VTM
Het vergaan van Galjootschip „HARLINGEN"
ter walvisch vangst in Straat Davids
te 's morgens 5 uren op 23 Augustus 1826
Green-Zwart
Groen Groen?
door Kommandeur K. HOEKSTRA van Texel
Bingo voor ouderen
Vreemd geld
Grondruil Van de Wetering
onder voorwaarden akkoord
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 11 JANUARI 1985 VI
De reactie (zie vorige krant) die het
actiecomité „Nationaal Landschap
Néé" heeft gegeven op het groen
zwart-commentaar in de krant van 4
januari illustreert precies wat wij in dat
commentaar hebben willen zeggen:
mensen die weigeren op dezelfde wijze
te spreken als het actiecomité worden
belachelijk gemaakt of voorgesteld als
bedreigers van het welzijn. Er worden
tegenstellingen gesuggereerd die er
niet of nauwelijks zijn waarbij demago
gisch te werk wordt gegaan. Met het
gevolg dat veel „tegenstanders" van
het nationaal landschap niet worden
gedreven door nuchtere zakelijke argu
menten maar door pure angst. Angst
om voor gek of gevaarlijk te worden
versleten. Dit noemden wij chantage-
politiek, waarvan ook het comité in
haar reactie enkele staaltjes ten beste
geeft: woorden worden uit hun ver
band gerukt, er wordt verkeerd geci
teerd en de in het commentaar ver
tolkte mening wordt a/s dronke
manspraat na het jaarwisse/ingsfeest
beschouwd. In het jaar waarin Neder
land voor de veertigste keer de bevrij
ding herdenkt, zou wat meer respect
voor een andermans mening op zijn
plaats zijn, vooral op het gemoedelijke
Texel dat zo trots is op zijn tolerantie
jegens andersdenkenden. En helemaal
in dit geval, waar de meningen lang
niet zo ver uit elkaar liggen a/s telkens
wordt gesuggereerd. Er is geen sprake
van vóór- en tegenstanders van een
landschapspark. Vrij algemeen staan
de Texelaars daar kritisch tegenover,
waarschijnlijk terecht. Een gemeente
raad moet echter precies weten wat
de gevolgen zijn (niet alleen voor de
boeren) als zij volhardt in bot afwijzen.
Die gevolgen weet die gemeenteraad
niet, weten de boeren niet en wij we
ten ze ook niet. Niet een actiecomité,
maar het gemeentebestuur, dus de ge
kozen raad, moet zorgen dat de infor
matie op tafel komt, zodat op grond
van afwegen een beslissing kan wor
den genomen. Blijft die informetie uit,
of is die informatie verontrustend of te
vaag, dan is het nog vroeg genoeg
om in actie te komen. Waarom een
„buitenraadse" actie van een gedeelte
lijk uit niet-raadsleden bestaande en
daarom niet representatieve groepe
ring, als niet eerst de voor de hand
liggende weg wordt bewandeldHet
indienen van een motie in de raad bij
voorbeeld, waarin van B en W wordt
geeist dat onmiddellijk wordt nage
gaan in hoeverre de kaarten thans an
ders liggen dan enkele jaren geleden.
Is het niet merkwaardig dat dit nog
niet is gebeurd? Het rijk heeft er blijk
baar geld voor over om op Texel be
paalde landschappelijke en natuurlijke
waarden in stand te houden. Als dat
t kan zonder dat er niet-
gecompenseerde belemmeringen voor
de boeren tegenover staan, waarom
zou je daar dan niet over mogen pra
ten? Of is de sfeer al zodanig vergif
tigd dat we dat niet meer willen uit
pure angst, dat we ons oordeel moe
ten herzien en dan voor slap of toe
geeflijk worden versleten? Ons com
mentaar was niets anders dan een
pleidooi om deze kwestie wat slimmer
en zakelijker (ja, commerciëler!) te be
naderen in het belang van de boeren
zelf, maar vooral in het belang van de
enorm veel grotere groep beoefenaars
van andere beroepen op Texel en de
daarmee samenhangende werkgele
genheid. Wat is er zo „groen" aan dat
standpunt?
