Zij kunnen het zenden niet laten
e jongens van de 27 me
edoelen 't niet zo kwaad
Woonruimte
!1 *s
niehobe
mummm
j Andere meningen
'VOOR BSg
EN CU2 Zlm
Z7 v
HCEFT
VEftKRA
VERTROUWD
FEUILLETON
/SIJDAG 30 MAART 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 9
„Etherpiraten, wij? Welnee, als er één groep is die zich aan strikte
regels houdt zijn wij het wel. Regel nummer één van onze elf 'Gouden
Regels' is: „Geen uitzendingen tijdens de tv-uren". Nou, dat zegt
toch al genoeg. Bovendien liggen die tv-frequenties tamelijk ver van
de 27 mes af. Dat geldt ook voor de FM-radiozender die Hilversum
gebruikt. En omdat men in de middengolf een totaal ander zendsy-
steem toepast (AM) is het daar helemaal onmogelijk dat we storingen
veroorzaken
Het is dan ook belachelijk om te
zeggen dat onze apparatuur televisiesto
ringen tot gevolg hebben. Mensen die
moeilijkheden met hun televisie hebben
moeten naar de reparateur gaan en nou
eens niet naar de politie!"
De 27 mes-hobbyist die ons dit zegt is
een van de vele aanhangers die het
zogenaamde 'radio-contacten' op Texel
heeft. Hij schat zelf dat het er nu zo'n
stuk of vijftig zijn. En gezien de belang
stelling die de verschillende bladen over
deze materie ondervinden lijkt een totaal
van vijfduizend voor geheel Nederland
nog aan de lage kant. Niettemin, het is
allemaal clandestien. Vorige week liepen
opnieuw enkele Texelaars tegen de
lamp wegens het illegaal in bezit hebben
van 27 mes apparatuur. Want zelfs dat
is strafbaar. Het was voor onze zegsman
daarom een gegronde reden om het
liefst op anonieme wijze wat toelichtin
gen te geven en bij uitzondering voldoen
we daar deze keer aan
Geen knoeiers
„Ik kom steeds meer tot de conclusie
dat de 'volksmond' ons maar een
stelletje knoeiers vindt. Nou zit ik al
geruime tijd in deze hobby maar daar
heb ik toch nog nooit wat van gemerkt.
Een probleem is wel dat men ons maar
al te gauw en te graag verwart met
mensen die er lol in hebben om aan
oude radiotoestellen te sleutelen. Die lui
fabriceren daar dan inferieure midden
golfzenders van. Zulke dingen storen
'als de pest' en alsof dat nog niet
voldoende zou zijn gooien ze er een veel
te hoge 'power' op waarmee de hele
middengolf wordt verziekt. Als dat maar
een paar seconden zou duren was 't nog
zo'n probleem niet maar die gasten gaan
urenlange muziekprogramma's uitzen
den. Dat isgrappigl
Trouwens, en dat moet me toch wel
even van het hart. Vooral in de omge
ving van Den Burg hebben talrijke
mensen last van radiostoringen op
Hilversum 1 en Hilversum 3. En weet je
wie dat veroorzaakt? De politie! Om
Alkmaar te bereiken hebben ze hier zo'n
zware installatie staan dat van tijd tot
tijd alle ontvangers rond het politiebu
reau worden dichtgedrukt. Ik heb ge
hoord dat zelfs burgemeester Engelvaart
er bij de politie en de PTT over geklaagd
heeft. En diezelfde politie zit ons achter
de vodden, omdat wij storingen veroor
zaken. Het moet toch niet gekker
worden!
