 7.500 kinderen „verwerkt"
waarvan er ongeveer 850 bij de heer
Als blijk van erkentelijkheid voor
de wijze waarop hij in de afgelopen
25 jaar het Katholiek onderwijs op
Texel heeft gediend, is de heer P. A.
Zegers geëerd met de pauselijke on
derscheiding „Pro Ecclesia et Ponti-
fice". Dat gebeurde gisterochtend tij
dens een feestelijke bijeenkomst in
de ontmoetingshal van de Sint Jo
zefschool. Bij die gelegenheid werd
de jubilerende onderwijzer in vele
toonaarden geprezen om de wijze
waarop hij zijn taak steeds heeft uit
gevoerd; vrijwel alle gelukwensen
gingen met geschenken gepaard.
De feestelijke bijeenkomst werd bij
gewoond door de onderwijskrachten
van school en kleuterschool, het
schoolbestuur, oudercommissie en
kerkbestuur. De heer P. Th. Luijckx
bracht in herinnering dat de heer
Zegers destijds de plaats innam van de
heer Kees Riteco die zijn dienstplicht
moest vervullen. Gesolliciteerd werd bij
het kerkbestuur dat toen tevens school
bestuur was. Pas later werd de zelf
standige Stichting Katholiek Onderwijs
in het leven geroepen waaronder zowel
de Sint Jozefschool als de Maris Stella
kleuterschool ressorteren.
Zegers in de klas hebben gezeten. De
jubilaris beperkte zich niet tot zijn
onderwijstaak maar was actief op tal
van andere gebieden. De heer Zegers
kan bogen op een uitstekende gezond
heid; het aantal dagen dat hij in de
afgelopen 25 jaar moest verzuimen is
op de vingers van twee handen te
tellen. „Hij zou een sieraad zijn voor
vakbondsleider Kok", aldus de heer-
Luijckx.
Voorzitter C. Graaf van het school
bestuur stelde vast dat hij destijds als
leerling de Sint Jozefschool verliet,
toen de heer Zegers daar zijn taak
aanvaardde. Hij had hem dus nooit als
„meester" meegemaakt, maar het
oordeel van de leerlingen („Die
meester Zegers is wel een goeie") was
hem altijd onverdacht en geloofwaardig
Terwijl pastor Kolkman (links) toekijkt, speldt
mevrouw A, Luijckx-Bakker de heer Zegers
de medaille van de pauselijke onderscheiding
op.
voorgekomen. Als geschenk van het
schoolbestuur overhandigde
secretaresse mevrouw L. Schermer-
Kamp een envelop met inhoud en een
horloge met digitaalaanwijzing.
Collega Hans Kievits kwam verschil
lende geschenken aanbieden: één voor
de collegialiteit, een voor de objectivi
teit, een voor het vermogen tot
relativeren, etc.
Ria Witte-Kuip bracht namens het
oudercomité en dus namens de ouders
dank voor het vele dat meester Zegers
voor de kinderen heeft gedaan. Dat
beperkte zich niet tot de eigenlijke
door Henk van Heeswijk.
25. HOOFDSTUK 9
In de zomer van 1950 herdacht
Truus Ranzijn, dat ze vijf jaar geleden
haar taak als directrice van deze grote
school had aanvaard. Op uitnodiging
van het schoolbestuur was er een intie
me bijeenkomst, waar de voorzitter
hartelijke woorden sprak en de gevoe
lens van het gehele bestuur vertolkte in
vriencalijke superlatieven. En haar ten
slotte een boeket bloemen liet overhan
digen door een leerlinge van de
hoogste klas. Daarna was er een
gezellig uurtje met koffie en gebak. Alle
leraressen en leraren waren er, al of
niet met dames en vrienden, echtgeno
ten of verloofden. Op deze avond
ervoer Truus dankbaar: mijn werk
wordt gewaardeerd. En ik versta nu,
dat God me deze taak heeft toebe
deeld. Ik heb zodoende geen financiële
zorgen en werk, dat ik liefheb, omdat ik
van kinderen houd, dus moet ik dank
baar zijn voor hetgeen ik bezit. Men
krijgt hu eenmaal niet altijd datgene,
wat men graag wenst.
