E=
Boswachter of boer worden
eek me ook wel leuk...."
TEX-ÏWÏ^RS
wgT
Henk Prins, al 35 jaar kapper
ch nog tegenstand
or SV De Koog
Verleende bouwvergunningen
anoniem
uïtpraten?i
bel 072
155555
IqAG 17 MAART 1989
■jDAG 1
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
jn jongensdroom was boswachter of boer worden. Wie kent
em niet: Henk Prins, bijna 57 jaar, geboren en getogen Texelaar,
j werd kapper van beroep. Al vijfendertig jaar zit hij in het vak
hij houdt ervan. „Het is geen beroep voor halfzachte kerels
ials wel eens wordt gedacht, het is een zware baan. Je bent
t alleen createur, maar ook vertrouwensman!"
bent u uw kappersloopbaan be
nnen
dijn ouders hadden een dameskap-
lon. Na de lagere school wilde ik
it verder leren, ik wilde werken. Ik
■eg een baantje bij kapper Appel-
om op de Groeneplaats. Dat was
herenkapper. Mijn vader vond het
or mijn vaktechniek beter dat ik
rst herenkapper werd. Dan leerde
het beste knippen, was zijn me-
j. Maar ik mocht daar alleen men-
n in en uit hun jas helpen, haren
nvegen, inzepen en scheermessen
nzetten. Appelboom was zelf ziek,
aar hij had een meesterknecht en
zei: nee hoor, ik kweek geen
ien concurrenten."
>9'
nt u daar lang gebleven
was net 16 jaar toen ik naar Gro-
gen ging. Familie daar in de buurt
ide een kapper die dringend een
icht nodig had, dus daar ben ik
t groot lef op af gegaan, alsof ik
I kon. Na de eerste dag viel ik
ioor de mand! Ik kon amper een
leermes vasthouden. Maar die
n werd niet boos. Hij zei dat hij
i zorgen dat ik heel snel het vak
rde, daar had hij zelf ook baat bij.
ging één dag in de week naar een
ipersschool. Twee of drie avonden
Je week oefende hij met mij en na
i half jaar deed ik al mee aan een
iperswedstrijd. Op school leerde je
leren met een ballon. Deed je niet
«zichtig genoeg, dan spatte hij en
ie ónder het schuim."
it u vee/ succes gehad tijdens
ipetswedstrijden?
e eerste wedstrijd in Groningen
Jigde ik op de achtste plaats. Een
par daarna was er weer een
dstrijd. Ik was de jongste deelne-
en werd derde. Ik heb ook eens
weddenschap met mijn baas ge-
We deden samen mee aan een
te wedstrijd met 65 deelnemers
als ik boven hem zou eindigen
eg ik een tientje opslag. Dét was
uitdaging: Ik heb enorm ge
ïnd. Het probleem was dat je zelf
reen model moest zorgen. Dat
ist iemand met een mooie bos
ir zijn en liefst een zeer regelmati-
haargroei in de nek. In onze klan-
ikring hadden we die nauwelijks,
dan ging ik de stad in en liep ik
iter alle kerels aan om naar de
ipartijen te kijken! Af en toe sprak
ens eentje aan, maar dan was 't
i: ach nee, daar wil ik niet an. Op
leven moment fietste ik ergens
gs een kruispunt en daar stond
i marechaussee het verkeer te re
en, Ik moest dus even wachten en
Jii|l hij zich omdraaide zag ik toch
préchtige nekpartij....lk heb hem
gesproken en hij is tweeënhalf
model voor mij geweest tijdens
dstrijden!"
liep het af met die wed-
ischap?
