OOSTEREND VIERDE DE KRONINO VAN KONINGIN WILHELMINA MET HISTORISCHE OPTOCHTEN Prins van Oranje landde in Oost Bouwkamp en brawdoif gaan door 'tcl.Kv S3 f&tz Geslaagde zeskamf van jeugdclubs Prijzen af te halen PAGINA 6 TEXELSE COURANT DINSDAG 29 APRIL 198 <3 o l nswJ y 0 'e.' f -nJ kV c -^x^X-n-VA. -+ jt-ryyj e Se SiJ r -n -r f SS-y* - rr e -/L ^c-r,> -r'-F' <- <-C de er r» j--. y a- t-<- K *r r «->f/ (?- is -£-t~ <y^-> -cs -P- »-r' A^<K- -< «"*-«» »,-rr r <-ts* sf -. O l/ Ay a W «.'A-/ ie'- ^:- /^4)U - - £en verjaardagkaart aan een meisje dat achttien jaar werd, op dezelfde dag als de koningin was geboren en bovendien ook Wilhelmina heette „Beleef de blijde dag in vreugdevol geluk", raadden pa en moe. Tante Jo en Willem Kat de jarige aan. Overal was feest en jubel in den Lande, toen de dag naderde, waarop de laatste telg uit het beminde huis van Oranje den troon zou bestijgen. En dit kon wel niet anders, daar geen volk in Europa zoo nauw is verbonden aan zijne regeerende vorsten, als het Nederland- sche volk aan het Huis van Oranje, 't Is den Nederlander schier ondenkbaar, een ander stamhuis op den troon van den staat te zien, dan een der zonen uit dat doorluchtige geslacht, welks stamboom tot in de grijze oudheid opklimt. Zijn Nederland en Oranje voor een echten Nederlander niet van elkander te scheiden, zoveel te meer werd dit begrepen nu de laatste telg uit dat beminde stamhuis de plaats zou bekleeden, die door hare geliefde Moeder, gedurende hare jeugd zoo trouw en krachtig met moederlijke liefde en wijsheid is vervuld". Dit alles werd ook door de Oos- terenders en Oosters ten volle be grepen, door feest te vieren, in den geest meêlevende met dat doorluchtige voorgeslacht, en met de nu met ons medelevende geliefde laatste telg, en Hare innig geliefde Moeder. Met deze tekst begon het „Gedenk schrift ter herinnering aan de feesten gevierd te Oosterend op Texel op den 6den en 7den September 1898 ter gele genheid van de Kroning van onze geliefde Koningin 'Wilhelmina' Het boekje, destijds uitgegeven bij Lange- veld De Rooy, kreeg de redactie in bruikleen van de heer J. Visman uit de Peperstraat in Oosterend. Nu de troons afstand van koningin Juliana en de kroning van prinses Beatrix tot koningin voor de deur staan is het leuk om te bezien hoe de feesten rond de kroning van Wilhelmina verliepen. In Oosterend werd besloten door een feestcommissie (waarin de heren H. H. R. Jansma, P 0. Kuiter, F. van der Vis, P. G. Dros, W A. Eelman, B. van der Vis, Jb. Bakker, Jb. B. Vlaming, A. A. Eelman, P. H. Dogger, C. K. Mossel, Jb. J. Salm, Jb. Plaatsman, C. P. Bakker, C. A Bremer, P. K. Bremer en J. K. Timmer zitting hadden) twee historische optochten te organiseren. De optochten werden ge houden onder het motto „Het verbond der edelen" en „De aankomst van de Prins van Oranje te Scheveningen". Goedkeuring „Dat de keuze, door de commissie gedaan, de goedkeuring van het volk kon wegdragen, getuigden de dagen die het feest voorafgingen", meldt het boekie. „Alle handen togen aan het werk en men wedijverde met elkander, wie wel de schoonste edelman, ridder of page voor het feest zou klaarmaken. Gedurende eenige dagen werden des avonds oefeningen gehouden in het marcheeren en defileeren, die besloten werden met een rondgang door het dorp, waarna bij het inrukken het „Wilhelmus" en het „Wien Neêrlands Bloed" door jong en oud werd aange heven, zoodat we gerust mogen zeg gen „Oosterend heeft geen twee da gen maar tien dagen feest gevierd" Om den dag van den 6den zoo feestelijk mogelijk te openen, werd des morgens ten 7 uren door het fanfare corps uit Makkum, Kapelmeester de Heer Van der Zee, van den torentrans gespeeld: Psalm 138, Wilhelmus, Wien neêrlands bloed en