Maar we hadden het over die clande
stiene muziekprogramma's zoals van de
NIRO bijvoorbeeld. Wat ons betreft
hoeft dat helemaal niet. Daar zijn wij
ook tegen. Er is al genoeg geknetter op
de radio. Wij willen ons uitsluitend aan
ons hoogfrequente bandje houden en
alleen onderlinge (korte) contacten ma
ken zonder iemand anders op stang te
jagen. Ja, je kunt natuurlijk wel zeggen
I
-
-
v
16. En dan dat eeuwige opscheppen
met de prestaties van die twee uitge
knipte prenten, Mientje en Marietje, met
niets dan achten en negens op hun
rapport, regelrechte jongedames, die
nooit een verkeerd woord zeiden of een
verkeerd ding deden, die precies wisten
hoe ze zich gedragen moesten en
vanavond óók van de partij zouden zijn
natuurlijk en als contrast haar eigen
twee robbedoezen die een soms heel
merkwaardig schooltaaltje uitsloegen,
maximaal een zeven haalden voor vlijt,
en buien van uiterste netheid afwissel
den met vlagen van grenzeloze slordig
heid. Om maar te zwijgen van Jan, die
in gezelschap hopeloos links was en,
wanneer hij los kwam, met zijn „grote
snufferd" zoals Rik zei, er allerlei uitflap
te dat Pieter, vrijwel onmerkbaar, het
voorhoofd deed rimpelen en Emma
deed snuiven, terwijl de nichtjes gie
chelden.
Nee, Marijke kon beslist niet zeggen,
dat het vooruitzicht van het jubileum
feest haar aanlokte.
Maar ze konden er niet van bui
ten
Te minder was ze in de stemming,
omdat de toestand in huis nog steeds
veel weg had van een gewapende vrede
tussen haar en oma, en omdat ze
vermoedde dat oma bij Emma, die
model-dochter die huis en gezin zo in de
puntjes regeerde, wel eens een woordje
had laten vallen over de situatie bij haar
schoondochter. Als ze daaraan maar
dècht, kreeg ze rode plekken in haar
hals, onmiskenbaar stormsein.
Maar ze deed toch haar mooiste jurk
aan en vond dat Rik er in zijn donkere
pak geweldig uitzag. Aanhalig stak ze
haar arm door de zijne.
„Mag ik vanavond met u mee,
meneer?"
„Nou dóme" deed hij meteen mee ,,u
dat je dan beter de telefoon kunt pakken
maar daar gaat het helemaal niet om.
Het is bij ons juist de spanning om
andere hobbyisten die je helemaal niet
kent aan de lijn te krijgen. In zoverre zijn
we eigenlijk precies echte zendamateurs
die een PTT-certificaat op zak hebben.
Alleen zijn wij al tevreden met korte
afstanden. Je doet er een massa con
tacten mee op. Ik heb hier al een
heleboel mensen over de vloer gehad
die ik via de 27 mes heb leren kennen.
Mensen uit Noordholland, maar ook uit
Friesland. Van andere stations heb ik als
bewijs dat we contact hebben gemaakt
QSL-kaarten ontvangen. De verste die
ik aan de lijn heb gehad was een 27
mes-er uit Roden. Dat ligt in de buurt
van Groningen geloof ik".
Veronica-wetje
„Je kunt ons helemaal geen agressie
ve klanten noemen en knoeiers zijn de
27 mes-ers ook niet. Natuurlijk, er zijn
wel jongens in onze groep die naast het
maken van radioverbindingen graag in
de elektronica mogen grasduinen. Maar
als we er achter komen dat hij buiten zijn
boekje gaat proberen we hem dat wel
aan het verstand te brengen. En in alle
gevallen die ik heb meegemaakt is het
dan ook wél weer in orde gekomen. Tja,
in principe zijn we natuurlijk in de letter
lijke zin van het woord 'wetsovertre
ders'. Er is in 1975 door de Tweede
Kamer een wet aangenomen die als het
'Veronica-wetje' bekend staat. Op 1 juli
werd toen het veelbesproken verdrag
van Straatsburg door Nederland gerati
ficeerd. Nederland was een van de
laatste Europese landen die dat deed.
Met die wet werd het verboden de
Zo /ioton do 27 mes-ers zich tijdens de toetste
Ouwe Sunderktoes viering zien en ven zich
horen
bent nogal een deftig tiep zo te zien, ik
weet niet of ik me wel tot uw peil zal
kunnen opheffen".
„Ik zal wel wat door de vingers zien"
beloofde ze vriendelijk.
„Waar wou u met me naar toe?"
informeerde hij.
„O naar een heel mooi huis met
deftige mensen. Denkt u dat u zich daar
zult weten te gedragen?"
