i\ Raadsleden zien plan Molenkoog wel zitten Ongehoord afscheid van commandant Dourleinkazerne w t7 W - vAwmtw fcftovT M m* ki J Nel Eel man (CDA): „Zwembad langer open" Geen „privatisering" TVO wil ook parkeerplaatsen 1 in het park j PAGINA 2 TEXELSE COURANT DINSDAG 17 MAAfilLM DINS mensenwerk is zonder gebreken maar wanneer u uw eigenbelang niet zoekt, kan de kritiek u geen kwaad doen". Opvolger luitenant-kolonel Homan ver telde de afgelopen dagen met de prak tijk in de Joost Dourleinkazerne te hebben kennis gemaakt, waarbij hem was gebleken dat een enthousiaste ploeg aan het werk is. Hij veron derstelde dat het mooiste afscheidsca deau voor de scheidende commandant het resultaat is geweest van een in spectie die onlangs werd gehouden door de staf van het hoofdkwartier van het Korps Mariniers: de kwalifica tie was „zeer goed". Spreker zei het als verfrissend te ervaren om het com mando van de Dourleinkazerne op zich te nemen na 3'A jaar docentschap aan het KIM. De contacten met zijn voor ganger zullen blijven want Homan is secretaris van „Het Marineblad" het orgaan van de Vereniging van Marine officieren. Hij ging ervan uit, gezien de korte plaatsingsduur op Texel, dat de contacten met de burgerij niet zo in tens kunnen zijn als onder Knoppien, maar zei het eens te zijn met zijn voorganger dat een open instelling van de mariniers ten opzichte van de bur gers is toe te juichen. De kazernepoort zal altijd voor hen open staan. De Joost Dourleinkazerne vormt een on misbaar en zeer essentieel onderdeel van het Korps Mariniers. Alleen hier wordt de specifieke amfibische oplei ding gegeven, die elke marinier krijgt en waarmee hij zich onderscheid van een „gewone militair". Homan vindt dat de mensen op de Dourleinkazerne de titels voor zijn naam maar moeten beschouwen als „een kwaliteitsnum mer" en er net zo tegenaan moeten kijken als tegen „LCA-bestuurder" of „parachutist". Waar het om gaat is in harmonie samenwerken voor hetzelfde gemeenschappelijke doel: een bijdrage leveren aan de gevechtskracht op zee ter ondersteuning van het Nederlandse regeringsbeleid. De das om Voorzien van de stropdas van het Korps Mariniers die hij zojuist had ont vangen van chef d'équipage B. Delor- me stak burgemeester A. Schipper tij dens de borrel na afloop van de plech tigheid een toespraak af, waarin hij de scheidende commandant Knoppien prees om de wijze waarop deze zich de afgelopen 21 maanden ten opzichte van burgerbelangen opstelde. De vele geüniformeerde en met onderscheidin gen behangen marineautotiteiten luisterden ademloos, maar Knoppien en zijn opvolger waren er niet bij, want die stonden op dat moment in een ander vertrek de pers te woord. Toen Knoppien zich na afloop van de persconferentie weer bij het gezelschap voegde was de burgemeester al haast uitgesproken, maar ten behoeve van de scheidende commandant en de pers wilde hij graag opnieuw begin nen. Aldus werd eens te meer duide lijk dat „onmisbaar" een zeer betrek kelijk begrip is.... De burgemeester had het onder andere gewaardeerd dat de commandant altijd gevoel had ge toond als er ooit klachten waren over optreden van mariniers tijdens oefenin gen e.d. Als geschenk gaf Schipper aan Knoppien een ingelijste prent van Texel en nodigde hem en zijn vrouw uit te gast te komen als hij ooit eens op adem zou willen komen van zijn werkzaamheden in Den Haag. Een soortgelijk geschenk werd gegeven door korporaal J. B. G. Postema na mens de korporaals van de A a -•*•>> I it—- Dourleinkazerne. Zijn contacten met „de rest van Ts dankte luitenant-kolonel Knoppien der meer aan zijn lidmaatschap va-] Rotaryclub Texel, waarin hij (als in het 27-jarig bestaan van die clul de classificatie „krijgsmacht" vei Namens de Rotaryclub zei Peter Bi ker dat Knoppien indruk had gei omdat hij begeesterd was van zijn werk en van zijn mensen. Hij wist boeiend over te vertellen. Het roti ideaal (dienstbetoon) gaf hij metter daad inhoud. „Hij huldigde blijvei waarden als eer, trouw, moed en achtigheid, stelde verbondenheid ven afweer en nabijheid boven af