Texelaars blikten terug
op reis naar Georgië
AGEND4
FILM
Bouw uitbreiding
Wagenmuseum begint
,Cat People
DE COCK EN
DE MOORD
IN SEANCE
i
ganger
Vaste data
Geslaagd
_Qaö
Inbraak in
vogelwachtershuisje
Rijverbod
Brommer uit verkeer
3>
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 15 NOVEMBER 19
APPIE BAANTJER VERTELT
Gezien vanaf de Langwaal zal de uitbreiding van het Wagenmuseum er zo uitzien. Links de bestaande woning die in stand zal worden gehouden en waarin W. Sweere woont. Direct daarnaast
de hoofdingang van het museum.
Deze week wordt de oude school
van De Waal gesloopt om ruimte te
maken voor de uitbreiding van het
Wagenmuseum. Op het vrijgekomen
terrein zal een eenvoudig gebouw
van 9.40 bij 27.50 meter verrijzen dat
in verbinding staat met het bestaan
de museumdeel. Door deze ruimte
winst kan de collectie van het mu
seum worden uitgebreid en zullen
nieuwe elementen kunnen worden
toegevoegd waardoor dit museum
een nog levendiger en informatiever
karakter krijgt.
Drijver Bouw B V zal de van gemeen
tewege gesubsidieerde bouw als „kas-
ko" uitvoeren, dus niet afgewerkt. Een
gedeelte van de nieuwbouw krijgt in de
kap een verdieping die als projectiezaal
tje kan dienen. Daaronder komt het sme
derijgedeelte van het museum. Hier zal
een ouderwetse smederij worden gere
construeerd. De smederij zal af en toe
echt worden gebruikt, onder andere bij
het beslaan van paarden op het tereintje
voor het museum aan de Langwaal. Het
komend seizoen zal de uitbreiding in ge
bruik genomen kunnen worden. De
plannen voor uitbreiding van het wagen
museum bestaan al jaren. Het eerste
ontwerp dateert van 1975.
De deelnemers aan de reis naar
Georgië hebben vrijdagavond ge-
noegelijk nagepraat tijdens een
drukbezochte reünie in hotel De Peli
kaan. Daar werd de 70 minuten du
rende videoreportage vertoond die
Gijs Oskam van de reis heeft ge
maakt. In aanmerking nemend dat
hij nooit eerder met video
apparatuur heeft gewerkt, was het
resultaat goed en er werd dan ook
door alle reizigers zichtbaar en hoor
baar van genoten. De firma Nauta
stelde voor dit doel het bandmate
riaal, de opgave- en de weergave-
apparatuur beschikbaar. De reporta
ge werd over twee beeldschermen
vertoond. Tal van mensen maakten
van de gelegenheid gebruik om ko-
piëen van de reportage te bestellen
zodat zij dit later thuis nog eens kun
nen afdraaien.
Namens het comité dat de reünie had
georganiseerd liet de heer C. R Alkema
aan het begin van de avond weten dat
enkele deelnemers die zich voor de orga
nisatie van de reis bijzonder hebben in
gespannen in de bloemetjes moesten
worden gezet. Het waren de echtparen
Engelvaart, Oskam en De Graaf. Als blijk
van erkentelijkheid kreeg elk paar bloe
men, een boekwerk over de Sovjet Unie
en een speciaal voor deze gelegenheid
vervaardigd wandbord. Dit wandbord
met een herinneringstekst en een afbeel
ding van moeder Georgië" was ont
worpen en vervaardigd door atelier G.
Dijkstra uit Oosterend.
Mevrouw Broere-Risseeuw vroeg het
woord en vertelde dat niet iedereen op
Texel begrip heeft voor de reis die de
Texelaars naar Georgië hebben gemaakt.
Dit zou een miskenning zijn van het leed
dat in de Russenoorlog onder de burgerij
is aangericht. Mevrouw Broere bena
drukte dat de Texelse slachtoffers beslist
niet zijn vergeten. ,,Maar de Duitsers
zijn hier al lang weer welkom, zouden wij
dan niet naar Georgië mogen gaan?"
