i\
Raadsleden zien plan
Molenkoog wel zitten
Ongehoord afscheid van
commandant Dourleinkazerne
w
t7 W
- vAwmtw fcftovT M m* ki
J
Nel Eel man (CDA): „Zwembad langer open"
Geen „privatisering"
TVO wil ook
parkeerplaatsen 1
in het park j
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 17 MAAfilLM
DINS
mensenwerk is zonder gebreken maar
wanneer u uw eigenbelang niet zoekt,
kan de kritiek u geen kwaad doen".
Opvolger luitenant-kolonel Homan ver
telde de afgelopen dagen met de prak
tijk in de Joost Dourleinkazerne te
hebben kennis gemaakt, waarbij hem
was gebleken dat een enthousiaste
ploeg aan het werk is. Hij veron
derstelde dat het mooiste afscheidsca
deau voor de scheidende commandant
het resultaat is geweest van een in
spectie die onlangs werd gehouden
door de staf van het hoofdkwartier
van het Korps Mariniers: de kwalifica
tie was „zeer goed". Spreker zei het
als verfrissend te ervaren om het com
mando van de Dourleinkazerne op zich
te nemen na 3'A jaar docentschap aan
het KIM. De contacten met zijn voor
ganger zullen blijven want Homan is
secretaris van „Het Marineblad" het
orgaan van de Vereniging van Marine
officieren. Hij ging ervan uit, gezien de
korte plaatsingsduur op Texel, dat de
contacten met de burgerij niet zo in
tens kunnen zijn als onder Knoppien,
maar zei het eens te zijn met zijn
voorganger dat een open instelling van
de mariniers ten opzichte van de bur
gers is toe te juichen. De kazernepoort
zal altijd voor hen open staan. De
Joost Dourleinkazerne vormt een on
misbaar en zeer essentieel onderdeel
van het Korps Mariniers. Alleen hier
wordt de specifieke amfibische oplei
ding gegeven, die elke marinier krijgt
en waarmee hij zich onderscheid van
een „gewone militair". Homan vindt
dat de mensen op de Dourleinkazerne
de titels voor zijn naam maar moeten
beschouwen als „een kwaliteitsnum
mer" en er net zo tegenaan moeten
kijken als tegen „LCA-bestuurder" of
„parachutist". Waar het om gaat is in
harmonie samenwerken voor hetzelfde
gemeenschappelijke doel: een bijdrage
leveren aan de gevechtskracht op zee
ter ondersteuning van het Nederlandse
regeringsbeleid.
De das om
Voorzien van de stropdas van het
Korps Mariniers die hij zojuist had ont
vangen van chef d'équipage B. Delor-
me stak burgemeester A. Schipper tij
dens de borrel na afloop van de plech
tigheid een toespraak af, waarin hij de
scheidende commandant Knoppien
prees om de wijze waarop deze zich
de afgelopen 21 maanden ten opzichte
van burgerbelangen opstelde. De vele
geüniformeerde en met onderscheidin
gen behangen marineautotiteiten
luisterden ademloos, maar Knoppien
en zijn opvolger waren er niet bij,
want die stonden op dat moment in
een ander vertrek de pers te woord.
Toen Knoppien zich na afloop van de
persconferentie weer bij het gezelschap
voegde was de burgemeester al haast
uitgesproken, maar ten behoeve van
de scheidende commandant en de
pers wilde hij graag opnieuw begin
nen. Aldus werd eens te meer duide
lijk dat „onmisbaar" een zeer betrek
kelijk begrip is.... De burgemeester
had het onder andere gewaardeerd dat
de commandant altijd gevoel had ge
toond als er ooit klachten waren over
optreden van mariniers tijdens oefenin
gen e.d. Als geschenk gaf Schipper
aan Knoppien een ingelijste prent van
Texel en nodigde hem en zijn vrouw
uit te gast te komen als hij ooit eens
op adem zou willen komen van zijn
werkzaamheden in Den Haag. Een
soortgelijk geschenk werd gegeven
door korporaal J. B. G. Postema na
mens de korporaals van de
A a
-•*•>>
I it—-
Dourleinkazerne.