stand. Zo iemand wordt je vriend" dus Bakker, die het boek „De Wad denzee" als geschenk overhandigd" Het woord werd verder gevoerd d« tief kapitein ter zee Van Waning, coma dant maritieme middelen Den Heldt die in een omvangrijke toespraak or der meer benadrukte dat Knoppien met name de public relations goed had gediend. Blou De jongste marinier van de Joost ons Dourleinkazerne, marinier derde klas "ed J. Bleker stak de draak met kapiteir P^°! ter zee Van Waning („Onze comma- e dant loopt mank omdat de verkorte Ta' versie van de toespraak van de kot ',eb op zijn voet is gevallen"), sprak eer f dankwoord namens de manschappe wel en overhandigde als geschenk een ver< fraai tableau met klok, barometer e: *.ec hygrometer. rle Luitenant-kolonel Knoppien tenslotk nad toonde zich onder de indruk van all 'nst wat erbij zijn afscheid was gezegd ep gedaan. „Ik ben best ontroerd. Me; Het moet van goede huize komen om rri kus te kunnen verrassen maar deze keei geb het gelukt." ge I ,D ier |ub (Jdc <N nu de Ler Het ziet er niet naar uit dat aan het nieuwe beleidsplan voor zwem bad Molenkoog nog veel zal wor den gesleuteld. De meerderheid van de raadscommissie voor wel zijnsbeleid liet zich er tijdens de vergadering donderdagavond posi tief over uit. CDA-raadslid Nel Eelman-van 't Veer bracht een aan tal alternatieven naar voren, maar deze ideeën vonden weinig weerklank. Eelman-van 't Veer noemde als voor naam bezwaarpunt de verschillende openingstijden. Volgens haar kan dat onduidelijkheid tot gevolg hebben, die belemmerend werkt op het bezoekers aantal. Zij stelde voor in plaats van de begrote 59 uur, het bad 78 uur per week open te stellen: op werkdagen van acht uur 's morgens tot acht uur 's avonds en in het weekend van ne gen uur 's morgens tot zes uur 's avonds. Verder verzocht zij de ope- ningsduur te verlengen op tijdstippen dat er veel bezoekers zijn. Ger Praamstra, hoofd culturele zaken bij de gemeente, trachtte het CDA-raadslid gerust te stellen. „Als er veel publiek is moet het waar voor z'n geld krijgen. Bij gunstige weersomstandigheden is het daarom mogelijk om op oproep beschikbare krachten in te schakelen", aldus Praamstra. Het nieuwe openingstijden-beleid is samengesteld aan de hand van de exploitatiegege- vens van de RST over de afgelopen ja ren. Ervaring heeft geleerd dat bepaal de openingstijden zeer onrendabel wa ren doordat zich nauwelijks bezoekers in het bad lieten zien. Nel Eelman bleef praktische bezwaren koesteren. MolenkoogEbedrijfsleider Gert Pansier deelde mee dat aan de nieuwe tijden veel publiciteit zal worden gegeven, onder meer via een folder die met de Texelse Courant wordt bezorgd. Recreatieleider Verder wilde Nel Eelman dat er een re creatieleider voor de periode mei tot september zou worden benoemd, in plaats van gedurende zes weken in het hoogseizoen. Dit bleek een mis verstand; de gehele openstellingsperio de zullen allerlei recrea(c)tieve activitei ten worden ontplooid en de recreatie- leider die voor de zomer wordt aange trokken is een extra kracht. Langer dan deze zes weken is niet mogelijk, ook al zou dat gewenst zijn. Het is al een grote toer om een ClOS-student voor slechts zes weken aan te werven, aldus Praamstra. Nel Eelman stelde verder voor om vrij willigers in te schakelen bij de vele te verrichten taken. Het raadslid denkt aan mensen in de VUT, werklozen met een WAO-uitkering en enthousiaste zwemmers. Er was haar bevestigd dat deze mensen met behoud van hun uit kering een vergoeding kunnen krijgen. Praamstra toonde zich geen voorstan der van het inzetten van vrijwilligers. Voor verschillende activiteiten zal wel medewerking worden verleend door enthousiaste leden van ZPC TX '71. De CDA-vrouw had kritiek op het feit dat de pachter van de kiosk het ko mende jaar geen pacht hoeft te beta len. Ook dit blijkt de werkgroep uit uit drukkelijk advies van de RST te heb ben bepaald. De kiosk wordt be schouwd als serviceverlening voor het publiek, waar weinig aan te verdienen valt. Te optimistisch Verder vindt Nel Eelman de gecalcu leerde