Sluitende rekening
Burgemeester Engelvaart gaf namens
de wegens ziekte verhinderde Gijs Os
kam een overzicht van de besteding van
de /3090,— die door de reizigers bijeen is
gebracht voor geschenken. Hoewel nog
niet alles is betaald, ziet het er naar uit
dat de rekening sluitend wordt. De ge
schenken voor de gidsen moeten nog
worden bezorgd. Dat zal gebeuren door
voetballers van Sparta. Engelvaart ont
kende niet dat er tijdens de reis wel eens
iets is misgegaan maar was over het ge
heel toch heel tevreden. ,,Het grote aan
tal mensen in aanmerking nemende, is
het eigenlijk erg goed gegaan. Ik ben
dankbaar voor de soepelheid die de hele
ploeg aan de dag heeft gelegd."
Zoals bekend ging er op de thuisreis iets
mis. In Oost-Berlijn bleek bij het over
stappen dat in het toestel te weinig
plaatsen waren zodat 25 mensen
moesten achterblijven en later met een
ander toestel naar Amsterdam gingen.
Uiteindelijk kwamen ze met een politie-
boot op Texel aan. Het reisbureau zal de
kosten die deze groep reizigers heeft ge
maakt vergoeden. Verder is de klacht die
de burgemeester over de gang van za
ken heeft ingediend, hoog opgenomen.
De directeur van de Nederlandse verte
genwoordiging van Interflug komt één
dezer dagen naar Texel om er over te
praten. Volgens de eerste verklaring zou
de oorzaak zitten in het niet op elkaar af
gestemd zijn van oosterse en westerse
computers...
Privé
Het contact Texel-Georgië blijft een
privé-aangelegenheid waarmee de ge
meente Texel officieel niets van doen
heeft. Met het comité dat streeft naar
een tegenbezoek van Georgiërs zal het
gemeentebestuur zich dan ook niet be
moeien. Men staat er welwillend tegen
over maar wil geen motor zijn.
Flauwekul
De burgemeester nam stelling tégen
publicaties over de reis in sommige kran
ten. Er is nogal wat flauwekul geschre
ven, waar Engelvaart zich niet druk over
wilde maken, met uitzondering van de
bewering dat hij zou hebben gezegd dat
het maar eens over moest zijn met het
tweede wereldoorloggedoe". Mensen
die in de aprildagen van 1945 verschrik
kelijke dingen hebben meegemaakt,
hebben zich die uitlating aangetrokken.
Engelvaart zei dat hij nooit zoiets heeft
gezegd en volledig begrip heeft voor de
gevoelens van de nabestaanden. Kwalijk
vond Engelvaart het dat hij enkele ano
nieme brieven met verwijten over de Ge-
orgiëreis heeft ontvangen Gelukkig
stonden daar veel meer brieven tegeno
ver, afkomstig uit meerdere plaatsen in
het land, waarin het initiatief om door
het uitwisselen van mensen de vrede te
bevorderen, werd toegejuicht. De Geor-
giëgangers hadden het de rest van de
avond druk met bijpraten, het bestellen
van eikaars foto's en het bekijken van el-
kaars dia's.
Het Wagenmuseum kreeg er vorige week een mooi stuk voor de collectie bij. Het was een ar
restee die meer dan 70 jaar oud moet zijn en als geschenk werd ontvangen van de familie Keij-
ser De slee was oorspronkelijk eigendom van de heer C. Keijser Hzn en was de laatste jaren
opgeslagen in een schuur van wijlen Herman Keijser bij de ..Vermaning" in Den Burg. De fami
lie heeft blijkbaar goed op de slee gepast want er mankeerde vrijwel niets aan; zelfs de hout
worm had nog nauwelijks toegeslagen. Dat neemt niet weg dat een omvangrijke opknapbeurt
nodig is om de slee weer in oude luister te herstellen. De ar valt vooral op door het fraaie schil
derwerk met plaatjes die aan bijbelse voorstellingen doen denken.
