Twaalf Texelaars blikken terug en vooruit
Ambtenaren hebben
veel begrip getoond
Wedstrijden IJshond
mooier dan Elfsteden"
,,M'n eerste gedachte: nu
mis ik dinsdag de raad..."
„Fijn dat De Zonnebloem
nu ook op Texel bestaat"
De dokter zei: volgen
de foto ben je veria mi
„Moor ons was '86 Jaar
van yps en downs"
Feestelijke
jaarwisseling
Garna/envisser A/fons Boom:
JANUARI
Nel Eelman-van 't Veer:
Schaatser Kees Kikkert:
FEBRUARI
Ans Gieles:
APRIL
MAART
Marc van Heerwaarden:
MEI
Teso-matroos Dirk Kuiter:
JUNI
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 30 DECEMBER^
Precies een jaar geleden stond in deze krant een somber ar
tikel over garna/envisser A/fons Boom uit Oudeschiid. Hij
was zijn tijdelijke vergunning kwijt, mocht in het nieuwe
jaar niet meer vissen en dreigde dus brodeloos te worden.
Een jaar later blijkt echter dat zijn kotter TX 10 ,,De Vrouwe
/Vaantje" niet werkeloos aan de kade heeft gelegen en dat
hij en zijn gezin allerminst een behoeftig zijn. Hoe zit dat?
Alfons verklaart dat met een uitspraak
die je maar zelden uit de mond van
een visser hoort: ,,Dat heb ik te dan
ken aan de ambtenaren; die hebben
veel begrip getoond voor de situatie.
Ik heb mogen doorvissen omdat on
derhandelingen gaande waren over de
ze kwestie tussen de Nederlandse Vis
sersbond en de Directie van de Visse
rijen, dus het ministerie. Hangende die
besprekingen hebben ze het mij en
mijn collega Geert Ellen van de TX 39
die in precies dezelfde positie verkeert,
niet moeilijk willen maken".
Vergunning onderweg
Ik had dus bij de ingebruikname van
mijn nieuwe schip een vergunning
voor drie jaar gekregen. In die periode
moest ik proberen een bestaande ver
gunning van een ander over te nemen.
Dat lukte niet, vooral omdat de voor
waarden en regels die aan overname
waren verbonden, heel stringent wa
ren. Het beleid was erop gericht het
aantal vissers in de Waddenzee flink
terug te brengen; nieuwkomers waren
niet welkom. Dat was volgens mij strij
dig met de beleidslijn om het aantal
vissers op 97 te handhaven. Er is na
dien heel wat afgepraat en onderhan
deld. Het resultaat was een harde uit
spraak, dat het aantal vissers in de
Waddenzee ca. 97 mag blijven. De
vergunningen voor Ellen en mij schij
nen nu onderweg te zijn, maar ik juich
pas als ik dat papier in mijn handen
.heb. We gaan maandag maar weer
eens naar Den Haag."
Tevreden zijn
,,lk zie de toekomst van de garnalen
visserij niet somber in. Je zult magere
en vette jaren blijven houden, maar
garnalen zijn er voorlopig genoeg. Die
Het aftellen kan beginnen: nog enkele uren en dan zit 1986 er op.
Een jaar waarin op Texel weer veel gebeurde. Grote gebeurtenissen
die breed werden uitgemeten in de krantekolommen: soms voi dra
matiek, zoals de stranding van de kustvaarder Compass i, soms
tragisch, twee grote branden zijn nog diep in het geheugen gegrift,
soms met een glimlach, neem bijvoorbeeld het tv-optreden van zin
gende dominee Kees de Jong, dan weer opzienbarend, zoals de
ontdekking van een illegale alcoholstokerij, nu en dan ook schok
kend zoals een nachtelijk spoor van vernieling door jeugdige van
dalen. En natuurlijk maakte ieder van ons op het persoonlijke vlak
de nodige hoogte- en dieptepunten mee. In elk geval was 1986
lang en afwisselend.
Een volledig overzicht geven is onmogelijk, daarom vindt u op deze
pagina's een willekeurige greep uit het nieuws van twaalf maan
den. Evenzovele Texelaars die op de een of andere wijze, direct of
zijdelings, bij dat nieuws waren betrokken, geven een persoonlijke
toelichting op de betreffende gebeurtenis, vertellen hoe het hun
tussentijds is vergaan, blikken vooruit en spreken een wens uit
voor 1987.
kleine visserij van ons is niet te verge
lijken met de grote Noordzeevisserij.
Wij hebben ook een andere mentali
teit. We vissen om te leven, niet an
dersom. Het hoeft van ons niet zo
groot. Het probleem van de overbevis-
sing is ontstaan door ontevredenheid.
