Bestuur houdt
informatie-avond
De man,
die niemand werd
LJtL
Kasko-buurtje
TYP 12 At. 11
KASIMD TI2X12L PLATT12MWH1P D51S15
TYPi: A l"1
- S
Di AS KO
l'LATTKfllUONU iu VlilU
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 23 SEPTEMBER 1980
KASKO-WONINGEN KOMEN VAN DE GROND
De Texelse Kasko-afdeling heeft na ruim een jaar werken tastbare
plannen voor de bouw van 55 woningen in het Marsplan. De
conclusies van een uitgebreid woononderzoek onder de leden staan
op papier en aan de hand hiervan heeft architect ir. J. Reintjens (te
Amsterdam) een woningtype voor premie A-woning ontworpen. De
Texelse Kasko-groep houdt morgenavond een informatie-avond in de
Witte Burcht, waarbij twee sprekers van de Landelijke Kasko/Bouw
vereniging aanwezig zullen zijn.
Het Kasko-bestuur toont zich ver
heugd dat dit stadium is bereikt, zeker
ook omdat de gemeente Texel de acti
viteiten van harte steunt. Hoewel een
opmerking in de laatste raadsvergade
ring (van wethouder Van der Kooi) deed
vermoeden dat de kasko-bouwers nog
niet zo ver waren, blijkt nu dat de leden
niet stil hebben gezeten. In het rapport
over het woonwensenonderzoek staat
duidelijk wat de bedoeling is. De ge
trokken conclusies zijn tot stand geko
men na persoonlijke enquêtes onder de
leden door architect Jef Reintjens.
Enquête
Uit de enquête zijn verrassende din
gen met betrekking tot de bouw naar
voren gekomen. Eén van de belangrijk
ste gegevens is dat iedereen aan de
voorkant van het huis wil wonen, in
tegenstelling tot wat men veel in be
staande nieuwbouw aantreft, vertelt
Reintjens. "Hoewel openbaar groen in
de hele buurt belangrijk is, zien de be
woners tuinen en openbaar groen het
liefst zoveel mogelijk aan de achterkant
van de huizen. Zo ontstond de term
Kasko-brink. Alle ondervraagden wilden
veel afwisseling in de bebouwing - veel
hoeken - en de buurt diende een gezellig
dorpskarakter uit te stralen.
Fexibel
De woningplattegrond die op deze
pagina staat afgebeeld is een voorbeeld
van wat mogelijk is. Het betreft hier een
ontwerp van een premie A-koopwo
ning, die minimaal 95.000 gulden moet
kosten. De totale bouwsom is steeds
afhankelijk van de grootte en allerlei
andere wensen die een bewoner heeft.
Die blijken nogal te verschillen. Uit het
woonwensenonderzoek onder de 31
kandidaten bleken 31 variaties te ont
staan. Met name over de indeling
binnenshuis. Voor Jef Reintjens was het
duidelijk dat de woning fexibel in de
grootst mogelijke zin van het woord
moet zijn. En dat is hij ook.
Achterom
De meerderheid van de ondervraag
den wil een woonkamer aan de voorkant
van 30 vierkante meter. De helft wilde
dit onderbroken zien door hoeken en
verwierp hiermee de doorzonwoning.
Niveau-verschil tussen woonkamer en
keuken bleek voor een groot aantal toe
komstige bewoners tevens ideaal. De
kasko-bouwers zijn voor het merendeel
geen voorstanders van open keukens.
Wel willen de meesten een bijkeuken, een
soort sluisje tussen binnen en buiten. De
hoofdingang ziet iedereen toch graag
aan de voorkant, hoewel het Reintjens
opviel dat erg veel Texelaars allemaal
'achterom' komen. Voor een garage die
tevens als hobbyruimte kan worden
gebruikt had het merendeel belangstel
ling. En zeker meer dan 50 procent wil
het liefst de trap in de hal inplaats van de
woonkamer. Meer privacy voor op
groeiende kinderen en minder warmte
verlies waren hierbij de belangrijkste
motieven. Boven verschilden de woon
wensen op zo'n manier dat ze nauwe
lijks voor de architect waren te combi
neren. Het aantal slaapkamers, de
grootte ervan, badkamers met eindeloze
variaties van bad/douche/toilet en was
tafel en als 't even kon een zolder met
stahoogte, waar de mogelijkheid aan
wezig is voor het bouwen van een vaste
trap. Deze uitganspunten zijn gerela
tiveerd tot een compromis, waar des
alniettemin veranderd en geschoven kan
worden. Het woord 'entresol' in de
tekening slaat op de mogelijkheid een
soort van tussenvloer/ballustrade aan te
brengen.
Hout
Zoals het huis nu ontworpen is, wordt
uitgegaan van een houten constuctie.
