_J
Sami Swoi en Barbers
toppers in jazzfestival
Minder volume en
meer techniek
Voorlichting over astï
de Vrije School psycho
Programma
Mariniers kapel
Videoclips bij de
juke-box
Diefstal
,mriK zeggen m
Nieuwe bevrijdir
PAGINA 2
TEXELSE COURANT DINSDAG 11 JUft
Na alle emoties van 11 mei jl. vet
te hebben, ben ik nu in staat eer
der die deze Amsterdamse dag r
lijk heeft gemaakt, te bedanken,
denk dat ik ook namens alle anö
„Amsterdammertjes" spreek.
Het comité en dan met name mi
Jongejan, hartelijk dank voor de
snelle opsporing van mijn pleegz'
Riet Kos.
Deze reunië was voor mij „de sti
uit het verleden. Het heeft mij in
40 jaar lang achtervolgd. In hetr
van 13 mei jl. heeft u kunnen Ifö
hoe ik deze dag heb ervaren.
Als slot zou ik nog willen zegger
„Voor mij was 11 mei 1985 de
bevrijding".
Hielke Visser, D'
lak: o
De voorzitster van de Stichting
Helderse Vrije School, Maria vJLsgebi
der Spek, zal vrijdagavond in h> i19.
Maartenhuis aan de Ruyslaani- una-
De Koog een lezing houden ova l
diverse facetten van deze vorm
onderwijs. De lezing begint om
20.00 uur en is voor iedere be
langstellende vrij toegankelijk.
Chris Barber rechtszingt de blues .Nobody
trekt gekke bekken tijdens een gitaarsolo van
Nachtbar Casino had een goede keuze
gemaakt met pianovirtuoos Hein van
der Gaag. Dit trio speelde zeer relaxed
moeilijk toegankelijker jazz en duidelijk
werd dat Van der Gaag als improvisa
tiemonster best wat meer nationale
aandacht zou mogen hebben. Deze
band was in dit café echter zeer op
zijn plaats voor mensen die even rustig
wilden uitblazen van het feest-geweld
in andere lokaliteiten.
Overwegend jonger publiek genoot in
De Zwaan van Masquerade met de ij-
zersterke precussiespeler Norius Gyro-
mus. Santana, funk en salsa klonken
door in de sound van Masquerade en
wie van messcherpe jazzy gitaarso's
hield kon hier genieten. De Portugese
groep Jioa Gooija) was op dezelfde
leest geschoeid maar bracht iets meer
klanken uit de speakers die verwant
zijn met de herkomst van de groep.
Portugal is een land met een uit allerlei
werelddelen beinvloede cultuur, vanwe
ge de de vele koloniën die dit land
heeft gehad, en dat kon men horen in
de nummers van deze band. Het Afri
kaanse ritme overgoten met een sausje
Zuid-Amerikaans en aangevuld met
modern-jazz geeft de band een eigen
gezicht dat gezien en gehoord mag
worden.
Daarbij beschikken de Joia-leden over
een uitstekende techniek.
Blues en boogie-woogie was het de
vies in 't Tesselaartje waar pianist Val-
kering voor een trouw publiek de ster
ren van de hemel speelde. Valkering is
niet alleen razendsnel op het klavier
maar ook improviserend staat hij zijn
mannetje.
Veel bezoekers die vrijdagavond 't Tes
selaartje bezochten waren daar de vol-
Zoals bekend is er enige jaren gefe ,14.31
een poging ondernomen een Vrije gndre
School op Texel te starten. Dit vo:
men strandde maar er zijn oudersi
hun kinderen nu naar de Vrije Scii 11$ ei
in Den Helder sturen. In tegenstel jnd
tot wat veel mensen denken is de
school geen plaats waar kinderen
„anthroposofie wordt aangeleerd'
De leerkrachten werken wel vanur,
ze levensbeschouwing maar hel
geen leerstof voor de kinderen.
