ST BESTAAT 10 JAAR
3
egenkamp moet samenhang
}S T-afdeiingen bevorderen
nne Bruining en
Stoter:
nen en gymnastiek
jsk
Pim Viguurs:
Karate
Peter de Hoogh:
Volleybal, handbal,
judo, basketball en
tennis
Piet Schneider:
Honkbal en softbal
Lie uwe van Veen:
Tafeltennis
ina Platte:
Jazzdansen
:R J DAG 20 NOVEMBER 1987
TEXELSE COURANT
PAGINA 13
'eer tien jaar bestaat de Meersportenvereniging Texel, kortweg
In die tien jaar is er een hoop veranderd. Wat door een aan-
idealisten" indertijd op poten werd gezet werd met iets minder
housiasme ontvangen, maar voornamelijk uit financieel oogpunt
gen veel verenigingen ertoe over zich aan te sluiten bij de MST.
t eerste bestuur had problemen met het vinden van opvolgers,
ar er is een nieuw actief bestuur gevormd dat vol moed de toe
rist tegemoet gaat.
administratieve oogpunten is inder-
de MST opgericht uit de gymvere-
ig GVT en volleybalclub Tevoko.
nannen van het eerste uur waren
oenmalige Tevoko-voorzitter An-
Albers, Kees Duin, Leo Boekei en
ivoorzitter Piet Schoorl. Meteen na
iprichting kwamen de afdelingen
tennis, basketball en jazzdans er-
Het dagelijks bestuur van de MST
gevormd door Albers, Duinker en
tel en een afgevaardigde van elke
ling. In 1978 kwam de afdeling
Ibal erbij, in 1980 de judo, in 1982
[/softbal en karate en in 1983 ten-
De afdeling tennis is zo klein dat
sen afdelingsbestuur is, Voor deze
/an sport wordt gebruik gemaakt
een baan bij Rebecca" in De
l. De MST maakt gebruikt van
accommodaties in Den Burg: de
lemeester De Koning-hal, De Fer-
r, sporthal Ons Genoegen en de
irixzaal.
Grootverbruiker
zijn nou eigenlijk de voordelen
BMeen meersportenvereniging. ,,De
menlijke huur van zalen heeft veel
delen, want wij zijn een grootver-
er en krijgen dus vaak voorrang",
Betsy Verhoeven, de secretares-
in het nieuwe MST-bestuur. ,,En
het eens puur zakelijk: ook al
:t binnen sommige verenigingen
thien de wens los van de MST te
n, financieel kunnen ze dat toch
edden".
Een organisatie als de MST is vrij
uniek in Nederland. Het is een soort
„omnivereniging" met veel verschillen
de sporten en twee professionele trai
ners (Peter de Hoogh en Nico Stoter)
in dienst en voor enkele sporten gedi
plomeerde vakdocenten. De grootste
afdeling van de MST is de gym, op de
voet gevolgd door het volleybal. De
kleinste groep wordt gevormd door
handbal en bestaat uit tien leden. Dat
is precies een damesteam. De animo
voor deze afdeling is waarschijnlijk
klein omdat naast de MST-contributie
nog een flinke bondscontributie moet
worden betaald. Daar komen dan nog
de nodige reiskosten bij voor de
wedstrijden aan de overkant. Het
MST-bestuur geeft wat extra begelei
ding aan de afdeling basketball, die
een erg jong bestuur heeft. Een tijd
geleden is op voorstel van Peter de
Hoogh een eilandcompetitie basketball
op poten gezet, nadat het aantal spor
ters in deze tak drastisch terugliep. Nu
draait het basketball weer als een
trein.
