Nieuwbouw van 3000 m2
voor De Wit B.v.
Estafette Kleppertjes
Concours Hippique
Groothandelscentrum
5UKSES DE UIT B
GANG
VERVOLG VAN PAG.l
PAGINA 4
TEXELSE COURANT
DINSDAG 1 JULI 198(i
50
Ff>n
nah nru/onc
Met feestelijk vertoon heeft drankengroothandel en tevens zelfbe
dieningsgroothandel De Wit B.V. gistermiddag een reusachtig nieuw
onderkomen op het industrieterrein van Oudeschild in gebruik geno
men. De nieuwe gebouwen beslaan een oppervlakte van 3.000 m2.
Een belangrijke opslagruimte heeft ook het bijbehorende terrein dat
10.000 m2 groot is. Het was dubbel feest want tevens werd herdacht
dat het bedrijf vijftig jaar geleden werd opgericht.
De voormalige gebouwen aan het
Wezenland in Den Burg hadden een
oppervlakte van 2.300 m2 en er was
maximaal 6.000 m2 terrein beschikbaar,
waarbij dan een flink stuk openbare weg
was inbegrepen. Het was vooral het
gebrek aan voldoende opslagruimte in
de openlucht, dat De Wit noopte tot
verhuizing. Directe aanleiding was ove
rigens een initiatief van de firma Drijver
die een jaar geleden het idee opperde
om de gebouwen van De Wit te kopen
en een nieuw gebouw neer te zetten in
Oudeschild. Dat bood niet alleen uit
zicht op meer ruimte maar ook op de
mogelijkheid om het bedrijf veel efficiën
ter op te zetten.
Vlaggen
Een grote schare genodigden heeft
het resultaat van de inspanningen gis
termiddag bewonderd. Dat gebeurde na
de openingsplechtigheid om 14.00 uur
waarbij meerdere leden van de familie C.
de Wit waren betrokken. De zoons Leon
(14) en Jan (23) de Wit hesen de
nationale en de Heineken vlag. Dochter
Marion (20) gaf haar ouders een foto
album met herinneringen uit het vijftig
jarig bestaan van de drankengroothan
del, waarna de heer C. de Wit en zijn
vrouw de deur openden en vervolgens
de felicitaties in ontvangst konden ne
men.
Eén van de voorzieningen waarmee
de efficiency van het bedrijf zeer is
gediend is de laadkuil, een verdiept
gedeelte van het gebouw waar de
vrachtwagens kunnen binnenrijden en
vanaf het verhoogde perron zonder veel
inspanning kunnen worden volgereden.
Arbeidsbesparend is ook de buizenpost
waarmee de drie voornaamste afdelin
gen van het bedrijf (drankengroothan
del, cash en carry bedrijf en diepvries
afdeling) vanuit het kantoor op de
bovenverdieping waar de telefonische
bestellingen binnenkomen, kunnen wor
den bereikt. Daarmee komt een eind aan
veel heen en weer geloop. Die cash en
carry-afdeling (zelfbedieningsgroothan-
del) is iets nieuws, leder die is inge
schreven in het Handelsregister kan
daar terecht, waardoor menig reisje naar
Makro en soortgelijke bedrijven op het
vesteland achterwege kan blijven. Het
assortiment beschrijven dat door De Wit
wordt gevoerd is ondoenlijk. Je bena
dert het 't meest met: alles wat eet- en
drinkbaar is, plus een reeks verwante en
minder verwante non-food artikelen
zoals glaswerk, bestek e.d.
Dat bij de officiële opening de Heine-
kenvlag werd gehezen hield verband
met het feit dat wijlen Jan de Wit zijn
bedrijf destijds begon als ,,J. de Wit,
voorheen K. Koelemeij" en aanvankelijk
uitsluitend in Heinekens bier handelde.
De heer C. de Wit bracht dit prille begin
gistermiddag in herinnering en schetste
in het kort de stormachtige groei die het
bedrijf heeft doorgemaakt, vooral sedert
de jaren vijftig. Dat het in het begin
rustiger was, laat zich wel denken want
het economisch klimaat was in de
dertiger en veertiger jaren niet bepaald
ideaal.
Toerisme
Het was de groei van het toerisme
waarmee het bedrijf De Wit gelijke tred
hield. Een stroomversnelling betekende
daarom ook de ingebruikneming van de
twee veerboten van TESO. Die boten
brachten veel toeristen en die zaten op
Texel geen van allen op een droogje. In
1962 stichtte De Wit een nieuw gebouw
aan het Wezenland (na een start vanuit
de Weverstraat via de Kogerstraat) en
dat complex moest herhaaldelijk worden
uitgebreid. Een poging tot verdere uit
breiding door overname van het voor
malige TEM-gebouw tegenover het be
drijf mislukte omdat de gemeente ook
geïnteresseerd was en aan het langste
eind trok, waarmee de noodzaak tot
bedrijf is ingericht en onthulde zijn
zakelijke visie die er op neerkomt dat hij
nauwelijks mogelijkheden ziet voor acti
viteiten buiten Texel en zijn toekomstige
bestaanszekerheid voornamelijk zoekt in
grotere efficiëncy en samenwerking
met andere bedrijven waardoor een
seebfpe prijsstelling mogelijk is, zodat
de Texelse afnemers niet al te veel
interesse zullen hebben voor leveran-
i genodigden werden
de vlaggen gehesen voor de
nieuwbouw van De Wit aan de Schi/derweg
bij Oudeschild. Het gebouw is de belangrijk
ste blikvanger op het nieuwe industrieterrein
aldaar.
