VTM Het vergaan van Galjootschip „HARLINGEN" ter walvisch vangst in Straat Davids te 's morgens 5 uren op 23 Augustus 1826 Green-Zwart Groen Groen? door Kommandeur K. HOEKSTRA van Texel Bingo voor ouderen Vreemd geld Grondruil Van de Wetering onder voorwaarden akkoord PAGINA 2 TEXELSE COURANT VRIJDAG 11 JANUARI 1985 VI De reactie (zie vorige krant) die het actiecomité „Nationaal Landschap Néé" heeft gegeven op het groen zwart-commentaar in de krant van 4 januari illustreert precies wat wij in dat commentaar hebben willen zeggen: mensen die weigeren op dezelfde wijze te spreken als het actiecomité worden belachelijk gemaakt of voorgesteld als bedreigers van het welzijn. Er worden tegenstellingen gesuggereerd die er niet of nauwelijks zijn waarbij demago gisch te werk wordt gegaan. Met het gevolg dat veel „tegenstanders" van het nationaal landschap niet worden gedreven door nuchtere zakelijke argu menten maar door pure angst. Angst om voor gek of gevaarlijk te worden versleten. Dit noemden wij chantage- politiek, waarvan ook het comité in haar reactie enkele staaltjes ten beste geeft: woorden worden uit hun ver band gerukt, er wordt verkeerd geci teerd en de in het commentaar ver tolkte mening wordt a/s dronke manspraat na het jaarwisse/ingsfeest beschouwd. In het jaar waarin Neder land voor de veertigste keer de bevrij ding herdenkt, zou wat meer respect voor een andermans mening op zijn plaats zijn, vooral op het gemoedelijke Texel dat zo trots is op zijn tolerantie jegens andersdenkenden. En helemaal in dit geval, waar de meningen lang niet zo ver uit elkaar liggen a/s telkens wordt gesuggereerd. Er is geen sprake van vóór- en tegenstanders van een landschapspark. Vrij algemeen staan de Texelaars daar kritisch tegenover, waarschijnlijk terecht. Een gemeente raad moet echter precies weten wat de gevolgen zijn (niet alleen voor de boeren) als zij volhardt in bot afwijzen. Die gevolgen weet die gemeenteraad niet, weten de boeren niet en wij we ten ze ook niet. Niet een actiecomité, maar het gemeentebestuur, dus de ge kozen raad, moet zorgen dat de infor matie op tafel komt, zodat op grond van afwegen een beslissing kan wor den genomen. Blijft die informetie uit, of is die informatie verontrustend of te vaag, dan is het nog vroeg genoeg om in actie te komen. Waarom een „buitenraadse" actie van een gedeelte lijk uit niet-raadsleden bestaande en daarom niet representatieve groepe ring, als niet eerst de voor de hand liggende weg wordt bewandeldHet indienen van een motie in de raad bij voorbeeld, waarin van B en W wordt geeist dat onmiddellijk wordt nage gaan in hoeverre de kaarten thans an ders liggen dan enkele jaren geleden. Is het niet merkwaardig dat dit nog niet is gebeurd? Het rijk heeft er blijk baar geld voor over om op Texel be paalde landschappelijke en natuurlijke waarden in stand te houden. Als dat t kan zonder dat er niet- gecompenseerde belemmeringen voor de boeren tegenover staan, waarom zou je daar dan niet over mogen pra ten? Of is de sfeer al zodanig vergif tigd dat we dat niet meer willen uit pure angst, dat we ons oordeel moe ten herzien en dan voor slap of toe geeflijk worden versleten? Ons com mentaar was niets anders dan een pleidooi om deze kwestie wat slimmer en zakelijker (ja, commerciëler!) te be naderen in het belang van de boeren zelf, maar vooral in het belang van de enorm veel grotere groep beoefenaars van andere beroepen op Texel en de daarmee samenhangende werkgele genheid. Wat is er zo „groen" aan dat standpunt? Verder willen we wijzen op enige „slordigheden" die het comité heeft begaan bij het citeren van ons com mentaar. We schreven niet dat een raadslid slechts het algemeen belang mag dienen. Natuurlijk niet, een raadslid mag best de gevoelens van zijn achterban vertolken maar hij mag daarbij het algemeen belang niet uit het oog verliezen. Wie goed heeft ge lezen, kan het niet anders hebben be grepen. Er stond ook niet dat raadsle den op persoonlijke titel niets mogen doen. Dat mogen ze best; wij vinden echter (dat is een mening) dat het in dit geval overbodig, onverstandig en zelfs bespottelijk is om als raadslid in een comité te gaan zitten om daar za ken te behartigen die in gewoon ge- meenteraadsverband behartigd moeten worden. Het zou anders liggen als die gemeenteraadsleden in raadsverband de gelegenheid niet zouden hebben om zich te uiten zoals zij nu doen. Onze lezers weten inmiddels dat zij die gelegenheid wél krijgen, tot vervelens toe zelfs. In tegenstelling tot wat het comité suggereert wensen wij niet te bepalen wanneer een actiecomité zich aan dient. Natuurlijk niet. Actiecomité's zijn prima want ze kunnen de plaatse lijke bestuurderen wakker houden. We vinden alleen dat raadsleden beter niet in zo'n actiecomité kunnen gaan zitten om de genoemde redenen. Maar ook omdat dit alleen mogelijk is bij een enorme bestuursmoed, die door prak tisch geen der thans zittende raadsle den wordt opgebracht. Want het zou mogelijk moeten zijn dat het in het co mité zitting hebbende raadslid in de gemeenteraad, al afwegende, tot een andere mening komt dan het comité. Vergeet het maar, dat gebeurt niet. Zo'n raadslid heeft zich, door over haast in een dergelijk comité zitting te nemen, bij voorbaat vastgelegd en heeft zich daarbij belemmerd in het goed besturen. Heel onverstandig, al is het slim bekeken van de harde jon gens die alleen maar „teuge" willen horen want ze hebben zich bij voor baat verzekerd van de steun van drie raadsleden. Het meest vreemd is de klacht van het comité ter verklaring van hun actie: noch de gemeente noch iemand an ders heeft gereageerd op de regerings beslissing! De drie raadsleden steken hier waar schijnlijk zonder het zelf te beseffen de hand in eigen boezem. Ze hadden zelf als raadslid onmiddellijk in actie moe ten komen in plaats van zich belache lijk te maken door in zo'n comité te gaan zitten. Kwaadaardig is de opmerking van het comité dat wij beweerd zouden heb ben dat het bij een landschapspark al leen zou gaan om tuunwa/len en scha penboeten. Dat stond er niet. Er stond: als de aanwijzing tot nationaal landschap, etc. Wij weten dat namelijk ook niet, al is het door regeringsamb tenaren wel eens gezegd. Wat wij ook niet weten het comité blijkbaar wel is dat afwijzing op on derdelen van de op natuur- en land schapsbescherming gerichte nota's niet mogelijk is. Dat zat pas zeker wor den als het gemeentebestuur in over leg treedt en daarbij geen genoegen neemt met vage verhalen. De uiteinde lijke beslissing moet immers nog geno men worden, zodat er mogelijkheden moeten zijn tot bijstelling van de plan nen. Welke „andere plannen" komen aan bod bij totale afwijzing? Niemand die het weet. De term chantagepolitiek slaat niet op het collegeprogramma, maar op de agressieve houding van de mensen die het blijkbaar niet kunnen verdragen dat op Texel niet iedereen over dit onderwerp precies hetzelfde denkt. Wie zegt wat hij echt denkt, „praat voor zijn beurt". Wanneer zijn zij dan