Verder willen we wijzen op enige
„slordigheden" die het comité heeft
begaan bij het citeren van ons com
mentaar. We schreven niet dat een
raadslid slechts het algemeen belang
mag dienen. Natuurlijk niet, een
raadslid mag best de gevoelens van
zijn achterban vertolken maar hij mag
daarbij het algemeen belang niet uit
het oog verliezen. Wie goed heeft ge
lezen, kan het niet anders hebben be
grepen. Er stond ook niet dat raadsle
den op persoonlijke titel niets mogen
doen. Dat mogen ze best; wij vinden
echter (dat is een mening) dat het in
dit geval overbodig, onverstandig en
zelfs bespottelijk is om als raadslid in
een comité te gaan zitten om daar za
ken te behartigen die in gewoon ge-
meenteraadsverband behartigd moeten
worden. Het zou anders liggen als die
gemeenteraadsleden in raadsverband
de gelegenheid niet zouden hebben
om zich te uiten zoals zij nu doen.
Onze lezers weten inmiddels dat zij die
gelegenheid wél krijgen, tot vervelens
toe zelfs.
In tegenstelling tot wat het comité
suggereert wensen wij niet te bepalen
wanneer een actiecomité zich aan
dient. Natuurlijk niet. Actiecomité's
zijn prima want ze kunnen de plaatse
lijke bestuurderen wakker houden. We
vinden alleen dat raadsleden beter niet
in zo'n actiecomité kunnen gaan zitten
om de genoemde redenen. Maar ook
omdat dit alleen mogelijk is bij een
enorme bestuursmoed, die door prak
tisch geen der thans zittende raadsle
den wordt opgebracht. Want het zou
mogelijk moeten zijn dat het in het co
mité zitting hebbende raadslid in de
gemeenteraad, al afwegende, tot een
andere mening komt dan het comité.
Vergeet het maar, dat gebeurt niet.
Zo'n raadslid heeft zich, door over
haast in een dergelijk comité zitting te
nemen, bij voorbaat vastgelegd en
heeft zich daarbij belemmerd in het
goed besturen. Heel onverstandig, al is
het slim bekeken van de harde jon
gens die alleen maar „teuge" willen
horen want ze hebben zich bij voor
baat verzekerd van de steun van drie
raadsleden.
Het meest vreemd is de klacht van het
comité ter verklaring van hun actie:
noch de gemeente noch iemand an
ders heeft gereageerd op de regerings
beslissing!
De drie raadsleden steken hier waar
schijnlijk zonder het zelf te beseffen de
hand in eigen boezem. Ze hadden zelf
als raadslid onmiddellijk in actie moe
ten komen in plaats van zich belache
lijk te maken door in zo'n comité te
gaan zitten.
Kwaadaardig is de opmerking van het
comité dat wij beweerd zouden heb
ben dat het bij een landschapspark al
leen zou gaan om tuunwa/len en scha
penboeten. Dat stond er niet. Er
stond: als de aanwijzing tot nationaal
landschap, etc. Wij weten dat namelijk
ook niet, al is het door regeringsamb
tenaren wel eens gezegd.
Wat wij ook niet weten het comité
blijkbaar wel is dat afwijzing op on
derdelen van de op natuur- en land
schapsbescherming gerichte nota's
niet mogelijk is. Dat zat pas zeker wor
den als het gemeentebestuur in over
leg treedt en daarbij geen genoegen
neemt met vage verhalen. De uiteinde
lijke beslissing moet immers nog geno
men worden, zodat er mogelijkheden
moeten zijn tot bijstelling van de plan
nen. Welke „andere plannen" komen
aan bod bij totale afwijzing? Niemand
die het weet. De term chantagepolitiek
slaat niet op het collegeprogramma,
maar op de agressieve houding van de
mensen die het blijkbaar niet kunnen
verdragen dat op Texel niet iedereen
over dit onderwerp precies hetzelfde
denkt. Wie zegt wat hij echt denkt,
„praat voor zijn beurt". Wanneer zijn
zij dan wé! aan de beurt in dit land
waar vrijheid van meningsuiting
heerst?