Verhoging
Tot 1980 waren alle contributies van al
le MST-afdelingen gelijk. Na verloop
van tijd is alles opgesplitst en zijn per
afdeling verhogingen doorgevoerd. Per
1 juli dit jaar zijn alle contributies weer
op één lijn gekomen, wat voor sommi
ge afdelingen een grote verhoging in
hield. De MST had echter een tekort
van f1700,— weg te werken. De
kosten voor zaalhuur en leiding zijn op
een hoop gegooid en gedeeld door
het aantal leden van de MST (863) en
het aantal uren dat gebruik werd ge
maakt van zalen en leiding. Daar
kwam uit: een basiscontributie van
f6,— per gezin per jaar en per afdeling
voor junioren fl per maand en voor
senioren f10,— per maand. De afdeling
karate betaalt iets meer (f12,50 en
f15,—maar die traint dan ook een uur
meer. Het huidige MST-bestuur
bestaat uit Klaas van der Bijl (penning
meester), Betsy Verhoeven (secreteres-
se) en Jo van Beek (bestuurslid). Men
is nog op zoek naar een voorzitter. De
laatste twee jaar ging het eigenlijk heel
slecht met de MST. Er was geen pen
ningmeester en het eerste bestuur
wou ermee stoppen, maar er waren
geen opvolgers en dus bleven de
bestuursleden met tegenzin in functie.
Men deed alleen het hoogst noodzake
lijke. Het nieuwe bestuur dat inmiddels
uit de as is verrezen is weer vol en
thousiasme. Men wil naar zeven
bestuursleden, zodat er altijd een har
de kern aanwezig is en men elkaar kan
vervangen als iemand eens niet kan.
Squash
Het nieuwe bestuur wil er het liefst
nog meer sporten bij hebben. „Vereni
gingen die zelf financieel goed zitten,
willen meestal niet. We hebben bij
voorbeeld de atletiekvereniging en ten
nisclub Deuce al eens benaderd. Men
komt pas als men het alleen niet meer
redt", aldus bestuurslid Jo van Beek.
Er zijn vage plannen voor een squash-
baan op Texel en MST hoopt de eerste
gegadigde te zijn als er daadwerkelijk
zo'n baan komt.
Het grootste streven van het MST-
bestuur is wel een band in het geheel
te krijgen. „Men moet zich tot de
MST wenden als er problemen zijn en
niet binnen de eigen afdeling blijven
hangen. Bijvoorbeeld als een zaal no-
na Bruining
jarige in Zwammerdam geboren
Stoter en de 24-jarige Texelse
ie Bruining verzorgen de gym- en
ssen binnen GVT. Stoter rondde
2 zijn Cios-opleiding in Overveen
irrit Verhoeven hield in december
at jaar net op met lesgeven aan
in Yvonne Hofmeester nam de
ijdelijk waar. Tegen de zomer
'Nico Stoter aangenomen. Turnen
jnnastiek zijn voor Stoter zelf
>4 elangrijk, maar hij deed ook wel
ido en basketball. „Als je je voor
op het turnen richt, heb je geen
eer voor iets anders. Ik moet zelf
'wm i en steek veel tijd in het jon-
<aa irnen. Ik heb met opzet de na-
hAtrsi |elegd op het jongensturnen,
dat op Texel een enorm diepte-
T3 7 «leefde toen ik kwam". Stoter
vsj eerst op zoek naar talentvolle
<s. „We hebben nu een goede
Ie groep, waarmee we een hoop
even en die goede wedstrijdre-
mee naar huisnemen. De af-
iongensturnen is in geen jaren
ot geweest". Nico Stoter vindt
■geven aan jongens heel anders
in meisejs. Over het algemeen is
ning serieuzer geworden. „Vroe-
ifcrden in de trainingen meer spel-
Igedaan, nu is er ook meer aan-
voor gerichte wedstrijdtraining."
is voor dertig uur in dienst van
ÏT. Éénderde van zijn tijd
fesv dt hij aan lesgeven, de rest is
Tv. «t ondersteunen van vrijwilligers,
'en van cursussen, organiseren
liviteiten en dergelijke. Binnen
'T werkt hij hoofdzakelijk voor
ber '81
MST, maar aan hun eigen vereniging.
Er is geen echte binding. Het voordeel
is dat men als een soort „blok" kan
optreden naar de buitenwereld toe, er
staan een hele hoop mensen achter en
het MST-bestuur weet de beste manie
ren om voor bepaalde situaties in aan
merking te komen". De turnleraar vindt
dat de verenigingen binnen de MST
wel moeten blijven bestaan. „Wat
heeft een turner met een volleyballer
te maken? Niets. Uitbreiden met vere
nigingen uit de buitendorpen bijvoor
beeld zie ik ook niet zitten. Ze zijn
maar net over de eerste beginperikelen
heen en de zaak staat nog maar net
organisatorisch een beetje op poten",
aldus Stoter, die constateert dat
besturen van de diverse afdelingen niet
samen willen. Hij vindt het organiseren
van cursussen geen taak voor de MST,
maar voor de gemeentelijke Sportraad.
