GEMOEDELIJKHEID IS HEEL BELANGRIJK ALS JE LANGS DE WEG ZIT QtatföQcm bobfJi De heer J. Borgman verantwoordelijk voor de inning van toeristenbelasting Geslaagd Vrije school Dertig jaar bij de Texelaar VRIJDAG 28 NOVEMBER 1980 TEXELSE COURANT PAGINA 9 betalen dan hotelgasten. Borgman ziet hier heel grote problemen op controle technisch gebied. Ook het vaststellen van de hoogte van zo'n bedrag lijkt hem moeilijk. In feite moetje niet uitgaan van besteding, maar van budget. De heer Borgman uit Den Burg is in dienst van de gemeente. In de rang van commies is hij medeverantwoordelijk voor de inning van de toeristenbelasting. Aan het tot stand komen van deze belasting in het begin van de jaren zeventig werkte hij mee. Een hele ontwikkeling van de tijd waarin alleen de hotels en pensions werden aangeslagen, tot nu waar alle verblijfrecreanten toeristenbelasting moeten betalen. Deze belasting kwam niet zo lang geleden uitgebreid in de gemeenteraad ter sprake toen het college een verhoging van 70 naar 80 cent per persoon per nacht voorstelde. Het tarief voor de toeris tenbelasting werd uiteindelijk 75 cent. Borgman: ,,lk kwam in december 1971 bij de gemeente. Eigenlijk min of meer toevallig. Een buurman maakte me erop attent dat er mensen gevraagd werden. 'Is dat niets voor jou', zei hij. Ik ben toen gaan praten en werd aange nomen. Tot dan had ik bij de incasso afdeling van de AMRO bank gezeten Voor de woningbouwvereniging deed ik ook incasso. Ik kende dus al een hele boel mensen op Texel. Dat was echt een voordeel. Het eerste jaar dat die toe ristenbelasting er was, werd die geïnd door iemand uit Den Helder. Die heeft het hier echter niet lang volgehouden. Het ging gewoon niet. Hij was te agres sief. Hij benaderde de mensen niet goed. Hij is geloof ik ook nog een keer door een hond gebeten. Eén en al ellende. Maar goed, die vertrok dus. De toeristenbelasting is daardoor nog korte tijd door andere ambtenaren erbij ge daan. Aanloopperiode ,,Het ging in die tijd alleen nog om de hotels en de pensions. De rest kwam later pas. Ook van woonforensenbe- lasting was die eerste tijd nog geen sprake. We zaten volop in de aanloop periode. Van mijn ervaringen in mijn werk voor de bank en de woningbouw vereniging wist ik zeker dat een agres sieve benadering nooit de juiste is en zeker niet op Texel. Als je langs de weg zit, moet je de zaken gemoedelijk en met overleg zien op te lossen. Dat speelde bijvoorbeeld later toen de woonforen- senbelasting erbij kwam op de camping van Maas in De Koog. We wilden weten van wie de caravans waren, die op die camping stonden om ze te kunnen aan slaan. Dan kwam je bij Maas en die zei dan: 'Ja, die daar staat, die is van Jan uit Amsterdam. En die verderop is van Piet uit Den Haag. Maas kende die mensen gewoon zo en verdiepte zich verder niet zo erg in papieren en adres sen. Met een praatje en het doornemen van wat administratie kwam je er meestal tóch wel achter van wie die caravans waren. Het kostte wat tijd en je moest er wat aandacht aan besteden, maar uiteindelijk gebeurde alles in heel goed harmonie. Je zou alles bederven De heer Borgman: Onverstandig om toeris tenbelasting nog moer te laten stijgen. als je hoog van de toren ging blazen en met dreigementen ging werken". ,,Die woonforensenbelasting was in gesteld voor overkanters die een huis of een caravan op Texel hadden. Het viel namelijk niet vast te stellen wanneer ze nou wel of niet op Texel waren, dus kon je onmogelijk controleren wanneer ze de toeristenbelasting moesten beta len. Vandaar het idee van vaste heffin gen die gebaseerd zijn op wat ze op Texel bezitten. In het begin zaten sommigen wel een beetje raar tegen die belasting aan te kijken Maar ook hier viel met gemoedelijkheid veel te berei ken. Dat geldt