FILM
■ésarnim
„Remember my name"
Goede resultaten op
solistenconcours
roos
Zuid-Eierland schoot in
de
met blijspel
ganger
Gastgezinnen gezoem
voor muzikanten
Leger des Hells
Duits café in
De Koog
ooTtnooooooQO
pexel doet mee aan
vrouwenstaking
Brand zelf geblust
Aanrijding
INSDAG 24 MAART 1981
W
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Sterk spel, fraaie fotografie, uitmun
tende muziek en een scenario dat bij
glle kalme gruwel veel humor bevat. Dat
zijn de elementen die „Remember my
name" bevat, die donderdag in het City
Theater wordt vertoond. De sterke
hoofdrol is van Geraldine Chaplin die
zo'n „rustige" hysterie uitstraalt dat
Anthony Perkins er volstrekt normaal bij
lijkt, wat echt wel iets wil zeggen.
Chaplin speelt een vrouw die twaalf
jaar heeft moeten zitten voor moord op
de vriendin van haar man en nu, de man
in kwestie weer voor zich op komt eisen.
Kansloos in een wantrouwige maat
schappij staat zij met de rug tegen de
muur. Het geeft haar de desperate
instelling de in eigen ogen rechtvaardige
eisen met alle psychologische en fysieke
middelen kracht bij te zetten. Dat zij
daarbij een aantal onschuldige slacht
offers maakt -de nieuwe vrouw van haar
ex-man en de klusjesman in het flatge
bouw waar zij haar intrek heeft geno
men- past geheel in dat voornemen. Het
blijkt, dat Emily onschuldig werd ver
oordeeld en dat haar vroegere man een
laffe rol op de voor haar zo fataal ver
lopen rechtszitting heeft gespeeld. De
wraak die ze neemt is bitter en wan
hopig. Van wat er werkelijk in het
verleden is misgegaan, valt niets meer te
repareren. Vandaar dat het uitmondt in
een min of meer onvoltooide wraak
oefening waaruit ze wel als winnares
tevoorschijn komt, maar tevens de
vrouw die voor de rest van haar leven
het slachtoffer zal blijven van wat er
eens buiten haar opzet is gebeurd.
Voor hot concert dat het Leger des
Heils het komend weekeinde op
Texel zal verzorgen, is Texel Concer-
timento op zoek naar gastgezinnen,
dus adressen waar één of meerdere
van de 35 heilsm uzi kanten
gedurende het weekeinde onderdak
kunnen krijgen. Omdat het Leger
des Heils op verschillende plaatsen
op Texel zal spelen, wordt de voor
keur gegeven aan gastgezinnen die
over een auto beschikken. Texel
Concertimento heeft nog ongeveer
13 gastgezinnen nodig.
Het stafmuziekcorps van het Leger
des Heils speelt zaterdagavond in de
Katholieke kerk in Den Burg. Zondag
morgen is er een zangdienst in de Her
vormde kerk in Den Burg, terwijl
zondagmiddag een lunchconcert wordt
gegeven in de Katholieke kerk in De
Koog. Degenen, die zich op willen
geven als gastgezin, kunnen bellen
naar de heer N. Drenth, telefoon 3178.
denken „Kees staat zich weer uit te
sloven., en dat was ook zo, maar hij
deed het met zoveel élan dat de
kolder er prachtig uitkwam.
Debutante Hilda Smit, die zijn (zoge-
naamdel nichtje Elisabeth speelde en
later Marie met de handjes" bleek te
zijn, bracht haar personage zoals het
behoorde. In een ongedwongen hou
ding wist ze de commissaris van politie
te verleiden en vooral haar uitspraak
was goed.
Weifelend
Piet Druif speelde commissaris Kui-
velaar. Na een wat weifelende opkomst
ging de rustige rol van de scherpe
onderzoeker, die de schijn van grote
slimheid op moet houden, hem goed
af.
De regie zou bij een dergelijk stuk
wel wat meer aandacht aan details kun
nen besteden. Een commissaris in bur
ger zou toch op zijn minst een pijpje
moeten roken.
