„WAT IK ZEGGEN WOU.."
Bewaar het land" in
Natuurrecreatiecentrum
Waddenvereniging
praat over werk
aan de Wadden
Boompje planten,
Actie tegen
clandestiene
zenders
„WAT IK ZEGGEN WOU.."
Wethouder Blanken
Misleidende
anti-propaganda?
Geen doordrijvers
Feestkrant
badmeesters
Fietsen gestolen
Dutje op de rijbaan
DINSDAG
PAGINA 5
TEXELSE COURANT
BRIEVEN VAN LEZERS-BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDAKTIE
In het Natuurrecreatiecentrum is tot 3 november een foto
expositie van Lies Wiegman te zien onder de titel „Bewaar het
land". De expositie wordt gehouden ter ere van het 75-jarig
bestaan van Natuurmonumenten. „Bewaar het land" zijn drie
woorden die Chief Seattle, indianenopperhoofd in noordwest
Amerika in 1855 sprak tot de vertegenwoordiger van de Ameri
kaanse regering bij de overdracht van hun land. Zijn toespraak
was een indringend betoog van een aan zijn geboortegrond ge
hechte man over het behoud van de groene ruimte. De foto
grafe Lies Wiegman sloot op de redevoering van Seattle aan
met een serie foto's die voor het merendeel de laatste jaren in
ons land zijn genomen.
Lies Wiegman werd in 1927 in
Heemskerk geboren, doorliep de acade
mie der Beeldende Kunsten en werkte
enkele jaren in New York. Ze publi
ceerde foto's in Time en Life, won de
internationale hoofdprijs van het blad
'Photography' en werd lid van de
Village Camera Club. De laatste tien jaar
geeft ze les in practische fotografie in
Den Haag. In Nederland maakte ze vier
fotoboeken over dieren, die vooral voor
kinderen bedoeld zijn. In Den Haag
woonde ze naast het dierenpark Was
senaar en haar ervaringen daar zijn
waarschijnlijk de oorzaak van het
indringende foto-portret dat nu in het
Natuurrecreatiecentrum te zien is.
Machteloosheid
Ze zegt: „Achter ons verrezen de
eerste flats van de nieuwe aanbouw-
stad. Het land naast ons waar eerst
lama's, schroef hoornschapen, pony's
en paarden vrij rondliepen, werd plotse
ling gebruikt als opslagplaats van hon
derden nieuwe auto's. Piepschuim ver
pakkingsmateriaal werd op grote hopen
bij elkaar gegooid en verbrand. Later
moesten we verhuizen en ik vond een
huis met een nog wild stuk land
erachter. Hier herhaalde zich ongeveer
hetzelfde Nu ligt het land daar half
volgebouwd, half opengereten Grijp
armen woelden het om, beukten een
prachtig oud huisje aan stukken in
enkele uren tijds. Betonnen palen wer
den tegen bomen aangesmeten, bomen
die er al eeuwen staan, land dat er
eeuwen lag, verdwijnt botweg en
zonder consideratie, in een vloek en
een zucht. Dan overvalt mij die mach
teloosheid die Seattle gevoeld moet
hebben in verhevigde mate. Hij gaf er
lucht aan in zijn woorden. Hij probeer
de de blanke man te laten zien wat hij
aan het doen was. Ik probeer dit te
doen in beelden in de hoop dat het iets
zal helpen. Beter iets dan niets".
De expositie van Lies Wiegman
confronteert de bezoeker dan ook
met de vaak macabere gevolgen van
menselijk ingrijpen. Naast prachtige
landschappen hangen foto's van
afschuwelijke industriegebieden,
dode vogels en platgereden katten.
De expositie wordt gehouden in de
ruimte van het Natuurrecreatiecen
trum waar vroeger de tentoonstel
ling over de zandsuppletie was.
In de zaal worden ook aan de
lopende band dia's vertoond van ver
schillende gebieden die in handen
zijn van Natuurmonumenten. In deze
serie zitten flink wat plaatjes van
Texelse bezittingen van deze stich
ting.
