Het lijkt zo wel een
oeristische rondleiding
ooi weer 'teistert' Wampex:
L -
->T
-
-•
Tevoko dames nog
zonder punt verlies
Het blik is uit de brandende baal stro 'gered' en bevat naast wat zand een stenen scherf
Even voelen of ik hier veilig mijn voet neer kan zetten.
WIELRIJDERS
HIER opstelled
EH WACHTEN
ER KRN NOG EEN
RRM KOMEN.
1 'j' ^8j%,
lor het rode licht is gedoofd, midden op een fietspad in het Texelse land.
SDAG 16 OKTOBER 1990
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
en De Cocksdorp. De Wampexers
werden op platte wagens achter trek
kers vervoerd en moesten hun fiets
laten staan. Hoewel vrijwel ieder jaar
wordt geklaagd over de grote fiets-
afstanden, waren veel deelnemers
ook niet erg te spreken over dit uit
gebreide 'loopblok'.
Via een schaakstelling op de kaart
van Texel, waarbij de koning in drie
zetten mat moest worden gezet,
gevolgd aan de hand van een lijn op
een kaartje, voerde dwars door enke
le tuinen en bossages en door huidi-
Via een schaakstelling op de kaart van Texel kon
de plek worden gevonden waar de volgende
post zat.
kwam men bij de boerderij „Labora"
aan de Hollandseweg. Met een klein
bootje werd de dijksloot overwonnen.
Via een cryptische omschrijving kwa
men de deelnemers op de Oor-
sprongweg uit. Het gebied met de
lage duintjes ten noorden ervan was
omgetoverd tot een camping, waar
wederom de goedkoopste plaats
moest worden gevonden. Een uitver
grote hoogtelijn van de topografische
kaart leidde naar de Krimweg, In die
omgeving werd de loop van een aan
tal sloten gevolgd, die onverwachte
wendingen nemen.
In het Krimbos was een kompasroute
uitgezet. Eén van de deelnemers, die
goed thuis is in dat werk, had be
hoorlijk de pest in dat hij er niet uit
kwam. „Nu heb ik een kompas van
/400,- en het is zó helder dat je alle
sterren kunt zien. En nóg kon ik de
post niet vinden. Ik ga de route nog
eens bij daglicht lopen, want volgens
mij heeft de organisatie fouten ge
maakt". Het einde van het blok was
bij paal 28, waar de deelnemers
eerst in het paviljoen op verhaal kon
den komen en daarna in tenten op
het parkeerterrein konden slapen.
Omdat deze plaatsen al gauw vol
waren, zochten anderen overnach
tingsplaatsen op het terras en in de
laadbak van een vrachtwagen.
Vuilnisbak
Nauwelijks uitgerust vertrokken de
Wampexers zaterdagmorgen per bus
naar de fietsen en ging men naar het
zuiden van het eiland. Op een kaartje
was een gebied van de veerhaven tot
de vuilnisbelt zwart gemaakt. In dit
deel moest men zoeken naar een ob
ject dat daar niet thuishoort. Dat
was een vuilnisbak op de vuilnisbelt
Enkele groepen passeerden de bak
zonder te stoppen, onder het maken
van opmerkingen als: „wat raar, wie
zet er nou een vuilnisbak op de
belt"....
Bij een volgende post werd een
floppy-disc verstrekt. Deelnemers die
vol goede moed naar een computer
op zoek gingen kwamen bedrogen
uit. Bijna niemand haalde het in z'n
hoofd om de floppy open te maken;
de oplossing stond gewoon met
viltstift op de disc geschreven.
Bij camping „Loodsmansduin" moest
weer de goedkoopste plaats worden
gezocht aan de hand van een kaartje,
dat echter in spiegelbeeld was af
gedrukt.
