■r f
L
Butch Cassidy and the
Sundance Kid
Sk
Geslaagde zwemmers
Hans Koorn en Niels Collou
prolongeerden titel
Harmonie „Eensgezindheid
Botsing
Aanrijding
Geslaagd
Landschapszorg
in fel verzet
tegen aanpassen
fuikhavens
Wielerkampioenschappen
ZEEROVERIJ
Graf geschonden
Uitslagen strandloop
Hausse in
fietsen stelen
Granaat gevonden
Aanrijding
Geel projectiel
DINSDAG 8 JULI 1980
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Dat de ene cowboyfilm van een heel
ander kaliber kan zijn dan de andere
wordt duidelijk in een film als 'Butch
Cassidy and the Sundance kid' waarin
Paul Newman en Robert Redford de
hoofdrollen spelen. Zij doen dat op een
dusdanige manier dat deze film het
beslist waard is voor een tweede maal te
gaan zien. Butch en Kid zijn feitelijk
twee notoire misdadigers maar op de
een of andere manier komen ze toch
bijzonder sympathiek over. Niettemin
laten ze een spoor van beroofde banken
en geldtransporten na. Als ze tenslotte
tot de ontdekking komen dat ze vrij
nauwgezet worden gevolgd door een
grote politiemacht staat het tweetal
nog verbaasd te kijken ook.
Butch is de leider en het 'brein' van de
uit twee man bestaande 'Hole-in-the-
wall-gang'. Zijn maat is de scherp
schutter Sundance, die meestentijds
als 'Kid' wordt aangesproken. De ge
beurtenissen spelen rond 1890, wanneer
de 'gang' aangemoedigd door het
gemak waarmee de overvallen verlopen,
steeds brutaler wordt. Butch en Kid
worden dan ook al spoedig vogelvrij
verklaard en krijgen op last van de
directeur van de Union Pacific-spoor-
weg een ploegje speurders achter zich
aan. Als het tweetal dusdanig in het
nauw wordt gebracht dat ze zich alleen
nog maar kunnen redden door vanaf
een hoge rots in een bruisende rivier te
springen, begrijpen ze dat ze de wijk
moeten nemen. Het wordt Bolivia waar
ze, na aanvankelijk te hebben gepro
beerd een eerzaam leven te leiden, toch
weer in de bankroverij terechtkomen.
Als ze bij toeval worden ontdekt door
een legerafdeling heeft hun laatste uur
geslagen. 'Butch Cassiddy and the
Sundance kid' draait deze week uitslui
tend op woensdagavond voor personen
vanaf 12 jaar.
Op de hoek van de Kogerstraat en de
Burgerhoutstraat gaf zondagnacht om
twee uur een Amsterdammer geen
voorrang aan een Texelse taxi. Er
volgde een aanrijding waarbij enige
blikschade ontstond. Eveneens zondag
nacht werd door de politie
snelheidscontrole gehouden op de
Pontweg. Een motor die 121 kilometer
per uur reed, werd aangehouden en ge
verbaliseerd.
De heer J. C. Pastoor uit De Koog,
assurantie-adviseur bij de Rabobank,
slaagde in Alkmaar voor het
vakdiploma „erkend assurantieagent".
M 8*Wi W» - w 'Y
„Texelaars en overheden, laat u niet
chanteren door TESO. Weiger fuikaan-
passingenl Laat TESO maar opdraaien
voor eigen fouten en grootheidswaan!"
Aldus de Werkgroep Landschapszorg
Texel (Hogereind 25 in De Waal) in een
pamflet dat zaterdag j.l. werd verspreid
onder de deelnemers aan der demon
stratie voor het goedkope Texelaars
abonnement. De uitreiking van het
pamflet had met de demonstratie overi
gens niets te maken. Via de luidspreker
wezen de aktieleiders daarop. Zij wilden
voorkomen dat de demonstratie het
karakter van een anti-TESO-betoging
zou krijgen.
In ongekend felle taal wordt in het
pamflet het beleid van TESO gehekeld.
„Ook al een klap van de Molen g'at?"
aldus de kop. „Commissarissen van
TESO maalden gewoon door tegen de
wil van 83,7% van de bevolking, tegen
de wil van Rijkswaterstaat en de Pro
vincie. Nu ligt de Dubbeldekker er....