BACVEN u>N LEZERS - BUTCN VERANTWOORDE LUX. HtC ULN DC RE OA* TC
Wethouder Blanken liep in de raads
vergadering van 8 april rood aan
Waarom' Hij had een indringend ge
sprek gehad met de leerkrachten van
de Beatrixschool op 3 april. Daarna
volgde een gesprek van de leerkrachten
met de oudercommissie van deze
school, waarop de oudercommissie
haar standpunt bepaalde en kenbaar
maakte op 5 april aan B. en W. en alle
raadsleden. Een oudercommissie is een
zelfstandige eenheid, die haar mening,
onafhankelijk van de leerkrachten, kan
uitdragen indien zij dit wenst. Niet dat
er in dit geval verschil van mening is
tussen de oudercommissie van de Bea
trixschool en de leerkrachten. Wij leven
Toch in een democratisch land, waarin
ieder zijn mening mag verkondigen?
Deze mening is als zodanig kenbaar
gemaakt door de oudercommissie en
niet door de leerkrachten waar wet-
nouder Blanken het gesprek mee had.
Wat is hier voor u zo irritant aan heer
Blanken? Onze eigen mening? Ons ver
zoek om inspraak en overleg? Of de
democratie? Misschien wel alle drie. In
de raadszaal moet je als toeschouwer je
mond houden zeggen ze; dat is voor de
.'wethouder gemakkelijk dan. In de krant
»kun je je mening nog kwijt gelukkig.
Namens de oudercommissie
Beatrixschool,
Jan Dekker Pzn.
Op 10 mei a.s. zal de Waddenver-
eniging haar jaarlijkse algemene le
denvergadering houden in de
visafslag te Harlingen. 's Morgens
zal het huishoudelijk deel van de
vergadering plaatsvinden in het mijn-
lokaal van de visafslag.
Zoals gebruikelijk zal de rest van de
dag gewijd worden aan een speciaal
onderwerp Dit jaar zal het programma
worden toegespitst op de relatie milieu
en werkgelegenheid in het Wadden
gebied onder het motto „Werk aan de
Wadden". Het bestuur van de Wad
denvereniging heeft dit motto gekozen,
omdat zij prioriteit zal gaan geven aan
acties die een stimulans willen zijn voor
economische ontwikkelingen in het
Waddengebied, die mede het behoud
van natuur en milieu als uitgangspunt
willen nemen. De jaarvergadering
wordt als een goede gelegenheid
gezien om deze activiteiten onder de
aandacht van de leden en van alle
overige gei'nteresserden te brengen.
Om die reden is ook voor Harlingen
gekozen als plaats voor de vergadering.
Tijdens de jaarvergadering zal zo uitge
breid mogelijke informatie worden
gegeven over mens- en milieuvriendelijk
ondernemen in het Waddengebied.
Daarom zijn ook ca 140 organisaties uit
Noordholland, Friesland en Groningen
apart benaderd met het verzoek hun
achterban te activeren naar Harlingen
te komen. Wij hopen daarmee een zo
groot mogelijke groep mensen te
bereiken, voor wie deze informatie van
practische betekenis kan zijn,
Schapenmelkerij
Om milieuvriendelijke economi
sche ontwikkelingen in het Wadden
gebied te kunnen stimuleren, willen
wij een werkfonds, genaamd „Werk
aan de Wadden" stichten, dat finan
ciële bijdragen kan verlenen aan
voorbeeldprojecten die een richting
op gaan die beter aan natuur en
landschap zijn aangepast dan nu
vaak het geval is en die uitgaan van
een zuinig gebruik van energie en
grodstoffen. Op onze ledenvergade
ring zal het startsein gegeven
worden van deze fondswervings
actie. Een voorbeeld van milieuvrien
delijk ondernemen is de schapen
melkerij die de Texelaars Piet Bak
ker en Kees Kikkert hebben opgezet.
Zoals onlangs in de Texelse Courant
werd beschreven is deze schapen
melkerij opgezet met het doel de
schapenhouderij voor Texel te bewa
ren.
Op de vergadering van de Wad
denvereniging zullen Drs. J. Lubbers,
fractievoorzitter van het CDA en
Prof. Dr. J. Pen, econoom te Gro
ningen hun visie over deze nieuwe
projecten geven.
