/U3END4
,,The Genius"
De eerste viool
Druktepiek bij Teso
Geslaagd
nsdag
De komst van honderden catama
rans, het mooie weer en de Dag van
de Duitse eenheid waren er oorzaak
van dat Teso vrijdag enorme auto-
drukte kreeg te verwerken. Nadat
het donderdag al vrij druk was ge
weest (twee extra reizen ten behoe
ve van verkeer dat vrijdag niet durf
de te komen in verband met vrees
voor staking) was er vrijdag al gauw
geen bijhouden meer aan. Tot één
uur 's nachts werd doorgevaren. De
wachttijden waren ouderwets"
lang, nl. tot zeven uur.
Dinsdag 21 juni
Van 19.00 tot 21.00 uur houdt de sport
vissersclub Texel aan het binnenwater bij
de Oorsprongweg een gastenwedstrijd.
Woensdag 22 juni
21 JUNI 1983
TEXELSE COURANT
PAGINA 9
intermezzo's spelen zij het uiteindelijk
klaar. Evenals in ,,My name is nobody"
(volgende week als woensdagwestern)
is Terence Hill weer uitstekend op dreef
en schreef Ennio Morricone weer een
grandioos stuk muziek. ,,The Genius" is
te zien als woensdagwestern.
,,Vind je het gek, paps... van Dick en
mij?"
,,Nee kind", zei Jaap nadenkend in
zijn hart innig blij om deze ogenblikken
van vertrouwen, ,,maar ik word me er
van bewust dat ik een ouwe vent wordt.
Mijn meisje Olga, waar ik zelf de poppe
tjes voor tekende, en die gaat straks het
huis uit..."
,,Nou, zover is het nog niet. En we
gaan niet naar Amerika."
,,Nee... maar het is toch een mijl
paal
Ze kwam opeens naar hem toe, ging
op de rand van zijn stoel zitten, sloeg
haar arm om hem heen.
Ik blijf toch altijd je dochter. Letter
lijk en figuurlijk."
Hij zweeg, knipte met zijn ogen.
,,Weet moeder er al iets van?"
,,Nee... misschien vermoedt ze iets.
Maar moeder had nu eenmaal haar hoop
op Tjeerd Beyma gevestigd. Dat wist
ik. Het is beslist een teleurstelling voor
haar. Enne... ik weet niet of ze Dick zo
erg mag."
,,Daar is ze nog niet aan toe, meis-
ke."
,,Nee, dat zegt u goed. Ze kent hem
nog niet. Maar hij kent haar wél. Dat
weet ze, en dat vindt ze niet prettig. Dat
geeft haar een onbehaaglijk gevoel."
,,Je bedoelt. hij heeft haar dóór? Je
wil toch niet zeggen dat je moeder leeft
voor de schijn?"
,,Nee, o nee. Daar is ze veel te...
daarvoor heeft ze te veel karakter. Maar
ze domineert erg graag, dat weet u
toch ook wel. En dat lukt haar niet bij
Dick."
,,Wel bij mij?"
Olga dacht na voor ze antwoordde.
,,De laatste tijd... veel minder."
Vroeger wel?"
,,0 ja, de grond was te koud waar
over ze liep."
,,Nu dan niet meer?" vroeg Jaap ge
schrokken.
,,Paps... met die boekenschrijverij
ben je een veel wijdere wereld bin
nengegaan. Vroeger draaide alles om
moeder. Nu kan dat niet meer. Mis
schien merkt ze dat ook wel."
Hij zuchtte.
,,Je moeder is voor mij nog precies
die ze vroeger was."
,,Maar u bent niet meer die u vroeger
was."
Toen zakte Sander naar beneden en
informeerde bij Olga of ze wel eens ge
hoord had dat er zoiets als koffie
bestond en dat een hardwerkende jon
geman enz. enz. Jaap nam zijn tijd
schrift weer op, maar lezen deed hij met.
Vriendschap
„Zaterdag gaan we naar Den Bosch",
vertelde Jaap aan tafel, „naar de ten
toonstelling van Koert Dijk."
„Is dat die vent die kilo's verf op zijn
doeken smeert?" informeerde Olga.
„Wie zijn we?" vroeg Sandra.
