„Molengat" bij storm en regen vlot het water in Over 5 - 8 jaar nog een dubbeldekker? Piet Evers pacht Tèso-buf f etten Kerstdiner 1979 HAVENRESTAURANT TEXEL Daar gaat-ia. Mevrouw Hoogerheide haalt uit voor de doophandel/ng. Inzet- Raak/ De nes slaat tegen de boeg aan scherven. „Ik doop u Molengat en wens u en uw bemanning een be houden vaart". Met een welgemikte worp deed mevrouw Thea Hoogerheide-Lips zaterdagochtend een fles champagne te pletter slaan op de boeg van Teso's dubbeldekker. Vervolgens hakte zij met een fraai bijltje het touwtje door waaraan het schip (echt!) nog vast lag en het negentig meter lange stalen gevaarte zette zich onder het geloei van stoomfluiten en sirenes in beweging. Eerst langzaam, toen steeds sneller gleed Texels meest besproken en omstreden vaartuig over de spekglad gemaakte helling het grau we water van de Bergse Maas in, waar sleepboten het gele gevaarte behoedzaam opvingen. De succesvolle stapelloop betekende het eind van veel spanning die zich op allerlei manieren ontlaadde. Menige Texelaar onder de ca honderd genodigden die het schouw spel gade sloegen, moest een traan wegpinken van ontroering Maar hat viel niet op want de vele gezichten waren toch al nat door de striemende regenvlagen. Ondanks dat de kleding en kapsels er zwaar onder te lijden hadden, was niemand teleurgesteld over de buitengewoon slechte weersomstandigheden bij de tewaterlating. In tegendeel. Had een beroemd Chinees wijsgeer niet be weerd dat regen zegen brengt bij een tewaterlating? En was dat niet Diner in kerstsfeer. Geen vast menu maar de mogelijkheid om het menu naar eigen keuze samen te stellen. Tijdige reservering gewenst. Bel voor nadere informatie uw gastheer Jan C. Stolk. overtuigend bewezen bij de veer boot „Marsdiep" die ook bij beesten weer het water inging en die mede oorzaak was van een ongekende economische ontwikkeling op Texel? 's Morgens, toen een storm met windkracht tien woedde, was dat nog allerminst zeker of de tewaterlating kon doorgaan. Maar de werf-directie achtte de risico's aanvaardbaar, vooral omdat de wind niet op de flanken van het schip stond maar schuin op de kop. Niettemin was het alemaal erg span nend. Elk schip is anders en ook de omstandigheden bij een stapelloop zijn nooit dezelfde. ,,lk heb het al tientallen keren meegemaakt maar het is nog nooit helemaal precies volgens plan verlopen", zei een van de mensen van de werf. De tewaterlating van Teso's dubbeldekker was dus de uitzondering op de „regel". Ontspannen De sfeer tijdens de bijeenkomst in de voor deze gelegenheid fraai versierde bedrijfskantine van de Verolme-werf in Heusden was feestelijk en ontspannen, vooral na afloop van het officiële ge deelte. Dit ondanks het feit dat een van de redevoeringen mededelingen bevatte die menigeen achter de oren deed krabben. President-commissaris J. P. Kik kert van Teso liet zijn toehoorders terloops weten dat Teso van plan is nog een dubbeldekker in de vaart te brengen al voegde hij er direct aan toe dat de onderneming de eerste vijf tot acht jaar niet in staat is tot zo'n investering. Voordat Kikkert aan het woord kwam bracht de heer A. Rijke, vice- president van de raad van bestuur van het Rijn Schelde Verolme-concern dank aan de zeer velen die bij ontwerp en bouw van het schip betrokken zijn geweest. Hij toonde zich erkentelijk jegens Teso. De Nederlandse scheeps bouw beleeft uiterst moeilijke tijden en elke order is er een. De wil om de opdracht in ieder geval binnen te halen heeft een belangrijke rol gespeeld bij de onderhandelingen, die aan de opdracht vooraf gingen. Het is wel moeizaam gegaan. De aanvankelijke opdracht die met enig feestvertoon in juni 1978 werd getekend moest door het uitblijven van de begeerde overheidspremie worden ingetrokken. Schip met toekomst Na een periode van onderhandeling en lobbie werd op 16 november 1978 het definitieve contract getekend. De heer Rijke ging echter niet in op deze moeilijke fase en stelde slechts prijzend vast dat Teso een juiste beslis sing had genomen. ,,Dit schip heeft de toekomst". Vervolgens deed hij een kleine greep uit technische bijzonder heden. Het meest opmerkelijke aan de dubbeldekker is de voortstuwing, die niet gebeurt met gewone schroeven maar met horizontaal draaiende Voith Schneider propellors, die het schip in de bestaande, eigenlijk te kleine havens goed manoeuvreerbaar maken. Opval