m
ncident 'n op
nooie tweede cross
IK WIL'N SPAARHYPOTHEEK
MAAR DAN WEL MET DE
RENTE 30 JAAR VAST!
Camping-sponsorloop:
f3000,— voor Ecomare
P!
DAT KAN.
De nieuwe Suzuki Alto
moetje even voelen. QEEZB1
oureur en organisatie door toeval gered
II-
ITTT-1
PAGINA 5
TEXELSE COURANT
EN
s/j met de ongelukkige afloop in beeld Links hangt de wagen van Simon de Smidt in de
terwijl de coureur bezig is zichzelf te bevrijden. Het middelste beeld toont het moment
Ie botsing. Rechts de situatie enkele seconden later.
tweede autocross van 1988 bracht de spanning en sensatie
jrop vooraf was gehoopt, maar 'e'en moment vooral zal blij-
d in de herinnering blijven: de crash van coureur Simon de
idt in de finale van de formule 1-wagens. De Smidt raakte
bij buiten westen en moest per ambulance naar het zieken-
worden vervoerd. Zijn kwetsuren bleken mee te vallen,
ir het incident legde pijnlijk een zwakke plek bloot: de veilig-
van de Texelse autocross. Nadat alle stofwolken waren op-
okken, was het tijd voor het ererondje van de winnaars,
irten Koorn Czn (formule 1), Arie Huisman (formule 2) en
van Egmond (standaardklasse) waren de kampioenen van
3 cross.
lijkt wellicht overdreven om nu
;eling te stellen dat de cross
veilig genoeg is. Per slot van re-
ig zijn er nooit ernstige ongeluk-
gebeurd en is Simon de Smidt
erste coureur die na een cross
it ziekenhuis moest worden op-
imen. Als er in het verleden al
nd per ambulance naar Den Hei-
werd overgebracht, dan kon die
ilfde dag weer naar huis. Dit re-
at mag gerust op het conto van
igananisatie, het bestuur van de
l-club Texel, worden geschreven,
schnische en veiligheidseisen
aan een auto moet voldoen al-
ns te mogen deelnemen, zijn bij-
Ier streng. Deze keuring is voor
auto's verplicht. Maar ondanks
voorzorgsmaatregelen moeten
utocross-liefhebbers zich nu
zorgen maken. Het incident van
jagmiddag toonde dat aan.
el gehekelde houding van de ge-
nte Texel, die voor twee auto-
sen f6500,- „presentiegeld"
de brandweer rekent, heeft de
misatie genoopt te bezuinigen op
lei andere kostenposten. Om die
in was er bij de eerste cross
ambulance op het terrein aan
ienteweg. Op zichzelf hoeft dat
punt te zijn, want regel is dat
ekenwagen binnen een kwartier
ter plekke moet kunnen zijn. Vanaf
de garage in Den Burg is dit inder
daad mogelijk. De crossorganisatie
kon zich in geval van nood
rechtstreeks in verbinding stellen
met de ambulancedienst. Een en an
der neemt niet weg dat men liever
een ambulance op het terrein zou
hebben. Tijdens de eerste cross wa
ren wel een arts en vrijwilligers van
de Rode Kruis-colonne present om
eerste hulp te kunnen verlenen.
Bij de cross van zondag ontbrak ech
ter de arts. Al direct na afloop van
de eerste cross zei de cross-dokter
aan de volgende cross geen mede
werking meer te zullen verlenen.
Over de reden wilde MAB-club voor
zitter Anne de Vries geen mededelin
gen doen. „Dat is een zaak tussen
de dokter en het bestuur van de
MABclub."
Na deze afzegging benaderde het
MAB-bestuur andere Texelse artsen
en hun assistenten, maar kreeg over
al nul op het rekest. Aan de voora
vond van de tweede cross, toen
tijdens een laatste bestuursbijeen-
komst bleek dat men zondag niet
over een arts op het terrein zou kun
nen beschikken, twijfelde het
bestuur of ter compensatie toch een
ambulance moest worden ingescha
keld. Met het oog op de daarmee
gemoeide kosten, zag het bestuur
U wilt een hypotheek waarbij u de
hele looptijd maximaal van 't fiscale
voordeel profiteert? En uw netto
woonlasten 30 jaar lang onveranderd
kunnen blijven, terwijl u tienduizenden
guldens minder kwijt bent dan bi| andere
hypotheken.