wé! aan de beurt in dit land waar vrijheid van meningsuiting heerst? De reactie van het comité besluit met een onthutsende toekomstvisie wat betreft de toeristische ontwikke lingsmogelijkheden op Texel. Inder daad, a/s er niet snel wat gebeurt om Texel buiten de zomer aantrekkelijker te maken, missen we de boot en daar bij de mogelijkheid om echt iets aan werkgelegenheid te doen. Het tegen houden van het landschapspark kan die economische ramp niet keren, mis schien zelfs verergeren. Als men zich over de toeristische ontwikkeling even druk zou maken a/s over de groene nota's zou al veel zijn gewonnen. Dat na jaren discussie op het eiland de meningen over de groene nota's duide lijk zijn uitgekristalliseerd, zoals het co mité beweert, is niet waar. Dat blijkt onder andere uit de stellingname van de voorzitter van de Hollandse Maat schappij van Landbouw en nog meer uit de adhesie die hij kreeg, niet uit kringen van natuurbeschermers maar van onverdachte (niet-groene) boeren. Kenmerkend voor de treurige situatie is dat de meeste van die mensen dat gevoel niet in het openbaar durven uitspreken. Donderdag 10 januari De raadscommissie voor welzijnsbeleid komt om 19.30 uur in het raadhuis in openbare vergadering bijeen. Onder andere wordt gesproken over de ver bouwing van diverse scholen in ver band met de integratie van kleuter- en lager onderwijs. De werkgroep stamboomonderzoek van de Historische Vereniging komt om 20.00 uur bijeen in de Thijsseschool. Vrijdag 11 januari De honk- en softbalvereniging heeft jaarvergadering in De Schakel; 20.00 Dinsdag 22 januari wordt weer een bingomiddag voor ouderen gehouden in De Buureton in de Molenstraat om 14.00 uur. De middag duurt tot 17.00 uur. Kaarten a 71,50 zijn verkrijgbaar maandagmiddag 14 januari om 14.30 uur, ook in De Buureton. Westduitse marken Belgische franken Franse franken Zweedse kronen Zwitserse franken Deense kronen Amerikaanse dollars Engelse ponden Oostenrijkse schilling Italiaanse lires Spaanse peseta's f110.75 100 f 35,50 100 f 37,75 7133,25 00 00 10.000 blijf fit... blijf fietsen! Den 23 October, 's morgens de wind Noordelijk goed weer ontvingen wij de gevraagde provisie, kunnende tevens bemerken dat men ons liever zag ver trekken, dan daar overwinteren, en niet zonder reden, bij een zo geringen vooraad van leeftogt. Ik gaf den men een bewijs van het geheel met intrek king van dat van 21 October. Het ge heel bestond nu in 270 pond hard rog gebrood, 5 schepels gort, 5 schepels erwten alsmede 4 vlesschen koren- brandwijn, die om den wille van ons, zoo aan zijn als ons volk waren uitgeschonken. Nu gereed om te vertrekken, moesten wij daar weder twee man laten, die de voeten zoodanig bevroren hadden dat zij gaan noch staan konden, zijne de oppertimmerman Nis Broersma van Haringen en onze koksmaar Jacob Karsman van Texel. Het afscheid van hun was weder treffend, daar het zeer goede menschen waren, en zij bitter schreiden en ontroerden nu wij hen moesten verlaten; velen hompelden naar de sloepen en konden er be zwaarlijk inkomen. Ten 10 uren met mooi weer en wind, doch dik van sneeuw, vertrokken wij, doch niet zeer vrolijk. Wij zeilden en roeijden zooveelk wij konden. Des avonds vonden wij baai-ijs in een groote bogt onder land, doch moesten terug en kwamen we der in het water, gingen toen verder van land af, zoo veel zuid over als wij konden, zonder een plaats te vinden daar wij de sloepen konden ophalen, zoo dat wij genoodzaakt waren door te roeijen, onder een