„Ik zal u wel stiekum de kunst
afkijken", grinnikte hij. „Denkt u dat het
er erg gezellig zal zijn?"
„O meneer, ik zal alleen nog maar
oog en oor voor u hebben".
„Dan hebt u tenminste de kans dat u
zich nog een beetje vermaakt", stelde
hij lachend vast en drukte haar tegen
zich aan. Zijn Marijke.. ze was voor
hem nog altijd dat blonde meisje in de
blauwe jur:-. van het concert.
„Rik, we maken het een beetje
gezellig he?" pleitte ze.
„Kind, we zullen proberen het móói
te houden", schertste hij.
„Nou ja als ze weer zo zitten
door te zagen, zwijg dan maar en neem
ze niet zo op de hakze hebben het
soms niet eens dóór".
„Paarlen voor de zwijnen, wil je
zeggen? Nou, zo erg is het óók weer
niet. Zwager Piet is nu niet bepaald de
man waarmee ik op een onbewoond
eiland zou willen stranden, maar hij
presteert toch ook wel het een en
ander méér dan die man van je,
gezien de resultaten. Ze zijn van plan
een autootje te kopen weet je dat?"
„Je moet jezelf niet altijd zo achteruit
zogenaamde 'zeezenders' (Veronica, Mi
Amigo, Caroline, Noordzee, enz., enz.)
vanuit Nederland te bevoorraden. Bo
vendien werd daarmee het in bezit
hebben van zendapparatuur strafbaar
gemaakt. Daarvóór moest men je 'op
heterdaad' betrappen om proces verbaal
op te kunnen maken. Met deze 'Veroni-
ca-wet' heeft men ook het bestaan van
de 27 mes-ers wettelijk de kop in willen
drukken. De gevolgen zijn niet uitgeble
ven. Talloze hobbyisten zijn daardoor
hun apparatuur kwijtgeraakt. In sommi
ge gevallen zelfs zonder er ooit gebruik
van te hebben gemaakt. Nou, als je
reëel bent moet je toch toegeven dat
zoiets toch eigenlijk te gek is".
Regels
„Ik heb al verteld dat we hier op Texel
een aantal regels hebben opgesteld
waar iedereen die meedoet zich aan
moet houden. We willen dus per sé niet
dat er tijdens de uren dat de televisie
uitzendt ook wordt uitgezonden. Niet
dat we echtstreeks zouden kunnen gaan
storen maar via de harmonische fre
quenties van slechte zenders kan wel
eens wat overstralen. Daarom is regel
twee dat iedere deelnemer over een
goede 'bak' moet beschikken. Dat
woord gebruiken we zo in de wandeling.
Kijk, we zijn maar gewone jongens en
begrippen als 'radioset' en 'hoogfre-
zetten", zei Marijke scherp, „trouwens,
ik vraag me af of je het meent. Je hebt
het ook nog niet zo slecht met jezelf
getroffen, Rikus, met al je zogenaamde
nederigheid".
„Ik heb het in ieder geval met jóu
getroffen". Hij trok speels aan het lint
van haar jurk. „Nou, dan gaan we
maar".
Bij Piet en Emma zat de kamer, of de
salon, zoals Emma zei, vol. Moeder
Mina was er al, die had 's middags een
handje geholpen, verder was er Piets
broer Hendrik, die iets hoogs was op het
stadhuis, met zijn vrouw Cornelia, enke
le collega's en vrienden van de jubilaris,
sommigen met hun vrouwen. Emma en
Piet zagen er indrukwekkend uit, hij in
't zwart, zij in een cocktailjurk. De kamer
stond vol bloemen.
„Die vrijer heeft het toch maar goed
afgeschoten", dacht Rik, niet zonder
een zweem van afgunst. „Benieuwd of
ze mij zo fuiven, als ik een kwart eeuw
bij m'n baas ben".
De begroeting was zeer hartelijk. Rik
had het in één oogwenk gezien: de
mannen en de vrouwen zaten weer
apart, de bokken van de schapen
gescheiden. Piet plantte hem ogenblik
kelijk naast een hem volkomen onbeken
de, die zich voorstelde als Veerman, een
collega van de Bank. En Marijke kwam
ti jsen Emma en Cornelia te zitten, zoals
Rik meewarig constateerde.