Hout is makkelijk materiaal, het is te
pre-fabriceren, licht van gewicht en niet
moeilijk te vervoeren. En flexibel, door
dat niet met dragende muren wordt
gewerkt. Door de aanwezigheid van
hoeken in de zijmuren krijgt het huis zijn
stabiliteit, waardoor slechts één steun
pilaar in het midden noodzakelijk is. Ook
wordt door de vorm gewaarborgd dat
de woningen op vele manieren aan
elkaar zijn te schuiven. De bouwtijd van
zo'n huis is kort: slechts zes maanden.
Voordelig is dat een kraan niet nood
zakelijk is bij de bouw. Architect Rein
tjens zei dat timmerlui in Canada bij het
werken aan dit soort huizen op stelten
liepen om overal bij te kunnen komen.
Centraal wonen
Opvallend bij de enquête was voorts
de behoefte aan een bepaalde vorm van
centraal wonen. Dat wil zeggen een
aantal voorzieningen en activiteiten sa
men doen in plaats van privé. Bijvoor
beeld de energie-voorziening, een ge
meenschappelijke ruimte om bijvoor
beeld te koken en te wassen. Van de
ondervraagden voelde 15 procent hier
meteen voor. Een ander deel wilde liever
eerst meer informatie zien over deze
woonvorm en de kat nog wat uit de
boom kijken. Hiervan zijn inmiddels toch
vier mensen die positief denken over het
centraal wonen. Vrouwen blijken sneller
In het Marsplan moeten tot het
jaar 2000 zo'n zeven tot acht
honderd huizen worden neergezet.
De gemeente mag slechts bepaalde
vlekken van 'De Mars' bestemmen.
Per vlek wordt een gebied ontwik
keld. De eerste bouwstroom omvat
ruim 100 woningwetwoningen en
55 Kasko-huizen, merendeels pre
mie A-koopwonignen.
geneigd met zoiets mee te doen dan hun
echtgenoten.
Besparingen
Is het werkelijk 'voordeliger' om op
deze manier je eigen woning te ont
wikkelen? Een kasko wil eigenlijk niets
anders zeggen dan een geraamte, in dit
geval van een woning (weer- en wind-
dicht). Sinds het ontstaan van de eerste
kasko-bouwvereniging in 1971 (te Pur-
merend) heeft men de conclusie ge
vormd dat door de afbouw zelf te ver
richten, enorme besparingen zouden
kunnen worden geboekt. Deze denk
wijze, die later niet geheel terecht bleek
te zijn, was er de oorzaak van dat de
vereniging de naam Kasko kreeg.
Inmiddels is vastgesteld dat zelfafbouw
besparingen oplevert, maar dat dit niet
bepalend is voor de betaalbaarheid van
een woning. Belangrijker is de zelf
werkzaamheid bij de voorbereiding en
tijden het bouwproces. Dure professio
nele krachten worden vervangen door
amateurs. In feite luidt de kasko-formule
als volgt: invloed uitoefenen op ontwerp
en uitvoering en daardoor op de bouw
kosten. De minimum prijs van een
kasko-woning in de Mars bedraagt
95.000 gulden, exclusief grond.
Op initiatief van de FNV-Texel is na
overleg met het gemeentebestuur vorig
jaar februari een Kasko-afdeling Texel
opgericht. In het afgelopen jaar zijn al
vele activiteiten verricht en in ontwik
keling gekomen. De mate van het in
zetten van professionele mensen wordt
bepaald door de toekomstige bewoners
zelf. Gedetailleerde kennis, die nood
zakelijk is wordt opgedaan door ver
schillende werkgroepen. Zij doen on
derzoek met betrekking tot allerlei
zakem zoals bouwaspecten, financiën,
juridische zaken en energie. Jef Rein
tjens is in het eerste kwartaal van dit jaar
als architect aangetrokken.
Stappen
De Kasko-bouwvereniging vordert
stap voor stap naar het einddoel. Na
enkele ledenvergaderingen wordt het
programma van eisen opgesteld, waar
van het concept klaar is. Hieruit volgen
dan weer schetsontwerpen van woning
typen en hun extra's. Daarna wordt op
nieuw een persoonlijke enquête, samen
met een financieel deskundige, onder de
toekomstige bewoners gehouden. En
van die definitieve keuze worden ont- Jrc
werp- en bestektekeningen gemaakt.
Morgenavond vanaf zeven uur vindt
in de Witte Burcht een ledenwervings
actie plaats, ledereen die belangstelling
heeft voor een betaalbaar huis in 'De
Mars' is welkom. Hoewel veel voorbe
reidend werk verricht en zichtbaar is,
kan de kasko-groep best een aantal
enthousiaste mensen gebruiken.
Contactadres is het secretariaat, Koger-
straat 62, tel 02220-4702.
