GEWICHTIG KARWEI
Lily Eversdijk Smulders
spreekt voor ,,'t Nut"
Het laatste houvast\
Uitslag
kleurplatenwedstrijd
„Anderen zijn anders"
Ruim veertig koppels
hij eerste ronde
Cursus
algemeen bestuurder
Schietoefeningen
FEUILLETON
31
- DINSDAG 31 OKTOBER 1978
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
hoe dan ook, overeenkomstig blijft is
evenwel de vooortdurende „strijd om
het bestaan" in soms barre en ruwe
omgevingen waar verlatenheid en een
zaamheid heerst maar waar men toch
wil blijven wonen.
Volgens het voorwoord dat door ir. H.
W. Dunnewolt bij haar memoires werd
geschreven brengt Lily Eversdijk Smul
ders door haar ononderbroken aandacht
voor elk detail van het geheel, langzaam
maar zeker een totaalbeeld te voorschijn
bij haar schilderen, dat dan „gestalte"
heeft gekregen. Volgens hem zal een
ieder die uiterlijk-en-innerlijk zijn eigen
ervaringen een-voor-een doorleeft, en
daarmee dat deel van zijn bewustzijn
activeert dat de situatie vereist, ook tot
een totaal in(nerlijk) zicht komen.
De avond waarop mevrouw Eversdijk
Smulders spreekt is de eerste in het nieu
we winterprogramma van 't Nutsdeparte-
ment afdeling Texel. De tweede bijeen
komst wordt gehouden op 24 november
in de kantine van de LTS (hotel De
Lindeboom-Texel is dan niet beschik
baar! kan men dan getuige zijn van een
optreden van Leo Rommets die met
gitaarbegeleiding een programma met
volksliedjes uit allerlei landen verzorgt.
De kleurplatenwedstrijd die ter gele
genheid van de jeugdboekenweek door
de openbare bibliotheek werd uitge
schreven, leverde de volgende uitslag
op: 1. Peter Arjan van der Slikke, 2.
Yvonne Witte (Hemmerkooi), 3. Anne-
mieke Plug, 4. Rianne Witte. De prijzen
kunnen in de bibliotheek worden afge
haald.
Uitslag quiz: 1. W. G. Trap, Elzen
laan 6 te Apeldoorn (boekenbon van
f25, 2. L. van Lubek, Wilsterstraat
9 te Den Burg (boekenbon van f 12,50).
Leesdiploma
Kinderen van 8 t/m 13 jaar kunnen
een leesdiploma halen. Wie mee wil
doen moet vóór half december drie
boeken over „stad en land" gelezen
hebben. Daarna moet naar een van
deze boeken een kijkdoos, verhaal of
tekening worden gemaakt. Onder de
deelnemers worden bekroonde
kinderboeken van dit jaar verloot; alle
deelnemers krijgen het leesdiploma.
Nadere informatie wordt gegeven in de
bibliotheek.
Enkele honderden Texelaars waren
zondagmiddag getuige van een gewich
tig karwei. Een dertig ton wegende
dragline die zaterdag in het water bij de
Zaandammerdijk was gevallen werd ge
borgen met behulp van een veel grotere
kraan die daartoe speciaal naar Texel
was gebracht.
De dragline kantelde tijdens het los
trekken van damwanden in het kader
van de werkzaamheden ten behoeve
van het nieuwe bemalingssysteem van
Waalenburg en Het Noorden. Het ge
vaarte stortte naar voren en kwam half
in het water terecht waarbij de lange
kraanarm werd verbogen terwijl ook het
rupsmechanisme zwaar werd bescha
digd. Voor de Amsterdamse machinist
W. v.d. Genugten liep het goed af: hij
kon ongedeerd uit de kabine springen.
De dragline was eigendom van Zwager
man B.V. die werkt voor het heibedrijf
J. Seignette, onderaannemer voor De
Vries en van der Wiel. Omdat geen tijd
mocht worden verloren werd besloten
het bergingswerk direkt uit te voeren.