Die mensen gingen geen groter en
sterker schip bouwen omdat ze anders
geen eten meer hadden, maar omdat
ze bij de grootsten wilden horen. Het
is best mogelijk om het probleem van
de overcapaciteit in de visserij op te
lossen: allemaal wat minder.
Dat vergaderen met het mes op tafel,
dat staat me tegen. Mijn wens voor
1987 is dan ook dat de mensen wat
meer tevreden zullen zijn en zullen in
zien dat er genoeg is voor iedereen."
Op 29 april werden de in maart ge
kozen gemeenteraadsleden
geïnstalleerd. Tot de vier nieuwko
mers behoorde Nel Eelman-van 't
Veer, deel uitmakend van de CDA-
fractie. Veel heeft zij haar woordje
nog niet kunnen doen, want sinds
begin september staat het raadslid
als gevolg van een auto-ongeluk
aan de vaste wal buitenspel.
,,M'n eerste gedachte was: nu kan ik
dinsdag niet naar de raadsvergadering.
De lokale omroep stond toen op de
agenda en voor dat onderwerp had ik
veel informatie verzameld. Ik ben er
voorstander van dat de omroep op de
kabel mag uitzenden en dat wilde ik
goed beargumenteerd verdedigen."
,,lk belandde in het ziekenhuis met het
idee dat het hooguit een weekje zou
duren. Maar toen bleek dat ik een be
schadiging had aan de kleine herse
nen, de hersenstam. Dat viel dus hele
maal niet mee. Het ongeluk (buiten
m'n schuld) was gebeurd op 6 sep
tember en pas na zes weken in het
Gemini-ziekenhuis in Den Helder kwam
ik weer thuis. Ik heb ontzettend veel
leuke reacties gehad: veel kaarten en
bloemen, waaronder een prachtig boe
ket van het gemeentebestuur."
De winter van 1985-86 was voor de
schaatsliefhebbers een gouden pe
riode. Wekenlang kon er onafge
broken op natuurijs worden ge
schaatst. Massaal werden lokale
ijsbanen en landelijke toertochttra
jecten bevolkt met als historisch
hoogtepunt de tweede Elfsteden
tocht in successie. Tot de 18.000
deelnemers behoorde een twintig
tal Texelaars, onder wie de eilande-
lijke schaatskampioen Kees Kikkert
uit De Westen.
,,Als er in 1987 weer een Elfsteden
tocht komt, kan ik niet meedoen om
dat ilf niet ben ingeloot als lid. En of
deelname er ooit nog inzet? Ik betwij
fel het want bovendien ben ik over de
dertig en ze laten de jonkies meer aan
de beurt komen. Misschien rijd ik
zwart mee. Het is zo'n mooi evene
ment, daar kan geen toertocht tegen
op".
De Zonnebloem, de vereniging
voor alle gezindten (vh. alleen RK)
die zich inzet voor zieken, gehandi
capten, vereenzaamden en oudere
alleenstaanden, opereert landelijk
al zo'n 40 jaar, maar kende tot dit
jaar geen afdeling Texel. Op 5
maart werd de Texelse Zonnebloem
in De Schakel gepresenteerd, na
op 20 januari officieel te zijn opge
richt. Initiatiefneemster en voor
zitster is Ans Gieles uit Den Burg.
,,De reacties van een aantal andere or
ganisaties die zich op Texel met het
zelfde werk bezighouden, waren niet
enthousiast. Er wordt al genoeg ge
daan op Texel voor oudere mensen,
zeiden ze. Nou, dan hebben ze aan mij
een verkeerde, dan wil ik juist doorzet
ten. Waarom? De Zonnebloem is een
landelijke organisatie en dan is het fijn
dat er ook op Texel een afdeling
bestaat, al verschillen we qua werkter
rein niet veel van de andere hulporga
nisaties. De Texelaars krijgen nu ge
makkelijker de kans om mee te doen
aan de nationale Zonnebloem
activiteiten, zoals de bekende
bootreizen."
,,Een kennis van mij in Schagen is al
jaren bezig met het Zonnebloem-werk,
"Op het ogenblik doe ik het wat rusti
ger aan wat het schaatsen betreft. De
drukte met het schapenbedrijf speelt
daarin mee. Ik ga dus niet meer naar
Alkmaar om te trainen. Dat heb ik een
jaar fanatiek gedaan met de trainings
groep Zwanewater. Eén centrale trai
ning en een marathonwedstrijd per
week en voor de rest zelf minimaal
vier maal per week op het ijs trainen.
Als je op Texel woont, lukt dat ge
woon niet".
