Lenteconcert had meer
belangstelling verdiend
Gemeente benut
herbezettingsgeld
voor extra personeel
Cursisten tonen kunnen met
expositie textielschilderijen
Texelaars gevraagd
voor natuurkampen
Theodorahoeve
breidt uit
Duinbrandje
snel geblust
Golf van reacties op
landelijke advertenties
IT DINSDAG 17 MAART 1987
RSG-leraar Henry Soyer Is één der
oprichters van de onlangs In het le
ven geroepen stichting De Eek
hoorn die zetelt in het Gelderse
Oosterhout. De stichting zal zich
bezighouden met het organiseren
van kampen in de vrije natuur met
een avontuurlijk en leerzaam ka
rakter. Voor de eerste kampen doet
Soyer een beroep op zijn eilandge
noten om deel te nemen.
De leraar biologie en scheikunde is vijf
jaar werkzaam op Texel, maar oefent
zijn beroep de laatste tijd part-time uit.
Hij woont en werkt drie dagen per
week op het eiland en is de rest van
de week in Oosterhout, in de buurt
van Nijmegen. Soyer komt oorspronke
lijk uit deze omgeving en zijn vriendin
Wilma Fontein heeft zich daar sinds
kort gevestigd. Wilma werkte drie jaar
lang bij herberg Panorama en is mede
oprichtster van De Eekhoorn. De in to
taal vijf oprichters willen om te begin
nen in hun directe omgeving publiciteit
geven aan de activiteiten van de nieu
we stichting. Heel Gelderland wordt
bestreken en voorts wordt reclame ge
maakt in de streken waar de oprichters
wonen en /of werken. Soyer: ,,De
kampen gaan niet over overleven (sur
vival), maar over leven (in de natuur).
Ze zijn leuk en leerzaam en na afloop
heb je een hoop nieuwe dingen ge
leerd." Deze zomer worden vier kam
pen/cursussen gehouden in de bossen
bij 's Hertogenbosch, voor personen
vanaf achttien jaar. Eén kamp staat
ook open voor volwassenen met kin
deren vanaf twaalf jaar. Het program
ma bestaat onder meer uit primitief
kamperen, koken op houtvuur, herken
nen van eetbare planten, vlotten bou
wen en een zwerftocht. Inlichtingen
telefoon 08818-2112.
ondernemers- akti viteitën
Eethuis „Theodorahoeve" in Den
Burg is uitgebreid met zo'n veertig
[zitplaatsen. Daarmee komt het to
taal nu op ruim honderd plaatsen.
In
!h januari is men gestart met het aan-
iouwen van een stuk van 11 bij 2Zi
leter. Vanwege de vorst werd het
■erk twee weken stilgelegd, anders
as de verbouwing voor de voorjaars
vakantie al klaar geweest. Eigenaar
irk Hoogenbosch verklaarde dat door
ie verbouwing het eethuis nu beter
leschikt is voor het geven van grote
esten, zoals bruiloften en jubilea. Hij
leeft met het oog op de verwachte
itijging van de klandizie, een perso-
ieelslid extra aangetrokken voor de
iediening. Omdat de Theodorahoeve
dit jaar ook nog eens tien jaar bestaat,
rijgen alle gasten een aardigheidje,
terdag wordt het eethuis geopend.
Zaterdagmiddag ontstond door onbe
kende oorzaak brand in de begroeiing
van de duinen langs de Mokbaai. Be
woners van het er achter liggende
Molwerk sloegen alarm. Mensen die er
al direct bijwaren konden het vuur niet
uitkrijgen omdat ze niet over materiaal
beschikten. Hans Bremer en Frits van
der Gracht van Staatsbosbeheer waren
spoedig ter plaatse met vuurzwepen
en konden, geholpen door de inmid
dels ook gearriveerde politie de vlam
men snel doven. De brandweer hoefde
niets meer te doen.
De uit dun, droog gras bestaande ve
getatie brandde oppervlakkig weg over
ongeveer 1500 m2. Op de foto het ge
blakerde terrein met een brandweer
man die speurt naar mogelijke
vuurresten.