Daartoe werd vanaf het vasteland een
kolossale kraan met een hefvermogen
van 60 ton aangevoerd. Het op een
wagen geladen gevaarte was zo hoog
dat het niet de boot kon oprijden,
ondanks het feit dat men een zodanige
waterstand had afgewacht dat de fuik-
brug en het dek van de veerboot precies
in eikaars verlengde lagen. De kraan kon
mee nadat een deel van de bovenbouw
was verwijderd. De boot vertrok met
een half uur vertraging. Het bergen van
de kraan in Waalenburg vergde veel
voorbereiding zodat de toeschouwers
een paar uur geduld moesten hebben
voordat het ding eindelijk in de takels
hing en naar boven kon worden getrok
ken. Tevoren was de kraanarm van de
kabine losgebrand. De verongelukte
kraan had een waarde van omstreeks
een ton (nieuwwaarde ca. drie ton). Het
is twijfelachtig of de verzekering de
schade dekt. De foto geeft een deel van
het bergingswerk.
MEDEDELINGEN
SV DE KOOG
In verband met de woensdagavond op
de TeeVee uit te zenden voetbalwed
strijd PSV-Glasgow Rangers moeten de
formulieren van toto en lotto woensdag
tussen 19.00 en 20.00 uur worden inge
leverd in de kantine van S.V. De Koog.
Overdag kan men hiervoor terecht bij
Jan van Beek in de A Et O supermarkt
van De Koog.
Op de door 44 koppels bezochte eerste
ronde om het Klaverjaskampioenschap
van Texel waarvoor vrijdagavond in
hotel „De Zwaan" werd gespeeld ein
digden Th. Bakker en C. Merkx op de
eerste plaats. Zij behaalden een score
van 7244 punten.
Als prima tweede de dames Veeken-
Keijzer die 7082 punten behaalden en
hiermee slechts 4 punten voorbleven op
J. Zijm en M. v.d. Wetering die 7078
punten behaalden.. Opvallend is dat
gerenomeerde koppels als Zoetelief-Vi-
talli (13 plaats) en Veldman-van Lente
(29 plaats) ver achter bleven op de kop,
maar er komen nog drie avonden om
hieraan iets te doen. De uitslag was.
resp. punten en marsen:
Th. Bakker-C. Merkx 7244 1
Dames Veeken-Keijzer 7082 3
J. Zijm-v.d. Wetering 70784
D. Maas-Th. Zijm 69242
K. Beumkes-Mevr. Pool 6867 2
Jh. en P. van Heerwaarden 67323
R. Kleinveld-C. v. Eendenberg 6724 2
W. Bakker-G. Festen 6718 2
P. Veeken-D. Witte 6609 2
Mevr. Timmerman-T. Eelman 6548 2
De cursus algemeen bestuurder, die
in het afgelopen voorjaar georgani
seerd werd door de Texelse Sport
raad, moest i.v.m. de grote toeloop
worden gesplitst in twee groepen.
De tweede groep kan de cursus nu
gaan volgen. Op donderdag 2 no
vember om 20.00 uur gaat de cursus
van start in de Oude Ulo.
De cursus is bedoeld voor bestuurs
leden van verenigingen. Het is een
kortlopende cursus van vier avonden,
waarin geen moeilijke en theoretische
zaken worden behandeld, maar waarin
aan de hand van praktische voorbeel
den geprobeerd wordt het bestieren
van een vereniging beter en efficiënter
te laten verlopen.
Om verschillende redenen zijn enkele
cursisten niet in de gelegenheid om
deze cursus te volgen, zodat er voor
een zeer beperkt aantal gegadigden
nog een plaatsje vrij is. Zij kunnen zich
opgeven bij Piet Keijzer, raadhuis,
kamer 303.
Mocht onder de cursisten die zich in
het voorjaar al hebben opgegeven nog
mensen zijn die om wat voor reden dan
ook niet in de gelegenheid zijn om de
cursus te volgen en die hiervan nog
geen bericht hebben geggeven, dan
worden die verzocht om dit zo spoedig
mogelijk te doen, zodat de opengeval
len plaatsen aan andere gegadigden
kunnen worden gegeven.