Behalve hogere tarieven, die iedereen
mag betalen, brengt het ding nog veel
meer ellende mee: nog meer drukte (of
is het nog niet druk genoeg?), meer
verkeersaanpassingen, onbeperkt dag-
toerisme, schade aan landschap en na
tuur!", zo wordt gesteld. In het pamflet
wordt de geschiedenis die aan het in de
vaart brengen van de dubbeldekker
voorafging, uitvoerig gereleveerd en
waarin het „donderjagen" van TESO
aan de kaak wordt gesteld. Aan het
slot worden de bezwaren tegen de
dubbeldekker als volgt samengevat:
„Met twee dekken in gebruik kan
een groter aantal auto's naar Texel
worden vervoerd. Dit houdt in: meer
toeristen, meer dagjesmensen (waar
van het aantal niet te reguleren valt met
het beschikbare aantal slaapplaatsen en
die voor de Texelse economie nauwe
lijks van belang zijn), grotere verkeers
drukte en -onveiligheid, meer druk op
de natuurgebieden.
Een dubbeldekker heeft een maximaal
214 x grotere capaciteit dan een van de
huidige schepen, maar verbruikt 4x
zoveel brandstof.
De nieuwe boot houdt nauwelijks
rekening met niet-automobilisten:
smalle, hoge trappen moeten beklom
men worden om in de salon te komen,
geen sinecure als je zware bagage moet
sjouwen of slecht ter been bent.
Hoe „milieuvriendelijk" deze boot is,
blijkt wel uit het feit dat er slechts één
salon is; bestemd voor niet-rokers?...."
In Oost vond zaterdag een ongeval
met lichamelijk letsel plaats. Een 16-
jarige bromfietser uit Apeldoorn nam
zijn bocht veel te ruim en botste daar
door frontaal tegen een tegemoet
komende auto. De bromfietser en zijn
passagier liepen enige verwondingen
op, maar na hulp door een huisarts was
vervoer naar het ziekenhuis niet nood
zakelijk. De bromfiets werd geheel ver
nield.
In het zwembad Molenkoog in Den
Burg slaagden de volgende personen
voor hun zwemdiploma.
Diploma A: Edwin Boogaard, Rienke
de Vries, Gert Jan Wieten, Marjanne
Franchimon, René Boogaard, Ria van
de Meer, Anna Burger, Mariëtte Bakker,
Karen Vlaming, Caroline Witte, Maartje
van Tatenhove, Robbie Boersen, Rob
bert Schol, Herman Kreeft, Ronald de
Ridder, Irme de Boer, Marleen Bakker,
Ruud Schraag, Dennis Beumkes, Vera
Klippel, Robert Boogaard, Sandra Wet
steen, Robert Overpelt, Marco
Keijser, Willem Agter, Eveline Tiele-
mans, Louis van Dompselaar, Arnoud
Dijker, Rudy Bakker, Ruben van Daalen,
David Wolff, Jacco van Leeuwen, Pim
van Heerwaarden, Eddy Bakker, Jerry
van Heeraraarden, Corine Eelman, Ma
rianne van Heerwaarden, Simon Groot,
Jeannette Barhorst, Peter Stolk, Daniël
Bonne, Manon Momberg, Petra Kuip,
Philip Westbroek, Petra Slegh, Vibeke
Gieskens, Marco van de Berg, Claudia
Buren, Jeannette Boogaard, Rudi Mets,
Jelte van de Kooi, Colinda Smit, Klaus
Grosspietsch, Kees Willem Jimmink,
Benjamin van Heerwaarden, Dirk Frido
Krijnen, Cynthia Boon, Irma Reuvers,
Saartje van de Kooi, Dirk Keijser, Peter
Jan Geus, Esther Kuip, Maaike Boer-
horst, Nancy Eelman, Conny van Beek,
Claudia Koorn, Lize Vlaming, Iwan
van de Kooi, Miranda Maas, Cintha
Stiekema, Elske Fransz, Floris Smit,
Elles Betsema, Yvonne van Heerwaar
den, Hans Kreeft, Danny Welbie, Mi
randa Schilling, Jessika Bos, Clara
Scherpenhuisen, Anneke Wit, Simon P.