lend is ook het grote machinevermogen voor een dergelijke boot. De drie diesel generatoren wekken elk 1050 kW op. De twee elektromotoren die de propel lors aandrijven zijn elk 1000 kW. Auto matisering en beveiliging zijn sterk doorgevoerd. Van de twee machineka mers kan er één helemaal onklaar raken; de ander zorgt er dan voor dat het schip blijft varen. Die machinekamers kunnen onbemand blijven. De werk tuigkundige zal zijn werk doen vanuit de brug en houdt een oogje in het zeil via uitgebreide bewakingsapparatuur, waaronder tvmonitoren. ,,Dit is een veerboot van de nieuwe generatie. U zult er met plezier mee varen", aldus de vice-president die vervolgens liet weten dat zijn werf zich aanbevolen houdt voor de bouw van het zusterschip. Toerisme De toeristische toekomst van Texel zag hij nogal zonnig. Veel wijst er op dat de vakanties weer meer in eigen land zullen worden doorgebracht en op Texel is nog ruimte voor uitbreiding van de toeristische akkommodatie. De vice- president zei onder de indruk te zijn geraakt van de wijze waarop de bouw van de „Molengat" door Teso is bege leid. Niet alleen door de heer J. Broersma maar ook door directeur Hoogerheide. „Hij deed het uitstekend. Ik heb me wel eens afgevraagd bij wie hij eigenlijk in dienst was, bij ons of bij u". Dank werd ook betuigd aan het personeel van de Verolmewerf dat hard aan het schip had gewerkt. Een hoge productie per man is van levensbelang voor het voortbestaan van de Neder landse werven en wat dat betreft zit het met de Verolmewerf in Heusden wel goed. „Als er één werf een kans heeft om deze moeilijke periode door te komen, dan is het de onze well" Zeer spoedig zal in Heusden een nieuw schip op stapel worden gezet. Grote blijdschap wekte de heer Rijke met de bekendmaking dat daags tevoren het contract was getekend voor de bouw van een bulkcarrier. Bijltje Spreker wendde zich vervolgens tot de doopster mevrouw Hoogerheide om haar het bijltje, waarmee zij het schip had losgekapt als aandenken te overhan digen. Traditiegetrouw gaf mevrouw Hoogerheide een muntstuk terug, een zilveren tientje. De werf had nog een geschenk: een gouden armband. Nadat met champagne een toast was uitge bracht, voerde president-commissaris J. P. Kikkert van Teso het woord. Hij vertelde dat Teso in tegenstelling tot andere bedrijven niet als doel heeft winst te maken, maar het onderhouden van een kwalitatief hoogwaardige ver binding Texel-Den Helder tegen de laagst mogelijke tarieven. Niets anders dan dit uitgangspunt had geleid tot de keus van het nu te water gelaten schip. Ook het in de vaart brengen van een tweede dubbeldekker moet als konse- kwentie daarvan worden gezien, waarbij moet worden bedacht dat de twee bestaande schepen steeds meer verouderen en dat het onmogelijk is om op het Marsdiep met meer dan twee schepen tegelijk te varen. In verband met dat laatste is het ook in de zomer mogelijk de nieuwe dubbeldekker voor gebruik elders op de Noordzee te verhuren, in ieder geval zolang als alleen het benedendek kan worden gebruikt. 28 modellen Kikkert vertelde iets over de enorme research die aan het ontwerpen van het uiteindelijke schip vooraf is gegaan. Het Bureau voor Scheepsbouw in Bloe- mendaal heeft maar liefst 28 verschil lende modellen beproefd. De ontwer pers hadden te maken met veel beper kingen. De diepgang en lengte moes ten beperkt zijn en er moest gema noeuvreerd kunnen worden in kleine havens. De alternatieven (kleinere sche pen) die door zowel de plaatselijke als provinciale overheid werden voorge steld in verband met de gevreesde te grote toevloed van auto's waren te duur in exploitatie en werden daarom door Teso terzijde gelegd. Bij de strijd om zowel het type schip als om de investeringspremie van de rijksoverheid hebben de emoties nogal een rol ge speeld, maar volgens Kikkert waren de verhoudingen inmiddels aardig genormaliseerd. Spreker sprak zijn erkentelijkheid uit jegens het personeel van Teso dat de periode van onzeker heid als onaangenaam heeft ervaren maar er niettemin begrip voor heeft opgebracht. Dank werd ook gericht aan de werf, o.a. voor de financieel- technische hulpverlening waardoor de zaken uiteindelijk konden worden rond gemaakt. In het bijzonder dankte Kikkert directeur Th. Hoogerheide. „Het nu te water gelaten schip is het resultaat van vooral zijn visie". Verder werd het woord gevoerd door de voorzitter