In datzelfde jaar nam ze in de grote
vakantie kontakt op met een schoon
heidsspecialiste. Telefonisch. Vertelde
precies en duidelijk, dat ze lelijk was,
haar figuur tegen had, weerbarstige
haren van onbestemde kleur bezat en
gezien dit alles over geen enkele
charme beschikte. Met als slotvraag:
„Is er iets aan te doen? Kunt u trots dit
alles iets bereiken, zodat ik er wat
minder als een vogelverschrikker uit
zie?"
De vrouw, die het vrijmoedige relaas
zwijgend had aangehoord, dacht na
voor ze antwoord gaf. „Brengt uw
beroep soms mee, dat u laten we
zeggen, wat voordeliger dient uit te
komen, dan u bent?"
Truus zei, dat ze directrice was van
een middelbare school. „Tot op zekere
hoogte inderdaad, als het mogelijk is".
„Komt u in elk geval eens langs",
besloot de specialiste. „Het moet gek
gaan, als we niet iets kunnen doen. Al
zal het resultaat nimmer een Sophia
Loren of een Brigitte Bardot worden".
„Dat verwacht ik ook niet. Goed,
wanneer schikt het u? Ik heb uiteraard
vakantie".
„En wij gaan over veertien dagen. Als
u eens onmiddellijk kwam? Ik heb wel
een uurtje voor u".
In het schoonheidscentrum had
Truus Ranzijn een rustig gesprek met
de eigenaresse. Onder het genot van
een kop koffie en een sigaret. Naar
haar lichaam wijzend, zei de vrouw:
„Uw vormen kunnen we vanzelfspre
kend verbeteren. Daarvoor bestaan
tegenwoordig diverse mogelijkheden.
Wat uw benen betreft, til daar niet te
zwaar aan, mevrouw, want slanke
benen zijn juist erg in de mode. Aan uw
gezicht kunnen we ook wat
veranderen. Hetzelfde geldt voor uw
haar. Hiervoor heb ik een expert in
dienst. Ja, een man. Hij is bovendien
kapper. Een Italiaan. En hij heeft bij
menige dame wonderen verricht. Ik
zie daarom niet in, waarom we u niet
wat leuker, zelfs aantrekkelijker kunnen
maken. Ja, ik zie wel mogelijkheden. Ik
roep meneer Ravoli even".
De zwarte Italiaan werd aan Truus
voorgesteld. Hij boog en kuste haar
hoffelijk de hand. Luisterend naar wat
zijn meesteres voorstelde, knikte hij
enkele malen. „Si, si, natuurlijk kunnen
we 't haar verandereniets korter
en een kleur geven. En geheel anders
opmaken. Zeker, dat is allemaal moge-
0
lijk
Gedurende enkele dagen werd Truus
Ranzijn onder handen genomen. Ze
onderging lijdelijk alles, wat met haar
werd uitgeprobeerd: gezichtsmassage,
maskers met papjes van onbestemde
samenstelling, hete doeken, een soort
eau de colognebad en een crèmebe
handeling, maar na enkele dagen ver
toonde zich al enig resultaat. Hoewel
ze er wel eens genoeg van kreeg, zette
ze door en liet elke dag opnieuw aan
zich „frunnikken", zoals ze het zelf
noemde. Ze wist echter, dat men alles
deed, om haar een leuker aanzien te
geven, dus liet ze gewillig met zich
manipuleren, wetend, dat ze een soort
proefkonijn was, waarop het een en
ander werd uitgeprobeerd. Maar met
de dag zag ze het resultaat groter
worden. Tot uiteindelijk Pietro Ravoli
het haar van mevrouw Ranzijn onder
handen nam, er een hele morgen mee
bezig was, middels baden, verven en
weer wassen, daarna knippen en
kammen, watergolven, opnieuw bijpun
ten tot hij eindelijk redelijk tevreden
was met het resultaat. Uiteindelijk hield
hij haar een spiegel voor, zodat ze zich
van voren en van achteren kon bekij
ken. Ze wist nauwelijks een kreet van
verrassing te weerhouden, want wat ze
zag was een herboren Truus Ranzijn.
