Wolkers-tweeling
te vroeg geboren
„Het Leger"
concerteerde
Meer mogelijkheden
voor watersport
in nieuwe ontwerp-
structuurschets
Dia-avond voor ouders
gehandicapten
„Anne's Geheim
Marinierskapel in
De Koninghal
,WAT!KZEGGEN WOU..'
Geslaagd verblijf
Tennisclub „Deuce"
houdt contactdag
Te veel drank op
Gilde reisje
Woensdag wèl
Zuigelingenbureau
Toppop discoshow
in Question
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 31 MAART 198
,,Ja, het is wel jammer dat we ze aan de techniek hebben moetei
overleveren, maar we zijn blij dat ze allebei kerngezond zijn en dat he
ernaar uitziet dat ze straks geestelijk en lichamelijk even goed zijn al
andere kinderen." Aldus schrijver Jan Wolkers (55) die vorige wee
zondag vader werd van een tweeling, die echter twee maanden t
vroeg ter wereld kwam en daarom nog een week of acht moe
doorbrengen in de couveuse van het Helderse Gemini-ziekenhuis
Zowel de geboorte als het feit dat het een een tweeling was, warei
volslagen onverwacht.
Vorige week woensdag kreeg Karina
Wolkers (34) weeën en begon te vloe
ien. Dokter Siebinga achtte opname in
het ziekenhuis wenselijk, tot teleurstel
ling van Jan Wolkers die zijn kind
graag thuis geboren had willen zien. In
het ziekenhuis kreeg Karina in eerste
instantie een infuus om de weeën tegen
te gaan en het zag er geruime tijd naar
uit dat de bevalling nog zou kunnen
worden tegengehouden. Zaterdag vier
de Karina in het ziekenhuis haar verjaar
dag zodat Jan met champagne en een
doos taartjes (voor de verpleegsters)
naar het ziekenhuis toog.
Twee hartjes
„Op een gegeven moment werd ik
opgebeld door Geert Lubberhuizen van
de Bezige Bij die informeerde wat er
allemaal aan de hand was. Terwijl ik met
hem praatte werd het duidelijk dat er nu
toch iets met Karina ging gebeuren.
Dokter Visser kwam erbij met de echo-
scoop en die merkte dat er in de baar
moeder twee hartjes klopten..."
Hoe reageerde Jan Wolkers op deze
boodschap? „Nogal gemengd. Een
tweeling vond ik best leuk, maar ik
dacht ook: als alles maar goed is. Ik
haalde allerlei gedachten in mijn hoofd.
Een kennis van ons, een patholoog-
anathoom heeft een hele verzameling
dood geboren, gedeeltelijk misvormde
tweelingen op sterk water. Een heel
vredig gezicht die witte kindjes in de
vloeistof, soms met elkaar vergroeid. Of
één kindje helemaal goed en de andere
als cycloop, met één oog. Vredig, maar
ook erg gruwelijk. Je snapt wel dat we
allebei erg blij waren toen dokter Visser
met de echoscoop ook zag dat de rug-
gestrengen en de beenderen niet aan
elkaar vastzaten."
r T9 V*
Bob en Tom
Nadat de ontsluitingsweeën waren
begonnen werd alles gereedgemaakt
voor een verlossing per keizersnee.
Maar dat hoefde niet, want vrij vlot
werd om 1.26 uur het eerste kindje
geboren en negen minuten later de
tweede. Alles was goed en iedereen was
blij en opgelucht, ondanks dat de kin-
Woensdag 8 april treedt de Mari'-
nierskapel op in de Burgemeester De
Koning-hal. De entree voor dit concert
is f2,50. CJP'ers en Pas 65 betalen een
gulden minder. Kaarten zijn verkrijgbaar
bij het VVV. kantoor in Den Burg en/s j
avonds aan de zaal. De Marinierskapel
staat onder leiding van kapitein!dirigent
J. J. Koops. Na afloop vaart voor de
musici een extra boot terug naar Den
Helder, zodat ook geïnteresseerden uit
Den Helder de voorstelling kunnen bij
wonen.
deren direct na de kennismaking met c
ouders de couveuse ingingen. De tws
jongens kregen de namen Bob en Ton
Bob weegt 1180 gram en Tom 1160.