Ligging schietterrein C 52°52,5'N -
4°42,8'E. In het tijdvak van 1 t/m 30
november 1978 zullen, op werkdagen
van 8.00 tot 18.00 uur, van bovenge
noemd terrein schietoefeningen worden
gehouden met lichte luchtdoelartillerie.
De onveilige afstand is tot 14.000 m.
rt 'en van do tekeningen van LHy Eversdijk Smulders, waarop zij een moslimmeisje heeft
,jl fgebeeid. Volgens de voorschriften van de Islam houden moslimvrouwen (ook thuisi het
oofd steeds bedekt.
direkte banden met haar op dat moment
uitgestippelde bestaan. Van de ene dag
op de andere besloot zij haar roeping als
schilderes te volgen en naar het buiten
land te vertrekken. Zij trok naar de
vooroorlogse wildernis van het toen nog
niet door toeristenstromen ontdekte
eiland Bali. Pas daar realiseerde zij zich
dat zij niet alleen de mens wilde
uitbeelden, maar deze ook wilde leren
kennen en begrijpen in al zijn verschei
denheid. Het leidde tot een jarenlange
tocht door de gehele wereld waarin zij,
al schilderend, ondermeer Japan, Korea
en China doorkruiste.
Haar eerste tentoonstelling gaf zij in
het „Institute of Fine Arts" van de
Chinese hoofdstad Peking. Zij bracht
bezoeken aan de laatste zuivere Eskimo
bevolking binnen de noordelijke poolcir
kel. Daarnalegdezij in Iran en Afghanistan
het leven van de daar levende stammen
in kleurrijke schilderingen vast en deed
hetzelfde bij de Afrikaanse Watütsi-
bevolking. Aan het hof van een Indiase
maharadja leefde zij geruime tijd in een
harem („in purda") en in Peru
schilderde zij het dagelijks leven van de
Zuid-Amerikaanse Indianen.
Anders
Anderen zijn anders en iedereen
waar ook ter wereld is anders dan
anderen, zegt mevr. Eversdijk Smulders
die dit staaft met vele verhalen en tekenin
gen waarin de „mens" centraal staat. Ze
zegt voortdurend versteld te staan van
de verschillen in lichaamsbouw, gelaats
trekken, oogzetting, karakter, eigen
schoonheid, inzichten, gewoonten, ze
den, riten, godsdiensten enzovoort.
Wat in de mensen, waar dan ook en
Bijgaand artikel werd reeds in de
vorige krant gepubliceerd maar
werd als gevolg van een fout bij het
opmaken onbegrijpelijk. Redac
tie.
Portretschilderes uit roeping en
ichrijfster uit drang. Voor mevrouw mr.
Lily Eversdijk Smulders vormen deze
seide kunstzinnige uitingen hoofdingre-
gdiënten van haar bestaan waarin zij een
groot aantal landen bezocht en haar
1 ervaringen daar meerdere malen in
woord en beeld vastlegde.
Op woensdag 1 november brengt
deze bereisde vrouw op uitnodiging van
het plaatselijk Nutsdepartement een
'bezoek aan Texel. In hotel De Linde-
0Doom-Texel spreekt mevr. Eversdijk
„Smulders ondermeer aan de hand van
een forse hoeveelheid meegebrachte
dia's 's avonds over het onderwerp
Sahara, Bedouinen en harems". Deze
bijeenkomst begint om 20.00 uur en is
toegankelijk voor zowel de leden van ,,'t
Nut" als voor andere Texelaars en/of
niet-Texelaars die zich voor dit onder
werp interesseren.
