Texel moet Harmeien
niet onderschatten
Lezing in RSG van
Herman P. de Boer
Harmonie „Eensgezindheid'
Opbrengst
Rheuma-collecte
Avond IMW-vrouwen
Benoeming
Douma-Kooiman
winnende koppel
klaverjascompetitie
MST-programma
GESCHETTER^®/
MAAKT KNETTER W
FEUILLETON
door Tom Lodewijk.
5. En alweer, bedacht Jaap, bleek dat
dit de ware methode was. Had hij zo net
niet met Pier Pijt, die hij totnogtoe alleen
kende als de chauffeur van de vuilop-
haalwagen, waarop de gemeente zo
trots was, een boeiend gesprek gehad
en gemerkt, dat gezegde Pier op het
gebied van de teelt van Chinchilla's een
nationale reputatie had, zelfs zo hier en
daar reeds als keurmeester optrad? Zo
zag je je mensen nog eens van een
èndere kantl
Samen met Pier stond hij bij een der
hokken. Eerste en ereprijs, las hij, en op
het naamkaartje: G. Markman.
Markman", zei hij, ,,is dat eh
,,De voorzitter van de harmonie",
informeerde Pier dienstvaardig, ,,en een
beste konijnenfokker ook nog. Hij doet
nou niks meer, is gepensioneerd. De
harmonie en zijn konijnen
„Geen kinderen zeker", viste Jaap
zonder een spier te vertrekken.
„Ja. z'n dochter zit op kantoor, u
weet wel, bij Tielens, dat is Sita
knap meisje", voegde Pier er medite
rend aan toe, een speculatieve blik
werpend op de jonge commies. In Pier
schuilde iets van de koppelaar. Maar
Jaap was niet van plan Pier een streep
wijzer te maken. Hij wist nu wat hij
weten wilde.
Met zeer grote aandacht, er alle tijd
voor nemend, zich omstandig latende
verlichten door deskundige eigenaars
van bekroonde en niet bekroonde huis
dieren, dreef Jaap als een trage zolder
schuit door de smalle gangetjes tussen
de op elkaar geplaatste kooien. En
telkens wanneer hij langzaam een hoek
rondde, gleed zijn speurend oog in de
richting van Markmans inzending.
Jaap was de zoon van een hoofd
ambtenaar ten Departemente, net hoog
genoeg om Hoogedelgestrenge Heer op
zijn dienstcorrespondentie te zien staan,
net niet hoog genoeg om de baas te
kunnen spelen. Jaap was de enige zoon
en reeds in de wieg scheen beslist, dat
hij in de voetsporen van zijn vader zou
gaan.
Met het klimmen der jaren begon
papa hoe langer hoe meer te twijfelen.
Jaap scheen niet uit het hout waarvan je
ambtenaren snijdt, en vader kreeg dan
ook een formele schok, toen zoonlief,
na de HBS, verklaarde ambtenaar
te willen worden.
„Maar niet op een departement", zei
hij er meteen bij. „Mij niet gezien in een
van die opbergkasten voor mensen, ik
geen nummer op een afdeling. Vader, ik
wil burgemeester worden, en in een niet
te grote gemeente".
„Zou je dan nog maar geen rechten
studie volgen?" vroeg vader, een beetje
benauwd, want zo denderend was zijn
salaris ook weer niet. „Een titel staat
gekleed. Het wemelt van de meesters en
de doctorandussen, ook op het depar
tement".
„Ik werk liever voor mijn diploma
gemeente-administratie", antwoordde
Jaap.
„En jongen", zei vader beducht,
„maak je je van dat burgemeestersleven
nu niet een beetje tè romantische
voorstelling?"
„Ach nee vader, ik weet wel, het
ouderwetse type burgervader sterft uit.
Het is tegenwoordig voor een burge
meester belangrijker, dat hij de weg op
het Departement van Financiën of op de
Provinciale Griffie weet, dan in zijn
eigen gemeente. Het liefst zou ik uitein
delijk in een gemeente terecht komen,
waar groeikansen in zitten. Waar je tot
je zilveren jubileum blijft en dan een
foto-album krijgt met „hoe het was" en
hoe het thans is".
„En dat alles danken wij aan onze
burgemeester lachte Jet, zijn
zuster.
„Ja nou, zoietsvinden jullie 't
gek?"
„Nee", viel zijn moeder in, „ik vind
het helemaal niet gek. En je redt het ook
wel jongen". Haar ogen straalden hem
tegen, ze had onbeperkt vertrouwen in
hem, wist hij.