„Gezamenlijke activiteiten zijn wel
leuk, maar voor je iedereen zover
hebt, ben je al veel verder. De eerste
reactie is altijd erg afwachtend. Kijk,
als de leiding enthousiast is, dan krijgt
die de rest wel gek, maar voor je die
zover hebt...."
Demonstratie
Een gezamenlijke uitvoering of de
monstratie van de verschillende spor
ten ziet Stoter niet erg zitten. „De
MST moet geen acties op touw zetten
om de veschillende afdelingen te bin
den, maar om geld in te zamelen."
De grootste wens van de gymafdeling
binnen de MST is het gymmateriaal
op peil te krijgen. Over de accommo
datie Beatrixzaal is men zeer tevreden.
„Het beheer door D. van Heerwaarden
en P. Keijzer is optimaal".
Yvonne Bruining heeft in 1983 haar di
ploma's gehaald aan het Cios te Over
veen. In januari van dat jaar had zij al
geïnformeerd of ze terecht kon in
zwembad Molenkoog. Dat kon. Na de
zomervakantie nam ze enkele uren van
Nico over. „We kenden elkaar al van
het Cios en wilden gaan wonen waar
werk was. Toevallig was dat op Texel,
hier is werk zat. Maar het nadeel is
dat contact met vakmensen hiervan
daan moeilijk is. Voor bijscholingen
moeten we altijd naar Beekbergen en
dan moet je daar overnachten en zo.
Het kost allemaal teveel tijd". Yvonne
Bruining vindt het lesgeven aan kleu
ters fantastisch. „Ik lach me iedere
keer weer een deuk. Als je gaat praten
over brug en kast nemen ze alles zo
letterlijk en vragen ze bijvoorbeeld
waar de kastdeuren zitten. Laatst
moesten ze hardlopen en trok eentje
z'n hemd uit. Toen ik vroeg waarom,
zei hij dat hij zonder hemd harder kon
lopen. We hebben er ook eentje ge
had die zijn hoofd door een ring had
gestoken en die ring er niet meer af
kreeg. Uiteindelijk lukte dat wel, maar
je lacht je wel een bult." Naast gym
en turnen heeft Yvonne ook veel inte
resse voor het jazzdansen. „Het is
heel intensief en daar heb ik helaas
niet genoeg tijd voor. Dit jaar heb ik
het zwembad niet meer gedaan, maar
nog wel doe ik de bejaardengym."
Yvonne Bruining werkt 16 uur voor de
MST en draagt verder ook nog de
zorg voor het clubblad van GVT.
dig is voor één of ander toernooi,
maar de zaal is bezet door een andere
MST-afdeling dan moet gezamenlijk
worden gezocht naar een oplossing.
Als men materiaal nodig heeft, maar
er is geen geld, dan moeten acties
worden gevoerd, niet ieder voor zich,
maar centraal, dus één MST-actie, die
ten goede komt aan alle afdelingen",
aldus Betsy Verhoeven, die verklaart
dat men wel wat wil doen aan acties
voor de eigen vereniging, maar niet
voor de MST. „Helaas werkt dit een
splitsing, een sterker onderscheid tus
sen de afdelingen in de hand. Het zou
veel beter zijn als de opbrengsten van
bepaalde acties op een hoop gingen
waaruit iets werd betaald dat één van
de afdelingen nodig had. Maar volley
ballers willen zich niet inspannen om
geld in te zamelen dat ten goede komt
van de gym en omgekeerd, helaas".
Als de afdelingen zich echt zouden af
keren van de MST zouden ze het niet
alleen financieel heel moeilijk krijgen,
maar ook de professionele leiding zou
den ze niet meer kunnen betalen.
Gemeente
De MST onderhoudt goede contacten
met de gemeente. „Waar mogelijk ver
lenen zij hun medewerking. Ook het
contact met de beheerder van sporthal
Ons Genoegen is prima", aldus de
MST-secretaresse.