verhuizing in feite vast stond. Na het
genoemde initiatief van de firma Drijver
kwamen de zaken zeer snel rond. De
heer De Wit vertelde hoe het nieuwe
ciers van overkantse bedrijven. Wat die
samenwerking betreft: De Wit is sinds
kort lid van de voornamelijk in zuidelijk
en oostelijk Nederland opererende Ho-
vegro waarin 15 bedrijven participeren.
,,We zijn ervan overtuigd dat Texel een
goede groothandel nodig heeft. We
moeten hier niet afhankelijk zijn van
overkantse bedrijven, die Texel naar
gelang de kosten van vrachtvervoer
stijgen, mogelijk minder geïntersseerd
vinden. Gezonde concurrentie mag er
zijn en we denken te kunnen bewijzen
dat we die concurrentie aankunnen".
Dank werd gebracht aan hoofdaanne
mer Drijver die ook voor de centrale
verwarming en de waterleiding zorgde.
Een belangrijk aandeel had ook Ruts
Staalbouw uit Tilburg in het project. Het
feit dat de directeur (oud-Texelaar Nico
Veldstra) een schoolvriend was van Cor
de Wit, is daaraan niet vreemd. Verder
werd meegewerkt door de Verenigde
Schilders, P. Daalder uit Alkmaar (asfal
tering terrein) en Moerbeek (stoffering
kantoren). Ook de medewerkers van De
Wit die kostelijk hadden geholpen bij de
verhuizing en het inrichten, werden niet
vergeten.
Verder werd het woord gevoerd door
secretaris Frans Zegel van het Texels
Verbond van Ondernemers. (De Wit is
zelf voorzitter van het TVO). Hij zei: ,,lk
hoop dat je mooi weer hebt, dan hebben
wij het ook", waarmee hij doelde op de
afhankelijkheid van het toerisme van het
bedrijf van De Wit. „Voor de hele
bedrijvigheid op Texel is het belangrijk
dat het toerisme op een verantwoorde
manier in stand wordt gehouden en dat
de openbare meningsvormen over dit
onderwerp zullen worden bepaald voor
vertrouwen in eikaars bedoelingen".
De heer W. Brugmans sprak namens
de afdeling Texel van Horeca Nederland
die herinneringen ophaalde uit de prille
beginjaren van het gouden bedrijf van
De Wit en nog even met waardering
wees op de andere drankgroothandelaar
die in 1969 door De Wit is overgeno
men: 'ome' Kees Kooiman. Tot op het
moment van de overname was de
Texelse horeca 'verdeeld' in Heineken-
en Amstel-afnemers.
Gelukki,
Alle wegens keurig op een rij voor de jurering.
Zak/open met de pony aan het leidsel was een onderdeel van de estafette, zoals die door de
Klepperdes gespeeld werd.
sluiting op ,,De Kleppertjes" speelde de
Oosterender drumband Excelsior weer
een nummer. De drumband vulde trou
wens toch op voorbeeldige wijze de
pauzes in het programma.
Rond kwart over drie was het de beurt
aan het concours éénspannen tuig-
paarden gereden door dames. Ook hier
geen Texelaars bij de beste drie. Meerij
dende Texelse dames waren A. A.
Rotteveel op de zwarte merrie Odrie van
met een estafette. Rijden naast elkaar
op twee pony's terwijl je allebei het eind
van een stuk touw in je hand houdt, of
ergens heendraven met je pony en het
dier al zaklopend weer terugleiden, het
waren de zaken die deze estafette
behelsden. Een erg aardig gezicht,
vooral omdat het niet zo'n gebruikelijk
onderdeel op een concours hippique is.
Het was een lust voor het oog te zien
hoe de vaak als niet erg makkelijk
bekend staande pony's in goede harmo
nie met hun berijdsters aan de estafette
deelnamen. Door speaker J. Th. Key-
sers uit Vijfhuizen werd er op gewezen
dat het erg belangrijk is dat de pony-
rijders met speelse bezigheden als een
estafette hun dier leren kennen. Het
geeft hen veel behendigheid en dat
komt later van pas als er aan echte
wedstrijden meegedaan wordt. In aan-
Dat laatste kan ook gezegd worden
over de blijde quadrille die onder leiding
van M. Mast verzorgd werd door de
leden van ,,De Blijde Rijders". Acht
tilbury's met vier zwarte en vier bruine
paarden reden figuur na figuur. Een
onvergetelijk schouwspel. Iets heel an
ders is dan weer een volgend program
ma-onderdeel als de rodeo. Dit onder
deel was verzorgd door manege Bornrif.
