„Halloween"
njmsKuws
Eerste overwinning
voor Jan Huydink
1(1 Sll
Schoonmoeder
Plantenkaste vernield
Vakantieverhalen in
..De Kleine TeKeiaar"
speciale kljk-koop-
avond voor
rolstoelgebruikers.
Doorgereden na
aanrijding
Attente reactie
na botsing
Frans Kuip eerste
in eindklassement
Programma
zaalvoetbal
Wapenstok in
beslag genomen
Fietser aangereden
op Nieuwlanderweg
Aanrijding bij
vliegveld
HEMA.
YSDAG 21 AUGUSTUS 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Regisseur John Carpenter en acteur
nald Pleasence vormen de steunpila-
van de film 'Halloween' (Vasten-
and) die deze week op Texel onder de
I 'De man van de maskers' zal
irden vertoond.
Carpenter wordt door velen gezien als
illywoods nieuwste wonderkind. Hij is
s dertig jaar maar heeft in de luttele
en dat hij nu in de filmwereld bezig is
n aantal opmerkelijke werkstukken tot
ind gebracht. Hij schreef, regisseerde
monteerde de films 'Dark Star',
ssault on Precinct 13' en een drie uur
rende film over Elvis Presley. Boven-
n schreef hij het scenario van 'Eyes of
ura Mars'.
Het nu op het Texelse filmprogramma
lande 'Halloween' is zijn succesvolste
prent tot dusver. Het is een bloed-
jllende thriller die voor minder dan
0.000 dollar (toch altijd nog tweeder
miljoen gulden) werd gemaakt. Een
langrijk gedeelte van dat geld is
rmoedelijk in de zakken van de
ofdrolspeler Donald Pleasence beland
lar gezien het resultaat was het dat
ht wel waard. Het verhaal gaat als
Igt: De kinderen van Haddonfield,
n klein stadje in lllinios vieren aan de
oravond van Allerheiligen hun 'Hallo-
Ben'. Met verlichte uitgeholde kale-
ssen trekken ze onder het zingen van
jes van deur tot deur om snoep en
ld op te halen. Ook bangmakerij hoort
deze Amerikaanse versie van het
est van Sint Martinus. Op deze avond
it de zes jaar oude Michael door een
rlicht venster zijn zusje Judith in een
lige omstrengeling met haar vriend
sarna het tweetal stiekum naar de
lapkamer verdwijnt. Kleine Michael
pt daarop de keuken binnen, haalt
n enorm slagersmes uit één van de
Jen en gaat kalm naar boven. Voor
in van zijn Halloween-masker ver-
oordt hij vervolgens langzaam en
ethodisch wreed zijn eigen zuster. Het
filmverhaal maakt nu een sprongetje in
de tijd. Michael is inmiddels opgegroeid
tot een jongeman die geestelijk nog
steeds niet helemaal in orde blijkt.
Onder het oog van zijn vaste psychiater
(Donald Pleasence) ontsnapt hij uit de
inrichting waar hij nog steeds verpleegd
wordt. Dan volgt de weg terug naar de
misdaad uit het verleden en tot welke
consequenties dat leidt is iets om liever
geheim te houden. 'Halloween' draait
van donderdag tot en met dinsdag.
Toegang 16jaar.
In de woensdagwesternserie draait
deze week het bekende 'Django'. Aan
de rand van een verlaten steengroeve
bindt een handjevol ongure cowboys
Een scène iet de film Halloween
een jonge vrouw vast aan een houten
stellage. Grinnikend heft één van hen
zijn rijzweep. Een gringo (vreemdeling),
de hoed diep over de ogen, sleept in zijn
voetstappen een grof houten doodskist
en stopt bij het horen van het gegil. De
mannen staken hun geselingen als de
vreemdeling naderbij komt en hen
vraagt op te houden. Hun honend
gelach wordt verbroken door enkele
pistoolschoten. Behoedzaam stapt de
gringo over de roerloze lichamen, snijdt
het touw door en stelt zich voor:
'Django'. Hij wil zich op majoor Jackson
wreken, de man die zijn geliefde heeft
vermoord. Tegelijk heeft hij goud gero
ken dat de Mexicanen uit een fort
moeten wegslepen. Na een fikse reeks
avonturen en even zovele lijken plus
hulp van het machinegeweer, verborgen
in de doodskist, vervolgt hij na afloop
onbewogen zijn weg. Toegang 16 jaar.