Dinsdag 15 november
De raadscommissie voor ruimtelijk en
huisvestingsbeleid heeft in het raadhuis
een openbare vergadering. De agenda
vermeldt onder meer: bespreking van
het bestemmingsplan voor de Wadden
zee, hoorzitting in verband met het be
zwaar van de werkgroep Landschaps-
zorg tegen de bouw van dienstwoningen
op de campings De Bol de Dennenoord,
de brief van de VVD-fractie inzake de be
gripsomschrijving .agrarische bedrij
ven" en een uitwerkingsvoorstel inzake
de goedkope viervaartenkaart voor Texe
laars. Aanvang 19.30 uur.
De Hervormde zusterkring van Oude-
schild houdt van 14.00 tot 19.00 uur ver
koping van handwerken in de Hervorm
de kerkekamer te Oudeschild.
Woensdag 16 november
De Texelse brandweer herdenkt het
200-jarig bestaan. Receptie voor de bur
gerij in het raadhuis om 17.00 uur.
Donderdag 17 november
Vanaf ongeveer 16.00 uur signeert Jan
Wolkers in ,,Het Open Boek" zijn
nieuwste boek .Gifsla."
Iedere woensdagavond houdt de
Volksdansvereniging Texel een volksdan
savond in De Wielewaal in De Waal,
aanvang 20.15 uur. Nieuwe leden zijn
welkom. Informatie via telefoon
02220-3565.
De Texelse AA-groep (Anonieme Al
coholisten) komt elke dinsdagavond van
20.00-22.00 uur bijeen in ,,De Schakel"
bij de Hervormde kerk in Den Burg.
leder met alcoholproblemen is vrijblij
vend welkom voor een of meerdere
gespreksbijeenkomsten.
De Openbare Bibliotheek aan de Drij
verstraat in Den Burg is (behoudens
feestdagen en andere bijzondere gele
genheden) geopend op de volgende
tijden: maandag 10.00 tot 12.00 uur;
dinsdag 14.30 tot 17.00 uur en 19.00 tot
21.00 uur; woensdag 14.30 tot 17.00
uur; donderdag gesloten; vrijdag 14.30
De club Texelkoers speelt elke dinsdag
middag koersbal van 1.30 tot 3.30 uur
voor mensen, die al langer lid zijn
Nieuwe leden zijn welkom van 3.30 tot
5 30 uur. Gespeeld wordt in de Hollebol
aan de Burgwal te Den Burg,
Iedere eerste zaterdag van de maand
(tot en met september) draait tussen
14.00 en 17.00 uur de molen van Het
Noorden. In die tijd kan de molen onder
leiding van een vrijwillige molenaar van
binnen en van buiten gratis worden
bezichtigd.
De dam- en schaakclub En Passant
komt elke dinsdagavond, aanvang 20.00
uur bijeen in hotel De Lindeboom.
Cat People is een reproduktie van een
horror verhaal uit 1942, aangepast aan
deze tijd. Regie: Paul Schrader.
In lang vervlogen dagen, toen de
mensheid nog gebukt door het leven
ging en magie een hoofdrol speelde, wa
ren offers de aangewezen manier om de
natuurgoden tevreden te stellen. In die
tijd leefde er een volk dat regelmatig
stamleden als maaltijd aan de aanbeden
zwarte luipaard aanboden. Dat gebruik
ging verloren, maar op gezette tijden
worden er nog uiteengereten overblijfse
len van menselijke slachtoffers gevon
den, die er op wijzen dat er ook nu nog
luipaardmensen rondwaren. De bloedige
lijn die vanuit het verleden naar het he
den voert, vormt het uitgangspunt van
Cat People Nastasja Kinski ontkomt ook
niet aan haar noodlot. Zij bezit menselij
ke maar ook roofdier eigenschappen.
