KT F redt zich prima op eigen kracht Texelse smeder terug in de tijd r LAND f BOUW Inleveren afval plasticfolie Koperbemesting op grasland Schade bij aanrijding Nieuwe voorzitster plattelandsvrouwen „WMJKZEGGEN WOU. Hoezo ,,te duur"? Snelheidsovertreders TEXELSE COURANT DINSDAG 12 FEBRUARI Evenals in 1984 bestaat er weer een mogelijkheid om plasticfolie, dat niet meer gebruikt gaat worden, in te leve ren. De eerste graskuilen zijn opge voerd en het plastic is vrij. Wanneer dit produkt vrij van grond en kuilresten opgevouwen wordt in hanteerbare hoeveelheden wil de gemeente dit weg komen halen. Wel moet het produkt liggen op een plaats waar een auto kan komen. Zodra het plastic klaar ligt kan dit doorgegeven worden aan de gemeen te, tel. 02220-2510. Als er toch opge ruimd wordt kunnen misschien ook nog andere niet meer te gebruiken ma terialen een andere baas krijgen. Want een opgeruimd erf inclusief erfbeplan- ting doet voor het oog veel goeds. Uit grondonderzoek blijkt dat er op Texel veel koperarme gronden voorko men. Nu geeft een koperbemesting geen verhoging van de grasgroei maar heeft wel te maken met de gezond heidstoestand van het rundvee. Een goede kopervoorziening is het goed koopste te geven via het ruwvoer en in de meeste gevallen via kuilgras. Om te voldoen aan de behoefte wordt geadviseerd om eens in de vier jaar 400 kg koperslakkenbloem per ha. te strooien. Dit moet plaats vinden in een periode dat er in minstens zes weken geen vee op het land loopt. Die perio de is er nu. Twee auto's en een fiets liepen don derdag schade op bij een aanrijding op het kruispunt Bernhardlaan- Kogerstraat. Een 55-jarige Texelse die vanaf de Bernhardlaan kwam wilde de kruising oprijden en zag daarbij te laat de op de Kogerstraat in de richting van het centrum rijdende andere auto, bestuurd door een 23-jarige vrouw, ook van Texel. Laatstgenoemde wagen schoot als gevolg van de aanrijding over het trottoir en botste tegen een hekwerk, waartegen een fiets stond. De fiets ging gedeeltelijk in de kreukels. Tijdens de onlangs gehouden jaar vergadering van de plattelands vrouwen afd. Den Burg, heeft me vrouw E. de Wit-van Egmond de voorzittersfunctie overgedragen aan mevrouw T. Brand. Mevrouw R. Visser-de Bloois werd gekozen in het bestuur en zal de contact vrouwen gaan begeleiden. De reiscommissie heeft twee ééndags- reisjes gepland: 25 maart naar de Vest in Alkmaar voor de viering van het 50-jarig jubileum van de bond en 14 mei naar Amsterdam met o.a. bezoek Tropenmuseum en Anne Frank-huis. Woensdag 13 februari zullen de agrari sche commissieleden, de dames F. de Lugt en M. van Maldegem, een avond verzorgen met de diaserie: ,,Wat komt er uit de hand van een agrarische vrouw". Met deze diaserie willen de agrarische vrouwen laten zien waar ze mee bezig zijn in gezin en bedrijf. Ook is te zien de enorme verscheidenheid van bedrijven in Noordholland. Maar ook hoe afhankelijk een boer is van b.v. weersomstandigheden, ziektes in gewassen en vee en niet te vergeten de prijzen van de produkten. Introdu- cees zijn welkom. Aanvang 20.00 uur in de LTS kantine. Ik wil even reageren op het stukje uit de Texelse Courant van vrijdag 8 fe bruari j.l. van de sectie kunst- en cul tuurbeleving, afdeling culturele zaken en het college waarin naar voren kwam dat men unaniem de fotoserie van de „gekleurde bunkers" van on dergetekende te duur vond. Het lijkt mij nogal tegenstrijdig dat ik eerst van enkele leden van de sectie kunst- en cultuurbeleving een eerste prijs krijg op