„Nou nou", tutte vader, „het gaat zo
makkelijk niet. Zonder relaties maak je
niks klaar. Als je nou op het Departe
ment
„Mijn beste relatie ben ik zelf", zei
Jaap vol vertrouwen, „en dan heb ik
nog een vader die zo gepokt en gema
zeld is in de ambtenarij, dat ik daar altijd
nog wel om advies kan komen".
„Vanzelf", zei vader stellig. „Ja
jongen, een mens z'n lust is een mens
z'n leven. Ik heb liever datje weet wat je
wilt, dan dat je nu nog enkele jaren gaat
studeren om dan, als je je doctoraal
gehaald hebt, eens te gaan kijken waar
je je hoed aan de kapstok zult gaan
hangen".
Zo was Jaap, met enkele tussensta-
tionetjes, uiteindelijk op de secretarie
van Vreehorst beland. Al spoedig merk
te hij dat hij het getroffen had. De
secretaris was een oudere man, met een
zwakke gezondheid, die veel over moest
laten aan zijn ambtenaren, maar dan
ook deksels goed uitkeek welke ambte
naren hij kreeg. Hij liet zijn mensen veel
vrijheid, veel initiatief. Maakten ze fou
ten dan dekte hij ze tot de limiet, al
vlogen hen binnenkamers de spaanders
om de oren. De burgemeester zat in de
Tweede Kamer, bemoeide zich niet met
détails, liet zich door zijn ambtenaren op
de hoogte houden en wist door zijn
persoonlijkheid bij zijn mensen een grote
loyaliteit te wekken. Ze zouden hem
voor geen geld teleurstellen. Daardoor
kreeg Jaap geen schijn van kans om, zo
hij er al aanleg toe gehad mocht
hebben, te verdragen in het caricaturale
ambtenarentype, dat zweert bij de voor
schriften en zich altijd zoekt te dekken
achter de voorman.
En bij deze burgemeester merkte Jaap
dat zijn methode opgeld deed.
„Zo'n type als Vette Janzegt
de burgemeester, „die zul jij wel niet
kennen.
„Vette Jan", antwoordde Jaap ge
lukkig, „heeft me laatst bij de hard
draverij zijn hele levensloop verteld. Hij
had een kreng van een wijf, zei hij".
„En maar één goeie vrind, de jene-
verfles", vult de burgemeester lachend
aan. „Ik zie dat je de plaatselijke situatie
al aardig onder de knie krijgt".
Nu echter waren het niet alleen
toekomst-ambities, bedacht Jaap, die
hem deden treuzelen op deze tentoon
stelling. Of ja, misschien toch wel,
overpeinsde hij glimlachend. Misschien
tóch wel
In ieder geval stond hij een kwartier
later naast vader Markman en liet zich
uitleggen, aan welke eigenschappen
diens dieren een eerste- en ereprijs
hadden verdiend. Gerard Markman was
plezierig verrast door zoveel belangstel
ling bij die jonge snoeshaan van de
gemeente, en altijd een zeloot als het op
ledenwerven aankwam, zag hij in hem
reeds een toekomstig liefhebber.
„Hoeveel hebt u er nu thuis?" viste
Jaap.
„Nog wel twintig. Ik zou zeggen
loop effe mee, dan kun je ze zien".
„Nou" waardeerde Jaap, „zo'n stel
zul je niet alle dagen te zien krijgen".
„Wét je zegt", antwoordde Mark-
men, veelbetekenend het oog dicht
knijpend. „Wét je zegt, jongeman".
En zo wandelde Jaap heel gezellig
met vader Markman op naar diens
woning, zich inwendig verkneukelend
om de zo goed geslaagde krijgslist.
Want Sita, die zo koeltjes afscheid
had genomen, was in geen velden of
wegen te bespeuren geweest, toen
Jaap op het bedrijf van Tielens kwam
kijken. Hoe hij zijn bezoek ook rekte,
hoe hij probeerde haar in het vizier te
krijgen, Sita Markman bleef onvindbaar.
Als ze hem maar half zo aardig
gevonden had als hij héér, overpeinsde
Jaap droef, zou ze toch in ieder geval
wel gezorgd hebben, dat ze in de buurt
was al was het maar om hem te
begroeten. Maar nee, die jongedame
was blijkbaar moeilijk te genaken. Daar
had hij voorzichtig hengelend tijdens het
koffiekletspraatje op de secretarie, al
staaltjes van gehoord.
