Geslaagde airshow boeide duizenden f Demonstratie Harrier donderend hoogtepunt r m 0 PAGINA 8 TEXELSE COURANT Het zaterdag gehouden vliegfeest is een groot succes gewor den, ondanks de harde wind waardoor enkele nummers moesten uitvallen en waardoor zelfs een ongeluk(je) ont stond. Het zeer gevarieerde programma met enkele specta culaire hoogtepunten viel zeer in de smaak, ook bij de men sen die vaker dergelijke vliegfeesten bezoeken en dus kon den vergelijken. Terwijl op de voorgrond de bemanning van een der helikopters toekijkt, landt het Vliegende Fort, een van de belangrijkste (en kostbaarste publiekstrekkers van de Airshow. publiek nog voor de aanvang van de vliegshow de eerste verrassing. Ge meld door de speakers werd dat 6000 voet boven Den Oever zich een Boeing 737-300 van Transavia bevond, die zich in de richting van Texel be woog. Nog geen vijf minuten later vloog het toestel, dat 149 passagiers kan vervoeren en zes bemanningsleden telt, over het vliegveld. De Boeing 737 is een al wat ouder type waarvan de nieuwe 300-versie een nieuw model is. Transavia is de eerste luchtvaarmaat schappij in Europa die daarmee vliegt. Het toestel is sinds maart in gebruik en het viel zaterdag vooral op omdat het zo weinig geluid maakte. Na wat sierlijke bochten te hebben gedraaid en laag over te hebben gevlogen met het landingsgestel uit vloog het toestel op volle snelheid weg. Landing van een dergelijk zwaar toestel op de Texelse grasbaan is onmogelijk. „Een opvallend goed programma, vooral door de grote verscheiden heid aan vliegtuigen", aldus inspec teur H. Vos van de Rijksluchtvaart dienst, die het feest beroepshalve bijwoonde. Ook in organisatorisch opzicht was er weinig aan te mer ken. Organisator-havenmeester Ed de Bruijn kon na de maandenlange inspannende voorbereidingen ein delijk rustig slapen, „ledereen is absoluut tevreden, ik hoor alleen maar positieve reacties", zei hij op gelucht na afloop. Geen ander evenement op Texel trekt zoveel bezoekers als een vliegfeest. Za terdag gingen meer dan 7000 betalen de gasten langs de kassa's. Daarnaast waren er zo'n duizend genodigden, en kele duizenden kinderen en als je ook de ca. 2000 mensen meetelt die het spektakel buiten het terrein gadesloe gen, kom je op ongeveer vijftiendui zend toeschouwers. Die bleven prak tisch allemaal tot de hele show voorbij was en dat is op zichzelf al een onver dachte aanwijziging dat het program ma in goede aarde viel. Er werd „voor elk wat wils en van alles wat" gebo den en alles werd in hoog tempo afge wikkeld zodat niemand tijd kreeg om zich te vervelen. Ook de begeleiding van het verkeer bij de aan- en afvoer van het publiek werkte goed. Met name was de orga nisatie tevreden over de manier waar op het verkeer op de Postweg was ge regeld. Even, tussen één en twee uur 's middags, stond daar een file, maar die was snel opgelost. De omleiding van de verkeersstroom uit noordelijke richting verschafte de nodige ruimte. Mobiele toren De airshow zelf werd geleid vanuit de witte dubbeldeksbus van Frits Lange- veld uit De Koog. Het voertuig diende als verkeerstoren en was dus de resi dentie van de regisseur van het spek takel, KLM-verkeersleider Nanne Dijkstra. Als dit leidinggevende werk in de gebruikelijke verkeerstoren van het vliegveld was verricht, zou dat onder ling veel hinder hebben gegeven en dat zou niet goed zijn geweest voor de veiligheid. Om half één 's middags vlogen nog slechts éénmotorige Cessna's en Piper Cubs boven het vliegveld rond, zoe mend als bijen rond een korf. Van echt demonstratie vliegen was nog geen sprake, deze vliegtuigen waren veelal