Het programma van de dag ziet er
wijzigingen voorbehouden als volgt
uit:
10.30 - 12.30 uur: Huishoudelijke ver
gadering van de Waddenvereniging in
het restaurant van de visafslag Tege
lijkertijd zal er in de grote hal van de
visafslag van alles te doen zijn:
informatie over mens- en milieuvrien
delijk ondernemen in noord-Nederland;
tentoonstellingen en informatiemarkt;
presentatie van het werk en de werk
groepen van de Waddenvereniging;
films; activiteiten voor en door kinde
ren.
Gedurende de lunch (12.30 - 14.00
uur) zal er voor een muzikaal inter
mezzo gezorgd worden door „Irolt".
Middagprogramma (14.00 - 16.30
uur): voordracht Drs. R. Lubbers, aan
sluitend Prof. Dr. J. Pen; plenaire
discussie; pauze met muziek; start
fondswervingsactie met medewerking
van Rients Gratama.
Gedurende de gehele dag zal er de
mogelijkheid zijn voor het maken van
een bootexcursie op de Waddenzee of
het brengen van een bezoek aan het
Waddenhuis, dat 'open huis' zal hou
den.
Naar aanleiding van de brief van L.
J. van der Geest in de Texelse Courant
van 11 april het volgende.
Tijdens de door het Comitee Zuidelijk
Afrika en de werkgroep Kairos georga
niseerde nationale Shell-pompendag
van 22 maart, hebben we van meerdere
kanten te horen gekregen dat we eerst
maar eens een kijkje moesten gaan
nemen in Zuid-Afrika, alvorens een
mening ten beste te geven ten aanzien
van de apartheid daar. Ouderen deden
ook nogal eens een beroep op de door
hen opgedane levenservaringen. Het
zelfde zien we L. J. van der Geest
doen. Ten onrechte! Ik vond het artikel
nogal vaag. Zonder steekhoudende
argumenten aan te dragen komt Van
der Geest tot de conclusie dat ik mij
bezig gehouden heb met 'sterk mislei
dende anti-propaganda'. Dat lijkt mij
zeer onwaarschijnlijk, eerder heeft Van
der Geest zich door de blanken in Zuid-
Afrika zand in de ogen laten strooien.
Ter verduidelijking citeer ik Thelma
Ravell, een zwarte Zuid-Afrkaanse
ballinge: „Zuid-Afrika is een land waar
de zwarte bevolking verstoken is van
de meest elementaire mensenrechten:
De regering bepaalt onder andere niet
alleen dat je als zwarte burger niet mag
stemmen, r aar ook waar je moet
werken en wonen, waar je naar school
moet, waar je naar de kerk moet, met
wie je mag trouwen en of je al dan niet
met je man en gezin samen mag
wonen". Verder zegt ze: „De zwarte
bevolking heeft al in 1960 bij monde
van Chief Albert Luthuli, Nobelprijs
winnaar voor de Vrede, om een boycot
gevraagd. Alle anti-apartheidsorganisa
ties binnen en buiten Zuid-Afrika,
waaronder het A.N C., de S.A.C.T.U.,
de P.A.C en The Black Consciousness
Movement, vragen nog steeds om een
totale boycot".
En wat te denken van het volgende
citaat van bisschop Desmond Tutu, de
secretaris-generaal van de Zuid-Afri
kaanse Raad van Kerken: „Ik kan niet
zeggen: investeer geen geld, geen kapi
taal meer in Zuid-Afrika want de
wet verbiedt mij dat. Ik zeg alleen:
hopelijk zijn er een paar intelligente
mensen buiten Zuid-Afrika, die begrij
pen hoe de grote massa van de
zwarten over deze zaak denkt".
Verder wil ik er op wijzen dat de
Algemene Vergadering van de
Verenigde Naties reeds tweemaal tot
een olieboycot heeft opgeroepen.