Koopmans, Eligius Everaarts, Muriël van
Daalen, Esther Hut, Robbert Grisnigt,
Niels van Arkel, Marjet Loning en
Martin de Ridder.
Diploma B: Gerrit Booy, Matthijs
Beekman, Berend van de Heide, Marit
Troost, Marco Boeijen, Martin Witvliet,
Sjirk Brans, Ronald Brouwer, Jocelijn
Kikkert, Marc van Heerwaarden, Marian
Bakker, Monica Overpelt, Hermine
Landvreugd, Wim Groen, Marco Tun-
telder, Johannes Reuvers, Katharina
Zoetelief, Ruud van de Veen, Arja/i
Schilling, Jannie Vinke, Cindy Corobé,
Ronnie Broesma, Corine Hoogenbosch,
Remke Warnaar, Angelique Vaars, Cin
dy Welboren, Klaas Jan Daalder,
Alexandra Zegers, Hendrik Messema-
ker, Sijbrand van der Vis, Richard van
Tatenhove, Mariska Verbeke, Joke van
de Berg, Judith Bruin, Richard Witte,
Eddy Maas, Marina van Tatenhove,
Natalie van der Berg, Stella Veenstra,
Fenneke Roeper,Miranda Bruin, Bart
Pieter Kamp, Marjon Mulder, Mariëtte
Hoedjes, Natasja Hornby, Diana Kie-
wiet, Judith Hin, Greetje Witte, Evert
Koopman, Marja Heerschap, Linda
Hooyschuur, Wijnand Baretta, Robert
Saai, Joost van Heerwaarden, Lonneke
Driehuis, Yvo Kok, Bennie den Haan,
Ronny Kaczor, Yvonne van Beek, Patri
cia de Vries, Irma Boon, Francien Vries
wijk, Frederique Boorsma, Alexandra
Hillen, Mireille Kager, Linda Groen,
Kees Pol, Marleen den Houter, Wilma
Sijtsma, Irene Boekei, Ronald Timmer,
Monique Verhagen, Erik Witte, Daphne
Oomens, Martijn Beerling, Erik Schnei
der, Tamara Maas, Daniëlle Schilling,
Angelique Rood, Etienne van Benne-
kom, Pieter Dogger, Jan Eelman, Ar
noud de Graaf, Hans Eelman, Annette
Kossen, Eddy Smit, Inge Wassens,
Edwin Timmer, Angelique Mets en
Sandra Witte.
Ondanks een stevige wind lever
den zo'n veertig leden van de Wie
lervereniging strijd om het clubkam
pioenschap 1980. Robert Visser en
Albert winter werden de nieuwe
kampioenen in hun afdeling.
Toen Jan Agter mede namens spon
sor Cees Ran de prijzen overhandigde
aan de winnaars van de A-poule, waren
over 4 poules de kampioenstitels voor
1980 verdeeld. Onder veel belangstel
ling hadden de wedstrijden drie uur
lang veel wielerstrijd te zien gegeven.
Opvallend was dat in alle afdelingen de
wedstrijden beslist werden door een
eindsprint over de laatste vierhonderd
meter.
In de jongste afdeling kon de jarige
Jacco Vinke deze dag geen extra glans
geven door in de prijzen te rijden doch
presteerde meer dan in de afgelopen
wedstrijden. Van de 8 deelnemers
moesten al gauw 2 man lossen. En
pas in de laatste ronde moesten Robert
Kikkert, Jacco Vinke en als laatste
Simon Winter afhaken. Het trio dat
toen aan de leiding kwam zou de
prijzen verdelen. Alice Visser (het
eerste meisje in de geschiedenis van de
vereniging dat zich zou plaatsen in een
kampioenschap) moest in de laatste
meters genoegen nemen met de derde
plaats. Robert Visser, die de sprint
aantrok, had op de eindstreep nog
maar een wiellengte voorsprong op
Paul Wtte, die daarme de tweede
plaats kreeg.