Misschien nog wel mooier dan de
Elfstedentocht vond ik de wedstrijden
die op Texel werden gehouden door de
Texelse IJsbond die opnieuw op poten
is gezet. Het is wel mooi dat er een
hele winter ijs ligt, maar er moeten
ook wedstrijden zijn en deze mensen
hebben daar voor, gezorgd. Ik wil wel
meehelpen in de organisatie in plaats
van weer mee te dingen om de eerste
plaats. Alleen zou ik graag nog eens
kortebaan-kampioen worden, dan kan
ik die wisselbeker definitief houden".
,,We moeten natuurlijk eerst maar af
wachten of het weer winter wordt in
1987. Dat wens ik van harte, want dan
krijgt weer een heleboel jeugd de kans
goed schaatsen te leren".
via haar ben ik er toe gekomen om
ook hier een afdeling op te richten.
Dat doe je niet zomaar, want het kost
heel veel vrije tijd."
,,Het is allemaal vrijwilligerswerk. In
totaal zijn we nu met zeven personen,
inclusief bestuur. Dolly van den Oever
(van De Branding) is penningmeeste-
resse en mevrouw Keijser-Schoen uit
De Waal is secretaresse. Toen ik in het
allereerste begin op de klaverjasclub
om medewerking vroeg, reageerde zij
direct heel enthousiast."
,,ln mei zijn we met een volle bus
naar de bloembollenmozaïeken in Bree-
zand geweest, er zijn 2350 loten ver
kocht, op de nationale ziekendag heb
ben we rozen uitgedeeld onder de zie
ken en met de kerst zijn kaartjes ver
stuurd. Verder zijn er een paar adres
sen waar we regelmatig op bezoek
gaan. 't Lijkt misschien niet zo bijzon
der, maar een beetje aandacht wordt
enorm gewaardeerd. Leren luisteren en
je mond houden is dan het motto. De
mensen willen dan vaak kwijt wat hen
dwarszit."
,,Voor 1987 hoop ik op de medewer
king van vrijwilligsters, zodat wij ons
„Vervolgens was het een kwestie van
langzaam de draad weer oppakken. Ik
hoopte bij de begrotingsvergadering
van december weer aanwezig te zijn,
maar dat lukte helaas niet. De dokto
ren raadden me dat af omdat het een
te lange zit zou zijn. Een belangrijk
deel van het raadswerk heb ik nu ge
mist, al heb ik thuis wel aan de voor
bereidingen meegedaan en meege
schreven aan de algemene beschou
wing. En natuurlijk heb ik de krante
verslagen goed bestudeerd. Ook m'n
werk als lerares op de CVO heb ik nog
niet hervat. Dat is intern probleemloos
opgelost, groep 7 krijgt nu al het hele
jaar les van Wim Tinholt."
„Het raadswerk is verder prima beval
len en is goed te combineren met m'n
werk. Ik heb altijd al veel dingen naast
m'n werk gedaan, een kwestie van je
tijd goed indelen. Dat is nodig ook,
want als raadslid krijg je ontzettend
veel leeswerk te doen. Als je daar niet
enkele uurtjes per dag aan besteedt,
red je het niet."
„Of ik meteen in het nieuwe jaar weer
van de partij ben, is nog onzeker. Ik
hoop half januari te worden afge-
schouwd door de dokter. Voor het ko
mende jaar wens ik dat de stijgende
lijn van het toerisme doorgetrokken
wordt en dat we met z'n allen zullen
streven naar een kwalitatieve verbete
ring van deze sector. Daar profiteren
alle andere sectoren van mee, zodat de
werkgelegenheid verder kan worden
verbeterd."
werk kunnen voortzetten. Hopelijk sla
gen we er volgend jaar in om ook de
mensen van buiten de rusthuizen te
bereiken, wat tot nu toe een probleem
FF
Tweede Pinksterdag, 19 mei 1986.
Een stralende dag, voorbode van
een lange, hete zomer. Eilandbe
woners en toeristen trekken mas
saal naar het strand. Voor één van
hen zou het echter de zwartste dag
van het jaar worden. Een duik in
ondiep water werd Marc van Heer
waarden (nu 19) uit Eierland bijna
fataal. Hij kan het gelukkig naver
tellen en is, ruim een half jaar la
ter, weer volledig hersteld.
„Met twee neven en twee vrienden
was ik naar paal 17 gegaan. Het zee
water was nog koud, zodat we in één
keer „door" wilden zijn. Ik ben toen te
steil naar beneden gedoken."
„Ik had een raar gevoel in m'n nek.
Geen pijn. Ik kwam weer boven drij
ven maar kon helemaal niets, behalve
om hulp roepen. M'n neven hebben
me toen al drijvende naar de kant ge
loodst. Dat ging heel voorzichtig, want
ik zei al dat ik dacht dat m'n nek was
gebroken. Dichtbij op het strand zat
toevallig een arts die op vakantie was
en die heeft eerste hulp verleend."