Om het tienjarig jubileum half decem
ber luister bij te zetten wordt een ne
genkamp gehouden. Het is de bedoe
ling dat alle negen MST-afdelingen een
team vormen waarin alle leeftijdscate
gorieën vertegenwoordigd zijn. Het
wordt een soort „spel zonder gren
zen". „We hopen hierdoor wat meer
contacten te stimuleren tussen de ver
schillende afdelingen. In de toekomst
gaan we ons ook richten op gezamen
lijke MST—activiteiten."
Pim Viguurs
De 48-jarige Pim Viguurs is geboren in
's Hertogenbosch en woont in Den
Helder. Hij geeft aan sportscholen in
Den Helder en Schagen les in verschil
lende vechtsporten waaronder karate.
Al 14 jaar komt hij eens per week naar
Texel om karateles te geven in sport
zaal De Ferrever. Viguurs is zelf al zo'n
40 jaar bezig met vechtsporten. „Het
is gewoon een bepaalde levenswijze,
een stuk van mijn leven geworden".
Het reizen naar Texel vindt hij wel
eens bezwaarlijk. „Vooral 's winters als
het koud en glad is denk ik wel eens,
man, waarom doe je het. Maar ja,
veertien jaar is een hele periode en je
wilt dat dan niet zomaar opgeven. Dat
doorzetten, dat heeft ook weer een
beetje met de mentaliteit te maken die
je voor deze sport nodig hebt".
Over de MST heeft Pim Viguurs wei
nig klachten. „Ik heb er eigenlijk niet
zoveel mee te maken, ook al omdat ik
in Den Helder woon natuurlijk. Zoals
de zaken nu gaan lijkt het me goed."
'oof niet echt in de MST. Het is
'oor het geld, de zaal, ledenad-
atie en leiding, maar al die ver-
'de afdelingen denken niet aan
Nico Stoter
Poter de Hoogh.
De 31-jarige Peter de Hoogh is gebo
ren in 's Hertogenbosch en heeft een
opleiding gevolgd aan het CIOS te Sit-
tard. Na het behalen van zijn diploma
en het vervullen van militaire dienst in
Breda solliciteerde hij in 1978 op een
vacature van de Sportraad Texel. Na
een gesprek werd hij aangenomen en
vanuit de Sportraad werd hij „gedeta
cheerd" bij de MST. Inmiddels is hij in
dienst van „Sporttechnica", een uit
zendbureau voor sportleiders in Haar
lem. Voor 25 uur per week werkt hij
als trainer bij verschillende afdelingen
van de MST. Hij heeft geen voorkeur
voor een bepaalde sport. „Vroeger heb
ik op hoog niveau basketball gespeeld,
nu vind ik het juist leuk om steeds an
dere sporten te doen, lekker geva
rieerd". Peter de Hoogh heeft het naar
zijn zin op Texel, maar hij zegt niet te
zullen aarzelen als hem een betore
baan wordt aangeboden aan de over
kant. Hij vindt dat aan de MST voor-
en nadelen zitten. „Voor twee jaar was
er eigenlijk nauwelijks contact met het
bestuur. Nu er een nieuw bestuur is
hebben we weer geregeld overleg over
de leden, de werkomstandigheden, de
ledenlijst, absentielijst en dergeIRke. Ik
denk dat een hoop sportverenigingen
het niet hadden gered zonder de MST.
Het is ook fijn voor gezinnen met
meerdere kinderen".
Over de accommodaties in Den Burg
is De Hoogh redelijk tevreden. „Ons
Genoegen is prima, maar ik geef judo
in De Ferrever en eigenlijk zouden de
matten moeten kunnen blijven liggen.
De Burgemeester De Koninghal heeft
ouderwetse troep als materiaal. Vaak
wist ik het niet als om één of andere
reden de training niet doorging en dan
stond ik voor een dichte deur. En na
de vakantie staat de schimmel op de
toestellen". Peter de Hoogh vindt dat
de MST er voorlopig maar geen afde
lingen bij moet nemen. „Ze moeten
eerst dit maar eens goed draaiende
weten te houden en dan pas denken
over uitbreiding. Ik zou het wel erg
leuk vinden als er wat meer animo
voor oe afdeling handbal kwam, want
dat ligt echt helemaal op zijn kont".
