'rima GVT-uitvoering
roor bomvolle Koninghal
Naamplaten
en tekstplaten
Verlies voor
De Koog
Peuterspeelzaal houdt
kledingbeurs
BAKKERS
IJZERHANDEL
Goten landbouwschool
vervangen: f7100,-
750 s/ippies vakkundig gevild.
TEXELSE COURANT
geeft enigszins een beeld ven hoe vol het was in de De Koninghal. Langs de korte kant van de zaai die niet in beeld is, was nog een
Evenals in de uitwedstrijd heeft De
Koog ook thuis met 4—1 van Win
kel verloren.
De Koog speelde de eerste helft erg
sterk en had toen ock ruim afstand
moeten nemen. Na een kwartier werd
het 1—0 door Cees van Beek, die een
dieptepass van Jan van Beek goed
meenam en beheerst inschoot. Dezelf
de speler kreeg vijf minuten later een
prachtige kans om de Koog op 2 0 te
brengen toen hij alleen voor de keeper
verscheen. De keeper van Winkel
kwam goed zijn doel uit en voorkwam
een treffer. Verder kreeg De Koog nog
goede kansen via John List en Dennis
Saai. Een vrije trap van John List ging
rakelings over en een inzet van Dennis
Saai werd door een verdediger van de
doellijn getikt. De Koger verdediging
speelde in deze eerste helft erg sterk
en bood Winkel vrijwel geen enkele
scoringskans. Ruststand 1—0.
In de tweede helft was Cees van Beek
direct al dicht bij een treffer maar ook
nu weer werd zijn inzet van dichtbij
gekeerd. Na een kwartier kwam Win
kel op gelijke hoogte door A. Buike-
ma. Na een handsbal van een me
despeler kon hij van dichtbij inschie
ten: 1—1. De Koger protesten werden
door scheidsrechter Van der Woude
weggewuifd. Tien minuten later kreeg
Winkel een penalty nadat P. de Beurs
ten val kwam bij een sliding van Tony
de Jonge. Een penalty was hier wel
een erg zware straf die door F. Boukas
dankbaar werd benut: 1—2. Na deze
domper ging De Koog meer in de aan
val om de stand een beter aanzien te
geven. Dit bleek in het voordeel van
Winkel dat enkele keren gevaarlijk uit
kon breken via de snelle spitsen. Tien
minuten voor tijd liet de scheidsrechter
een duidelijke overtreding tegen Jan
van Beek onbestraft waardoor D.
Beers alleen op keeper Th. Bonne af
kon gaan. Deze schoof de bal beheerst
in het doel. In de slotfase scoorde
Winkel het enige „echte" doelpunt
waar geen luchtje aan zat. De Koog
bevond zich op de helft van de tegen
partij en bij deze afgeslagen hoek
schop kon Winkel snel uitbreken. D.
Bouwkamp was sneller dan de verde
diging en omspeelde Theo Bonne
waardoor hij gemakkelijk kon scoren:
1—4. Mede door de vele aanvechtbare
beslissingen van de scheidsrechter
heeft De Koog in deze wedstrijd niet
gekregen wat het verdiende.
Woensdag 27 maart houdt peu
terspeelzaal De Waldhoorn in het ge
lijknamige gebouw in Den Hoorn weer
een voörjaarskledingbeurs. leder is
welkom van 9.00 tot 12.00 uur. Wie
nog schone, hele kleertjes heeft tot
ongeveer maat 128 kan ze dinsdagoch
tend 26 maart van 9.15 tot 11.45 uur in
de hal van De Waldhoorn zetten. De
opbrengst van de kledingbeurs komt
ten goede aan de peuterspeelzaal.
keuze uit verschillende
kleuren, in 1 dag klaar.
Telefoon 02220 2346
N WINKEL VOL IDE EEN I
Eén van de veie fraaie tableaus vivant", die het ballet van de damesselectie opleverde.
onder de titel „Whose side are you
on". Een waardig besluit van een
waardige avond, die ontsierd werd
toen het programma onderbroken
moest worden omdat de ambulance
naar de sporthal moest. Dat kon niet
omdat diverse bezoekers hun auto in
de voor verkeer verboden oprit hadden
geparkeerd. Tot twee maal toe werd
gevraagd of de betreffende automobi
listen hun voertuig weg wilden halen.