TEXELSE COURANT PAGINA 5
Het mandolinekwartet bij het spelen van de ,,Consertouverture".
Vanwege de arbeidstijdverkorting
is door het rijk aan de gemeente
een algemene uitkering van
f300.000,— gegeven. Van deze ,,her-
bezettingsgelden" was van de af
gelopen jaren nog wat over, zodat
in totaal voor dit jaar /358.000,— ter
beschikking was.
Inmiddels is een deel van dat geld al
besteed aan tijdelijke uitbreiding van
de typekamercapaciteit van het ge
meentehuis, aan inventarisatie van het
buitengebied, een bouwkundige kracht
voor de monumenten, een inhaalactie
voortgangscontrole bouw- en woning
toezicht, diverse werkzaamheden van
het grondbedrijf en aan welzijnsvoor
zieningen. Er is besloten het restant te
besteden aan drie projecten van de
dienst gemeentewerken, het voor een
jaar toevoegen van een arbeidsplaats
aan het grondbedrijf en aan monu
mentenzorg. Als dit gerealiseerd is
blijft er nog een bedrag over waarvan
de typekamer met een formatieplaats
kan worden uitgebreid. De voor het
bureau onderwijs beschikbare halve
formatieplaats zal uitgebreid worden,
zodat het totaal aantal extra ar
beidsplaatsen twee is.
Tijdelijk personeel zal ingeschakeld
worden om de financiële administratie
te verbeteren.
Burgemeester Schipper zei in de giste
ren gehouden commissievergadering
dat het niet meevalt om alle taken die
het rijk en de provincie afschuiven
naar de gemeente ook daadwerkelijk
te vervullen. ,,We krijgen steeds meer
taken, maar niet meer personeel en
dan moet je gaan kiezen", aldus
Schipper. PSP-er Peter Bakker vond
dat er overleg moest plaatsvinden over
de besteding van de gelden die verkre
gen waren door arbeidstijdverkorting.
,,Het personeel leverde geld in voor
ATV. Het is eigenlijk hun geld dat nu
in de vorm van een algemene uitkering
aan de gemeente is uitgekeerd. Dan
zou je ook met hen moeten praten
over de besteding". Burgemeester
Schipper vond dat het extra personeel
dat nodig is voor de extra taken die
door het rijk en de provincie naar de
gemeente worden doorgeschoven niet
uit herbezettingsgelden betaald moest
worden. „Meer werk vraagt meer
mensen", aldus Schipper. ,,We moeten
en willen ook steeds meer, maar we
kunnen financieel niet genoeg mensen
aantrekken en dan moeten we kiezen.
Dat zullen we in de komende voor
jaarsnota dan ook zeker doen".
Het symfonieorkest Musica Texla"
gaf zondagmiddag onder leiding
van Michel Duyves in de katholie
ke kerk in Den Burg voor het eerst
een r/Lenteconcert", dat alleen al
door zijn variatie de moeite van
het beluisteren waard was. De pu
blieke belangstelling viel een
beetje tegen. Nog geen zeventig
personen waren naar de kerk ge
komen, waaronder vrij veel jongere
kinderen.
Voorzitter en violist Peter Bakker legde
er in zijn begroetingswoord de nadruk
op dat Musica Texla een amateuror
kest is, zodat men voorbereid moest
zijn op af en toe een foutje. Die fout
jes werden in sommige stukken inder
daad gemaakt maar de overheersende
indruk was toch dat Texel een beetje
trots mag zijn op zijn eigen symfonie
orkest dat voor „eigen" eilandpubliek
echter maar zelden in het openbaar
optreedt.