Helaas is een dergelijke oproep niet
dwingend voor de lidstaten. Tot drie
maal toe zijn resoluties van de Veilig
heidsraad, die wél dwingend zijn, ge
strand op een westers veto
Hoopvol is het dat oppositieleider
Joop den Uyl en tweede kamerlid Jan
Nico Scholten (CDA) zich, tijdens het
half maart gehouden internationaal
seminar over een olie-embargo van
Zuid-Afrika, hebben uitgesproken vóór
een totale olieboycot van dat land.
Zowel Den Uyl als Scholten hebben
verklaard dat als er binnen de EEG geen
steun te vinden is voor een dergelijke
boycot, Nederland zélf het goede voor
beeld zal moeten geven.
Ik dank de redactie van de Texelse
Courant voor de beschikbaar gestelde
ruimte en zal via deze krant nog
slechts ingaan op brieven die een
duidelijke bijdrage leveren aan de dis
cussie over het al dan niet instellen van
een olieboycot tegen Zuid-Afrika.
Erik Hooijberg,
Boogerd 26, Den Burg.
De oudercommissie van de Beatrix
school heeft in een brief aan de raad
gereageerd op de actie van enkele
ouders van LOM-kinderen voor be
schermd vervoer naar de Kompas-
school in Den Helder. De oudercom
missie is geen voorstander van dit ver
voer omdat zij vreest dat daardoor
meer LOM-kinderen naar Den Helder
zullen gaan en dus niet naar de Beatrix
school in Den Burg. Het leerlingental
(dat reeds een sterk dalende tendens
vertoont) van de Beatrixschool zou zo
danig kunnen zakken dat het de onder
gang van de school zou kunnen bete
kenen. Met die reactie zijn wij natuurlijk
niet blij, maar erger vinden we het dat
de oudercommissie blijkbaar boos is. Zij
spreekt over „heilloos doordrijven" van
I LOM-ouders. Van doordrijven is geen
sprake. We hebben niets anders
gedaan dan één, ons inziens redelijk
verzoek indienen bij het gemeentebe-
stur en hebben daarbij ingehaakt op
wettelijke mogelijkheden. We sturen
onze kinderen niet naar een school in
Den Helder omdat dat zo leuk of
modieus is. Zeker in ons geval hebben
we van onpartijdige, deskundige zijde
het advies gekregen dit te doen. Omdat
het 't beste is. Het is mogelijk dat er
LOM-kinderen zijn die even goed of
bijna even goed kunnen worden opge
vangen op de Beatrixschool. Elk geval
is anders. Kinderen die LOM-onderwijs
nodig hebben zoals dat aan de Kom-
passchool in Den Helder, een echte
LOM-school, wordt gegeven moet het
worden mogelijk gemaakt dit onderwijs
te volgen. Door het door ons gevraag
de beschermde vervoer wordt de belas
ting die het dagelijks heen en weer
reizen betekent, zo licht mogelijk ge
maakt. De gang naar school en terug
wordt dan vergelijkbaar met de inspan
ning die een kind zich moet getroosten
dat in een buitendorp of in het buiten
gebied woont en elke dag naar een
school in Den Burg moet. Het wordt
dus doenlijk, al is het niet ideaal. Wij
vinden dat ouders moeten kiezen voor
onderwijs dat het beste is voor de kin
deren en zich daarbij niet al te snel
moeten laten afschrikken door onge
mak. Dat laatste is van tijdelijke aard
maar het eenmaal genoten onderwijs
heeft gevolgen voor het hele leven. De
oudercommissie van de Beatrixschool
meent er aan te moeten twijfelen of het
voor de kinderen het beste is om dage
lijks naar Den Helder te reizen. Zo'n
opmerking irriteert verschrikkelijk want
dat is nu juist wat ons bezig houdt en
we streven naar een regeling dat dage
lijks reizen aanvaardbaar te maken. Met
evenveel recht kunnen wij eraan twijfe
len of de opvang van LOM-kinderen
op de Beatrixschool wel het beste is,
maar dat doen we niet want we voelen
er niets voor om mensen die zich voor
beeldig inzetten onnodig tegen de
haren in te strijken. Temeer daar we
het op een belangrijk punt eens zijn: we
willen allemaal het beste voor onze
kinderen. De ene oplossing hoeft de
andere helemaal niet uit te sluiten.