grond van originaliteit en kwaliteit van het werk en dan later in de krant mag lezen dat men unaniem het werk afwijst omdat de prijs de kwaliteit te boven zou gaan. Ik wil die prijs even toelichten. Het bedrag van ƒ625,— bestaat uitsluitend uit de kosten van het materiaal. Een plaatselijk schilders bedrijf was zo loyaal de verf (±35 liter) tegen inkoopprijs te leveren. Naast de kosten van de verf waren er van zelfsprekend uitgaven voor het fotoma teriaal. De kwaliteit van de foto's mag dan niet perfect zijn, maar gaat het in dit geval niet om de originaliteit van het werk? Het is het goed recht van de commissie ander werk te kiezen, maar het getuigt van mateloos gebrek aan inzicht met een dergelijke lompe argumentatie mijn werk te denigreren. Ben Witte, Den Burg. combineerd met die van DEK en dat er blijkbaar geen plannen zijn om ook hier de scheiding door te voeren. Het kon wel eens verstandig zijn om deze combinatie in stand te laten, want drumbands hebben over het algemeen te lijden onder sterk ledenverloop en zijn bijna nooit groot genoeg om een erg indrukwekkend resultaat op te le veren. Blijvend samengaan zou hier wel eens lijfsbehoud kunnen beteke nen. Onder leiding van Jan Wieten trad op een apart podium een groep van ca. 15 leerlingen op, aankomend talent van de muziekschool en allemaal leden van het KTF. Ze hadden er nog maar een maand of drie de beschik king over een instrument en hadden nog maar zes repetities achter de rug. Dat was te horen, want het resultaat was niet perfect maar het viel hele maal niet tegen. Voor jongeren die overwegen in de muziek te gaan (en hun ouders) moet het stimulerend zijn om te horen hoe ver je al bent na zo'n korte repetitietijd. De groep speelde twee nummers die beiden door Jan Wieten waren gemaakt: een variant op het welbekende „Boer er ligt een kip in 't water" en „Signalement". Mooi solowerk Het orkest onder leiding van Dyo Was- sink zorgde voor een perfecte opening in de vorm van de vlotgespeelde mars „De Gladiator" van Sousa, gevolgd door de ouverture „Miciel Adriaans- zoon" van Gerard Boudijn. Indrukwekkend was „Treble Concerto" van Ted Huggens, vooral dank zij het perfecte solowerk van Frans Zegel op zijn sopraan sax. Het KTF-orkest (met een bugelsectie die demonstratief lijkt te willen afreke nen met het „zwakke" verleden) bood vooral na de pauze ontspannend, mak kelijk in het gehoor liggende muziek. Het nu weer helemaal zelfstandige Koninklijk Texels Fanfarekorps tijdens het wmterconcert van zateroag. geroxogrameru vanun w, uvat openingen in het dak van de Burgemeester De Koning-hal. je, De verwachting dat het Koninklijk Texels Fanfare na de af scheiding van DEK een flinke veer zou latenis niet bewaar heid. Het korps is nog bijna even groot a/s voorheen omdat de vertrokken DEK-muzikanten zijn vervangen door acht leerlingen en drie oud-leden die gevolg hebben willen geven aan de oproep om hun instrument weer uit de wilgen te halen. Zo ontstond een orkest van 42 personen (was 44) waarvan echter nog moest blijken of het de kwaliteit van weleer zou kunnen benaderen. Die krachtproef werd zaterdagavond met succes afgelegd. Het nu weer hele maal op eigen kracht spelende korps gaf een prima uitvoering. ..Boer er ligt een kip in 't water..." De groep leerlingen onder leiding van Jan Wieten in actie. Een leuk nummer was „A hot tinf the brasses tonight" van Walters, waarin de verschillende secties va orkest zich beurtelings en nadrukl konden presenteren. De jeugdige petisten Liesbeth Witte en Cor M