'in baas werd eerste en ik tweede,
had één punt meer. Weddenschap
loten. Maar dat tientje kreeg ik
h hoor, want het was natuurlijk
«tterende reclame dat we allebei
hoog waren geëindigd. Ik was zo
als, ik dacht gelijk dat ik het wel
We hadden kort daarna een
wedstrijd van de kappersschool en ik
had nauwelijks geoefend. Ik werd
laatste. De inzet was gewoon niet
groot genoeg. Het kapsel moest heel
regelmatig naar beneden op niets uit
lopen. Een tondeuze kwam er niet
aan te pas, alles moest met de
schaar. Coupe Hardy heette dat. Je
ziet het nu nog wel eens, maar nu
heet het coupe Sculptuur. Het is van
boven een beetje vierkant, niet zo
heel kort en het wordt naar de nek
toe steeds korter. Er is veel vaktech
niek voor nodig om het goed te
doen. Randjes in de nek vind ik hele
maal niet mooi."
Had u geen heimwee naar Texel?
„Het beviel me erg goed in Gronin
gen. Ik zat in de kost bij een oudere
dove vrouw en ik verdiende goed. Ik
ging één keer in de veertien dagen
naar huis. Dat werd later één keer in
de maand en zelfs één keer in de
drie maanden....Tja, ik had daar een
hele nieuwe vriendenkring opge
bouwd en ik had er een douche en
een toilet. Thuis hadden we een em
mertje! Ik raakte een beetje verwend
door alle luxe.
Ik ben drieënhalf jaar in Groningen
geweest, toen moest ik in dienst in
Assen. Ik werd chauffeur, maar ik
had wel een kam en een schaar
meegenomen. Dan ging ik de kazerne
rond of er nog mensen geknipt wilde
worden. Daar vroeg ik 75 cent voor.
Per dag verdiende je een gulden, dus
het was bijna een dagloon. Vaak
hadden ze geen geld en dan zeiden
ze: wacht maar tot betaaldag. Als
het dan zover was stond ik bij de
kassier en de meesten wist ik te vat
ten, maar sommigen liepen gauw
weg. Later ging ik over op een beter
systeem: eerst betalen!"
Gaf deze bijverdienste geen pro
blemen?
„Ja, want er was een speciale kap
per. Een keer of drie zijn m'n kam en
schaar in beslag genomen toen ik
werd gesnapt. Maar met oefeningen
wisten ze je wel weer te vinden
hoor. Ik heb in Duitsland gezeten en
dan werden ze één voor één op een
jerrycan gezet.
Ik heb een leuke tijd in dienst gehad.
M'n rijbewijs gehaald, dat was toch
heel wat. Thuis had bijna niemand
nog een auto!"
Bent u na dienst terug naar Texel
gegaan?
„Ja, ik zou worden omgeschoold tot
dameskapper. In juni kwam ik uit
dienst en in september begon een
dagopleiding in Rotterdam. Ik moest
die tijd overbruggen. Net in die tijd
raakte kapper Arie Eelman ziek. Z'n
broer Jan belde me of ik in wilde val
len en ik heb daar die tijd gewerkt.
Dat was hardstikke leuk, want de
jeugd van Texel kwam allemaal bij
ons. Ik was een jonge jongen uit de
stad, dat trok kennelijk.
Na die tijd ben ik een jaar in Rotter
dam bijgeschoold tot dameskapper
en in december 1960 ben ik bij m'n
vader in de zaak begonnen. Die zat
in de Parkstraat, waar nu de boek
handel van Nauta zit."
Hebt u lang met uw vader samen
gewerkt?
„Tien jaar. Ik was inmiddels getrouwd
met Hanny en we hadden kinderen.
Mijn broer en zus werkten ook in die
zaak. Echt een familiebedrijf. We heb
ben nog een filiaal op de Brink in De
Koog gehad. M'n broer is op gegeven
moment voor zichzelf begonnen, m'n
zus ging naar Groningen, want die
wilde ook wel eens wat anders. Ik
wilde na tien jaar wel eens wat an
ders. Ik ben toen voor mezelf in de
Weverstraat begonnen in januari
1971."
Moest er veel worden verbouwd aan
het pand in de Weverstraat?