Jitze de Ridder mocht als
„aangevende" en „opvullende" butler
fungeren. Een rol die hij goed bracht.
Iets harder praten was voor het publiek
prettiger geweest en had toch geen
afbreuk gedaan aan de onderdanigheid
die hij ten toon spreidde. In het laatste
gedeelte van het stuk, als hij verliefd
wordt op secretaresse Dorbeen, wist hij
zijn emoties goed over te brengen.
Souffleuse was Juf Druif en de regie
was in handen van Jan van Bennekom.
De Computerbruid wordt zaterdag
wederom opgevoerd in Bethel in Zuid-
Eierland, aanvang 20.00 uur.
Op Texel is een comité opgericht dat
naar streeft dat ook Texelse vrouwen
eedoen aan de Vrouwenstaking die op
aandag 30 maart zal worden gehou-
an.
Het is de bedoeling dat de aktie om
en uur 's morgens op de Groeneplaats
egint. Om ongeveer één uur 's mid-
ags zullen zij vanaf dit punt op de fiets
ngs de buitendorpen rijden om daar
idere aktievoersters op te halen. Daar-
a zal de stakingsdag in „De Schakel"
i Den Burg worden afgerond met soep
n broodjes.
Gehoopt wordt dat een groot aantal
exelse vrouwen het doel van de aktie
al ondersteunen door te staken en/of
leete rijden met de fietstocht. Mannen
ie zich solidair willen tonen, zijn ook
lelkom. In de volgende krant zal het
rogramma voor de aktiedag worden
epubliceerd. Wie nadere inlichten wil,
an die krijgen bij de vrouwen van het
takingscomité, telefoon 02220-4954.
Gerard Rozaboom (rechtsen Marcel Bu/jsman in aktie tijdens het solistenconcours.
Het solistenconcours dat afgelopen
zaterdag in de aula van de RSG werd
gehouden is wederom een groot succes
geworden. Zeventig musici streden in
een middag- en avond programma om
de punten en er werd dikwijls zeer hoog
gescoord waardoor het gehalte van het
gebodene over het algemeen goed
genoemd kan worden. Uitschieters wa
ren Leni en Ria Vlaming uit Oosterend
op bugel en althoorn met het duet
Clodomir. Ze behaalden in de categorie
„middel" 52 punten en kregen daarvoor
een eerste prijs. Loes en Rieke Bakker
haalden in dezelfde categorie één puntje
minder. Met de gitaaruitvoeringen van
Andantino van F.Carrol en Argent in
Dance en Balad van P. v.d. Staak
behaalden ze echter ook een eerste
prijs. „The Roaring Ten" een selectie
van KTF/DEK musici sloot het avond
programma swingend af. Onder de
noemer Black Bottom en Charleston
werd een potpourri van verschillende
componisten gebracht. Met deze uit
voering behaalde de groep 48,5 punten.
Een score die ook hoog genoeg was
voor een eerste prijs in de categorie
middel.
Het solistenconcours werd georgani
seerd door het contactorgaan voor Zang
en Muziek onder auspiciën van de
Welzijnsstichting. P van Bruggen, ex-
dirigent van de Johan Friso Kapel en als
docent verbonden aan het conservato
rium in Groningen, was aangetrokken
als kundig jurylid. Doordat het pro
gramma (door de verscheidenheid van
muzikale stijlen) voor „elk wat wils"
bevatte was het publiek in de aula goed
vertegenwoordigd. Zowel 's middags als
's avonds werden ruim honderd toe
schouwers geteld. De musici werden
beoordeeld op de onderdelen: zuiver
heid, klankgehalte en klankverhouding,
techniek en articulatie, algehele muzi
kale uitvoering (dynamiek frasering etc.)
samenspel, ritmiek, opvatting en tem
po. Er werd gejureerd in drie categoriën:
licht, middel en zwaar. In welke cate
gorie iemand „thuishoorde" werd door
P. van Bruggen bepaald. Sjors Maas op
de trom, Frans Zegel met sopraan sax,
en een saxofoon kwintet met Frans
Zegel, Carla Bakker, Jan Wieten, Hans
Boom en Wil Huizinga werden in de
categorie „zwaar" beoordeeld. Zowel
Frans Zegel als Sjors Maas behaalden in
deze categorie een eerste prijs.