De reactie van het comité besluit met
een onthutsende toekomstvisie wat
betreft de toeristische ontwikke
lingsmogelijkheden op Texel. Inder
daad, a/s er niet snel wat gebeurt om
Texel buiten de zomer aantrekkelijker
te maken, missen we de boot en daar
bij de mogelijkheid om echt iets aan
werkgelegenheid te doen. Het tegen
houden van het landschapspark kan
die economische ramp niet keren, mis
schien zelfs verergeren. Als men zich
over de toeristische ontwikkeling even
druk zou maken a/s over de groene
nota's zou al veel zijn gewonnen.
Dat na jaren discussie op het eiland de
meningen over de groene nota's duide
lijk zijn uitgekristalliseerd, zoals het co
mité beweert, is niet waar. Dat blijkt
onder andere uit de stellingname van
de voorzitter van de Hollandse Maat
schappij van Landbouw en nog meer
uit de adhesie die hij kreeg, niet uit
kringen van natuurbeschermers maar
van onverdachte (niet-groene) boeren.
Kenmerkend voor de treurige situatie
is dat de meeste van die mensen dat
gevoel niet in het openbaar durven
uitspreken.
Donderdag 10 januari
De raadscommissie voor welzijnsbeleid
komt om 19.30 uur in het raadhuis in
openbare vergadering bijeen. Onder
andere wordt gesproken over de ver
bouwing van diverse scholen in ver
band met de integratie van kleuter- en
lager onderwijs.
De werkgroep stamboomonderzoek
van de Historische Vereniging komt
om 20.00 uur bijeen in de
Thijsseschool.
Vrijdag 11 januari
De honk- en softbalvereniging heeft
jaarvergadering in De Schakel; 20.00
Dinsdag 22 januari wordt weer een
bingomiddag voor ouderen gehouden
in De Buureton in de Molenstraat om
14.00 uur. De middag duurt tot 17.00
uur. Kaarten a 71,50 zijn verkrijgbaar
maandagmiddag 14 januari om 14.30
uur, ook in De Buureton.
Westduitse marken
Belgische franken
Franse franken
Zweedse kronen
Zwitserse franken
Deense kronen
Amerikaanse dollars
Engelse ponden
Oostenrijkse schilling
Italiaanse lires
Spaanse peseta's
f110.75
100
f 35,50
100
f 37,75
7133,25
00
00
10.000
blijf fit...
blijf fietsen!
Den 23 October, 's morgens de wind
Noordelijk goed weer ontvingen wij de
gevraagde provisie, kunnende tevens
bemerken dat men ons liever zag ver
trekken, dan daar overwinteren, en
niet zonder reden, bij een zo geringen
vooraad van leeftogt. Ik gaf den men
een bewijs van het geheel met intrek
king van dat van 21 October. Het ge
heel bestond nu in 270 pond hard rog
gebrood, 5 schepels gort, 5 schepels
erwten alsmede 4 vlesschen koren-
brandwijn, die om den wille van ons,
zoo aan zijn als ons volk waren
uitgeschonken.
Nu gereed om te vertrekken, moesten
wij daar weder twee man laten, die de
voeten zoodanig bevroren hadden dat
zij gaan noch staan konden, zijne de
oppertimmerman Nis Broersma van
Haringen en onze koksmaar Jacob
Karsman van Texel. Het afscheid van
hun was weder treffend, daar het zeer
goede menschen waren, en zij bitter
schreiden en ontroerden nu wij hen
moesten verlaten; velen hompelden
naar de sloepen en konden er be
zwaarlijk inkomen. Ten 10 uren met
mooi weer en wind, doch dik van
sneeuw, vertrokken wij, doch niet zeer
vrolijk. Wij zeilden en roeijden zooveelk
wij konden. Des avonds vonden wij
baai-ijs in een groote bogt onder land,
doch moesten terug en kwamen we
der in het water, gingen toen verder
van land af, zoo veel zuid over als wij
konden, zonder een plaats te vinden
daar wij de sloepen konden ophalen,
zoo dat wij genoodzaakt waren door
te roeijen, onder een zeer verstopte
lucht. Middernacht de wind aanhalen
de zeilden wij met snelle voortgang
om de zuid, onder land langs. Tegen
de dageraad hadden wij vreeselijk hol
water, zoo dat wij veel water overna
men en onophoudelijk moesten pom
pen. Wij streken onze zeiltjes, kregen
kort daarop stormweer, zagen een
hoogen klip die vreeselijk steil was,
gingen vlak voor de zee af naar deze
toe, op hoop dat wij er omheen kon
den komen, doch stelden ons niets
anders voor dan te moeten verdrinken,
onze andere sloepen verloren wij uit
het oog, kregen veel water over, daar
de zee ons geweldig slingerde en soms
over de sloepen heen liep. Wij waren
toen digt onder het land en konden
om genoemde steile hoek heen ko
men, dat ons geluk was, wij hadden
het geen kwartiersuur meer uitgehou
den. Wij hadden hier slecht water,
roeiden onder den opper van het land
voort, doch zagen onze sloepen niet,
dat ons zeer ongerust maakte.