Texels
hypotheken informatiecentrum
w
gatantie
voor
zekerheid
FA.JAN DEKKER
verzekeren - financieren - sparen
Bernhardlaan 109, Den Burg, tel. (02220) 2833
ervan af. De terreinhuur en brand-
weerkosten waren al hoog genoeg,
en men wilde toch graag nog wat
centjes overhouden.
Jammer
Desgevraagd zegt Nel Smidt van de
ambulancedienst het jammer te vin
den dat niemand van het MAB-
bestuur haar met deze problemen
heeft benaderd. Anne de Vries: „Dat
is inderdaad zo, maar dat zal deze
week in elk geval wel gebeuren. Ten
eerste willen we haar danken dat er
zondag toch een ambulance was,
zonder dat wij daarom hebben ge
vraagd. En verder zouden we ook
die andere zaken eens kunnen bepra
ten."
Nel Smidt: „Laten we niet wachten
totdat Poster in de raad vragen gaat
stellen. Het is de hoogste tijd dat we
eens om tafel gaan zitten. Het is
toch te zot dat zulke voorzieningen
een kwestie van geld zijn. Als wij
ook op onze strepen waren gaan
staan, dan zou dat de MAB f1500,- a
f2000,- hebben gekost. Maar dat
kun je toch niet maken tegenover
zo'n club."
Toeval
Dat er zondag toch een ambulance
bij het crossterrein stond opgesteld,
was toeval. Het dienstdoende ambu
lancepersoneel wilde graag naar de
autocross en had daarvoor toestem
ming gekregen, mits van daaruit snel
zou kunnen worden uitgerukt. Aan
gezien de MAB-club ervoor zorgt dat
de toegangswegen vrij worden ge
houden, was dat geen probleem.
Zondag bleek in de praktijk dat deze
voorwaarde niet voor niets was
gesteld. Omstreeks half vier werd de
ambulance weggeroepen om in Ou-
deschild een patient op te halen, die
naar het ziekenhuis moest worden
vervoerd. Om vijf uur was de ambu
lance weer terug en dat was precies
op tijd voor de volgende patient: Si
mon de Smidt. Nog meer toeval: er
was ook supersnel een arts ter plek
ke. Op de dijk, recht tegenover de
plaats van de crash, legde een va
kantiehoudende Duitse arts, de ge
beurtenissen met een videocamera
vast. De Smidt was na een voortva
rende start, waarbij hij de kop had
genomen, op het rechte stuk voor
langs de dijk van de baan geraakt
en met zijn voorwielen in de sloot
terechtgekomen. Terwijl hij bezig
was om zich uit de gordels te bevrij
den, werd zijn crosswagen in de
flank geramd door de als een torpe
do aanstormende bolide van Peter
Boersen. De Smidt, die volgens voor
schrift zijn helm nog op had, kreeg
een opdoffer van jewelste en bleef
roerloos over zijn stuur hangen. De
filmende Duitse arts rook onmiddel
lijk onraad en was als een der
eersten ter plekke. Er heerste een
angstige paniek, want de ongelukki
ge coureur reageerde in geen enkel
opzicht op zijn omgeving. Pas na en
kele minuten kwam hij weer bij be
wustzijn, maar praatte moeilijk en
sloeg wartaal uit. Van de aanrijding
kon hij zich niets herinneren. Tot gro
te opluchting van alle omstanders en
het publiek op de dijk hees De Smidt
zich vervolgens op eigen kracht uit
de auto en leek zelfs niet van zins
om op de brancard plaats te nemen.
Zonder al teveel overredingskracht
ging hij toch liggen en liet zich ge
willig in de ambulance dragen. „De
coureur lijkt mets te mankeren maar
wordt ter controle naar het zieken
huis gebracht", liet de organisatie
speaker Martin Trap omroepen. In
het Gemini-ziekenhuis werd een her-
Garage Westend, Oosterenderweg 52, Oosterend (Texel), 02223 396
senschudding geconstateerd en een
gebroken botje in de linkerarm.
Te snel?
Een andere vraag is of de snelheden
in de loop der jaren niet te ver zijn
opgevoerd voor een dergelijke kleine
baan. Zijn de risico's bij de huidige
topsnelheden nog wel verantwoord?
