Gereformeerd centrum
Oosterend te danken
aan samenwerking
VAN HET
RAADHUIS
„Herfstsonate"
FILM
Schoonmoeder
9on9«r
d
Avond voor
alleenstaanden
Koeien uitgebroken
Mededelingen van B. en W.
Blikschade
OOOOOOOOOOQQ
NSDAG 30 OKTOBER 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 9
Sinds zaterdag beschikken de leden van de Gereformeerde kerk van
osterend over een prachtig gebouw voor kerkeraadsvergaderingen,
atechisaties, diaconievergaderingen, kindernevendiensten, bijeen-
ankomsten van de mannen- en vrouwenverenigingen etc. Het vlakbij
e kerk aan de Peperstraat staande gebouw was vroeger pastorie
lominee Buskus heeft er nog in gewoond) maar werd de laatste jaren
is woonhuis verhuurd. De kerk had echter dringend een verenigings-
ebouw nodig en kreeg van de gemeente Texel toestemming om de
astorie aan de woningvoorraad te onttrekken en te verbouwen.
Dat was een kostbare aangelegenheid
laar vooral dank zij de belangeloze
edewerking en samenwerking van
sle Gereformeerde Oosterenders werd
it project (kosten tegen de twee ton)
it een goed eind gebracht. Vrijwel de
ele oppervlakte die de oorspronkelijke
ioning bood (80 mJ) werd tot een
rachtig ingerichte, gezellige zaalruimte
smaakt. In een aanbouw bevinden zich
e toiletten, keuken e.d. en is hier ook
eentree.
Zaterdagmiddag werd het gebouw in
anwezigheid van een schare genodig-
en door de commissie van beheer,
ivens bouwcommissie, overgedragen
en de kerk.
Vrijwilligers
De voorzitter van de commissie van
eheer, de heer P. Riemens, bracht
ank aan de velen die bij de totstand-
oming betrokken zijn geweest. Hij
oemde architect C. R. Alkema, hoofd-
annemer Drijver, maar in het bijzonder
e vele vrijwilligers die het sloop- en
raafwerk hadden uitgevoerd en daar-
ioor 20 tot 25 duizend gulden bespaar-
en. De firma Tatenhoven zorgde er
'oor dat het puin steeds op tijd werd
ifgevoerd. Fokko Mulder verzorgde het
egelwerk, de firma Duinker legde de
ilektriciteit aan, Bremer voerde het
childerwerk uit en de fa. Oosterhof
orgde voor de stoffering. Met grote
waardering memoreerde Riemens ook
iet belangrijke aandeel dat de dames
ladden gehad bij de afwerking. Het
schoonmaken van het gebouw werd in
een dag en een avond gedaan en de
jonge vrouwenvereniging had allerlei
acties georganiseerd en was daardoor in
staat geweest vloerbedekking en gordij
nen te schenken. De dames van het
verjaardagsfonds brachten de totale
keukeninrichting bijeen. Het orgel werd
geschonken door de heer J. Daalder
(ome Hannes) en mevrouw T. Eelman
(tante Trijn).
Blij en dankbaar
Ds. De Boer zei als voorzitter van de
kerkeraad het kerkelijk centrum blij en
dankbaar in ontvangst te nemen. Hij
noemde het een sprekend voorbeeld
van wat Oosterenders in eendrachtige
samenwerking tot stand kunnen bren
gen. Toen de plannen voor een eigen
kerkelijk centrum werden gesmeed was
men wat de kosten betreft aanvankelijk
nogal optimistisch. Toen bleek dat de
aanvankelijke begroting van 1 ton aan
merkelijk zou worden overschreden leek
het een waagstuk om toch door te gaan.
Dominee De Boer zwaaide veel lof toe
aan de heer Riemens die zich bij het vele
vrijwilligerswerk als coördinator op
wierp. „Dit gebouw is een bekroning
van uw werk". De predikant verwachtte
dat het nieuwe gebouw ook een rol zou
spelen in de verdere toenaderingen van
Gereformeerden en Hervormden.