Het gesprek in de herenkring interes
seerde Rik bovenmatig. Het ging over
personen en zaken waarvan hij niets
afwist. Zijn buurman Veerman merkte
quentieinstallatie' zijn ons eigenlijk
vreemd. Wij werken met een 'bak' en
eisen van alle jongens dat die goed in
orde is. Dat geldt ook voor de gebruikte
antenne. Die moet van goed materiaal
zijn en de goede lengte hebben. Voor
het werken met de 27 mes band komt
dat neer op een antenne van (in
principe) 11 meter. Je kunt via bepaalde
kunststukjes die lengte ook in een
kortere antenne onderbrengen. Bijvoor
beeld door de helft van 11 of daar weer
de helft van te nemen. Dat gaat
touwens wel ten koste van het bereik.
Het is daarom verleidelijk om het ver
mogen van je zender wat op te krikken
want dan blijft het bereik hetzelfde.
Maar, en daar zijn we weer, je loopt dan
het risico dat je meer storende harmo-
nischen opwekt. Een andere belang
rijke regel is daarom dat er beslist niet
meer zendervermogen gebruikt mag
worden dan noodzakelijk is".
MARC
„Omdat de regering inmiddels ook
wel heeft begrepen dat deze hobbyisten
eigenlijk niet tegen te houden zijn wordt
in het voorjaar van 1980 voor ons het
zogenaamde MARC ingevoerd. Dat be
tekent Machtigingsregeling voor Alge
mene Radio Communicatie. Om daar
onder te kunnen vallen moet je minimaal
16 jaar oud zijn en moet je bij de
Radiocontroledienst van de PTT een
machtiging aanvragen. Dat gaat een
kleinigheid kosten. Er is beloofd dat dat
niet al te veel zal zijn. Examens behoe
ven hiervoor niet te worden afgelegd.
Dat geldt alleen voor zendamateurs en
dat is een heel andere groep.
Wat ik wel een beetje vervelend vindt
is het bereik van de toegestane zenders.
Het vermogen mag niet hoger worden
dan 0.5 Watt uitgangsvermogen en het
betreft hier alleen FM zendertjes. Dat
betekent in de praktijk 3 tot 15 kilometer
en bij uitzonderlijke omstandigheden
het en vroeg hem naar zijn werk. Kortaf
antwoordde Rik dat hij typograaf was.
En toen bleek waarlijk de heer Veerman
een verzamelaar van „eerste drukken"
en wist hij Rik al spoedig in een levendig
gesprek te lokken. Rik vond hem een
aardige kerel en hoorde op zijn beurt
veel dat hij nog niet wist. De avond was
niet gans verloren, dacht hij. Benieuwd
hoe Marijke het maakt. Hij waagde een
oogje naar de overkant waar de vrou
wen in gesprek waren. Wat zat ze daar
toch lief, net 'n meisje nog, 'n beetje
verlegen tussen al die „mevrouwen",
't Gesprek ging over de kinderen.
Eerbiedig luisterde Marijke naar de
meningen van de dames, die er veel
meer verstand van hadden dan zij. En
soms dwaalde haar blik naar de beide
dochtertjes, Mientje en Marietje, met
hun mooiste jurkjes aan en mooie
krullen in het haar, hele dametjes al, die
al knikten van ja mevrcuw en nee
mevrouw en zich voorbeeldig gedroe
gen, en dan dacht ze aan ha3r eigen
drietal dat na vele vermaningen dank zij
vele beloften vanavond alleen thuis was
gebleven. Als 't maar goed ging, Jan en
Li stonden soms als leeuwen tegenover
elkaar
„Hoe oud zijn uw kinderen nu?"
vroeg Cornelia aan Marijke, die ze in al
die jaren misschien twee keer gezien
had, en waarvan ze wist dat ze een
schoonzuster was van Piet.
Marijke gaf de vereiste inlichting.
