Twee maanden „achterom"
het raadhuis binnen
Dwangsom wegens
foutedrempel
i
Joop Maas: „Dit is volkomen zinloos'
Filmliefhebbers
ongerust over
de Kikkert
Oud-Texelse-exposeert
SLOT installeert
„programmaraad"
Schilderijenverkoop
oplichting of niet?
va
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 19 JANUARI i)|NS
Filmliefhebbers zijn bang dat De
Vergulde Kikkert onder de nieuwe
pachter zijn bioscoopfunctie niet
terugkrijgt. Vijf van hen (Jan Pijl
man, Riet Ruardy, Tineke Spitzer,
Karin Somers en Anneke ter Borg)
hebben hun ongerustheid vertolkt
in een brief aan het college van B
en W.
Over de sluiting van het bedrijf uiten
ze hun teleurstelling omdat de bio
scoop net goed begon te draaien.
Steeds vaker waren er recente films op
Texel te zien. Bezorgd zijn ze omdat
het niet duidelijk is wat de bestem
ming van het pand wordt na de ver
koop van het recht van erfpacht. Uit
de advertentie in de Texelse Courant
van 8 januari blijkt namelijk niet dat er
een voorwaarde wordt gesteld aan het
gebruik. „Betekent dit dat de bio
scoop van Texel verdwijnt? Als ferven
te filmliefhebbers benadrukken wij het
belang van een eigen Texelse bio
scoop. Voor ons als eilandbewoners is
dit namelijk de enige reëele mogelijk
heid recente films te kunnen zien. Ver
der zouden we het verdwijnen van de
bioscoop zien als een niet geringe cul
turele verarming, gezien de toch al be
perkte uitgaansmogelijkheden. U als
eigenaar van het pand vragen wij: wat
zijn uw plannen omtrent de bestem
ming van „De Vergulde Kikkert". Kun
nen we erop rekenen dat Texel zijn ei
gen bioscoop rijk zal blijven?"
Van 25 januari tot 8 februari is een
schilderijen- en tekeningenexposi
tie van de oud-Texelse Wil Uitgeest
te zien in het Waaggebouw op de
Vismarkt in Leiden. Wil Uitgeest is
in 1972 van Texel gegaan en heeft
orthopedagogiek gestudeerd in
Amsterdam. Orthopedagogiek is
pedagogiek voor kinderen met ont
wikkelingsproblemen.
Al tijdens haar studie begon Wil Uit
geest met een opleiding tot kunstzin
nig therapeute. Zo iemand biedt kunst
zinnige middelen als tekenen, schilde
ren en boetseren zó aan, dat ze thera
peutisch werken voor de persoon die
ermee bezig gaat. Kunstzinnige thera
pie is ontwikkeld vanuit de anthropo-
sofie. Wil Uitgeest heeft daarnaast een
opleiding gevolgd aan de Ruudt Wac-
kers kunstacademie. De expositie be
vat werk uit haar opleidingstijd tot
kunstzinnig therapeute en de periode
waarin ze naar de kunstacademie ging.
De Stichting Lokale OMroep Texel
(SLOT) installeert woensdagavond tij
dens een bijeenkomst in d'Ouwe ULO
een „programmaraad", vergelijkbaar
met de hoofdredactie van een krant.
Deze raad zal het ontwerp van een
programma-aanbod gaan samenstellen
en medewerkers voor de verscheidene
programma's aanzoeken. De door het
SLOT-bestuur aangezochte personen
zijn: Pip Barnard, Jan Brandenburg,
Aliëtte Fonds, Johan Hoogerheide en
Bert Reintjes. Binnenkort hoopt de
omroep meer bekend te kunnen ma
ken over de ethervergunning en de lo-
katie van de studio.
Verschillende inwoners van Den
Burg hebben ze aan de deur ge
had: één of twee jongens die schil
derijen verkopen. Zij vertellen dat
het eigen werk is en dat ze van
een kunstacademie uit Amsterdam
komen. Met de opbrengst (ze vra
gen ongeveer f150,— per schilderij)
willen ze, met een aantal anderen
een eigen atelier beginnen. Waar
heid of oplichting?