Minder geschikt
Of de katholieke kerk, waarvan in
dankbaarheid gratis gebruik werd ge
maakt, een geschikte ruimte is voor
een dergelijke uitvoering, mag echter
worden betwijfeld. Het grote gebouw,
dat ook bij twee tot drie keer zoveel
belangstellenden toch nog een lege in
druk zou hebben gemaakt, mist elke
sfeer. Bovendien is de nagalm wat
„lang", waardoor vooral de snaar
instrumenten onvoldoende sprankelend
en transparant tot hun recht komen,
hoewel dit het „voordeel" heeft dat
eventuele fouten ook worden verdoe
zeld. Het pas gerestaureerde orgel,
waarop Dyo Wassink zondagmiddag
een uitstekende prestatie leverde, klinkt
echter uitstekend en dat was ook re
den geweest om in dit gebouw op te
treden en bijvoorbeeld niet in een an
dere kerk.
Kinderen
Bij een eventuele volgende uitvoering
moet het bestuur zich ook afvragen of
het verstandig is jonge kinderen als
luisteraars toe te laten. Zondag zaten
er een stel voorin die zich kennelijk
stierlijk verveelden, geen moment stil
zaten en ook hun mond niet konden
houden. Dat was veel storender dan
eerder genoemde fouten die de musici
maakten.
Het amateurkarakter, het ledenverloop
en de uiteenlopende kwaliteit van de
musici maken het haast onmogelijk dat
Musica Texla een „avondvullend" pro
gramma van voldoende kwaliteit kan
brengen. Maar met inschakeling van
groepen solisten en gastmusici komt
men een heel eind en wordt zelfs een
heel verrassend en afwisselend resul
taat bereikt, vooral als een repertoire
wordt gebracht dat niet op muziek-
freaks maar op de „gewone" luisteraar
is afgestemd. Dat bleek zondag over
tuigend en het is dan ook niet te ho
pen dat Musica Texla zich straks stort
op werken van componisten van Ba-
dings of Andriessen, althans niet voor
een openbare uitvoering. Het is al
moeilijk genoeg om het eenvoudige
werk echt goed onder de knie te krij
gen. Frustrerend voor sommige leden
zal het ongetwijfeld zijn dat de maxi
male kwaliteit die het orkest kan bie
den bepaald wordt door de zwakste
musici. In het orkest zitten mensen die
het gevoel hebben beneden hun ni
veau te werken; anderen daareentegen
kunnen het maar net bijbenen, een
handicap waarmee geleefd moet wor
den zolang men zich in verband met
het maar nèt toereikend aantal leden
niet kan veroorloven streng te
selecteren.
Goed begin
De ouverture van de door Bizet ge
schreven operette „Miracle" was een
goed begin van het concert van zon
dagmiddag. Het rustig gespeelde pret
tig in het gehoor liggende stuk werd
vrijwel zonder fouten gebracht. Gerou
tineerd soleerde vervolgens Dyo met
„Offertoire sur les grands jeux" van F.
Couperin, een tijdgenoot van Bach en
Telemann. Zoals bekend dankt Musica
Texla zijn bijzondere klankkleur vooral
aan de mandolines die in een orkest
eigenlijk niet thuishoren, hoewel dat
vroeger anders was. Het speciaal voor
mandoline geschreven „Concertouver
ture nummer 7" van Joh. B. Kok werd
door het kwartet (Hanny Maas, Tjitske
Sietsma, Netty Blom en Annie
Terpstra) verdienstelijk gebracht. Het
voltallige Musica Texla speelde vervol
gens alleszins bevredigend de uit drie
delen bestaande Noorse suite van E.
Hanssen, gevolgd door het Madrileen-
se „Villanesca" van Granados.
Vrijdagmiddag opende I. de Kleyn-
Odinga, secretaresse van de creati-
viteitscommissie, een tentoonstel
ling van .textielschilderijen" in het
raadhuis. Het werk was vervaar
digd door cursisten van Iny Na-
huys. De expositie is tot 27 maart
te bezichtigen.
De schilderijen zijn gemaakt volgens
de applicatietechniek, wat wil zeggen
dat met kleinere of grotere lappen
wordt gewerkt, die naast of over el
kaar worden gelegd. Hierdoor ontstaan
composities en een heel scala van
kleurnuances. Het materiaal kan zowel
bestaan uit katoen, kant, zijde, fluweel
of transparantere stoffen als tule, nylon
en gaas. Dankzij die laatste, meer
doorzichtige stoffen ontstaat de
dieptewerking.