„Het was een gewoon woonhuis, dus
er moest heel wat veranderen. Je
kunt wel zeggen dat we er hebben
gekampeerd. We hadden een woning
toegewezen gekregen van de wo
ningbouwvereniging, maar daarvoor
moesten we een woonvergunning
aanvragen bij de gemeente. Die kre
gen we niet, omdat we een woning
aan de voorraad hadden onttrokken.
We moesten zelf maar zorgen dat er
eentje bijkwam. Daar hadden we he
lemaal geen geld voor, dus hebben
we maar wat geimproviseerd boven
onze zaak met twee kleine slaapka
mertjes.
Mijn vrouw heeft altijd als rechter
hand meegewerkt in het bedrijf. Ze
helpt nog steeds mee.
We zitten nu sinds kort aan de ande
re kant van de Weverstraat. We heb
ben zelf de verbouwing ontworpen
en het is een frisse, moderne zaak
geworden. Alle leeftijdsgroepen zijn
bij ons welkom."
Kapper Henk Prins met op de achtergrond zijn steun en toeverlaat Hanny.
Maar het werd toch de kapsalon.
Er is erg veel veranderd in het kap
persvak. Ouderwetse kniptechnieken
komen nu weer een beetje terug,
maar wel op een iets andere manier.
Evileerscharen heten nu coupescha-
ren. Het hele vak is natuurlijk erg aan
mode onderhevig. Lang of kort haar,
het hangt er vanaf wat in is. De na
jaarsmode van 1988 was op de jaren
zestig afgestemd. De jeugd wil dat
niet. Die wil kort en sportief. Er
wordt zo verschrikkelijk veel sport
gedaan, daarbij is lang haar lastig."
Wat vindt u het leukst om te doen?
„Iemand een heel nieuw kapsel ge
ven. Na jarenlang halflang haar een
leuk modekopje maken, vrij kort,
beetje wild, dét is leuk. Haar op één
lengte staat vaak zo strak. Je kan
Wat was vroeger de drukste tijd?
„Op zaterdag als er een toneel
voorstelling was. ledereen wilde toen
nog watergolf. En men moest er om
acht uur zijn 's avonds. We gingen
vaak door tot half acht, tot iedereen
klaar was. Zelf kwamen we dan pas
in de pauze naar het toneelstuk! Ik
ben zowel dames- als herenkapper.
Allebei vind ik leuk. Mijn dochter
Margret werkt in ons bedrijf. Mijn
zoon is kok aan de overkant. Die
heeft iets minder kappersbloed
Ik kan goed samenwerken met m'n
dochter. Ze is in de kapsalon opge
groeid en zat in een hoekje alles na
te doen wat wij deden. Bij mijn
ouders vroeger in de Weverstraat
stond de box ook half in de zaak".
Was kapper worden uw jon
gensdroom?
„Boswachter worden leek me leuk,
of boer. Ik heb nog een paar winters
geholpen op een boerderij. Melken
heb ik geleerd en lammetjes halen.
door een kapsel te veranderen een
heel nieuw mens maken.
Ik ben van plan om een foto te ma
ken van iedere klant die lang haar
kortgeknipt wil hebben en dan ook
na afloop. Een eigen plakboek ma
ken, zodat klanten die wel wat an
ders willen maar niet weten wét
eens rustig kunnen kijken.
Ik zie wel mensen op straat en dan
denk ik: oh, wat zou ik jouw haar
graag eens onder handen willen ne
men. In m'n vrije tijd wil ik echter
niet altijd over mijn vak praten. Ik
tennis een beetje, ik hou van catama
ranzeilen, ik heb duiven en een bor
dercollie....maar kappen neemt wel
een zeer belangrijke plaats in in mijn
leven.
Iedere kapper heeft zijn eigen stijl. Ik
kan meestal aan iemands haar zien
naar welke kapper men is geweest.
Voor mezelf en mijn medewerksters
ben ik heel kritisch. Ik heb jaren ge
werkt met meisjes die door mij wa
ren opgeleid. Eén dag in de week
gingen ze in Den Helder naar
school."
Wat heb je nodig om een goede kap
per te zijn?
