5P#RT
WAT !KZEGGEN WOU.
De verloren eer van
Katharina Blum
FILM
Het laatste houvast\
I
Wedstrijd zaalvoetbal
uitgesteld
Klaverjasclub De Zwaan
9onger
Dirk Bakker
won bosloop
Tetak 1 geklopt
3
Openbare Verkoping
uit 1796
Uitgestelde
sporttrainingen
Rommel?
Oneerlijke
concurrentie?
Padvinderij zoekt
meer jeugdleden
Wie kan helpen?
Hein Wiedijk spreekt
voor PvdA-afdeling
Zeevaartschool
houdt open huis
Herman v. Sambeek
groepscommandant
Uitgeest
Popstudio Hinderik
voor open
jeugdwerk
Boot vermist
FEUILLETON
I9JT
NSDAG 7 NOVEMBER 1978
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
nnen, waarvoor zondagmiddag een
ntigtal Texelaars in aktie kwamen,
eft dit maal bii de senioren een eerste
lats voor Dirk Bakker opgeleverd.
3e familie Bakker was overigens ook
de andere twee deelnemersgroepen
nelijk succesvol. Bij de veteranen
am Hans Bakker als eerste over de
ishlijn en bij de junioren was dat
rend Bakker.
De volledige uitslag van deze boslo-
n is als volgt:
Senioren (2.500 meter): 1. Dirk Bak-
8.58 min., 2. Martin Kikkert 9.17
3. Co Koomen 9.43 min., 4. Bert
irhorst 10.10 min, 5. Karei Heetland
14 min, 6. Ruud Beers 12.42 min.
Veteranen (2.500 meter): 1. Hans
ikker 10.27 min., 2. Dirk Haker 10.43
in., 3. Bob van der Berg 11.11 min., 4.
tap Witte 11.15 min., 5. Kees Vinke
26 min.
Junioren (1.250 meter): 1. Berend
ikker 4.28 min., 2. Nico Kikkert 4.45
n., 3. Eddy Barhorst 4.50 min., 4.
rt Witte 5.00 min., 5. Peter Visser
42 min., 6. Alfred Bakker 6.07 min., 7.
ark Heetland 6.42 min.
De volgende bosloop is op zondag 26
vember en gaat over respectievelijk 8
4 kilometer. De start is om 10.00 uur
morgens op het kruispunt Ploegelan-
rweg-Tureluursweg (fietspad).
-let eerste trio van de tafeltennis-
reniging Tetak is er zaterdagmid-
g niet in geslaagd het duel tegen
irit 4 tot een goed einde te bren-
De ploeg uit Noord-Scharwou-
bleef de Texelaars in sportzaal
|4e Ferrever" met 3—7 de baas.
3uetak 2 won met 6—4 van het
rde team van Doko uit 't Zand en
tak 3 zegevierde met 10—0 over
lintreffers 6 (Schoorl).
04 Hoewel vooral in het begin de pun-
iwinst vrijwel gelijk opging en Tetak
zelfs het dubbelspel op zijn naam
icht, kwam er zaterdagmiddag hal-
„rwege de wedstrijd tegen Spirit 4 een
idelijke kentering. Na zes partijen
is de stand nog keurig in evenwicht
lar niemand van de Texelse formatie
lagde er daarna nog in winstpunten
behalen, alhoewel er voor drie van
vier resterende partijen driesetters
J dig waren.
Tetak 2 behaalde de overwinning
or drie winstpartijen van Guido
ikker en twee winstpartijen van R.
lorn-Neuhoff. Ook het dubbelspel,
y larin deze twee uitkwamen tegen de
jikospelers Olivier en Dalenberg werd
n Texelse overwinning (resp. 21—7
21-19).
Voor Tetak 3 was er deze week een
—0 overwinning op het zwakke
lintreffers 6 uit Schoorl. De team-
len waren Frans Room, Frits Koorn
Fred Brücher.