Hieronder volgen de uitslagen van het
concours met respectievelijk de deel-
nemer(s), instrument, de categorie, het
aantal behaalde punten en de prijs.
Jonny en Liesbeth Witte, L, 49, 1e,
Annie Vlaming, trom, M, 29, 2e, Leni
Vlaming, bugel, M, 48,5, 1e, Ria Trap,
zang, L, 46, 2e, Keesnan Dogger en
Mariëtte Hoedjes, akkordeon, L, 44, 2e,
Saskia Gaasbeek, Erna Witte en Esther
Zijm, dwarsfluit, L, 41, 3e, Jan Koop
man, althoorn, L, 49,5, 1e, Jan Willem
Reuvers - trompet en Jan Henk Broek
man - bugel, M, 42, 2e, Jan Hein
Studulski - klarinet en Niels Cadee -
trompet, L, 48,5, 1e, Leni Vlaming
-bugel en Ria Vlaming -althoorn, M, 52,
Ie, Simon van Tatenhove -trom, M,
32,5, 1e, Rieke Bakker, Marieke v.d.
Hoek en Chantal Witte -gitaar, M, 44,5,
2e, Hermien Landvreugd -gitaar en
Christa Mulder -altblokfluit, L, 44,5, 2e,
Gerard Rozeboom en Marcel Buijsman
-trom, L, 30, 2e, Albert Keyser, Jan
Hein Studulski en Anne Pauptit -klari
net, L, 45,5, 2e, Marjanne Franchimon,
Liesbeth Witte en Helga Witte -trom, L,
24, 3e, Marieke v.d. Hoek -gitaar en
Frederike Fransz -dwarsfluit, L, 44, 2e,
Jaap Vlaming -trom, M, 32, 1e, Loes
Bakker en Rieke Bakker -gitaar, M, 51,
1e, Karin Bakker en Marijke Bakker
-trom, L, 24, 3e, Richard van Tatenhove
-trom, M, 34, 1e, Simon van Tatenhove
en Ferdinand van Tatenhove -trom, M,
33, 1e, Akkordeon-ensemble v.d.
Texelse muziekschool o.l.v. Bert Kern-
per: Anja Bakker, Yvonne Bakker, Ber-
ny Boom, Marja Brouwer, Jopie Buijs
man, Ineke Hin, Ina Kramer en Carolina
van Lenten, M, 48,5, 1e, Sjors Maas
-trom, Z, 32, Ie, F. Zegel -sopr.sax, Z,
49,5, 1e, Tammo Lenting -bes bas, M,
48, Ie, Douwe Medema -tenor sax, M,
42, 2e, Wilhelmus Barnard -zang, M, 40,
3e, F.Zegel -sopr. sax., Carla Bakker
-alt.sax., J. Wieten -alt sax., H. Boom
-tenor sax. en W.Huizinga -barriton
saxofoon, Z, 45, 2e, Johan van der Ster
-trom, M, 32,5, Ie, Ilse Vonk -bugel en
Thea Bakker -cornet, M, 48, Ie, Kees
Keyser -es bas en Martin Keyser -bes
bas, L, 44,5, 2e, „The Roaring Ten":
T.Bakker -trompet, R. van Faassen
-trompet, F.Zegel -sopr.sax., J.Wieten
-alt sax., H.Boom -tenor sax., C.Witte
-trombone, G.v.d. Feen -trombone, W.
van Heerwaarden -bas, W. van Sam-
beek -tuba en W. Huizinga -drums, M,
48,5, Ie.