Bij de A-jeugd gaf de wedstrijd het
beeld van een hoog tempo, waarin ont
snappingen niet mogelijk bleken. De in
deze poule actieve dames konden niet
verhinderen dat Niels Collou het kam
pioenschap in deze nieuwe afdeling tot
het zijne mocht noemen. Collou had
hiervoor een lange sprint nodig, waarbij
zijn rivaal Noco Evers het voordeel van
het uit het wiel sprinten niet kon be
nutten, maar op zijn beurt Cobt Koorn
naar een derde plaats verwees. Mar
griet Barhorst kwam niet, verder dan
een vierde plaats.
Een ontsnapping in de vijfde ronde
zou in de B-poule bepalend zijn voor
deze wedstrijd. Het peloton zou de vijf
koplopers niet meer terugzien, ondanks
een goede samenwerking. Inleiding tot
deze ontsnapping waren diverse qoed
geplaatste demarrages, die het tempo
zouden opvoeren. Albert Wnter maak
te de gemiste kansen van vorig jaar
goed en reed zich naar het kampioen
schap met als tweede Jan Huydink.
Onverwacht was de derde plaats voor
Thijs Wtte, die pas zijn derde wed
strijd reed. Uwe Smit won de sprint
van het peloton, waarin Ronny
Kamminga en Mark Wtte slachtoffer
werden van een lekke band. En de
strijd hervatten na hun defect te
hebben hersteld.
Kees Boks zou het aanvallende rijden in
de A-poule niet beloond zien met een
ereplaats. Deze wedstrijd, die 60 km
lang zou zijn, gaf een beeld van diverse
ontsnappingen van o.m. Leen van Elk
en Arie Huisman. Het tempo was hier
door gedurende de hele wedstrijd
hoog, waardoor Simon Appel en
Douwe Dros op achterstand werden
gezet. Met nog 12 kilometer voor de
wielen, ging Kees Riemens de ruimte in
en zou maximaal een halve minuut
voorsprong krijgen. Toen het peloton
zich ging opmaken voor de finale slonk
de voorsprong van Riemens snel en
zou de sprint bepalen wie het
clubkampioenschap op zijn naam zou
brengen. Ook deze keer was het de
renner Hans Koorn van de Expert Jan
Agter/Ran Tweewielersploeg die voor
de tweede maal het kampioenschap op
zijn naam zou schrijven voor zijn ploeg
maten Gerard Koorn en Guus Barhorst.
Uitslagen:
A-poule: 1 en clubkampioen: Hans
Koorn, 2. Gerard Koorn, 3. Guus Bar
horst, 4. Arie Huisman, 5. Cees Boks,
6. Paul van Arnhem, 7. Leen van Elk,
8. Kees Riemens, 9. Douwe Dros.
B-poule: 1 en kampioen: Albert
Wnter, 2. Jan Huydink, 3. Thijs Wtte,
4. Barend Bakker, 5. Jan v.d. Wal, 6.
Uwe Smit, 7. Ronny Kamminga, 8.
Rob Kooiman, 9. Mark Bakelaar, 10.
Mark Wtte, 11. Wllem Jan Riemens,
12. Hans v.d. Slikke.
A-jeugd: 1 en kampioen: Niels Collou,
2. Nico Evers, 3. Coby Koorn, 4. Mar
griet Barhorst, 5' Marleen Terwindt, 6.
Jopie Zijm, 7. Dennis van Rooy, 8.
Nancy Zijlstra.
B-jeugd: 1 en kampioen: Robert
Visser, 2. Paul Wtte, 3. Alice Visser, 4.
Simone Wnter, 5. Jacco Vinke, 6.
Robert Kikkert, 7. Anna Simone Kooi
man, 8. Dennis Boomstra.
In de nacht van zaterdag op
zondag werd de politie
gewaarschuwd dat drie jongens een
aan Rijkswaterstaat behorende boot
hadden gestolen om daarmee de
overtocht naar Den Helder aan te
vangen. Eerder hadden de vermoe
delijk uit Suriname afkomstige jon
gens aan personeel van de TESO
gevraagd of ze niet een boot extra
voor hen wilden laten varen. De
rijkspolitie te water werd ingescha
keld, maar deze kon de jongens niet
te pakken krijgen. Omdat de stroom
en de wind het drietal parten speel
de, lukte het niet om de overtocht
naar Den Helder te volbrengen. De
boot werd later aangetroffen bij de
Schanssluis, terwijl de drie jongens
in geen velden of wegen te
bekennen waren.