Het zal lang geleden zijn dat de Ko
ninghal zo vol was. Die grote opkomst
bleek terecht te zijn, de uitvoering was
uitstekend.
De goten van het handvaardigheidslo
kaal bij de landbouwschool in Den
Burg moeten vervangen worden omdat
ze onder andere door baldadigheid zo
danig slecht zijn dat reparatie niet
meer mogelijk is. In het ambtelijk stuk,
wordt ook ouderdom aangegeven als
porzaak, de goten zijn van 1956. „Bal
dadigheid" houdt in dat er in de goten
gelopen is.
Zondagmiddag werden in café De Zeven Provinciën voor de eerste
maal de Texelse kampioenschappen „slippies villen" gehouden. Het
staat vast dat dit kampioenschap een jaarlijks evenement wordt. 38
kottervissers namen in enkele uren tijd 750 ondermaatse tongen on
der het mes.
Het kampioenschap was op poten
gezet door de eigenaar van De Ze
ven Provinciën en oud-visserman
Bertus Klippel, die aan de deelne
mers één voorwaarde stelde: ze
moesten zelf een flinke partij slip
pies meenemen want anders kon er
niet gratis gevild worden.
De meeste deelnemers hadden
geen moeite om in enkele minuten
15 vissen van huid en kop te ont
doen. Absolute meester in dit vak
was Bert van der Schans die de 15
slippies in één minuut en 56 secon
den wist te ontvellen. Bert kreeg
als prijs een door Klippel zelfge
maakt trofee in de vorm van een
meerpaal.
Volgens Klippel werden er ook wel
eens wat „vissers verknoeid" maar
de organisator van de zeebanket
wedstrijd was toch in staat om ruim
600 slippies te bakken en aan deel
nemers en publiek aan te bieden.
Dat enthousiaste publiek was er in
ruime mate: De Zeven Provinciën
zat propvol. De tijden van de deel
nemers werden geklokt door Bertus
Klippel en Renee Cossen.
Klippel deed zelf voor spek en bo
nen mee en wist de partij vis in één
minuut en 59 seconden van huid en
kop te ontdoen. De tweede plaats
werd behaald door Rein Zandee in
2.13 minuten en de derde plaats
was voor Anno Cupido in 2.45 mi
nuten. Beiden varen op de TX 20.
Bert van der Schans werkt op de
TX 4. Op de foto, gemaakt door
Bert Koning, twee deelnemers ge
concentreerd aan het villen.
maar op de recreatiegroep. Een verras
send goede demonstratie.
De meisjes van acht jaar brachten het
nummer „Uit de lengte of de breedte".
Zij sprongen zowel over de breedte als
over de lengte van de kast.
Het programma voor de pauze werd
besloten door de meisjes jazzselectie
die op het nummer „Easy lover" van
Phil Collins en Philip Bailey de pan uit-
swingden. Zij droegen daarbij kleding
die door één van de moeders was
gemaakt.
De groep jongeren van 16 tot 20 jaar
bracht een heel sfeervol ballet op
mooie muziek onder de titel „Live to
gether". Opvallend in deze groep was
dat er één jongen meedeed: Martin
Wiggers. Deze groep had gekozen
voor een rustige presentatie met en
hele sterke sfeer. De deelnemers waren
in het zwart, in het blauw of in het
geel gekleed en er was een goed sa
menspel tussen deze kleurgroepen.
Monique Kalk, door Andrew Albers
aangekondigd als „van nationaal ni
veau", liet een prachtige balkoefening
zien. Voor dergelijke topsport is het ei
genlijk nodig dat er goed kan worden
ingeturnd en die tijd ontbrak. Dat was
te zien aan enkele aarzelingen in deze
overigens voortreffelijke demonstratie.