privé-eigendom van luchtvaartenthou siasten, die van alle kanten naar Texel waren gekomen om de vliegshow bij te wonen. Er waren er zelfs vanuit Oostenrijk gekomen. Door de noordelijke ingang van het veld stroomde het publiek in groten getale het veld op. Het weer zag er niet slecht uit, af en toe brak zelfs een zonnetje door, hoewel het door de harde wind niet warm werd. Bij het restaurant van de luchthaven blies de I.,'Willie Ashman Original Jazzband" toeschouwers gedurende de statische show 's morgens en in de vroege mid dag regelmatig werden getrakteerd op een nummertje jazzmuziek van de Zaandammers. Langs de dranghekken, waarachter het publiek zich verzamel de stonden de toestellen van de stati sche show opgesteld in een lange rij. De achterste drie waren het meest op vallend. Drie helikopters: de Westland Lynx, de Superpuma AS 330 en de Si korsky CH 53, respectievelijk van de Koninklijke Marine, de Royal Air Force en de United States Air Force. Dat laatste toestel, de grootste heli in west-Euro pa, was één van de grote trekpleisters maar tot grote teleurstel ling van de organisatoren verleenden de Amerikaanse legerleiding geen toestemming het te laten demonstra- tievliegen. Toch zagen de toeschou wers de Sikorsky nog even in de lucht want de heli stond te dicht bij het pu bliek en moest enkele honderden me ters verplaatst worden. Vliegend Fort Om 12.38 uur was het publiek getuige van de landing van de Sally B", een B 17, beter bekend als Vliegend Fort. Op de eretribune hadden nog geen ge nodigden plaatsgenomen maar zaten in plaats daarvan vier S11 piloten aan dachtig te luisteren naar de aanwijzin gen van hun team manager. Het wa ren de leden van het Fokker Four Team' Verrassing Om vijf voor half twee kwam voor het Meteen bleek dat het publiek zich geen moment hoefde te vervelen. De Fantrainer diende zich aan met aan de stuurknuppel Neerlands eerste en voorlopig enige ruimtevaarder Wubbo Ockels. Het toestel dat plaats biedt aan twee personen, wordt aangedre ven zoals de naam reeds doet vermoe den door een fan, die geplaatst is in een tunnel achterin de romp, voor de staart. Die ongebruikelijke plaats geeft het vliegtuig het aanzien van een straaljager en het bleek bij de korte demonstratie die Ockels ermee gaf ook in geluid en gedrag in de lucht daar mee overeen te komen. Het is niet voor niets een trainingstoestel voor toekomstige straalvliegtuigpiloten. Het kleine uit kunststof vervaardigde toestel taxiede naar de eretribune waar burgemeester Schipper en haven meester Ed de Bruijn de ruimtevaarder begroetten en de Texelse burgervader hem een stenen Texels schaapje aanbood. In de namiddag zou het Alouette III stuntteam van de Koninklijke Lucht macht een demonstratie verzorgen. De naam van dit helikopterteam is „Grass hoppers" en één van de vliegers is tweede luitenante Alexandra Wiessing. Zij gaf tijdens het eerste uur via de ge luidsinstallatie een toelichting op wat er op en boven de luchthaven ge schiedde. Helaas moest ze om vier uur meedelen dat de demonstratie van haar eigen Grasshoppers niet doorging wegens de harde wind. Intussen was na aankomst van Wubbo Ockels de luchtshow in een hoog tem po voortgezet. R. van As, een beken de gast op vliegshows, gaf met zijn zelfgebouwde autogyro een korte de monstratie. Hij liet daarmee zien dat het bouwen van vliegmachines niet al leen is voorbehouden aan multinatio nals, maasr dat een (heel erg) handige doe-het-zelver ook zelfstandig de lucht in komt. Vervolgens zag het inmiddels sterk in aantal gegroeide publiek drie moderne zweefvliegtuigen van de Zweefclub Texel hoogte winnen boven het