Behalve een griezelstory is Cat People
ook een geschiedenis van een onvervul
de liefde, waarin het de gevoelige
Nastasje onmogelijk is een normale rela
tie aan te gaan met de man waarvan ze
houdt. De enige mogelijkheid op verlos
sing een incest-relatie met haar broer
(demonisch gestalte gegeven door Mal
colm McDowell) wordt door eigen
onwetendheid en afweer teniet gedaan.
Verzet tegenhet onvermijdelijke is zin
loos. Donderdag in Filmganger, 20.00
uur.
Lieke Bakker slaagde te Alkmaar aan
de school voor VHBO (vooropleiding ho
ger beroepsonderwijs) voor het
einddiploma.
Donderdag bleek dat in het vogel
wachtershuisje van Staatsbosbeheer in
de Eierlandse duinen was ingebroken.
De dader had een deur geforceerd en
een radiocassetterecorder met bandjes
meegenomen, evenals enige gereed
schappen. De waarde beloopt enkele
honderden guldens.
Tijdens de nachtsurveillance van vrij
dag op zaterdag hield de politie in het
centrum van Den Burg een 19-jarige
Texelse automobilist aan die teveel had
gedronken. Hij kreeg een rijverbod van
acht uur.
Zondag hield de politie op de Mokweg
bij Den Hoorn een 14-jarige jongen aan
die op een bromfiets reed die tal van ge
breken vertoonde. Trappers en gele plaat
ontbraken en cilinder en uitlaat deugden
niet. De brommer werd voor technisch
onderzoek uit het verkeer genomen.
Ze voelde hoe het kruis door de anderen
werd opgenomen. Het schoof in hun
handen heen en weer. Ze wist, dat de
pen in het midden over het bord met het
alfabet bewoog. Ze trachtte het kruis te
sturen, zoals ze gewoon was te doen.
Het lukte niet. Ze voelde hoe een kracht
sterker dan zij de leiding had
overgenomen.
,,S", lispelde Christine naast haar,
,,J", ,(A", en nog eens ,,A", dan een
,,N". De stem van Christine weifelde
even. ,,De oproep is voor Sjaan." Er viel
een stilte. Drukkend. Bijna tastbaar.
,,Wie is Sjaan?"
Niemand uit de kring antwoordde.
Christine hijgde. ,,Wie is Sjaan?" her
haalde ze.
Het bleef angstig stil en het kruis begon
weer over het alfabet te dansen.
,,S", lispelde Christine, ,,S", ,,T",
,,E", ,,R", ,,F", ,,T".
Jennifer Jordan hoorde hoe de adem
van haar vriendin stokte.
Sjaan sterft", riep ze geschrokken.
Ze grinnikte vreugdeloos, als kon ze het
niet vatten. ,,Dat is het... dat is het be
richt... Sjaan sterft."
Jennifer Jordan liet het kruis uit haar
handen vallen. Ze greep naar haar oren
en gilde: ,,Stop". Het klamme zweet pa
relde op haar voorhoofd. „Stop. er is
een kwade geest in ons midden." Ze
zwaaide met haar armen, wild, onbe
heerst. ,,Jaag haar weg. Snel. Doe het
licht aan... jaag haar weg."
Harry Donkervliet kwam verschrikt uit
de keuken hollen. Het licht floepte aan.
Niemand sprak een woord. Niemand be
woog. Ze keken elkaar verbijsterd aan.
Het duurde minuten. Lange minuten.
Toen liet Jennifer Jordan zich weer op
haar stoel vallen. De stemmen kwamen
los en Christine wenkte om de koffie.
De vreemde gebeurtenissen in de sean
ce hielden allen nog in de ban. Maar al
lengs werd men losser, minder bedrukt.
Men vroeg zich openlijk af wat het
vreemde bericht betekende, voor wie
het bestemd was.
Plotseling greep Zwarte Sofie naar haar
keel. Haar gezicht zwol op, rood, wan
staltig. Haar ogen werden groot, puilden
bijna uit de kassen, Toen gleed ze opzij
en plofte op het Berbertapijt.