Den 24 October, 's morgens de wind
oost, met stormweer en sterke koude,
zagen wij onze sloepen vooruit. Met
blijdschap roeiden wij naar hen toe en
zij waren niet minder verblijd ons we
der te vinden, doordien zij ons, gelijk
wij hen, verloren achten. Wij roeiden
nu gezamenlijk naar een groote vlakte,
met het oogmerkt om er de slopen op
te halen en wat te eten, hopende daar
water te vinden, eens lustig te drinken
en dan daar wat te slapen, doch de
koude verhinderde zulks. Wij liepen
zoo hard wij konden om warm te wor
den en vetrokken weder. Wij waren al
len nat, doch niet doornat, omdat het
water dat wij op ons kregen terstond
ijs was* zoodat wij allen vertind sche
nen te sijn, voor den middag de wind
afnemende. Na de middag mooi weer
van wind maar dik van sneeuw, zagen
tegen den avond een groote vlakte op
de Noordzijde van stukkende Jacobs-
bogt, waarop wij vele renbdieren of
reeën zagen, wij haalden onze sloepen
op, waren toe dood af en aten een
stuk brood met boter. Tot onze vreug
de vonden wij hier goed drinkbaar wa
ter. Wij maakten de sloepen droog en
schoon zoo goed wij konden, om er in
te slapen, of liever in weg te kruipen
voor de koude, dekte ons met door
natte klederen en dekens en bragten
een kommervolle nacht door. Uit ver
moeienis vielen wij in slaap en werden
straks daarna weder door geweldige
kramptrekking en pijn wakker, maakten
dan allerleije bewegingen om warm te
worden.
Den 25 October, 's morgens de wind
Z.O. met goed weer doch dik van
sneeuw, aten wij een stukje brood en
dronken een koud water, loopende om
in de warmte te komen en maakten
ons gereed om te vertrekken, onder
des viel onze speksnijder van zich zei
ven, doch wij kregen hem met koud
water bij. Hij had mede de vorst in
handen en voeten, wij hielpen hem in
de sloepen en gingen op reis, al onder
land langs, Stukkende Jacobsbocjt in.
hopende het onbekende eiland te krij
gen, doch daar wij moesten roeijen en
niet konden zeilen, vorderde het wei
nig. Voor den midag zagen wij een
Beer op een hooge klip in de sneeuw
loopen, zeker 600 voet boven de op
pervlakte van het water, tegen den
middag mooi zonneschijn weer en niet
zoo koud, dat ons zeer aangenaam
was. Des middags geobserveerde
breedte 71 gr. 25 min. Na den middag
roeiden wij voort, doch tegen den
avond konden wij niet meer., Wij gin
gen aan land, vonden onder een steile
klip een singeltje, zoo groot, dat de
drie sloepen er juist konden staan, en
wij haalden ze met veel moeite er op,
daar de eene om zijn handen, de an
dere om zijn voeten, weinig konden
uitvoeren, weder een akelige nacht als
voren, weinig slaap, door pijn en
kramp gedurig afgebroken, niet lang
konden wij het op die wijze uithouden,
zelfs de sterkste onzer moesten bezwij
ken. Wij hadden veel moeite om de
sloepen des nachts voor schade te
hoeden daar wij dezelve niet ver ge
noeg op het droog konden halen. De
stuurman, ik en de kinderen waren de
besten, hetwelk ik toeschrijf, dat wij
gedurig beweging maakten, waartoe
wij ook de kinderen noodzaakten,
bestoppende altijd onze voeten met
klederen en dekens. Met dat alles wa
ren onze handen en voeten doof en
konden niet zoo veel beweging maken
dat wij warm wierden.