De stichters van de school in Den
der staan op het standpunt dat
anthroposofie een filosofie voor ee 1 zjjn
volwassen bewustzijn is en geen
leerstof voor kinderert. Vrije Schol
werken op basis van de pedagog: ^aat<
en didaktische richtlijnen van
Dr. Rudolf Steiner. Leerstof op de
Scholen (overigens ook aan wette dags
regels verbonden) is volgens betro dags
nen geen doel op zichzelf maar
middel om het denken, het gevoetpree
en wilsleven van kinderen te
ontwikkelen.
wants you when you're down and out en
Roger Hill flinks
gende avond weer Voor hen was de
muziek van Valkering voldoende om
een goed feest te bouwen.
Indachtig de bescheiden ambiance
was het 'zigeunerorkest' Hot Club
Ghost Note in café De Pilaar een gou
den greep. De mengeling van jazz en
Hongaarse klanken was met veel im
provisatie van gitarist Joop Trausel een
lust voor het oor. Hier kon men in een
intieme sfeer ook even op adem ko
men en genieten van een verfijnde en
vaak gedurfde muzikale aanpak.
Kolder
Heel anders was het gesteld met Max
Teawistle and his friends of Bob in
Den Grooten Slock. Bandleider Max
Teeuwisse is een kolder-maniak. Hij
speelt voor geen meter trombone, zijn
zangkunst is ook niet bijzonder maar
hij weet hoe hij een zaal moet
vermaken.
Grappen en grollen en eigen vertalin
gen van jazz-klassiekers zijn de basis
voor een optreden dat het beste om
schreven kan worden als een maf cir
cus. Max heeft allerlei attributen die te
pas en te onpas voor de dag komen,
tijdens instrumentale nummers plaatst
hij links en rechts opmerkingen en met
fonkelende oogjes worden gewaagde
teksten de zaal ingeslingerd. Na een
vrolijk optreden werd het zondagmid
dag in De Twaalf Balcken allemaal nog
eens dunnetjes overgedaan tijdens een
koffieconcert. Koffieconcert was nau
welijks een goede benaming voor dit
optreden want Max ging er met zijn
groep vanuit dat er weer feest gevierd
moest worden en dat gebeurde in een
vol café. Tussen de komische bedrijven
door kon men toen ook nog ontdek
ken dat Teeuwisse enkele uitstekende
muzikanten had meegenomen. Vooral
pianist Jean Louis van Dam en Kees
Smit met zijn „scheur" tenorsax vie
len op.
Overal
Dat Texel het afgelopen weekend niet
alleen in de ban was van het catama
ranrondje bleek toen de streetparade-
band van Willie Ashman zaterdagmid
dag een grote groep mensen meetrok
door het centrum van Den Burg. Toen
er zoveel publieke belangstelling was
(in voorgaande jaren was Den Burg op
zaterdagmiddag vaak praktisch verla
ten) hield men maar een geimprovieerd
concert op de trap van het raadhuis.
Niet perfekt maar zeer onderhoudend
was het optreden van de amateur big
band 'Utrecht' uit Utrecht met 18 mu
sici die klassiekers en minder bekende
big band melodieën ten gehore brach
ten voor De Karseboom.
Samen met optredens van de Little
Town Jazz band en de Sea Side Jazz
band gaf de Stichting Texel-jazz het
publiek dat niet in staat was 's avonds
van het festival te genieten toch een
vrolijke en kundig gebrachte portie jazz
mee.
Voor de uitvoering die de Marinie er kv>
pel morgenavond geeft in de Bin gaai
meester De Koning-hal (aanvang
uur) is het volgende programma
vastgesteld:
1. Phèdre Jules Massenet
1842 - 1912
Ouverture Arr. T»h. Dureau
2. Armenian dance Alfred Ree|nste
1921
Part 1
3. Jeux d'enfants Georges Bi;
1838 - 1875
Petit suite Arr. Herman Finfiten
- March
- Impromptu
- Berceuse
- Duo
- Galop
4. Roumanian rhapsodie no. 1
Georges Enesco
Na de pauze volgt een muzikale
ge van stijlen en genres waarin d
solisten en ensembles zich
presenteren.