trouwens ook voor de heer Kikkert van onze afdeling. Hij is deurwaarder maar weet de meeste zaken in den minne te schikken. Des noods loop je op je vrije zaterdag ochtend eens naar mensen toe die je moet hebben. Je maakt een praatje en het ijs is gebroken". Uitgebreid De toeristenbelasting werd uitge breid op een gegeven ogenblik. Ook de logies met ontbijt-sector werd erbij be trokken. Was dat niet moeilijk te con troleren? Borgman: „Logies met ontbijt is inderdaad een moeilijke zaak. Je kunt niet iedere dag alle deuren langs gaan om te kijken hoeveel gasten ze hebben. Daardoor is wel eens een aanslag ge schat: zoveel dagen en zoveel personen. Dus dat bedrag zal er ongeveer uit moeten komen. Met het gevaar dat de aanslag veel te hoog uitkomt. De goede bedrijven hebben een boekje, zodat ze zelf precies weten wat ze in huis hebben. Het moeilijkst zijn eigenlijk de logies met ontbijt-verstrekkers die voor een paar dagen per jaar verhuren. Dat is nauwelijks te controleren. „Desondanks hebben we nooit veel moeite met de inning van de belasting gehad. Er was sprake van een goed samenspel. Ergens bestaat misschien toch ook wel het idee dat het logisch is dat toeristen betalen voor de voor zieningen die worden aangebracht. Het zou niet goed zijn als de wegen, de fietspaden, de strandbewaking en weet ik wat niet meer allemaal alleen op kosten van de gemeente werden aange legd. Daar mag de toerist best wel iets aan mee betalen. Verhogen Als iemand die direct bij de toeristen- bealsting betrokken is, verklaart Borg man moeite te hebben gehad met het voorstel van het college aan de raad om de toeristenbelasting tot 80 cent te ver hogen. „We zitten nu als gemeente al bij de hoge tarieven. Texel komt direct na Schiermonnikoog dat de hoogste tarie ven voor toeristenbelasting heeft. Het blijft een probleem. Er is intern wel over gepraat, om de toeristenbelasting te laten vallen en een soort heffing per bed te maken. Maar dan zit je weer met de moeilijkheid wat je nou precies moet heffen. Een bed in De Koog is waar schijnlijk het hele seizoen bezet. Daar zou je dan een tientje voor kunnen heffen. Maar dan kun je je afvragen: hoe verhoudt zich dat tot De Cocksdorp. Of Oosterend. Wat moet je daar dan voor bedragen voor vragen. Het is wel zo: die toeristenbelasting kan slecht uitpakken voor de scholen die hier komen. Voor scholen en grote clubs zou een soepeler regeling moeten komen. Een soort groepsreductie. Het moet immers alle maal gewoon van het schoolgeld wor den betaald. Ik ben niet bang dat de scholen en groepen door die toeristen belasting weg zullen blijven. Er is immers maar één Texel. Komen blijven ze wel. Maar het is jammer als het uit een gering budget betaald moet wor den". Enige tijd terug verscheen in de Texelse Courant een brief van een Duitser die zich tegen de woonforensen belasting keerde. Borgman vindt daar van: „Het zijn enkelingen die zich tegen die belastingverhoging keren. Ik kan me dat wel een beetje voorstellen. Het ging eerst erg mooi voor die Duitsers. Ze zetten hier op Texel een huis neer van twee of drie ton en daar wist de belas ting in Duitsland niets van. Later zijn ze bij de Duitse belastingen toch actiever geworden om dit soort kapitaal op te sporen. Ze moesten toen dus betalen. Daarna kwam ook nog eens de woon forensenbelasting. En tenslotte bleek bij onze controles dat veel Duitsers hun huis van binnen hadden verbouwd zodat er extra eenheden in waren geko men die ze konden verhuren. Voor die verhuur moest dan toeristenbelasting worden opgebracht. Ik kan me voor stellen dat iemand die eerst helemaal niet werd gepakt en later verschillende soorten belasting moest betalen, ge ïrriteerd raakt. Maar de Duitsers die zelf verhuren, zitten eigenlijk gratis op Texel. Ze kunnen die