Peyton Place
„Ach eigenlijk hebben we die tweelin
zelf uitgelokt door Karina naar ee
ziekenhuis te brengen met de naai
Gemini!" gekscheert Jan Wolkers, d
nu met Karina dagelijks naar Den Heldi
gaat om de zoons te bezoeken. „W
mogen ze gelukkig aanraken, maar c
voorschriften zijn streng. We moete
onze handen eerst goed wassen en ee
witte doktersjas aantrekken. Ik voel m
net dokter Rossi, 't Lijkt wel Peyto
Place. De kinderen zijn erg levendij
Ook geestelijk zijn ze in orde. Dat vind
veel belangrijker dan dat ze later gro<
en sterk zullen zijn, al is het wel ee
aardige gedachte dat Mohammed A
ook een zevenmaands kindje was. Er
alle kans dat ze over een jaar of achttie
nog eens in Sport in Beeld krachttoere
zullen laten zien...."
<S- euTEN VERANTWOOADCIUXHEIO SAN Of RtOmtfc
Gedurende twaalf dagen hebben
middelbare scholieren uit Keulen mi
hun onderwijzers in 'Modestia' op tex|
verbleven, waarin ze een afwisselei
programma meemaakten. Een hoogti
punt in dit programma was een puzzi
tocht waarin diverse vragen beantwooi
moesten worden. „Hoeveel kost ed
bokking in de viswinkel?", of "Wat
het Raaksje", waren enkele van de
■vragen..Ook moesten de Duitse schi
lieren wanneer de schapenfokdag
Den Burg wordt gehouden.
Natuurlijk wisten de deelnemers ni
alle antwoorden onmiddellijk en daaro
werd nogal eens een beroep op eilam
bewoners gedaan. De bezoekers wan
diep onder de indruk van de voorki
mende en vriendelijke wijze waarop
door de Texelaars geholpen werden. C
wedstri|d werd hierdoor een groot su
ces. De meeste vragen waren goed b
antwoord, hoewel bij de Duitse sch
lieren nogal wat verwarring bestond b
treffende de schapenfokdag en de lar
merenmarkt.
Wij hopen de volgende jaren we
zulke positieve ervaringen op Texel mi
te maken en verheugen ons nu al op h
weerzien. We bewaren ook zeer goei
herinneringen aan de goede zorgen i
vriendelijkheid van mevrouw Althaus i
mervrouw Wolffund van Modestia.
De leraren van de Stadtischen At
baurealschule Niederichstrasse,
in Keulen,
G. Kogi
J. Schlömf
K. Grup
V. Konsierk
In het vierde deel van de ontwerp
•tructuurschets voor het Waddebzee-
gebied is een vrijwel geheel nieuwe,
meer genuanceerde tekst opgenomen
wat betreft de watersport. In de vorige
structuurschets die in 1979 werd ge
maakt is werd de watersport nogal aan
banden gelegd. Volgens de tekst die nu
gereed is gekomen wordt de oost-west
route over de Waddenzee uitdrukkelijk
gegarandeerd. Er zijn geen beperkingen
opgelegd voor de periode waarin de
zandplaten onder water staan. Door de
provincies zal een speciaal watersport-
plan samengesteld worden. Aan de
sportvisserij vanaf de zeedijk en uit de
kleinere sportvisbootjes wordt in het
gewijzigd ontwerp geen noemenswaar
dige beperkingen meer opgelegd.
De wijziging van het vierde deel van
de structuurschets is tot stand gekomen
door de Stuurgroep Waddenprovincies
die belast is met de voorbereiding van
een interprovinciale structuurschets
voor het Waddenzeegebied. Het gaat
hier om de provincies Noordholland,
Friesland en Groningen. De nieuwe
versie van de structuurschets zal in twee
fasen behandeld worden door de staten
van de drie provincies afzonderlijk. Na
de eerste behandeling wordt een ver
gadering van de drie betrokken staten
commissies gehouden. In overleg met
deze commissies zullen de drie colleges
van Gedeputeerse Staten zich nader
beraden over de in eerste instantie inge
diende moties en amendementen. In het
najaar volgt dan de behandeling in
tweede termijn, tijdens welke definitieve
standpunten kunnen worden bepaald.