Springen
De 14-jarige jazzmeisjes brachten een
vlot dansje over de titel „Warming
up". Zij ontruimden de vloer voor de
extra traininggroep die op twee lange
matten liet zien op welke manieren je
allemaal kan springen. Het publiek
raakte in groot enthousiasme over de
sprongen die trainer Nico Stoter ten
beste gaf. Zo maakte hij een keer ze
ker zeven salto's achter elkaar, zonder
ophouden. Dit stuntwerk, waar overi
gens meer mensen bedreven in waren,
sloeg bijzonder goed aan. De jazz-
groep voor meisjes van 14 tot 16 jaar
zocht het ook al in het meer sfeervolle
werk met „Before". Het was duidelijk
dat de afwisseling van sport en ballet
goed werkte. Het zeer volle program
ma, dat duurde tot elf uur, werd hier
door gebroken en op die manier bleef
het boeiend voor het publiek. Veel
kleur en beweging kenmerkte het
„Concours Hippique" waar een groep
van maar liefst 42 meisjes in de leeftijd
van 12 en 13 jaar allerlei hindernissen
op allerlei manieren overwonnen. Na
hun optreden was de beurt aan de da
mes jazzselectie met hun „Five Pla
nets". Het was het publiek volkomen
duidelijk warom dit in het Limburgse
zo'n succes was. Zowel de bewegin
gen als de momenten van stilstand in
dit ballet zagen er bijzonder fraai uit,
de groep oogstte dan ook ruim
applaus.
Na een heel snel minitrampolinenum-
mer „Flying gentlemen" van de jon
gens van 10 tot 13 jaar en een vrije
oefening van Yvonne Daalder was de
mat voor de heren met de „1-2-3-4
show", genoemd naar het telritme
waarmee de groep opkwam, in dwars-
gestreepte hansop. Op Kachatourian's
bekende sabeldans ging er van alles
fout dat gepland (en soms ook niet
gepland) was. Zo dook er bij een
zweefrol bijna iemand op een ander en
dat was niet gepland, hoewel het pu-
liek dacht dat dat wel het geval was.
Toen de deelnemer met zijn been in de
minitramp vast kwam te zitten was dat
wel de bedoeling, hoewel de zaal
dacht van niet. Een groot succes, deze
acrobatische kolder.
Ook de afsluiting viel in de smaak, een
erg grote jazzballetgroep voerde een
soort dans tussen man en vrouw uit
Koninghal moet zaterdagavond een kleine duizend mensen hebben
at Ongeveer zeshonderd bezoekers genoten van de verrichtingen van
n driehonderd leden van de Gymnastiekvereniging Texel. Dit perfect
organiseerde monstergebeuren voltrok zich beslist vlot. Het was alleen
omar dat de geluidsinstallatie de stem van speaker Andrew Albers niet
de hele zaal hoorbaar maakte. Voor een deel van het publiek zal dit
gszins de lijn uit de gebeurtenissen hebben gehaaid. Hoogtepunt van
show waren duidelijk het optreden van Monique Kalk op de even-
chtsbalk en de dames-jazzselectie met de dans „Five Planets" waar-
ie laatst bij een landelijke jazzbijeenkomst in Limburg hoog werd
icoord.
orde enorme publieksopkomst be
ide voorstelling bijna een half uur
>rdan was gepland. De organisato-
stonden voor de keuze tussen of
mensen wegsturen of een deel van
uitvoerenden voor de pauze in de
sdkamers te laten blijven. Voor de
ilnemers was namelijk ook een tri
ne ingericht. Gekozen werd voor het
iste, zodat iedereen die kwam om
lijken een plaatsje in de zaal had.
Ieerste nummer werkte heel verte
end. De kleuters werkten op de to-
ivan een Kinderen-voor-Kinderen
leen „Reis om de wereld" af,
irbij ze moesten springen over ber-
i, dalen en andere obstakels. Al ge-
bij dit nummer was ook te zien
goed de materiaalploeg werkte.