Piet Schneider
De 45-jarige Piet Schneider is geboren
in Voorburg en kwam in 1972 naar
Texel om in dienst van de gemeente te
gaan werken als leraar lichamelijke op
voeding voor basisscholen. Momenteel
geeft hij gymles aan vier scholen.
Ruim tien jaar is Schneider volleybal
trainer bij Tevoko geweest, tot Peter
de Hoogh dit van hem overnam. In de
zomer van 1981 heeft hij met enkele
andere enthousiastelingen een goedko
pe kennismakingscursus honk- en soft
bal op touw gezet, waarna in decem
ber dat jaar „Texla" werd opgericht.
Men zocht direct contact met de MST,
maar het bestuur daarvan voelde er in
eerste instantie niet veel voor. Tot dan
toe had de MST alleen sportafdelingen
die in de winter trainden en daardoor
had men in de zomer nog een beetje
vrije tijd. Honk- en softbal is echter
een zomersport en het bestuur zag het
laatste restje vrije tijd in rook opgaan.
Toch stemde men in december '81 toe.
■Piet Schneider deed vroeger veel aan
voetbal en volleybal. „Ik vond honkbal
altijd al wel heel leuk, maar het kwam
er nooit van omdat ik het zo druk had
met volleybal. Op Texel vroegen ver
schillende mensen me of het niet leuk
was iets te doen op het gebied van
honkbal en ik heb de knoop doorge
hakt nadat ik was gestopt bij Tevoko".
In die tijd bleek ook een andere groep
op Texel bezig met het oprichten van
een honkbalclub. Deze groepen bun
delden hun krachten en Texla werd
een feit. Iedere week werd zo'n ander
half twee uur getraind op de ijsbaan
te Den Burg. Het veld was door de
De 24-jarige Lieuwe van Veen uit De
Cocksdorp is trainer bij tafeltennisvere
niging Tetak. Anderhalf jaar geleden is
hij begonnen als jeugdtrainer en deze
zomer nam hij ook de senioren onder
zijn hoede. Hij volgde daarmee Martin
Jansen uit De Koog op.
„Wat het leuke is aan tafeltennis? Je
moet het helemaal zelf doen, het is
geen teamsport. Ik deed op school
wel eens mee aan pingpong en vrien
den vroegen of ik eens mee ging naar
Tetak, tja, zo ben ik erin gerold". Van
Veen denkt dat Tetak niet veel hoger
kan komen dan het niveau waarop de
club zie momenteel bevindt „We heb
ben eigenlijk geen echte trainer, dus je
leert er niet echt iets bij". De MST
vindt hij een goede zaak: „Zij zorgen
voor een zaal en de financiën. Ik denk
dat er verder geen nadelen aan ver
bonden zijn om deel uit te maken van
de MST. Alleen de onlangs ingevoerde
contributieverhoging zal over alle afde
lingen misschien wat ledenverlies tot
gevolg kunnen hebben. Maar ik denk
dat een hoop verenigingen zonder
MST hadden moeten afhaken".
Tetak traint in sporthal De Ferrever en
daar zijn de leden zeer tevreden over.
„In vergelijking met andere verenigin
gen die we in de competitie tegenko
men, mogen we niet klagen. Er is een
goede verlichting en dat is belangrijk
voor onze sport". Sinds drie jaar komt
in het voorjaar een delegatie van een
Duitse sportschool naar Tetak voor
een sportuitwisseling. Men hoopt de
Duitsers nog eens met een tegenbe
zoek te kunnen vereren.
Lieuwe ven Veen
De 37-jarige Ina Platte uit Den Burg
geeft jazzdansen. Zij heeft jarenlang
gymnastiekles gegeven bij GVT. De
jazzgym is ontstaan als onderdeel van
GVT en de lessen werden in eerste in
stantie gegeven door Yvonne Keuniger.
Toen die van Texel afging, nam Ina
Platte het over. Zij had al lesbevoegd
heid op gymnastiekgebied, maar ging
zich vanaf dat moment helemaal toe
leggen op het jazzdansgebeuren. „Ik
was altijd al erg bezig met muziek. Zelf
geef ik nu van die opleidingscursussen
aan de overkant. We praten liever over
de term „jazzdans" dan „jazzgym",
want het heeft niets meer met gym te
maken, hoewel we wel verbonden zijn
met GVT".