zeer verstopte lucht. Middernacht de wind aanhalen de zeilden wij met snelle voortgang om de zuid, onder land langs. Tegen de dageraad hadden wij vreeselijk hol water, zoo dat wij veel water overna men en onophoudelijk moesten pom pen. Wij streken onze zeiltjes, kregen kort daarop stormweer, zagen een hoogen klip die vreeselijk steil was, gingen vlak voor de zee af naar deze toe, op hoop dat wij er omheen kon den komen, doch stelden ons niets anders voor dan te moeten verdrinken, onze andere sloepen verloren wij uit het oog, kregen veel water over, daar de zee ons geweldig slingerde en soms over de sloepen heen liep. Wij waren toen digt onder het land en konden om genoemde steile hoek heen ko men, dat ons geluk was, wij hadden het geen kwartiersuur meer uitgehou den. Wij hadden hier slecht water, roeiden onder den opper van het land voort, doch zagen onze sloepen niet, dat ons zeer ongerust maakte. Den 24 October, 's morgens de wind oost, met stormweer en sterke koude, zagen wij onze sloepen vooruit. Met blijdschap roeiden wij naar hen toe en zij waren niet minder verblijd ons we der te vinden, doordien zij ons, gelijk wij hen, verloren achten. Wij roeiden nu gezamenlijk naar een groote vlakte, met het oogmerkt om er de slopen op te halen en wat te eten, hopende daar water te vinden, eens lustig te drinken en dan daar wat te slapen, doch de koude verhinderde zulks. Wij liepen zoo hard wij konden om warm te wor den en vetrokken weder. Wij waren al len nat, doch niet doornat, omdat het water dat wij op ons kregen terstond ijs was* zoodat wij allen vertind sche nen te sijn, voor den middag de wind afnemende. Na de middag mooi weer van wind maar dik van sneeuw, zagen tegen den avond een groote vlakte op de Noordzijde van stukkende Jacobs- bogt, waarop wij vele renbdieren of reeën zagen, wij haalden onze sloepen op, waren toe dood af en aten een stuk brood met boter. Tot onze vreug de vonden wij hier goed drinkbaar wa ter. Wij maakten de sloepen droog en schoon zoo goed wij konden, om er in te slapen, of liever in weg te kruipen voor de koude, dekte ons met door natte klederen en dekens en bragten een kommervolle nacht door. Uit ver moeienis vielen wij in slaap en werden straks daarna weder door geweldige kramptrekking en pijn wakker, maakten dan allerleije bewegingen om warm te worden. Den 25 October, 's morgens de wind Z.O. met goed weer doch dik van sneeuw, aten wij een stukje brood en dronken een koud water, loopende om in de warmte te komen en maakten ons gereed om te vertrekken, onder des viel onze speksnijder van zich zei ven, doch wij kregen hem met koud water bij. Hij had mede de vorst in handen en voeten, wij hielpen hem in de sloepen en gingen op reis, al onder land langs, Stukkende Jacobsbocjt in. hopende het onbekende eiland te krij gen, doch daar wij moesten roeijen en niet konden zeilen, vorderde het wei nig. Voor den midag zagen wij een Beer op een hooge klip in de sneeuw loopen, zeker 600 voet boven de op pervlakte van het water, tegen den middag mooi zonneschijn weer en niet zoo koud, dat ons zeer aangenaam was. Des middags geobserveerde breedte 71 gr. 25 min. Na den middag roeiden wij voort, doch tegen den avond konden wij niet meer., Wij gin gen aan land, vonden onder een steile klip een singeltje, zoo groot, dat de drie sloepen er juist konden staan, en wij haalden ze met veel moeite er op, daar de eene om zijn handen, de an dere om zijn voeten, weinig konden uitvoeren, weder een akelige nacht als