belastingen best betalen". Borgman stelt met zijn col lega's Doeve en Ellen voldoende man kracht te hebben om controles op het naleven van de verplichtingen uit de toeristenbelasting goed te kunnen uit voeren. Trucjes Op de vraag of er bepaalde trucjes zijn waarvan men zich bedient om geen toeristenbelasting te hoeven betalen, weet Borgman als enige antwoord: „Niet inboeken". Vrijwel iedere niet- ingezetene die naar Texel komt en tegen betaling ergens verblijft zal toeristen belasting moeten betalen. Borgman: „Ook bij ruil. Als iemand van de over kant in het huis van een Texelaar komt en de Texelaar gaat voor die tijd naar het huis van die bezoeker, is toeristen belasting verschuldigd. Want dat ruilen is ook een soort huisje huren. Maar het gaat nog veel verder. Zelfs mensen die op Texel zijn geweest voor hun werk zijn toeristenbelasting verschuldigd. Want ze kunnen niet ingeschreven worden in het Texels bevolkingsregister omdat ze hier maar tijdelijk zijn. Dit speelde onder meer bij degenen die meehielpen, of nog werken aan de dijkophoging. Ook die werknemers zijn toeristenbelasting verschuldigd, terwijl het in feite hele maal geen toeristen zijn. Meestal werd die toeristenbelasting door de maat schappij waarvoor ze werkten vergoed. Maar het blijft wel vreemd natuurlijk. Ook de watersporter die met zijn bootje een of meer nachten in de jachthaven ligt valt nu onder de toeristenbelasting. Dat is niet zo erg, want die mensen met die jachten zijn niet de armste jongens". In de raad is wel eens gepraat over progressie in de toeristenbelasting. Mensen met weinig geld die met een tentje op een camping zitten zouden volgens het systeem minder hoeven te Inkomstenbelasting Er bestaat weerstand tegen de toeris tenbelasting omdat gedacht wordt dat de gegevens die via deze belasting binnenkomen, worden doorgespeeld naar de inkomstenbelasting. Borgman ontkent dat dat automatisch gebeurt, „Burgemeester Sprenger was er bijzon der tegen dat dat automatisch zou ge beuren. De inkomstenbelasting wilde dat wel graag, maar dat is door Spren ger tegengehouden. Een ieder moet zijn totale inkomsten aan de inkomstenbe- allerlei werkzaamheden moesten wor den verricht. Het was in de tijd van de ruilverkaveling, dus er moesten tal van sloten worden gegraven en afrasterin gen worden gemaakt. In 1963 kwam Borgman op de incassoafdeling van de Amro bank en in 1970 verruilde hij de bank voor het gemeentehuis. „Ik heb geen papieren of niks. Maar ik heb me altijd goed kunnen redden". Passende arbeid „In die tijd werd niet zo nauw gekeken naar het begrip passende ar beid", vult mevrouw Borgman aan. En terloops komt ter sprake dat Borgman in zijn bankjaren ook nog een begrafenis ondernemer heeft geholpen om wat bij te verdienen. Als 'drager' nam hij soms een paar uur vrij van het bankgebeuren. Borgman is duidelijk trots dat hij zonder 'papieren' is opgeklommen tot commies op het gemeentehuis. „Ik heb mijn werk altijd met plezier gedaan. Er waren wel eens moeilijkheden. Zo was het bijvoor beeld niet makkelijk om een volledig adressenbestand te krijgen voor de toeristenbelasting. We hebben dat echt helemaal opgebouwd. Samen met Kik- lasting zélf opgeven. Het is wel zo, dat de inkomstenbelasting ons belasting archief in incidentele gevallen kan raad plegen. Dat archief en straks de compu ter, is verder voor iedereen potdicht. Maar de ambtenaren van de inkomsten belasting mogen het inzien. Dat kan bij voorbeeld gebeuren als er twijfel bestaat over iemands aangifte. Je mag de be lastingdienst inzage niet weigeren. Bloembollen Borgman belichten we in deze rubriek vanwege zijn inspanningen voor het uit voeren van de verplichtingen van de toeristenbelasting. Maar in feite zou hij veel kunnen vertellen over allerlei andere beroepen en