UDI
Middag
Avond
VERVOLG VAN PAG.l
Werfdirecteur kocht
woning aan Redoute
Op een ledder brengen Heester en Mary Jones hun overleden vader naar de vrieskist alwaar hij
vier maanden lang goed gehouden moet worden.
Sterfgeval
Commedia de la Nioz opende het mid
daggedeelte van het festival met het
stuk Wegens sterfgeval gesloten" van
Jan Wolkers. Met de-keuze van dit stuk
greep .het Nioz hoog. Dat geldt niet
alleen voor de acteurs zelf maar mo
gelijk nog meer voor het publiek. Het
verhaal van Wolkers is technisch
moeilijk uit te voeren, maar ook de tek
sten zijn niet alledaags en zeer direct in
humor. Het gegeven is daarnaast in
feite niet grappig. Een dergelijk verhaal
wordt practisch nooit door Texelse
amateurgezelschappen gebracht en het
pleit voor de Commediagroep (die tot
dusver uitsluitend voorstellingen voor
eigen personeel bracht) om een
dergelijk macaber komisch verhaal bij
de horens te vatten. Maar liefst veer
tien personen komen in het stuk voor
en daar bleek het podium in het RSG-
gebouw in feite te klein voor. Het
verhaal speelt zich af op een kerkhof en
begint met een begrafenis. Een dood
graver en papierprikker verschijnen ten
tonele en na een beroepsmatige visie
van deze twee mensen op de dood,
verschijnen twee engelen en blijkt de
wederopstanding een feit te zijn. De
graven worden geopend en de doden
ontwaken. Dan blijkt er echter niets
verandert. De zaken waar de mensen
vóór hun dood mee bezig waren blijken
wederom het belangrijkste te zijn. Het
is ruzie en achterdocht wat de klok
slaat en God komt zelf naar de aarde
om de chaos aan te zien. God is in dit
verhaal een man in een grijs pak met
een roos in zijn knoopsgat. Een
goedige idealist die de evolutie nog
eens laat beginnen. Iedereen moet weer
terug in het graf en God vermaakt zich
op het kerkhof met een aap. Zijn ribben
worden geteld en de twee aanwezige
engelen leveren commentaar: Hij blijft
geloven in het goede. Tot in het
onmogelijke. Dat is het verschil tussen
ons en God".
Zoals gezegd 't stuk is technisch moeilijk
uit te voeren. Mensen moeten uit graven
kruipen en in het verhaal komt zelfs een
opgestane dode op een brommer) I)
het graf uit. Dit laatste bleek
technisch niet te verwezenlijken (de
man ontwaakte met enkele brommer
onderdelen) maar voor het overige had
regiseur Maarten van Arkel de pro
blemen goed opgelost. Via gangen
onder het podium konden de mensen
uit het graf kruipen en ook de geluids
effecten waren uitstekend, evenals het
decor.
Koot en Bie
Het verhaal werd duidelijk gedragen
door de twee hoofdrolspelers Maarten
Mulder en Marcel Wernand,
respectievelijk als papierprikker en
doodgraver. Zij hadden zich een sterk
Haags accent aangemeten en dat
werkte komisch. Mede door de kleding
en de houding leken de twee ëcteurs
sterk op Koot en Bie als Jacobse en
Van Es maar dat deed aan het gegeven
geen afbreuk. Wel werd in de gedeel
ten dat ze niet aan het woord waren
'overgeacteerd'. De twee wisten met
stil spel teveel de aandacht af te leiden
van de overige spelers. Mede omdat ze
voorop het podium zaten was dit
storend. Mulder en Wernand bleken
echter uitstekende talenten te zijn en
ondanks de persoonlijke vrije interpre
tatie van de originele tekst gingen beide
spelers nergens in de fout. Johan van
Bennekom en Bertus Heerschap waren
twee prachtige engelen. Van Benne
kom was de denker en Heerschap liet
het meer op daden aankomen. Beiden
waren goed te verstaan en straalden in
hun houding een 'heilige' rust uit. Toen
alle veertien acteurs op het podium
stonden bleek de speelruimte niet vol
doende te zijn. Er kon niet gelopen
worden maar dat gebeurde toch en zo
kwam het voor dat iemand een tekst
sprak maar niet te zien was, omdat
anderen het zicht belemmerden. Daar
door gingen veel van Wolkers scherp
zinnig bedoelde opmerkingen verloren.