stijging voor het komende sei zoen van vijf procent ten opzichte van 1986 te optimistisch. Het is volgens haar veiliger om in het eerste jaar van het nieuwe beleidsplan op hetzelfde aantal bezoekers als vorig jaar te reke nen. Zij noemde het „niet zo toeristisch-vriendelijk" om voor kinde ren en volwassenen eenzelfde dagprijs te vragen. Praamstra verklaarde dat een kleine stijging reëel is. Door een groter aantal activiteiten en gunstiger tariefstelling moet het mogelijk zijn om meer bezoekers te trekken. De prijs voor een kinderkaartje van 73,50 werd door de werkgroep redelijk geacht. Nel Eelman-van 't Veer liet haar alter natieven vergezeld gaan van een eigen ontwerp-begroting. In haar raming kwam het exploitatietekort uit op 7136.500,— tegen een nadelig saldo van 7129.504,— in de plannen van de werkgroep. Daar staat tegenover dat in Eelman's plan het aantal openingstij den aanzienlijk groter is. Wethouder Zegers zei spijt te hebben dat zijn fractiegenote niet in de werk groep was benoemd, gezien de door dachte plannen die zij had ontvouwd. De wethouder deed een ernstig beroep op de raadsleden zich niet bij voorbaat te verheugen op de extra besparing van 730 mille die de werkgroep heeft weten te bereiken. De opzet was om het exploitatietekort terug te dringen tot 7160.000,—, de werkgroep begrootte 7129.500,- Ik ga met mijn volle gewicht boven op die 730.000,— zitten en het zal heel moeilijk zijn om me daar weer vanaf te krijgen", aldus Zegers. De wethouder zei het onaanvaardbaar te vinden als er zou worden geprobeerd om deze meevaller alvast een andere bestem ming te geven. „Het is slechts een begroting, er kan best wat misgaan. Daarom is het nodig om speling te houden. We zullen een paar jaar nodig hebben om het plan goed te kunnen uitvoeren, geef het college daarom de kans om dit volledig verantwoorde plan ten uitvoer te brengen". Hoopvol Tine Krijnen-Bays (Texels Belang) noemde het plan „hoopvol" en zei be wust geen kanttekeningen te plaatsen. Met name de publiciteit die aan de Molenkoog-activiteiten zal worden ge geven, had Krijnens instemming. Peter Bakker (PSP) zei zowel door het beleidsplan als door het alternatief van Nel Eelman te zijn geïmponeerd. Haar opmerkingen zouden in gedach ten moeten worden gehouden en eventueel ter sprake worden gebracht bij de evaluatie na het eerste jaar, al dus Bakker. Gerard van der Kooi (PvdA) vond met name de openstel ling op zondag (van half één tot drie uur) aan de magere kant en stelde voor om een muntjessysteem in te voeren om het waterverbruik bij de douches te beperken. Erna Eelman-van der Kooi (VVD) was verhinderd om de vergadering bij te wonen. Ter afsluiting deelde Praamstra mee dat gedurende het seizoen zesmaal zal worden gecontroleerd of alles volgens planning verloopt. Bijstel len is dus mogelijk. Raadslid Erna Eelman-van der Kooi heeft in de afgelopen raadsvergadering niet gesproken over „privatisering" bij Staatsbosbeheer maar over de plannen tot „verzelfstandiging" die daar leven. Dat is iets anders en het door ons ge bruikte verkeerde woord kan dus mis verstanden hebben gegeven. In de raadsvergadering vertelde het WD- raadslid dat Staatsbosbeheer in twee takken opgesplitst wordt: Directie Staatsbosbeheer en de N.V. Staatsbos beheer die qua structuur te vergelijken is met de Nederlandse Spoorwegen. Na de vorming van de NV zal bekeken worden welke werkzaamheden kunnen worden afgestoten naar het particuliere bedrijfsleven, wat kan leiden tot het ontslag van 900 personeelsleden. Het raadslid zei verder letterlijk: „Het personeel van het S.B.B. vreest dat na de ontslagen het beheer van de natuurgebieden in het slop zal raken en de recreatieve mogelijkheden in de staatsboswachterij in de knel komen. Het terreinbeheer verzelfstandigen, daar heb ik geen moeite mee. Dat hoeft voor de werkgelegenheid geen gevolgen te hebben. Wat er gebeurt met het afstoten van werk richting be drijfsleven, daar is onzekerheid over. Blijft het huidige budget gehandhaafd? Dat is nog de vraag. Als het werk uitgevoerd gaat worden door