Psalm 134; iets, wat zeker, zoolang Oosterend heeft be staan, nog niet was geschied. Om 8 uur verzamelden zich in de Peperstraat 140 Edelen, Page's en Schildknapen, waarbij zich aansloten 68 meisjes van de bestaande meisjes-ver- eenigingen". Vaandeldragers De volgende vier pagina's van het gedenkschrift worden ingenomen door de namen van allen die aan de optoch ten deelnamen. Voorop ging hoornbla zer J S. Dros daarna kwam het fanfarekorps van Makkum „Hallelujah" dat uit twaalf personen bestond, vervol gens kwamen er vier edelen te paard en daarna liepen tien pages mee in de stoet. Deze optocht werd besloten door vier vaandeldragers die respectievelijk „Het wapen van Nederland", „Het wapen van Oost Indië", „Het wapen van West Indië" en „Het wapen van Waldeck Pyrmont" met zich meevoer den De commandant van de optocht was J. K. Timmer. De tweede optocht werd aangevoerd door twee hoofdpersonen. R. Jansma als Graaf Hendrik van Brederode en C. K. Mossel als Lodewijk van Nassau. Daarna kwamen vier afdelingen Edelen, Ridders en Page's. Al met al moet het een bijzonder indrukwekkend gezicht geweest zijn. Keurig „Toen de troep was opgesteld", schrijft het boekje, „had de Peperstraat het aanzien als verkeerde men in het jaar 1566 den 3 April, toen de Edelen ruim 200 in getal Brussel waren binnen getrokken. In één woord de optocht zag er keurig uit en werd door iedereen bewonderd De meisjes-vereenigingen, afgedeeld in twee groepen, gekleed met witte baret, witte blouse en zwarte rok. de borst en baret getooid met oranje, zagen er allerliefst uit, en gaven aan het geheel nog schooner aanblik. In de I afdeeling prijkte het vaandel der meisjesvereeniging: Maria Martha, en dat der jongensvereeniging Philadel- fia. In de II afdeeling het vaandel der meisjesvereeniging „Hebt de waarheid en den vrede lief", en dat der jongens vereeniging „Beproeft alle dingen, be houdt het goede", bovendien een wit vaandel met de woorden: „Leve de Koningin". Schooner groep dan deze meisjes schaar was bijna niet denkbaar, en was voorzeker daar, voor dit doel, nog nimmer verzameld geweest. ledereen was daarvan overtuigd, en bewonderde een en ander des te meer, daar men wist, dat al hetgeen men zag in ons dorp was gemaakt". Smeekschrift „Toen alles tot den aftocht gereed stond, werd door een der Edelen den Graaf Hendrik van Brederode (Mr. Jans ma) de volgende aanspraak gehouden. „Edele Ridders! Het jaar 1565 was een beteekenisvol jaar. Het was toen, dat vervolging en marteling om des geloofswille overal in ons land gevonden werden. De toestand werd met den dag ernstiger. Daarom was het dat in April van dat jaar vele edelen, uit alle oorden des lands zich spoedden naar Brussel, om vereenigd in schitterenden optocht, der landvoogdes Margaretha van Parma een smeekschrift aan te bieden, met eerbiedig verzoek het daarheen te lei den, dat er aan het vervolgen een einde kwame. Wij stellen thans die verbonden edelen voor Nu is het de Kroningsdag onzer zoo zeer beminde Koningin Wil helmina, welke in ons herinneringen opwekt uit die vroegere glorierijke da gen onzer historie. Daarom meenden Wij niet beter te kunnen doen, dan het Vér- bond der edelen op dezen gewichtigen dag te vertoonen, om op aanschouwe lijke wijze in den geest te worden terug geleid tot dat deel onzer schoone historie, dat het hart van ieder welden kend Nederlander van geestdrift doet gloeien. Laat het zijn tot eere onzer Koningin. Dat alle wanklank blijve ge weerd. Vieren wij feest met een dank baar en blijmoedig hart". Waarop een driewerf: „Leve de Koningin" volgde. Oranjepoort „Hierna werd door den Commandant den heer J. K. Timmer het volgende gezegd: Met de geschiedenis voor ons kunnen we gerust zeggen: Zonder Oranje was