„In het Gemini-ziekenhuis bleek dat de
vijfde wervel was gebroken en de wer
vel eronder was verschoven. Op basis
van de foto's meende de dokter dat ik
verlamd zou moeten zijn. Ik heb
enorm veel geluk gehad. Als de wervel
iets meer naar binnen was verschoven,
was de zenuw afgekneld en had ik nu
in een rolstoel gezeten."
„Vervolgens moest ik in tractie. Tot de
volgende middag heb ik met een touw
met gewichten aan m'n hoofd plat op
bed gelegen. Daarna kreeg ik een
soort kroon met vier bouten, twee bij
mijn oren en twee op het voorhoofd.
Daar heb ik tien dagen mee gelegen.
Pas toen durfden ze de kroon vast te
zetten met gips, tot aan m'n heupen.
Na acht weken ging die kroon los zit
ten, dat deed vreselijk pijn. De laatste
vier weken heb ik daarom met een
gipsen helm gelopen. Daarna heb^'
nog een week een kunststof kraa
dragen, om steun te geven aan d
verslapte nekspieren. In decembei
ik voor het laatst voor controle g<
weest. Van dokter De Kok, de ne
loog, en orthopedisch chirurg Bei
mag ik nu alles weer doen."
„Het ongeluk heb ik nu van me <ei
zet, maar je beseft wel hoe slech t
had kunnen aflopen. In het ziekei
werd een jongen van Wieringen bd
nengebracht, die met een crossm
over de kop was geslagen. Die
geheef verlamd en zit in een rolstij'
Als je dat weet
„Voor iedereen die in zee gaat zw
men heb ik het advies zeer voorzi
te zijn, zeker als je niet bekend be
met de omstandigheden. En uiten
wens ik iedereen een gezond 1987
toe."
Voor Dirk Kuiter (39), sinds 1969 matroos bij Teso, is 1986 e'
jaar van ups en downs geweest. Zowel de „ups" als de
„downs" hadden te maken met de aanpassing van de
aanleginrichtingen van de dubbeldeksveerboot die ongetw
feld in het belang is geweest van de efficiency van het be
drijf en die langdurige wachttijden tot geschiedenis heeft
maakt, maar die voor het personeel zijn schaduwkanten h
zal hebben, in het belang van de g(
de sfeer. Als ieder met plezier zijn
werk doet, profiteert de klant daai
van. Helemaal gerust zijn we niet oil
dat er andere reorganisatieplannen in
studie zijn. We gaan ervan uit dat bj
nen het huidige personeelsbestand \j
doende vakkennis aanwezig is om a
Teso taken naar behoren te kunnen
vervullen. Dienstverlening is en blijft!
ons doel, zowel ten behoeve van del
Texelse klanten als de vakantiegange
Wij doen ook in 1987 ons best. En
mocht u toch wat te klagen hebben:
mopper niet op ons maar wendt u t(
de directie."
„Een ontwikkeling zoals de dubbeldek
ker is omstreden geweest, maar is niet
tegen te houden of weg te denken. Ik
sta er positief tegenover, vooral door
het verdwijnen van de lange wachttij
den. Waar het publiek wél rekening
mee moet houden is dat het wel eens
kan voorkomen dat de dubbeldekker
voor onderhoud of reparatie uit de
vaart is, zodat de dienst dan door één
der kleine enkeldekkers moet worden
overgenomen. Zo'n schip is al gauw te
klein, zelfs in de stilste perioden van
de winter want het vervoer neemt toe
in alle delen van het jaar. Te hopen is
dat er voldoende personeel zal blijven
om in zo'n situatie twee kleine boten
te bemannen.
De aanpassing van de aanleginrichtin
gen en de daarmee verband houdende
reorganisatie heeft nogal wat onrust
teweeg gebracht, onaangename span
ningen die zich niet opnieuw mogen
voordoen. Ik hoop dat de rust die
Teso ons belooft in 1987 de overhand
Wij verzorgen voor de jaarwisse
ling uw salades, buffetten of
gourmetschotel.
Huzarensalade 6,50 p.p.
Russische eieren f 8,50 p.p.
Zalmsalade ƒ17,50 p.p.
Buffet van
Tesselse produkten ƒ27,50 p.p.
Gourmet ƒ17,50 p.p.
Gourmet royaal ƒ25,— p.p.
Bel uw gastheer Jan C. Stolk
voor informatie.
HAVENRESTAURANT TEXEl
maakt de jaarwisseling
extra feestelijk