In en rond Den Hoorn was een route
uitgezet aan de hand van foto's van
naambordjes. Via alweer een crypti
sche omschrijving werden de Wam
pexers naar de Niozhaven geleid. Met
een bootje werd men overgebracht
naar de blokkendam, die daar midde
nin ligt. In een rubberboot die aan
een touw kon worden voortgetrok
ken, kon men weer veilig op de wal
komen, ware het met dat de dop uit
het bootje was gehaald en de helft
daarop het adres waar de volgende post staat.
met
ïloneren lukte dit jaar zonder natte voeten
)e tiende Wampex (Weekend Amfibische Expeditie) zal de ge-
ïhiedenis in gaan als een uiterst geslaagde. Wel zwaar, maar
(oor het mooie weer bleken de ontberingen voor de deelnemers
Iragelijker dan in andere jaren. Dat deed één der organisatoren
«rzuchten: ,,Dit is niks hoor. Het lijkt zo wel een toeristische
ondleiding, in plaats van een amfibische overlevingstocht".
Vinaars werden Andrew Albers, Gert Pansier, Albert Hoven en
lans Koorn.
draad door deze jubileum-
kmpex was de speurtocht naar de
fnetisch gemanipuleerde slakken
■nde dol geworden professor Juli-
Werner von Braun. De deelne-
srs kregen bij het begin van de
icht een 'geheim' dossier, waarin
ond dat zij moesten helpen bij het
sporen van de gevaarlijke slakken,
na enige tijd zouden veranderen
vleesetende monsters van enorme
ootte.
del geel geverfde slakkenhuisjes
ede deelnemers her en der konden
hden, leverden extra punten op.
kt eerste blok speelde zich af in en
De Koog. Op het fietspad van de
ipersdijk naar de Ruigendijk, die
boreen cryptische omschrijving
fifd aangegeven, stonden diverse
ïrassingen opgesteld. Zo was er
nheuse spoorwegovergang nage-
fitst, met stoplicht, slagbomen en
st geluid van een passerende trein,
stond een politie-agent om de
mensen die niet keurig wachtten tot
het rode licht was gedoofd te bekeu
ren. Het was aanvankelijk de bedoe
ling deze agent eerder op het pad bij
een stopbord te plaatsen, maar het
bord bleek vlak voor aanvang van de
Wampex verdwenen....
De laatste verrassing van het
fietspad was een telefoon in het wa
ter. Dit grapje is door de Wampex -
organisatie al eens eerder uitgehaald,
maar omdat toen maar weinig deel
nemers aan die opdracht toekwamen,
werd besloten het nog eens te probe
ren. De telefoon kon met enige moei
te vanaf de kant worden bereikt.
Pré-historie
In het centrum van De Koog moest
een route worden gevolgd aan de
hand van bedrijven die er in 1975
waren te vinden. Volgens de organi
satie is dat voor De Koog ongeveer
uit de pré-historie, maar de deelne
mers kwamen er toch aardig uit.
Een andere route die moest worden
Doktor Julius Werner von Braun. de genetische
manipulator die de vreselijke vleesetende slak
ken ontwikkelde
ge cafébedrijven. Geen van de
Wampexers waagde het erop met
fiets en al de kroeg te doorkruisen.
Met behulp van een fax moest de lo-
katie van de post bij de sauna aan
de Parnassiastraat worden ontdekt.
Vanaf hotel „De Pelikaan" werden de
deelnemers het bos in gestuurd,
waar zij fluorescerende lichtjes
moesten volgen (ook een opdracht
uit een eerdere Wampex). Wie hier
de fiets meenam kwam bedrogen uit,
want het grootste deel van de tocht
voerde over ruiterpaden. Op enkele
plaatsen waren lichtjes verwijderd
door onbekenden, zodat veel deelne
mers letterlijk door de bomen* het bos
niet meer zagen.
Op camping Kogerstrand moest aan
de hand van plaatsnummers de goed
koopste worden gezocht.
Blok twee speelde zich af in Eierland
Een vuilnisbak op de vuilnisbelt, wie zou die daar nou neerzetten...
van de lucht eruit was gelaten. De
Wampexers kwamen dus tot hun
knieën in het water te staan.
Video
Bij „Donatus" werd een koffiestop
gemaakt. Het laatste blok speelde
zich in en om Den Burg af. Aan de
hand van een video die in de etalage
van Nauta werd afgedraaid, moesten
de deelnemers letters verzamelen bij
diverse winkeletalages.