Ina Platte vindt het leuk om met mu
ziek en beweging mensen een uur he
lemaal uit de sleur te halen. „Iedere
beweging heeft als het ware een ach
tergrond. Je valt terug op een soort
oerinstinct, het roept bepaalde emoties
op." De jazzdansgroep bestaat nu uit
zo'n 180 personen. Men maakt gebruik
van De Ferrever. „Een prima zaal voor
ons. De afmetingen zijn goed en we
kunnen onze spiegels ophangen aan
de wanden. Het is natuurlijk een oude
zaal en dat heeft een aantal nadelen,
bijvoorbeeld de koude kleedkamers en
de oude vloer, maar het voldoet toch
wel".
Ina Platte noemt zich een vereni
gingsmens in hart en nieren. De MST
vindt zij economisch gezien een prach
tige oplossing, maar men moet niet
teveel proberen een saamhorigheidsge
voel te kweken. „Het lukt nooit om al
les samen te laten gaan. Het is een
loffelijk streven, dat wel, maar ik zou
er bijvoorbeeld al helemaal geen tijd
voor hebben en zo zijn er meer. Men
moet zich beperken tot het eigen
spul." De jubileumviering door middel
van een soort „spel zonder grenzen"
lijkt haar leuk, maar of zo'n evenement
ieder jaar mogelijk is, betwijfelt Ina
Platte. „Wie moet dat dan organise
ren? En zoiets is ook al leuk als het
zonder MST op de achtergrond wordt
gedaan, dus het heeft niet zoveel te
maken met de verbroedering van de
MST-afdelingen."
Ina Platte heeft al veel succes gehad
met haar jazzdansers. Dit jaar was de
groep allerkleinsten uitgenodigd voor
de landelijke dansmanifestatie demogy-
ada in Den Haag, maar het stuk waar
mee ze afgelopen jaar op de regionale
demogyada in Den Helder zo'n succes
hadden was te lang voor Den Haag.
„Het mocht maar vijf minuten duren
en dat was 1 Vt minuut korter dan ons
stuk is. Om nou een helemaal uitge
klede versie te brengen waar de leuke
accenten uit zijn, leek me niks, dus we
gaan niet, maar de uitnodiging was er
wel en dat is ook al een stukje
erkenning."
Ine Platte
gemeente beschikbaar gesteld en de
training werd gratis gedaan door
Schneider. Men heeft nog 2 3 jaar
gespeeld op het oefenterrein naast het
Texelse Boysveld. Toen de wielerbaan
daar werd gemaakt moest men weer
terug naar de ijsbaan.
Zo bracht dit voor de gemeente onren
dabele terrein toch nog wat geld op.
Texla is tevreden met de ijsbaan, al
leen laat de drainage het zomers wel
eens een beetje afweten. „Het veld
ligt erg laag en de bemaling zou beter
moeten, want nu staan we vaak in
plassen water". Texla telt op dit mo
ment zo'n 50 leden. Men heeft goede
contacten met de Texelse Boys, waar
van kleedgelegenheid, kalkwagen en
opslagruimte mag worden gebruikt.
Piet Schneider vindt de MST een
goed initiatief, vooral de basisgedachte
erachter. „Wat gezamelijk kan worden
gedaan, moet ook gezamelijk worden
gedaan. Voordat via de MST één vaste
trainer per afdeling kon worden aan
gesteld hadden verenigingen vaak veel
verschillende trainers in een kort tijds
bestek en die waren lang niet allemaal
even gemotiveerd. Voor gezinnen biedt
de MST een aantrekkelijk financieel
voordeel en de kleinere sporten krijgen
er ook een kans op bestaan want ze
worden gesteund door de grotere. Het
is helaas geen omnivereniging, want er
zijn eigenlijk geen dwarsverbindingen
tussen de verschillende afdelingen. Er
zijn pogingen geweest om een MST-
blad van de grond te krijgen met alle
afdelingen, maar dat werd niks. Alles
blijft teveel binnen de verschillende af
delingen. Het kan nog veel leuker wor
den als meer samen wordt gedaan".