Abstract
Het werk dat de cursisten vervaardig
den onder leiding van kunstenares Iny
Nahuys uit De Koog is zeker de moei
te van het bekijken waard. In betrekke
lijk korte tijd (twaalf tot achttien les
sen) hebben de deelneemsters prachti
ge werkstukken gemaakt waaruit bij ie
der een heel eigen stijl spreekt. Van
Ina Nahuys zelf hangt een prachtig
groot werk dat aantoont hoever ie
mand kan komen met deze techniek.
Er zijn zowel abstracte als figuratieve
werkstukken gemaakt door de cur
sisten. De meesten hebben de voor
keur gegeven aan figuratief werk.
,,Dat komt omdat men in een voor
stelling eerder een resultaat ziet, een
gelijkenis", aldus Iny Nahuys.
„Abstractie is gewoon moeilijker. Wan
neer daar de spanning, de visie ont
breekt blijft er niets van over..."
Niet beroeps
Het interessante van deze tentoonstel
ling vindt Iny Nahuys, dat eens de na
druk wordt gelegd op het feit dat niet
alleen beroepskunstenaars in beeld
hoeven te komen met een expositie,
maar dat ook de amateurs heel wat
kunnen presteren. Het werk hangt in
de expositieruimte van het raadhuis
per cursist bijeen. Van Irene Godee
valt vooral „jaargetijden" op. Een
abstract werk waarin felle kleuren
overheersen. Twee keer „Landschap"
in gedektere donkerder tinten worden
gevolgd door „Blauw blauw". Een ku
bistische stijl toont „Abstractie van
maan". „Haremdame" is een blauw
achtig portret met glinsterende haren.
Het „Mozaïek" van zwarte, witte en
roze vlakken doet hiernaast wat simpel
aan.
Landschappen
Van Antoinette Habraken zijn vijf
werkstukken. De twee kleinere („zo
meravond" en „winterdag") vormen
een soort geheel. Qua stijl lijkt het op
de drie wat grotere werken, allemaal
sobere landschappen waar zeker iets
uit spreekt.
Tiny Bakker heeft een enorme produk-
tie, maar de kwaliteit heeft absoluut
niet geleden onder de kwantiteit. Het
wel twee meter brede „Branding" lijkt
geschilderd, zo realistisch en mooi.
„Edelsteen" schittert je tegemoet en
„Zuidelijke architectuur" is net een an
sichtkaart van een stadje in een warm
land. Het werkstuk „Natuur" vertoont
een prachtige lucht met rode zon. Uit
de rest van haar werk blijkt dat zij nog
op zoek is naar een echt eigen stijl,
maar het talent komt in alle stukken
naar voren.
Vleermuizen
Een plaatje uit een eng sprookje is
„Vleermuizen" van Nel van Slageren,
Het zwarte spookkasteel met de vleer
muizen komt prachtig uit tegen de
paarsrode dreigende hemel. Van haar
is ook „Malta" een turquoise land
schap en „Poes in venster", dat eruit
ziet als een heel realistische tekening.
Verderop in de expositie hangt van
haar nog „Nacht op zee", ook een
sprekend stuk met een grote maan die
stralen op de glinsterende zee neerlaat.
„Storing" is een nogal eenvoudig aan
doend werk van Henny Steegstra.
Haar „Winterlandschap" met het
schattige witte kerkje, spreekt zeer tot
de verbeelding. Erbij stond ook een
soort drieluik waarin de zon op ver
schillende wijzen werd gepresenteerd.
Bellenblaas
Anny Kamstra maakte een zeer realisti
sche uil en noemde het „Nachtelijke
wijsheid". Van veel artistieke gaven ge
tuigt haar „Vier jaargetijden", waarin in
vier driehoeken met pasteltinten alle
jaargetijden zijn aangegeven, samenko
mend in een zon als middelpunt. „De
Verte", hoofdzakelijk in rose en „Opko
mend tij" met blauwe kleuren zijn ook
de moeite waard.