Alle Tetak teams komen zaterdag
inieuw aan bod. Tetak 1 speelt dan
in thuiswedstrijd tegen Duintreffers 4.
:tak 2 ontmoet in Waarland het
aatselijke Con Amore 3 en Tetak 3
lat naar 't Zand voor het treffen met
3ko 4.
De voor morgen geplande wedstrijd
aalvoetbal Oosterend-Badhotel wordt
)t nader order uitgesteld.
Onze abonnee G. Braak Hekke uit
Hillegom attendeerde ons op de vol
gende advertentie die hij aantrof in de
Oprechte Haarlemmer Courant van 12
januari 1796:
Op den 20 January, 1796, zal op
Eiland Texel publicq worden ver
kocht: Eene groote Partij ijzere
Kachels, Keetels, Roosters,
Potten, Plaatsen, Spijkers, witte
Schotsche Bedspreien, eenig
Touwwerk en meer andere Goede
ren, geborgen uit het gestrand
Engelsch Schip Clyde of Greenock.
De lading van dit schip was niet, of
niet geheel, in handen gevallen van de
strandjutters. Er werd geen poging
gedaan om de lading tegen vergoeding
van de kosten terug te geven aan de
eigenaars, want het was oorlogsbuit.
We waren toen in oorlog met Enge
land. De Oprechte Haarlemmer werd
ver buiten Haarlem gelezen. Er staan
advertenties in uit bijna alle provincies.
Het moet dus wel een grote partij
goederen geweest zijn die verkocht zou
worden, anders had het geen zin om er
zoveel bekendheid aan te geven.
De verbindingen met Texel moeten
voor die tijd toch niet zo slecht geweest
zijn, anders zou het ook geen zin gehad
hebben, om de verkoping in een lande
lijk blad te adverteren. ,,ls er iets'
bekend over de opbrengst van deze
verkoping? Heeft ze plaats gevonden in
Den Burg?" zo vraagt de heer Braak
Hekke zich af.
In verband met de afscheidswedstrijd
van Johan Cruyff die op 7 november
(vandaag) in het Amsterdamse Olym
pisch Stadion wordt gespeeld en recht
streeks via de televisie wordt uitgezon
den is een aantal trainingsbijeenkom
sten uitgesteld of vervallen.
Bij het Hoornder ZDH is de senioren
training van dinsdagavond verschoven
naar woensdagavond. De aanvang is
dezelfde gebleven (19.00 uur). In De
Cocksdorp wordt deze week in plaats
van dinsdagavond op vrijdagavond ge
traind (19.30 uur). De voor dinsdag
avond op het veld van S.V. Oosterend
te houden trainingen vervallen en dat is
ook het geval bij S.V. De Koog.
Op de donderdag gehouden club
avond van de klaverjasclub werden
deze week door verschillende koppels
tamelijk hoge scores behaald. In veel
gevallen kwam men ruim boven 7.000
punten uit.
W. Bakker was met G. Festen de kop
loper. Dit duo scoorde 7.378 punten en
bleef daarmee precies 40 punten boven
hun rivalen, de dames Veeken en
Keijser. Beide koppels scoorden 5 mar
sen.
In het algemeen klassement gaan de
dames Veeken-Keijser nog steeds aan
kop. Bakker en Festen, die hun achter
stand iets kleiner maakten, volgen hen
op de voet.