Het ontbrak ook aan pauzes wat het
geheel nog ondoorzichtiger maakte. De
tonelisten Gijs Berger, Irene Wernand,
Rieneke Gieles, Chris Lanser, Rob Nol-
ting hadden allen weinig tekst, maar
brachten, het manco van een te klein
podium in aanmerking genomen, hun
rol naar behoren. De uit de dood
opgestane kolonel, gespeeld door
Bouwe Kuipers, was overdreven. Hou
ding en spel waren overtuigend, maar
de spraak van de acteur was slecht van
ritmiek en intonatie en daardoor zeer
slecht te verstaan. Harry van Veen, die
een neergestorte vliegenier speelde,
had duidelijker in zijn emoties kunnen
zijnHij sprak teveel binnensmonds.
Cynthia Winkelman bracht een overtui
gende doofstomme en ook Rinus
Manuels was een prachtige aap.
Jan Wolkers geeft in zijn stuk aan
dat „Wegens sterfgeval gesloten"
alleen door gezelschappen gebracht
mag worden als hij zelf de rol van
aap krijgt toebedeeld. De Nioz-
toneelgroep heeft de schrijver
verschillende keren benaderd en
hem deze rol aangeboden. Wolkers
gaf echter te kennen geen tijd en
geen zin te hebben.
Toen Manuels na afloop van het stuk
zijn (prachtige) apekop afzette zag het
publiek een wit weggetrokken gezicht.
Hij heeft het blijkbaar erg benauwd
gehad. God werd gespeeld door Wim
de Bruin. Hij gaf een goede interpre
tatie van de rol en boeide dan ook in
zijn eenvoud. Souffleuse was Jolanda
van leperen en de licht- en geluids
effecten werden verzorgd door Fen
Schilling. Juul Swarthof verzorgde de
grime.
Bekend thema
Van een heel ander kaliber was „Het
gebeurde op een avond" van Colin
Robertson gespeeld door „Sint Jan".
Een komisch spannend een-actertje,
opgebouwd rond het bekende thema
persoonsverwisselingen. Een juwelen-
dievegge is actief en houdt de mensen
in huize Langdon (twee dames, een
dienstmeisje en een verpleegster) in
ruime mate bezig. Een pseudo schoon
zoon brengt opheldering en weet de
dievegge (de verpleegster) te ontmas
keren, nadat hij eerst zelf voor dief is
aangezien. Geen sterk verhaal maar dat
was geen fout van „Sint Jan". Er werd
redelijk gespeeld maar het niveau van
deze vereniging kwam zaterdagmiddag
niet voldoende naar voren. Door onvol
doende tekstenkennis vielen er wat
gaten in de vertolking en daardoor
waren de zes spelers en speelsters met
in staat voldoende spanning aan het
(wat magere) verhaal te geven. Nel
Keesom was een goede, bitse
peettante en datzelfde geldt voor
Marianne Zegers die wel raad wist met
haar rol van vrouw des huizes. Ineke
vanVliet was uitstekend op dreef als
lacherig, en daardoor geheimzinnig
dienstmeisje. Peter Ambt had geen
moeite met de rol van Tom die de
dievegge weet op te sporen. Wel had
hij in zijn creatie meer zekerheid en
originaliteit naar voren kunnen
brengen. Datzelfde geldt voot Gooitzen
Kedde die als de echte John te onzeker
was. Loes Smit was de verpleegster.
Ze deed het goed, maar had als koel
bloedige dievegge iets meer rust
kunnen uitstralen.
Voetbalpool
Ook ,,'t Amateurtje" uit De Waal
bracht een simpel verhaaltje waarbij het
meer dan bij „Sint Jan", om de humor
draaide. Een schoonzoon wint, in het
verhaal „Zeg het met bloemen" van
Dick van Maasland, f50.000, in de
voetbalpool. Aangezien hij zijn vriendin
belooft heeft nooit meer te gokken
durft hij hierover niets te vertellen aan
zijn schoonfamilie. Opa, een rasacho -
list, zal echter niets verweten worden
en aan hem wordt gevraagd de prijs in
ontvangst te nemen. Opa strooit echter
nogal kwistig rond met het geld van
een ander en uiteindelijk kan de
schoonzoon de ware toedracht niet
meer voor zich houden. Dan blijkt dat
beiden een prijs gewonnen hebben.
