,Het dak stond in de brand,
naar iedereen at rustig door"
KORT TEXELS
Ergernis
Zomerwoning mag geen
eengezinshuis worden
Geen kunstwerk in
duinen bij Paal 8
f5.500,- voor Astmafonds
Oecumenische viering
„De wereld in"
Opening kinderboerderij
eel rookschade
oor keukenbrand
tharinahoeve
srf dinsdag
')-jarig bestaan
s eethuis
|DERDAG 14 JUNI 1990
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
i* wmt/ty
van de afzuigkap.
V.l.n.r. Door. Ben. Karin en Maarten Hoogenbosch
echter geen toerist minder om. Nu
bestaat Theodorahoeve ook alweer
twaalf en een half jaar. Onze zoon
Dirk en dochter Carla hebben met
hun echtgenoten hebben het restau
rant in Den Burg overgenomen."
Zoon Maarten, de huidige eigenaar
van de Catharinahoeve, verbaast zich
er over dat zijn moeder ondanks alle
drukte altijd na schooltijd met de
thee klaar zat. „Ze had en heeft nog
altijd tijd voor ons. Karin en ik heb
ben zelf drie kinderen, we weten dat
de combinatie niet meevalt. Om die
reden bemoeit Karin zich bijna niet
met de zaak."
Maarten, smid van beroep, was aan
vankelijk niet van plan het bedrijf
over te nemen. „Toen ik uit dienst
vandaan kwam, had ik niets te doen.
Uit armoe ging ik helpen met panne
koeken bakken. Zo rol je er dan toch
in."
In 1981 nam hij de zaak over Vader
Ben is ondanks de overname nog
iedere dag in de zaak te vinden. „Ik
vind het heerlijk om te doen en draai
nog 62 uur per week. Als ik een dag
niet heen hoef, voel ik me raar,"
merkt Ben op, „Door helpt ook nog
wel, maar alleen op heel drukke da
gen. Ze bakt trouwens nog wel alle
appeltaarten zelf. Zo'n 250 stuks per
„Het runnen van het eethuis is alleen
niet meer te vergelijken met vroeger.
Tegenwoordig is alles wat er op de
tafels komt vers en worden veel za
ken in de keuken machinaal verricht.
Vroeger gingen Door en ik op de
rand van het bed zitten om te tellen
wat we voor omzet hadden gedraaid.
Ach, het is allemaal geen vergelijk.
Maar we gaan wel met onze tijd
mee, hoor,"
Het eind van de groei, sinds 1983
nog weer toegenomen door de op
komst van het dagtoerisme, is vol
gens Maarten Hoogenbosch nog niet
in zicht. „Het blijft ieder jaar steeds
maar weer drukker worden. Mensen
hebben het er ook voor over te
wachten als alle tafeltjes bezet zijn.
Er komen steeds meer mensen met
kindertjes, Texel is zich echt als ge
zinseiland aan het ontwikkelen. Wat
de toenemende drukte voor mijn
eigen gezin betekent? Dankzij mijn
ouders kan ik iedere dinsdag vrijne-
men."
Leefbaarheid
„Maar ik vraag me wel eens af waar
het einde voor de horeca
ondernemers is. Als de seizoensver
breding nog verder doorzet - en dat
lijkt me niet te stuiten - zullen veel
bedrijven de zaken anders moeten in
delen. Anders ga je er privé aan on
derdoor. We moeten oppassen voor
de leefbaarheid op het eiland. Een
grens die we mijns inziens al aardig
dicht aan het naderen zijn."
Van de winter staat de Catharinahoe
ve een fikse ingreep te wachten. Het
plafond gaat anderhalve meter om
hoog en het dak wordt voorzien van
een tochtvrije en brandwerende riet-
kap.
„Aan de klacht dat het af en toe
tocht komt dan een eind," vertelt
Ben Hoogenbosch. „We hebben wat
dat betreft een drukke winter voor de
boeg. Weet je wat nu het gekke is?