Onbekenden hebben in de nacht van
vrijdag op zaterdag een graf op de
begraafplaats in Den Hoorn bescha
digd. De heer Jonker, wiens vader op
de betreffende plaats begraven ligt,
heeft van deze vernieling aangifte
gedaan bij de politie. Vermoed wordt
dat jeugdigen voor de grafschending
verantwoordelijk zijn.
De eerste strandloop van ZDH is
afgelopen zondag een groot succes
geworden. Maar liefst 133 deelnemers
liepen de acht of vier kilometer. De
strandloop werd gehouden bij de Hoorn-
derslag.
Uitslagen:
8km.:
1. Werner Lueck, Gütersloh, 29.04. 2.
Frans Kuip, Den Burg, 29.45
3. Friedhelm Bosschulte, Ravensberg,
29.46. 4. Kees Bremer, Oosterend,
30.00. 5. Gerard Zoetelief, De Koog,
30.02. 6. Jan Hin, Den Hoorn, 31.05. 7.
Manfred Bernstein, Ravensberg, 31.05.
8. A. Zanterna, Leiden, 31.08. 9. Theo
Franchiman jr. Den Hoorn, 31.14. 10.
Jan Zijm, Den Burg, 31.44.
4 km.:
1. W. Wassenaar, Den Burg, 14.47. 2.
Nico Kikkert, Den Burg, 15.21. 3. Fulco
Pastoor, Schiedam, 16.16. 4. Susanne
Rodekamp, Duitsland, 16.32. 5. Koen
Zijm, Den Burg, 16.33. 6. Wim v. Veen,
Den Burg, 16.34. 7. Heine Rodekamp,
Duitsland, 16.34. 8. Joop Rommets,
Den Hoorn, 17.419. Kees Landvreugd,
Den Hoorn, 17.41. 10. Uwe Bauer,
Ratingen, 17.41.
Dames 4 km.:
1. Rita Romkamp, Hagen, 18.52. 2. Rina
Leyssenaar, Amsterdam, 21.34. 3. Nel
Bruining, Den Hoorn, 22.06. 4. Jeanet
Vriesema, Den Hoorn, 26.35. 5. Ingrid
Ullrich, Gevelsberg, 26.40. 6. Renate
Bockholt, Gevelsberg, 26.55. 7. Jet de
Ruyter, Den Hoorn, 33.05.
De volgende strandloop zal gehouden
worden op zondag 13 juli a.s.
Het aantal fietsendiefstallen beleeft
op het ogenblik weer een echte hausse.
De afgelopen week werden tien fietsen
als vermist opgegeven bij de politie. In
de meeste gevallen betrof het fietsen
die niet op slot gezet waren. Opvallend
is het grote aantal huurrijwielen dat ge
stolen wordt. Op sommige dagen kwa
men drie mensen die hun fiets kwijt
waren bij de politie. Van de zijde der
politie wordt erop gewezen, dat het wel
degelijk iets uitmaakt of men zijn fiets
op slot zet. Afgesloten fietsen worden
minder snel meegenomen.
Bij paal 9 werd vrijdag een granaat
gevonden door de heer Koopman. De
opruimingsdienst uit Den Helder zal het
projectiel onschadelijk maken.
Op de hoek van de Randweg en de
Californiëweg vond donderdag een
aanrijding tussen een auto en een voet
ganger plaats. De voetganger, een jon
getje van negen jaar, werd door de
auto geraakt en hield daar wat schaaf
wonden aan voeten en benen aan over.
De automobilist was een 52-jarige
inwoner uit Dordrecht. Omdat de auto
enkele technische gebreken vertoonde,
werd hij door de politie meegenomen
voor nader technisch onderzoek. Dat
onderzoek leverde gladde banden,
slechte remmen en een wrakke uit
laat op. Het kentekenbewijs werd inge
nomen en dat zal de Dordrechtenaar
terugkrijgen als hij kan aantonen de
vereiste reparaties te hebben laten ver
richten.