(wordt vervolgd)
PAGINA 11
Echtp. J. v. Heerwaarden 163.183 52
21. Echtp. A.Huisman 161.712 61
J. Wiersma-C. Maas 161.297 37
J.Witte-W. Witte 161.001 45
G. Eelman-Fr. Bos 160.602 33
M. Bakelaar-A. Bakker 160.141 42
A. v. Heerwaarden-J. Dernison
160.037 38
Mevr. Eelman-G. v.d. Meer 159.777 42
K. Beumkes-P. Buijsman 159.451 42
Fr. Witte-R. Kleinveld 158.447 58
C. Barhorst-mevr. Huisman 156.477 28
Dames Veeken-Keijzer 156.236 32
M. Verseput-P. v.d. Molen 149.730 31
De opbrengst van de Rheuma-collec
te is totaal f3.830,98 Vorig jaar werd
voor dezelfde collecte f3,747,81 opge
haald.
Dinsdag houden de NVV vrouwen een
avond in de landbouwschool tijdens
welke aandacht zal worden besteed aan
gezinnen met kinderen, waarvan nog
slechts één ouder in het gezin aanwezig
is. Deze avond over één-oudergezinnen
begint om acht uur. Na een inleiding zal
er mogelijkheid bestaan voor een dis
cussie. De avond is georganiseerd in
samenwerking met de FIOM te Alk
maar.
Tijdens de raadsvergadering van
dinsdag werd wethouder Van der Kooi
unaniem gekozen tot lid van de raad
van bestuur van de N.V. Luchtvaart
terrein Texel.
Herman Pieter de Boer, schrijver van
liedjes (O, Waterlooplein), boeken (Het
herenhotel en andere verhalen) en recla
meteksten komt maandag 21 april naar
Texel om een lezing te houden. De
lezing wordt gehouden in de kantine van
de Rijksscholengemeenschap en begint
om acht uur 's avonds. Omdat het een
openbare avond is in het kader van de
boekenweek is iedereen van harte wel
kom. Herman Pieter de Boer komt naar
Texel dankzij bemiddeling van Theun
de Winter. Boeken van de schrijver
zullen te koop liggen. De lezing is geor
ganiseerd door de openbare bibliotheek
in Den Burg.
Herman Pieter de Boer werd op 9
februari 1928 geboren in Rotterdam als
zoon van een bankemployé. Hij debu
teerde als 9-jarige in het jeugdblad Doe
mee" met het verhaaltje „Najok en de
ijsvogel". Doorliep de Gooische HBS-A
te Bussum. Voer als lichtmatroos, speel
de pantomime, diende bij de luchtmacht
en was filiaalhouder van een tegelhan-
del, waarbij hij zo nu en dan iets publi
ceerde (o..a. in het tijdschrift „Man
dril"). Sinds 1954 leeft hij uitsluitend van
de pen. In 1972 verhuisde hij van Am
sterdam naar Giethoorn, naar „het
geheimzinnige platteland" waar zijn
werk zich verdiepte. Hij begon verhalen
te schrijven en vond daarmeevriiwel
meteen erkenning bij lezers en critici. In
1975 kreeg hij een eigen rubriek in het
weekblad „De Tijd".
Sinds 1977 woont H. P. de Boer met
zijn vrouw Judy en zijn zoons Sander en
Waldemar in het Noordlimburgse dorpje
Swolgen.
VRIJDAG 11 APRIL 1980TEXELSE COURANT
Afgelopen donderdagavond is de
laatste competitieavond van de klaver-
jasclub gespeeld. Zoals te verwachten
viel heeft het koppel G. Douma-P. Kooi
man hun grote voorsprong in het klasse
ment niet prijs gegeven en is onbe
dreigd winnaar geworden van deze
competitie. Na een spannende strijd
wist het echtpaar P. van Heerwaarden
beslag te leggen op de 2e plaats, dit ten
koste van het koppel A. Dijker-N. Koo-
men, dat naar de 3e plaats zakte.
De laatste avond werd een overwin
ning voor Fr. v.d. Gracht en C. Bakker,
die 7032 punten haalden. Dit koppel is
tevens winnaar geworden van de mar-
senprijs. Het wist in deze competitie
maar liefst 72 marsen te halen.