Verder werd het woord gevoerd door
mevrouw Vlaming namens de (oudere)
vrouwenvereniging Eunice. Zij gaf als
geschenk een plant. De vereniging had
Namens da Jonge vrouwenvereniging onthrd-
/en Corrie Timmer en Jennie Duinker een
wandkleedgemaakt ven bruine en witte
Texelse schape wol.
ook voor een wandkleed in de hal
gezorgd.
Namens de vereniging 'Rondom het
woord' (voor jonge Gereformeerde
vrouwen) sprak Marijke Visser. Zij liet
Corrie Timmer en Jannie Duinker een
wandkleed in de zaal onthullen, ge
maakt van Texelse schapenwol.
Woorden van bewondering en waar
dering spraken tenslotte ds. Van Zijll
Langhout van de Hervormde gemeente
Oosterend en ds. Blaauw van de Gere
formeerde kerk Den Burg.
Op initiatief van de Hervormde Vrou
wen Dienst uit Den Burg zal worden
gepoogd regelmatig avonden voor al
leenstaanden te organiseren. Het is de
bedoeling op dergelijke avonden niet
alleen gezelligheid te bieden maar ook
informatie te geven die voor alleen
staanden van nut kan zijn. Bij voldoende
belangstelling zullen de deelnemers naar
leeftijd worden ingedeeld.
De eerste bijeenkomst wordt een
informatie-avond, te houden op don
derdag 1 november in „De Schakel" bij
de Hervormde kerk. leder die om welke
reden dan ook zonder partner door het
leven gaat is welkom, ongeacht (ge-
loofs)overtuiging. De deur staat don
derdag vanaf 17.00 uur open. Er wordt
dan koffie geschonken en om 18.00 uur
begint een broodmaaltijd. De totale
kosten per deelnemer bedragen f5,
Upgave, unsiunend woensoag ji oiuu-
ber om 12.00 uur bij een van de
volgende personen: M. Grisnigt-de Koo-
ker, Thijsselaan 70, telefoon 2354; E.
Lap-de Waard, Burdetstraat 11, tele
foon 3482; G. Kampstra, Schilderend
111, telefoon 3932; D. Kikkert-Terpstra,
W. van Beierenstraat 6, telefoon 3894.
Gisterochtend om half vier werd de
politie gewaarschuwd omdat een vijftal
pinken rondliep over de Pontweg
tussen Akenbuurt en Rozendijk. Ze
leverden gevaar op voor het verkeer.
De politie dreef de dieren een weiland
op.
Massa bevolkingsonderzoek
naar tuberculose
en andere afwijkingen
Maandag 5 november a.s. zal op
nieuw worden gestart met een massa-
onderzoek. Hoewel daar weinig van zal
zijn te bemerken, wijzigt de opzet van
het röntgenologisch borstonderzoek
zich belangrijk. Het accent verlegt zich
hoe langer hoe meer van de tuberculose
naar de steeds vaker voorkomende
andere afwijkingen, zoals: longtumor;
andere, niet tuberculeuze longafwijkin
gen; hart- en vaatafwijkingen en 'varia'-
afwijkingen.
Laatstgenoemde afwijkingen komen
meer voor naarmate de leeftijd stijgt,
maar dit geldt ook voor tuberculose. In
de jongere leeftijdsgroepen spelen de
niet-tuberculeuze afwijkingen geen rol
van betekenis, terwijl de invloed van
tuberculose in de leeftijdsgroep tot 35
jaar vrijwel nihil is geworden. Overeen
komstig een advies van het Centraal
College voor bevolkingsonderzoek is
door het Centraal Bureau voor keurin
gen te 's-Gravenhage besloten aan het
bevolkingsonderzoek alleen nog perso
nen van 35 jaar en ouder te laten
deelnemen.
Bij het onderzoek zal weer een grote
röntgenauto worden gebruikt, die op de
hieronder vermeld staande plaatsen in
de gemeente standplaats zal innemen.
De kosten bedragen per persoon f7,50.
Personen geboren né 31 december
1944 zullen dus niet worden onderzocht.
Ontkleden is niet nodig. Per minuut kan
van 2 personen een foto worden ge
maakt. Het onderzoek neemt dus maar
een moment in beslag. De oproepkaar
ten zullen binnenkort per post worden
verzonden. Zorgt u er wel voor om tijdig
op de aangegeven plaats aanwezig te
zijn en met gepast geld te betalen.