UITBREIDING
SERRE
OPEN HAARD
OF KACHEL
WONEN
30 CM LAGE
/«'.■NE
WOONKEUKEN
3 TREDEN VAN 15 CM
NAAR INGANG
■BIJKEUKEN, KL0MPENB0ET, SCHUUR
UITWISSELBAAR
WONEN
OF KEUKEN
OF EXTRA KAMER
WASMACHIENE
UITBREIDING
KAMER OF
GARAGE
QM.'l
19 9.1980
TUIN
KAMER 370 390
OF VIDE ENTRESOL
TRAP NAAR
ZOLDER
KAMER 285 X 390
OF VIDE ENTRESOL
EN-OF BAD
APARTE WC
KAMER 315 x 330
UITBREIDING
BALKON
BALKON OF
GROTERE KAMER
12X lil,
1 -HMD
««HLS
19 9.1980
FEUILLETON
4. Guy Lazare schudde het hoofd.
"Ik vind het maar niks".
"Oom, u ziet spoken".
"Ja, ik word oud".
"Jakkes! moeten we elkaar soms gaan
beklagen?" Ben je mal, vertel me liever
wat je me voorzet":
"Ik heb natuurlijk niet op bezoek gere
kend, misschien zou ik alleen niet ge
geten hebben, of een beschuitje, zoiets,
maar nu u er bent loont het de moeite.
Ik heb nog een paar mooie tounedos in
de ijskast en ik ken het recept van een
heel lekker sausje-ahal de fijnproever
ontwaakt. Weet u, dat u uw lippen zat
te likken, oom?"
"Dat is een gewoontegebaar, lieve
kind", glimlachte hij. "Het gewoonte
gebaar van de smulpaap".
"Ik ben blij dat het eten me nog zo goed
smaakt en ik ben ook blij dat jij in de
keuken soms ie's bijzonders presteert.
door TOM LODEWIJK.
Op mijn leeftijd worden dat de kleine
vreugden van de dag. In sommige res
taurants zit ik me doorlopend te ergeren
aan de manier waarop ze de schotels
mishandelen, maar laatst in Arnhem heb
ik de kok m'n complimenten laten
brengen. Die man was een artiest".
"Net als u. Maar dan zal ik eens even
moeten gaan kijken - huisvrouwelijke
plichten - en wat dacht u van die spe
ciale flensjes..."
"Ga weg verleidster!"
Blij, dat hij toch Yvonne uit haar in
dolentie had weten te halen, schonk Guy
Lazare zich voorzichtig nog een half glas
in de hand, nauwelijks bemerkend hoe
het duister van de wintermiddag steeds
verder de kamer binnensloop en hoe
buiten steeds meer lichten priemden
door de nevelsluier.
Yvonne. Was ze met al haar kost
schoolgeleerdheid en maniertjes eigen
lijk nog meer dan een kind, toen ze
thuiskwam?
Een kind vol romantische opvattingen,
dat kreeg je op zo'n school met enkel
vrouwen, dacht de vrijgezel verbitterd.
Vooral over de liefde.
Want alles draaide om de liefde.
Yvonne behoefde niet te klagen dat ze
onopgemerkt bleef. Er waren jongelui
uit4 de kringen waarin ze was groot
gebracht, die voortdurend om haar heen
draaiden. Er waren zelfs oudere mannen
die een representatieve jonge vrouw van
goede familie en zeker niet onbemid
deld, een goede partij vonden, mannen
die door hun zaken nog geen tijd gehad
hadden voor, nou ja, misschien wel voor
een bepaald soort liefde, maar niet voor
een huwelijk. Maar Yvonne was tegen
ieder even vriendelijk en charmant,
lachend ging ze de dagen door. Haar
oom vond dat best. Vooral niet over
haasten, kind, had hij gedacht, een
meisje als jij kan aan iedere vinger een
man krijgen, doe je keus met overleg.
Hij glirrtlachte.
Yvonne's keus was heel anders uit
gevallen dan hij had verwacht.
Zelfs in zijn wildste fantasieën -niet dat
hij daar zoveel last van had - had hij
nooit gedacht aan de jonge procuratie
houder de Rheede.
Guy Lazare had altijd een haarscherpe
lijn getrokken tussen zaken en genoe
gens, onder de laatste met name begre
pen de amoureuze.
Toen hij eens in de lange marmeren
gang van het grachtenhuis een jonge
correspondent de knappe Corrie had
zien kussen, had hij zich op z'n tenen
teruggetrokken, maar een uurtje later
moest de correspondent wèl bij de baas
komen.
Guy glimlachte nog bij de herinnering
aan het gezicht van de jongeman, toen
hij droogjes had medegedeeld dat hij
zo-even getuige was geweest van een
'laat ons zeggen niet zuiver zakelijk
gesprek tussen hem en juffrouw de
Bildt'.