Bij het staken wordt bedoeld het
eerleggen van alle door vrouwen ver-
cht werk: zowel betaalde arbeid als
uishoudelijk en vrijwilligerswerk,
'rouwen die betaalde arbeid verrichten
unnen echter niet zómaar van hun
zerk wegblijven, zij zullen een vrije dag
ïoeten opnemen. Aanleiding voor de
fouwenstaking is het wetsontwerp
oor regeling van abortus dat in decem-
ier met een meerderheid van slechts
tén stem door de Tweede Kamer is
langenomen en dat in april a.s. door de
ierste Kamer zal worden behandeld,
'olgens dit wetsontwerp krijgen vrou-
nen verplicht vijf dagen bedenktijd om
s bepalen of zij abortus wel of niet
villen. De aktievoerende vrouwen zijn
an mening dat de beslissing tot abortus
de praktijk dan al lang is genomen en
lat geen enkele vrouw zich zomaar laat
borteren. De verplichte vijf dagen
ledenktijd maken het voor buitenlandse
rouwen in het bijzonder moeilijk want
ien verblijf van minstens vijf dagen in
Jederland kunnen de meesten niet
ietalen. Veel verzet geeft het ook dat
olgens het wetsontwerp de arts de uit
eindelijke beslissing neemt en dus niet
Ie vrouw zelf. Dat stemt weinig overeen
net de jarenlang geuite wens voor vrije
ibortus. De eisen zijn: abortus uit het
vetboek van strafrecht, abortus in het
iekenfondspakket en de vrouw beslist.
)mdat alle eerdere demonstraties en
nanifestaties niet het gewenste resul-
aat hebben opgeleverd wordt nu als
aatste middel naar een staking gegre-
>en.
Twee zoekgeraakte oraoefnats zorgden ervoor dat de Markies ven Cerrabas, verkleed als vrouw, ontmaskerd werd. De hilarltert in de zaal blijkt
groot els de vruchten tevoorschijn komen. Van links naar rechts: Tiny van Bennekom top de rug gezreni als Hilda, daarachter Corrie Stiehl-v.d.
Vis als Cecilia, Bart da Vries als Theodoor Bossaart Fenny van Exal als Leni Wortelman, Kees Wetsteen als de Markies, alias mevrouw Smörre-
bród, Piet Druif als Commissaris Keuvelaar en Geesje Verra als Melanie Dorbeen.
ondememers-aktiviteiten
Tegen Pasen zal in de Dorpsstraat
ran De Koog een „Konditorei und
Eis-kafé" met de naam „Bremen"
worden geopend. Het wordt een
bedrijf met een Duitse sfeer en zal
volgens de initiatiefnemers in een
d lidelijke behoefte van Duitsers
moeten voorzien. Hoewel de naam
anders doet vermoeden, zal men in
Bramen" voorlopig niet terecht
kunnen voor alcoholhoudende
dranken, maar wel voor ijsspeciali-
teiten, koffie, thee, frisdranken en
heel belangrijk gebak in allerlei
Variaties. Het vrijwel dagelijks con
sumeren van koffie met een enorm
stuk gebak is een Duitse gewoonte
en vooral in de vakantie willen onze
oosterburen met deze gewoonte niet
breken.
Initiatiefnemers zijn de heren E. M:
Butzke en Hans Rainer Moranz,
beiden afkomstig uit Bremen. Moranz
heeft intussen een huis gekocht op
Texel en zal in het bedrijf aan de
Dorpsstraat de scepter zwaaien, samen
met zijn vriendin Sabine Schneider en
enkele nog aan te werven andere per
soneelsleden. De caféruimte wordt
voor vijf jaar gehuurd en is onderdeel
van het appartementengebouw 't
Koger Huys. Binnen is plaats voor 52
personen en op het terras buiten kan
men 28 mensen kwijt.
De heer E. M. Butzke komt al jaren
als vakantieganger op Texel. Aan de
Tempeliersweg beschikt hij over een
tweede woning. In Bremen handelt hij
in allerlei soorten ijs. Zijn jongere mede
firmant Moranz is bakker van beroep en
gespecialiseerd in het vervaardigen van
taarten en soortgelijke delicatessen
volgens oud-Duits recept.