Sportvliegen
In de gewijzigde structuurschets zijn
mogelijkheden tot wadlopen uitgebreid.
Gewezen wordt op de milieu-educatieve
betekenis van deze sport. Voor het
sportvliegen wordt voor het hele Wad
denzeegebied een minimum vlieghoogte
van 300 meter aangegeven. Een verdere
groei van het sportvliegen boven het
gebied zal niet worden bevorderd.
Voor vestiging van nieuwe industriën
in het Waddenzeegebied geldt het
'stand-still' beginsel. Industriën die er
zijn mogen blijven, maar nieuwe zullen
niet worden toegelaten. Overslag van
gevaarlijke stoffen op de Waddenzee
wordt afgewezen. Ten aanzien van de
gaswinning vinden de provinciale be
sturen dat een stringent beleid moet
worden gevoerd. Zolang de noodzaak
tot winning niet is aangetoond en er
geen garanties bestaan dat de gevolgen
van een eventuele calamiteit minimaal
zullen zijn, wordt aanbevolen de in de
Waddenzee aanwezige gasvoorraden in
reserve te houden. Uitdrukkelijk wordt
in het gereedgekomen stuk gewezen op
de ernstige bedreiging die de industriële
lozingen langs de grote rivieren (Rijn) en
de Noordzee vormen voor de Wadden
zee.
Over militaire activiteiten in het Wad
denzeegebied wordt opgemerkt dat als
het militaire oefenterrein in de Marker
waard wordt aangelegd er gestreefd
moet worden naar een beperking van de
geluidshinder in het waddengebied en
dat de schadelijke effecten ten gevolge
van de verlegging van de bestaande
vaargeul zo gering mogelijk moeten zijn
De keuze van de provinciale besturen
voor het opnemen van de eigen pro
vinciale gedeelten van de waddenzee in
drie aangrenzende streekplannen wordt
in het herziene deel 4 duidelijk gemo
tiveerd. Er wordt voorts op gewezen dat
een stelsel van aanlegvergunningen bij
de op te stellen bestemmingsplannen
onmisbaar is en dat de provincies richt
lijnen voor deze plannen op zullen
stellen.
17. Met een hart vol zorg was hij naar
Anne gereden, maar haar hartelijke
ontvangst gaf hem althans op één punt
en wel het voornaamste zekerheid: hij
had niet overijld gehandeld, hij hoefde
geen spijt te hebben, hij hield van Anne;
het was geweest of door een grauwe
mist de zon begon te schijnen toen ze
daar achter de deur had gestaan om
hem te verwelkomen.
En zoals hij dat kon doen, viel hij maar
meteen met de deur in huis. Hij somde
alle bezwaren op, die Anne zelf ook al
had bedacht. Maar hij deed het anders
dan hij van plan was geweest. Achter
zijn woorden leek de sterke overtuiging
te staan dat dit nu eenmaal onver
mijdelijk was, de zure appel waar je
doorheen moest bijten, maar dat het dit
alles dubbel en dwars waard was.
Ze luisterde ernstig, haar gezicht be
kommerd.
„Bert" zei ze opeens „ik voel het, dit
alles brengt jou grote moeilijkheden.
Zou je het heus wel doen?"
„En jou laten zitten?"
„Ach, jongen... het was toch eigen
lijk te mooi om waar te zijn?"
„Het is alleen mooi als het waar
Hoewel de belangstelling van het
publiek groter had kunnen zijn is het
bezoek van het stafmuziekkorps van het
Leger des Heils aan Texel toch succes
vol verlopen. Vooral dank zij het feit dat
veel goedgeefse sponsors royaal over de
brug waren gekomen is het optreden
ook in financieel opzicht geslaagd.
In organisatorisch opzicht was het
drievoudig optreden, het onder dak
brengen en het verstrekken van maal
tijden aan de 32 muzikanten een hoog
standje dat helemaal voor rekening
kwam van Niding Drenth van de stich
ting Texel Concertimento. Het heeft
hem moed gegeven om verder te gaan
maar hij hoopt dan wel wat assistenten
te kunnen aanwerven. Met name het
verzorgen van de propaganda (het ver
spreiden van aanplakbiljetten in de
dorpen) is een werk dat hij feitelijk niet
alleen kan uitvoeren.
