College wil uniformiteit
bij badmeesters
Expositie geeft beeld
van heden en verleden
FILiUKim
Ook bewaking naaktstranden
Killing Fields"
Zomertoertocht
fietsclub
Atletiek-loterij
Kapvergunning
voor waterwilg
Geslaagd
Windsurfwedstrijd
bij Dijkmanshuizen
Eierland
150 jaar
De Hoo)101
Panneki!t
aid vooi |IT
;ld. Hun
bemanii
HO DIK
Burgemeester en wethouders willen in de komende jaren het materieel
van de strandbewaking moderniseren, gedragsregels opstellen voor de
badmeesters, de dagvergoedingen gelijk trekken, uniformiteit brengen in
de herkenbaarheid van de bewaking en ook de naaktstranden laten
bewaken.
Deze plannen staan in de nota
Strandbewaking-Texel en zijn onder an
dere een uitvloeisel van protesten van
de Koninklijke Nederlandse Bond tot
Redding van Drenkelingen over hun fi
nanciële vergoeding en kritiek op de
gemeentelijke begeleiding van de bad
meesters uit burgerij, raad en van de
badmeester zelf. Het college heeft zich
die opmerkingen duidelijk aangetrok
ken en na intensief overleg met beide
betrokken partijen (naast de KNBRD
het Studenten werkkamp uit Utrecht)
een nota gepresenteerd met investe
ringsplannen op lange termijn en een
duidelijk reglement voor de
strandbewakers.
Mobilofoons
Erkend wordt dat een deel van het
materieel van de badmeesters niet
meer aan de eisen voldoet. De geluid
sapparatuur is op alle strandslagen
dringend aan vervanging toe en ook
wil men overgaan tot de aanschaf van
mobilofooninstallaties voor communi
catie tussen badhut en boten. De ver
rekijkers van de badmeesters moeten
vervangen worden en ook wil het col
lege de houten vletten geleidelijk ver
vangen door kunststof boten die min
der onderhoud vragen en beter wend
baar zijn. Het is echter niet de bedoe
ling de vletten in te ruilen voor snelle
Zodiak-rubberboten, waarvan er mo
menteel drie in gebruik zijn bij de
Utrechtse badmeesters „Het principe
van waterpatrouille als preventieve
maatregel blijft gehandhaafd", aldus
het college.
De badmeesters zullen net als het
team van recre-actief duidelijk herken
baar moeten zijn voor toeristen, zodat
ze voor het verlenen van hulp snel
aangesproken kunnen worden. De ma
tige herkenbaarheid is in de hand ge
werkt door het feit dat de twee orga
nisaties ieder met eigen kleding het
strand betreden. De studenten met
blauwe overhemden met daarop
Peach Guard" en de KNBRD mede
werkers in T-shirts van hun organisatie.
Deze zomer lopen alle badmeesters die
dienst hebben in een T-shirt dat door
de gemeente wordt verstrekt en waa
rop duidelijk staat aangegeven dat het
om Texelse strandwachten gaat. Op de
hutten van de badmeesters zijn inmid
dels grote borden aangebracht met de
tekst „Strandbewaking" en dit woord
zal later ook worden gezet op de pa
trouilleboten. Ook zal de grens van be
waakt en onbewaakt strand met grote
borden duidelijk worden aangegeven.
Houding
Het college wil niet alleen uniformiteit
vanwege de veiligheid. „Een goede
eenvormige presentatie is ook uit het'
oogpunt van promotie beter".
De badmeesters krijgen deze zomer te
maken met een reglement waarin de
werktijden precies staan aangegeven
en waarin duidelijk wordt gemaakt wat
men wel en niet mag. Van alle aktivi-
teiten moet in de badhut een journaal
worden bijgehouden, elke badhut heeft
een postcommandant die verantwoor
delijk is voor het reilen en zeilen van
zijn medewerkers. Onder het kopje
„houding" wordt gesteld dat de
strandbewakers „steeds een waardige
en correcte houding moeten aanne
men tegenover publiek en
autoriteiten".
Vergoeding
Vorig jaar kregen de Utrechtse bad
meesters in totaal ƒ68.936,— voor ver
richte diensten op Texel. De strand
wachten krijgen dat geld niet zelf in
handen (een deel is bovendien reis
kostenvergoeding). Het gaat naar de
kas van de studentenvereniging. Voor
de KNBRD betaalde de gemeente voe
ding, huisvesting (in strandhuisjes) en
reiskosten van de strandwachten. Dat
kostte in totaal ƒ42.654,—terwijl de
KNBRD één strandpost meer bemant
dan de studenten. Met de KNBRD is
overeengekomen dat men dezelfde
dagvergoeding krijgt als de studenten
en daarnaast betaalt de gemeente de
huur en standplaatsen van twee tenten'
op een camping. Dat laatste is nodig
omdat het niet meer is toegestaan dat
badmeesters in strandhuisjes
overnachten.
Investeringen
Het plan is om in de jaren 1986 tot en
met 1988 steeds elk jaar twee nieuwe
boten en twee nieuwe geluidsinstalla
ties aan te schaffen met verbindings-
apparatuur voor de boten. In de jaren
1989 tot en met 1991 wil het college
nog drie keer een nieuwe kunststof
boot en geluidsinstallatie aanschaffen.
De vergoeding van de KNBRD wordt
dit jaar dus hoger maar de onder
houdskosten van de nieuwe boten zul
len veel lager uitvallen. Momenteel
wordt ook groot onderhoud gepleegd
aan de badhutten zodat daarvoor in de
komende jaren geen extra kosten hoe
ven te worden geraamd. Het college
wil de negen badmeestersposten niet
uitbreiden maar wel zullen de
naaktstranden bij Paal 9 en De Krim
onder toezicht van de strandbewaking
moeten komen. „Eventueel moeten de
bewakingsposten daarvoor verplaatst
worden", aldus het college.
„The Killing Fields" behoort tot dat
zeldzame ras van films die een onuit
wisbare stempel zetten op de tijd
waarin ze werden gemaakt en die de
toeschouwer onherroepelijk meeslepen
en ontroeren door de manier waarop
er objectief en zonder partij te kiezen
een verhaal wordt gemaakt dat een
weerspiegeling is van de gruwelijke
realiteit. Sydney Schanberg was de
oorlogscorrespondent van de Ameri
kaanse krant „The New York Times"
die in 1972 naar Cambodja werd
gestuurd om verslag uit te brengen
over de groeiende onlusten tussen de
revolutionaire Rode Khmer en de Re
gering van Lon Nol. Zijn assistent en
vertaler was de in Cambodje geboren
Dith Pran. De twee mannen waren
door hun werk sterk op elkaar aange
wezen en tussen hen groeide een zeer
hechte en dierbare vriendschap. Door
de toenemende gevechten stonden ze
steeds zij aan zij in vaak zeer hachelij
ke momenten, maar ze weken nooit
een duimbreed van elkaar.
Op 17 april 1975 vielen de zegevieren
de Rode Khmer de hoofdstad Phnom
Penh binnen, en die dag zou het leven
van Schanberg en Pran op dramati
sche wijze veranderen. Samen met
nog enkele andere correspondenten
werden ze aangehouden door de Rode
Khmer, en Pran redde hun levens door
bij een officier te gaan verklaren dat zij
allen neutrale Franse journalisten wa
ren. Na zeer langdurige onderhandelin
gen werden zij vrijgelaten dankzij
Pran's tussenkomst, maar toen de Ro
de Khmer het bevel gaf dat alle Cam-
bodjanen de stad moesten verlaten
kon niemand iets doen voor Dith Pran,
De toerclub Taxi 2000 houdt zonda;
een zomertoertocht. Deelnemers ku j;
nen vanaf 10.30 tot 17.00 uur
bij het clubgebouw, Warmoesstraat uk
in Den Burg. De inschrijfkosten zijn
voor hen die een herinnering willen
f5— per persoon en voor hen diet ar
niet willen ƒ1,75 per persoon,
tocht telt mee voor de jaarprijs, Da
standen zijn 30 of 60 kilometer.
In de zaterdag en zondag gehoude
loterij van de atletiekvereniging zijn
volgende lotnummers in de prijzen
gevallen:
223, 156, 172, 151, 181, 137, 145,1 ;e
153, 147, 164, 144, 179, 114, 128,
140, 118, 105, 158, 126, 121.
De prijzen zijn na het tonen van te
winnende nummer af te halen in di
Sportshop Texel, Weverstraat 50,
Burg.
samen met zijn landgenoten verdw
hij in de nabijgelegen bossen, en a ni
oorlogscorrespondenten werden hi
land uitgewezen. Voor Cambodja
de er een tijd van verschrikking. Di
eens zo rijke landbouwgronden
een nieuwe naam: „The Killing Fielj
Vier en half jaar heeft Schanberg
telbare uren gezocht naar Dith Pranl
tot hij in 1979 eindelijk definitief iets]
over Pran vernam. Hij bevond zich
toen in een vluchtelingenkamp bij
grens met Thailand. Meteen snelde!
Schanberg naar hem toe. Schanbeif
en Pran leven en werken momentef
beiden in New York. „The Killing
Fields" is een ervaring die niemand
onberoerd zal laten. Het is het
taat van talent, inzet, moed, li<
toewijding. Een hele integere en hifi
mane film die hopelijk door het film-]
minnend publiek op prijs gesteld
worden.
Te zien van donderdag t.m. maandag
in het city theater aanvang 20.00
PAGINA 2
TEXELSE COURANT VRIJDAG 21 JUN,
staan en dat zijn vaak ouders of groot
ouders van hedendaagse polderbewo
ners. Maar ook andere opnamen zijn
interessant. Zoals van een groep dijk
werkers en van niet meer bestaande
boerderijen zoals Sebastopol en de
hofstede Ruimzicht en Princenhage.
Ook zijn er beelden bij van gebouwen
als „de rooie kazerne", waarin ooit
eens tachtig mensen bij elkaar hebben
gewoond, de smederij van Libbe Kok
en het gemaal in aanbouw. Een speci
ale hoek van de expositie is ingeruimd
voor het reddingswezen met medailles,
oorkondes en foto's van strandingen.
Ook voor het materiaal van de legen
darische Jild Zuidema is een aparte
hoek ingeruimd. Hier ligt onder andere
een zware halter, waarmee Zuidema
(die als „sterke man" de kermissen af
liep) trainde.
De tentoonstelling is ingericht onder
leiding van Niek Welboren, die er een
mooi en overzichtelijk geheel van heeft
gemaakt. In zijn eigen „Scholerie" in
Zuid-Eierland heeft Welboren ook een
tentoonstelling; die gaat helemaal over
het verleden van de school.
Bedrijvententoonstelling
Het bedrijfsleven uit de polder presen
teert zich in de sportzaal van het Eier-
landsche Huis. Eén van de meer opval
lende stands is van Meijert Boon
Systeembouw, die een grote maquette
heeft hangen met een uitgewerkt plan
om zandsuppleties overbodig te ma
ken: een strekdam, vanzelfsprekend
van systeemelementen, die anderhalve
kilometer de Noordzee in steekt. Boon
denkt dat daaromheen aanzanding zal
plaatsvinden en hij weet ook al waar
de bouwput moet komen: aan de
oostkant van het dorp. Met dit plan
wil hij zijn ongenoegen uiten over de
slechte invloed van drie zandsuppleties
in zes jaar op de toeristensector in de
Noordkop. r
Er zijn nogal wat stands onbemand.
Camping De Krim en Bungalowpark
De Sluftervallei hebben samen een
stand die een sfeerbeeld van hun ak-
kommodatie oproept. Aardappelhandel
A. Boon en Zn. toont het assortiment
rassen van Hettema. Slagerij S. de
Boer maakt met foto's en een produkt-
uitstalling dat daar nog ambachtelijk
geslacht wordt. Sportvereniging
Cocksdorp laat de prijzen voor de
strandloop zien en verstrekt clubkran
ten. De man die verantwoordelijk was
voor de organisatie van de ten
toonstelling, Piet Bonne, heeft een
stand met grasmaaiers, hogedrukappa-
ratuur en schrikdaadapparatuur die
waarschijnlijk gedeeltelijk bemand zal
zijn. Als organisator roemde Bonne Ni
co de Graaf, die actief is geweest bij
het inrichten van de ruimte naar een
idee van Niek Welboren.
Op het podium is een hoek ingericht
voor olieverfschilderijen van mevrouw
Rutten, veelal jachttaferelen en stille
vens. De rest van het podium wordt
ingenomen door die amateur-model
bouwers, Theo Witte, Cees Daalder en
Cees van Heerwaarden. Deze heren
hebben vliegtuigmodellen gemaakt van
massief hout die allemaal vliegtuigen
voorstellen die in de periode tussen
1938 en 1945 gebruik maakten van het
vliegveld, waaronder een model van de
beroemde 'Blauwe Texelaar'. Ook
bouwden zij de toenmalige hangar na.
Deze hele aardige presentatie wordt
gecompleteerd met informatiemateriaal
van het paracentrum met een ander
halve meter lang model van een ri
viersleepboot, voorzien van een echte
stoommachine en radiografisch
bestuurbaar.
Hout
Een paar stands draaien om het mate
riaal hout. Nico de Graaf toont een
fraaie trap en wat deuren die hij in zijn
eigen werkplaats vervaardigde. Hij
deelt zijn stand met meubelmaker Jo-
Het college zal tennisvereniging
Deuce vergunning geven voor het
verwijderen van een waterwilg die
gedeeltelijk over de tennisbanen bij
de ijsbaan hangt. Deuce had ge
vraagd om de boom te mogen kap
pen omdat men op de baan com
petitiewedstrijden wil spelen en
omdat de boom zorgt voor rommel
op de banen
De tennisbond verbiedt competitie
wedstrijden omdat de boom binnen
het speelveld hangt. De ambtelijke ad
viezen waren verdeeld en ook de wet
houders waren het niet met elkaar
eens. Gemeentewerken adviseerde de
boom („een fraaie waterwilg die struc-
tuurbepalend is voor het park") te
sparen en indien nodig de uitstekende
jonge twijgen en de kroon van de
boom te snoeien. Wethouder Klaas
Barendregt vindt daarom dat de boom
moet bijven staan, conform de kap-
verordening die voor Texel is
vastgesteld.
Portefeuillehouder milieu Daan Schil
ling laat het verzoek van de tennis
vereniging zwaarder wegen. In het
ambtelijk advies wordt opgemerkt dat
de banen en de kleedkamer indertijd
zijn gebouwd onder voorwaarde dat de
waterwilg werd gespaard. Een meer
derheid van het college kiest echter
voor kappen.
Jeannet van Tatenhove uit De Koog
slaagde aan de HEAO te Alkmaar voor
het einddiploma.
Zondag houdt de Windsurfclub
„Texel" bij Dijkmanshuizen een
surfwedstrijd.
Het is de bedoeling dat er een olympi
sche baan gevaren wordt. Deze
wedstrijd telt mee voor de competitie
voor het clubkampioenschap. Maar
ook niet-leden zijn welkom. De in
schrijving is open vanaf 10.15 uur. De
start is om 11.00 uur en dat is een uur
eerder dan gebruikelijk is.
De tentoonstelling, die ter gelegen
heid van het 150-jarig bestaan van
Eierland wordt gehouden in het
Eierlandsche Huis, geeft een goede
en interessante indruk van heden
en verleden van de polder. Dat was
dan ook de bedoeling, hoewel de
expositie minder groots is opgezet
dan oorspronkelijk het plan was.
Eerst zou er een speciale tentoonstel
lingstent komen, waarin Eierlandse be
drijven en hobbymensen stands kon
den inrichten, terwijl het historische
gedeelte van de expositie in het Eier
landsche Huis zou worden onderae-
bracht. Bij nader inzien was het echter
mogelijk alles in het Eierlandsche huis
samen te brengen. De grote zaal van
dit gebouw is nu voor de bedrijfsten-
toonstelling ingericht en een nevenver-
trek herbergt de historische afdeling,
die voornamelijk uit foto's bestaat.
Die foto's zijn door allerlei mensen bij
eengebracht, die aldus reageerden op
oproepen in de krant. Pieter de Vries
heeft er mooie, sterk vergrote kopieën
van gemaakt en toont er bovendien
hedendaagse fraaie kleurenfoto's bij ter
vergelijking. Al dat fotomateriaal is ei
gendom van de Gemeenschap Eierland
en vormt het begin van een fotoar
chief, dat men in de loop der jaren
sterk hoopt uit te breiden. Oude foto's
bekijken is leuk werk, in dit geval
vooral omdat op veel foto's mensen
Een blik in het „bedrijfsgedeelte" van de tentoonstelling, toen men woensdagmiddag bezig was er de laatste hand aan te leggen.
han Tromp, die drie dagen per week in
Amsterdam werkt als pianorestaurateur
maar die hoopt zich in De Cocksdorp
te kunnen vestigen. De kwaliteit van
zijn werk doet niet onder voor dat van
de vier antieke kasten die de he,er Leu
ven heeft staan. Leuven maakte bo
vendien voor de meeste deelnemers
aan de tentoonstelling tegelplateaus
waarbij het gebruik van moderne ma
terialen niet geschuwd werd.
Aannemersbedrijf H. Daalder en Zn.
richtte een onbemande stand in waar
kunststofkozijnen te zien zijn. Een gro
te ruimte is ingericht door Garage
Dros die een auto, een motor, een
fiets, een trike en een grasmaaier laat
zien. Bovendien toont hij een video
over zijn bedrijven die Jook Nauta
maakte. Dros geeft op alles wat hij tij
dens de tentoonstelling verkoopt 5%
korting mits hij niets in hoeft te ruilen.
Een andere stand waar spullen ver
kocht worden is die van Mabel Mantje
Mode. Zij richt niet alleen tijdens de
tentoonstelling een winkeltje in, voor
de modeshow van zelfgemaakte kle
ding van de Plattelandsvrouwen levert
zij de aanvullende kleding, terwijl de
bijouterie van de Holimarkt komt. Wil
lem van der Linde toont Texelse pro-
dukten en hoefijzers terwijl het publiek
een aardige videopresentatie kan bekij
ken van de hand van Gert Jan
Schoorl.
Firma De Muy geeft een overzicht van
de eigen bedrijvigheid en verkoopt bo
vendien tassen, tegels en stickers die
zijn voorzien van het Eierlandse
wapen.
Sterk ambachtelijk is de stand van za
delmakerij Rien Mast, die een deel van
de tijd hier ook aan het werk zal zijn
en die bovendien informatie
tuig- en andere leersoorten.
De horeca heeft een klein
ingericht voor de Cocksdurper
die wordt gebracht door \De
„Topido", „De Rog", het
kenhuis", „Vismans Eethuis",
Nieuwe Aanleg", „Het
„Bella Vista". Bovendien een
deo van Onno Kikkert over het
drankje.
De Plattelandsvrouwen geven zt
informatie over hun eigen werk
over de derde wereld en via
spelletjes verzamelen ze geld
terputten in de derde wereld
stand zal constant dubbel
zijn.
Er is een hoek ingericht met
Niek Welboren en daartegenover
Theo Eilander een visboot
en geeft hij inzicht in zijn
hengelsportassortiment.
De waterwilg van Deuce die gekapt mag worden.