Voor het geval het hier ging om een
doodgewoon vrijerijtje, wilde hij duide
lijk maken dat dit op zijn kantoor niet
werd geduld. Mochten er serieuze ge
voelens in het spel zijn....
Stotterend en hakkelend had de jonge
man toegegeven dat hij en juffrouw de
Bildt... tja, als alles goed ging, hoopten
ze over een jaar of anderhalf te trouwen.
Daar was geen enkel bezwaar tegen, zei
Guy en als het zover kwam en meneer
bleef zijn best doen kon hij alsdan op
een salarisverhoging rekenen, maar dan
moest hij juffrouw de Bildt duidelijk
maken dat ze een andere betrekking
moest zoeken. En hij had de blonde
Corrie, die met rode ogen excuus kwam
maken, op haar gemak gesteld en
gezegd dat het hem speet want dat hij
een goede kracht ging missen, maar hij
stelde als regel: in het bedrijf geen
liefde. En ze had, toen ze ging sol
liciteren een klinkend getuigschrift ge
kregen en toen inderdaad reeds een jaar
later de corresdondent aarzelend
kwam vertellen dat hij en juffrouw de
Bildt inderdaad - toen had hij er voor
gezorgd dat het jonge paar met dank
aan hem zou blijven denken.
Hij walgde ook van de mopjes over di
recteuren en secretaressen, zijn intimi
wisten dat je daarmee niet bij Lazare
moest aankomen. Hij achtte het zonder
meer beneden zich. En dét was eigenlijk
de oorzaak van zijn verbazing toen hij
merkte, dat zijn procuratiehouder de
Rheede, een veelbelovende vent, een
steunpilaar van de zaak, het oog had
geslagen op zijn nichtje Yvonne. En
wat erger was, dat Yvonne het van
Gerard de Rheede te pakken had.
Natuurlijk had Yvonne zijn reserve ver
keerd uitgelegd, dat was te verklaren uit
haar romantische opvattingen.
Natuurlijk zag Yvonne het zo, dat oom
Guy Gerard niet goed genoeg voor haar
achtte, omdat hij maar een gewone
burgerjongen was, van onderop begon
nen. Standsverschil alzo.
Haar moeder leefde toen al niet meer.
Haar vader was al evenmin bepaald
gelukkig met Yvonne's keus, maar zijn
gewoonte om Yvonne in alles haar zin te
geven, zodat hij zich ongestoord aan
zijn zaken kon wijden, wreekte zich nu,
want Yvonne was zeker niet van plan,
juist in dit geval, waarbij het, zei ze, ging
om haar levensgeluk, toe te geven aan
de standsvooroordelen van twee oude
heren. Het ging er maar om dat je echt
van elkaar hield. En Gerard was ten
minste niet met een zilveren lepel in de
mond geboren, hij had zich door eigen
werkkracht en capaciteiten tot een
'P
leidende functie opgewerkt. En wat
hadden vader en oom liever: dat ze
trouwde met iemand die misschien een
naam had en zijn positie dankte aan wat
grootvader en vader vóór hem hadden
bereikt, wat meer zegt, iemand die niet,
als Gerard, alles wist van het bedrijf van
Montferlant Lazare?
Zoals het meestal gaat in zulke zaken,
de weinig enthousiaste houding van
haar vader en oom stijfden Yvonne in
haar gevoelens. Het werd nu voor haar
ook een kwestie van prestige. Yvonne
was, hoe ze ook was verwend, geenL"
willoos, leeghoofdig schepseltje. Ze wist
wat ze wilde.
En wat hadden vader en oom op Gerard
te zeggen?
Hij mocht dan de zoon van een kleine
middenstander zijn - was dat soms een
schande? - hij wist zich overal gemak
kelijk te bewegen. Toen ze hem op eenL
receptie in jacquet zag, viel het haar op ,a|
dat hij er gedistingeerder uitzag dan vele n;
mannen met klinkende namen en het
was niet alleen verliefdheid die haar tot
deze conclusie bracht. Gerard maakte
makkelijk vrienden en relaties en vadei
en oom moesten toegeven dat hij een le
heldere kop had, dat ze zich eigenlijk 16|
geen raad zouden weten als hij er tussen
uit trok. )n
Guy Lazare had zich het geval met de
corresdondent en de typiste herinnerd |ft
en in gedachten hele gesprekken ge
voerd met de jonge procuratiehouder
waarin hij hem, hoffelijk maar vastbe-
sloten, mededeelde dat deze situatie ,e|
niet gehandhaafd kon blijven. g,
(wordt vervolgd! g
lix
De Jan Ayes/oot in De Mars, die de begrenzing vormt van het Kasko-project