Schema standplaatsen
Maandag 5 november
14.00-17.00u.: Den Burg, gemeentehuis
18.30-21.00u.: Den Burg, gemeentehuis
Dinsdag 6 november
13.30-17.00 u.: Den Burg, gemeentehuis
18.30-20.30u.: Den Burg, gemeentehuis
Woensdag 7 november
13.30-17.00 u.: Den Burg, gemeentehuis
18.30-20.30u.: Den Burg, gemeentehuis
Donderdag 8 november
09.00-10.00 u.: Den Burg, Gollard
Stichting
10.30-11.30 u.: Den Burg, Jan Dirksz-
oord
14.00-18.00u.: Den Burg, gemeentehuis
Vrijdag 9 november
08.45-12.30 u.: Oosterend,DeBijenkorf
Maandag 12 november
14.30-18.00 u.: De Cocksdorp, Eier-
landsche Huis
19.00-20.00 u.: De Cocksdorp, Eier-
landsche Huis
Dinsdag 13 november
09.00-10.00 u.: Den Burg, Huize Irene
14.00-17.00 u.: De Koog, parkeerplaats
Nikadel
19.00-20.00 u.: De Koog, parkeerplaats
Nikadel
Woensdag 14 november
13.30-15.15 u.: De Waal, dorpshuis
15.45-17.30 u.: Den Hoorn, o.l. school
18.30-20.30 u.: Den Hoorn, o.l. school
Donderdag 15 november
09.00-10.00 u.: Den Burg, Huize St. Jan
14.00-17.00 u.: Oudeschild, o.l. school
19.00-20.00 u.: Oudeschild, o.l. school
Vrijdag 16 november
09.00-10.30 u.: Den Burg, gemeente
huis, gemeenteperso-
neel
Toen S.K. uit Oosterend en J. G. S.
uit Amersfoort met hun auto
tegelijkertijd de parkeerplaats bij De
Slufter wilden verlaten en achteruit
reden, raakten zij elkaar, waarbij
plaatschade ontstond.
'Herfstsonate' van Ingmar Bergman
draait donderdagavond om 20.00 uur in
de Filmgangerserie. Bij deze film van
Ingmar Bergman hebben critici wel eens
parallellen getrokken tussen uitspraken
van dochter Eva (Liv Ullman) en die van
de kerk, die ook haar leden eerst
gevoelens van schuld aanpraat om
daarna in een genereus gebaar de
mogelijkheden ven berouw en vergeving
open te stellen. Eva, getrouwd met een
enigszins weifelachtige dorpsdominee
en opgenomen in het gezapige platte
landsleven, ontvangt na vijf jaar haar
moeder Charlotte in haar huis. Charlot
te, voor wie Bergman de bekende
actrice Ingrid Bergman koos, reist als
concertpianiste de wereld rond.
Herfstsonate suggereert een muziek
stuk waarin twee mensen in een later
stadium van hun leven met elkaar
geconfronteerd worden in afwisselend
tedere en bikkelharde, maar voortdu
rend onthullende momenten. In het
door haat vertekende debat vewijt Eva
haar moeder, dat haar huidige verveloze
leven te wijten is aan de verwaarlozing
van haar opvoeding. Het is duidelijk dat
Charlotte een egoïstische vrouw is en
destijds een weinig warmte uitstralende
moeder is geweest. Maar dat was ze
ook geweest als ze zich niet ontpopt had
als begenadigd pianiste en thuis in de
kinderkamer was gebleven. De zo harte
lijk gestelde uitnodiging aan haar moe
der om te komen logeren, blijkt een door
Eva verzonnen list om haar moeder te
confronteren met haar verleden. Schijn
baar loopt de film goed af, maar in ieder
geval getuigt Eva's opzet ten opzichte
van haar moeder van weinig christelijke
naastenliefde, waardoor ze zich niet
minder schuldig heeft gemaakt aan
egoïstisch denken en handelen dan ze
haar moeder heeft verweten.
De film is fascinerend door de mobile
sfeer waarin Bergman zo'n praatstuk
weet te plaatsen en ruimte maakt voor
een adembenemend woordenduel dat
Liv Ullman en Ingrid Bergman kansen
biedt de rollen van hun leven te spelen.