„We dat zijn Guust de Komnck en
Posse en ik. En we gaan met het karretje
van Erika van Wittem."
„Eén vrouw is drie mannen t'erg",
citeerde Sander.
„Als dat maar goed gaat", lachte
Yvonne.
„Nou Guust de Koninck er bij... en
dan in Den Bosch..."
„Brandewijn met suiker, zoete lieve
Gerritje", zette Olga in, maar Sandra zei
„Het is hier geen diner-chantant" en
Olga sloot haar mond met een klap en
een knipoog naar haar vader.
Wordt vervolgd
Eén van de weinige echte schadegevallen. Deze man werd in de drukte van de start aangevaren
door iemand die het niet klaar speelde voorrang te verlenen.
iveede overall werden P. J. Spijker en
Sterk met een Hobie 16, terwijl de
naars van vorig jaar, N. G. Cortlever
Ellermeijer als tweede binnenkwa
len overall derde werden.
et team Langeveld eindigde als
:e Texelaars, maar de hoogstge-
tste Texelaar was de met de Ameri-
tse crack C. Tucker meezeilende
0 Eilander. Zij werden negende met
Hobie 16. De prijzen worden echter
J aan de stuurman toegekend.
e zesde plaats overall was voor de
tralische professionele zeiler Brat
and met zijn maat RMWhitehead
team won de „Worrel 1000", een
strijd langs de Amerikaanse kust die
een afstand van 1000 mijl gaat. Dry-
verklaarde het rondje Texel niet erg
arte hebben gevonden. Wel was het
ïerste keer dat hij in een wedstrijd
dergelijke omvang meedeed. Het is
zo verwonderlijk dat Dryland het
Ije licht vond, wedstrijdleider Tony
Oeveren heeft ook aan de Worrel
meegedaan en vertelde hoe het er
die wedstrijd toegaat. Etappes van
1 twintig uur zijn met uitgesloten en
omt dus veel nachtzeilen op kaart en
ipas bij kijken. De wedstrijd neemt
eveer drie weken in beslag. De
ite keren werd hij overigens non-stop
dag uitgevaren.
29 klassen
i totaal waren 29 klassen ingeschre
ven. De snelste klasse bleek dit keer de
Tornado met de Supercat als tweede.
Dat is opvallend want volgens hun han
dicap zou het andersom moeten zijn. Bij
de eerste twintig plaatsen van het alge
meen klassement staan opvallend veel
Hobie's 16, maar dat is niet zo gek als
gedacht wordt want het gaat hier om de
grootste klasse (105 ingeschreven deel
nemers) gaat. De langzaamste Hobie 16
deed er evengoed nog zes uur en ruim
39 minuten over. Van de Tornado's de
den er 15 mee, waarvan er drie bij de
eerste 5 (I) zaten.
De kleinste klasse was de Spark-
klasse met twee inschrijvers. De West
duitser H. Stoy wist met 5 uur en ruim
24 minuten de klassetitel op zijn naam te
brengen.
Aan het eind van de avond reikte bur
gemeester J. Engelvaart de overall-prijs
uit die voor de winnaars door een vriend
in ontvangst werd genomen. Engelvaart
zei hierbij dat, hoewel hij kritisch was, er
niets op de organisatie en de veiligheid
viel aan te merken. ,,Het Rondje neemt
zo langzamerhand op Texel een niet weg
te denken plaats in", aldus de
burgervader.
IWonderland band mot zonnige klanken op het strand.
witte lijn is de startlijn. Linksboven is de lichtkogel van de start te zien. Ongeveer op het moment van opname hadden de eerste boten de
ilijn moeten passeren.
De Rabobank Texel houdt in De Linde
boom de jaarvergadering; 20.00 uur.
Donderdag 23 juni
De raadscommissie voor welzijnsbeleid
heeft in het raadhuis een openbare ver
gadering, aanvang 19.30 uur. Onder an
dere geeft de heer C. van Trigt een toe
lichting op de wijzigingen in de sociale
zekerheid.
De oud-texelaar Teunis Dogger slaag
de in Amsterdam voor het diploma leraar
Werktuigbouwkunde en mechanische
techniek.