Anne de Vries: ,,De veiligheid van de
wagens zelf kan niet beter. De rij
ders klagen zelfs over de strenge ei
sen die wij stellen. Maar het is waar
dat er de laatste jaren zeer hard
wordt gereden, zeker sinds de intre
de van de stockcars. Vergis je echter
niet: de formule 2-klasse gaat zelfs
nog harder, al gebeuren daarin min
der ongelukken. Om de snelheid wat
in te dammen, hebben we de baan
smaller gemaakt. Hierdoor moet er
vaker worden gepasseerd en ge
wacht op achterblijvers, zodat de rij
ders worden gedwongen gas te
ninderen. Smaller dan nu is niet mo-
jelijk. Eventueel zouden we de
bochten nog wat vierkanter kunnen
maken, maar dan krijg je het risico
dat er teveel auto's in de sloot be
landen en er auto's het publiek in
vliegen. Maatregelen om de snelheid
van de auto's zelf terug te dringen?
Het enige dat is te bedenken is een
pk-stop, maar hoe kun je al die op
gevoerde motoren gaan controle
ren?"
Vijf in één sloot
Zolang alles goed gaat, biedt de
Texelse autocross spektakel van de
bovenste plank, zo werd zondag
aangetoond. In een der formule
2-manches belandden zelfs vijf au
to's in dezelfde sloot. Drie auto's de
den dit zelfs op dezelfde plaats.
Even later was een rit in de stan
daardklasse niet minder sensatio
neel. Henri van Maldegem (no. 74)
reed rondenlang rond met een ge
broken achteras en kon in de laatste
ronde zijn voertuig niet langer meer
op de baan houden. Hij was niet de
enige die in de sloot belandde. Tij
dens de race maakten nog twee
deelnemers met het slootwater ken
nis en na het afvlaggen hielp een
der coureurs zijn op de rand staande
wagen eigenhandig van de wal in de
sloot, opgehitst door de speaker.
Paul Dijt (no. 77) reed een ongeluk
kige cross. In de juliaflevering was
hij met drie zeges in de standaard
klasse uiterst succesvol geweest,
maar ditmaal bleef zijn score op nul
punten staan. Tijdens de eerste man
che was hij op een verkeerde plaats
weer de baan opgegaan, hetgeen
hem diskwalificatie opleverde. Tot
Dijt's verbazing en woede werd hem
de start voor de tweede manche ge
weigerd. De organisatie erkende dat
dit fout was en liet de coureur in de
derde manche w'el starten. Dijt's
enige kans op een finaleplaats ging
verloren toen hij over de kop sloeg.
De grote man van de standaardklas
se was ditmaal Bert Barhorst (no.
81). Hij won met overmacht alle drie
manches en slechts door eigen
schuld werd hij geen kampioen. In
het zicht van de finish sloeg hij in
een duel met een achterblijver over
de kop, Barhorst kwam echter weer
op vier wielen tot stilstand en na
enige moeite kreeg hij de wagen
weer aan de gang. Toen waren ech
ter al drie coureurs de finishlijn ge
passeerd, als eerste Arie Huisman.
Winnaar in de formule 1-klasse werd
Maarten Koorn Czn (no. 22), en dat
was niet voor het eerst in zijn cross-
carriere. Nadat koploper Simon de
Smidt zichzelf had uitgeschakeld,
was voor Koorn de weg naar de titel
vrij. Magistraal sturend bereikte hij
inderdaad zijn doel. Aardig detail is
dat Koorn crosste in de wagen van
zijn broer Jan Willem. Net als in de
vorige cross had die zijn eigen wa
gen afgestaan aan Maarten, die de
betere coureur is, maar zijn auto niet
tijdig startklaar kon krijgen. Voor dit
staaltje van broederliefde kreeg Jan
Willem echter stank voor dank. Zelf
meecrossend in een andere bolide,
werd hij
uitgeschakeld na een lelijk duwtje in
de strobalen doorbroer Maarten.
Uitslagen: Formule 1: 1. Maarten Koorn
(no.22); 2. Jaap Boersen (no.91); 3. Theo
Zuidewind (no.30); 4. Henk Broekman (no.10);
5 Aris Ellen (no.23); 6 Nico Slot (no.16); 7
Dirk Plaatsman (no.7); 8 Kees Zijm (no.2); 9.
Piet Koning (no.37).
Formule 2. 1. Arie Huisman; 2. Martin Betse-
ma; 3. Corinne Plaatsman, 4. Jan Plaatsman;
5. Otto Goenga; 6. Marcel Bakker; 7 Rene
Witte; 8. Henk Hennink; 9. Henk ter Steege.