De eenvoud van de film komt het meest
nabij aan het op de tv verschenen
'Scenes uit een huwelijk' en 'Face to
face'
FEUILLETON
Door L. van Schooten.
HX «X HK=
33. „Ik wou dat jij eens met hem
iprak".
„Ik hèb hem gesproken".
Ze schokte op, ongelovig.
„Hij is bij me geweest. Deze man gaat
niet over ijs van één nacht. We hebben
een hele tijd met elkaar gepraat".
„Wat vind je van hem, Eef?"
„Hij is oké".
Ze zweeg. Die drie woorden uit de
mond van haar zwager Evertdat
was wel summa cum laudede
allerhoogste lof.
„Vind je dat?"
„Ja. En hij houdt heel veel van jou.
Daarom kwam hij bij mij".
„Eef", en haar stem was warm,
.jongen, als ik jóu niet had gehad in
deze jaren".
„Ik zal je nog iets anders zeggen,
Maria. Als je het werkelijk gaat doen, na
alles wél overwogen te hebben", ze trok
even met haar mond, dat was Evert ten
voeten uit, de man die alles altijd precies
overwoog, „dan zou ik het zeer op prijs
stellen, aetuige^ij jullie huwelijkte
mogen zijn".\
Toen stond ze op en deed wat ze nog
nooit had gedaan. Ze sloeg haar armen
om hem heen en gaf hem een zoen. Hij
knipperde met de ogen.
„Nou meisje", zei hij.
„Getuige", zei ze, „dat is best man,
in 't Engels. Dat slaat heel goed op jou.
Eef. In al m'n zorgen heb ik altijd op jou
vertrouwdik hoop dat je me niet
vergeet, als ik misschien toch nog weer
eens gelukkige jaren ga beleven".
Maria aarzelde, toen ze de eeuwen
oude trouwkamer van het stadhuis
binnentrad. Ze droeg een eenvoudig,
donker mantelkostuum. Peter was in
een donkerblauw colbert, dat hem,
vond ze, heel goed stond. Ze werd
overweldigd door herinneringen. Deze
zaal was ze als jong bruidje in 't wit
binnengegaan, en naast haar liep toen
Coen in z'n jacquet, heel nerveus. Maar
er was méér, dat haar deed aarzelen.
Al die mensen.
De kleine trouwzaal was propvol.
Allemaal bekende gezichten. Daar wa
ren de Besoijens, de directie van Bert
z'n kantoor, daar waren oude vrienden,
collega's van Coenen daartussen
nog vele anderen, die ze geschokt
herkende. Waren er nog zóveel, die van
dit gebeuren getuige wilden zijn, die
haar, Maria van Hoornwyck, straks
Maria Polderman, hun belangstelling
toonden?
Achter haar schoven ze in de banken,
Polderman en zijn vrouw Maartje, Bert
en Jitske, Pier en Mart, de tweelingen.
Ze keek opzij naar Evert, die getuigen
zou en naar de zilvergrijze kop van de
gepensioneerde gemeentesecretaris,
meneer De Braauw, die haar had
opgebeld om te vragen of hij, die eens
Coens chef geweest was en hen inder
tijd had getrouwd, nu ook getuige
mocht zijn. Het had haar innig goed
gedaan vergeten was Coen niet en
vergeten was zij niet. Peter vond het
prachtig.
Toen kreeg ze opnieuw een schok.
Het was de burgemeester zelf, die daar
binnen trad als ambtenaar van de
burgerlijke standhij had dit niet aan
een van zijn ambtenaren overgelaten.
Maria werd warm van binnen.
Als in een droom hoorde ze de
woorden. „Maria Jansen, weduwe van
Coenraad van HoornwyckPeter
Polderman, weduwnaar van Annetje de
Graaftot uw wettige man
Met bevende hand zette ze haar
handtekening.
Het was gebeurd.
En alsof ze toeschouwster was bij
deze plechtigheid, zo kalm, zo beheerst,
ging ze weer zitten, schikte ze bloemen
op haar schoot en luisterde naar de
toespraak een formaliteit.