De 4e en laatste periode is gewonnen
door het koppel M. Bakelaar-A. Bakker,
dat daarmee in dit seizoen nog een laat
succes boekte.
Uitslag 27e competitieavond:
(resp. punten en marsen)
Fr. v.d. Gracht-C. Bakker
G. Douma-P. Kooiman
J. Witte-W. Witte
H. Bakker C. Vinke
Echtp. P. v Heerwaarden
Echtp. J.S1 aans
Mevr. Eelmc '-G. v.d. Meer
Fr. Witte-R. vleinveld
Eindstand 4e periode:
M. Bakelaar-A. Bakker 25.475 9
Dames Ofrein-Biesboer 24.294 8
J. Wiersma-C. Maas
24.159
10
G. Douma-P. Kooiman
23.947
10
A. Dijker-N. Koomen
23.888
11
Eindstand competitie 1979-1980:
G. Douma-P. Kooiman
175.647
68
Echtp. P. v. Heerwaarden
171.218
58
A. Dijker-N. Koomen
170.835
55
Th. Witte-J. Witte
170.727
51
Echtpaar J. Spaans
170.134
41
P. Hartog-H. Snoek
169.714
50
Echtpaar H. Zijm
168.840
47
Fr. v.d. Gracht-C. Bakker
168.461
72
Dames Ofrein-Biesboer
168.076
56
M. Witte-M. Boogaard
167.706
50
P. Bruin-G. Smit
167.350
42
Echtp. K. v.d. Veen
165.629
60
Th. van Hoorn-H. Lek
164.800
40
P. Veeken-D. Witte
164.594
45
H. Bakker-C. Vinke
164.536
35
Dames Vermuë-Timmerman
164.208
55
W. Bakker-G. Festen
164.005
45
C. Merkx-C. Dros
163.256
58
P. Beers-J. Vinke
163.254
52
Zaterdag 12 april:
Tafeltennis, De Ferrever:
14 15 u.: Tetak 2-Duintreffers 7
Uit: Hooge Huys 8-Tetak 1
Uit. Be Fair 5-Tetak 3
Volleybal, „Ons Genoegen
14.30 u.: (d.)Tevoko 1-Simoros
14.30 u.: (h.) Tevoko 1-HCSC 1
Joco, Den Helder:
13.30 u.: (d Noordkop 3-Tevoko 2
14.45 u.: (d.) WSOV 1-Tevoko 4
Dinsdag 15 april:
Basketbal, sporthal, Sportlaan, Den
Helder:
19.00 u.: (m.|un.) De Koggen-De Mareis
Zondag 13 april, sporthal, Sportlaan,
Den Helder:
12.20 u.: (j.jun.) De Mareis-Hoppers
7032
4
6850
5
6840
3
6771
0
6647
0
6563
1
6467
2
6465
4
Gemiddeld was de sportploeg twee
avonden in de week bijeen. Omdat in
Harmeien geen zaal te krijgen was,
moest men voor de training uitwijken
naar sportzalen in de omliggende ge
meenten en het Amsterdamse bos.
Jan Snoek heeft in die vier weken
een aardig idee gekregen van de pres
taties die zijn ploeg kan leveren. Maar
of Harmeien het eiland Texel vrijdag
avond in de Rijnhal zal verslaan durft hij
niet te zeggen.
Grote inzet
„Als je wilt zeggen dat je een kans
maakt, moet je je tegenstanders
kennen. Die zien we pas aan het
einde van de week", zo zegt hij. Aan
de inzet van de sportploeg zal het
volgens hem in ieder geval niet lig
gen als Harmeien mocht verliezen.
g „De wil om te winnen is zeer na-
Ij drukkelijk aanwezig. De sfeer in de
s ploeg kan niet beter. Er zitten mensen
in die elkaar helemaal niet kenden. Het
's een magnifieke ploeg", zegt Jan
j Snoek beslist.
Naar Rijnhal
Op 14 maart is vrijwel iedereen die
met het Stedenspel te maken heeft
naar de Rijnhal in Arnhem gegaan waar
Schaesberg en Lelystad toen tegen
elkaar uitkwamen.