Thuis in Den Burg houd ik nu tegen
woordig voor de aardigheid vleeskoei
en, varkens en schapen. Vroeger
wilde ik in plaats van boer bakker
worden, een wens die ik in de loop
der tijden toch aardig heb benaderd.
En nu blijkt het boerenleven toch te
blijven trekken." Een opmerking die
door zoon Maarten wordt beaamd.
„Zo voel ik dat ook wel eens. Als je
dan vanuit die warme keuken de boe
ren verderop in het veld bezig ziet,
begint er toch iets te kriebelen. Maar
dat is gewoon dagdromen, hoor. Het
lijkt wel even romantisch, maar de
realiteit van alledag is voor boeren op
het moment keihard. Het blijft dan
ook bij het dromen."
Sneven ven leien
bu-ten vennrwoonjetn*heed vin de rediktw
Waardoor een prachtig eiland soms
vervelend kan worden!
Wij - mijn echtgenote en ik - komen
al zo'n 20 jaar op Het Gouwe Boltje
en dat gebeurt nog steeds met veel
plezier, toch zijn er dingen - waar het
eiland en zijn bewoners niets aan
kunnen doen - waaraan wij ons erge
ren. Dat is bijvoorbeeld het gedrag
van de toeristen, waartoe wijzelf ook
behoren, alhoewel wij ons gelukkig
niet zo gedragen, dat ons gedrag er
gerlijk voor anderen zal zijn. Wat is
dan het ergerlijke van die toeristen?
Wel, het weggooien van vuil - plastic
zakken, blikken e.d. - op de weg en
in het bos en op het strand. Het
schijnt erg moielijk te zijn om het
tenminste in een daartoe bestemde
container of vat te gooien. De vraag
die dan rijst is: doet men dit thuis
ook? Het meest ergerlijke is, dat in
deze voorjaarsperiode het voorname
lijk scholen zijn, die wij er van ver
denken. En geen onderwijzer of
begeleider die er kennelijk iets aan
doet! Wat lezen we in de Texelse
Courant? Twee meisjesscholen gaan
elkaar te lijf en mishandelen elkaar.
Waar zijn de begeleiders, die de ver
antwoording dragen? Twee jongens
klassen bewerken elkaar met
bierglazen. Weer die vraag, waar de
leraren zijn. Fietsen op het fietspad:
is er iets fijners op Texel? Maar wat
gebeurt er: de klassen komen in gro
ten getale op die paden. Rijden twee
aan twee, soms zelfs drie naast el
kaar, en vertikken het om even ach
ter elkaar te gaan rijden. En wéér is
merkbaar, dat de leraren en begelei
ders niets doen om de tegemoetkom-
dende fietsers gelegenheid te bieden
om gewoon door te kunnen fietsen.
Mijn vrouw is al eens door zo'n klas
tegen de grond gewerkt. Als men
een opmerking maakt, dan krijgt men
een grote mond en wéér; geen bege
leider die iets daaraan doet. Wij zou
den het zo fijn vinden als we
allemaal in rust en zonder ergernis
zouden kunnen genieten. Is het niet
mogelijk om via de campings of
jeugdboerderijen of jeugdherbergen
vanuit het VVV of gemeentebestuur
de begeleiders op hun verantwoorde
lijkheden te wijzen? Wj wilden dit
wel even kwijt en zijn het kwijt. Wel
licht, dat anderen net zo denken als
wij en zich kunnen vinden in onze
problemen. Overigens: Texel blijft het
voor ons! q Rekoert, Zaandam
Met vier stemmen voor en 11 stem
men tegen is dinsdagavond het plan
van M. Karlas voor het verbouwen
van het pand Brouwerstraat 2 tot
permanente woning verworpen. Een
voorstel van Gelein Jansen (CDA)
om de zaak in het college nogmaals
te overwegen werd door Barendregt
afgewezen. „We hebben de zaak
zorgvuldig bekeken en er is geen re
den om een heroverweging te ma
ken."
Jansen achtte verbouwing van de zo
merwoning tot permanent woonhuis
onder meer een aantasting van het
woongenot voor de omwonenden.