Een vreemde vrouw keek haar aanBen
ik dat? Is die man een tovenaar? Slaap
ik? Droom ik? Of is het werkelijkheid?
Waarschijnlijk begreep de man, wat er
in deze vrouw omging, want hij kneep
even in haar bovenarm: „U bent
wakker, mevrouw, klaar wakker. Maar
u bent een andere vrouw geworden.
Een damel Een gedistingeerde dame.
Het is, dat ik van mijn meesteres niet
met klanten mag uitgaan, anders
nodigde ik u vanavond uit voor een
diner
Truus bloosde van genoegen,
ondanks ze wel begreep, dat deze
hoffelijke Italiaan schromelijk overdreef.
Want nog altijd kon ze niet genoeg
krijgen van de aanblik van haar eigen
gestalte. Een totale metamorfose had
plaatsgevonden. Inplaats van het
piekerige haar, dat in de loop van de
dag doorgaans in slierten om haar
hoofd hing, zag ze nu een uiterst ver
zorgd kapsel. Was de kleur voorheen
geen grijs en geen blond, geen rossige
tint en evenmin grauw, nu had het een
matte, donkerblonde tint, netjes bijeen
gehouden in de keurs van het later aan
gebrachte permanent wave, met een
glans er over, zoals ze het nog nooit
had gezien. En het typische was, dat
dit uitstekend gekapte haar als effekt
sorteerde, dat haar scherpe haviksneus
niet meer zo opviel. Misschien kwam
het door de rouge, die licht over haar
wangen was aangebracht. Misschien
door de ten dele geëpileerde wenkbrau
wen en de zacht aangezette lippen.
Met als aanvulling de matige ogen-
schaduw.
Vanzelf ontspande ze zich; door
gaans strakke trek, waardoor ze al
enige jaren een scherpe rimpel in het
midden van haar voorhoofd had, was
verdwenen. Haar gezicht was nu zacht
en rimpeloos, haar blik vriendelijl
Gelukkig bezat ze een goed onderh
den gebit, al was het niet geheel rei
matig, maar als ze nu lachte, zag
enkel het parelende wit, afsteki
tegen een mat rose van haar gezii
omlijnd door de wat donkere lippen.
Ze schudde nog altijd niet begrijpi
haar hoofd. Haar blik ging van de s|
gel naar de kapper, die glimlachi
stond te kijken, genietend van
triomf, het resultaat van zijn werk,
ideeën. „Heeft iemand ooit geze
dat u lelijk was, mevrouw? Vergee
het dan maar snel; u ziet nu zelf, d<
en aantrekkelijke vrouw bent. Si, si
bestaan trouwens geen lelijke vrouw
enkel mooie en iets minder mooie,
die laatsten kunnen wij helpen".
De eigenaresse van de zaak kwan
bij. Ze inspecteerde het werk van h
kapper nauwkeurig, tenslote tevrei
kinkkend. „Wel, mevrouw Ranzijw
overdrijf niet als ik vaststel, dat uw
andering in ieder geval aanmerkelijk
gunste van uw uiterlijk is".
„Inderdaad", antwoordde Truus.
ben min of meer sprakeloos".
„Wel, dat is dan het mooiste com
ment, dat u onze vriend Ravofi k
geven, mevrouw. Komt u over een
of drie nog eens terug, ja? Kunnen
voordat we zelf met vakantie ga
een en ander nog even controleren
eventueel bijwerken, niet Pietro?"
„Si, madame. Het zal mij een gr
genoegen zijn mevrouw nog eens I
te ontmoeten
(wordt vervolg