Jan Snoek vertelt dat hij het erg be
langrijk vond dat de sportploeg alvast
eens rond kon kijken in de hal. Daar
door kon men alvast een beetje ver
trouwd raken met de omgeving, zo
redeneerde hij.
sportploeg gericht op de spelletjes ge
traind. De spelletjes zijn ook nage
bootst. Voor het spel NCRV mini-
springtrofee heeft het activiteitencen
trum De Regenboog een schuimrub
beren paard gemaakt waarmee men
kon oefenen. Aan dit spel doen per
team twee ruiters en een amazone
mee. Zij krijgen een „springpaard" om
hun middel gebonden waarmee ze een
aantal hindernissen moeten nemen. Zo
is er een Harmelense Oxer, een Ste-
denspelhaag en een Texelse barrière in
het parcours uitgezet
Vlot
Het andere spel, dat ook reeds is
uitgeprobeerd is De Schipbreukelingen.
Op een vlot komen tien Harmelende
heren te staan, dat door drie dames
naar een eiland moet worden getrok
ken. Het vlot kan alleen vooruitkomen
als de heren opspringen, waardoor het
vlot van de grond vrijkomt.
Voor het derde spel zijn mensen
nodig die hard kunnen lopen. Het heet
Grand Prix. Het vierde spel dat Harme
ien tegen Texel moet spelen is nog niet
bekend. Dat wordt pas bij de repetities
onthuld. Er komt in ieder geval water
aan te pas.
Selecties
Het maken van de selecties voor
deze spelen vindt Jan Snoek het moei
lijkste werk. Over zijn aandeel in de
Rijnhal vrijdagavond zegt hij: „Op het
moment dat ze in de ring staan, kan ik
alleen nog maar mijn handen dichtknij
pen".
tuur, natuur en milieu, film, televisie,
theater, bijbelkennis, wetenschap en
techniek, beeldende kunst en sport.
Een groot gedeelte van de naslagwer
ken zal afkomstig zijn uit de provinciale
bibliotheek in IJsselstein. De adviseurs
zullen zelf ook boeken meenemen op
het gebied waarin zij thuis zijn. Naast
de raad van adviseurs, die op het ge
meentehuis aanwezig zijn, zullen ook
een groot aantal andere mensen actief
zijn om burgemeester Burger het goede
antwoord te geven.
Vriendenkring
Zo heeft een vriendenkring uit Kame-
rik zich aangemeld om mee te helpen.
De kring bestaat uit een biochemi
cus/geneticus, een neerlandicus, een
biologe, een cultureel antropologe, een
wiskundige, een juriste en een theater-
deskundige. De kring zal een geheim
telefoonnummer krijgen waarop het
gemeentehuis van Harmeien te berei
ken is, zodat het antwoord zo snel
mogelijk kan worden doorgegeven.
De heren Romviel en Wessels, de
twee ambtenaren die de organisatie op
het gemeentehuis in handen hebben,
hebben ook mensen benaderd met de
vraag of zij vrijdagavond willen mee
denken. Deze mensen hebben
eveneens een geheim telefoonnummer
gekregen.
Vanavond (vrijdag) is het zover. Dan treedt Texel aan tegen
Harmeien in het Stedenspel. Texel moet Harmeien niet onder
schatten. Van de redactie van het dagblad Rijn en Gouwe kreeg
de Texelse Courant gegevens over het trainingsprogramma van
Harmeien. Het liegt er niet om. Texel krijgt een zware dobber
aan Harmeien, zoals uit onderstaand verhaal moge blijken.
Jan Snoek is de trainer van Har-
melen. Na de selecties, die op 1
maart werden gehouden, begon hij
de vijf dames en zeven heren voor te
bereiden op het spel.
De eerste twee weken werd de con
ditie op peil gebracht en werden de
beenspieren getraind. Na 18 maart kon
men gericht gaan trainen omdat toen
de spelletjes bekend werden gemaakt
door de NCRV.
Voor waar het de quiz betreft heeft
de burgemeester van Harmeien de
steun van dertig adviseurs. Deze advi
seurs hebben een groot arsenaal
naslagwerken tot hun beschikking. De
adviseurs zijn bekend op het gebied
van historie, klassieke muziek, litera-
„Op die manier kan je de psychi
sche druk, die je krijgt als je zo'n hal
voor het eerst binnenkomt, kwijt
raken", legt Jan Snoek uit. „Ze ken
nen de omgeving nu een beetje en
staan er straks niet meer zo vreemd
tegenover. Dat we met z'n allen naar
de Rijnhal zijn gegaan, heeft op zich al
een band gegeven tussen de mensen.
Dat was óók de bedoeling. Ik kan je
wel zeggen, dat het die avond een hek
senketel was in de Rijnhal".
De laatste twee weken heeft de