Nederland niets! Met Oran je, was het alles en kon het alles! Laat ons daarom op dezen heugelijken dag nu onze geliefde Koningin Wilhelmina als de laatste telg uit dat beminde stamhuis den troon beklimt, feestvieren zooals het ware Oranjemannen be taamt, waardoor we toonen schragen van den troon te zijn, en laten we, ieder voor zich zelf, zweren: „houw en trouw aan dat ons geliefde Oranjehuis en aan onze geliefde Koningin Wilhelmina. Wie hiermede instemt, roepe tot drie malen toe: „Leve de Koningin". Hierop werd in optocht door het dorp getrokken, waar een aantal schoo ne eerebogen waren opgesteld, waar onder een poort in ouderwetschen stijl en gedoopt met den naam van „Oran jepoort", ontworpen en gemaakt onder toezicht van den Heer B. v. Zweden, ieders bewondering en goedkeuring kon wegdragen. Hierna werd de tocht naar den Burg ondernomen, waar wij, nadat wij door de inwoners van het dorp de Waal op feestelijke wijze waren verwelkomd, te ongeveer 10 54 uur aankwamen. Hier werd de troep in carreé opge steld, voor het hotel „de Lindeboom" waar Z.E.A. de Heer Burgemeester H. W. de Joncheere zijn intrek had geno- Verbond der Edelen „Aan deze werd door den Graaf Hendrik van Brederode (Mr. Jansma), het doel van den optocht op de volgen de wijze geschetst: „Edelachtbare Heer Burgemeester' Vertegenwoordiger van het hoog gezag op dit eiland! Het is in uw persoon, dat wij hulde brengen aan onze beminde Koningin Wilhelmina, de laatste telg uit het gevierde stamhuis van Oranje. Gij, Heer Burgemeester, ziet thans voor u in schitterenden optocht een stoet van edelen en ridders uit de 16e eeuw, voorstellende het Verbond der edelen, zooals het zich in April 1565 opmaakte naar de Landvoogdes Marga- reta van Parma om haar uit naam der gansche natie eerbiedig een smeek schrift aan te bieden, behelzende het verzoek tot staking der vervolging om des geloofs wille. De Oosterenders, den tijd der ontzaglijke worsteling van ons voorgeslacht willende herdenken, op dit voor Nederland zoo gewichtige tijdstip, en tevens met ongemeene blijd schap zich herinnerende, dat die dagen zoo hecht en sterk den band hebben gesnoerd tusschen Oranje en Neder land, wisten niet beter te doen dan eene voorstelling te geven van een feit uit dat tijdperk, daardoor meteen getuigenis afleggende van hunnen gehechtheid aan het dierbaar stamhuis van Oranje en aan de laatste afstammeling, onze nu gekroond wordende Koningin". Verleden Jansma gaf aansluitend een overzicht uit het roemrijke verleden van de Oranje vorsten. Willem van Oranje, Prins Mau- rits, Willem IV en Willem V, allen kwamen ze aan bod. De toespraak werd beëindigd met een driewerf „Leve de koningin". Daarna werd aan de burge meester een Adres van hulde overhan digd. De burgemeester werd verzocht dit adres naar de nieuwe koningin te zenden. De tekst ervan luidde als volgt: „Mevrouw! De bevolking van Oosterend op Texel op dezen zoo gewichtvollen dag in historische Optocht meerendeels voor den Heer Burgemeester van Texel ver eenigd, biedt Uwe Majesteit hare eerbie dige hulde, doet U betuigen van hare gehechtheid, ook door hare voorvade ren betoond, en verklaart, dat zij U, krachtens het bevel van den Koning der Koningen, onveranderlijk trouw zweert. De Oranjenaam heeft voor haar zulk eenen liefelijken klank; hij is voor haar een teeken, niet slechts een uitwendig teeken, tengevolge waarvan de geliefde en geestdriftwekkende oranjekleur aller borst versiert, maar meer nog, waar hij zulke schoone herinneringen uit onze landhistorie opwekt; waar hij eene rij van helden en staatslieden voor onzen geest doet treden, aan wie naast God Neerland alles heeft te danken. Groot was Nederland, waar het Oranje, dat heerlijk Godsgeschenk eerde; maar ook