Den 26 October.des morgens 3 uur,
zijnde de wind oost met mooie koelte,
konden wij van de koude niet langer in
de sloepen duren, gingen weder op
reis, vervielen in zoo veel ijsbergen,
dat wij dezelve bijna niet konden mis-
houden. Met den dag kwamen wij in
baai-ijs, werkten in hetzelve op, den
kende dat wij de bergen gepasseerd
zijnde, water zouden vinden, doch het
baai-ijs werd al zwaarder zoodat wij te
rug moesten. Op een berg (ijs) ge
klommen om uit te zien en meteen om
versch water, zagen wij de openbare
ruimte maar vonden geen versch wa
ter. Wij beslooten om het op de zuid
hoek van de Stukkende Jacobsbogt
aan te zetten, daar wij konden zeilen,
schoon de wind sterk genoeg was.
Wat zullen wij doen vroeg de een den
anderen, het besluit was eindelijk, alle
zeilen bij te zetten. In de ruimte ko
mende keerde onze speksnijder terug,
haalde zijn zeil neer en roeide in de
wind op, daarop de speksnijdersmaat,
worden het water te hol. Wij namen
ook veel water over, zijnde met onze
(wordt vervolgd)
d;
t)
Zaterdag 12 januari
Om 14.00 uur begint op het terrein bij
de muzieknis in Oosterend een
wedstrijd ,,Wie maakt de mooiste
sneeuwpop". Voor nadere informatie
zie het bericht elders in deze krant.
Als de weersomstandigheden het toe
laten wordt om 14.00 uur een rond
gang gehouden met arresleden door
Den Burg, gevolgd door ringsteken
met arresleden op de Groeneplaats.
Zondag 13 januari
VAn 8.30 tot 10.00 uur wordt bij Ou-
deschild (achter de asfaltmolen) een
sportviswedstrijd gehouden door de
sportvissersclub Texel.
Bij de kantine van camping De Brem
akker kan tussen 13.00 en 14.00 uur
worden gestart voor de eerste wande
ling van de winterserie van wan
delsportvereniging 't Gouden Boltje.
Maandag 14 januari
In het zaaltje bij de Doopsgezinde kerk
in Den Burg wordt een Leerhuis-lezing
gehouden (aanvang 20.00 uur) door de
oud-katholieke pastoor Ouwens uit
Alkmaar.
Postzegelvereniging ,,de Postzegel-
beurs" heeft iedere tweede donder
dagavond van de maand een ruilavond
in De Witte Burcht om 20.00 uur.
,75
3,49
3.94
15,85
17,40
1.95
Het college van B en W gaat ak
koord met een grondruuil tussen
de gemeente en M. van de Wete
ring uit Den Burg als de laatste
tenminste akkoord gaat met het la
ter weer aan de gemeente terug
verkopen van een stukje van die
grond. Volgens het bestem-
mingspan moet namelijk van de
Elemert een voetpad achter de hui
zen van het betreffende stuk War
moesstraat lopen en daar zou die
grond voor nodig zijn.
Van de Wetering mocht een nieuw
pension aan de Warmoesstraat neer
zetten als hij op zijn eigen grond vier
parkeerplaatsen zou realiseren. Daar
voor moest hij weer een stuk grond
van de gemeente kopen en tegelijk
zou dan een kleine ruil gepleegd kun
nen worden waardoor de tuin van een
aangrenzende gemeentewoning recht
getrokken kan worden. Het geplande
voetpad loopt voor een deel over
grond die nu al in het bezit van Van
de Wetering is. Het pad is omstreden,
de omwonenden bieden weerstand te
gen de aanleg. De gemeente zou een
strookje van haar eigen grond eventu
eel kunnen houden om later het pad
te kunnen aanleggen, maar de nood
zaak daarvan wordt niet aanwezig
geacht.