Ook bij de Texelse politie zijn tele
foontjes over de schilderijenverkopers
binnengekomen. Eén Texelaar dacht
zelfs dat het wel om gestolen schilde
rijen kon gaan. De politie kan echter
niet veel doen. ,,ln de algemene poli-
tieverordenig staat dat vrije verkoop
aan de deur mag. ledereen mag
tenslotte voor zichzelf beslissen of
men wil kopen of niet. Het verhaal
van de jongens klopt niet, want dat
hebben we nagetrokken", aldus één
van de wachtmeesters, die het echter
wel mogelijk acht dat ze een andere
kunstopleiding hebben gevolgd. Een
schilderijendeskundige die het werk
van de jongens heeft gezien, verklaar
de dat het werk betreft dat door
groothandels in de grote steden op
grote schaal voor zeer lage prijzen
wordt geleverd. Het viel niet te achter
halen waar de jongens verbleven op
Texel, zodat zij nog niet de gelegen
heid hebben gehad duidelijkheid in de
ze zaak te brengen. Mochten ze dit
willen doen, dan kunnen ze contact
opnemen met deze krant. Vooralsnog
gelden de woorden van politieman Pe
ter van der Heijden: „Iedereen moet
voor zichzelf beslissen wat hij of zij
mooi vindt en of het de waarde heeft,
die ervoor wordt gevraagd".
•nde
Joop Maas bij de thans drempelloze deur van zijn magazijn. Hij heeft een oprit gemaak\\Q^
van klinkers en de gemeentelijke trottoirrand gesloopt.
lat c
tieu\
iet c
>loiti
uim
naxi
Sinds het begin van deze maand is supermarktexploitant iChn
Joop Maas aan de gemeente een dwangsom van ƒ250,— pejeld
dag verschuldigd omdat hij weigert drempel en oprit van zil987
magazijn aan de Vogelenzang volgens de voorschriften van^"
de gemeente aan te passen. Donderdag kreeg hij de eersteJr00
rekening, een bedrag van ƒ1500,—. jjtzc
Dit is de jongste ontwikkeling in het
langdurige conflict dat Maas met de
gemeente heeft inzake de hinderwetei-
sen die aan zijn bedrijf worden gesteld
om de geluidshinder terug te dringen,
die in de boven de supermarkt ge
bouwde woningen wordt ondervon
den. Bij geluidsmetingen is gebleken
dat (te) veel lawaai ontstaat als pallet
wagens met artikelen het magazijn
worden binnengereden. De wielen bot
sen dan op de drempel en het geluid
plant zich via de muren naar de wo
ningen voort. De gemeente bepaalde
dat het euvel kan worden uitgebannen
en was bereid mee te betalen aan een
gladde betonnen plaat die ter plaatse
van de oprit moet worden gelegd.
Blijkbaar was de indruk ontstaan dat
de supermarkteigenaar daarmee ak
koord ging, want in oktober begon de
aannemer met de uitvoering van dit
karwei.
Zinloos
Toen de tegels van het trottoir voor de
magazijndeuren al waren weggehaald
liet Maas het werk stoppen. Hij was
het niet met deze oplossing eens, om
dat het volgens hem geen enkele ver
betering zou geven. De plaat zou na
melijk zodanig worden aangebracht dat
er toch nog een rand zou blijven op
de plaats van de deur. Het lawaai van
de daar tegen botsende palletwagens
zou dus niet ophouden. Maas ging
toen eigenhandig aan het werk. Hij
maakte van klinkers een opritje dat
zonder drempel aansloot op de werk
vloer van het magazijn en hij sloopte
ook de gemeentelijke trottoirrand weg
omdat ook die een lawaaibron was.
Volgens hemzelf werd zo het beoogde
doel bereikt, al zag het er niet zo fraai
uit. De gemeente nam daarmee echter
geen genoegen. Het werk moest wor
den uitgevoerd zoals oorspronkelijk
overeengekomen. Het werd ook niet
juist gevonden dat Maas zonder ver
gunning de gemeentelijke trottoirrand
over een lengte van enkele meters had
gesloopt.