Op het oefenterrein van de brand
weer (het voormalige autowrakken-
terrein aan de Pontweg) zat de
volgende opdracht in een blik dat in
een brandend pak stro was verbor
gen. Met een hoge drukspuit moest
eerst het brandje worden geblust.
Eén van de Wampexers (een brand
weerman) wist niet waar het oefen
terrein was. Twee groepen die tegelijk
bij dit punt aankwamen, koppelden
enthousiast brandslangen aan, waar
bij ze niet in de gaten hadden dat ze
dezelfde slang aan verschillende zij
den te pakken hadden. Dit leidde tot
chaotische taferelen.
Blinddoek
Op de speelweide in de Dennen wer
den de groepsleden geblinddoekt.
Eén van hen mocht het gezichtsver
mogen tijdelijk behouden en praatte
de slachtoffers door en over de hou
ten speeltrein 'Flossy'. Aan het eind
daarvan kreeg ook de begeleider een
blinddoek voor en moest men een
touw volgen, dat over een prutsloot
was gespannen en door het bos. Aan
de hand van een luchtfoto uit 1945
kwamen de deelnemers bij de vol
gende post, waar ze tevens een biljet
van vijf gulden moesten inleveren.
De Wampex eindigde traditioneel op
camping „De Bremakker" Moe, maar
niet zo afgedraaid als anders, werden
de sterke verhalen uitgewisseld. Als
winnaar met maar liefst 320 punten
kwam de groep van Gert Pansier, Al-
bert Hoven, Andrew Albers en Hans
Koorn uit de bus. Tweede werden
Gerard Bakker, Frans van Wegen, Jan
Verboom en Bert Verschoof met 292
punten.
Op de derde plaats was een ex ae
quo met 281 punten: de groep van
Ingrid Uitgeest, Willem van Tatenho-
ve, Arie Maat en Ben Eelman en de
groep van Eric Hin, Arjen Rienks, Pie-
ter Jan Boekei en Martin van Veen.
Het eerste damesteam van volleybal
vereniging Tevoko heeft weer ge
wonnen. Na vier wedstrijden zijn zij
nog steeds ongeslagen. Het eerste
herenteam kende een sterke start,
maar kon daarna geen vuist meer
maken. Zaterdag werd voor de derde
maal op rij verloren.
Tevoko-dames speelde donderdag al
na de eerste set een gewonnen wed
strijd 1-15. De tweede set ging iets
moeizamer, maar werd ook eenvou
dig met 5-15 gewonnen. In de derde
set was Polisport aanvallend beter op
dreef en won deze set dan ook nipt,
met 15-13. De vierde set was Tevoko
weer oppermachtig, wat resulteerde
in een 8-15 overwinning. Na de over
winning op Juvoc vorige week lijkt
niets een hoge eindklassering in de
weg te staan. Het Tevoko-herenteam
is nog steeds niet echt op gang. De
wedstrijd tegen Polisport werd zater
dag een 3-1 nederlaag. In de eerste
set liep Polisport snel weg naar 6-1.
Tevoko kwam na een time-out rede
lijk terug, maar trok niet genoeg door
(15-10). In de tweede set werd Jan
Koopman ingebracht. Mede door zijn
goed verzorgde passes en een sco
rende opslag werd de tweede set
met 12-15 gewonnen. In de derde en
vierde set was Tevoko meer met
zichzelf en de scheidsrechters bezig,
dan met ballen slaan, zodat beide
sets met 15-1 werden verloren en de
wedstrijd met 3-1. Er zal tot de vol
gende wedstrijd, op 10 november,
veel getraind en gepraat moeten wor
den om het team weer op het goede
spoor te zetten. Heren 2 speelde met
vier jeugdige spelers en een aantal
routiniers tegen Seahawks een moe
dige partij, maar kon een nederlaag
niet voorkomen. Het tweede da
mesteam won uit eenvoudig met 3-0
bij WSOV 3.