#y
BRIEVEN VAN LEZERS
BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDAKTIE
De uitslag van deze week was
als
volgt, resp. punten en marsen:
W. Bakker-G. Festen
7.378
5
Dames Veeken-Keijzer
7.338
5
T. v. Heerw.-J. Dernison
7.168
4
P. Beers-J. Vinke
7.057
2
H. Bakker-C. Vinke
7.005
2
De stand is:
Dames Veeken-Keijzer
34.386
16
W. Bakker-G. Festen
33.446
13
Echtp. P. v. Heerwaarden
32.558
12
Echtpaar H. Zijm
32.300
15
Echtpaar J. Spaans
32.142
15
Dag mevrouw Heuzen. U bent een
beetje boos, hè? Ik ben de buurman van
Lou Witte, de smid van De Waal. Het is
een fijne, aardige vent, bij wie veel
mensen om hulp komen vragen als er
iets loos is met hun auto, hun aanhan
ger of met andere apparatuur. Lou helpt
ze dan even, vrij vaak belangeloos en
dan kunnen ze weer verder. Er staat
inderdaad een hoop spullen bij Lou op
tweede en derde gebruik te wachten. Ik
ben erg blij dat Lou een hoop rommel
goed bewaart. Hij weet je altijd wel uit
de brand te helpen als je een schroef,
een plankje, een stuur, een boutje of
weet ik wat zoekt. Ik heb me nooit
gestoord aan zijn „rotzooi", terwijl mijn
achtertuin toch aan die van hem grenst.
Toeristen verheugen zich ook vaak als
Lou ze helpt met de reparatie van hun
fiets of auto. Het is wel makkelijk dat hij
langs de Texelroute woont. Ze maken
een gezellig praatje met hem. Lou
brengt duidelijk een stuk sfeer op de
Polderweg, die er niet zou zijn als hij
achter een blinde muur stond te werken.
De Waal is gelukkig nog niet zo'n
zielloos dorp waar schoonheidscommis
sies met de bezem het leven hebben
weggeveegd. Bovendien garandeert de
„sluis" van Lou dat toeristen die zo
nodig van de Texelroute een Texelrace-
baan moeten maken zich enigszins in
toom houden in hun snelle bolides.
Heus, mevrouw Heuzen, uw stukje in
de krant van vrijdag 3 november zegt me
meer over u en uw normen dan over de
„smid", zoals u hem zo denigrerend
tussen haakjes hangt. Als u op de
Stadhouderskade in Amsterdam (even
opgezocht in het telefoonboek) wèl kunt
slapen en hier op Texel niet, dan speelt
de stilte u waarschijnlijk parten. Dat een
hardwerkend man één keer tot drie uur
's nachts doorwerkt zou aan een aan
snerpende en gierende banden gewen
de Amsterdamse toch een vertrouwd
gevoel moeten geven. Laat die „puin
hoop" maar blijven.
Dag, mevrouw Heuzen
Ton Rombout,
Polderweg 12, De Waal.
„Bikkelhard. Eens waren ze solda
tenen ze hadden eerder gedood".
Weer zo'n ijzersterke film in City afge
wisseld door Tiroler rokjes, die morgen
nóg mooier wapperen dan gisteren. Met
het vertrek van Tom Poppink is het
culturele leven op Texel er echt met
sprongen op vooruit gegaan. Maar niet
heus. En maken we kans op een van de
betere films via de Stichting Open
Jeugdwerk, dan wordt daar snel een
stokje voor gestoken. Oneerlijke concur
rentie? Kom nou toch Henk van Leeu
wen, jij mikt toch op een heel ander
publiek?!
Marian Witte, Gerard Witte,
Corry en Han Dros, Alex Verburg,
Oudeschild
Door het beschikbaar komen van wat
extra ruimte is bij Scouting Texel de
mogelijkheid ontstaan om nog wat
extra jeugdleden op te nemen. Dit geldt
voor de groepen kabouters (meisjes 7
t/m 10 jaar) en welpen (jongens 7 en 8
jaar). In het padvindersclubhuis
(Bernhardlaan 147) komen de kabou
ters bijeen op donderdagavonden (van
18.30 tot 19.45 uur) en de welpen op
dinsdagmiddagen (van 16.15 tot 17.30
uur).
Voor een familielid, bezig met de
bewerking en heruitgave van enkele
oudere reisverhalen, probeer ik een
boekje te achterhalen met achterin een
kaart, die gereproduceerd moet wor
den. Het gaat om het volgende werkje:
„Dagverhaal van het verongelukken van
het galjootschip „Harlingen" in Staat
Davids de togt van de equipage met
sloepen over en langs het ijs en overwin
tering van dezelve in het noordelijk
gedeelte van Groenland: Kommandeur
Klaas Hoekstra van Texel: 14 maart 1826
- 24 augustus 1827".