Kaarten zijn nog verkrijgbaar bij
V.V.V. te Den Burg en afd. Cultur
Zaken van het gemeentehuis.
hoi
anda
^jgondernemers-aktiviteiten
In het amusementscentrum Lasl
in De Koog is een nieuwe attract
beleven: „Video Laser Disc". Het
een soort juke-box, die na het im
pen van een gulden een hit ten
brengt en daarbij tevens de bijbei
de videoclip op een groot schern
zien. De clip wordt voortgebracht
een met een laserstraal afgetaste
beeldplaat. Elke 14 dagen wordt
collectie platen aangepast, zodat
nieuwste hits met bijbehorende b
den kunnen worden opgeroepen,
gens eigenaar Frits Langeveld is
Vegas het tweede bedrijf in Nede
dat een dergelijke installatie in ge
neemt.
Donderdagavond tussen acht en
gen uur werd in een café in De
de handtas van een 27-jarige Dl
ontvreemd. In de tas zat onder
7150,— en wat Eurocheques.
Geacht comité-Texel 40 jaar vrij.
Geluid
George Glandorf met washboarq tijdens ae
streetparade van Willie Ashman's bend.
Pianist Hein van der Gaag in trance in
nachtbar Casino.
vergeten met bijvoorbeeld een sterl^
gedragen uitvoering van 'Nobody
want's you when your down and out'.
Bas-hoorn
Barber werd vooral bekend door zijn
trombone-improvisaties maar vrijdaga
vond nam hij ook regelmatig de bas
hoorn aan de mond om de Orleans
sound de juiste gedragenheid mee te
geven.
De directie van De Lindeboom is er na
dit optreden ongetwijfeld achter geko
men dat het geen zin heeft met be
hulp van tafels gezellige zitjes te creë
ren. De tafels werden gebruikt om op
te staan en zorgden er verder alleen
maar voor dat een deel van het pu
bliek in de hal van het optreden moest
genieten.
Zaterdagavond was dezelfde zaal weer
helemaal vol voor een optreden van de
little-big band Sami Swoi en wederom
kwam men niet bedrogen uit. De tien
Polen bleken rasmuzikanten die
raad wisten met de Westerse stijlen en
uitgingen van big-band arrangementen
terwijl men daar qua grootte maar net
aan kon tippen. Ze zijn in het oostblok
ongelooflijk populair en
maakten meteen het vooroordeel on
gedaan dat ze hier mogelijk zouden
spelen om te laten zien dat ze achter
het ijzeren gordijn 'ook wel wat kun
nen en mogen'. De band speelde en
thousiast en met een eigen stijl en di
verse leden namen geen genoegen
met het optreden in de Lindeboom.
Diep in de nacht stapte men naar De
Karseboom om te 'jammen' met leden
van Teso Windkracht 11, de vaste
festivalact van dit café die vooral za
terdagnacht zeer goed op dreef was.
In de grote zaaal van De Lindeboom
was dit jaar voor het eerst geen ruimte
om te dansen maar wie dat wilde kon
zijn of haar hart ophalen in de kleine
zaal van het hotel met de Little Town
Jazz Band en New Dixie Dawn.
Een kenmerk van goede jazz is dat
men geen gigantische geluidsinstalla
ties nodig heeft om het publiek er van
te doordringen dat er muziek gemaakt
wordt. Het enthousiasme, de techniek
en de bewogenheid met de favoriete
muziekstijlen moet zich een weg ba
nen naar de luisteraar, oftewel de vonk
moet overspringen zonder geavanceer
de hulpmiddelen. Diverse groepen
hadden dan ook een bescheiden in
stallatie bij zich, zoals het top-kwartet
Waso uit België dat internationaal
meedraait en vele goed verkochte
langspeelplaten op zijn naam heeft
staan. Waso kwam met een beschei
den installatie en dat noopte de bezoe
ker tot luisteren en niet tot praten. De
verfijnde hot-club jazz met fiamengo
invloeden gelardeerd met een fabe
lachtige techniek en eigen stijl, kwam
hierdoor geheel tot zijn recht.
Wie Waso gezien en gehoord heeft zal
ongetwijfeld hopen dat men niet weer
vijf jaar hoeft te wachten voor deze
groep het Texelse festival aandoet.
Problemen met het geluid waren er bij
Chris Barber's Jazzband die vrijdaga
vond als top of the bill stond
genoteerd.