Zijn contacten met „de rest van Ts
dankte luitenant-kolonel Knoppien
der meer aan zijn lidmaatschap va-]
Rotaryclub Texel, waarin hij (als
in het 27-jarig bestaan van die clul
de classificatie „krijgsmacht" vei
Namens de Rotaryclub zei Peter Bi
ker dat Knoppien indruk had gei
omdat hij begeesterd was van zijn
werk en van zijn mensen. Hij wist
boeiend over te vertellen. Het roti
ideaal (dienstbetoon) gaf hij metter
daad inhoud. „Hij huldigde blijvei
waarden als eer, trouw, moed en
achtigheid, stelde verbondenheid
ven afweer en nabijheid boven af
stand. Zo iemand wordt je vriend"
dus Bakker, die het boek „De Wad
denzee" als geschenk overhandigd"
Het woord werd verder gevoerd d« tief
kapitein ter zee Van Waning, coma
dant maritieme middelen Den Heldt
die in een omvangrijke toespraak or
der meer benadrukte dat Knoppien
met name de public relations goed
had gediend. Blou
De jongste marinier van de Joost ons
Dourleinkazerne, marinier derde klas "ed
J. Bleker stak de draak met kapiteir P^°!
ter zee Van Waning („Onze comma- e
dant loopt mank omdat de verkorte Ta'
versie van de toespraak van de kot ',eb
op zijn voet is gevallen"), sprak eer f
dankwoord namens de manschappe wel
en overhandigde als geschenk een ver<
fraai tableau met klok, barometer e: *.ec
hygrometer. rle
Luitenant-kolonel Knoppien tenslotk nad
toonde zich onder de indruk van all 'nst
wat erbij zijn afscheid was gezegd ep
gedaan. „Ik ben best ontroerd. Me; Het
moet van goede huize komen om rri kus
te kunnen verrassen maar deze keei geb
het gelukt." ge I
,D
ier
|ub
(Jdc
<N
nu
de
Ler
Het ziet er niet naar uit dat aan
het nieuwe beleidsplan voor zwem
bad Molenkoog nog veel zal wor
den gesleuteld. De meerderheid
van de raadscommissie voor wel
zijnsbeleid liet zich er tijdens de
vergadering donderdagavond posi
tief over uit. CDA-raadslid Nel
Eelman-van 't Veer bracht een aan
tal alternatieven naar voren, maar
deze ideeën vonden weinig
weerklank.
Eelman-van 't Veer noemde als voor
naam bezwaarpunt de verschillende
openingstijden. Volgens haar kan dat
onduidelijkheid tot gevolg hebben, die
belemmerend werkt op het bezoekers
aantal. Zij stelde voor in plaats van de
begrote 59 uur, het bad 78 uur per
week open te stellen: op werkdagen
van acht uur 's morgens tot acht uur
's avonds en in het weekend van ne
gen uur 's morgens tot zes uur 's
avonds. Verder verzocht zij de ope-
ningsduur te verlengen op tijdstippen
dat er veel bezoekers zijn. Ger
Praamstra, hoofd culturele zaken bij de
gemeente, trachtte het CDA-raadslid
gerust te stellen. „Als er veel publiek
is moet het waar voor z'n geld krijgen.
Bij gunstige weersomstandigheden is
het daarom mogelijk om op oproep
beschikbare krachten in te schakelen",
aldus Praamstra. Het nieuwe
openingstijden-beleid is samengesteld
aan de hand van de exploitatiegege-
vens van de RST over de afgelopen ja
ren. Ervaring heeft geleerd dat bepaal
de openingstijden zeer onrendabel wa
ren doordat zich nauwelijks bezoekers
in het bad lieten zien. Nel Eelman
bleef praktische bezwaren koesteren.