Zaterdag om vijf uur kwam het ge
zelschap op Texel aan. In de centrale
werkplaats De Bolder had de officiële
begroeting plaats door burgemeester J.
A. Engelvaart. Vervolgens werd een
muzikale rondgang van bijna een half
uur door Den Burg gemaakt. Het ge
zelschap gebruikte in De Bolder de
broodmaaltijd. De benodigdheden
daarvoor waren door het NIOZ beschik
baar gesteld.
Het eerste optreden in de R.K. kerk
van Den Burg trok zo'n 250 luisteraars.
Dat was minder dan de toeloop waarop
was gehoopt maar de muzikanten zelf
vonden het helemaal niet slecht' De
R.K. kerk is een bijzonder groot ge
bouw. Er moet een enorme belangstel
ling zijn om een enigszins 'volle' indruk
te verkrijgen. Het programma dat ten
gehore werd gebracht was van hoog
muzikaal gehalte. Sommige luisteraars
hadden wel moeite met het grote ge
luidsvolume, dat meer op de open lucht
was afgestemd dan op een kerkgebouw
met zijn hoge harde muren en nagalm.
Het intermezzo door het Texels Chris
telijk Mannenkoor werd op hoge prijs
gesteld en paste wat betreft het
geestelijk en kwalitatief niveau uitste-
wordt" sneedt hij af. „Of" bruuks
opeens „krijg je koude voeten? Ben je
bang?"
„Ik? Ja. Voor jou..."
„Niet voor jezelf?"
„Als jij maar naast me staat, dan durf
ik met je naar de Noordpool."
„Dit kon wel eens erger zijn zijnl Op
de Noordpool zijn we met z'n tweeën.
Als Waalburgen belieft een filiaal van de
Noordpool te worden, zitten we midden
tussen de vijandige eskimo's, tot in m'n
eigen huis aan toe. En durf jij dat
trotseren?"
„Nee" bekende ze. „Dat durf ik niet.
Ik kan het niet trotseren. Ik wil proberen
m'n eigen weg te gaan, mezelf te
blijven' Zo moeten ze me accepteren...
of niet."
Hij knikte nadenkend.
Anna, dacht hij, had geen strijders-
natuur. Tenminste... wat wist hij van
haar? En zijn zakeninstinct, dat hem
nooit een transactie deed afsluiten
alvorens hij informatie had ingewonnen,
maakte hem opeens bedachtzaam. Wat
wist hij van Anne Markus. Wat ze hem
had verteld en dat was niet veel. En was
het alles? en was het waar? Had hij zich
kend in het geheel. Aan het slot van de
uitvoering werd een dankwoord ge
sproken door burgemeester Engelvaart.
De baten van de avond waren behoor
lijk, mede dank zij de verkoop van onge
veer 60 grammofoonplaten. Zondag
ochtend trad het muziekkorps op in de
dienst van de Ned. Hervormde kerk in
Den Burg. De belangstelling was toen
enorm. Dat kan helaas niet worden
gezegd van het speciaal op kinderen
afgestemde optreden dat rond het mid
daguur in de R.K. kerk van De Koog
werd gegeven. Het waren voornamelijk
volwassenen die waren komen luiste
ren.
De heer Drenth was erin geslaagd 23
heilsmuzikanten bij particulieren onder
te brengen De overigen kregen op bil
lijke condities hotelruimte.
i '16£
Vrijdagmiddag 4 april, aanvang 16.00
uur houdt de tennisclub 'Deuce' een
contactbijeenkomst in het zaaltje bij de
Doopsgezinde kerk te Den Burg. Alle
junioren en adspirantleden worden hier
voor uitgenodigd. Er zal informatie
gegeven worden over de tennissport en
er worden nadere mededelingen gedaan
over de tennislessen. Verder is er gele
genheid tot vragen stellen en onderling
kennismaken. Ook geïnteresseerde
niet-leden zijn welkom.
In de nacht van zaterdag op zondag
werd in de Binnenburg in Den Burg een
automobilist aangehouden, die teveel
drank op bleek te hebben. De man trok
de aandacht van de politie omdat hij op
een plek reed, waar geen auto's zijn
toegestaan. Bij aanhouding bleek de
24-jarige Amsterdammer ook in het
opsporingsregister voor te komen,
wegens het niet betalen van een boete.
niet zonder bedenken in een avontuur
gestort dat hem wellicht eenmaal lelijk
kon opbreken?