Zij is niet meer, onze lieve moeder, schoonmoe
der en oma
Maartje Kuijper,
weduwe van Cornelis Boon.
Zij werd 87 jaar.
Wij gedenken haar in bewondering en dank
baarheid.
A. Buis-Boon
A. H. Buis
N. Jongejan-Boon
A. Jongejan
klein- en achterklein
kinderen
Den Burg, 9 januari 1985,
,,Gollards Rusthuis".
De rouwdienst zal worden gehouden in het
„Gollards Rusthuis" op maandag 14 januari om
14.00 uur, waarna de begrafenis zal plaatsvinden
op de algemene begraafplaats te Den Burg.
Gelegenheid tot condoleren na de plechtigheid
in het ,,Gollards Rusthuis".
Correspondentie-adres: A. Buis-Boon,
W. v. Beierenstraat 7, 1791 GS Den Burg.
Op 3 januari is na moeilijke, maar moedig gedra
gen laatste jaren, van ons heengegaan onze
zorgzame vader en opa
Johannes Jipping,
op de leeftijd van 84 jaar.
A. Stoer-Jipping
E. Stoer
Joop, Michel en Mark
Texel, januari 1985.
Brink 27, 1796 AH De Koog.
Diep bedroefd geven wij u kennis, dat na een
langdurig en moedig gedragen ziekte van ons is
heengegaan onze zoon en mijn broer
Richard Zutphen,
op de jeugdige leeftijd van 19 jaar.
C. Zutphen
L. L. Zutphen-Peereboom
Wendy
Texel, 8 januari 1985,
Kamperfoelieweg 3, 1796 MT De Koog.
Een rouwdienst zal worden gehouden op zater
dag 12 januari om 13.30 uur in de Hervormde
kerk te De Koog, waarna de begrafenis op de al
gemene begraafplaats te Den Burg zal
plaatsvinden.
Gelegenheid tot condoleren aan huis, waar
Richard ook is opgebaard, en na de begrafenis
in de vergaderzaal van de Doopsgezinde kerk te
Den Burg.
Rust nu maar uit,
je hebt je strijd moedig gestreden,
je hebt het met al je kracht gedaan.
Wie kan ooit weten wat je hebt geleden
of voelen wat je hebt doorstaan.
Nog vrij onverwachts is van ons heengegaan
onze lieve neef
Richard Zutphen.
Moge Ome Cor, Tante Loes en Wendy de troost
en kracht ontvangen om dit grote verlies te
dragen.
De Koog: A. Zutphen
Henk
Den Burg: Ingrid
BredaAstrid
De Koog, 8 januari 1985.
8 januari verloren wij onze goede, dappere
vriend
Richard.
Hij zal altijd in onze herinnering blijven.
Peter
John
Lieve Richard
Jouw strijd zullen wij nooit vergeten.
Rust nu maar zacht.
Jaap, Nanda,
Rudi, Pouline.
Met diepe verslagenheid geven wij kennis van
het verlies van onze jeugdige sportvriend
Richard Zutphen.
Wij wensen zijn familie alle sterkte toe.
Bowlingbond Texel
Texel, januari 1985.
Wij zijn getroffen door het overlijden van
Richard.
We wensen Cor, Loes en Wendy veel sterkte toe
bij dit verlies.
Fam. K. Veldman
en fam. H. List
Onze oprechte hartelijke dank willen wij langs deze
weg betuigen aan allen, die blijk gaven van medeleven
na het overlijden van onze lieve moeder en oma
AGATHA C. KUIP-HOPMAN.
In het bijzonder het personeel van het verpleeghuis
Texel voor hun liefdevolle verzorging, Pastor Kolkman
voor zijn steun in woord en gebed, dokter Eissen voor
zijn aandacht, familie en al die anderen, die haar jaren
lang gesteund hebben, door haar te bezoeken of te
schrijven, waar dan ook.
Dit heeft haar altijd veel goed gedaan en gaf haar veel
steun en kracht in moeilijke tijden.
Het heeft ons ook goed gedaan dat wij niet alleen
stonden in dit verdriet.
Jan, Gerard en Truus Kuip
Texel, januari 1985,
Wilhelminalaan 8 en 12, 1791 AN Den Burg.