Het bewuste familielid heeft uitslui
tend de kaart achterin dit boekje nodig.
Is er op Texel mogelijk iemand, die het
bewuste werkje heeft en die dat een
ogenblik ter beschikking wil stellen om
van de bewuste kaart een copy te
maken?
Graag contact opnemen met ds.
Douwes, Keesomlaan 18, Den Burg,
telefoon (02220) 2166.
Hein Wiedijk uil Den Burg zal vrij
dag 17 november voor de leden van
de Texelse PvdA-afdeling en andere
belangstellenden iets vertellen over
de geschiedenis van het Neder
landse socialisme. Zijn praatje is on
derdeel van een gezellige avond
(aanvang 20.00 uur) in „De Schakel"
bij de Hervormde kerk.
Wiedijk (leraar geschiedenis aan de
Rijksscholengemeenschap) heeft bij
zondere studie van het socialisme ge
maakt en is bezig met een biografie van
Koos Vorrink, waarop hij wil promo
veren. Zijn praatje van vrijdagavond
heeft het thema „En toch..." Hij zal
aandacht schenken aan de oude
SDAP, het ontstaan van de PvdA en
de verdere ontwikkeling van deze par
tij. Uitvoerig zal de vraag aan de orde
komen of de rechtvaardige samen
leving zoals socialisten die zien, op de
mocratische wijze kan worden bereikt.
Er is gelegenheid voor vragen stellen en
discussie, eventueel ook bij interruptie,
leder is welkom.
De bekende schrijver Heinrich Böll, zo
langzamerhand het geweten van de
Bundesrepubliek, publiceerde enkele ja
ren geleden de novelle „Die verlorene
Ehre der Katharina Blum". In samen
werking met de auteur werkten Volker
Schlöndorf en Margaretha von Trotta
deze om tot draaiboek voor de gelijkna
mige film.
De kortstondige verhouding van Ka
tharina (Angela Winkler) met een akti-
vist die op de vlucht is voor de politie
leidt tot een wilde hetze tegen het in
feite onschuldige meisje. Een „Schmier-
zeitung" bedrijft tegen haar een stuk
riooljournalistiek. Katharina wordt sen
satie-object; de „reine bloem" wordt
beschimpt en bedreigd. Uiteindelijk
maakt ze korte metten met de journalist
die haar integriteit zo diep heeft ge
schonden.
De wanhoopsdaad van Katharina Blum
Böll heeft in zijn roman bewust
vergelijkingen willen trekken met de bij-
voorbaat-veroordelingen van naar links
riekende aktivitieten door schandaal
kranten in Duitsland. De ondertitel van
zijn boek luidt vertaald: „Hoe geweld
kan ontstaan en waartoe het kan lei
den". Enige zwart-wit-schildering is Böll
niet vreemd. Dat maakt zijn verkapte
aanval op de boulevardpers niet minder
duidelijk. In een voorbericht zegt Böll:
„Indien bij de beschrijving van bepaalde
journalistieke praktijken overeenkom
sten te vinden zijn met de praktijken van
de „Bild"-Zeitung, dan zijn die overeen
komsten noch bedoeld, noch toevallig,
maar wel onvermijdelijk".
Schlöndorf en Von Trotta dikten de
zwart-wit-tekening in de film nog wat
aan: Katharina is heilig en de gossip-
journalist Werrïer Tötges is een soort
Henk van der Meyden in driedubbel
kwadraat. De nuances die het boek zo
levensecht maken hebben de filmma
kers er teveel uitgezeefd. Het klopt
natuurlijk niet dat iedere agent een op
sex beluste en bikkelharde bruut is.
„Die verlorene Ehre der Katharina
Blum" draait op donderdag 9 november
en begint om 20.00 uur. Toegang twaalf
jaar.