„2o, een zoon van dertien
„Ja, dat is een symbolisch getal in dit
geval", glimlachte Marijke, maar Cor-
misschien een klein beetje meer. Gro
ningen kun je er dus niet mee bereiken
en dat vindt ik nu juist zo jammer. Want
dat is altijd het spannende. Heb je een
bereik van 15 kilometer en je woont in
Amsterdam dan zit je misschien wel
goed maar voor een eiland als Texel is
dat toch veel te gering
Er wordt door de regering wel gesteld
dat er met de invoering van de MARC
zoveel zendertjes bijkomen dat zoiets
niet mogelijk is maar ik blijf Texel toch
een uitzondering vinden".
Respect
„Nogmaals, piraten zijn we in geen
geval. We willen in woordkeuze en
taalgebruik altijd respect voor de andere
stations opbrengen. Daar is wel eens
veel verdraagzaamheid voor nodig want
niet ieder station lijkt zich ervan bewust
te zijn dat ieder ander station een 'mens'
vertegenwoordigt. Verder zijn veel jon
gens van onze groep helemaal geen
technici. Als er reparaties noodzakelijk
zijn eisen we dan ook dat ze er een
goede technicus bijhalen en, ook hun
eigen technische kennis daarmee een
beetje proberen te verdiepen. Als je
'bak' het dan weer doet is verder erg
belangrijk dat je eerlijk je stationsnaam
of stationsnummer noemt als je nieuwe
verbindingen maakt. Da's ook voor
jezelf natuurlijk leuk want des te meer
QSL-kaarten kun je ontvangen. Sommi
gen hebben daar al hele plakboeken
mee volgeplakt".
NCBF
„Naast het blad 'De CB-er' (CB is
Citizen Band) dat voor de gehele
Benelux bestemd is hebben we hier op
Texel schriftelijk contact met de leden
van de ABBN. Die afkorting betekent
Alternatieve Bond Burgerband Neder
land. De vereniging geeft ook een blad
uit. Op de voorpagina er van staan de
'strijdkreten': Eendracht maakt macht
en In een vrij land, een vrije burgerband.
Zelfs de kop van Nordholland heeft een
eigen 27 mes vereniging compleet met
eigen blad. Die club heet Vereniging van
Radio Amateurs Noordholland Citizen-
band. Wij op Texel vallen daar uiteraard
ook onder.
De algemene Nederlandse overkoepe
ling van de 27 mes-ers in Nederland heet
Nederlandse Citizenband Federatie.
Daarvan maken ook veel vrachtwagen
chauffeurs deel uit. Vooral voor hen zijn
deze radioverbindingen ideaal. Onder
ling contact is daarbij vaak een uitkomst
bij erg lange ritten. Bovendien kunnen je
in veel opzichten profijt van die contac
ten hebben. Niet alleen de vrachtwa-
genbedrijven zelf maar ook de poltitie
wanneer er verkeersongelukken zijn ge
beurd of bij andere opstoppingen".
Vossenjacht
„Uit alle contacten die ik momenteel
via de 27 mes-band heb opgedaan heb
ik wel opgemaakt dat zowel jong als oud
deze hobby beoefent. In het district Den
Helder zijn diverse 65-plussers die er aan
doen. Soms gaat het om hele families.
Ik hoor ze af en toe wel eens in de lucht
via mijn scanner die mag ik wel
hebben van de politie en de PTT Er
worden ook wel eens vossenjachten
gehouden. De vos zit dan (in zijn auto)
ergens verstopt en laat, totdat ze hem of
haar vinden, eenmaal per minuut een
fluitsignaaltje horen. Die seinen vangen
we dan op en kunnen met een metertje
bepalen hoe sterk zijn zender is en of we
er in de buurt zitten. Dat kan een reuze
spannend spectakel worden. Maar ja,
de laatste keer dat wij hier een vossen
jacht hielden werden we omdat ze
getipt waren door de politie gesnapt.
En toen was het 'over'ivoorlopig voor
goed 'uit'
nelia luisterde niet.
„Moet hij ook naar 't gymnasium?"
„We zullen eerst maar es zien of-ie de
Ulo behoorlijk afloopt", zei ze nuchter
„Hij weet nog niet wat-ie wil. Vandaag
is 't vlieger, morgen elektricien".