voren, weinig slaap, door pijn en kramp gedurig afgebroken, niet lang konden wij het op die wijze uithouden, zelfs de sterkste onzer moesten bezwij ken. Wij hadden veel moeite om de sloepen des nachts voor schade te hoeden daar wij dezelve niet ver ge noeg op het droog konden halen. De stuurman, ik en de kinderen waren de besten, hetwelk ik toeschrijf, dat wij gedurig beweging maakten, waartoe wij ook de kinderen noodzaakten, bestoppende altijd onze voeten met klederen en dekens. Met dat alles wa ren onze handen en voeten doof en konden niet zoo veel beweging maken dat wij warm wierden. Den 26 October.des morgens 3 uur, zijnde de wind oost met mooie koelte, konden wij van de koude niet langer in de sloepen duren, gingen weder op reis, vervielen in zoo veel ijsbergen, dat wij dezelve bijna niet konden mis- houden. Met den dag kwamen wij in baai-ijs, werkten in hetzelve op, den kende dat wij de bergen gepasseerd zijnde, water zouden vinden, doch het baai-ijs werd al zwaarder zoodat wij te rug moesten. Op een berg (ijs) ge klommen om uit te zien en meteen om versch water, zagen wij de openbare ruimte maar vonden geen versch wa ter. Wij beslooten om het op de zuid hoek van de Stukkende Jacobsbogt aan te zetten, daar wij konden zeilen, schoon de wind sterk genoeg was. Wat zullen wij doen vroeg de een den anderen, het besluit was eindelijk, alle zeilen bij te zetten. In de ruimte ko mende keerde onze speksnijder terug, haalde zijn zeil neer en roeide in de wind op, daarop de speksnijdersmaat, worden het water te hol. Wij namen ook veel water over, zijnde met onze (wordt vervolgd) d; t) Zaterdag 12 januari Om 14.00 uur begint op het terrein bij de muzieknis in Oosterend een wedstrijd ,,Wie maakt de mooiste sneeuwpop". Voor nadere informatie zie het bericht elders in deze krant. Als de weersomstandigheden het toe laten wordt om 14.00 uur een rond gang gehouden met arresleden door Den Burg, gevolgd door ringsteken met arresleden op de Groeneplaats. Zondag 13 januari VAn 8.30 tot 10.00 uur wordt bij Ou- deschild (achter de asfaltmolen) een sportviswedstrijd gehouden door de sportvissersclub Texel. Bij de kantine van camping De Brem akker kan tussen 13.00 en 14.00 uur worden gestart voor de eerste wande ling van de winterserie van wan delsportvereniging 't Gouden Boltje. Maandag 14 januari In het zaaltje bij de Doopsgezinde kerk in Den Burg wordt een Leerhuis-lezing gehouden (aanvang 20.00 uur) door de oud-katholieke pastoor Ouwens uit Alkmaar. Postzegelvereniging ,,de Postzegel- beurs" heeft iedere tweede donder dagavond van de maand een ruilavond in De Witte Burcht om 20.00 uur. ,75 3,49 3.94 15,85 17,40 1.95 Het college van B en W gaat ak koord met een grondruuil tussen de gemeente en M. van de Wete ring uit Den Burg als de laatste tenminste akkoord gaat met het la ter weer aan de gemeente terug verkopen van een stukje van die grond. Volgens het bestem- mingspan moet namelijk van de Elemert een voetpad achter de hui zen van het betreffende stuk War moesstraat lopen en daar zou die grond voor nodig zijn. Van de Wetering mocht een nieuw pension aan de Warmoesstraat neer zetten als hij op zijn eigen grond vier parkeerplaatsen zou realiseren. Daar voor moest hij weer een stuk grond van de gemeente kopen en tegelijk zou dan een kleine ruil gepleegd kun nen worden waardoor de tuin van een aangrenzende gemeentewoning recht getrokken kan worden. Het geplande voetpad loopt voor een deel over grond die nu al in het bezit van Van de Wetering