MolenkoogEbedrijfsleider Gert Pansier
deelde mee dat aan de nieuwe tijden
veel publiciteit zal worden gegeven,
onder meer via een folder die met de
Texelse Courant wordt bezorgd.
Recreatieleider
Verder wilde Nel Eelman dat er een re
creatieleider voor de periode mei tot
september zou worden benoemd, in
plaats van gedurende zes weken in het
hoogseizoen. Dit bleek een mis
verstand; de gehele openstellingsperio
de zullen allerlei recrea(c)tieve activitei
ten worden ontplooid en de recreatie-
leider die voor de zomer wordt aange
trokken is een extra kracht. Langer
dan deze zes weken is niet mogelijk,
ook al zou dat gewenst zijn. Het is al
een grote toer om een ClOS-student
voor slechts zes weken aan te werven,
aldus Praamstra.
Nel Eelman stelde verder voor om vrij
willigers in te schakelen bij de vele te
verrichten taken. Het raadslid denkt
aan mensen in de VUT, werklozen met
een WAO-uitkering en enthousiaste
zwemmers. Er was haar bevestigd dat
deze mensen met behoud van hun uit
kering een vergoeding kunnen krijgen.
Praamstra toonde zich geen voorstan
der van het inzetten van vrijwilligers.
Voor verschillende activiteiten zal wel
medewerking worden verleend door
enthousiaste leden van ZPC TX '71.
De CDA-vrouw had kritiek op het feit
dat de pachter van de kiosk het ko
mende jaar geen pacht hoeft te beta
len. Ook dit blijkt de werkgroep uit uit
drukkelijk advies van de RST te heb
ben bepaald. De kiosk wordt be
schouwd als serviceverlening voor het
publiek, waar weinig aan te verdienen
valt.
Te optimistisch
Verder vindt Nel Eelman de gecalcu
leerde stijging voor het komende sei
zoen van vijf procent ten opzichte van
1986 te optimistisch. Het is volgens
haar veiliger om in het eerste jaar van
het nieuwe beleidsplan op hetzelfde
aantal bezoekers als vorig jaar te reke
nen. Zij noemde het „niet zo
toeristisch-vriendelijk" om voor kinde
ren en volwassenen eenzelfde dagprijs
te vragen. Praamstra verklaarde dat
een kleine stijging reëel is. Door een
groter aantal activiteiten en gunstiger
tariefstelling moet het mogelijk zijn om
meer bezoekers te trekken. De prijs
voor een kinderkaartje van 73,50 werd
door de werkgroep redelijk geacht.
Nel Eelman-van 't Veer liet haar alter
natieven vergezeld gaan van een eigen
ontwerp-begroting. In haar raming
kwam het exploitatietekort uit op
7136.500,— tegen een nadelig saldo
van 7129.504,— in de plannen van de
werkgroep. Daar staat tegenover dat in
Eelman's plan het aantal openingstij
den aanzienlijk groter is.
Wethouder Zegers zei spijt te hebben
dat zijn fractiegenote niet in de werk
groep was benoemd, gezien de door
dachte plannen die zij had ontvouwd.
De wethouder deed een ernstig beroep
op de raadsleden zich niet bij voorbaat
te verheugen op de extra besparing
van 730 mille die de werkgroep heeft
weten te bereiken. De opzet was om
het exploitatietekort terug te dringen
tot 7160.000,—, de werkgroep begrootte
7129.500,-
Ik ga met mijn volle gewicht boven
op die 730.000,— zitten en het zal heel
moeilijk zijn om me daar weer vanaf te
krijgen", aldus Zegers. De wethouder
zei het onaanvaardbaar te vinden als
er zou worden geprobeerd om deze
meevaller alvast een andere bestem
ming te geven. „Het is slechts een
begroting, er kan best wat misgaan.
Daarom is het nodig om speling te
houden. We zullen een paar jaar nodig
hebben om het plan goed te kunnen
uitvoeren, geef het college daarom de
kans om dit volledig verantwoorde
plan ten uitvoer te brengen".