„Meer de technische kant op" con
stateerde Cornelia. Die zwager van Piet
was drukker of zoiets, de zoon zou wel
net zoiets worden.
„Voor vlieger vrégen ze anders nogal
wat" zei Emma gewichtig.
„Ik zie 't 'em ook nog niet worden"
stelde Marijke nuchter vast.
,,'t Wordt anders wel tijd dat ie dat es
wéét", meende Emma.
„En jouw dochters?" vroeg Cornelia
aan Emma.
„Mientje gaat door voor analyste"
verhaalde Emma trots „en Marietje wil
later doctoraal romaanse talen doen. Nu
ja, als je die cijfers ziet't laatste
rapport niet één onder de acht, behalve
voor wiskunde en algebra, daar is ze niet
zo sterk in".
„En onze Jan" interrumpeerde Marij
ke ondeugend „had niet één cijfer
bóven de zeven, behalve voor zingen".
„Gedrag en vlijt" doceerde Cornelia
„dat zegt alles".
„Dat was vijf-zes" antwoordde Ma
rijke.
„Hm ja" zei Cornelia zuinigjes, 't
Mens scheen er nog een beetje trots op
te zijn ook.
„Jan is ook niet een van de mak
kelijkste" kwam Emma.
„Zacht gezegd" stemde Marijke toe.
(wordt vervolgd)
giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiu'iiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Het ligt voor de hand dat deze
hartekreten niet in overeenstem
ming zijn met de mening van de
legale zendamateurs. Voor zover
bekend zijn dat er op Texel momen
teel dertien veertien.
Enkele hebben reeds diverse ma
len te kennen gegeven dat ze het
doen en laten van deze 'illegalen'
(die ze het liefst als 'piraten' willen
bestempelen) volstrekt veroorde
len.
Met diverse leden van deze groep
hebben wij eveneens contact opge
nomen. Ook zij hebben liever niet
dat hun naam daarbij in de krant
wordt vermeld. De redenen zijn
anders dan die van de 27 mes-ers.
Op hun beurt zijn zij beducht voor
repressailes van de 'piraten' waar
onder (volgens de legale amateurs
althans) diverse 'randfiguren' zou
den zitten. Zij baseren dit op de taal
die sommige gebruikers van de 27
mes uitslaan en die bij nuchtere
buitenstaanders 'de haren te berge
doen rijzen'.
Eén van de groep legale ama
teurs: „Het is toch tè gek dat die 27
mes-ers zomaar, zonder enig certifi
caat aan het hannesen gaan. Nu
kunnen ze wel als regel stellen dat
het alleen gebeurt wanneer de tv is
afgelopen, maar waar blijf je dan?
Als ik geen rijbewijs heb kan ik toch
ook niet zeggen dat ik alleen 's
nachts rij omdat er dan geen
verkeer op de weg is! Ze zien me bij
de politie al aankomen. Het wordt
hoog tijd dat die zaken eens inter
nationaal goed aangepakt worden.
Als die jongens vis die MARC-rege-
ling een certificaat krijgen vind ik
dat best. Maar ik vrees met grote
vreze dat ook die toegift van de
overheid geen oplossing biedt.
Sommige radiopiraten blijven nu
eenmaal meedoen omdat het iets is
dat eigenlijk niet mag. Zij blijven
toch 'knutselen' en iedere nieuwe
tegemoetkoming van de overheid
betekent dat er steeds weer op
nieuw 'aangepaste' regels gemaakt
moeten worden
En een andere Texelse zendama
teur merkt nuchter op:
„Iemand die radio-uitzendingen
pleegt zonder machtiging van de
PTT doet dat derhalve illegaal en is
een piraat.
Een beroep op de „regels" kan
men niet doen omdat ze niet door
de PTT zijn opgesteld.
Elke zendapparatuur van welk
gering vermogen ook, kan onder
bepaalde omstandigheden storing
veroorzaken. Het is daarom te
hopen dat gelicenceerde zendama
teurs op Texel straks bij de gebruik-
name van de 27 mc-band hiervan
niet de dupe worden".
illllllllllllllllllinilllUlllllllllllllllllllllllllllllllllHll||||llllll||l!lllll|||llllllil^