klein, ja, der vernietiging ten prijs, waar het schoon drievoudig snoer God, Neer land en Oranje moedwillig werd verbro ken, een zeker gevolg van het verlaten van het Woord Gods. Nederland zonder Oranje niets, met Oranje alles, ziedaar de stem der histo rie. Oranje heeft goed en bloed veil gende woord, door den laatsten Koning Uwer Majesteit Doorluchtigen Vader gesproken; „Wij kunnen nooit, neen nooit genoeg doen voor het Nederland- sche Volk!" Zij God Uwe Majesteit, de Draagster van de schoone traditiën nabij; geve Hij U eene gelukkige en lange regeering, en snoere Hij den drievoudigen band door geloof en liefde steeds inniger samen, tot eere Zijns Naams en tot heil van Oranje en Nederland! Uwer Majesteits gehoorzame onder danen. Namens de inwoners van Oosterend op Texel, De Feestcommissie, R. Jansma. Wilhelmus Hierop hield de burgemeester een toespraak en vervolgens werd het Wil helmus en „Wie Neerlands bloed gezongen. De troep stelde zich vervol gens in een rechte lijn op en werd geïn specteerd door de burgemeester. Na een rondgang door de belangrijkste straten van Den Burg werd gegeten in de tuin van hotel Texel. En dan was het weer tijd voor zang. Natuurlijk „Oranje Boven", maar ook „De koningin ver jaart", „Aan onze koningin" en „Vrij heid". Om half drie werd naar Ooster end terug gemarcheerd. In De Waal vond nog wat zang en dans plaats. Om vijf uur was men weer in Oosterend. 's Avonds werd in Oosterend nog lang doorgefeest. De volgende dag, 7 september, wer den 's ochtends schoolfeesten gehou den. 's Middags verzamelde de stoet van edelen en meisjesverenigingne zich weer in de Peperstraat om de Prins van Oranje af te halen. Oost „Nadat de troep was opgesteld, begaven de muziek, eenige ridders en commissieleden zich naar den ingang van het dorp, om Z.E.A. den Heer Burgemeester H. W. de Joncheere, die bij monde van de feestcommissie was verzocht, de intocht bij te wonen, te verwelkomen. Nadat Z.E.A. in optocht tot voor het midden der troep was gebracht en nadat nog eenige besprekingen hadden plaats gehad,, werd naaf Oost, waar d.e Ipncjing zou plaats hebben, afgemarcheerd. De troep was omgeven door honder den en honderden toeschouwers, alle dorpen van het eiland waren vertegen woordigd, zoodat, leefde men een gehad voor godsdienst en recht, waar deze met voeten werden getreden; veel lijden en strijd, veel bloed en tranen heeft Oranje geofferd op het altaar van het nieuwe vaderland, dat het zich koos; maar ook schitterende overwinningen gaven tijdperken van glorie aan Oranje en Nederland. En bij dat alles was Oranje vol hope voor Nederland te midden van lijden; vol heldenmoed in den strijd; met ootmoed bezield naar overwinningen; en vergevensgezind na smadelijke verguizing. Oranje heeft nooit zich zelf bedoeld, maar steeds gehandeld in het besef, neergelegd in dat Koninklijke, van zooveel liefde getui de Oranjevorst zich in de sloep ha: begeven. Vier Ooster visscherlui (C. C. Timmer B. B. Timmer, P. Ant. Eelman en Jb. P Daalder) als Scheveninger visschers ge kleed, hadden het voorrecht den Prin met zijn gevolg behouden aan wal t zetten. Onder onbeschrijfelijken jubel e geestdrift des volks werd de Prins (C. K Mossel) naar den gereedstaanden w; gen gebracht, en onder het zingen va vaderlandsche liederen en „Al is on Prinsje nog zoo klein", enz. werd d weg vervolgd naar Oost, waar de Prin; even vertoevende in het huis van de Dominé (F. v. d. Vis) in de 's Hagt straat, de weg vervolgde tot „Vierhu zen", waar het rijtuig van Van Styrur den Prins afwachtte. Hier werd de Prins door Van Styrur (Mr. Jansma) toegesproken. Nadat oo de Prins het woord had gevoerd volgd een uitbundig geroep „Leve de Prins". Proclamatie Onder het zingen van vaderlands