Harry Donkervliet schoot toe en boog
zich over haar heen. Toen hij weer over
eind kwam, leek hij verstard.
,,Sofie", sprak hij hees, „Sofie is
dood."
De al wat gammele politievolkswagen
werd geparkeerd aan de wallekant tus
sen de bomen. Rechercheur De Cock
van het bekende politiebureau aan de
Amsterdamse Warmoesstraat stapte uit.
Hij keek omhoog langs een fraaie Oud
hollandse grachtengevel. Vledder sloot
de wagen af en kwam naast hem staan.
,,ls het hier?" vroeg De Cock.
Vledder tastte in het borstzakje van zijn
colbert en plukte er een notitie uit.
„Exact, nummer dertien."
Ze staken de rijbaan over en bestegen de
blauwstenen stoep. De zware buiten
deur stond op een kier. Ze duwden haar
verder open. Via een ruime, met marmer
beklede hal bereikten ze een hardhouten
trap. De Cock hees zijn negentig kilo
moeizaam omhoog. Vledder volgde met
lichte tred.
Op het portaal, boven aan de trap, stond
Harry Donkervliet.
„U bent van de recherche?"
De grijze speurder schonk hem zijn be
minnelijkste glimlach
„De Cock", sprak hij plechtig, „om u
te dienen." Hij wees achter zich. „En
dat is Vledder, mijn onvolprezen hulp."
Harry Donkervliet gebaarde wat zenuw
achtig voor zich uit.
„Ze ligt in de voorkamer", slikte hij.
„Op het tapijt. Op uw verzoek hebben
wij aan de situatie niets veranderd. Ze
ligt er nog net zo. Dood. Vermoord, den
ken wij, door een geest."
De Cock keek verrast naar hem op.
„Door een geest?" vroeg hij
ongelovig.
„Ja."
„Wat voor een geest?"
Harry Donkervliet reageerde wat
weifelend.
„De geest van een gestorvene. Ze
manifesteerde zich tijdens de seance."
De Cock snoof hoorbaar. „Gestorvenen
zijn in de hemel of in de hel", sprak hij
kriegel. „En uit beide windstreken heb ik
nog nooit een moordenaar zien komen."
Vledder keek hem van terzijde aan.
„Ik heb je dat meer horen zeggen."
„Dat kan best. Maar ik neem er geen
woord van terug."
Harry Donkervliet liep voor de recher
cheurs uit. Aan het einde van de gang
opende hij de deur naar een laag, intiem
vertrek, gesteund door zware balken aan
de zoldering.
Aan het einde van het vertrek, bij drie
smalle ramen, stonden vrouwen, ner
veus, angstig, in groepjes bijeen. Hun
fluistergesprekken verstomden toen de
rechercheurs binnenkwamen.
De Cock liet zijn blikken door het vertrek
dwalen. De kamer was, naar zijn gevoel,
smaakvol gemeubileerd. Aan de w
den, links en rechts, ontdekte hij schil<
rijen van de Franse impressionisten
noir, Monet, Toulouse-Lautrec, schild
voor wi hij al jaren een diepe bewon )l
ring koesterde.
In het midden van het vertrek nam
grote ronde eiken tafel, omringd
stoelen met hoge rugleuningen,
centrale plaats in. Hij telde er neg
Slechts een van de hoge stoelen was r
zet. Stil, met haar handen voor zich
tafel, zat een blonde rijzige vrouw,
huid in een glimmend zwarte toga. L&<
van haar stond een stoel wat schi
Naast die stoel, op het Berbertapijt,
het lichaam van een vrouw, op haar
de benen iets gespreid, het gezicht
stard, de grijsgroene ogen
opengesperd.
De Cock nam alles nauwekeurig in
op. Geen detail, hoe gering ook, ontg
hem. Hij had voor dergelijke situa
een bijna fotografisch geheugen. Ja
kon hij zich zo'n beeld nog exact he
neren, gefixeerd in zijn geheugen.