Met als doel een zo algemeen moge
lijke voorlichting te geven aan school
verlaters van VWO, HAVO, MAVO,
MTS en LTS houdt de Hogere Zeevaart
school te Den Helder op 18 en 19
november open huis op het adres
Ankerpark 27.
De Helderse Zeevaartschool wil hier
mee vooral de jeugd bekend maken met
de mogelijkheden die er op het gebied
van de nautische beroepen bestaan.
Behalve beroepenvoorlichting voor
stuurman en scheepswerktuigkundige is
er tijdens deze open dagen in de school
plaats ingeruimd voor voorlichtings
stands van de Koninklijke Marine, Ra
dio-Holland (opleiding Radio-Officie
ren), Rijkspolitie te water, Grote slaap-
vaart, Rijksloodsen, Stuurman/motor
drijver Visserij en Kleine Handelsvaart.
Bovendien kan men informatie inwinnen
overzeezeilcursussen, studiebeurzen en
dergelijke.
Op zaterdag 18 november is de Zee
vaartschool geopend tussen 10.00 en
16.00 uur en op zondag 19 november
van 13.00 tot 17.00 uur.
Oud-Texelaar Herman A. P. van
Sambeek is per 1 november benoemd
tot commandant van de groep Uitgeest
van de Rijkspolitie. Opperwachtmeester
Van Sambeek is tegelijkertijd bevorderd
tot adjudant. Met zijn 33 jaren is hij
daarmee een der jongste adjudanten
van Nederland. Door het systeem van
bevordering bereiken de politiefunctio
narissen deze rang pas als zij een jaar of
vijftig zijn.
Van Sambeek was tot dusver plaats
vervangend groepscommandant in Uit
geest. De nieuwe commandant ging
destijds na de Muloschool (in 1963) naar
de politieschool in Arnhem. Zijn eerste
standplaats werd Heemskerk. In 1966
volgde overplaatsing naar Ouderkerk
aan de Amstel waar hij in 1968 wacht
meester eerste klasse werd. In 1969
vertrok hij naar De Rijp. Per 1 mei 1973
werd hij opperwachtmeester en post-
commandant te Oudendijk en per 1
oktober 1976 ging hij naar Uitgeest.
Op uitnodiging van de Stichting Open
Jeugdwerk geeft het poppentheater
Hinderik zaterdagavond om 21.00 uur in
de oude Ulo een voorstelling. Gebracht
wordt de produktie „De Vogelman
leder is welkom.
Studio Hinderik brengt poppenspel
met gebruikmaking van licht-, geluids-
en andere effecten. Gewerkt wordt met
totaal en half gemaskerde stokpoppen
en objecten die zijn vervaardigd van
langs de weg gevonden materiaal. Het is
een misvatting te denken dat het gebo-
dene in de eerste plaats op kinderen en
jeugd is afgestemd. In tegendeel: Hin
derik pretendeert echt volwassenenthe
ater te brengen en heeft in dat opzicht
een reputatie. Zeven jaar geleden trad
Hinderik met succes op voor de scholen
in de Burgemeester De Koninghal.
De heer J. H. van Wanrooij liet de
politie weten dat zijn op het Wad bij De
Cocksdorp voor anker liggende boot
was verdwenen. Het betreft een ijzeren
platbodem „Annie" van 1154 meter,
voorzien van dieselmotor.
door Henk van Heeswijk.
33. Ze bleef nog een uurtje en vernam
die tijd, dat hij weduwnaar was
onder kinderen. „Mijn vrouw is al meer
an tien jaar dood. We hadden een
delijk goed huwelijk. Ook zij heeft me
rat geld nagelaten. Ik heb dus geen
inanciële zorgen, integendeel. Hier wo-
len vindt ik fijn, zowel 's zomers als 's
/inters. De zee is vlakbij. Zij is mijn
teerdere; het is 't enige, waaraan ik
erslaafd ben, mevrouw".