Groen Links zag de noodzaak om een
artikel 19 procedure te voeren niet in
en voerde aan bang te zijn voor tien
tallen vreemdsoortige woningen op
de meest gekke plaatsen. Barendregt
benadrukte dat dit beslist de bedoe
ling niet is, maar dat in dit uitzonder
lijke geval het feit dat de
zomerwoning aan de weg ligt, de
doorslag heeft gegeven. Het woonge
not voor de omwonenden is volgens
de wethouder niet in het geding. „Er
is voldoende afstand ten opzichte
van de perceelsgrens genomen en de
plaatsing van de ramen is nauwkeu
rig bepaald."
Het college van B en W heeft beslo
ten geen medewerking te verlenen
aan de plaatsing van een kunstwerk
in de duinen bij Paal 8. Een verzoek
hiertoe werd enige tijd geleden inge
diend door de heer Klein Tank uit
Amsterdam.
Het college volgt hiermee het ambte
lijk advies, wat betekent dat het be
zwaarschrift van de Werkgroep
Landschapszorg ontvankelijk werd
verklaard. De werkgroep had bezwaar
tegen het kunstobject gemaakt, om
dat het hier om een niet-openbaar
duingebied zou gaan. De bouw van
het kunstwerk, en het aantrekken
van bezoekers, zou volgens de werk
groep ernstige schade kunnen toe
brengen aan de duinen. Bovendien
zou het kunstwerk, nog steeds vol
gens de werkgroep, te dicht bij de
naastgelegen broedkolonie verrijzen.
Tijdens een bijeenkomst van belang
hebbenden bleken beide bezwaren
echter ongegrond. Het bedoelde
duingebied is wel openbaar, en de af
stand tot de broedkolonie bedraagt
De collecte voor het Astmafonds
heeft op Texel ƒ5.523,35 opgebracht.
In Den Hoorn werd ƒ607,10 opge
haald, in De Cocksdorp ƒ187,-, in De
Waal ƒ242,40, in Oudeschild
ƒ488,15, in Oosterend ƒ973,25 en in
Den Burg ƒ3.025,45.
Na een korte schorsing op verzoek
van PvdA-raadslid Gerard van der
Kooi werd het voorstel in stemming
gebracht. Erna Eelman-van der Kooi,
Tine Krijnen-Baijs, Dirk Terpstra en
Klaas Barendregt stemden voor, de
rest van de raad keerde zich tegen
het bouwplan.
ruim vijfhonderd meter. Dat B en W
toch hebben besloten geen medewer
king te verlenen, was meer omdat de
werkgroep stelde dat elders op het
eiland voldoende ruimte is voor der
gelijke kunstwerken en dat door de
bouw van een kunstwerk in het duin
gebied onnodig mensen in een
kwetsbaar gebied zouden worden
gelokt.
Onder het motto „De wereld in"
wordt zondag a.s. om 11.00 uur in
de Hervormde kerk van Oudeschild
een oecumenische dienst gehouden,
in het bijzonder bestemd voor leerlin
gen van de Bruinvis-school die het
afgelopen jaar de godsdienstlessen
op school hebben gevolgd en nu
naar het voortgezet onderwijs gaan.
De kinderen spelen een spel op basis
van het thema. Annie Hin-de Porto
zal een fragment voorlezen uit het
boek „De zomer van dat jaar" van
de in Oudeschild geboren Imme Dros
en muzikaal zal worden meegewerkt
door Paul Bakker (piano), Marijke
Bakker (dwarsfluit) en diverse leerlin
gen (harp en blokfluit).
Van de Hervormde Gemeente en de
R.K. Parochie krijgen de kinderen een
boek. De oecumenische viering wordt
geleid door ds Johan Kok en ieder
een is welkom.
'Geslaagd. Oud-Texelaar Edda Bakker
is geslaagd voor de opleiding
MDGO/AB (Middelbaar Diensten en
Gezondheids Onderwijs/activiteiten
begeleiding) te Amsterdam.