Hij keek naar haar. Ze staarde voor
zich uit. Iedere lijn van haar gezicht nam
hij in zich op' Nee, wat drommel! Dit
was geen zakentransactie. Kon dat
gezicht liegen?
„Ankie" ze hoorde een nieuwe klank
in zijn stem „wij moeten vanavond
spijkers met koppen slaan, meisje. Ik
heb A gezegd en ik zal B zeggen tot de
laatste letter van het alfabet toe."
„Zo ben jij" glimlachte ze.
„Ja... dat betekent: heel binnenkort
gaan wij samen naar Waalburgen. Naar
mijn huis. Naar mijn... kinderen."
„Is" vroeg ze voorzichtig-gespannen
„je schoonzuster dan ook thuis?" Ze
vermoedde meer dan ze wist, dat ze
daarmee een teer punt aanroerde.
„Dat weet ik niet" zei hij ontwijkend
„ze is nogal veel weg 'savonds." Het
was net iets voor Thilde om daar niet bij
te willen zijn, met 'de nieuwe' niet eens
kennis te willen maken. Misschien was
het maar beter ook... Anne was zeker
niet tegen Thilde opgewassen, wanneer
die verkoos hooghartig en afwijzend te
zijn.
„Woensdagavond kom ik je halen en
dan gaan wij samen naar Waalburgen."
Hij zag haar verbleken.
„Ja, nu moet je je woorden waar
maken, meisje."
Ze zag hem aan met een lange blik,
die tot in zijn ziel scheen te willen lezen.
„Dus... toch" zei ze en hij meende
dat hij haar begreep.
„Ja" antwoordde hij vast voor mij
Het stafmuziekkorps ven het Leger des Heils
tijdens het optreden in de R.k. kerk in De
Koog.
Het reisje van het Katholiek Vrou
wengilde dat op donderdag 2 april ge
houden wordt, is volgeboekt: Iedere
deelneemster wordt zeer dringend ver
zocht de f50,— deelnamekosten ui
terlijk 1 april (morgen) te betalen.
In tegenstelling tot wat in de krant
van vrijdag j.l. stond vermeld, wordt
door Dokter Waverijn woensdag 1
april wel zuigelingenbureau gehouden.
De zuigelingen, die aan de beurt zijn,
worden verwacht om 13.30 uur.
Op 19 april wordt Avro's Toppop
Discoshow in Question in Den Burg ge
houden. De aanvang is 21.00 uur en disc
jockey is Frank van der Mast.
De Vereniging van Ouders van Ge
handicapten op Texel IVOGT) organi
seert op dinsdag 7 april een gezamen
lijke avond voor leden en donateurs. De
bijeenkomst wordt gehouden in de
Schakel (naast de Herv. kerk) in Den
Burg. Aanvang 20.00 uur.
Twee leidsters van het kinderdagver
blijf 'De Troubadour' uit Den Helder,
mej. A. van Vliet en mej. A. Vlas zullen
dia's vertonen over het reilen en zeilen
op het dagverblijf en daarbij een toelich
ting geven. Na afloop is er gelegenheid
om met elkaar van gedachten te wis
selen over wat men gehoord en gezien
heeft. Alle leden en donateurs hebben
een schriftelijke uitnodiging ontvangen,
maar mocht het bestuur iemand verge
ten zijn: Hij of zij is uiteraard van harte
welkom.
is er geen terug meer.en ik wil ook niet
meer terug. Ik wil verder, samen met
jou... wij samen, Anne..."
„Goed Bert" zei ze „woensdaga
vond."
„Tante Thilde heeft groot gelijk dat ze
er vanavond tussen uit ging" meende
José, een tijdschrift verkreukelend tus
sen nerveuze vingers „en ik denk dat ik
'em ook maar smeer."
„Jij smeert 'em niks" besliste Frans.
„Huh... jij bent mijn vader niet."
„Nee, maar het gaat om vader...
jouw vader ook. José, we moeten
sportief zijn. We moeten hem en haar
een kans geven. Misschien valt het wel
mee."