Maas zou de rand eventueel mogen
vervangen door betonnen „opritblok-
ken", zoals gebruikelijk is bij opritten
voor garages e.d., maar dan wel op
kosten van hemzelf. De supermarktei
genaar vindt echter dat de gemeente
dat moet betalen. „Die trottoirrand
veroorzaakt net zoveel lawaai als de
deurdrempel. Het enige verschil is dat
die drempel van mij is en die trottoir
rand van de gemeente. Het is toch
vreemd dat de gemeente wel wil beta
len voor een betonnen plaat en niet
voor een oplossing die écht helpt?"
Welwillend
Maas zegt dat hij welwillend is. ,,lk
ben tegen de aanschrijving om die
drempel te veranderen niet in beroep
gegaan, omdat ik ook een oplossing
wil. Ik heb er zelfs belang bij. Het is
wel prettig om een magazijn te heb^gf
ben waar je makkelijk in en uit kunt3ncje
reijden, omdat er geen drempels of y00l
trottoirranden zijn. Maar wat de ge-,an
meente nu verlangt is zinloos. Het jorp
helpt niet en daarom werk ik daaraa3m
niet mee. Nu proberen ze me te dwije e
gen met dwangsommen. Dat is niet-je|e
fair, want we zijn het in wezen eensogP
Ik wil meewerken, maar dan op een3 2
betere manier". iuis
Joke Goedhard, hoofd van de ge- 1
meentelijke milieu-afdeling, legt uit <y°"e
ook de gemeente niet tot elke prijs £est
vasthouden aan de voorzieningen di(*un'
nu zijn verlangd. „Als op een anderf00
manier hetzelfde of een nog beter re"erc'
sultaat zou worden verkregen willen 8ete
we daarover best overleggen. Het pt"von
bleem is dat Maas niet praat, waar- ^an
door die affaire veel te lang blijft sle-wo°
pen. We hebben daarom besloten m9evi
dwangsommen te gaan werken, ma}39-
intussen blijven we bereid tot een m™3'1
nelijke oplossing. Laat ie maar komeverc
der)
Een probleem op zichzelf is het feit
dat het geluid van de drempelbotsin
gen maar een klein onderdeel is vanRuu
de geluidsoverlast die in de bovenwcbou
ningen wordt ondervonden. Volgensgyrr
Maas stelt het zelfs niets voor omda'iM
het in- en uitrijden van wagens in he*>
magazijn slechts af en toe gebeurt. V3'
„Ga het zelf maar aan die mensen v
gen. Die hebben veel meer last van *la
het winkellawaai dat de hele dag 339
klinkt. Het is contactgeluid van lope:een
de mensen, botsende winkelwagent|.sP°'
stemmen en allerlei ander normaal g,le 1
luid. Dat is boven te horen als gevoH
van het toegepaste bouwsysteem. D"let
is niet mijn schuld. De gemeente he"at
toegelaten dat er zo werd gebouwd. p.m<
Alsnog isolerende voorzieningen ma ^ls
ken is ontstellend kostbaar en daar *en
kunnen ze mij niet voor laten
opdraaien' Te
Dat laatste blijkt ook niet aan de ord.
te zijn. Volgens Joke Goedhard is he
aanpassen van de oprit van het mag,
zijn één van de weinige in de praktij)
uitvoerbare mogelijkheden om de hir
■Var
hee
deh
der terug te dringen. Alleen hier heb
ben de geluidsmetingen namelijk uitc®^®
wezen dat het toegestane niveau af:
toe ver wordt overschreden.
sati
In het magazijn heeft Maas als aam»
lende voorziening wel een isolerend De
plafond aangebracht. Misschien is «vak:
nog wat te doen aan het geluid van nog
de ventilatoren, maar dan lijken de een
mogelijkheden tot verbetering zo'n lerle
beetje uitgeput. Er is ook wel eens had
gesproken over het" aanbrengen van ger
een „zwevende" vloer in het magazjhal.
(waardoor de contactgeluiden in dit de
magazijn niet naar boven kunnen ken
doordringen) maar er bestaat grote lei I
twijfel over of deze kostbare ingreep oge
werkelijk bijdraagt aan de leefbaarhei Düs
van de woningen. een
ipformatte
ichtkozijn
met deungids)
bordes met trap
Plattegrond van de nieuwe situatie.