anderen, dan gaat dit ten koste van de kwaliteit van het beheer zoals we tot nu toe gewend zijn wat betreft natuur en recreatie. Dat willen we toch niet? Daarom sta ik achter de motie van Terschelling." Het Texels Verbond van Onderne mers vindt dat in het park parket, plaatsen moeten worden gemaak! en steunt daarmee de winkeliers i de Parkstraat die daarvoor een pleidooi indienden bij het gemeen tebestuur als reactie op de planne om de parkeermogelijkheden op het busstation Elemert uit te breiden. Het TVO-bestuur schrijft in een brief aan B en W en gemeenteraad, dat ti wel voor de detailhandel als voor de dienstverlenende bedrijven (banken) 41 Elemert te ver weg is. Dat het park v door parkeerplaatsen zou worden aan getast, is volgens het TVO een misvï ting, want het oorspronkelijke ontwer) voorzag niet in parkeervakken in het park maar achter het raadhuis, gren zend aan het park. Vroeger was dit terrein achtertuin van de huizen van het Raaksje; het heeft niet tot het pa» behoort en het oorspronkelijke park blijft dus onaangetast. Verder wordt erop gewezen, dat het om een relatie1 kleine oppervlakte gaat. Het park is ruim 4000 m2 en de geplande parkeer plaatsen beslaan slechts 800 m2. Doe» het slopen van de muzieknis zal in he park zelfs nog meer ruimte ontstaan. Door het verdiept uitvoeren van de parkeerplaatsen en het aanbrengen van beplanting zal van de parkeer plaats vanuit het park weinig te zien zijn. Verder vindt het TVO dat het bif den van beperkte parkeermogelijkhe- den (uitsluitend voor kortparkeerdersl het park meer door het publiek zal worden gebruikt en dus verlevendigd zal worden. Menige Texelaar moet donderdag rond het middaguur ver baasd omhoog hebben gekeken. Toen cirkelde boven het zuidelijke deel van het eiland een vliegtuig van Tessel Air die reclameletters voortsleepte. „Knoppien? Nooit van gehoord!" Het was een niet alledaags stuntje, georganiseerd ter gele genheid van het afscheid van luitenant-kolonel der mariniers A. H. P. Knoppien als commandant van de Joost Dourleinkazerne. Knoppien staande temidden van genodigden, boven de Dourleinkazerne. De „luchtreclame" sloeg op een stopwoord dat door de comman dant veel wordt gebruikt. Knop pien heeft een hekel aan gewich tigdoenerij van autoriteiten. Men sen in zijn omgeving die er blijk van gaven zich belangrijk of on misbaar te voelen, kregen vaak te horen dat niemand onmisbaar is; de opvolger staat altijd klaar en de vertrekkende man is snel in verge telheid geraakt. Als zijn of haar naam dan nog eens wordt ge noemd wordt er gezegd: nooit van gehoord.... Het relativeren van be grippen als ,,hoog", belangrijk" en onmisbaar" was kenmerkend voor de manier waarop overste Knoppien tegenover zijn werk stond. Meer dan eens hamerde hij erop dat het militaire bedrijf in col legialiteit en samenwerking en zonder naijver moet worden verricht. Dat gebeurde ook in de toespraak die hij donderdagochtend afstak ter gele genheid van de overdracht van het commando aan luitenant-kolonel der mariniers mr. drs. C. Homan in aanwe zigheid van vele genodigden waaron der een opvallend grote afvaardiging van de Texelse burgerij. Op zichzelf is een commando- overdracht op ,,De Mok" niets bijzon ders. Het gebeurt ongeveer eens per twee jaar, want deze post wordt zel den langer dan deze periode bezet. Luitenant-kolonel Knoppien had er 21 maanden opzitten en van zijn opvolger Homan staat al vast dat hij slechts een half jaar blijft. Hij neemt de functie waar omdat de definitieve opvolger (de majoor der mariniers H. Roffel) pas in september beschikbaar is. Knoppien (47) vertrekt omdat hij is be noemd tot voorzitter van de Koninklij- ke Vereniging van Marineofficieren in stomverbaasd kijkend naar de luchtreclame Den Haag, te beschouwen als de „vakbond" van marineofficieren. Hij verlaat Texel met bloedend hart, want de periode die hij daar heeft doorge bracht is veel aangenamer en leerza mer geweest dan hij ooit had kunnen denken. Met name aan de burgerij, waarmee hij meer contact had dan de meesten van zijn voorgangers, bewaart hij