vliegveld, de RF 5, SFS 31 en de PIK 20 deden "dit op eigen kracht met propellormotoren. Eenmaal op de ver eiste hoogte gingen de motoren uit en zweefden ze keurig in formatie terug naar de grasbaan, waar ze bij de lan ding een snelheid hadden van 240 km/uur! Nog voordat de zweefvliegtuigen goed en wel op de grond stonden scheerde de tweedekker Stampe SV 4 over met als vlieger Willem de Roo, vlieginstruc- teur op Eelde en later op de middag vervanger als commentator van Alexandra Wiessing. Hij was zaterdag de eerste die een rooksliert achter zijn toestel gebruikte om zijn verrichtingen aantrekkelijker te maken. De witte rook wordt verkregen door dieselolie direct in de uitlaat te spuiten. De moderne tweedekkers zijn uiterst wendbaar en sterk en bij uitstek ge schikt voor het stuntwerk. De Roo had echter veel last van de wind, maar slaagde er niettemin in een respectabel aantal loopings en „Im- melmanns" te maken. Een „Immel- mann" is een halve looping, waarna het toestel een halve slag om de eigen as maakt tijdens een glijvlucht naar de aarde. De vliegbeweging is genoemd naar een Duitse oorlogsvlieger uit de eerste wereldoorlog, toen men uitslui tend in tweedekkers vloog. De Pilatus PC 6, het grootste vliegtuig van het Paracentrum Texel, was al veel eerder opgestegen en had op geruime afstand van de luchthaven hoogte ge wonnen tot 9000 voet. Ergens boven De Waal sprongen er vijf parachutisten uit. Evenals vorige week bij de mini- vliegshow op camping De Krim gaven de springers van het Paracentrum een excellente demomstratie. Ondanks de windkracht landden ze perfect. Contrast Zaterdag werd duidelijk getoond hoe schril het contrast is tussen straal- en propellermotoren toen twee Beechcraft Bonanza's in driehoeksformatie met een Cessna Citation enkele achten draaiden boven de luchthaven. De Bo nanza's zijn lesvliegtuigen met propel lers van de Rijksluchtvaartschool, de Cessna is een zakenvliegtuig uitgerust met twee straalmotoren. In de bochten moest de buitenste Bonanza extra gas geven om de zo traag mogelijk vlie gende Citation bij te kunnen houden. De inspanningen van de Bonanza ga ven een snerpend hoog geluid, de Ci tation was geruisloos. Nadat het pu bliek daarvan overtuigd was gaven de twee Bonanza's, gezamenlijk bekend onder de naam Blue Formation, en de Citation een korte show weg die er niet om loog. Tijdens deze act bleek dat de Bonanza zeker niet met een kinderachtige motor is uitgerust, want hij haalde vlak boven de grond een snelheid van tegen de 400 km/uur. Na DINSDAG 5 AUGUSTUS!) S°2 lUCI! MWü mn iiiwM afloop formeerden de drie toestellen en vlogen nog eenmaal over de baan, waarbij de Citation het landingsgestel uit deed en de baan even raakte: een zogenaamde touch down, waarna een „shoot over" volgde, wat betekent dat de machines niet echt landden, maar direct weer opstegen. Een kleine éénmotorige Sneeker, een Piper Super Cub, steeg op en de monstreerde met gebruikmaking van zijn radio, die via de luidsprekers voor het publiek hoorbaar was, hoe de pi loot een doel zocht voor twee oude Harvards AT 6. De ietswat logge jagers voerden vervolgens enkele schijnaan- vallen uit, onder andere op de eretri bune. Direct daarna steeg de witte Franse AS 350 helikopter op en liet zien hoe wendbaar en hoe snel hij kan afremmen en accelereren in de lucht. De toeschouwers kregen te horen dat dit comfortabele vervoermiddel bereik baar is voor iemand die er 650.000 dollar voor neertelt. Friendship Het wekt zelfs in vakkringen telkens weer verbazing wanneer wordt gede monstreerd wat de al meer dan dertig jaar oude Fokker F 27 Friendship alle maal