Barber was met zijn zeven collega's in
een gecharterd vliegtuigje overgevlo
gen waar de bas en het drumstel nog
net bij konden. De Stichting Texel-
jazz zou zorgen dat er in De Linde
boom een geluidsinstallatie stond die
zich kon meten met de apparatuur van
Barber zelf. Het Alkmaarse verhuurbe
drijf liet het, tegen alle afspraken in,
echter afweten en vrijdagmiddag werd
duidelijk dat er geen geluidsinstallatie
naar het eiland zou komen. Joop
Groen wist echter met succes bij di
verse verhuurbedrijven en Texelaars
toch de nodige spullen bij elkaar te
krijgen, zodat Barber om kwart over
tien het podium kon bestijgen. Aan
vankelijk was het duidelijk dat de in al
lerijl aangerukte spullen niet geheel op
elkaar waren afgestemd maar in de
tweede set van dit orkest was de ge
luidsapparatuur goed afgesteld en was
Barber zelf ook meer tevreden dan in
het begin van het optreden.
Max Teeuwisse zingt „Pennies from heaven" en legt met een eigen, nonanose
bliek vindt het prachtig.
Het optreden van Chris Barber met zijn band en de Poolse bigband
Sami Swoi in de grote zaal van Hotel de Lindeboom waren voor
veel trouwe bezoekers van het jaarlijkse Texel-jazzfestival de toppers
van dit jaar. Zowel Barber als de Poolse formatie wisten een tjok
volle zaal te boeien maar dat betekende niet dat er in de kleinere
kroegen geen topjazz gehoord kon worden. Joop Groen had in sa
menwerking met de caféhouders diverse verrassingen geprogram
meerd en daartegenover stond erkend talent dat al in eerdere festi
vals op Texel te aanschouwen was.
Ghost Note" in De Pilaar. Hier kon het publiek genieten van progresieve improvisaties up
akoustische gitaar en viool en gedreven zigeunermuziek.
Een volle Twaalf Balcken voor de zonnige, jazzy klanken van het Portugese
E én ding staat na dit zesde festival
als een paal boven water: enorm
veel Texelaars zijn door de festivals
en winterconcerten jazz-minded
geworden. Dat potentieel liefheb
bers is, naast de groep zeilers van
de vaste wal, zo groot dat de orga
nisatie langzamerhand aan uitbrei
ding van akkomodatie kan gaan
denken, bijvoorbeeld in de vorm
van een tent. Vrijdagavond was er
in sommige cafés nog ruimte maar
zaterdag waren alle negen zalen
staande vol met enthousiast
publiek.
Het jazz-sympathie zijn is niet alleen
tot stand gekomen door een jarenlan
ge goede en voor elck wat wils pro
grammering van de organisatie. Het
feit dat de drie dagen jazz altijd in een
goede sfeer verlopen en in veel kroe
gen uitlopenop feestavonden die ver
gelijkbaar zijn met ouwe sunderklaas is
ook een belangrijke faktor. Het afgelo
pen weekend verliepen de optredens
zonder een wanklank en de bezoekers
waren in een dermate goede stemming
dat het wachten voor een zaal of de
geringe ruimte in een etablissement
zonder mopperen of agressie voor lief
werd genomen.
Traditiegetrouw werd het concert geo
pend met de herkenningsmelodie van
dit orkest:'Bourbons Streetparade' en
gaandeweg het optreden werd duide
lijk dat Chris Barber niet alleen 'Ice
Cream' genieter is maar zijn roots ook
niet verloochent. Barber's jazzband is
een randverschijnsel in de jazz in die
zin dat men uitgaat van makkelijk toe
gankelijke melodieen in de dixie-land
sfeer. Dat bracht jazz-genieters in vroe
ger jaren vaak tot de kritiek dat Barber
mikt op het grote publiek en dat
laatste zal hij nog steeds niet ontken
nen. De laatste jaren zit er echter veel
progressie in de arrangementen van de
groep en dat kwam vrijdagavond in di
verse puntgave uitvoeringen goed tot
zijn recht. Barber was degene die in
de zestiger jaren blues en spiritual ar
tiesten naar het Verenigd Koninkrijk
haalde en de New Orleans invloeden
klonken door in de nummers van vrij
dagavond. Het slepende, soms sloom
lijkende ritme met deinende onderlig
gende melodielijnen gaf het optreden
een intieme sfeer, zeker tijdens een
nummer als 'A day in de Mardi Grass
van Dr. John Ook de blues werd niet