Standaardklasse. 1 Sijp van Egmond; 2, Jan
Dirk Vermeulen; 3. Nico Uitgeest; 4, Bert Bar
horst, 5. Bert Uitgeest; 6 Jan van Maldegem;
7. Andre Barhorst; 8. Roel Heerschap; 9.
John Betsema.
Afvalrace {twee keer afgevlagd wegens mas
sale opstopping). 1. Hans Dijker; 2. Sijp van
Egmond; 3. Hans Hogenbosch.
Totaalklassement over twee crossen (beker
beschikbaar gesteld door de baancommissa
rissen): Formule 1: 1 Henk Broekman, Formu
le 2: 1 Martin Betsema; Standaardklasse: 1
Bert Barhorst.
Aantal toeschouwers tweede cross; ruim
2800.
Zet de campinggasten in beweging
voor het goede doel en het geld
stroomt binnen. Deze conclusie mag
na twee sponsorlopen ten bate van
de zeehondenopvang van Ecomare
worden getrokken. Enkele weken ge
leden werd op Dennenoord door
sportieve kampeerders 72200,— bij
een gelopen en vorige week brach
ten Sluftervallei-gasten ƒ3046,25 in
het laatje. Donderdagavond werd de
opbrengst, verpakt in een zware zak
met munt- en papiergeld gretig door
een Ecomare-delegatie in ontvangst
genomen.
Het gouden idee ontsproot aan de
breinen van de op Dennenoord werk
zame Ronald Groot en Anke Baltus-
sen van het Recreatieteam Texel.
Met slechts twintig lopers werd een
enorme score bereikt. De vonk
sprong vervolgens over op de recrea
tieleidsters van Sluftervallei. Harriet
Ribberink uit Nijmegen, Rosemarie
Tel uit Amsterdam en Gerda Her-
tsenberg uit Dieren dachten dat ge
zien de omvang van „hun" camping
minstens een zelfde score haalbaar
moest zijn.
Ze kregen ten volle gelijk. Liefst 67
lopers en loopsters, in leeftijd varië
rend van 3 tot 42 jaar, meldden zich
aan. De meisjes hadden dan ook niet
verzuimd om flink reclame te maken
voor de sponsorloop. Een week lang
liep de actie voor Ecomare als een
rode draad door het recreatiepro
gramma. Zo was er maandagavond
in de campingkantine een dia-avond,
verzorgd door zeehondenopvang-
specialist Wiebe Sietsma. Dinsdaga
vond was de sponsorloop en donder
dagavond de feestelijke
overhandiging. In de dagen vooraf
gaande aan de loop waren de cam
pinggasten per megafoon diverse
malen aan het evenement herinnerd.
Ook het vaste personeel van Slufter
vallei hielp mee. Eén van hen, Erik
Schuurman, ging het Cocksdorper
bedrijfsleven langs en liep vervolgens
zelf mee. Het was jammer dat hij al
snel last had van stijve spieren,
want zijn score nam bij elk voltooid
rondje met reuzesprongen toe.
Met 7429,25 liep hij het grootste
bedrag bijeen. Een Duitse jongen en
een Nederlandse volwassene liepen
de meeste rondjes: elf. Langs het
gehele 800 meter lange parcours
werden de deelnemers aangemoe
digd. Het traject voerde namelijk
dwars over het campingterrein zelf,
tussen de tenten en caravans door.
Ook dat mocht een gouden greep
van de recreatieleidsters worden ge
noemd. De organiserende meisjes
hadden overigens ook zelf voor een
fikse bijdrage gezorgd Niet door te
lopen, maar door enkele Texelse be
drijven langs te gaan. Met een aan
tal spontane giften kon zo de score
tot boven de 73000,— worden ge
bracht.
Het bedrag werd donderdagavond in
ontvangst genomen door Wiebe
Sietsma, Rens van der Zwaag en
Nynke Bloksma van Ecomare. Zij
deelden mee dat het geld geheel ten
goede zal komen aan de zeehonde
nopvang.
„Zo kunnen we wat extra voorzie
ningen treffen bij de inrichting van
het nieuwe opvanggedeelte en het
kraambassin, zodat het verblijf voor
de zeehonden er wat aangenamer
door wordt."
De drie Ecomare-medewerkers llinksl zijn maar wat blij met de zak met geld die zij van de drie recreatieleidsters krijgen.