Hoopvol
Tine Krijnen-Bays (Texels Belang)
noemde het plan „hoopvol" en zei be
wust geen kanttekeningen te plaatsen.
Met name de publiciteit die aan de
Molenkoog-activiteiten zal worden ge
geven, had Krijnens instemming.
Peter Bakker (PSP) zei zowel door het
beleidsplan als door het alternatief van
Nel Eelman te zijn geïmponeerd.
Haar opmerkingen zouden in gedach
ten moeten worden gehouden en
eventueel ter sprake worden gebracht
bij de evaluatie na het eerste jaar, al
dus Bakker. Gerard van der Kooi
(PvdA) vond met name de openstel
ling op zondag (van half één tot drie
uur) aan de magere kant en stelde
voor om een muntjessysteem in te
voeren om het waterverbruik bij de
douches te beperken.
Erna Eelman-van der Kooi (VVD) was
verhinderd om de vergadering bij te
wonen. Ter afsluiting deelde Praamstra
mee dat gedurende het seizoen
zesmaal zal worden gecontroleerd of
alles volgens planning verloopt. Bijstel
len is dus mogelijk.
Raadslid Erna Eelman-van der Kooi
heeft in de afgelopen raadsvergadering
niet gesproken over „privatisering" bij
Staatsbosbeheer maar over de plannen
tot „verzelfstandiging" die daar leven.
Dat is iets anders en het door ons ge
bruikte verkeerde woord kan dus mis
verstanden hebben gegeven. In de
raadsvergadering vertelde het WD-
raadslid dat Staatsbosbeheer in twee
takken opgesplitst wordt: Directie
Staatsbosbeheer en de N.V. Staatsbos
beheer die qua structuur te vergelijken
is met de Nederlandse Spoorwegen.
Na de vorming van de NV zal bekeken
worden welke werkzaamheden kunnen
worden afgestoten naar het particuliere
bedrijfsleven, wat kan leiden tot het
ontslag van 900 personeelsleden.
Het raadslid zei verder letterlijk:
„Het personeel van het S.B.B. vreest
dat na de ontslagen het beheer van de
natuurgebieden in het slop zal raken
en de recreatieve mogelijkheden in de
staatsboswachterij in de knel komen.
Het terreinbeheer verzelfstandigen,
daar heb ik geen moeite mee. Dat
hoeft voor de werkgelegenheid geen
gevolgen te hebben. Wat er gebeurt
met het afstoten van werk richting be
drijfsleven, daar is onzekerheid over.
Blijft het huidige budget gehandhaafd?
Dat is nog de vraag.
Als het werk uitgevoerd gaat worden
door anderen, dan gaat dit ten koste
van de kwaliteit van het beheer zoals
we tot nu toe gewend zijn wat betreft
natuur en recreatie. Dat willen we toch
niet? Daarom sta ik achter de motie
van Terschelling."
Het Texels Verbond van Onderne
mers vindt dat in het park parket,
plaatsen moeten worden gemaak!
en steunt daarmee de winkeliers i
de Parkstraat die daarvoor een
pleidooi indienden bij het gemeen
tebestuur als reactie op de planne
om de parkeermogelijkheden op
het busstation Elemert uit te
breiden.
Het TVO-bestuur schrijft in een brief
aan B en W en gemeenteraad, dat ti
wel voor de detailhandel als voor de
dienstverlenende bedrijven (banken) 41
Elemert te ver weg is. Dat het park v
door parkeerplaatsen zou worden aan
getast, is volgens het TVO een misvï
ting, want het oorspronkelijke ontwer)
voorzag niet in parkeervakken in het
park maar achter het raadhuis, gren
zend aan het park. Vroeger was dit
terrein achtertuin van de huizen van
het Raaksje; het heeft niet tot het pa»
behoort en het oorspronkelijke park
blijft dus onaangetast. Verder wordt
erop gewezen, dat het om een relatie1
kleine oppervlakte gaat. Het park is
ruim 4000 m2 en de geplande parkeer
plaatsen beslaan slechts 800 m2. Doe»
het slopen van de muzieknis zal in he
park zelfs nog meer ruimte ontstaan.