prima herinneringen. „Het was grandioos op Texel. Ik ben in die 21 maanden echt door het eiland geréékt, erdoor besmet geworden. Het deed me wel wat toen ik voor de laatste keer op de boot stapte". Mr. drs. C. Homan (45) die nu de scepter zwaait in de Joost Dourleinka zerne is dus een „tussenpaus". Over een half jaar wordt hij docent aan het Nederlands Instituut voor Internationa le Betrekkingen („Clingendael"). Ho man, geboren in Hoorn, studeerde in 1962 af aan het Koninklijk Instituut van de Marine in Den Helder en heeft zijn titels te danken aan de studie rechten en politieke wetenschappen. Verder volgde hij onder meer de mariniers- opleiding in Doorn en voer hij ander half jaar op een Van Speyk-fregat. Laatstelijk was hij als docent strategie verbonden aan het KIM in Den Helder. Binnenshuis De eigenlijke commando-overdracht had plaats tijdens een traditioneel „alle hens" dat deze keer in verband met de kou niet in de openlucht werd ge houden maar in de behagelijke boten- loods van de kazerne en dat muzikaal werd opgeluisterd door tamboers en pijpers. „Het afscheid nemen van een functie die mij in de gelegenheid heeft gesteld de polsslag van deze gemeenschap te voelen, valt zwaar. Het wordt echter verlicht door mijn vaste overtuiging dat ik immer tijd noch moeite heb gespaard om loyaal uitvoering te ge ven aan de veelomvattende en verant woordelijke taak van commandant van deze kazerne, met name de bevorde ring naar mijn vermogen van het wel zijn van de bemanning", aldus luitenant-kolonel Knoppien in zijn af scheidswoord, waarin hij een bijzonder welkomstwoord richtte tot burge meester Schipper en zijn vrouw en vrij uitvoerig inging op het tijdsgewricht, waarin het militaire apparaat zich be vindt. „Nieuwe opvattingen worden met kracht naar voren gebracht en in de kruisdeining en woelingen die door botsingen met gevestigde zienswijzen ontstaan, is een juiste navigatie ter voorkoming van averij en tot behoud zeer moeilijk geworden". Knoppien zei dat veel wijsheid, kennis van zaken en een brede visie onontbeerlijk zijn om op de juiste koers te kunnen blijven varen. „Met het nemen van goede beslissingen staat en valt de goede on derlinge sfeer in deze kazerne". Slechte trend Spreker signaleerde tot zijn kennelijke verontrusting dat in Nederland de rela ties tussen mensen verslechteren, om dat de positieve aspecten van een klei ne gemeenschap aan het verdwijnen zijn. „Te vaak en te veel wordt het ne gatieve benadrukt. Van de traditionele solidariteit en samenwerking zien we nog slechts de sporen. Een te grote plaats wordt ingenomen door afgunst, nijd, de verspreiding van valse geruch ten en het zich willen doen gelden ten koste van anderen. Veel van wat met de mond wordt beleden, wordt met de daad teniet gedaan. In plaats van sa men te staan, tegenover de proble men, staan we verdeeld tegenover el kaar". Knoppien vond de situatie ech ter allerminst hopeloos. De gesigna leerde negatieve ontwikkeling kan wor den omgebogen. „Daarbij is het nodig dat de drang van de jongeren tot ver nieuwing, de ouderen zal aansporen tot meedoen en bijsturen in die zin dat zij met hun kennis van zaken en erva ring nieuwe vormen helpen creëren, die een harmonische ontplooing van de samenleving waarborgen met be houd van oude waarden die niet aan tijd zijn gebonden". Komend op zijn stokpaardje stelde Knoppien vast dat het ook binnen de marine nodig is meer te luisteren naar de medemens zodat die beter wordt begrepen. „Dit zal ons dan leren dat belangrijkheid die wij onszelf zo graag toedenken, te relativeren". Lof De scheidende commandant verklaar de overigens vol lof te zijn over de medewerking die hij de afgelopen 21 maanden in de Joost Dourleinkazerne heeft ondervonden. Hij waarschuwde zijn opvolger dat hij geen gemakkelijke taak heeft en dat hij zich door kritiek niet moet laten afschrikken. „Geen De plechtigheid in de botenloods van de kazerne. Aan het woord is luitenant-kolonel Knoppien; rechts zijn opvolger Homan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1987 | | pagina 2