Maandags wierp Truus zich weer
erwoed op haar taak. Maar 's avonds,
a het avondeten nam ze de hond mee
p de avondwandeling naar zee. Het
uisje van Toon Kieft passerend. Pas
Irie dagen later 'zag ze hem weer.
litmaal was ze zonder hond, want die
ras met zijn baas mee in de auto.
Toon Kieft nodigde haar uit. „Drink
en kop koffie bij me, als u wilt. En rook
en sigaretje".
Ze deed het. Op onverklaarbare wijze
voelde ze zich tot hem aangetrokken.
Die avond kwam ze ook zijn leeftijd te
weten: vijf en vijftig. Ze had hem ouder
geschat. Op het eerste gezicht leek hij
inderdaad ouder, maar als hij lachte en
Toon Kieft lachte vaak, had hij een
jongensachtig gezicht.
Na die avond tutoyeerden ze elkaar.
Truus vertelde van de taak, die ze in
deze weken moest afronden. „Dagelijks
werk ik er een uur of acht aan. Soms
langer. Naar mate ik al of niet inspiraties
heb, ideeën. Ik moet namelijk ook mijn
eigen visie over deze materie ten beste
geven. Die is niet altijd gemakkelijk te
definiëren".
De man adviseerde: „Neem 't eens
mee. Per slot van rekening ben ik ook
jaren bij het onderwijs geweest, niet
waar? Misschien kan ik je een paar
suggesties aan de hand doen".
Op een mooie, warme zaterdag nam
ze mee, wat ze al klaar had. Toon zat in
zijn hemdsmouwen buiten, door scherm
en schut beschermd voor de felle zon.
Hij had een miniatuur ijskastje naast
zich staan. Naar een gemakkelijke stoel
wijzend, zei hij: „Bedien jezelf. Flesjes
bier staan er ook in. Heerlijk koel".
Ze bleef de hele dag bij hem, kookte
eten, maakte koffie en thee klaar en
zat met hem aan de maaltijd. Ze had
haar pension opgebeld en gezegd, dat
ze deze dag verder wegbleef. Na het
eten rookten ze een sigaret en dronken
nog een koel glas.
Die middag had hij het concept
doorgenomen. „Op een vel papier heb
ik enkele aantekeningen en een paar
aanmerkingen gemaakt. Verder idee
tjes. Misschien heb je er wat aan. Voor
het overige is het een knap en helder
betoog. Je zult er succes mee hebben.
Geen wonder, dat je hoofd werd van
een MMS. Je woekert met de talenten,
die je gekregen hebt, Truus. Waar
schijnlijk heb ik de mijne in een zweet
doek begraven".
Ze keek hem verrast aan, omdat ze
wist, dat hij onderwijzer was geweest op
een openbare school. „Ben je gelovig?"
vroeg ze.
„Niet in de zin, zoals jij het bent.
Maar daarom ken ik de bijbel wel".
„Dus je vindt mijn suggesties niet
gek?"
„Vast niet. Ik zei je al, dat ik het een
gedegen stuk werk vind. Ik meen het.
En ik beken, dat ik razend jaloers op je
ben. Wantje zult door dit rapport in de
publiciteit komen".
Het laatste van zijn verklaring hoorde
ze nauwelijks. Het enige, wat goed tot
haar doordrong was: ik ben razend
jaloers op je. En daarop antwoordde ze:
„Je weet niet, wat je zegt met dat
jaloers zijn. Jij bent gelukkig geweest in
je leven. En wat heb ik?"