kan. Het qua verkoop meest succesvolle toestel van Nederlandse makelij maak te bijna regelrechte loopings, hoewel de ervaren luchtmachtvliegers hem nooit volledig kantelden. Toch grenst het aan het onmogelijke wat een pas sagierstoestel als de Friendship kan en dat werd nog eens beklemtoond toen hij aan het eind van de voorstelling bij een bocht „door de negentig graden rolde", bijzonder scherp dus. Voorts liet de vlieger zien dat het ook een erg veilig toestel is, want met één uitge schakelde motor vloog de kist, af komstig van het 334 squadron op Soesterberg gewoon door. Later liet de vlieger van de Dornier 228 zien dat dit iets kleinere maar veel mo dernere toestel dat ook kan. Boven dien verbaasde de Dornier, een merk waardig „hoekig" vliegtuig, door de extreem korte start- en landingsbaan die hij nodig had: een paar honderd meter. Dit soort toestellen wordt S.T.O.L. genoemd (Short Take Off and Het was een vliegfeest waar de stukken l terlijk vanaf vlogen. Als gevolg van de hi de wind kwam een Fokker S 11-instructu bij de landing even op zijn neus te staan De tweede foto toont de vlieger, die dey, nielde propeller bekijkt. De schade is inmiddels hersteld en het toestel is gisteren teruggekeerd naar Schiphol. Landing). De Dornier 228 vliegt met twee molt ren van elk 715 pk, zo'n 430 km/uur. Evenals de BN2T Islander, die lateri de middag overvloog, kan de Dorniel hét toestel voor de derde wereld wol den. De Islander is ook een S.T.O.L,I vliegtuig met een ietwat buitennissiJ bouw en opnieuw die bijna afwezige) noodzaak van een landingsbaan. Ockeli „Dat is één van de. opvallende en vooral gunstige dingen die ik hier zie zei Wubbo Ockels in antwoord op d- vraag wat hij vond van de luchtvaar how op Texel. „Met die nieuwe gen ratie S.T.O.L. vliegtuigen wordt het voor landen met beperkte financiële middelen ook mogelijk vliegvelden ei op na te houden en hun economiei te bouwen door mogelijkheden van passagiersvervoer." De ruimtevaardei zei verder geen regelmatige lucht- vaartshowbezoeker te zijn. „Dit is eerste sinds jaren die ik zie. Ik vond wel een leuk uitstapje want ik was toch van plan op vakantie te gaan., nee, niet naar Texel". Ockels lachte meen. „Eerlijk gezegd heb ik vanda voor het eerst voet op Texel gezet, was bezig met trainingen op de Fan- trainer, om wat meer ervaring met a vliegen op te doen, dus dit kwam goed uit. Ik vind het publicitaire we' niet lastig te combineren met mijnt tenschappelijke werk, je moet alleer wel altijd de juiste balans weten te vinden. Ik werk momenteel mee aai het internationale ruimtestation ent het D2-project; het tweede Duitsesp celab. Maar het zal wel minstens tot vier jaar duren voor ik opnieuwd ruimte in ga, als gevolg van het ona luk met de Challenger." De bekende Nederlander ontplooide nog andere activiteiten zaterdagmid dag. Tijdens de luchtvaartshow pre senteerde hij verschillende onderdele ttot k enter erder llertc es o| unstr kre rate vlie Nog zittend in de cockpit van zijn Fantrainer bekijkt ruimtevaarder Wubbo Ockels het schaapje dat hij zojuist heeft gekregen van burge- Jan Frederici Irechtsen Ed Mom berg kampeerden in de nacht van zaterdag op zon^A de B 17. Omdat het niet was uitgesloten dat souvenirjagers of andere kwaadwilligen W slag zouden slaan, vonden de eigenaars het niet verantwoord dat de bommenwerper ook de reusachtige Sikorsky helikoper onbewaakt worden gelaten na afloop van de wrt show. Er werd dan ook graag gebruik gemaakt van het aanbod van Frederici en MomVy nrn in „n hii He toestellen de wacht te betrekken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1986 | | pagina 8