De op de camping Kogerstrand
verblijvende toerist H. C. van T. uit
Hoofddorp ontving zondagochtend
een proces verbaal wegens het door
rijden na een aanrijding. Hij had in de
voorafgaande nacht op de Brink ter
hoogte van de tennisbaan een rode
Duitse Simca geramd.
De dader werd opgespoord door een
meelevende inwoner van De Koog, die
nadat hij de beschadigingen aan de
rechtervoorkant van de auto had ont
dekt op onderzoek uitging. Bij de
Simca trof hij schilfers felgele autolak
aan en een BMW met die kleur bleek
later op de parkeerplaats van de camp
ing te staan. Ook deze auto was
gedeukt, terwijl er resten van de rode
lak werden aangetroffen die met de
Simca overeenstemden.
De dader verklaarde later tegenover
de politie de botsing zondagochtend te
hebben willen aangeven omdat ten
tijde van het ongeval het bureau van
De Koog gesloten was. Omdat in dit
geval de politie eerder was, werd Van
T. toch geverbaliseerd.
Zondagochtend om ongeveer 2.00
uur gooiden vier tot dusver onbekend
gebleven jongens met bakstenen zeven
ruiten in van een plantenkasje in de tuin
achter het huis van de familie S. Appel
(Burdetstraat). Volgens een getuigen
verklaring betrof het vier jongens die
vervolgens in de richting van de
Aankoopcentrale verdwenen. De
schade bedraagt minstens f300, De
familie Appel was niet verzekerd.
De uit het Friese Gorredijk afkom
stige heer L.O. veroorzaakte woens-
daoavond in de Parnassiastraat een
botsing, waarbij hij met zijn Citroen
2CV een Duitse Opel personenwagen
aanreed. De Opel had daarbij onder
meer deuken aan het
linkervoorspatbord opgelopen. O. was
vervolgens zo attent geweest om onder
de ruitenwisser van de Opel een briefje
met zijn adres achter te laten. Toen hij
evenwel de volgende dag nog niets had
gehoord, lichtte O. de politie in.
Bij de eerste rit voor de najaarscom
petitie die woensdagavond is gestart
heeft Jan Huydink, de oudste actieve
renner van de Wielersportvereniging
Texel, zijn eerste overwinning behaald.
In de eindsprint van de B-poule wist hij
zijn acht opponenten voor te blijven.
In de A-poule eindigde Hans Koorn
als eerste, bij de jeugd tot 15 jaar Niels
Collou en bij de jeugd tot 11 jaar Jef
Schuur.
Met zijn zege heeft veteraan Jan
Huydink (44) duidelijk aangegeven dat
de wielersport beslist niet uitsluitend
een zaak is van jongeren maar dat men
er ook op latere leeftijd successen mee
kan behalen. De gehele zomercompeti
tie ging de vorm van Huydink reeds
vooruit maar dat er uiteindelijk toch nog
een overwinning in zou zitten had
niemand gedacht. Afgezien van de
eindsprint was de strijd in de B-poule
woensdagavond vrij vlak. Gerard van Es
en bas Drinkwaard waren de actiefste
renners en voerden het tempo voortdu
rend op. De aanvallend rijdende Jan
Huydink probeerde in de vierde ronde
een solo te forceren maar hij moest een
ronde later zijn pogingen staken. Bij het
ingaan van de laatste ronde waren er
nog acht kanshebbers voor de eerste
plaats. Paul van Arnhem moest in de
sprint genoegen nemen met de tweede
plaats op slechts een half wiel van Jan
Huydink.
Aantrekkelijk
In de A-poule bleven de renners de
eerste vijf ronden bij elkaar. Hierna werd
er voortdurend gedemarreerd door Arie
Huisman, Kees Riemens en Guus Bar-
horst, wat een aantrekkelijk schouwspel
te zien gaf. Slachtoffers van dit spel
waren Simon Appel, Jan Buis en Jos
STRANDLOOPSERIE PAAL 28
Door bovendien de laatste van de
serie strandlopen bij het Krimslag op zijn
naam te brengen is Frans Kuip woens
dagavond ook winnaar geworden van
het algemeen klassement waarvoor de
drie beste tijden in aanmerking komen.