„Je moet creatief zijn en durven. Als
een klant eigenlijk wat anders wil
maar twijfelachtig is dan kan je zeg
gen: laat het maar zo. Dan komt ze
misschien nog eens, maar eigenlijk
wil ze een ander model, dus ze zal
eens naar een ander gaan die haar
misschien wél iets anders aanraadt.
Je moet durven adviseren. Soms
moet je iemand iets afraden. Iemand
met een smal hoofd moet geen sluik
kapsel hebben.
De meeste mensen vinden naar de
kapper gaan fijn, maar sommigen
verafschuwen het. Die gaan omdat
ze moeten, want hun haar wordt
echt te lang. Mannen gunnen zich
vaak de tijd niet om te gaan. Dan
moet er ineens een hele bos af.
Het komt wel eens voor dat er
iemand bij ons komt met een huid
probleem. Dan beginnen wij er niet
aan, we sturen zo iemand door naar
een arts."
Er wordt veel gepraat bij de kapper.
Bent u een halve psycholoog?
„Eigenlijk wel. Je voelt heel snel aan
in wat voor stemming iemand is.
Mensenkennis is wel vereist. Maar
soms kan je toch nog wel eens iets
verkeerd zeggen. Een vaste klant die
ziekelijk was en waarbij medicijnen
niet goed hielpen, waar ik voor de
grap tegen zei dat ze eens een borrel
moest proberen. Zonder dat ik het in
de gaten had raakte ik haar daar pijn
lijk mee.
Juist doordat je als kapper lichamelijk
contact met iemand hebt, worden
sommige mensen erg vertrouwelijk
en vertellen ze je wel eens wat hen
dwars zit. Je moet zo gesloten zijn
als een pot, doorvertellen is uit den
boze. Beroepsgeheim eigenlijk."
Maakt u ook gekke dingen mee?
„Toen ik nog herenkapper was in
Groningen moest ik iemand met een
vrij zware baard scheren. Dat ging
nog ouderwets met een kwast en
een mes. Vaak zat er een hele groep
wachtenden en er werden wel eens
moppen getapt. Ik was ingespannen
met die baard bezig en luisterde ner
gens naar. Ik was midden op de
wang en toen was de mop net af,
dus die man begint te bulderen van
het lachen....over z'n hele wang
schoot het scheermes erin! Hij ging
als een dolleman de deur uit, maar
kwam een dag later terug, want toen
had hij begrip voor de zaak gekregen.
Je hoort wel van die verhalen van
kappers die in oren knippen. Dat ge
beurt in de praktijk heel zelden. Je
knipt eerder in je eigen vingers! Vroe
ger knipte je boven je vingers uit, nu
knip je in je hand en dan pak je wel
eens een velletje.
Wat wel eens gebeurt is dat iets kor
ter of langer uitvalt dan de bedoeling
is. Maar ach, het groeit wel weer
aan."
Is er nooit eens iemand die z'n haar
rood geverfd wilde hebben met groen
haar de deur uitgegaan?
„Nee. Alleen mensen die zelf gaan
experimenteren komen wel eens hier
om het „resultaat" ongedaan te ma
ken. Wij werken met oxydatieverf,
dat gaat in het haar. Wat je zo bij de
drogist koopt gaat om het haar heen.
Als iemand die dat heeft gebruikt z'n
eigen kleur weer terug wil, dan is dat
een enorme klus, erg duur ook.
Vroeger ging men veel vaker naar de
kapper. Soms wel iedere week. Maar
toen werd er minder geknipt. Het
was vooral wassen en watergolven.
Het eind van de week zat zo goed
als vol met vaste klanten. Maar daar
voor is ook een tijd geweest dat men
maar twee keer per jaar ging en
soms zelfs z'n haar niet waste. Dat
is de tijd van mijn vader. Als het
warme water erop werd gezet kwam
de walm van stallucht eraf....Dat
soort dingen maak je niet meer mea
Vooral de jeugd gaat weer vaker naar
de kapper. Sportieve korte kapsels
moeten toch regelmatig worden bij
gehouden, anders is de lijn er gauw
uit."