Maar de burgemeester mocht met
een zekere formaliteit beginnen, al
spoedig won zijn stem aan warmte. Hij
herinnerde er aan hoe ook zij door
haar huwelijk tot „de grote familie van
het raadhuis" had behoord en was
blijven behoren, ook toen haar leven
eenzaam werd, hoe ze zich verdienste
lijk gemaakt had op velerlei terrein. Hoe
ze nu een nieuwe en grote taak aanvaar
den ging en hoe verheugd hij was dat hij
persoonlijk bij dit begin tegenwoordig
mocht zijn.
Toen richtte hij zich tot Peter.
„U haalt" zei hij een van de beste
burgeressen van onze stad weg. Dat
pleit voor u. U bent uit Amerika terug
gekomen en u hebt een Hollandse
vrouw gevonden. U beiden hebt verdriet
en moeite gekend. Het is mijn hartelijke
wens, dat op deze dag de zon opnieuw
voor u mag gaan schijnen en dat u zoals
tot nog toe, ook voor anderen een licht
moogtzijn".
Ze maakten geen drukte. Na afloop
van de plechtigheid was er in de
burgerzaal gelegenheid hen te felicite
ren. Peter drukte vele handen van
mensen die hij nog nooit gezien had,
maar die hem allemaal verzekerden dat
hij een gelukkig man was. Hij keek naar
Maria. Wat was ze bleek, maar wat
stond haar dat goed. Zijn borst zwol van
trots. Ze zou er nooit, nooit spijt van
hebben, dat ze het met hem had aange
durfd. Ze was een geweldige vrouw
dat had hij al de eerste keer gezien.
Tegenover Maria stond Dirk Polder
man en ze legde haar hand in zijn
vereelte, harde knuist.
„Ik moet er nog aan wennen om
Maria tegen je te zeggen", zei hij,
„maar als ik naar het gezicht van m'n
broer Piet kijk en ik denk er aan dat het
allemaal door jou komt, dan ben ik
reuze6lij dat jij m'n schoonzuster ge
worden bent".
Maria slikte. Hoe had ze altijd op deze
mensen neergezien I
Maartje Polderman kon de woorden
niet vinden.
„We weten allebei precies wat we
denken", glimlachte Maria, „en ik hoop
dat we allebei even gelukkig zijn hier
mee".
„Ik wel", zei Maartje kordaat en gaf
haar nieuwe schoonzus een zoen.
Bert sloeg allebei z'n armen om z'n
moeder heen en wat hij haar in het oor
fluisterde, hoorde niemand. Maar Maria
kon alleen maar knikken. „Ja jon
genja lieve jongen
En toen stond daar Jitske.
Hiermee is het begonnen, dacht
Maria.
Dit meisje was niet goed genoeg voor
Bert.
Haar familie was niet goed genoeg
voor een Van Hoornwyck.
Nu heb ik van de naam Van Hoorn
wyck afstand gedaan en ben in haar
familie opgenomen.
Als een flits ging alles aan haar
geestesoog voorbij: Jitskes eerste be
zoek, Jitskes gezicht boven haar, toen
ze kermend onderaan de trap lag
Jitske bij het bedje van Ria
„Nou ben je m'n moederen m'n tante
allebei", zei Jits en ze lachte, maar er
stonden tranen in haar ogen. „En nu
moet ik tweemaal zoveel van je houen.
En dat doe ik ook. Ja, dat dóe ik ook.
Moeder, vergeet je ons niet? Denk er
om, de naam Van Hoornwyck blijft op
de deur staan".
M'n moeder en m'n tantegéén
schoonmoeder, dacht Maria. Ze was
schoonmoeder af I
Naast Peter zat ze in de auto die hen
naar het Ahrdal zou brengen, waar ze
hun „wittebroodsweken" gingen door
brengen.
Hij startte de motor. Allemaal stonden
ze buiten, wuivend. Nog eenmaal zag
Maria al die gezichten. Dirk Polderman
en Maartje, Pier en Mart, Jitske en Bert,
stralend. Evert, strak, verdrietig bij
na
Ze was niet alléén.
Peter keek haar van terzijde aan.
„Gaat u mee, mevrouw?" vroeg hij
schertsend, maar voor zijn ogen sloeg
ze de hare neer.
„Let maar op je stuur", zei Maria
Polderman.
EINDE