liederen trok de stoet verder langs Oos de Groeneweg, over Zevenhuizen, na< r' Oosterend waar de prins met zijn gevol in het huis van Van Styrum (het huis va C. P. Bakker) afstapte. De prins ve n toonde zich op het bordes en las ee proclamatie voor waarin hij zijn danl baarheid aan het volk betuigde. H hoopte veel voor het volk te kunne betekenen tijdens zijn regering. „Deze proclamatie werd door hl volk met gejuich en geestdrift begroe en door de muziek en het volk hl „Wilhelmus" en het „Wien Neerlans bloed" herhaaldelijk gespeeld en gezorv gen. Hierna werd door den Heer V. Zw» den Z.E.A. den Fleer Burgemeesté' bedankt voor zijne wehwMondheid oi het feest met zijn tegenwoordigheid vereeren. Waarop door Z.E.A. nor maals op het schoone doel der optocl en op den heuglijken dag van hede werd gewezen. Beide toespraken we s den luide toegejuichd en met een dril 3 werf „Leve de Koningin" en „Leve <j Burgemeester" besloten Nogmaals werd nu een rondgan door het dorp gemaakt, waarna de troe op de plaats van opstelling werd terur gebracht, waar men nogmaals door hi aanheffen van: „Leve de Koningin" e ten slotte: „Leve de Commandant noode van elkander scheidde". In de namiddag van 10 septembi werd de bevolking van Oosterend dot „de klank van een trompet die men de feestdagen zo gaarne hoorde nogmaals bijeen geroepen. Er was ee schrijven van de koningin ontvange met de volgende inhoud: „Ingevolge de bevelen va Hare Majesteit de Koningin heb de eer: der Feestcommissie 1 Oosterend op Texel Hoogstde zeiver dank te betuigen voor d hulde Harer Majesteit aangebc den ter gelegenheid van Hoogs derzelver plechtige Inhuldiging. De Particulier Secretari: van H.M. de Koningin, (w.g.) A. van der Staal. £en ander tafereel van feestvierend Texel in 1898. Waar deze foto gemaakt is. is niet meer te achterhalen. Wel staat vast dat aan het eind van de vorige eeuw veel Texelaars meeleefden mat het koninklijk huis. weinig met de geschiedenis mede, men zich best kon verplaatsen op den weg van Den Haag naar Scheveningen op den 30 November 1813. Leverde de weg een schoon schouw spel op, nog schooner was de aanblik dien men op den dijk kreeg te genieten. De zee was kalm en spiegelglad, hier en daar lagen de vissersschuiten voor anker, in de verte ontwaarde men het oorlogsschip ,,de Warior" (schuit van C. A. Timmer) waarop de lang ver wachtte zich bevond. Na een half uur in de grootste spanning te hebben gewacht, verkon digden tegen 4 uur de eereschoten, dat De vrijdag gehouden zeskamp wai aan de jeugdclubs van De Waal, D Hoorn en De Cocksdorp deelnemen een groot succes geworden. Er waij zo'n 150 mensen bij betrokken, wa van er tachtig deelnamen. Het sti dan ook vrijwel vast dat een derge spel in de naaste toekomst zal word herhaald. De zeskamp werd gewond door de club van Den Hoorn die punten behaalde. Tweede werd Cocksdorp (21 punten) en derde Waal met 11 punten. Hoewel het er aanvankelijk soml uitzag, zullen het bouwkamp en bouwdorp deze zomer toch doorga: Op het laatste moment is het geli voldoende mensen bijeen te krijgen zich met de leiding willen belasté Nadat zich eerst vrijwel niemand v< dit werk meldde hadden de noodkrei in de krant de afgelopen dagen t< een onverwachte animo tot gevolg zijn zelfs meer hulpkrachten bescl baar dan ooit tevoren: 34 person: Het bouwkamp wordt gehouden val tot en met 9 augustus en het bouwdi van 14 - 18 juli, 21 - 25 juli en 28 juli augustus. De verkoop en bingo-avond van Hervormde vrouwengroep in De Coc dorp heeft bruto ƒ1.206,70 opgebrac Op de volgende lotnummers zijn r prijzen af te halen bij mevrouw Hott tot: blauw 254 en 273; groen 608, lie geel 859; lichtgroen 204 en 413.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1980 | | pagina 6