•Geslaagd. Mariétte Hoedjes uit Eier-
land slaagde voor de Vooropleiding
Hoger Beroeps Onderwijs te Amster
dam.
brandden fel, aangewakkerd door de
nog steeds werkende ventilator van
het apparaat. De bewoners vluchtten
het huis uit, hielden alle deuren en
ramen gesloten en waarschuwden de
brandweer. Die ging met perslucht
maskers naar binnen en bevrijdde tot
opluchting van de familie een kat die
nog in huis zat opgesloten. Het dier
mankeerde niets.
Het vuur was inmiddels vanzelf ge
doofd waardoor de eigenlijke brand
schade beperkt bleef. De rookschade
was echter enorm. De keuken was
geblakerd en ook de overige vertrek
ken hadden een schoonmaakbeurt
nodig voordat ze weer bewoonbaar
waren.
Kleindieren Sportvereniging Kotex
houdt zaterdagmiddag de officiële
opening van de kinderboerderij naast
het clubgebouw in De Mars. De ope
ning vindt plaats om 15.00 uur.
gaan, kwam er in het tweede seizoen
hulp bij. Vanaf die tijd begon het be
drijf te groeien. In 1967, twee jaar na
de opening, scheelde het niet veel of
de hele zaak was in vlammen opge
gaan. Tijdens het ophalen van die
herinnering wordt Ben nog wit om de
neus. „Het gebeurde vroeg in de
avond, terwijl de hele tent vol met
eters zat, We zagen ineens de vlam
men uit de schoorsteen door het dak
slaan. De mensen zaten er al etende
gewoon naar te kijken en waren niet
naar buiten te krijgen, de politie heeft
ze er uit moeten zetten. Voordat de
brandweer arriveerde was ik met een
emmer water al drie keer het dak op
geweest om de zaak te blussen. Het
is onvoorstelbaar hoe hard je dan
kunt lopen. We hebben de hele nacht
daarna als paarden gewerkt om de
boel schoon te maken, want als je de
Texelaars kent, begrijp je wel dat we
een drukke dag voor de boeg had
den. Dat kwam uit, iedereen kwam
even kijken. We haalden die dag een
uitstekende omzet"
Theodorahoeve
Ben en Door kregen in de loop der
jaren zeven kinderen. Stuk voor stuk
hebben ze in het bedrijf meegehol
pen. „En allemaal met meer papieren
dan ik," vertelt een trotse vader Hoo
genbosch. Omdat de groei bleef
voortduren stichtte de familie eethuis
„Theodorahoeve" (vernoemd naar
Door) in Den Burg. „Het was de be
doeling dat die aankoop de druk hier
wat van de ketel zou halen Er kwam
stharinahoeve in vroeger tijden, nog druk in gebruik als boerderij.
en we onze boerderij tot eethuis verbouwden, zei het gros
de bevolking dat we het eind van het jaar niet zouden ha-
Ben en Door Hoogenbosch, stichters van de Catharinahoe-
ean de Rozendijk, werpen een blik van verstandhouding naar
m. Het is ook niet gemakkelijk geweest in het begin, maar
tijn er gekomen. De tijd hebben we enorm meegehad. Dat
zo'n vlucht zou nemen hebben we in 1965 niet durven ho-
Gezeten aan een tafel in het eethuis - degelijk handwerk
Ben zelf - vertelt de familie Hoogenbosch de geschiedenis
de Catharinahoeve. Opgebouwd door Ben en Door, nu ge
ven door zoon Maarten en zijn vrouw Karin.
stond 's morgens om drie uur op om
te gaan maaien bij andere boeren.
We hielden mesteenden en -kuikens,
maar het maakte allemaal niets uit.
Toen we failliet dreigden te gaan,
besloten we de hoeve te verkopen.