Sergio Leone presenteert in de
woensdagwestern Terence Hill en Miou-
Miou in een film van Damiano Damiani
,,The Genius" (een genie, twee partners
en een uilskuiken) en zoals de titel al
suggereert gaat het hier om een komi
sche western. Indiananhater majoor Ca
bot heeft zich 300.000 dollar toegeëi
gend, hoewel dit geld bestemd was voor
de indianen. Joe Thanks (Terence Hill)
bedenkt een geniaal plan om dit geld in
zijn eigen zak te doen belanden. Hier
voor bedient hij zich van zijn vriend
vijand Bill, bijgenaamd Locomotief" en
hun gezamenlijke vriendinnetje Lucy
(Miou-Miou).
Via allerlei kronkelwegen en kolderieke
bliceerd pas als vaststaand kunnen
irden beschouwd.
fiet alle prijswinnaars bleken aanwe-
te zijn. Bijvoorbeeld het winnende
>pel was al weer op weg naar Kiel in
itsland om aan de pre-olympische
dstrijden van de Kieler Woche mee te
ïn. Hoewel de voorbereiding van
ijndam en De Haas op deze belangrij-
wedstrijden eronder zou leiden,
iloten de twee zeilers toch aan het
dje deel te nemen vanwege het bij-
idere karakter van de Texelse
dstrijdHetzelfde gold overigens voor
eveneens Tornado zeilende J. S.
sma en H. Bergsma die als derde bin-
ikwamen en die vijfde overall werden,
beide teams zijn direct na de
dstrijd met speciale voorrang door Te-
ïvergezet, zondagmorgen om elf uur
ion voor hen de eerste wedstrijd in
door L. van Schooten
,,Wat heeft die er nou mee te
maken!"
,,0 niks, ik zei het maar zo."
,,Olga en Dick, die maken samen
schik", rijmde Yvonne onnozel maar in
haar ogen dansten de lachlichtjes.
,,Jou krijg ik nog wel es", dreigde
Olga. Maar ze moest zelf lachen, want
wie kon er boos zijn op Yvonne?
Jij bemoeit je met allerlei zaken die
je niet aangaan", wees Jaap zijn jongste
dochter terecht. Probeer jij maar eens
meneer Baas te behagen,
,,0 die! Meisje van Santen zei hij, dat
lijkt nou weer naar niks. Of jij hebt zellef
zo zitten knoeien of het meisje waar
van je het overgeschreven hebt."
Praat ie echt zo?"
Hij heeft je in ieder geval door!"
meende Olga.
„Gaat die film nog door vader?",
gooide Sander het gesprek over een
zakelijker boeg.
„Ach jong, die geeft me grijze haren.
Ik hoorde laatst van een schrijver, die
dan ook een boek zag verfilmd. Hoe
vond u het? vroeg men. ,,'t Had wel iets
bekends", zei hij, „maar ik kan het niet
helemaal thuisbrengen Het is natuur
lijk een beste reclame want het is heel
vaak zo dat de mensen eerst de film zien
en dan het boek gaan lezen..."
„En dan voelen ze zich bekocht, want
het is een heel ander boek", lachte
Olga.
„In ieder geval, ik ben niet van plan
het onherkenbaar te laten verminken.
Maar ik heb aan Dick een goeie."
„Bemoeit die zich daar óók al mee?"
vroeg Sandra
„Kind, op zakengebied ben ik een
baby. Als ik Dick niet had gehad, dan
zouden ze me van het begin af in mijn
nek gekeken hebben."
„Geef jij Dick later de portemonnee
maar", adviseerde Yvonne haar zuster,
die zich oostindisch doof hield Jaap
grinnikte. Sandra kon het niet waar
deren, zelfs niet van Yvonne.
„En schiet het schilderij al op?" vroeg
Olga, opnieuw de steven wendend naar
een minder gevaarlijk onderwerp.
„Ik weet het niet, kind. Ik mag zelf
niet kijken voor het af is."
„U kunt toch wel eens stiekum
kijken?", zei Yvonne.
„Kind, het spieken zit mij niet zo in
het bloed als jou Eigenlijk verschrik
kelijk dat jij de dochter van een school
meester bent
„Komt ze nog es vader?"
„Misschien wel... misschien komt ze
het wel brengen als het af is."
