Koger kermis verliep
zonder wanklanken
„Toer-in" inspireert
zeventien hobbyistei
„l/llaid, Wasser und Strand,
daarom kom ik telkens weer"
Leuk overzicht in raadhuiskeh
30 jaar achtereen op zelfde camping
Illegaal kamperen
Touwtrektoernooi bij
de manege
Radio Noordholland
vanuit Den Hoorn
Scouting naar
Valkenswaard
Aanrijding
PAGINA 4
TEXELSE COURANT
DINSDAG 23 JJ
Omdat het geen strandweer was. was de belangstelling voor de kermis prachtig over de dag en
de avond gespreid
Een 49-jarige vrouw uit Den Hoorn
heeft een proces verbaal gekregen
omdat zij op haar terrein aan de Bak
kenweg een illegale camping had. Er
stonden zes caravans en een toilet
gebouw.
Een aantal deelnemers aan de Toer-in expositie bijeen. Staand van links naar rechts: Ruud Arkeveld. Lenie Stoffen, Greet Bruin. Tineke
Corrie Timmer. Nico Coot. Iwan de Vries en Dirk Bakker. Gehurkt v.l.n.r.: Riet de Wit. letje van der Werf en Reinie Dijkshoorn.
Op het grasveld naast manege Aken-
burg aan de Akenbuurtsweg wordt
zondag een touwtrektoernooi gehou
den. Dit open Texels kampioenschap
begint om 13.00 uur. Acht teams van
de overkant en drie Texelse teams
hebben zich al ingeschreven, maar er
kunnen nog meer deelnemers bij. Op
geven kan bij Wim Piet van Leeuwen,
telefoon 19293.
Radio Noordholland toert in juli en
augustus door de provincie. Volgen
de week dinsdag wordt het pro
gramma Zomers buiten met Abel
de Lange en vele anderen" uitgezon
den vanuit restaurant Loodsmans-
weivaren in Den Hoorn. Dit
programma is tussen 10.00 en
12.00 uur te beluisteren op FM
93.9.
In de uitzending wordt aandacht
besteed aan plaatselijk nieuws, amu
sement en een „brandende kwestie".
Dit laatste wordt een discussie tus
sen natuurbeschermers en boeren
over de inrichting van het landschap.
Gelein Jansen en Hans Eelman zullen
vertellen over het „flessenwrak",
waar onlangs een expositie over is
geopend in het Maritiem- en Jut-
tersmuseum.
Burgemeester Schipper zal een praat
je houden over de leefbaarheid van
Den Hoorn, terwijl Gert Coevert ver
telt over de typisch Texelse drankjes.
Janny Craanen zal enige liederen
over het eiland ten gehore brengen.
Van 1 tot en met 10 augustus houdt
Scouting Texel weer het jaarlijkse zo
merkamp. Donderdag vertrekken
veertig leden in de leeftijd van 11 tot
17 jaar naar Valkenswaard (Malpi-
sche bergen), waar zij tien dagen
lang het scoutingspel zullen spelen
onder het motto: Scouting, da's
pas leven".
De deelnemers aan het zomerkamp
zullen zich op primitieve wijze in le
ven moeten zien te houden. Er wordt
gekampeerd in tenten en door de kin
deren zal een keuken worden ge
bouwd, waarin zij op een houtvuur
hun dagelijks eten moeten bereiden.
De omgeving van het kamp wordt
verkend door middel van een hike,
waardoor de deelnemers op een
speelse manier kennis kunnen maken
met de verschillende natuurgebieden
in de omgeving. De avonden zullen
traditiegetrouw gezellig rond het
kampvuur worden doorgebracht. Te
vens kunnen de deelnemers aan het
kamp hun eigen creativiteit ontwikke
len door verschillende spelletjes te
maken en te spelen. Als klap op de
vuurpijl zal een bezoek worden ge
bracht aan sprookjestuin De Efteling.
„We zijn tevreden en we komen vol
gend jaar graag terug". Dit geluid
hoorden we zondagmiddag van de
exploitanten van bijna alle attracties
van de kermis die de afgelopen
week in De Koog werd gehouden.
Ook het commentaar van anderen
die bij het jaarlijks evenement be
trokken zijn wijst erop dat de kermis
een succes is geweest en dat de
overlast voor de directe omgeving
binnen redelijke perken is gebleven.
Om dat laatste waar te maken werd
terughoudend omgesprongen met het
geluidsniveau van de muziek en
moest de kermis om elf uur 's
avonds onverbiddelijk gesloten zijn.
Dat „vroege" sluitingsuur wordt door
de exploitanten nog aitijd betreurd,
maar ze hebben er zich bij neerge
legd. Ze wisten het toen ze inschre
ven omdat het een der voorwaarden
was in de advertentie in het blad De
Kermisgids waarmee de exploitanten
in januari of februari worden uitgeno
digd om in te schrijven. De late uren
zijn het meest winstgevend. In va
kantieplaatsen geldt dat nog meer.
Vooral bij mooi strandweer vermaken
de mensen zich overdag op het
strand, zodat de kermisexploitanten
het helemaal van de avond moeten
hebben en dan is elk extra uur mee
genomen.