„En die arme Tilly."
„Klets... je weet wat vader zei, Til is
stapel op haar. En dat vindt ik een punt
in haar voordeel." Tilly was niet voor
niets Frans' favoriet.
„Ik hoor de auto" zei José gespan
nen, veerde op, liet zich dan met een
nonchalant gebaar weer in haar stoel
zakken. Ze zou zich vast niet uitsloven
voor dat mens. Maar Frans liep naar de
deur.
Bert zag zijn oudste zoon de deur
open doen en in deze stemming was hij
daar bijna kinderlijk dankbaar voor. Die
open deur... open voor hem, maar ook
voor Anne...
„Zo jong" zei hij hartelijk. Hij trok
Anne, die verlegen was achtergebleven,
aan haar arm naar voren. „Frans, dit is
juffrouw Markus..."
Frans keek verwonderd naar de ten
gere meisjesachtige figuur van de vrouw
die toch, zo te zien, heus zo jong niet
meer was. Ze stonden een ogenblik
tegenover elkaar, Anne wist niet wat te
zeggen... je kon wel haast meneer
zeggen tegen zo'n boom van een vent,
hij was haast zo groot als zijn vader.
En dat zei ze toen maar opeens.
Hij lachte.
„Maar dat moet u toch maar niet
doen" zei hij „zegt u maar Frans."
„Ik heet Anne."
Wat kwam ze door die simpele
woorden opeens veel nader. Snel zoch
ten de ogen van de jongen het gezicht
van de vader en zag hoe die gespannen
de ontmoeting tussen de twee gade
sloeg en intuitief begreep hij wat hiervan
voor zijn vader én voor deze vreemde
vrouw die nu hun huis betrad afhing
Alle plannen die hij in opstandige ge
sprekken met José had bedacht, de
koele, hooghartige woordeh die hij zou
zeggen, vergat hij. Tegen deze vrouw
kon je zo niet zijn. Daar was ze, ja, daar
was ze veel te lief voor. In een flits
begreep hij plots zijn vader.
„Zal ik uw mantel even afnemen?"
vroeg hij.
Bert stond gespannen te wachten of
José nog zou verschijnen, maar die liet
zich niet zien. Ze stond met een ver
moeid gebaar uit haar stoel op toen
de drie binnenkwamen.
O hé, ze had het al gezien. Hoe kon
vader zo'n doodgewone vrouw in hun
huis brengen, waar de aristocratische
Mathilde tot nog toe de scepter had
gezwaaid, waar voordien hun knap
geestig moedertje het huis had be
stuurd!
Ze had geen onaardig gezicht, maar
gedachten herhaalde ze haar eigen fel
woorden „Kon je niks beters krijgen?'
„José Bannink" zei ze koeltjes en g
een slap handje. Frans had haar kunne
slaan, Bert knipte nerveus met zi
ogen. Anne vond geen weerwoord. D
meisje accepteerde haar beslist nie
begreep ze. Jammer, ze zag er zo lei
uit. Mooi trots gezicht. Leek vast c
haar moeder.
Bert, een beetje schutterig, zet
Anne in een fauteuil, vroeg José of
koffie was, want José bood niets aai
Ze verdween nonchalant naar de kei
ken.
Anne, gekweld door deze houdini
wist niet dat er een bondgenoot in c
maak was. Frans, die met zijn ridderlijl
natuur, die wel zag dat dit zach
vrouwtje tegen deze houding niet oi
gewassen was, zwoer het bondgenoo
schap met José van stonde aan af.
kende deze vrouw nog niet, hij zou w
terdege de kat uit de boom kijken, ma
een kans moest ze toch hebben, al wi
het maar om vader... en om Tilly.
„Is Tilly er niet?" vroeg Anne.
„Die ligt al op bed" lichtte Bert in.
„O" zei ze teleurgesteld.
„Wou je haar zien?"
Hij zag aan haar gezicht dat ze nie
liever wou. En, zo dacht hij, een beet
tegengif na José's bijna beledigenc
koelheid mocht er wel zijn. „We zulk
na de koffie even gaan kijken" belooft
hij.
(Wordt vervolgt
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHII
H FEUILLETON: |1
||j door Tom Lodewijk
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltllHIIIII
