e moet veel van elkaar verdragen
nationale
jengdcollecte
Het verschil
tussen
leven en dood
schuilt in een
simpel gebaar.
jaar oorlog en vrede voor Hendrik en Cornelia de B/oois
ulletin Board voor
imputer-freaks
Schrijven voor
gevangenen
Cursus het kind
tot zeven jaar
Zon, maan en hoog water
MAB-club houdt
snertrit
Bijna ƒ6.000— voor
Nierstichting
Gouden medaille
voor Goënga
Prijzen
Starkenburgh
DAG 1 NOVEMBER 1985
TEXELSE COURANT
PAGINA 9
hij Cornelia Verhoeven (78) voor het eerst heeft ontmoet weet Hen-
Ie Bloois (82) nog precies: bij de brug aan de Schiedamse weg on-
„e rook van V/aardingen. ,,Je schooierde vanuit Maasland elke zon-
ivond naar een andere plaats, rrfaar toen ik haar gezien had, ging ik
is terug naar Vlaardingen." Cornelia heeft het sinds die zondag dat
Ikaar voor het eerst spraken één keer uitgemaakt. „Ik was 17 en
tie me opeens te jong voor vaste verkering. Ik zei tegen Henk dat hij
meer moest komen, maar de volgende avond stond ie ijskoud weer
de deur." Hendrik is sindsdien blijven volhouden en Cornelia plaatst
I november 1925 de naam De Bloois voor haar meisjesnaam. Maan-
gedenken ze dus 60 jaar huwelijk. „We vieren het omdat we dank-
izijn en we houden gelukkig nog vee! van elkaar."
dit artikel staat de kreet „oorlog
rtede". Dat houdt niet in dat deze
^ar huwelijk van ruzie en weer
dmaken aan elkaar hangen. Inte-
Cornelia de Bloois: latuur-
maakten we weieens ruzie. Ik kan
herinneren dat ik een paar dagen
tegen Hendrik praatte. Hij legde
na een tijdje zijn hand op mijn
ouder en zocht toenadering. Eerst
je nog kwaad en wijs je dat af,
het belangrijkste is dat je dan
met elkaar gaat praten over het
angsverschil. Als alles is uitgespro-
en het wordt bijgelegd moet je er
bei nooit meer op terug komen,
geweest is, is geweest." Beiden
jen zich altijd aan die laatste regel
ïebben gehouden. Geen oude koei-
uit de sloot halen is mogelijk een
geheimen van dit goede huwe-
blijkens de verhalen soms ook
jre echtverbintenis. De term oorlog
hier gebruiken heeft in dit hu-
ijksjubileum te maken met het feit
de tweede wereldoorlog een stern-
het gezin De Bloois heeft ge-
,<t. Hendrik vocht mee met de Ge-
:érs, werd getroffen door granaat-
erven en kan sindsdien zijn linke
niet meer gebruiken.
044 verloor het gezin een zoon van
weken. Een kind waar het ouder-
na de komst van vijf meisjes, ex-
blij mee was. ,,Een zoon is dan ex-
fijn, maar we mochten deze jongen
I houden", zegt Cornelia met be-
ig. Na de oorlog werden nog
kinderen geboren en het 60 jarig
dijk wordt maandag gevierd te
lden van zeven kinderen, 22 klein-
deren en 11 achterkleinkinderen.
Slaven
ndrik en Cornelia trouwden in 1925
anderhalf jaar verkering. ,,lk werd
maar rechtvaardig opgevoed en
trouwden eigenlijk jong omdat
ndrik geen echt thuis had. Zijn ou-
woonden al op Texel omdat daar
•kwas", aldus Cornelia. Na de lage-
school werkte Henk de Bloois bij
boer en dat leverde hem een
iamel jaarinkomen van /75,— op In
tijd van trouwen was hij buschauf-
met een maandinkomen van
',50. Dat was toendertijd geen
:ht salaris maar er wordt wel bij op-
nerkt dat men voor dat geld ,,dag
nacht op de bus zat". ,,Het was
slavenleven en dat gold eigenlijk
ar alles wat je toen deed". De
:ois was ook enige tijd beurtschip-
op een schip van de familie. Dat
minder zwaar maar deze firma
g failliet. Op een oudejaarsavond
akte Hendrik zijn vrouw bekend dat
zijn baan aan de kant had gezet
ter het motto Ik wil niet onder het
juk van vloeken en tieren mijn centen
verdienen."
Dat was principieel gezien een moedi
ge daad maar het bracht geen brood
op de plank. Cornelia: „Toen we
trouwden waren we met het chauf
feurssalaris in feite rijk maar de korte
periode van werkloosheid bracht snel
armoe". Hendriks moeder schreef va
naf het waddeneiland dat „hier werk
zat was". Hendrik ging op de fiets
naar Texel en pakte het werk aan dat
werd aangeboden. Na boerenknecht te
zijn geweest werd hij chauffeur bij
Gerbrand Dros die de molen runde bij
De Cocksdorp (het Molenbos). Zijn
vrouw kwam na met hun eerste doch
ter en herinnert de eerste Texelse jaren
als een „periode van wanhopige
heimwee."
Onderduikers
„We woonden bij Henk zijn ouders
aan de Hollandseweg en Texel was
toen vergeleken bij Vlaardingen echt
ouderwets platteland. Ik kwam die tijd
door dankzij mijn schoonmoeder. Als
ik verschrikkelijk heimwee had zorgde
ze voor de kinderen en kon ik een
week of zes bijkleuren in mijn
geboorteplaats."
Later verhuisde de familie De Bloois
naar Oudeschild en toen de tweede
wereldoorlog uitbrak werkte Hendrik
bij de firma Rab als chauffeur. In de
oorlog pakte hij zijn oude stek weer
op: varen als knecht bij een beurt
schipper, met regelmatig tochten naar
Amsterdam. Na een jaar Duitse bezet
ting kwam De Bloois in het verzet te
recht. „Daar denk je niet zo erg over
na. Het gebeurt gewoon. Er komt ie
mand bij je om te vragen iets weg te
brengen en voor ik het wist hoorde ik
bij het verzet."
Zijn vrouw wist daar niets van. Hen
drik vertelde thuis niets over zijn illega
le activiteiten, zoals het smokkelen van
onderduikers per schip en zijn vrouw
had slechts vermoedens. „Als hij wei
eens heel laat thuis kwam had ik zo
mijn eigen gedachten. Maar ik vroeg
nooit iets. Ik wilde niets weten voor
het geval hij opgepakt zou worden en
de Duitsers mij zouden verhoren."
Die geheimzinnigheid werd verbroken
toen de Russenoorlog uitbrak. Corne
lia: „Henk stapte de keuken binnen en
zei: Ik moet nu echt met de Russen
mee vechten."
Chaos
De Bloois vocht met een groep Geor-
giërs in Oudeschild. Een actie op de
dijk waarbij hij samen met een Geor
giër vijftig Duitsers opwachtte kreeg
bekendheid via de tv-documentaire van
Van Reeuwijk. De Bloois raakte ge
wond aan zijn arm. Samen met andere
gewonden werd hij naar het noodzie
kenhuis gebracht. „Onderweg werden
we aangehouden door Duitsers. De
Texelse gewonden hadden geen last
maar een swaar gewonde Georgiër
werd aan zijn voeten de auto uitge
trokken. Hij klapte op de keien en
werd meteen doodgeschoten. Ik was
woedend en had op dat moment kun
nen schieten, maar dan was de chaos
compleet geweest." De stuk gescho
ten arm zorgde voor 12 operaties, zes
keer op Texel en zes keer in Leiden en
tot vele jaren na de oorlog voor veel
pijn. „Ik heb 14 weken in het zieken
huis gelegen en wilde aanvankelijk lie-
dat hij wel motor mocht rijden („snap
je dat nou"). De Bloois werd verzeke
ringsman en ging voor tal van instan
ties en bedrijven met rekeningen en
kwitanties op pad. Voor de woning
bouwvereniging en de gemeente inde
hij wekelijks de huur op tientallen
adressen. „Dat was het zwaarste,
vooral met wanbetalers." De Bloois
vertelt hoe een vrouw zes weken huur
schuld had en toen hij daar iets van
zei kreeg hij de wind van voren. „Ik
liet haar uitrazen en zei: barst maar.
Dar mocht eigenlijk niet maar toen ze
bij de gemeente haar beklag ging
doen kreeg ze te horen dat ze de
terug vloog. „Dat was van de klap
zoenen van al die ouwe kerels". Met
pretoogjes vertelt Henk dat de burge
meester van Tiblisi hem had gezegd
dat hij later met zijn gezin en kinderen
naar Rusland mocht komen om daar
geheel verzorgd 150 jaar te worden.
„Het linke van dat voorstel was dat ik
dan wel eerst in Holland 100 jaar
moest zien te worden."
Bidden
De oorlog komt soms minder prettig
terug als het echtpaar op doorreis naar
een ander vakantieland in Duitsland
overnacht. „Het gedrag van sommige
Duitsers doet me aan de bezetting her-
«Pr-
„We zijn nog redelijk gezond en hebben geen hulp nodig", aldus het diamanten bruidspaar. Dat geldt ook voor hun langdurig huwelijk.
ver dood", aldus De Bloois.
Zijn vijf dochters en zijn vrouw woon
den inmiddels in de Warmoesstraat en
hadden het financieel zwaar. „Er was
geen inkomen en het zag er toen niet
naar uit dat Henk snel weer zou kun
nen werken. Ik weet nog dat een poli
tieagent twintig gulden kwam brengen
alszijnde een uitkering aan oor
logsslachtoffers. Dat was een schijntje
.maar het was toen nog een chaos. De
Stichting 40-45 kon pa na enkele jaren
alles administratief goed op een rijtje
zetten."
Het gezin leefde zuinig van gepaard
geld en de vrouw des huizes wist via
de BS-voorman Keijzer nog te be
werkstelligen dat ze zes weken achter
stallig loon kreeg van een NSB-er die
De Bloois samen met Georgiërs in een
vrachtwagen had gezien. „Die man
wilde dat loon niet betalen omdat mijn
man de kant van de Russen had geko
zen. Toen dat toch moest trilde hij. Op
dat moment heb je weer medelijden
en breekt je hart."
In 1950 kon De Bloois weer aan het
werk. Hij was afgekeurd als autochauf
feur en vertelt met zichtbaar plezier
huurachterstand onmiddellijk moest in
lopen door wekelijks anderhalve week
huur te betalen. Die huur werd niet
meer opgehaald. Ze moest het elke
maandag komen brengen in het raad
huis". Het innen van gelden bracht
veel administratief werk met zich mee
dat De Bloois in de avonduren moest
uitvoeren. Rond zijn zestigste werd dat
te zwaar en op 62-jarige leeftijd stopte
hij met werken.
Financieel werd het toen met een
AOW uitkering en een pensioen ook
wat beter. „Toen waren we eigenlijk
weer rijk en hoefden we niet op elke
gulden „te kijken". Ik hoop dat ze nog
jaren voor me moeten betalen", aldus
een lachende 82-jarige. De oorlog
kwam in een prettiger gedaante in ok
tober '82 terug toen Henk als oudste
Texelaar met 200 eilandgenoten naar
Georgië ging. „Het waren de tien
mooiste dagen van mijn leven. Ik wil
de altijd weten wat er van die strijders
geworden was en nu kon ik veel van
hen ontmoeten. Dat was een grandio
ze ervaring."
Zijn vrouw bleef thuis en vertelt dat
haar man met rode, schrale wangen
inneren en dan kan ik opeens weer
heel kwaad worden", aldus De Bloois.
Zijn vrouw zegt dat^ze de zwaardere
perioden in haar leven en huwelijk niet
was doorgekomen zonder haar geloof.
„Dan had ik het niet allemaal kunnen
verwerken. Je hebt als mens soms
hulp nodig." Henk vult aan dat bijeen
komsten van het verzet altijd werden
afgesloten met gebed. „Daar deed ie
dereen aan mee, ook communisten,
ledereen beseft in moeilijke tijden heel
klein te zijn". Cornelia ergert zich aan
sommige ontwikkelingen in meer re
cent afgesloten huwelijken. „Het uit
elkaar gaan gaat soms zo makkelijk.
Ook omdat de vrouwen tegenwoordig
een uitkering krijgen. Ik mijn tijd was
er geen uitkering voor vrouwen. Alleen
om die reden was het al moeilijk om
op te stappen". Dat is echter niet de
reden dat het echtpaar De Bloois de
60 jaar heeft volgemaakt. „Als het
werkelijk liefde is dan wil en kun je el
kaar niet in de steek laten."
Hendrik en Cornelia vieren hun dia
manten huwelijk o.a. met een receptie
in Theodora hoeve, maandagmiddag
van 15.00 tot 17.00 uur.
Raa uit Den Burg heeft sinds
je week een computerservice
Texel geïntroduceerd die in de
van het land onder computer-
bbyisten al geruime tijd gemeen-
:d is: het Bulletin Board.
term die in het Nederlands wordt
geduid als electronisch prikbord en
Raa de naam „Computex" heeft
regen. Een computer prikbord is, in
te lijnen, een computerkrant die al-
is te lezen door computerbezit-
In het programma van de electro-
cite krant staan allerlei gegevens
jeslagen die voor computer-
ibyisten interessant kunnen zijn, va-
snd van advertenties voor appara-
tot technische details over com-
srprogramma's.
heeft een speciaal Bulletin pro-
nma aangeschaft en vult dat mo-
tteel met relevante gegevens waar
tij ook afhankelijk is van informatie
leden. Computergebruikers kunne'n
telijk lid worden van „Computex"
tun ervaringen in de computerkrant
Raa tikken. Het lidmaatschap is
tog gratis en het is de bedoeling
lekker én ontspannen
zitten?
Op een fauteuil van
zit u goed!
ravenstraat 7, Den Burg, tel. 3592.
om tot een soort computerclub te ko
men die via dit informatiebulletin aller
lei gegevens uitwisselt. In home
computerland is het Bulletin Board al
geruime tijd gemeengoed. Het eerste
electrische prikbord van Nederland
staat in Amsterdam en dit programma
geeft zoveel nuttige informatie dat een
ledengeld van ƒ75,— gerechtvaardigd
is. De eigenaar van dit prikbord heeft
zelfs een inkomen* uit zijn activiteiten.
Dit Bulletin Board kent bovendien ver
schillende ledenbijdragen voor verschil
lende informatieniveau's. De voor de
freaks meest interessante of meest
nieuwe informatie kost het meeste
geld. Raa kent voor zijn bulletin ook
een dergelijk systeem maar dat telt
slechts twee niveau's: Informatie waar
niet-leden uit kunnen putten en infor
matie (zoals de ledenlijst van Compu
tex) waar alleen de leden via een cöde
bij kunnen komen.
Akoustisch
Het programma van Computex is ge
schikt voor alle typen computers, maar
men moet wel een akoustisch „mo
dem" aanschaffen om in contact te
kunnen treden met Computex. Een
modem is niets anders dan een appa
raat dat wordt aangesloten tussen de
telefoon en de computer en door het
draaien van een nummer, in dit geval
02220-5458, krijgt men op de eigen
computer de woorden „welkom op het
Computex board" op het beeldscherm
met daarna een instructie hoe men het
programma van Raa kan
doorwandelen.
De reden om op Texel te starten ligt
niet alleen aan het feit dat Raa een
plaatselijke computerclub wil starten
maar is ook een gevolg van de tele-
foonprijzen. In Duitsland zijn bijvoor
beeld 112 club Bulletin Boards maar
bellen met het buitenland is prijzig en
het uitgebreid communiceren via com
puters kost vaak veel tijd.
Boards aan de vaste wal zijn vanwege
de grote animo vaak fors bezet.
Raa stelt nadrukkelijk dat via dit elec-
tronische prikbord geen computerpro
gramma's gekopieerd mogen worden
en ook worden geen gegevens van
„computerkrakers" in het inlichtingen
menu opgenomen. „Dat computerkra
ken interesseert me helemaal niet. Ik
weet ook niet hoe het moet." Het bul
letin board is elke dag van 18.00 tot
20.30 uur beschikbaar onder genoemd
telefoonnummer 5458. Dit weekend is
Computex vanaf 18.00 uur vrijdaga
vond het hele weekend beschikbaar
met uitzondering van de uren van
12.00 tot 14.00 uur. „Dan moet ik de
ingebrachte gegevens up-daten", aldus
Raa.
4TOT10 NOVEMBER 1985
geef
leef-en speelruimte.
duttuzen tgro W fw-usect
het fonds van jantje beton
De maandelijkse schrijfavond van de
Amnestygroep Texel, wordt gehouden
op dinsdag 5 november van 20.00 tot
21.00 uur in de Openbare Bibliotheek.
Er zal worden geschreven naar autori
teiten in Sri Lanka naar aanleiding van
aanhoudende berichten over marteling
aldaar gedurende de afgelopen jaren.
In het kader van de jongerenactie
„Toekomst achter tralies" wordt ge
schreven t.b.v. Safet Krasniqi en Zaja
Shala in Joegoslavië, twee middelbare
scholieren die in 1984 werden gear
resteerd omdat zij deel zouden uitma
ken van een 'vijandelijke groepering'.
Zij zitten een gevangenisstraf van drie
jaar uit en zijn geadopteerd door Am
nesty als gewetensgevangenen.
In het Maartenhuis worden drie avon
den gehouden over de achtergronden
van de Vrije School-pedagogiek door
Marga Hogenboom-van der Eijnden
(arts) en Hannelore Speelman (kleuter
leidster en pedagoge).
De data zijn vrijdagavond 15, 22 en 29
november van 19.30 tot 21.30 uur.
Het programma: 15 november: Het
kind tussen 0 en 7 jaar, hoe kijk je
ernaar?
22 november: Wat heeft een kind no
dig aan sfeer, voeding, waarom een
Vrije School?
29 november: De betekenis van ziekte
in het kinderleven.
Plaats: Ruyslaan 8, De Koog, telefoon
(02228) 682. Aanmelden kan schrifte
lijk of per telefoon. Ter bestrijding van
de kosten wordt een bijdrage van
ƒ15,— gevraagd.
In Guatemala werd op 21 mei 1984 Ir
ma Marilü Hicho Ramos van de uni
versiteit waaraan zij studeerde, ont
voerd door waarschijnlijk leden van de
veiligheidstroepen. In de brief wordt
informatie omtrent de verblijfsplaats
gevraagd en verzocht een onderzoek
in te stellen.
Voor deze gevallen zijn voorbeeldbrie
ven en luchtpostvellen aanwezig. Meer
informatie vindt u in het maandblad
van Amnesty „Wordt vervolgd" en is
te verkrijgen bij Jenneke Wassink,
Vloedlijn 31, telefoon 4109.
De zon komt 1 november op om 7.34
uur en gaat onder om 17.11 uur.
5 nov. L.K.; 12 nov. N.M.
Doodtij: 8 nov.; springtij: 14 nov.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 1 nov. 10.11 en 22.35
Zaterdag 2 nov. 10.35 en 22.50
Zondag 3 nov. 11.05 en 23.03
Maandag 4 nov. 11.39 en 23.41
Dinsdag 5 nov. 12.01 en
Woensdag 6 nov. 0.44 en 12.38
Donderdag 7 nov. 2.04 en 13.59
Vrijdag 8 nov. 3.31 en 15.50
Zaterdag 9 nov. 4.53 en 17.39
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.
De MAB-club Texel houdt zaterdag 2
november weer de bekende 'snertrit'
voor motorrijders, automobilisten en
bromfietsers. De rit telt mee voor het
kampioenschap 1985 en er kan ook
aan meegedaan worden door niet-
leden. De start is om 20.00 uur op het
Wezenland in Den Burg, waar vanaf
19.30 uur kan worden ingeschreven.
Iedere zaterdagochtend haalt Scou
ting Texel oud papier, lompen en oude
schoenen op. De mensen worden ver
zocht deze spullen vóór 10.00 uur aan
de straat te zetten, zodat ze vlot kun
nen worden ingeladen. Bij de oud
papier-wagen kunt u ook gereedschap
voor de derde wereld kwijt.
Komende zaterdag wordt het oude pa
pier etc. opgehaald in de volgende
straten
Schilderend, Keesomlaan, Emma-
laan, Haffelderweg, Ada van Hol
landstraat, Pieter van Cuyckstraat,
Elemert.
Zaterdag wordt inDe Cocksdorp en
omgeving oud papier opgehaald door
oudercommissie en leerlingen van de
o.l. school. Men wordt verzocht het
papier uiterlijk 8.30 uur aan de straat
te zetten.
's Middags wordt in de rest van de
polder papier opgehaald door de Strij-
bosschool van 13.00 tot 15.00 uur.
De Waal en het Marsplan
In De Waal en het Marsplan wordt
vanaf 2 uur 's middags oud papier
opgehaald.
De opbrengst van de collecte voor de
Nierstichting bedroeg ƒ5.799,—.
Den Burg ƒ2.037,65; De Cocksdorp
ƒ200,80; Oosterend en Oost ƒ664,—
De Hoorn en omgeving ƒ459,80; Ou
deschild ƒ299,45; De Koog en omge
ving ƒ906,05; De Waal en omgeving
ƒ212,50; P.H. Polder, Noord- en Zuid-
Haffel en Hoornderweg ƒ319,60; De
Westen, de Dennen, Gerritsland
ƒ312,15; Eierland en 't Noorden ƒ387,—.
Slagerij Goënga in Den Hoorn
heeft op de Slagersvaktentoonstel-
ling ('Slavakto') in Utrecht veel eer
ingelegd met een Texels lams-
vleesprodukt. De door dit bedrijf
ingezonden gekookte lamsham
kreeg het maximale aantal punten
en daarmee een gouden medaille.
De jury beoordeelde totaal 80.000 in
zendingen uit binnen- en buitenland.
Daarvan werden er 154 waardig bevon
den om in de ere-galerij te worden ge
zet, waaronder de lamsham van Goën
ga. Het bedrijf stuurde ook een ge
kookte metworst in, waarvoor een
bronzen medaille werd toegekend.
Ter gelegenheid van dit verblijdende
feit houdt Goënga volgende week in
de winkel in Den Hoorn een feestelijke
lamsvleespresentatie, waarbij enkele
nieuwe producten zullen worden geïn
troduceerd, waaronder lamsvlees-
schnitsels.
Van de verkoopmidag Starkenburgh
zijn de volgende prijzen nog niet opge
haald: rose 58 en 781; geel 467 en
790; donkergroen 846; beige 58.
Deze prijzen zijn af te halen op Star
kenburgh 58.
GIRO 6868 VAN HET NEDERLANDSE RODE KRUIS