Hij liep naar de vrouw toe en knielde
haar neer. Ze was dood. Zonder twiju
De zware make-up op haar gezicht
de grauwe sluier niet verbergen. Hij
keek de ogen. Ze waren groot, bol er
pupillen waren duidelijk verwijd. Hij
zijn blik nog eens over de gelaatstrek
glijden. Ze was niet zo jong meer.
schatte haar op midden in de veer
Misschien nog wel ouder. Het haar,
moedelijk reeds grijs, was diepzwart
verfd. Het stak fel af tegen het wit
het Berbertapijt. Haar kleding
geen sporen van een worsteling
donkerblauwe mantelpakje was
tweed, waaronder een paars-roze bic
met sierlijke volanten. Het zag er gr
gen uit. Alleen de blouse was iets t<
vool. Hij bezag haar hals. Er waren
uiterlijke tekenen van geweld. Hij u
zich juist oprichten, toen hij in het p<
roze van een van de volanten op de b
een klein vlekje ontdekte. Het was b
en had een onregelmatige vorm, also
het drinken was gemorst.
Vledder kwam achter hem staan.
„Is ze vermoord?"
De Cock legde een hand steunend o
eigen tafel en drukte zich omhoog,
stand van de pupillen wijkt af", wees
„Sterk verwijd. Ik denk aan psycho
leptica stumulantia."
„Aan wat."
De Cock onderdrukte een lach
„Een stimulerend middel, bijv
beeld pervitine, scopolamine
cocaïne."
„Dat is toch met dodelijk?"
De Cock schudde het hoofd. „Nie
reet. Ik denk, dat het is gebruikt in c
binatie met iets anders."
„Een zwaar vergif?"
De Cock knikte traag.
„Mogelijk. Sommige combmj
doen het vergif sneller werken. We n
ten het maar eens aan doctorandus
kes (befaamd politiedeskundige) vrai
Misschien kent hij voorbeelden ui
praktijk."
„U vergist u."
Het klonk scherp, bestraffend
geesten hebben geen vergif nodig v
neer zij in hun toorn een aards w
hebben verdoemd."
De Cock keek in de blinde ogen vai
vrouw in de toga.
„Was zij verdoemd?' vroeg
verwonderd.
Ze knikte heftig.
„Het was haar eigen schuld. Zv.
Sophie kwam steeds te laat op de
ces. Het was de geesten niet welgt
lig. Dat is nu wel duidelijk.
De Cock fronste zijn wenkbrauwen
„U bedoelt....?"
Uit een groepje bij de ramen snelde
vrouw toe.
„Dit is Jennifer Jordan", sprak ze
haast. „Ons medium. Ze is blind
De vrouw in de toga trok haar m
strak.
„Dat ziet de man ook wel, Christi J.
sprak ze berispend. „Daar beho( [c
waarachtig geen rechercheur vor
zijn. Bovendien zit ik hier niet
ooggetuige."
De Cock kon een glimlach
onderdrukken.
„U bent Christine?" vroeg
vriendelijk.
De vrouw maakte een lichte buigin
„Christine van der Waal. Ik ben vi
din en in sommige gevallen ook de
zorgster van Jennifer. We wonen saJ
in dit huis."
„En de jongeman die ons binnefi
Ze glimlachte.
„Dat is onze Harry... Harry Dor
vliet. Een neef van Jennifer. De e
zoon van haar gestorven zuster,
woont hier ook. Soms. Wanneer ai
reuze aangelegenheden hem niet
opeisen."
Jennifer Jordan reageerde scherp.
„Zijn privéleven gaat jou niets ai JP
Christine van der Waal wierp haar hf6'
in de nek.
„Sprak ik een onwaarheid?
De Cock beluisterde de toon. Er wasvc
4 In
(Wordt vervfl in
)i
da
f4
«I
ca
da1