Dirk Roeper was, zoals we van hem
gewend zijn, goed op dreef in de rol
van schoonzoon Jan. Zijn vriendin
Willy werd gespeeld door Ria van
Egmond en dit ging haar goed af. De
gespeelde kwaadheid had echter nog
iets meer aangedikt kunnen worden en
ook het Texelse taalgebruik werkte
irritant tussen de beter Nederlands
sprekende medespelers. Tineke
Kooiman bracht een gefrustreerde ja
loerse schoonmoeder voor het voet
licht. Haar spel was voldoende.
Alcohol
Arie Kager was als opa ook over
tuigend en behoudens enkele haperin
gen in rolkennis, boeiend. Zijn interpre
tatie van alcoholist was overdreven.
Het ene glas na het andere werd
achterover geslagen. Komischer was
geweest om het heimelijk te drin
ken. Het vrolijke gezang na enkele
minuten pimpelen deed geforceerd aan.
Kees Zoetelief was een schitterende
zwerver en Elrike van Esschoten had
aan haar rol van journaliste een rustige
en enigszins lyrische draai gegeven.
Het was echter overtuigend. Vooral
Zoetelief kreeg de lachers op zijn hand
en daar was het in dit stuk van ,,'t
Amateurtje" om te doen. Dien Plaats
man souffleerde en de grime was van
Jeanette Klaver. Lex Kaper deed de
regie.
In het avondprogramma werd de
spits afgebeten door toneelvereniging
De Vriendenkring uit Den Hoorn. De
Hoornders hadden het zich niet makke
lijk gemaakt met het stuk „Het aan
zoek" van de Russische schrijver Anton
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 13 OKTOBER 1981
tegenspel van Emmy Zijerveld-Boekel,
in de rol van Heester Jones. Dit zusje
was juist erg onzeker en bijzonder bang
iets te ondernemen. Wanneer er maar
even iets fout dreigde te gaan kreeg ze
het op haar heupen en barstte ze in
tranen uit. Twee karakterrollen die uit
stekend werden gespeeld en elkaar
goed aanvulden. Jaap Zuidewind was
goed op dreef als de geaffecteerd spre
kende en keurige jonge dokter William
Varley. Hij bracht zijn rol droog en
daardoor ontstond het gewenste
komische effect: „Weet u zeker dat uw
vader in Italië is geweest? Dat lijkt me
toch niet de plaats om bevroren voeten
op te lopen?" Martien de Vries bracht
overtuigend de rol van de oude kolonel
Robert Titheridge, huisvriend van de
Jones en coroner in het betreffende
dorpje. Met gigantische snor en
wandelstok helemaal de oud-militair,
retired of British Army, but still going
strong. Al met al zeer geslaagd.
Modem
Rederijkerskamer UDI die's ochtends
het eenacterfestival had geopend,
mocht het ook weer besluiten. UDI
bracht een modern stuk „April Dawn"
van Philip Johnson. Een gewoon echt
paar in een geworffe, straat: zij druk in
haar huishouden ën af en toe wat
naaiend voor een paar vaste klanten en
hij keurig op kantoor. Op een gegeven
moment wint de man, Paul Kemp, een
prijs die door het weekblad „Rits" is
uitgeloofd. Hij mag kiezen uit een
etentje met een glamour girl uit Holly
wood, Miss April Dawn, of duizend
gulden in het handje. Zijn vrouw is voor
de duizend gulden, hij wil liever op
stap. De aantrekkelijkheid van het
avondje stappen wordt echter snel
teniet gedaan als blijkt dat Miss April
Dawn overal haar moeder, mevrouw
Rozema, mee naar toeneemt. Paul
Kemp blijft dan maar thuis en nodigt
buurvrouw uit, terwijl zijn uit Grom
gen afkomstige vrouw en de evenee
uit het noorden komende mevroi
Rozema gezellig öp stap gaan
De grote glansrol van dit stuk wi
gespeeld door Erie Remmers als Katl
Kemp. Een hardwerkend Groninj
knauwend vrouwtje, voortdurend in
weer met het huishouden en verst
werk. Ze kwam dermate 'echt' over
je je op het laaatst ging afvragen: Is
nu wérkelijk zo of zit hier iemand
het toneelspelen voor de volle hondi
procent beheerst? Dat Erie Remm ker
echter grote talenten heeft bleek opf du»
moment toen Ans Bonne in de rol
mevrouw Rozema haar te
kwijtraakte. Net op het ogenblik van
ontknoping van het stuk, to
mevrouw Rozema zich ontpopte als
moeder van April Dawn ging het fo
Ze kon niet meer uit haar wooro
komen en Erie Remmers ving dit t
knap op door te vragen: „Maar ben
dan de moeder van April Dawn?".