Op de Hors werd zondag een geel
projectiel gevonden waarop in het En
gels vermeld stond dat men het beter
niet kon aanraken. Het voorwerp,
waarvan de herkomst vooralsnog onbe
kend is, zal worden vernietigd door de
mijnopruimingsdienst.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
20. Alleen met de Fransen had men
een beetje moeite. De scholieren putten
zich uit in hun beste schoolfrans, maar
na veel misverstand schreven ze het
tenslotte op. „Olala!" zei dan de Fran
soos en sprak het woord op zijn wijze
luit, en dan hadden ze vreselijk veel
ischik. De winkeliers merkten een toe
nemende vraag naar Franse landwijn en
naar bier, en bij de eieren werd heel wat
ham meegebakken. Het Wapen van
Vreehorst zat doorlopend vol en ook de
kleinere café's hadden hun geünifor
meerde klanten, die zich aan de baas
best verstaanbaar wisten te maken,
desnoods naar de tapkast liepen en druk
wijzend duidelijk maakten wat ze wilden
drinken.
Jaap Baars zat gelukkig te staren. Het
was zo ver. Het doel was bereikt. Buiten
wist hij de grote televisie-bus, voor het
spreekgestoelte stonden de microfoons,
felle blitzlampen flitsten, filmcamera's
snorden. Hij keek naar de voorste rij
waar Sita zat, die gelukkig glimlachte,
en van haar naar Ingrid, die ondeugend
knipoogde.
Gerard Markman had, eenvoudig,
met woorden recht uit zijn hart, de
gasten verwelkomd, en die woorden
waren door anderen aan de gasten in
hun eigen taal doorgegeven. Nu kwam
het ogenblik waarop de mannen van de
harmonie in hun keurig donkergroene
uniformen voor de dag kwamen. Op het
laatste ogenblik was er nog besloten tot
een extra versiering, dank zij een royale
gift van de firma Tielens. Niet platte
petten, maar kepi's met witte haneveren
dekten de koppen van blazers en tam
boers, en recht voor allen stond Bert
Bakker, de tamboermajoor, met zijn
grote kolbak, de staf met de zilveren
knop geheven. Het was een machtig
gezicht. Mevrouw Cuvelier kreeg een
traan in 't oog toen ze haar man daar zo
fier zag staan in het donkergroene
uniform, de kepi met de witte haneve
ren, net als toen hij vroeger bij de jagers
was. Want ze moest toegeven, dat
uniform had het hem óók wel een beetje
gedaan. Het meisje van Bert Bakker zat
met een hoge kleur te staren als naar
een heiligenbeeld. Dat was nu héér
verloofdewat zouden al die andere
grieten jaloers zijn, want Bert, in het
dagelijkse leven postbode, was dank zij
kolbak en staf een letterlijk en figuurlijk
vooraanstaand man geworden.
En zo was iedereen blij en iedereen te
vreden.
Maar achter de schermen moesten
hopen werk verzet worden en Jaap
Baars begon nu eerst goed te merken,
hoeveel van dat werk Ingrid hem uit de
hand nam. Zij was het die de dirigent
van het Amerikaanse korps naar de stad
reed om daar de voorbereidingen te
treffen voor een concert, zij wist de
twee Fransen die door een foutje geen
logies hadden netjes onder te brengen in
Het Wapen, zij wist een vent op de kop
te tikken die met de Denen kon praten
en zij schreef een keurige bedankbrief
aan de Musikverein der Bergarbeiter en
beloofde dat de Harmonie volgend jaar
bij hen te gast zou komen.
Ingrid genoot van haar baantje. Ze
was overal bij en iedere dag bracht iets
nieuws. Franse blikken waren bewonde
rend op haar gevestigd, de jongelui van
de Amerikaanse schoolband verdrongen
zich om het Hollandse meisje met de
„red curls", de Duitsers hieven het glas
op die „Hollandische Schönheit" en
„Fraülein Ingrid" en noemden haar de
Fee van het Feest. En ze flirtte een
beetje met de Franse dirigent en ze keek
Mr. Joe E. Heiderhafen uit Wisconsin
eens diep in de ogen en ze dronk
Bruderschaft met een jonge Duitse
klarinettist en had in alles een weerga
loos plezier.