Vooral niet als de actie die thans wordt
ondernomen er in zou resulteren dat
ouders, leerkrachten en andere betrok
kenen hun valse schaamte overwinnen
en er aan meewerken dat meer kinde
ren voor een of andere vorm van
„speciaal onderwijs" worden
opgegeven dan thans het geval is. Ver
trouwen in eikaars bedoelingen, onge
acht wat misschien in het verleden is
gebeurd, is daarbij van groot belang.
M. de Graaf-van Hees,
De Koog
De Texelse rijkspolitie is zondag in
samenwerking met de radiocontrole
dienst van de PTT in actie gekomen
tegen enkele clandestiene zenders,
op verschillende plaatsen op Texel.
Tegen drie personen werd proces
verbaal opgemaakt. Hun zenders
(totaal elf stuks) werden in beslag
genomen.
Een van de etherpiraten werd op
heterdaad betrapt. Om precies hetzelf
de tijdstip (om onderling waarschuwen
te voorkomen) werd een inval gedaan
op twee andere adressen. De actie
werd ondernomen na radiopeilingen
vooraf. De in beslag genomen appara
tuur omvat zenders van allerlei soort.
Een van de stations was onder de luis
teraars bekend als 'Albatros'. Het zal
waarschijnlijk niet bij deze actie blijven.
Op Texel is nog veel illegale zend
apparatuur in gebruik, het zijn meestal
'27 MC bakken' van het verboden type,
maar er wordt ook gewerkt op FM fre
quenties die in de buurt zitten van de
Hilversumse zenders. Op de middengolf
(180 meter) is af en toe zelfs een min of
meer compleet Texels radiogrogramma
met verzoekplaten te beluisteren.
Het Utrechts Studenten Werkkamp
dat sinds 1953 de badmeesterij op
Texel verzorgt viert dit jaar haar zesde
lustrum. Op 27, 28 en 29 juni vindt een
grootse reünie plaats van al diegenen
die in de afgelopen jaren waakzaam
werk op het strand verricht hebben.
Ter gelegenheid van het dertig-jarig
bestaan wordt een jubileumkrant
gemaakt met verhalen, interviews en
foto's over de badmeesterij op Texel.
De krant zal in een oplage van 7.000
gedrukt worden. Geïnteresseerde
adverteerders kunnen zich wenden tot
de commissie Utrechts Studenten
Werkkamp of drukkerij Langeveld en
De Rooy.
De heer J. P. Beerling uit Den Burg
miste vrijdag zijn fiets die hij in de stal
ling van de veerhaven had achterge
laten. Het was een groene Gazelle met
drie versnellingen, type 'Cheeta' ter
waarde van 7700,
Een dag eerder raakte Rob Vink uit
Den Burg zijn fiets kwijt als gevolg van
diefstal. Hij had zijn (rode metallic)
Gazelle achtergelaten in De Koog.
De politie trad in de nacht van don
derdag op vrijdag op tegen een Italiaan
se automobilist die zijn auto midden op
de Pontweg had gezet en er in lag te
slapen. De 33-jarige man kon geen
aannemelijke verklaring geven voor zijn
gevaarlijk gedrag. De veronderstelling
dat hij dronken was, bleek onjuist. Hij
vertelde wel dat hij in het hotel in De
Koog waar hij verblijf hield, ruzie had
gehad met zijn vriendin en dat hij zich
zeer moe voelde
De Burgwal in Den Burg is sinds
gisteren een grote lindeboom rijker.
Met een vrachtwagen werd de boom
gebracht en na wat passen en meten
kwam hij naast het kantoor van Archi
tectenbureau Texel te staan. Om de
boom, die aan de stam zo'n twintig
centimeter dik is, te planten, was een
zware kraan nodig. Het planten van de
boom was een initiatief van het archi
tectenbureau die op deze wijze wilde
vieren dat een aantal pandjes aan de
Burgwal geheel gerestaureerd zijn.
Over een week of vier zal het nieuwe
kantoor van het bureau aan de Burgwal
worden geopend.
7 «v.™ kraan wordt de echt meter hoge linde op rijn plaats in de Burgwal getakeld.
15 APRIL 1980