bezigheden op het eiland. Geboren in De Koog heeft hij eerst in de bollen gewerkt. Op elfjarige leeftijd kwam hij bij de gebroeders List terecht. Later heeft hij ook voor zichzelf nog het één en ander in het bollenbedrijf ge daan. Tot de oorlog bleef Borgman in het bollenvak. In 1945 nam hij dienst bij de Binnenlandse Strijdkrachten en tot 1949 bleef hij in militaire dienst. Als zodanig vocht hij ondermeer als vrij williger in het Engelse leger. Toen hij in 1949 uit dienst kwam was Borgman een jaar tramconducteur in Amsterdam. Over die tijd zegt hij: „Het werk beviel me wel. Maar ik zat met mijn vrije tijd. Wat moet je nou met je vrije tijd in de stad. Het platteland trok. Ach, eigenlijk was het gewoon zo, dat ik Texel miste. Het was toen niet zo makkelijk om af en toe van Amsterdam naar Texel te reizen. Vandaar dat ik maar een jaar in Amster dam gebleven ben". Van alles wat Terug op Texel werkte Borgman tot 1953 in de kaasmakerij van de zuivel fabriek. Werk dat hem niet zo beviel, maar hij zegt: „Je pakte in die tijd aan wat je aan kon pakken. Als je hoorde dat er voor drie dagen werk was in De Cocksdorp dan ging je. Je pakte je fietsje, peddelde naar De Cocksdorp en vroeg wat er te doen was. Je moest je maar zien te redden. Als er geen werk was dan probeerde je zelf iets voor elkaar te krijgen. Dat is dan van vroeger tijd, maar als je niets had ging je de duinen in om takkenbossen te verza melen en die bracht je aan de man. En als er helemaal geen eten meer was, dan ving je een konijn. Van dat hout ver zamelen zeiden we altijd: hout geeft drie keer warmte. De eerste keer bij het verzamelen, de tweede keer bij het zagen en de derde keer bij het stoken. Zo kwamen de mensen de winter door. Ik weet wel dat de oude tijd niet ideaal was. Als je geen werk had, had je geen inkomen. Ja, van de bond kon je zeven gulden per week krijgen gedurende de eerste zeven weken dat je werkloos was Ik herinner me een oude man die iedere ochtend van Den Burg naar De Koog moest lopen om zijn handtekening te zetten. Dat waren afschuwelijke dingen. Als je een ochtend niet had getekend kreeg je geen geld. Dan zat je dus echt zónder. Gelukkig is het tegenwoordig anders. Maar als je ziet hoe makkelijk het nu allemaal gaat, dan doet dat soms wel eens pijn. Ik ben nooit brodeloos geweest. Zelfs niet in de dertiger jaren. Als je maar bleef zoeken vond je altijd wel wat". In ieder geval verliet Borgman de zui velfabriek in 1953 om als bosarbeider aan de slag te gaan, In het jaar 1957 trad hij in dienst van de Grondmij waarvoor Met onregelmatige tussenpozen zal de Texelse Courant de komende tijd aandacht besteden aan mensen die op Texel werken. Centraal staat hierbij: Wat doet zo'n man of vrouw de hele dag. Maar ook: hoe denkt hij over zijn werk, wat heeft hij meegemaakt en wat verwacht hij van de toekomst. Kortom, een rubriek over Texelaars en hun werk. kert ben ik veel op pad geweest. De tijd die je over had, was om op kantoor de gegevens te verwerken. De heer Ellen kwam in 1975 onze-afdeling versterken en in 1978 kwam Doeve erbij". Volgend jaar gaat Borgman met pen sioen. Na ruim 53 arbeidsjaren zit het er voor hem op. „Ik zie er niet tegenop", zegt hij. „Vóór de winter was ik niet graag weggegaan. Maar ik stop in mei. Dat lijkt me een prettige tijd. Voor de herfst zal ik wel aan het rustige bestaan gewend zijn. We hebben een caravan in het bos. Dus daar zullen we wel vaak zitten. Liesbeth Witte slaagde voor het diplo ma Verkoopster in de drogisterij. Zij is werkzaam in Dros Magazijn. Opnieuw werd in het Maartenhuis bij De Koog een informatieavond gehouden over het Vrije School-onder- wijs. Jolanda Zuidema uit De Cocks dorp die enkele jaren heeft gewerkt aan de Vrije School in Nijmegen, vertelde veel wetenswaardigs over