Op het moment dat de notaris met
een koper binnenstond, wist ik in
eens zeker dat ik dit toch ook niet
wilde. We hebben ze gezegd dat de
hele zaak niet doorging."
vader vestigde zich hier in
vertelt Ben. „De naam hoeve
ama werd in Catharinahoeve ver-
:rd. Zelf voelde ik er eigenlijk
lig voor om boer te worden. Het
cersvak trok me meer. Dat zat er
Ier niet in, want vroeger kon zo-
gewoon niet. We kwamen toch
ivereenstemming dat ik de boer
over zou nemen. De afspraak
naar de notaris te gaan was al
aakt, toen mijn vader kort voor
bewuste datum overleed. Finan-
is het vanaf dat moment geen
are kaart meer geweest." Ben
rwde met Door en werkte hard
in het laatje te krijgen. „Een
ie boterham was er ondanks alle
anningen niet uit te krijgen. We
den 17 bunder land, 40 schapen,
«veer 25 koeien en 2 paarden. Ik
Patatwagen
Ben en Door verkochten een jaar
lang snacks in een patatwagen van
Frits Langeveld op de Rozendijk en
spaarden voor het nieuwe plan: de
hoeve omtoveren tot eethuis. De
boerderij werd met wat geld van de
levensverzekering gedeeltelijk door
Ben zelf verbouwd. „Ik ben Piet
Moerbeek, Jan de Wit sr., Piet Span-
jer en Aai van der Vis tot op heden
nóg dankbaar dat ze me krediet ga
ven," vertelt Ben. „Iedere week ging
ik een dag naar Amsterdam om m'n
papieren te halen voor „café en aan
verwanten" zoals dat heette. In 1965
openden we de tent. De begintijd
was moeilijk. We verhuurden ook nog
vier kamers en stonden 's morgens
om half zeven naast ons bed. En dat
terwijl we niet voor half drie 's
nachts lagen."
„Mark Five"
De Catharinahoeve begon al snel als
ontmoetingscentrum voor de jeugd te
fungeren. Er werden dansavonden en
-middagen georganiseerd, met de
bands op het nu nog steeds bestaan
de stukje zoldering. De „Typhoons"
en de „Mark Five" - de laatste band
geeft dinsdag een nostalgisch optre
den - behoorden tot de groepen die
wekelijks in het eethuis optraden.
Ben en Door verkochten eenvoudige
maaltijden, die allemaal door Ben
werden klaargemaakt. „Of ik ooit wel
eens eerder had gekookt? Nee, maar
als je zelf van een goed stuk vlees
houdt, wil je ook een ander lekker
onthalen. En in het begin ging het
vooral om zaken die toch in de frituur
moesten. Daar werd blikgroente bij
geserveerd. Dat was nog zo in die
dagen. Pannekoeken verkochten we
toen trouwens ook al. We bakten er
drie stuks per persoon."
's Winters werkte Ben bij Staatsbos
beheer en voor de Grontmy. De stille
maanden, het seizoen was in die da
gen in augustus al afgelopen, werden
ook gebruikt om de nodige betimme
ringen en herstelwerkzaamheden in
het eethuis te verrichten.
De vier hotelkamers bleken niet te
combineren met de drukte en het
toch wat lawaaierige karakter van het
café en werden opgedoekt en bij de
zaak getrokken.
Brand
Nadat Ben en Door aanvankelijk zon
der enige hulp van start waren ge-
'zienlijke rookschade was het ge-
van een keukenbrandje, dins-
ivond in de woning van de
"lie Van de Rijke, Noordwester
in Den Burg.
teer des huizes had een pannetje
smelten gezet op de electri-
kookplaat met de bedoeling iets
aan braden. Toen hij daaroop
de aangrenzende kamer liep,
nij daar zo geboeid door een af-
"ig van een natuurserie op de
»sie, dat hij het pannetje vergat.
1 hij vanuit de keuken vreemde
"den hoorde was het al te laat.
oververhitte vet was in brand ge
len. De heer Van de Rijke dacht
üevaar bezworen te hebben toen
'et brandende pannetje naar bui-
Sooide, maar de vlammen waren
doorgedrongen in de afzuig-
Het zich daarin bevindende vet
en kunststof onderdelen