leverden zeer verdienstelijk solowe „Trumpet Fiësta" van Phillips. Na „Beatles Collection" (een potpoui van bekende Beatles-melodieën) te het orkest vooral indruk met bonella" van Wim Laseroms dat z geroutineerd werd gebracht en w; de trombonisten Kees Witte, Piet te, Riet van Heerwaarden, Joop I fe en Edwin Witte een briljante hoof De speelden. Het werd een prima uit ter waarvan een deel werd herhaa de staande ovatie van het publiek zelfde uitvoering wordt a.s. zaterd vond gegeven in het Eierlandsche in De Cocksdorp. Dat laatste was mede te danken aan een mentaliteitsverandering die zich heeft voorgedaan als gevolg van het vertrek van DEK. Meer dan ooit voelde men zich gedwongen om zich waar te maken en er werd erg serieus en met veel inzet gerepeteerd. Het resultaat mocht er dus zijn. Het gevarieerde, overwegend populaire concert kwam goed uit de verf, al is de hoogste graad van perfectie nog niet bereikt. Het samenspel kan nog wat beter; de aanzetten zijn niet steeds gelijk, er kan wat „puntiger" worden gespeeld. Voor de rest niets dan lof. Bij sommige nummers had het publiek zelfs het gevoel dat het fanfare beter was dan ooit. Volgens geruchten zou zich iets dergelijks hebben voorge daan bij het vertrokken DEK. Ook hier zijn leden geworven en zet men alles op alles om te bewijzen dat men het echt op eigen kracht kan. Dat zou be tekenen dat de door velen betreurde afsplitsing toch overwegend positieve gevolgen heeft gehad en dat heeft destijds zelfs de grootste optimist niet durven voorspellen. Veel publiek Over gebrek aan belangstelling had het korps zaterdagavond ook niet te kla gen. De Burgemeester De Koning-hal zat weliswaar niet helemaal vol, maar het aantal luisteraars zou men in „De Lindeboom" niet hebben kunnen ber gen. Voorzitter Wim van Sambeek toonde zich zeer dankbaar voor het feit dat zovelen de snijdende kou had den willen trotseren. Het is bijna traditie dat het Kon.Texels Fanfare van zijn uitvoeringen méér maakt dan alleen een concert. Door wat extraatjes, onder andere in de vorm van het bewandelen van amu sante zijstraatjes door de presentator, werd er veelal een show van gemaakt die met muzikale kwaliteit niet zoveel had uit te staan, maar die het uit- gaanskarakter van de avond versterkte. Wat dat betreft ging het er dit jaar za kelijker aan toe. Zonder al te veel poespas werd het programma vlot af gewerkt, waarbij exact op tijd werd begonnen zodat alles om half elf ach ter de rug was, een uitstekend mo ment om er een punt achter te zetten. Nieuw pak De avond ging op originele wijze van start. Op een trompetsignaal mar cheerden orkest, majoretten en drum band de zaal in, waarbij drumband en majoretten het toneel opgingen en het orkest zich achterin de zaal opstelde. Dat je het ijzer moet smeden als het heet is, weet iedereen. Wat er nog meer nodig is om een weerbarstig stuk ijzer te maken tot een gebruiksvoor werp van de vereiste vorm, maat en hardheid is minder bekend. Zelfs men sen die zich beroepshalve met metaal bewerking bezig houden, zoals de Texelse leden van de Metaalunie zijn niet (meer) met het smidsvak ver trouwd. Dat is een logisch tijdsver schijnsel, want naar handgesmede voorwerpen is tegenwoordig nauwelijks meer vraag omdat deze spullen veel goedkoper machinaal en centraal wor den geproduceerd. Ambachtelijk sme den is daarmee tot een historisch be roep geworden dat men nog maar zel den ziet uitoefenen. De demonstraties die men het komende seizoen in bet agrarisch museum in De Waal wil ge ven, zullen dus