Aris van Zeijlen speelde gero
neerd de hem op het lijf geschrei
rol van de charmeur Paul Kemp
Francis de Vries kwam overtuigt
over als journaliste van het blood)
Rits. Het prototype van de 'snel
doch leeghoofdige journaliste,
goede rollen werden gespeeld dl
Aafke Geense en Dick Rozeboi
rasp. als buurvrouw en buum
Peters. Zij als een vrouw van
wereld, met ontzettend veel zin
uitstapjes of feestjes, hij als
duffe kantoorfrik. „Hoe bedoel
Caroline, naar de bioscoop? We
(trekt de agenda) nog zes we
terug geweest". Dick Rozebo
zette de door en door keurige,
o zo vervelende Harry Peters
op de planken.
Die
des
hot
van
de
die
U'
dezi
dat
in v
von
mini
opbi
">9f
moe
naar
kath
«troi
Donl
kerk
Voor
Jezu
klein
de ki
van i
toren
•dmi
doorj
•iger
woor
«dmii
Voor f185.000,— is de heer J. Haak
uit Zaandam vrijdagmiddag eigenaar
geworden van de woning Redoute
27 bij Oudeschild. Dat gebeurde tij
dens een druk bezochte publieke
verkoping in De Witte Burcht, waar
de heer C. Boersen uit Oudeschild
als gemachtigde optrad voor Haak.
Hij was de hoogste bieder; bij 't afmij
nen deed niemand zijn mond open.
Het vrijwel nieuwe woonhuis met
schuur, staande op bijna 4,5 are grond
heeft meer dan drie ton gekost, zodat
Donk
Na
kerker
gaster
)emee
ivaren
imer
het bedrag dat het nu heeft opgebr
niet bijzonder hoog genoemd
worden. De verkoop gebeurde
dwongen omdat de eigenaar niet
zijn hypothecaire verplichtingen
voldoen. Insiders verwachten meer
van dergelijke „ex artikel 1223-ve |0e"u'.
pinf,en"' tont
De nieuwe eigenaar Haak die w'
huis desgewenst binnen enkele wr lezorg
kan laten ontruimen om het in gel peft
te nemen, is directeur van de gelij ®tken
mige scheepswerf in Zaandam. Hij ve ge:
er de tekenafdeling van zijn bef^der
onderbrenaen.
'ebber
adat
(Neder
«t Oos
aer da
lemeer
hder d
leantwr
erkera:
Sn per
en v<
genoe
arkran
De woning aan de Redoute die vrijdag in de publieke verkoping aanmerkelijk minder
dan hij bij de zeer recente bouw heeft gekost.