Kuip scoorde 87.14 min. waarmee hij
Arie de Ridder (87.14 min.) nog juist de
baas bleef.
In de algemene rangschikking werd
dit tweetal gevolgd door de Duitser
Werner Lueck (90.17 min.), Rien Brou
wer (91.01 min.), Niek Welboren (91.23
min.) en Daan Welboren (97.23 min.).
De woensdagavond gehouden zeven
de en laatste wedstrijd van dit zomer
seizoen vond onder uitstekende weers
omstandigheden plaats hetgeen in be
hoorlijk goede tijden resulteerde. De
kortere afstand (4 km) werd door de
jeugd (70 deelnemers) met een gemid
delde snelheid van circa 14 km/ph
afgelegd. Bij de 8 km loop gingen de
beste lopers met een snelheid van 16
km/ph over het Strand.
Er kon woensdagavond het volgende
dagklassement worden opgemaakt:
4 km: 1. Jan Hin 15.52 min., 2. Fried-
helm Schultz 15.52 min., 3. Nico Kikkert
16.32 min., 4. Mark Bakelaar 16.57
min., 5. Eddy Barhorst 17.28 min., 6. L.
van der Vis 17.37 min.
8 km: 1. Frans Kuip 29.14 min., 2.
Niek Welboren 29.18 min., 3. Rien
Brouwer 30.25 min., 4. Auke Brouwer
31.18 min., 5. Gerard Zoetelief 31.42
min.
Huisman die moesten lossen. Een paar
keer leek een uitlooppoging definitief te
zijn, vooral toen Kees Riemens met Arie
Huisman vier ronden voor het einde aan
de haal was gegaan. Een lekke band
van Kees Riemens deed de ontsnapping
mislukken. Hans Koorn zou uiteindelijk
voor Peter Tromp de sterkste sprinter
blijken.
Bij de jeugd vond in verband met het
aantal deelnemers en leeftijdsverschillen
een nieuwe indeling plaats. Bij de jeugd
tot 15jaar bleven de 4 gestarte coureurs
bij elkaar en beloerden elkaar voortdu
rend, waardoor het tempo stil viel. In de
eindsprint won Niels Collou voor Nico
Evers en Hans van der Slikke.
In de strijd bij de jeugd tot 11 jaar
behaalde Jef Schuur de overwinning
door Robert Visser te verslaan. Dit
tweetal had zich eerst moeten ontdoen
van Jacco Vinke, die zijn eerste wed
strijd reed. Na de eerste ronde moest
Jacco Vinke lossen, maar zag later kans
aan te sluiten. In de laatste ronde raakte
hij opnieuw achterop en kwam 21
seconden na het tweetal over de streep.
Uitslagen
A-poule, 39 km: 1. Hans Koorn 60.45
min. (gem. 38,6 km/u), 2. Peter Tromp,
3. Arie Huisman, 4. Guus Barhorst, 5.
Gerard Koorn, 6. Kees Riemens, 7. Jan
Buis op 38 sec., 8. Simon Appel z.t., 9.
Jos Huisman op 45 sec.
B-poule, 31 km: 1. Jan Huydink 52.23
min. (35,8 km/u), 2. Paul van Arnhem,
3. Edo Kooiman, 4. Rob Kooiman, 5.
Albert Winter, 6. Gerard van Es, 7. Bas
Drinkwaard, 8. Ronald van Boven (allen
z.t. als Huydink).
Jeugd tot 15 jaar, 13 km: 1. Niels
Collou 25.48 min. (30,3 km/u), 2. Nico
Evers, 3. Hans van der Slikke, 4. Ronny
Kamminga z.t.
Jeugd tot 11 jaar, 7,8 km: 1. Jef
Schuur 15.42 min. (30,1 km/u), 2.
Robert Visser z.t., 3. Jacco Vinke 16.03
min., 4. Paul Witte 17.48 min.
Woensdag 22 augustus 1979:
18.30 u.: FC Slufterhoek-Oosterend 3
19.20 u.: Dubbeldik3-JKM2
20.15 u.: Oosterend 2-D.T.Smul
21.05 u.: Vet. DeKoog-Rab2
22.00 u.: Texel vet. 2-FC De Mok
Zaaldienst: De Zwaan
Donderdag 23 augustus 1979:
18.30 u.: Gempo-Texelse Boys2
19.20 u.: Kikkert/Topido-Question2
20.15 u.: Rabo-Paal 9
21.05u.: Ver. Schilders-Oosterend5
22.00 u.: Nioz2-Badhotel
Zaaldienst: JKM 1
Vrijdag 24 augustus 1979
21.00 u.: Texel vet. 1-Kompas
21.55u.: Datsun 1-Datsun2
Zaaldienst: Dubbeldik 1
Alle wedstrijden worden gespeeld in
het kader van de P. L. Duinker-trofee.
Een politiepatrouille nam vrijdag
avond bij een routinecontrole de wapen
stok in beslag die de Duitse vakantie
ganger Ludwig L. uit Hamburg naast
zich in zijn Mercedes had liggen. De
man ontving bovendien proces verbaal
wegens verboden wapenbezit.
Woensdag 22 augustus
In dorpshuis De Waldhoorn te Den
Hoorn vertoont vogelwachter C. Kok
dia's en houdt een toelichting over
het Texelse natuurgebeuren. Aan
vang 20.00 uur. Toegang f2,50 en
f 1,— (t/m 13 jaar).
Op en om de Groeneplaats in Den Burg
vindt de laatste folkloremiddag plaats,
's Avonds om ongeveer 20.00 uur be
gint een afsluitende drumbandshow.
Ter hoogte van het Russenkerkhof
(Zuid-Haffel) wordt om 19.00 uur
door leden van de Wielersportvereni
ging Texel gestart voor een criterium
over 40 km.
Donderdag 23 augustus
In het raadhuis begint om 20.00 uur een
vergadering van de raadscommissie
Ruimtelijke Ordening. Besproken
worden ondermeer de bestemmings
plannen Oost en Bedrijventerrein
Oosterend.
In de Nederlands Hervormde kerk van
Den Hoorn worden van 14.00 tot
16.00 uur rondleidingen gegeven. Er
is tevens gelegenheid tot het beklim
men van de toren.
Nabij de camping De Driehoek werd
maandag een 73-jarige Duitse predikant
aangereden toen hij met zijn fiets de
Nieuwlanderweg overstak en geen Voor
rang verleende aan een passerende
auto. De Duitser liep slechts geringe
verwondingen op maar de betrokken
wagen (de Renault personenauto van de
Texelaar S.) werd behoorlijk vernield.
De schade wordt voorlopig geschat op
f2.500,-.
Donderdagochtend om ongeveer 7.45
uur botste ter hoogte van het vliegveld
Eierland de Duitse autobestuurder Lud
wig L. uit Neurenberg op een tankwa
gen die plotseling was gestopt. De
personenauto liep materiële schade aan
de voorzijde op. Wat de oorzaak van het
ongeluk is kon niet precies worden
bepaald maar vermoed wordt dat L.
werd afgeleid door een neerkomende
parachutist.
In de eerstvolgende editie van 'De
Kleine Texelaar', de kinderboekenkrant
die maandelijks op de Texelse scholen
wordt verspreid zal aandacht worden
besteed aan de inmiddels afgelopen
vakanties. De kinderen kunnen hiervoor
zelf verhalen schrijven en tekeningen
maken over de dingen die ze hebben
beleefd. Om de krant in de eerste week
van september te laten verschijnen
moeten de bijdragen zo spoedig moge
lijk (tot 1 september) worden ingeleverd
bij of opgestuurd naar de Openbare
Bibliotheek, Drijverstraat, Den Burg.
Aanstaande donderdag 23 aug.
van 19.00 - 21.00 uur
FEUILLETON
Door L. vari Schooten.
18. Maria van Hoornwijck dacht daar
in, toen ze vanuit haar bovenkamer
Dorde hoe Jitske met dezelfde groente-
Der beneden in de hal van gedachten
isselde. Ze moest toegeven, familiaar
'as ze niet, ze bleef mevrouw. Maar
igen héér kon de groenteman toch
rtellen, dat het met de tomaten mis
it van 't jaar en of er genoeg sla op de
ping was, want hij wist dat de jonge
mevrouw Van Hoornwijck ,,uit het vak"
kvam. En inderdaad zijn beste
lullen waren voor Jitske ,,die niks niet
rozig was". Zoiets zou zij, Maria, nooit
ebben kunnen doen. De groenteman
as voor haar een leverancier, die haar
estelling uitvoerde en daarvoor zijn
eld kreeg. Hem op een bitter koude
ag in de keuken halen om een hete kop
hocola te drinken. dat was in héér
oofd nooit opgekomen. En ze vond
ok eigenlijk, dat het geen pas gaf voor
an bewoonster van het Singel-huis.
at had ze ook, heel voorzichtig, tegen
ert geuit, maar die had daarnaar geen
Iren. ,,Jits weet wel wat ze doet", zei
hij, en daartegen viel niet te praten.
Jitske was erg in haar schik met het
nieuwe-oude huis, ja, maar een onweer
staanbaar verlangen nam vaak bezit van
haar naar de gezellige huiskamer aan de
Onderdamseweg en naar vader en
moeder. Want al zei ze ook „moeder"
tegen Maria van Hoornwijck, ze wist
maar al te goed dat het een inhoudloze
vorm was. Deze twee waren elkaar
nimmer nader gekomen. En al had Maria
verschillende vooroordelen moeten la
ten schieten, ze kon er niet aan wennen
dat het Jitske was die de eerste en de
grootste plaats had in het hart van haar
zoon. Ze had het zich anders gedacht.
Ze had gehoopt op een schoondochter
die zou zijn zoals zij het wenste, die het
met haar denkbeelden eens was en
tegen haar zou opzien. Of zo'n ideaal
ooit te vinden was, had ze zich nooit
afgevraagd ze had zich nooit zo
sterk gerealiseerd als thans, dat wan
neer haar zoon trouwde, zij op de
achtergrond kwam. Maar nu had dat
alles een nog scherper relief gekregen,
omdat Bert al in de keus van zijn vrouw
zo dwars tegen zijn moeder was
ingegaan. Daarom klemde Maria zich
vast aan de gedachte dat, als Bert maar
een andere vrouw gekregen had, het
allemaal anders zou zijn.
Al woonde Maria apart, het sprak
vanzelf dat zij niet heel de dag op haar
kamers bleef. Dat was te gek. twee
vrouwen die in 't zelfde huis woonden
en zich nauwelijks met elkaar bemoei
den. Als Jitske 's morgens de koffie
klaar had, kwam Maria beneden koffie
drinken. Heel vaak aten ze gedrieën,
Jitske wilde niet dat haar schoonmoeder
in haar eentje zou zitten eten. Ze
begreep ook de eenzaamheid van de
oudere vrouw en wilde haar daarin
tegemoetkomenmaar ze stuitte op
een reserve, die haar dat dikwijls heel
moeilijk maakte.
En wat haar langzamerhand begon te
irriteren was, dat Maria haar de indruk
gaf, dat zij, de moeder, beter wist wat
goed was voor haar zoon dan Jitske.
Het zat 'm vaak in kleinigheden.
Jitske had, met een warm hoofd, de
appeltaart uit de oven gehaald die ze
voor het eerst gebakken had. Ze moest
toegeven: hij was niet helemaal zoals ze
'm had willen hebben. Ze moest van de
week maar es bij moeder aanrijden, die
zou haar de fijne kneepjes wel vertellen.
Maar het was haar eerste appeltaart en
haar hart zei haar, dat Bert er meer van
zou genieten dan van het fijnste banket
bakkersspulomdat zij hem zélf
gebakken had.
Die zondag, aan de koffie, daalde
moeder Maria statig de trap af, op haar
uitgestrekte hand een mooie oude por
seleinen schaal balancerend, waarop
een goudgeel gebakken boterkoek
haar specialiteit.
Berts lievelingslekkernij", kondigde
ze trots aan.
Jitske verstijfde een ogenblik. Zou ze
écht niet geweten hebben dat zij, Jitske,
die appeltaart gebakken had? De geur
hing door het hele huis. En tegelijk
dacht ze: Zou het niet beter geweest zijn
wanneer ik even héér raad gevraagd had
inplaats van het op eigen houtje en
niet helemaal goed te doen?
Ze stond in de keuken en staarde op
haar eigen baksel.