ongetwijfeld be langstelling trekken. De bedoeling is dat in het smederijgedeelte van het museum op vaste, tevoren aangekon digde tijden demonstraties worden ge geven door échte vaklieden. Initiatief nemer Cor Dros kwam er al gauw ach ter dat geroutineerde smeden er prak tisch niet meer zijn, wat hem op de gedachte bracht om een cursus te or- Onder leiding van Jan Kiljan komt elke week de groep cursisten in het agrarisch museum bijeen om daar de fijne kneepjes van het sm vak onder de knie te krijgen en om routine op te doen in het produceren van originele Texel-souvenirs. Om vervolgens gezamenlijk het ope ningsnummer te dansen, resp. te spe len. Dat bood het publiek tevens gele genheid om de fraaie nieuwe unifor men van de majoretten te bewonde ren. Belangrijker waren de bewegingen die ze maakten. Al te hoge verwach tingen mocht men wat dat betreft niet koesteren, omdat het perfect gelijktij dig uitvoeren van de voorgeschreven pasjes wel erg veel gevraagd is van een groep met zulke uiteenlopende leeftijden met zelfs jonge kinderen. Dat in aanmerking nemende kon het er echter best mee door. Het was in elk geval duidelijk dat er serieus was gere peteerd en dat het echt erg werd ge vonden als er een kleinigheid mis dreigde te gaan. Geen groter ergernis dan een majorettegroep die er maar een slag naar slaat en dat laat blijken door flauw geginnegap. Carla Veeger- Roeper is met haar groep in ieder ge val op de goede weg. Blijvend samen Tiert ieugdleden van het Kon. Texels Fanfare werden zaterdagavond genuidigo wegens o-jang „umaaisunag. voor ieugdiqe leden toch wel belangrijke mijlpaal bestaat geen officiële bondsonderscheiding. zodat het fanfare enkele jaren geleden zelf iets heeft bedacht' het KTF-vijfje medailleaan een groen-zwart lint. Voorzitter Van Sambeek hing het ereblijk om bij Maarten-Jeroen den Boer. Robert Kikkert. Piet Krugers. Bea de Ridder. Annet de Ridder. Peter de Haas. Evelien Schraag, Petra Huisman. Monique Verhagen en Brenda Drijver. De politie hield donderdag op verschil lende punten in Den Burg snelheids controle, waarbij tegen zeven overtre ders van de maximum snelheid proces verbaal werd opgemaakt. De snelste reed (op het Schilderend) 89 kilometer. ganiseren. Daar bleek veel belangsn( ling voor te zijn. Een tiental Texels metaalunie-leden meldde zich en week komen ze in het agrarisch rr seum bijeen om daar onder leidini de heer Jan Kiljan geschoold of bop schoold te worden. Dros zorgde v het theoretische studiemateriaal d( een oud leerboek voor smeden (ei dom van Arend Witvliet) te copiër en onder de cursisten te verspreid Mogelijk zal nog een tweede cursiTi- worden georganiseerd om het aanH „vrijwillige smeden" wat groter te D ken. Het demonstratiesmeden kan/\, voor het agrarisch museum ook ni„ inkomsten opleveren, want het is ip bedoeling dat de krammen, scharr 1! ren, kandelaars, spijkers en andere G werkstukken te koop worden aangv den, eventueel voorzien van lettere kens waaruit blijkt dat het betreffec voorwerp echt ambachtelijk op Tei. gesmeed. Cor Dros heeft al uitgen. kend dat het op die manier mogel^ moet zijn het exploitatietekort van h museum (het afgelopen jaar f500C{( weg te werken. Minstens zo belan is echter de extra toeloop die men. de demonstraties verwacht. Dat geldt ook voor Bert Kemper en Helga Witte die met hun drumband voor het voetlicht traden. Er werd overwegend uitstekend getrommeld, waarbij moet worden aangetekend dat de KTF-drumband nog steeds is ge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 2