„Ik zie d'r al sjouwen", lachte Sander
„met zo'n groot schilderij en heel de
gemeente achter d'r an
„Ze heeft een auto", wist Olga.
„Zouden we niet eens wat opschie
ten, er komt geen end aan de tafel en ik
moet vanavond naar de uitvoering van 't
Nut. Ga je mee Jaap?"
„Nou..." weifelde Jaap. De Nutsuit-
voeringen vermochten hem nooit zo erg
te boeien, en hij wou liever vanavond
eens rustig wat tijdschriften doorne
men.
„Mag ik mee, mams?" bedelde
Yvonne.
„Heb je je huiswerk af?"
„Bijna."
„Schiet dan op."
Boven op de slaapkamer keek Sandra
in de spiegel. Dit pakje stond haar goed,
wist ze. Ze tipte even aan een grijze lok.
Jaap ging niet mee, vroeger was er geen
twijfel aan, was hij trots op haar, ging hij
graag met haar mee. Mevrouw Van
Santen met haar man Langzamerhand
werden de bordjes verhangen, ging
Jaap een eigen richting uit, draaide het
niet meer alléén om haar. Misschien
moest zij zelf, zou ze meer moeten
richten haar aandacht op hém?
27. Onwillekeurig schokschouderde
ze. De tweede viool was een instrument
dat haar met lag...
„Zeg", vroeg Jaap aan zijn dochter
Olga, toen ze samen in de kamer zaten,
Sander veilig boven studerend, „wat
zat Yvonne toch te grappen over jou en
Dick?"
„Ach, het kind is zot", zei Olga glim
lachend. „U weet hoe ze is, die duvel."
„Geen praatjes zo raar", citeerde
Jaap veelbetekenend en hulde zich in
een wolk pijperook, „of er is wel wat
van waar."
„Nou ja", Olga wierp achteloos haar
boek op de grond, „we zitten nou toch
met z'n tweeen... Dick en ik, wij kunnen
erg goed met mekaar opschieten. Dat is
alles."
„Echt alles?"
„Nou... wat hém betreft niet. Hij is
nogal recht door zee... wat hem betreft
stuurden we vanavond nog de kaartjes
rond."
MeidJaap was nu toch even ge
schrokken. Hij had al wel eens gedacht
dat die twee het goed met elkaar kon
den vinden. Maar hij had Dick van
Herpen altijd als vriend en collega be
schouwd.... en nu... schoonzoon? Hij
lachte vermaakt bij de gedachte'
„Wat is daarom te lachen?", vroeg
Olga, meteen in de verdediging.
„Ik lach eigenlijk om mezelf, dat
zoiets nooit bij me opkwam. Maar hij is
toch veel ouder dan jij."
„Niet zo gek veel. En dat wordt ieder
jaar beter, zegt hij."
„Lijkt me rekenkundig niet juist."
„Nee, heb ik ook gezegd." Ze lachten
nu opeens allebei.
„En jij... hoe denk jij er over? Dat wil
zeggen als je me dat vertellen wilt.
Neem me niet kwalijk als ik me met jouw
zaken bemoei."
„Het zijn toch wel een beetje jouw
zaken ook, paps. Ik ben toch de oudste
dochter."
„Je bent een schat. En Dick v an
Herpen is een fijne vent Hoe meer ik
hem leer kennen, hoe meer ik dat ga
vinden."
„Moeder had geloof ik wel een beetje
op.... Tjeerdgehoopt, niet?"
„Ach, Tjeerd, blijft al zijn leven een
groot kind. Ik moet een man die me de
baas kan."
„Ik vind jou zelf nogal een baas."
„Ben ik ook, juist daarom. Ik lijk wel
zo zelfverzekerd, paps, maar ik ben lang
niet altijd zeker van mijn zaak. Ik zwam
er soms maar omheen met een hoop
poeha en dan begint Dick en die gaat er
niet met de notte bijl aan staan, maar
die dringt dan opeens tot het hart van de
kwestie door en als je van daaruit de
zaak gaat bekijken, nou... dan schaam
ik me soms over mijn gezwets."
„Noemt hij het zo?"
„Hij? Ik geloof dat hij me veel te
serieus neemt."
„Daar zou ik maar niet zo rouwig om
zijn. Andersom is erger