Geen kolonie
Het wordt dus een bedrijf met een
Duitse naam, met grotendeels Duits
personeel, Duitse lekkernijen en een in
de Duitse taal gestelde menulijst. De
heer Butzke ontkent niet dat hij zijn
klanten in de eerste plaats onder zijn
vakantievierende landgenoten zoekt,
maar hij zou toch niet graag de indruk
willen wekken dat Hollanders bij hem
niet welkom zijn. „In tegendeel. Het
lijkt me leuk om hen te laten kennis
maken met ons gebak. De meesten
kennen dat helemaal niet". Als Hans
Rainier Moranz volgend jaar zijn hore-
ca-papieren heeft gehaald, zullen in
„Bremen" ook alcoholhoudende dran
ken worden geschonken.
Schrijver D. J. Eggengoor had in
zijn toneelverhaal „De Computer-
bruid" alle ingrediënten samenge
bracht voor een avondje lachen, gie
ren, brullen. De tegenstelling tussen
welgestelden en sociaal-cultureel ge-
depriveerden, een vleugje misdaad,
een portie romantiek en do nodige
verwarring moesten zorgen voor een
kluchtig blijspel. Toneelclub Zuid-
Eierland had daar vrijdagavond, toen
de „Computerbruid" in Bethel werd
opgevoerd, toch enige moeite mee.
De toneelvereniging uit de Polder
kent haar capaciteiten en de rolver
deling was dan ook uitstekend, maar
de vaart ontbrak te vaak om het
publiek te blijven boeien. Nu zal het
ook een hele toer zijn om in de zeer
beperkte ruimte achter hef
piepkleine podium de zaken zo te
regelen dat iedereen tijdig op het
toneel staat. Voor het voetlicht liep
de timing door onvoldoende tekst
kennis en improvisatievermogen
echter nogal eens mis. Toch was het
een geslaagde uitvoering. De tonelis
ten kennen hun speltechnische
beperkingen maar weten ook
precies wat ze moeten doen om de
zaal te laten lachen. Ze zijn daarom
niet te beroerd om met
enthousiasme een rol helemaal uit te
buiten.
Zoals gezegd, er waren technische
beperkingen. De ruimte is klein, zodat
al te wild spel kan resulteren in een
duik in de zaal of tegen de coulissen.
Dat bleek ook uit een kleine achtervol
ging, toen twee spelers „gemaakt"
wild rondjes om de tafel renden en
daarbij steeds over het souffleurshokje
moesten springen. Deze voorvallen
maken een voorstelling in Bethel uniek.
De tonelisten moesten hun spel vrij
statisch houden en dat is een handicap.
Bij Zuid-Eierland geeft dit echter geen
problemen en de „drempel" tussen
toneel en zaal is dermate klein, dat het
publiek snel de sfeer van het stuk te
pakken heeft.
Het verhaal van Eggengoor diende
meer om scherpe karikaturen met el
kaar te laten bakkelijen, dan om een
doordacht toneelstuk te brengen. Een
jonkheer heeft het plan opgevat om te
trouwen en de computer wijst hem een
alleraardigst meisje toe. Zij is echter
niet van adel, in tegendeel: het blijkt
een revuedanseres te zijn zonder geld.
Tante Hilda komt hier een stokje voor
steken, omdat vermenging van rangen
en standen bij haar uit den boze is. De
Een brandje aan de Beatrixlaan in De
Den Burg was zaterdagmiddag al
geblust voor de brandweer arriveerde.
Bij het verfspuiten vloog een verdun
ningsmiddel in brand, waarbij een enor
me rookontwikkeling ontstond. Door
de buren van het huis waar de brand
ontstond, werden de vlammen gedoofd
met een poederblusser uit een auto.
secretaresse van de jonkheer is jaloers
want ze is in stilte al jaren verliefd op
haar werkgever. Twee bedriegers
melden zich met de mededeling ook
van adel te zijn. Ze blijken het echter
op de juwelen van de boze tante Hilda
gemunt te hebben en over en weer
ontstaan de nodige romances om die
juwelen te kunnen stelen. Tante Hilda
ziet een mogelijkheid om het huwelijk
tussen de jonkheer en de revuedanse
res te verhinderen door de moeder van
de „Computerbruid" uit te nodigen.