van de ondernemingsraad Beleid De buffetexploitatie door Piet Evers moet worden gezien als een tijdelijke regeling. Nog steeds is het de bedoe ling van Teso om de buffetten op den duur zelf te exploiteren, in combinatie met het Havenrestaurant. De onderne ming krijgt dan een eigen horecabedrijf, De „Molengat"glijdt de rivier in. (foto Henk van Leerswn). van de Verolme-werf die de hoop uit sprak dat het schip op tijd wordt opge leverd en dat over vijf tot acht jaar een tweede dubbeldekker in Heusden zal worden gebouwd. Uit handen van de heer Kikkert ontving hij een envelop met inhoud. Mevrouw Th. Hoogerheide-Lips liet In haar dankwoord uitkomen, dat zij persoonlijk vrij nauw bij het dubbel dekker wel- en wee betrokken was ge raakt omdat veel besprekingen als ge volg van de ziekte van haar man bij haar in huis plaatsvonden. Het was lang niet altijd prettig geweest en het had dan ook duidelijke gevolgen gehad voor het gezin. „Soms wenste ik dat ik nooit wat over de dubbeldekker had gehoord", aldus mevrouw Hoogerheide, die er nu echter heel anders tegenaan keek. Even later kreeg zij van de werfdirectie nog een aanden ken: een klein model van de schoor steen van het nieuwe schip waarin de resten van de champagnefles waren verwerkt, waarmee de „Molengat" was gedoopt. De gebroeders Snoek en Bruin zijn ondanks de gouden handdruk nogal verbitterd over de gang van zaken. Zij vinden de manier waarop Teso de kwestie heeft opgelost weinig ele gant en zeggen dat zij bereid zouden zijn geweest de exploitatie voort te zetten onder dezelfde condities als zijn geregeld bij Piet Evers. Teso heeft besloten de bootbuffetten per 1 januari te ver pachten aan de heer Piet Evers uit Den Burg, tot voor kort bedrijfsleider van hotel De Lindeboom-Texel. waarvan wordt verwacht dat het voor Teso een aardige cent exti;a kan opbrengen. Dit beleid is dan ook de voornaamste reden dat Teso het con- De condities waaronder Evers werkt zijn aanmerkelijk anders dan bij de huidige pachters, de gebroe ders Snoek en Bruin. Evers krijgt van Teso de garantie voor een bepaald inkomen. Wat de buffetten méór op brengen, komt bij Teso in het laatje. In het contract is echter een regeling opgenomen waardoor bij een bepaalde winstontwikkeling een deel van de meeropbrengst voor Evers is. Hij heeft dus belang bij een zo goed mogelijke exploitatie van de buffetten. Evers heeft zich verplicht al het huidige vaste personeel van de buffetten over te nemen. Handdruk De gebroeders Bruin en Snoek zelf stappen op. Hoewel Teso daartoe niet verplicht was, krijgen zij een bedrag uit gekeerd als tegemoetkoming voor het „sociale ongerief" waarmee het beëin digen van hun verbintenis met Teso gepaard is gegaan. De heren Snoek en Bruin hebben er nooit voor gevoeld in dienst te treden van een nieuwe pach ter van de buffetten, maar wilden even tueel wel rechtstreeks in Teso-dienst treden. tract met de gebroeders Snoek en Bruin heeft opgezegd. Excuus Directeur Th. Hoogerheide zegt het achteraf te betreuren dat Teso veel te sterk de nadruk heeft gelegd op de presentatie waarom het zou gaan. Daardoor is de indruk gewekt dat de gebroeders Bruin en Snoek moesten worden weggeschopt omdat ze er een rommeltje van maakten en dat was onnodig grievend. Hoogerheide: „We willen daarom uitspreken dat de gebroeders Snoek en Bruin gezien de omstandigheden waarin zij werkten prima hun best hebben gedaan. Dat neemt niet weg dat wij vinden dat Teso greep moet hebben op de gang van zaken in de buffetten, want het gezicht van de onderneming wordt er mede door bepaald. Maar de hoofdzaak is dat Teso de horeca-activiteiten aan zich wil trekken in het belang van de bedrijfs resultaten van de totale onderneming. Het is een kwestie van beleid". Verbitterd T E X ELS E S'1 COURANT Redactie: Harry de Graaf, Pelikaanweg 75, De Koog, telefoon (02228) 266 en (tijdelijk) Anneke Rijk, Keesomlaan 25, Den Burg, telefoon .02220) 3423. r 7^/ l* „f SttZSflI^perbrartaal Vooradvertenties, abonnementen etc. wende men zich I /)/l 7///V lil Irlr.l Vf ij, 70 cent incasso; los 50 cent. tot de uitgever Langeveld Et De RooyB.V., W/UILE.AEEJ lil rul/f fr/Wf iBankrelaties: Amro Bank nr 46.99.17.636 Postbus 11, Den Burg, telefoon (02220)2741. J f Rabobank nr. 3625.01.742; NMB nr. 67.34.60.398. 93a JAARGANG NR. 9438 DINSDAG 18 DECEMBER 1979

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1979 | | pagina 1