Door het verdiept uitvoeren van de
parkeerplaatsen en het aanbrengen
van beplanting zal van de parkeer
plaats vanuit het park weinig te zien
zijn. Verder vindt het TVO dat het bif
den van beperkte parkeermogelijkhe-
den (uitsluitend voor kortparkeerdersl
het park meer door het publiek zal
worden gebruikt en dus verlevendigd
zal worden.
Menige Texelaar moet donderdag rond het middaguur ver
baasd omhoog hebben gekeken. Toen cirkelde boven het
zuidelijke deel van het eiland een vliegtuig van Tessel Air die
reclameletters voortsleepte. „Knoppien? Nooit van gehoord!"
Het was een niet alledaags stuntje, georganiseerd ter gele
genheid van het afscheid van luitenant-kolonel der mariniers
A. H. P. Knoppien als commandant van de Joost
Dourleinkazerne.
Knoppien staande temidden van genodigden,
boven de Dourleinkazerne.
De „luchtreclame" sloeg op een
stopwoord dat door de comman
dant veel wordt gebruikt. Knop
pien heeft een hekel aan gewich
tigdoenerij van autoriteiten. Men
sen in zijn omgeving die er blijk
van gaven zich belangrijk of on
misbaar te voelen, kregen vaak te
horen dat niemand onmisbaar is;
de opvolger staat altijd klaar en de
vertrekkende man is snel in verge
telheid geraakt. Als zijn of haar
naam dan nog eens wordt ge
noemd wordt er gezegd: nooit van
gehoord.... Het relativeren van be
grippen als ,,hoog", belangrijk"
en onmisbaar" was kenmerkend
voor de manier waarop overste
Knoppien tegenover zijn werk
stond. Meer dan eens hamerde hij
erop dat het militaire bedrijf in col
legialiteit en samenwerking en
zonder naijver moet worden
verricht.
Dat gebeurde ook in de toespraak die
hij donderdagochtend afstak ter gele
genheid van de overdracht van het
commando aan luitenant-kolonel der
mariniers mr. drs. C. Homan in aanwe
zigheid van vele genodigden waaron
der een opvallend grote afvaardiging
van de Texelse burgerij.
Op zichzelf is een commando-
overdracht op ,,De Mok" niets bijzon
ders. Het gebeurt ongeveer eens per
twee jaar, want deze post wordt zel
den langer dan deze periode bezet.
Luitenant-kolonel Knoppien had er 21
maanden opzitten en van zijn opvolger
Homan staat al vast dat hij slechts een
half jaar blijft. Hij neemt de functie
waar omdat de definitieve opvolger (de
majoor der mariniers H. Roffel) pas in
september beschikbaar is.
Knoppien (47) vertrekt omdat hij is be
noemd tot voorzitter van de Koninklij-
ke Vereniging van Marineofficieren in
stomverbaasd kijkend naar de luchtreclame
Den Haag, te beschouwen als de
„vakbond" van marineofficieren. Hij
verlaat Texel met bloedend hart, want
de periode die hij daar heeft doorge
bracht is veel aangenamer en leerza
mer geweest dan hij ooit had kunnen
denken. Met name aan de burgerij,
waarmee hij meer contact had dan de
meesten van zijn voorgangers, bewaart
hij prima herinneringen. „Het was
grandioos op Texel. Ik ben in die 21
maanden echt door het eiland geréékt,
erdoor besmet geworden. Het deed
me wel wat toen ik voor de laatste
keer op de boot stapte".
Mr. drs. C. Homan (45) die nu de
scepter zwaait in de Joost Dourleinka
zerne is dus een „tussenpaus". Over
een half jaar wordt hij docent aan het
Nederlands Instituut voor Internationa
le Betrekkingen („Clingendael"). Ho
man, geboren in Hoorn, studeerde in
1962 af aan het Koninklijk Instituut van
de Marine in Den Helder en heeft zijn
titels te danken aan de studie rechten
en politieke wetenschappen. Verder
volgde hij onder meer de mariniers-
opleiding in Doorn en voer hij ander
half jaar op een Van Speyk-fregat.