U gaat ook op huisbezoek?
„Mensen die niet wegkunnen knip ik
thuis. Eén keer in de maand ga ik
naar het verpleeghuis. Het is erg
zwaar. Je moet vaak in moeilijke
houdingen werken. Maar als de men
sen er uiteindelijk toch weer goed
verzorgd uitzien dan geeft het weer
veel voldoening. Het is wel eens be
angstigend als je mensen helemaal
hulpbehoevend ziet die je altijd hebt
gekend als gezond en sterk.
Zomers komen hier ook veel toe
risten, soms met de hele familie."
Wat zou u als advies willen geven
aan mensen die kapper willen
worden?
„Ze moeten een gezond lichaam heb
ben en geen rug- of beenklachten.
Een hele dag staan is zwaarder dan
je denkt. Het kappersvak lijkt voor
sommigen wat halfzacht, maar het is
volwaardig en ook zwaar werk. Je
moet er veel voor leren. Maar het
meest leer je toch in de praktijk en
iemand die eraan wil beginnen kan
het beste een baas zoeken die wil
helpen. Maar het gaat alleen goed
als je er meer in ziet dan knippen al
leen'"
Jdat SV De Koog de laatste drie
steeds had verloren van St.
verwachtte het team, daar het
oploper is, aanmerkelijk minder
pstand. Maar de eerste helft
de wedstrijd was duidelijk voor
Boys, dat met een tomeloze in-
I ^e Koog onder druk wist te
esulteerde in een nogal slordige
ïdiging van SV' De Koog en ha-
I jke momenten voor het doel van
I 'tstekend keepende Charles Ipen-
T Halverwege de eerste helft wist
IP'ts van Sint Boys door een ver-
teruggespeelde bal de doelman
e Koog echter onhoudbaar te
eren. Na een donderspeech van
er Nico Erwich begon De Koog
sterke tweede helft wat al
'a3lf minuten resulteerde in een
,c °P voor De Koog. Deze werd
9estopt door de keeper van
^ys die echter werd verrast
door de omhaal van Hugo Sanches
Brons. Deze belandde over de keeper
in het doel. Vijf minuten later wist
dezelfde speler weer een moeilijke
lob af te geven, wat een zware bles
sure voor de keeper van Sint Boys
tot gevolg had. De keeper bezeerde
zichzelf zo aan de doelpaal toen hij
probeerde tot elke prijs de bal uit zijn
net te houden, dat hij op een bran
card van het veld moest worden ge
dragen. Door dit oponthoud werd ook
de aanvalskracht van De Koog nogal
gebroken en na verschillende kansen
over en weer was eigenlijk een ieder
tevreden met de uitslag. Vooral ook
omdat concurrent Vesdo thuis met
3-1 verloor.
Stand
Koog 1-14-26; Vesdo 15-21
ENIG IDEE
GEHANDICAPT
ZIJN KAN
3669
BETEKENEN?
06-3212166
ENIG IDEE
HOE WE
GEHANDICAPTEN
KUNNEN
HELPEN?
ALS HET JE WAT DOET. 00E DAN WAT
Burgemeester en wethouders hebben
aan de volgende personen en instan
ties bouwvergunning verleend:
G. J. de Wit, Stuifweg 20, Oosterend
voor het plaatsen van een gara
ge/berging Stuifweg 60, Oosterend;
Stichting Vakantieverblijven, Amers
foort, voor het gedeeltelijk vergroten
van 13 zomerhuizen Bosrandweg 395
te De Koog; M. J. de Weijer, Ooste-
renderweg 26, Oosterend voor het
plaatsen van een garage/berging; P.