Memoires
1 Veel van wat mevrouw Eversdijk in de
loop der jaren in haar leven zag legde zij
enige tijd geleden vast in het boek
„Anderen zijn anders" waarin zij min of
meer haar memoires onder woorden
heeft gebracht. Begonnen als juriste op
een kantoor waar zij het eerste meisje
was tussen 200 mannelijke collega's
verbrak mevr. Eversdijk Smulders in het
middenvan de dertiger jaren vrijwel al haar
door Henk van Heeswijk.
meer vrije tijd kreeg en die benutte door
af en toe eens met de trein naar
Purmerend te reizen of naar haar zuster
in Haarlem. Die intussen haar kamers
had verwisseld voor een bovenhuis in
een buitenwijk van de stad. Daar zaten
de zusters gezellig met elkaar te babbe
len en vertelde Truus over haar werk.
Soms bleef Nelie in Haarlem slapen,
maar als ze terug wilde naar Amster
dam, reed Truus haar in haar auto naar
de Slotermeer, want dat was een
kwestie van ruim twintig minuten.
Intussen verhuisde Freerk en Trijnie
Ranzijn naar een tehuis voor ouden van
dagen, nadat het meeste van hun
inboedel was verkocht. Want alle ka
mers in het tehuis waren gestoffeerd en
gemeubileerd. Enkel ieders persoonlijke
bezittingen gingen mee. Giep reed de
oudjes over, geassisteerd door zijn
vrouw. En beiden beloofden, dat ze op
gezette tijden zouden komen. Ook
Truus bracht al spoedig een bezoek aan
het nieuwe home van haar ouders, maar
of haar moeder het al of niet prettig
vond, kon ze niet gewaar worden,
omdat Trijnie steeds meer afweziger
werd. De engte van haar leefwereldje
was nu uiterst begrensd.
Nog voor Nelie' in het kraambed
kwam, overleed Trijnie Ranzijn, zes en
zestig jaren oud. Als een opgebrand
kaarsje ontvlood het leven uit dit volko
men versleten lichaam. Zacht en rustig
was haar afscheid van deze aarde. Met
de wetenschap, dat God haar een
woning had beloofd, waaruit niemand
haar ooit meer zou kunnen verdrijven.
Tijdens de begrafenisplechtigheid had
Nelie het te kwaad, waardoor Giep zich
zorgen maakte over zijn vrouw. Terwijl
Truus op haar beurt haar vader angst
vallig in het oog hield. Maar Freerk
Ranzijn beheerste zich met alle kracht,
die nog in hem was.
In de vroege zomer van 1953 schonk
Nelie het leven aan een welgeschapen
dochter, die de naam kreeg van Nelie's
moeder, enkel wat gemoderniseerd:
Katharina. Hoewel de jonge moeder
vastbesloten was „Katrien" als roep
naam te bezigen, werd het tegen wil en
dank verbasterd tot Kathy, op z'n
Engels uitgesproken, en zo bleef het.
Freerk maakte in de wagen van Truus
de reis naar Amsterdam, waar hij
moeder en kind begroette en door zijn
schoonzoon op alle mogelijke manieren
werd verwend: een paar goeie sigaren,
een borreltje, een gemakkelijk hoekje bij
het raam, waar hij een mooi uitzicht had
over het Slotermeer. Hij bleef de hele
dag, waarna Truus haar vader weer
thuisbracht.
Terug in haarwoning dacht Truus aan
de baby, die volgens haar sprekend op
haar pas gestorven moeder leek. Het
rossige lijfje met de spartelende armpjes
en beentjes. Opnieuw voelde ze zich
ellendig.. De jaloezie ging een woordje
meespreken. Waarom heeft Nelie alles
en ik niks? Ze heeft een man met een
geweldige funktie, zodat hij m'n zus alle
mogelijke en denkbare comfort kan
schenken. En nu heeft ze bovendien een
baby, een eigen kind. En wat bezit ik?
Met alle kunstgrepen, die ik toepas om
er althans nog enigszins toonbaar uit te
zien? Totaal niets. Nu ja, een goeie baan
al gemeenteambtenaar. Met een vorste
lijk salaris. Een fijne job en een baas, die
tevreden over me is. Last but not least
dit bovenhuis, dat ik dank zij mijn
relaties bij de gemeente van een ver
trekkende eigenaar kon huren. Even
eens met een zeker comfort. Stoffelijk
heb ik alles, wat ik maar wensen kan. Ik
heb een mooi bedrag aan geld op de
bank, een eigen autootje, ben gezond
en heb een funktie, waarin men mij
respecteert.