Een huifkar met een paard er voor reed
over het veld. Op de bok zat een koop
man die net terug kwam van de markt
en die een zak vol met goudstukken in
zijn kar heeft liggen. Op een gegeven
moment wordt de huifkar omsingeld
door indianen die al snel het goud
vinden. Net als ze er met het goud
vandoor willen gaan, komen daar de
cowboys die de indianen te verstaan
geven dat zulks niet te pas komt. De
indianen blijken er wel enigszins in te
kunnen komen en sluiten vrede met
de cowboys. Omdat de cowboys door
hun reddingsactie niet op hun koeien
konden letten, blijken twee van hun
P. Daalder uit Oosterend, C. C. Spigt-
Witte op de zwarte merrie Kenonja van
H. Spigt uit Den Burg, A. C. C. Luyckx-
Bakker op haar bruine ruin, Karin Brans
op de zwarte ruin Tarzan van A. Brans
koeien te zijn ontsnapt. De indianen en
de cowboys gaan dan samen achter de
koeien aan. Best wel een aardig verzon
nen verhaal dat door de ruitertjes van
Bormrif leuk in beeld werd gebracht.
Het was alleen beter geweest als de
gast-speaker van Bornrif zich van tevo
ren iets beter had gedocumenteerd. Het
komt nogal wat vreemd over als je haar
op een gegeven moment door de
speaker aan iemand anders hoort vra
gen „Is het nu afgelopen, of gaat het
verhaal nog verder?"
Dzn., De Graaf-Zijm uit Den Hoorn op
de zwarte merrie Nerida van A. Brans en
Stiggelbout-Witte op de zwarte ruin
Alwin van J. N. Witte uit Den Burg. Ook
dit onderdeel leverde weer een mooi
schouwspel op.
De verrichtingen van „De Klepper
tjes" liepen als een rode draad door het
hele programma heen, want het was
weer de beurt aan „De Kleppertjes" met -
patrouille-springen en springen onder de
man. Bij dit laatste onderdeel kwamen
Jac. de Porto met Tornado en Christine
Vlas met Dolly het beste uit de bus. Bij
de individuele rijders waren dat Werner
Beitelhof met Sherra en Catharina
Steins met Micado. Het was een fraai
programma-onderdeel.
en de zwarte merrie Merida van A.
Brans en tenslotte koetsier J. N. Witte
uit Den Burg met zijn zwarte ruin Alwin
en cte zwarte merrie Kenonja van H.
Spigt.
Vervolgens stelde wethouder Blan
ken, in de plaats van burgemeester
Engalvaart die verhinderd was, de prijs
beschikbaar van de gemeente Texel
voor de mooiste aanspanning. Deze
werd gewonnen door mevrouw N.
Schaap. De wisselbeker die beschikbaar
was gesteld door De Koog Promotion
werd gewonnen door eigenaar/rijder D.
Schaap in de serie tweespan tuigpaar-
den. Daarna was het tijd voor de
fabelachtige slotshow.
Texelaar
Het was langzamerhand tijd gewor
den voor het op één na laatste program
ma-onderdeel, het concours tweespan
tuigpaarden. Hier viel een Texelaar in de
prijzen. Tweede werd de heer D. Daal
der uit Oosterend met zijn zwarte
merries Rosaliene en Odrie. Verder
deden aan dit onderdeel A. Brans mee
met de zwarte merrie Zina en de zwarte
ruin Tarzan, de heer H. Spigt uit Den
Burg met de zwarte ruinen Sirus en
Saffier, de heer F. J. Bakker uit Den
Hoorn wiens wagen werd getrokken
door de zwarte ruin Tino van F. Bakker
De organisatie van dit buitengewoon
geslaagde concours hippique was in
handen van „De Blijde Rijders" in
samenwerking met De Koog Promo
tion en de „Streekvereniging Noordhol
land boven het Noordzeekanaal voor
Eigenaren en Rijders van concours
Tuigpaarden" (SERT). De ringmeester
was H. Heetveld, als hoefsmid fungeer
de J. Kiljan sr. Parcoursbouwer was A.
Brans en de terreinverzorging was in
handen van P. C. Blom. A. Brans-Huite-
ma en T. Bakker-Merkx waren de linten
meisjes.
Een woord van waadering verdient
nog het terrein in De Koog waar het
concours werd gehouden. Vaak worden
dit soort evenementen in een soort
modderpoel gehouden. Het terrein in De
Koog was echter keurig verzorgd en
oogstte dan ook de waardering van de
jury.
Tljdmns do rodeo werd de huifkar ven de rijke koopman bestormd door Indianen,
kwamen er later cowboys te hulp om één en ander recht te settan.
Nadat de Indianen en de cowboys vrede hadden gestoten tijdens de rodeomoestan ar np
enkele ontsnapte kalveren worden gevangen.