Hoewel het duidelijk een type uit de
lagere sociale klasse betreft, weerhoudt
het de jonkheer niet om zijn romance
voort te zetten. De juwelen van tante
Hilda worden gestolen en uiteindelijk
weet de moeder van de bruid deze mis
daad op te lossen, zodat ze bij de adel
lijke familie geen kwaad meer doen
kan. Als de jaloerse secretaresse dan
ook nog met de butler trouwt, is de
afloop helemaal gelukkig.
Tegenstelling
Zuid-Eierland bracht vrijdag drie
debutanten voor het voetlicht. Bart de
Vries had de hoofdrol als jonkheer
Bossaart. Hij bewoog zich gemakkelijk
in zijn rol, was goed te verstaan en had
een goede rolkennis. Om de tegen
stelling tussen de karakters iets duide
lijker te laten uitkomen, had hij zich iets
gedistingeerder kunnen gedragen. Zijn
tegenspeelster was Corrie Stiehl-van
der Vis als het revuedanseresje Cecilia
Wortelman. Corrie debuteerde ook en
wist vooral door een redelijke gezichts-
mimiek haar rol te brengen zoals het
moest. Wel had ze, ook omwille van de
tegenstelling, gerust plat mogen
praten.
De secretaresse Melanie Dorbeen
was een rol voor Geesje Verra. Ze had
in het eerste bedrijf wat moeite met
haar emoties en daardoor kwam de
tekst te vlug en te vlak over haar
lippen. De latere verliefdheden
speelde ze echter met zoveel onge
dwongen enthousiasme, dat de potsier
lijke bedoeling van deze rol uitstekend
uit de verf kwam.
Zeurderig
Tiny van Bennekom wist wel raad
met de felle tante Hilda. Jammer was
het dat haar rolkennis niet zo goed
was, waardoor het spel nogal eens
stokte. Ze wist echter toch met veel
overtuiging een zeurderig type naar
voren te brengen. Vooral toen ze
schijnheilig beweerde een vriendin van
de moeder van de bruid te zijn, was ze
uitstekend op dreef. Fenny van Exel
deed het erg goed als Leni Wortelman,
de toiletjuffrouw en moeder van de
bruid. Ze sprak echt plat en bracht met
haar houding heel goed een aan lager
wal geraakte, maar eerlijke vrouw voor
het voetlicht. Zij moest met haar
spitse en keiharde opmerkingen de
vaart in het verhaal houden en dat ging
haar goed af.
In de Parkstraat te Den Burg deed
zich gisterochtend een kleine aanrijding
voor. Een taxi, die door een 44-jarige
Texelaar werd bestuurd, wilde een auto
met aanhanger passeren, die bestuurd
werd door een 26-jarige Fries. De taxi
chauffeur verkeerde in de veronder
stelling dat de Fries rechtsaf de
Groeneplaats op zou rijden. Dit bleek
echter niet het geval en daardoor
schampte de auto met aanhanger de
taxi. Er ontstond lichte schade.
Klapstuk
Kees Wetsteen was het klapstuk van
de avond. Hij kwam op en de zaal lag
al dubbel. Als de zogenaamde adel
lijke Eduard Zorgdrager, die via de hand
van tante Hilda de juwelen weet te be
machtigen en later als travestiet het
pand probeert te ontvluchten, was hij
op zijn best. De overgangen tussen
de misdadige gesprekken met zijn
mede-bedriegster Elizabeth en de keuri
ge conversaties met Hilda waren zeer
goed. Als Zweedse tante Smörrebröd
kakelde hij er met een hoog stemmetje
lekker op los. „We zagen hef publiek