is. Het pad is omstreden, de omwonenden bieden weerstand te gen de aanleg. De gemeente zou een strookje van haar eigen grond eventu eel kunnen houden om later het pad te kunnen aanleggen, maar de nood zaak daarvan wordt niet aanwezig geacht. Zij is niet meer, onze lieve moeder, schoonmoe der en oma Maartje Kuijper, weduwe van Cornelis Boon. Zij werd 87 jaar. Wij gedenken haar in bewondering en dank baarheid. A. Buis-Boon A. H. Buis N. Jongejan-Boon A. Jongejan klein- en achterklein kinderen Den Burg, 9 januari 1985, ,,Gollards Rusthuis". De rouwdienst zal worden gehouden in het „Gollards Rusthuis" op maandag 14 januari om 14.00 uur, waarna de begrafenis zal plaatsvinden op de algemene begraafplaats te Den Burg. Gelegenheid tot condoleren na de plechtigheid in het ,,Gollards Rusthuis". Correspondentie-adres: A. Buis-Boon, W. v. Beierenstraat 7, 1791 GS Den Burg. Op 3 januari is na moeilijke, maar moedig gedra gen laatste jaren, van ons heengegaan onze zorgzame vader en opa Johannes Jipping, op de leeftijd van 84 jaar. A. Stoer-Jipping E. Stoer Joop, Michel en Mark Texel, januari 1985. Brink 27, 1796 AH De Koog. Diep bedroefd geven wij u kennis, dat na een langdurig en moedig gedragen ziekte van ons is heengegaan onze zoon en mijn broer Richard Zutphen, op de jeugdige leeftijd van 19 jaar. C. Zutphen L. L. Zutphen-Peereboom Wendy Texel, 8 januari 1985, Kamperfoelieweg 3, 1796 MT De Koog. Een rouwdienst zal worden gehouden op zater dag 12 januari om 13.30 uur in de Hervormde kerk te De Koog, waarna de begrafenis op de al gemene begraafplaats te Den Burg zal plaatsvinden. Gelegenheid tot condoleren aan huis, waar Richard ook is opgebaard, en na de begrafenis in de vergaderzaal van de Doopsgezinde kerk te Den Burg. Rust nu maar uit, je hebt je strijd moedig gestreden, je hebt het met al je kracht gedaan. Wie kan ooit weten wat je hebt geleden of voelen wat je hebt doorstaan. Nog vrij onverwachts is van ons heengegaan onze lieve neef Richard Zutphen. Moge Ome Cor, Tante Loes en Wendy de troost en kracht ontvangen om dit grote verlies te dragen. De Koog: A. Zutphen Henk Den Burg: Ingrid BredaAstrid De Koog, 8 januari 1985. 8 januari verloren wij onze goede, dappere vriend Richard. Hij zal altijd in onze herinnering blijven. Peter John Lieve Richard Jouw strijd zullen wij nooit vergeten. Rust nu maar zacht. Jaap, Nanda, Rudi, Pouline. Met diepe verslagenheid geven wij kennis van het verlies van onze jeugdige sportvriend Richard Zutphen. Wij wensen zijn familie alle sterkte toe. Bowlingbond Texel Texel, januari 1985. Wij zijn getroffen door het overlijden van Richard. We wensen Cor, Loes en Wendy veel sterkte toe bij dit verlies. Fam. K. Veldman en fam. H. List Onze oprechte hartelijke dank willen wij langs deze weg betuigen aan allen, die blijk gaven van medeleven na het overlijden van onze lieve moeder en oma AGATHA C. KUIP-HOPMAN. In het bijzonder het personeel van het verpleeghuis Texel voor hun liefdevolle verzorging, Pastor Kolkman voor zijn steun in woord en gebed, dokter Eissen voor zijn aandacht, familie en al die anderen, die haar jaren lang gesteund hebben, door haar te bezoeken of te schrijven, waar dan ook. Dit heeft haar altijd veel goed gedaan en gaf haar veel steun en kracht in moeilijke tijden. Het heeft ons ook goed gedaan dat wij niet alleen stonden in dit verdriet. Jan, Gerard en Truus Kuip Texel, januari 1985, Wilhelminalaan 8 en 12, 1791 AN Den Burg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 2