Maarten Mulder en Marcel Wernand hadden in het stuk van Wolkers de hoofdrollen als papier-
prikker en doodgraver. Op deze foto zijn ze geïmponeerd door oen fel licht wat de weder
opstanding moest verbeelden. Op de achtergrond de engelen, gespeeld door Johan van
Bennekom Rinks) en Bertus Heerschap (rechts
Tsjechov. Iwan Wasiljewitsj, een
grondbezitter, komt bij zijn buurman
Stepan Stapanowitsj, een
hand van zijn dochter te vragen. Iwan
doet dit echter veel te omslachtig en
voor hij tot de kern van de zaak komt,
ontstaat een flinke ruzie over van wie
nu eigenlijk de osseweide is. Ook doch
terlief mengt zich in deze ruzie. Wan
neer uiteindelijk blijkt dat het Iwan om
een huwelijksaanzoek te doen was,
draait dochter Natalja snel bij. Nadat er
bijna nog een ruzie ontstaat over de
vraag wie de beste hond heeft, Iwan of
Stepan, blijkt het huwelijksaanzoek aan
het eind van het stuk toch met
champagne bezegeld te kunnen
worden. Op een geïmproviseerd toneel
zoals dat zaterdagavond in de RSG
aanwezig was, met standaard-decors,
moet natuurlijk geen perfect toneel ver
wacht worden. Vandaar dat het stuk
dat door „De Vriendenkring" gekozen
was, wellicht iets te moeilijk was voor
deze omstandigheden. Duidelijk
slaagden de spelers er niet in de
Russische sfeer op het publiek over te
brengen. Bert Bruin, in de rol van
Stepan Stapanowitsj had meer weg
van een Texelse boer dan van een
Russische grondbezitter. Ook
Gerdie Grabowski, in de rol van
dochter Natasja, leek meer Texels dan
Russisch. In deze nuchtere Noordhol
landse sfeer deden de Russische emo
tionele uitingen van Iwan Wasiljewitsj
(Cor van Heerwaarden) wat overdreven
aan. Een Rus uit zijn gevoelens nu een
maal wat uitbundiger dan een Texelaar
en om dit temperament overtuigend te
kunnen spelen is van alle spelers
honderd procent inlevingsvermogen
en enige kennis van de Russische
volksaard vereist. Anders bestaat het
gevaar dat serieus bedoelde passages
lachwekkend overkomen en dat gaat
dan weer ten koste van de zeer
subtiele, maar werkelijk als komisch
bedoelde passages in het stuk.
„Aardbeien met slagroom" was
het stuk dat „Nieuw Leven" uit
Oudeschild opvoerde, een 'eenacter'
in twee taferelen. Mary en Heester
Jones wonen met hun vader in een
afgelegen huisje. In het voorjaar over
lijdt hun vader, na het nuttigen van
een flinke portie aardbeien. Dit komt
de dames Jones erg ongunstig uit
omdat hun vader oog vier maanden
moest blijven leven, wilden ze in
aanmerking komen voor de
volledige erfenis zonder 30.000 pond
successierechten. Als oplossing
wordt gevonden dat vader vier
maanden lang in de vrieskist wordt
opgeborgen, terwijl bezoek wordt
verteld dat hij met vakantie is. Na
vier maanden, als vader officieel is
overleden vindt een lijkschouwing
plaats. De dokter verbaast zich over
de verse aardbeien in de maag van
de dode. Dit wordt echter verklaard
door de vrieskist waarin alles goed
te bewaren is.
Kaarsen
Door „Nieuw Leven" werden de mo
gelijkheden van dit stuk goed benut.
Met kaasen en schaarse verlichting
werd een macabere sfeer gecreëerd.
Mary Jones werd gespeeld door Ria
Buisman-Boom. Ze speelde op overtui
gende wijze het doortastende zusje dat
het idee om vader in de vrieskist op te
bergen lanceert. Zij kreeg goed
Een dievegge op juwelendiefstal was het gegeven van de eenecter van Sint Jan". V./.n.r..
Keesom, Ineke van Vliet, Marianne Zegers en Gooitze Kedde.
De emoties zijn Iwan Wasiljewitsj ICor van Heerwaarden) teveel geworden. Hij wordt bij
kennis gebracht door Stephen Stapanowitsj (Bert Bruinen dochter Natalja (Gerdie Grabowski!
kijkt ongerust toe.
,,'t Amateurtje" in ..Zeg het met bloemen". V.l.n.r.: Ria van Egmond, Tineke Kooiman, Elrike
van Esschoten, Dirk Roeper, Kees Zoetelief en Aria Kager.
V.i.n.r.: Aafke Geense als Caroline Peters, Dick Rozeboom als Harry Peters, Erie Remmers
Kathie Kemp en Aris van Zeijlen als Paul Kemp in „Apn! Dawn".