Maar ik ben en blijf alleenl Als ik Nelie
zie met haar kind in de arm of aan haar
borst, vreet ik mezelf op van naijver. Of
nee, eigenlijk is het dit niet, want ik gun
Nelie de baby. Ze heeft er jaren op
moeten wachten. Maar waarom zij alles
en ik niets? Geen vriend, geen man,
geen kind? Ik wil ook een kindl Nu ik het
dezien heb bij mijn zuster, verlang ik
naar een kindl Het kan me met scneien,
wat de mensen van me zullen zeggen. Ik
hoef er helemaal niet voor getrouwd te
zijn, o nee. Want welke man zou met
me willen trouwen? Binnen een maand
gruwt hij van me of heeft in het gunstig
ste geval nauwelijks nog belangstelling
voor me. Dat hoeft allemaal niet, als ik
maar een baby zou hebben. Ik wilde
wel, dat ik een beetje aardige man
kende, die een paar nachten met me zou
willen slapen. Laat het dan maar zondi
ge gedachten zijn wat kan ik er aan
doen? Ik ben nu eenmaal zo, dat ik
verlang naar een eigen kind. Nu hele
maal, nu ik Nelie's baby gezien heb. Ik
verlang er verschrikkelijk naar
Natuurlijk doe ik het niet. Het zou me
misschien m'n baan kosten en daarmee
zou mijn carrière ten einde zijn. Maar ik
ben op dit moment in staat de straat op
te gaan en de eerste de beste man aan
te klampen en hem uit te nodigen met
me naar huis te gaan. Hij kan nog geld
toe krijgen, als hij maar een kind bij me
zou willen verwekken. God, wat verlang
ik daar verschrikkelijk naar: een kindl
Ze liep naar de kleine bar, waarin
enkele flessen stonden en schonk zich
een glas wijn in. Ik heb een hartverster
king nodig, wist ze. En een sigaret. Ik
rook de laatste dagen weer te veel, maar
wat kan ik er aan doen? Moeders dood
is me ook niet in de kleren gaan zitten en
nu Nelie's baby.. Ik moet er voorlo
pig maar niet meer heengaan; ik kan er
immers niet tegen?
Truus liep wat in het vertrek rond met
het glas in haar hand. Maar op een
gegeven ogenblik ging ze zitten en stak
een sigaret aan. Diep inhalerend, zucht
te ze. Ik moet oppassen, dat het geen
obsessie gaat worden. Ik ben wat over
stuur. Misschien ook wel door m'n
werk, dat ik dag in dag uit zo intens
mogelijk doe. Met inzet van al mijn
krachten. Omdat ik weldra met een
goed en uitgebreid, vooral gedegen
rapport op de proppen wil komen. Ik
moet er een poosje uit, begreep ze. M'n
baas zal het begrijpen, want ik ben
maanden achtereen zonder ook maar
één dag verlof te nemen, in de weer
geweest. Ook dat wreekt zich op een
gegeven moment.
Wethouder Van Liemden had niet 't
minste bezwaar tegen een paar weken
verlof. „Waarom maak je er geen
maand van? Zoek een rustig plekje op,
ergens binnen of buiten Nederland,
neem desnoods je hele hebben en
houden over de scholen mee, een
schrijfmachine en als je zin hebt, ga je er
aan werken. Paar je het aangename met
het nuttige. Met andere woorden: maak
daar je rapport klaar. Voor mijn part in
het klad. Een concept bijvoorbeeld.
Zodat een typiste het later, gecorrigeerd
en eventueel gewijzigd op stencil kan
zetten. Je mag er ook zes weken van
maken. Extra kosten voor rekening van
de gemeente".
Terwijl haar baas sprak, dacht ze over
dit voorstel na. En zei: „Het lijkt me. Het
lijkt een goed idee, meneer".
(wordt vervolgd)