Ingaand maandag a.s. zal het pu
bliek dat het raadhuis binnen wil,
gebruik moeten maken van de ach
teringang aan de parkzijde. Dat zal
gedurende ongeveer twee maan
den nodig zijn in verband met de
verbouw van de raadhuishal, waar
bij een „publieksvriendelijker" pre
sentatie wordt verkregen en de
toegankelijkheid voor invaliden
sterk wordt verbeterd.
Mensen die zich de komende twee
maanden bij het raadhuis aandienen,
zullen de hoofdingang versperd zien en
met borden worden verwezen via de
corridor bij het polderhuis naar het
park, waar inmiddels reeds een tegel
pad is aangelegd. Vanuit het aldus be
reikte achterste gedeelte van de raad
huishal, kan men op de gebruikelijke
wijze de diverse kantoren bereiken, al
leen de commissiekamer („prieel"), de
afdeling personeelszaken en de afde
ling milieu kunnen vanuit de hal niet
meer betreden worden. Dat kan alleen
via de bovenverdieping en men moet
dus eerst de trap op.
Gelijk niveau
Bij de ongeveer twee ton kostende
verbouwing zullen de thans in de hal
aanwezige niveauverschillen ongedaan
worden gemaakt. Dat betekent dat de
vloer van het voorste deel wordt ver
hoogd en de raadhuistrap aan de bui
tenkant zal daarom twee treden hoger
moeten worden. Van die raadhuistrap
wordt een stuk ter breedte van ander
halve meter verwijderd, zodat plaats
ontstaat voor een speciale rolstoel
entree. Rolstoelers rijden dit (niet hel
lende) gangetje in, openen door een
druk op de knop een deur zodat ze
naar binnen kunnen en komen vervol
gens in de raadhuishal terecht, waar
ze verder niet met afstapjes of andere
niveauverschillen te maken hebben en
bijna alle afdelingen op de beneden
verdieping zelf kunnen bereiken.
Balie
In de hal komt verder een tochtportaal
en een open balie waar de receptio
niste) de mensen ontvangt en
doorverwijst.
Het ontwerp voor de verbouwing is
gemaakt door de dienst gemeentewer
ken. Begeleidend is een bouwcommis
sie bestaande uit de vier vrouwelijke
raadsleden en de heren W. Keijser
(„Artima"), D. van Wilsum en B. de
Haas (laatstgenoemde namens ge
meentewerken). Wat betreft kleuren en
materialen wordt aansluiting gezocht
bij het bestaande raadhuisontwerp van
prof. Wieger Bruin, maar de hal nieu
we stijl zal er toch wat lichter en
a vriendelijker gaan uitzien.
Het gladde hardsteen van trap en
stoep wordt vervangen door het ruwe
re kwartsiet waarop men minder mak
kelijk uitglijdt. De onderdelen van het
interieur van de hal zullen vooral de
kleuren wit essen, zwart en alumini-
umgrijs vertonen. Wit essen bekle
dingsmateriaal wordt onder andere ge
bruikt voor de balie. Het perspex dat
nu tegen de spijlen van de trapleunin
gen is aangebracht zal worden vervan
gen door ondoorzichtig grijs trespa.
Hoe de hal zal worden ingericht staat
nog niet vast. Wel is uitgemaakt dat
de stijl wat uniformer zal worden. In
de ruimte hangt nu een medaillekast,
een geknoopt kleedje, foto's van twee
superstieren, er staat een bank van
een Engelse Rotaryclub, een kunst
werk van Peter Riteco en een aquari
um. Niet al deze artikelen zullen straks
terugkeren. De veel besproken en ge
reviseerde hanglamp (geschenk van
het personeel bij de ingebruikname
van het raadhuis in 1969) blijft echter
op zijn plaats.
Vooraanzicht van de nieuwe raadhuishal met de hogere trap en de entree voor
invaliden. Op de naar voren springende muur tussen trap en invalidenentree prijkt
het gemeentewapen.