Nee, dat zag er niet zo prima uit als de
boterkoek van haar schoonmoeder.
In een balorige bui besloot ze opeens:
Ik kom er helemaal niet mee voor de
dag. Ik eet 'em van de week zélf wel op.
Ik zal er Bert maandag wel een stuk van
geven, dan zeg ik wel dat-ie mislukt is.
Maar wat ze zich in gedachten voor
genomen had, Berts prijzende woorden
voor haar bakkunst met (later) de
nodige plagerijen vanwege de onvol
maaktheid, zijn trots op haar omdat ze
zo in alles de echte huisvrouw wilde zijn,
daar kwam nu niets van terecht. Bert,
volkomen onwetend van de mislukte
verrassing, loofde zijn moeders boter
koek, inderdaad een lekkernij waaraan
hij zijn hart verpand had.
„Nou jij nog, Jits" zei hij plagend.
„Je kunt het recept wel van mij
krijgen", zei Maria, vergenoegd om haar
triomf, vriendelijk. „Wat was jij gisteren
aan 't bakken?" vroeg ze.
Zie je wel, dacht Jits, ze wist het wèl.
Ze zit gewoon met me te concurrerenl
„Ik probeerde een appeltaart, maar
hij is mislukt", zei ze vlak.
„Ja meisje", plaagde Bert, „je zult
nog heel wat moeten leren wil je koek
kunnen bakken zoals mama".
Anders had ze zich hier niets van
aangetrokken, nu stak het haar en
tijdens het koffieuur was ze stug.
„Zeg", vroeg Bert, die iets van de
koelkastsfeer gewaar begon te worden,
„wat krijgen we voor heerlijks vanmid
dag?"
„Aardappelen, groenten en vlees",
antwoordde ze.
„Ja, nou weet ik nog niks".
„Wacht maar af".
„Je krijgt asperges", verklapte Maria
glimlachend, „ik heb zelf gezien dat Jits
ze van de groenteboer nam".
„Hal" zei Bert verlekkerd met een
hongerig-dankbare blik naar zijn vrouw.
„Ja, asperges", vertelde Maria geani
meerd, „daar is-ie dol op. Hè Bert.
Asperges met kalfstong en room
sausdat zijn dan eigenlijk asperge
punten", verduidelijkte ze, „maar het is
minstens zo lekker als slier-asperges".
Jitske, die slier-asperges voor het
middagmaal had, knikte. Haar plezier
was er af. Ze voelde zich opeens de
overbodige derde, nu moeder en zoon
zo heerlijke smulherinneringen zaten op
te halen. Het was alsof ze door alles
heen Maria's stem hoorde. „Zo goed als
Bert het bij zijn moeder had, zal hij het
bij jou nooit krijgen".
En toen ze die middag aan tafel zaten,
zei Maria: „Als jullie nou volgende week
eten zal ik ze eens op mijn manier
klaarmaken, hè Bert?"
Bert, die als hij lekker aan 't eten was,
ook alleen maar op eten was ingesteld,
zei: „Ik lust ze iedere zondag wel".
„Dan eet je tenminste volgende week
lekker", stelde Jitske koel vast. Hij keek
haar bevreemd aan. Wat had Jits?
„Alsof ik nü niet lekker eet", zei hij en
inderdaad, hij deed het maal alle eer
aan. Moeder maakte altijd veel meer
werk van het eten dan Jitske, die zat
altijd met schoteltjes en garneringen te
werken, had er ook alle tijd voor. Jits zei
ronduit dat ze niet van plan was de hele
dag in de keuken te staan, dat ze liever
een boek las in die tijd. En ze had hem
toch ook nog nooit „zwijnendraf" voor
gezet? Alleen deed ze het allemaal een
beetje moderner, ze werkte met de
snelkookpan, ze had een zwak voor
rauwkost. „Dat houdt je gezond en je
wordt niet dik", zei ze.
Voor dessert had ze ananas met
slagroom.
„Makkelijk toch tegenwoordig" zei
Maria, „ananas uit blik, slagroom uit het
flesje en klaar is Kees". Het klonk
volkomen neutraal, maar Jitske voelde
het als een aanmerking, in de stemming
waarin ze verkeerde.
(wordt vervolgd)