Laatstelijk was hij als docent strategie
verbonden aan het KIM in Den Helder.
Binnenshuis
De eigenlijke commando-overdracht
had plaats tijdens een traditioneel „alle
hens" dat deze keer in verband met
de kou niet in de openlucht werd ge
houden maar in de behagelijke boten-
loods van de kazerne en dat muzikaal
werd opgeluisterd door tamboers en
pijpers.
„Het afscheid nemen van een functie
die mij in de gelegenheid heeft gesteld
de polsslag van deze gemeenschap te
voelen, valt zwaar. Het wordt echter
verlicht door mijn vaste overtuiging
dat ik immer tijd noch moeite heb
gespaard om loyaal uitvoering te ge
ven aan de veelomvattende en verant
woordelijke taak van commandant van
deze kazerne, met name de bevorde
ring naar mijn vermogen van het wel
zijn van de bemanning", aldus
luitenant-kolonel Knoppien in zijn af
scheidswoord, waarin hij een bijzonder
welkomstwoord richtte tot burge
meester Schipper en zijn vrouw en vrij
uitvoerig inging op het tijdsgewricht,
waarin het militaire apparaat zich be
vindt. „Nieuwe opvattingen worden
met kracht naar voren gebracht en in
de kruisdeining en woelingen die door
botsingen met gevestigde zienswijzen
ontstaan, is een juiste navigatie ter
voorkoming van averij en tot behoud
zeer moeilijk geworden". Knoppien zei
dat veel wijsheid, kennis van zaken en
een brede visie onontbeerlijk zijn om
op de juiste koers te kunnen blijven
varen. „Met het nemen van goede
beslissingen staat en valt de goede on
derlinge sfeer in deze kazerne".
Slechte trend
Spreker signaleerde tot zijn kennelijke
verontrusting dat in Nederland de rela
ties tussen mensen verslechteren, om
dat de positieve aspecten van een klei
ne gemeenschap aan het verdwijnen
zijn. „Te vaak en te veel wordt het ne
gatieve benadrukt. Van de traditionele
solidariteit en samenwerking zien we
nog slechts de sporen. Een te grote
plaats wordt ingenomen door afgunst,
nijd, de verspreiding van valse geruch
ten en het zich willen doen gelden ten
koste van anderen. Veel van wat met
de mond wordt beleden, wordt met de
daad teniet gedaan. In plaats van sa
men te staan, tegenover de proble
men, staan we verdeeld tegenover el
kaar". Knoppien vond de situatie ech
ter allerminst hopeloos. De gesigna
leerde negatieve ontwikkeling kan wor
den omgebogen. „Daarbij is het nodig
dat de drang van de jongeren tot ver
nieuwing, de ouderen zal aansporen
tot meedoen en bijsturen in die zin dat
zij met hun kennis van zaken en erva
ring nieuwe vormen helpen creëren,
die een harmonische ontplooing van
de samenleving waarborgen met be
houd van oude waarden die niet aan
tijd zijn gebonden".
Komend op zijn stokpaardje stelde
Knoppien vast dat het ook binnen de
marine nodig is meer te luisteren naar
de medemens zodat die beter wordt
begrepen. „Dit zal ons dan leren dat
belangrijkheid die wij onszelf zo graag
toedenken, te relativeren".
Lof
De scheidende commandant verklaar
de overigens vol lof te zijn over de
medewerking die hij de afgelopen 21
maanden in de Joost Dourleinkazerne
heeft ondervonden. Hij waarschuwde
zijn opvolger dat hij geen gemakkelijke
taak heeft en dat hij zich door kritiek
niet moet laten afschrikken. „Geen
De plechtigheid in de botenloods van de kazerne. Aan het woord is luitenant-kolonel Knoppien; rechts zijn opvolger Homan.