Jaap zag het allemaal aan en kon het
niet helemaal waarderen dat ze zo vlot
met al die kerels omging. Was hij
jaloers? Natuurlijk nietl Hij was verloofd
met Sita en Sita, hoewel ze ook heel
best wist om te springen met de buiten
landse gasten, was veel meer gereser
veerd. Sita had een serieus gesprek met
de Britse dirigent, die een nationale
beroemdheid was en meermalen voor
de radio optrad, terwijl Ingrid het mid
delpunt was van een groep jonge Britten
die haar met alle geweld voor de
vakantie wilden uitnodigen. Sita luister
de naar de bejaarde saxophonist van de
Bergwerke, die haar de foto's liet zien
van zijn vrouw en kinderen, bij een
bombardement gedood, terwijl Ingrid
druk Bruderschaft dronk.
Jaap zag en hoorde dat met plezier en
als er eens een buitenlander op hem af
kwam om hem te vertellen dat die
Fraülein of Mademoiselle of Miss, waar
mee hij verloofd was, zo'n alleraardigst
meisje was en dat hij zichzelf daar wel
mee mocht gelukwensen en haar in
waarde houden, dan deed hem dat innig
goed. Maar glimlachend volgde hij
Ingrid op haar zegetocht en luisterde naar
de malle verhalen die ze de volgende
dag wist te vertellen.
Twee weken duurde het festijn. Toen
volgde het grandioze slotconcert door
het Engelse muziekkorps en des avonds
voor een opgepakte menigte in de met
zware bomen overlommerde parktuin
van het raadhuis een voortreffelijke
taptoe van de Harmonie. Toen de
plechtige tonen van het „Wilt heden nu
treden" weerklonken, stond Sita naast
Jaap en het ontroerde haar wonderlijk.
„Weet je nog", fluisterde ze, „die
eerste keer?"
Hij knikte gelukkig. Deze avond was
ze hem zeer nabij.
Toen verdwenen de vlaggen.
De erepoort werd afgebroken.
De tent werd op een grote truck
geladen.
En Jaap Baars had het nog weken
lang druk met de afwikkeling van allerlei
aangelegenheden, die op het concours
betrekking hadden.
Maar nu was het afgelopen en Ingrid
zei: „De laatste brief is de deur uit. En
nu ga ik es lekker met vakantie".
„Die heb je verdiend. Waar ga je naar
toe?"
„Griekenland".
„Je doet 't niet minder".
„Moet jij niet met vakantie?"
„Ik heb m'n vakantie aan 't concours
opgeofferd".
„Je bent een edele vent. Ik zal je een
kaart sturen".
„Nou da's wel het minste wat je doen
kunt, vind ik".
„En ik zal een mooie Griekse doek
voor Sita meebrengen".
Ze stonden tegenover elkaar en Jaap
werd er zich van bewust, dat hij Ingrid
zou missen en het gezellige koffiedrin
ken en haar dolle verhalen, haar glan
zende ogen en haar vrolijke mond.
„Nou, Ingrid, meisje, ik zou nu
eigenlijk een speech moeten houden",
zei hij, „om je te bedanken voor alles
watje gedaan hebt".
„Dat hoeft niet, Japie. En ik heb van
het comité al een hele mooie reis-
necessaire gekregen. Daar ben ik erg blij
mee. Als ik op reis ga, zal ik iedere dag
aan aan Vreehorst denken".
„Nou", hij stond daar een beetje
schutterend, stak zijn hand uit. „In
grid tot ziens, zullen we hopen".
„Wat dacht je dan?" lachte ze. Ze
greep zijn hand, trok hem naar zich toe
en opeens gaf ze hem een zoen.
„Hier", zei ze, „die heb je verdiend.
Dagl" en als een wervelwind verdween
ze.
Hij stond voor het raam te kijken, zag
haar in haar rode twoseater stappen.
En die morgen wilde het werk niet
bijster vlotten.
(wordt vervolgd)