Ier diezelfde dag waren alle wijzi-
jen in de toestelopstellingen al een
tgeoefend en dat was te merken,
soms omvangrijke „changemen-
werden vlot en vlekkeloos uitge-
rd. Na de kleuters konden de jon-
svan 6 tot 9 jaar later zien hoe
d zij zich op het schuine1 vlak be-
jen. Eén jongetje nam een sprong
beetje scheef zodat hij halverwege
schuine vlak viel. Om te laten zien
hij het toch echt wel kon verrastte
iet publiek direct daarna met een
3 op de springmat. Daverend ap-
is was zijn deel.
st Bruggeman toonde zijn
Istrijdoefening op de lange mat.
irt maar hevig" is een goede om-
ijving voor zijn verrichtingen. De
ijesgroep jazzballet van 12 tot 14
liet zien dat jazzballet niet aleen
anning maar ook lekker swingen
c r waren meer jazzballetnummers
iet programma. Het was duidelijk
vooral de groepsvaardigheid toe-
nt naarmate de deelnemers langer
gzijn. Het gaat beter gelijk, de ti-
g is beter, waarmee het plezier
'Srde toeschouwers evenredig
leemt.
Snelle opvolging
:i meisjes van 9 en 10 jaar brachten
nummer waarbij het publiek soms
idem in hield: twee haaks op el-
staande rijen turnsters sprongen
rde bok, telkens om en om. Dat
I af en toe in een heel snelle op-
iing, zodat het leek of een botsing
e lucht onvermijdelijk zou zijn. Dat
Burde niet, maar het was wel lek-
fispannend. Stil was het toen Marti-
Iruggeman en Bianca van de We-
ig hun balkoefening toonden.
al Martine bleek daarbij over ster-
Bnuwen te beschikken. De stilte
ns haar oefening werd verbroken
_'een kinderstemmetje dat luidkeels
gaf van verbazing. Martine moest
- zelf om lachen, maar deze con-
1 atieverstoring leidde niet tot val
len, integendeel, ze werkte haar
fiing keurig af. Bianca belandde
diezelfde zenuwen wel af en toe
Ide balk in een verder overigens
i oefening,
azzballetmeisjes van 8 tot 12 jaar
iten op muziek van Rudi Carrel
muis op de trap) een heel leuk
ie onder de titel „Ik hou van dan-
Dat was gemaakt door de stagi-
Marion de Grave en mede door de
Knoren die alle deelneemsters op
Een salto achterover van Monique Kalk.
hun hoofd hadden way het publiek
vertederd. De wat grotere meisjes van
deze groep voerden een discodans uit
met Dolly Dot-achtige bewegingen.
Een jarig lid van de groep werd ook
choreografisch gehuldigd.
De meisjes van 7 jaar vertoonden hun
kunnen aan de brug met ongelijke leg
gers. Er waren drie van die instrumen
ten opgesteld en het was de bedoeling
dat telkens drie turnstertjes synchroon
de oefening uit zou voeren. Dat
mislukte nogal eens omdat de deel
neemsters telkens naar elkaar keken
om te zien hoever de ander al was en
dan loop je natuurlijk gelijk achter.
Aan de andere kant is van kinderen
van deze leeftijd nauwelijks te ver
wachten dat ze een dergelijke moeilijke
opgave tot in de puntjes uitvoeren.
Moe
De vrije oefening van Suzanne Kikkert
was zeer succesvol. Zij beeldde een
kind uit dat vrolijk loopt te spelen
maar dat na verloop van tijd moe
wordt en op de grond gaat liggen sla
pen. Suzanne kon een terecht groot
applaus in ontvangst nemen voor deze
creatieve aanpak.
Creatief was beslist de oefening van
de 11-jarige meisjes. Zij begonnen in
trainingspak met het uitbeelden van de
lente op gelijknamige muziek van Mi
chel Fugain. Vervolgens gingen ze alle
maal bij elkaar zitten en werd een pa
rachute over de hele groep heenge
trokken. Toen die weer werd wegge-
haald bleek dat ze opeens in gympak
verkleed waren. Nu klonk „Opzij, op
zij, opzij" van Herman van Veen uit de
luidsprekers en dat werd onderstreept
door de meisjes die met een verschrik
kelijke snelheid over allerlei toestellen
raasden.
Daarna werd de brug neergezet voor
Karei Dijker en Mare Jan Mulder, die
allebei een goede oefening lieten zien.
De dames-jazzrecreatiegroep, aange
kondigd als een groep met vrouwen
tussen de 20 en 50 jaar, liet met
„Stuck on you" zien dat je van jazz
ballet lenig wordt, ook al zit je alleen