Drie grote werken van Ria Bakker han
gen ernaast. „Ochtendzon" laat een
roodachtige opkomende zon zien die
in een schitterend water schijnt. Het
blauwe bollenwerkstuk ernaast het
„Luchtige abstractie", maar de eerdere
titel „Bellenblaas" is ook zeer van
toepassing.
Een abstract werkstuk in blauw waar
uit zeker een sfeer naar voren komt.
„Turquoise" is tamelijk simpel opge
bouwd uit rechthoeken en eenvoudige
lijnen, maar daarom niet minder
kunstig.
Als laatste van Lucy Kikkert vijf wer
ken. „Abstractie" lijkt sterk op het er-
naasthangende „Turquoise" van Ria
Bakker, maar dat zal toeval zijn. Een
bloem op de voorgrond doet z'n titel
„Solitaire" eer aan. „Den Hoorn" met
schaapjes en het kerkje is als een
prachtige foto. De oranjezon boven
de stralend blauwe zee is echt „St.
Tropez", de sfeer is voelbaar. Paars en
roze met zilveren randjes, in het mid
den tot een bol geconcentreerd heet
„Straling". Over het algemeen zijn de
titels van de werkstukken treffend voor
hetgeen uitgebeeld is.
Stichting VW Texel-promotie heeft
een golf van reacties gehad op de
advertentiecampagnes in landelijke
en buitenlandse bladen. De hoe
veelheid aanvragen om documenta
tie over vakantie op Texel steeg
van 5200 in 1986 tot 8000 dit jaar!
Naast deze verzoeken om informatie is
er ook een spectaculaire groei van het
aantal boekingen voor hotels, bunga
lows en appartementen. CDA-raadslid
R. Huitema-Vos waarschuwde gister
avond in de commissievergadering van
algemeen en organisatorisch beleid dat
er propaganda wordt gemaakt met
ontwikkelingen die er op handen zijn,
onder meer in het toeristisch actieplan
vermeld, maar die nog niet gereali
seerd zijn. „De mensen worden lekker
gemaakt met iets dat nog niet af is",
aldus mevrouw Huitema.
Erna Eelman van de WD vroeg welke
vorm van promotie van de stichting
Texel-promotie het meeste effect had
gehad.
WV-directeur Jaap Dekker, die de
commissievergadering bijwoonde, ant
woordde dat niet één bepaalde activi
teit is aan te wijzen, maar dat het een
combinatie was van beurzen, folders
en advertenties. „Voorafgaande aan
een beurs plaatsen we vaak veel ad
vertenties. Zo stimuleert het ene het
andere".
Schitterend klonk vervolgens de sona
te in C van J. B. Loeillet door Dyo
Wassink (orgel) en Jan Everaarts (ho
bo). Jammer van die paar foutjes!
Dat naast een orgel ook een klarinet
prima klinkt hoewel het een veel min
der gebruikelijke combinatie is, bleek
uit de nagenoeg perfecte vertolking
van Adagio in Des Dur waarin Was
sink opnieuw excelleerde, nu naast Mi
chel Duyves, die de rest van de uit
voering alleen als dirigent actief was.
Een knap staaltje vierhandig orgelspel
werd geleverd door Wassink met de
veelzijdige Margot Pauptit, gewoonlijk
de pianiste van Musica Texla. De Fan
tasie in C Moll van A. F. Hesse die zij
vertolkten hoorde tot de muziek die
Wassink heeft gekregen bij zijn af
scheid als dirigent van Musica Texla.
Het hele orkest zorgde voor een rede
lijk goed slot van de uitvoering met
een fantasie op het bekende
„Greensleeves" en de al even bekende
mars uit de opera Carmen van Bizet,
die iets pittiger en sneller gespeeld
had kunnen worden.
de Kleyn-Odinga reikt bij de opening aan alle deelneemsters een roos uit.