De man legde de stapels papieren
opzij en knikte. „Ik begrijp je. Naar wat
je uit je leven hebt verteld, weet ik, wat
jou ontbreekt. Je hebt veel tegen omdat
de meeste mensen eerst en doorgaans
enkel op het uiterlijk afgaan. Maar ik
zie dwars door je heen; ik ken je al als
mezelf. Omdat ik dezelfde verlangens
heb als jij. Dat is helemaal geen schan
de. Ik kan zeggen: trouw met me en kom
hier wonen. Dan lossen we het éne
probleem op, maar voor jou wordt er
dan een nieuw geschapen, want dat zou
het einde betekenen van je carrière, die
je zo zorgvuldig opbouwt". Hij wees
naar de stapel papieren. „Dat is het
bewijs van je capaciteiten. Als Neder
land nog eens een vrouwelijke minister
gaat benoemen, moet ze jou nemen
voor de portefeuille van het Onderwijs.
Je zou er geknipt voor zijn. Daarom mag
ik je dat niet aandoen. Want ik wil niet
meer in Nederland wonen. Hier ben ik
gelukkig. Het is erg fijn, dat ik jou in mijn
leven ontmoet. Ik mag je en voel veel
sympathie en vriendschap voor je. Dat
kan uitgroeien tot liefde, wie zal het
zeggen? Maar ik ben ergens een egoïst,
want ik wil dit niet loslaten. Nergens
voor". Hij zwaaide in het rond. „Dit is
mijn kleine paleis en hier wil ik sterven".
Hij keek de vrouw tegenover hem
onderzoekend aan. „Al zou ik graag
met jou naast me hier wonen. Overdag
en 's nachts. Volledig als man en vrouw.
Voor wat mij betreft, zou je niet meer
behoeven te werken, want ik heb geld
genoeg".
Truus had zonder hem in de rede te
vallen geluisterd. Maar ze had een kleur
gekregen. Als gekluisterd zat ze op haar
stoel. Ze had zijn onderzoekende blikken
op zich gevoeld en nu wist ze het als het
ware instinctmatig: deze man begeert
me. Hoe kan dat? Ik ben toch lelijR? Als
ik uitgekleed ben, schrikt hij van me.
Omdat ze niet antwoordde, vervolgde
de man: „Wees niet boos of geschrok
ken. Ik raak je natuurlijk niet aan, als je
dat niet wilt. Ik kan me heus wel
beheersen. Maar je moet nu wel weten,
hoe ik ben en wat ik ben: een man. Vijf
en vijftig jaar oud, maar nog dikwijls
verlangend naar een vrouw. Niet elke
vrouw. Beslist niet. Maar wel eeri
intelligente vrouw, waarmee ik een goed
gesprek kan voeren. Jij bent zo'n
vrouw. Bovendien hebben we hetzelfde
beroep uitgeoefend, al ben jij een stuk
verder geklommen dan ik. We zouden
het fijn kunnen hebben, samen. Ik zou je
veel kunnen vergoeden van wat je tekort
bent gekomen. Denk er maar eens over
na. En schaam je niet over je gevoelens:
ze zijn natuurlijk, zowel op jouw als op
mijn leeftijd".
Verward keerde Truus Ranzijn die
avond terug in haar pension. Talloze
gedachten dwarrelden door haar hoofd,
zodat ze in bed de slaap niet kon vatten.
Om twee uur kwam ze er weer uit, sloeg
haar kimono om en liep naar de
woonkamer, waar ze een sigaret opstak.
Ze knipte een lamp aan en bekeek de
aantekeningen, die Toon Kieft gemaakt
had tijdens het doornemen van het
rapportdeel, dat al gereed was. Al heel
gauw was ze verdiept in zijn in de
marge gekrabbelde mini-betoogjes, tips
en aanmerkingen. Want bijna alle waren
in haar ogen waardevol en belangrijk.
Een half uur later was ze druk aan het
werk en kwam pas tot de realiteit terug,
toen ze bemerkte, dat het al lang klaar
lichte dag was. Op haar horloge kijkend,
constateerde ze, dat het bijna half zeven
was. Meer dan vier uur was ze aan het
werk geweest. Nu voelde ze zich opeens
uitgeput. Ze knipte het licht uit, gooide
haar kimono af en dook opnieuw in bed.
Binnen een paar minuten was ze weg
gezakt in een diepe, droomloze slaap.
(wordt vervolgd)