de dagelijkse praktijk van de vrije school. Er werd ge animeerd gediscussieerd door ongeveer dertig mensen, meest ouders van jonge kinderen. Begin januari zal weer een avond worden gehouden, waarbij in het bijzonder aandacht wordt besteed aan de pedagogische achtergrond van het Vrije School-onderwijs. Eind januari volgt dan een avond over wettelijk- technische aspecten die aan het oprichten van een vrije school zijn ver bonden. Wie zich intussen nader op de hoog te wil stellen van het vrije school onderwijs, kan gebruik maken van een aantal boeken over dit onderwerp. Ze kunnen worden geleend bij „De Vlier" in de Waalderstraat. Geluidsoverlast. Regelmatig wordt via kranten, tijd schriften gewezen op geluidsoverlast. Een ieder kent wel voorbeelden uit zijn/haar omgeving. Via deze rubriek wordt nog eens een beroep gedaan op hen die automatische knalapparaten gebruiken voor het verjagen van vogels op pas ingezaaide akkers. Van tijd tot tijd wordt verzuimd deze apparatuur buiten werking te stellen gedurende de uren dat een ander graag rust heeft. Daarom het dringende verzoek om de apparatuur 's avonds en 's nachts uit te schakelen. Vervuilde wegen. Omdat het land inmiddels nat is maar er toch gewerkt moet worden, betekent dit dat met name trekkers de weg ver vuilen en glad maken als zij van het land naar de openbare weg rijden. Ook hier voor graag attentie. Probeer gevaar voor de mede-weggebruikers zo veel mogelijk te voorkomen. Rattenbestrijding. Voor het bestrijden van ratten kan bij het magazijn van de dienst gemeente werken aan de Reijer Keijserstraat op werkdagen vergif worden gehaald. Hier aan zijn geen kosten verbonden. Vrijstelling en uitstel militaire dienst. Wanneer iemand in militaire dienst moet krijgt hij vroegtijdig een zoge naamde waarschuwingsoproep. Daarop is dan vermeld binnen welke termijn men een aanvraag om uitstel of vrijstel ling moet indienen. Het komt herhaal delijk voor dat men zich niet aan de termijn houdt. De minister van defensie heeft er onlangs nog eens op gewezen, dat het alleen al zich niet houden aan de temijnen voortaan zal leiden tot afwij zing. Wees er dus tijdig bij en bij twijfel even informeren op kamer 209 van de gemeentesecretarie (tel. 02220-3041, toestel 141). Wijziging in bestuurssamenstelling verenigingen. Voor het bijhouden van een goede verenigingskartotheek is het gewenst dat gegevens over besturen enz. van verenigingen goed zijn vermeld. Als er een wijziging komt is het goed deze door te geven aan de afdeling culturele zaken op kamer 304 van de gemeente secretarie ftel. 02220-3041, toestef 130). (Advertentie I.M.) Tl/Anr |C STENENPLAATS 1. IxUnr J EZ den burg Dertig jaar geleden trad Joop Kramer in de voetsporen van zijn vader. Als veertienjarige kwam hij als leerling hand- zetter in dienst van b.v. V/h Langeveld en de Rooy, uitgevers van de Texelse Courant. De eerste vier jaar dat Kramer werkte moest hij één dag per week naar de overkant om een cursus handzetter te volgen, 's Ochtends om vijf uur met de boot mee en 's avonds om half negen weer thuis. In de drukkerij fungeerde zijn vader als leermeester. Van hand- zetter werd Kramer machinezetter op de loodzetmachine. Toen enkele jaren gele den over werd gegaan op fotografisch zetten, kwam hij achter deze moderne apparatuur te zitten. In zijn tijd als zetter heeft Kramer zich altijd bijzonder bij het nieuws en de verwerking daarvan be trokken gevoeld. De laatste paar maan den werkt hij als offset-drukker in het bedrijf. Ook verleend hij vaak assistentie bij het opmaken van de pagina's van de krant. Gisteren was het op de kop af dertig jaar dat Kramer bij Langeveld en de Rooy werkte. Joop Kramer maakt een advertentiepagina op.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1980 | | pagina 9