Daalders Aannemersbedrijf BV, Alk
maar voor het plaatsen van twee be-
drijfsunits en een garage, Westerslag
te De Koog; C. de Waal, Vloedlijn 1,
Den Burg, voor het gedeeltelijk veran
deren van een winkel/magazijn aan
Binnenburg 23, Den Burg; Th. Eilan
der, Kikkertstraat 47, De Cocksdorp
voor het plaatsen van een opslag
loods aan de Langeveldstraat, De
Cocksdorp; J. Korff, Weverstraat 16,
Den Burg, voor het veranderen van
een winkel/woonhuis; Rab b.v.,
Heemskerckstraat 50, Oudeschild
voor het gedeeltelijk veranderen van
een luifel aan Nikadel 25, De Koog;
F. Lugtmeyer, Ruyslaan 33, De Koog
voor het plaatsen van een schuur; H.
Prins, Weverstraat 37, Den Burg voor
het gedeeltelijk veranderen van een
woonhuis; N. Boon, Joan Hod-
shonstraat 8, De Cocksdorp voor het
plaatsen van een kap op een woon
huis; S. J. Betsema, Mulderstraat 33,
Oosterend voor het gedeeltelijk ver
groten van een woonhuis; A. A Wa
verijn, Bodegraven, voor het plaatsen
van een woonhuis Vroonlant 20, Den
Burg; J. H F. Hopster, Bakkenweg
16, Den Hoorn voor het gedeeltelijk
veranderen/vergroten van apparte
menten en het vernieuwen van een
opslagruimte; Dagelijks bestuur v.h.
Hoogheemraadschap Uitwaterende
Sluizen in Kennemerland en West-
Friesland te Edam, voor het gedeelte
lijk vergroten van een rioolwaterzuive
ringsinstallatie Pontweg 153, Den
Burg; Transportbedrijf Slegtenhorst,
Schilderweg 25, Oudeschild, voor het
plaatsen van een bedrijfswoning
Schilderweg 264, Oudeschild; M.
Tromp, Weverstraat 34, Den Burg
voor het gedeeltelijk veranderen van
een kapsalon, Weverstraat 48, Den
Burg; K. Veenbaas, Schilderweg 254,
Oudeschild voor het plaatsen van een
dubbel woonhuis De Winstraat
22-24, Oudeschild; B. Segerink, Bern-
hardlaan 54, Den Burg, voor het
plaatsen van een garagebedrijf, Abbe-
waal, Den Burg, Firma K. Veldman,
Dorpsstraat 29, De Koog, voor het
gedeeltelijk veranderen van een eet
huis; F. W. Wine, Warmoesstraat 70,
Den Burg, voor het vergroten van een
woonhuis; Bonne Mechanisatie, Oor-
sprongweg 67, De Cocksdorp voor
het gedeeltelijk vergroten van een
woonhuis; Fa. Betsema en Gieles,
Maricoweg 21, Den Burg, voor het
plaatsen van een bedrijfswoning; Ge
meente Texel, Groeneplaats 1, Den
Burg, voor het gedeeltelijk vergroten
van een gemeentehuis; Drukkerij Brü-
gemann, Spinbaan 6, Den Burg voor
het gedeeltelijk plaatsen van een en
tree met pui en luifel; F. Lugtmeyer,
Ruyslaan 33, De Koog voor het ge
deeltelijk veranderen van een appar
tement; A. Heerschap, Vliestraat 15,
Oosterend voor het plaatsen van een
garage/berging; J. van Heerwaarden,
Mienterglop 13, De Koog voor het
vergroten van een zomerwoning; J.
C.M. Hin, Hoornderweg 7, Den Burg
voor het gedeeltelijk vernieuwen van
een stolp; St. Andreasziekenhuis te
Amsterdam voor het gedeeltelijk ver
anderen van een zomerhuis Califor-
niëweg 145, De Koog.
Derden-belanghebbenden kunnen te
gen deze beschikkingen ingevolge de
Wet Administratieve Rechtspraak
Overheidsbeschikkingen een be
zwaarschrift indienen. Nadere infor
matie hierover is te verkrijgen bij de
gemeentesercretarie, afdeling R.O.V.
kamer 205.
N-Houand Noord