Op Texel gold dat laatste dit jaar min
der. Het was ideaal kermisweer: vrij-
Wat zeer goed bevalt zijn enkele bij
zondere evenementen tijdens de ker
mis die door de gezamenlijke
exploitanten worden betaald. Het
vuurwerk ter gelegenheid van de
opening was letterlijk een daverend
succes en viel op door zijn hoge
kwaliteit. Vele duizenden mensen
werden erdoor op de been gebracht.
Ook de demonstratie van parachu
tisten als afsluiting viel in de smaak,
wel voortdurend droog maar te koud
voor het strand.
Goede zaken
„Om begrijpelijke redenen zullen de
exploitanten niet het achterste van
hun tong laten zien maar u mag wel
aannemen dat ze goede zaken heb
ben gedaan", vertelt H. de Bres, de
man die voor het bureau De Kermis
gids de Texelse kermis heeft gecoör
dineerd en vrijwel de hele week ter
plekke is geweest om te zorgen dat
alles naar behoren bleef verlopen. De
Bres bemiddelde tussen gemeente en
exploitanten en zorgde voor een
evenwichtige verdeling van attracties.
Dat het met de verdiensten op de
Koger kermis goed zit, blijkt ook bij
de verpachting. De bedragen waar
voor wordt ingeschreven waren ook
dit jaar weer aanmerkelijk gestegen.
Dit ondanks het feit dat de exploitan
ten extra kosten hebben. Het vervoer
van hun vaak omvangrijke attractie
met de boot kost f600,- tot 1200,-.
Toen de kermis nog in Den Burg was,
waren de omzetten minder hoog.
Toch wordt de kermis in De Koog
volgens de exploitanten veel minder
door Texelaars bezocht; het verschil
wordt echter ruimschoots goedge
maakt door extra toeloop van toe
risten. „Toch vindt ik het jammer dat
er nu minder Texelaars komen", zegt
Mare Hesp van de autoscooter
attractie. „Texelaars besteden meer
dan toeristen. De vakantiegangers
geven de hele week al aan allerlei ex
tra dingen geld uit en zijn op de ker
mis een beetje voorzichtig; de
Texelaars kan het voor die ene keer
niets schelen. Die kopen de muntjes
voor mijn autoscooters met zakken
vol tegelijk".
„Juist Texel heeft qua landschap en
dorpsgezichten veel te bieden. Me
nig professioneel kunstenaar legde
hier de basis voor grote prestaties.
Texel is dus ook een inspiratiebron
voor de zg. 'niet-geschoolde' kunste
naars. Ik hoop dat deze expositie bij
draagt tot de kunstzinnige
ontplooiing van de Texelaars." Met
deze woorden opende burgemeester
Ton Schipper het tweede deel van
de Toer-in expositie „Stad en dorp",
die tot 1 augustus is te zien in de
expositieruimte van het gemeente
huis.
Inderdaad zijn de meeste werkstuk
ken van de zeventien Texelse „huis-
tuin-en-keuken-artiesten" van een
heel aardig kaliber en wellicht inspire
ren ze sommige bezoekers om zelf
eens aan de slag te gaan. In vergelij
king met de zojuist beëindigde Toer-
in expositie van beroepskunstenaars
valt op dat nu niet alleen de animo
groter is, maar tevens het thema een
meer letterlijke interpretatie krijgt.
Vrijwel alle deelnemers hebben spe
ciaal naar deze tentoonstelling toege
werkt, terwijl je bij de „beroeps" het
gevoel bekroop dat handig van de
gelegenheid werd gebruik gemaakt
voor een presentatie van werk wat
men toch al had of waarmee men
toevallig bezig was. De relatie tussen
het Toer-in thema en bijvoorbeeld het
object „De val van Troje" van Henk
Arendsen was ver te zoeken. Dat
neemt niet weg dat er interessant
werk was te zien van een gemiddeld
hoger niveau dan thans (zonder hier
opnieuw een discussie te beginnen
over de vragen „wat is mooi?" en
„wat is kunst?").
Ranonkelboom
Maar zoals in de inleiding reeds is
opgemerkt, is ook de huidige exposi
tie de moeite van een bezoekje
waard. Bijna alle 29 werkstukken
hangen aan de muur. Des te meer
springen de drie, door Ruud Arkeveld
uit Oost vervaardigde, ruimtelijke ob
jecten in het oog. „Keramiek vormt
mijn basis", aldus Arkeveld, „Daar
mee werken heb ik geleerd in mijn
oorspronkelijke woonplaats Zaandam,
waar ik een pottenbakker hielp. Daar
naast houd ik van constructies." Dat
laatste is vooral goed te zien in zijn
werkstukken „Ranonkelboom" en
„Dodenstad", die ingenieus zijn ge
knutseld uit weinig voor de hand lig
gende materialen, zoals een klomp
ruwe aluminium, een stuk grafsteen,
antieke lampen en verwarmt
len uit een oude oven. Arkev
aan zijn objecten, die op hei
gezicht niet met het thema s
hangen, een mystieke uitleg
meest stilistische object, „Gi
testad", geeft het nog ongei
ven in moeders buik weer.
Zoel
Verrassend en prima gedaan
collage „Facetten" van Lenie
van Heerwaarden. Knipsels e
over het thema zijn op ingen
wijze tot één geheel gesmeei
combinatie met streken verf,
door de collage een extra dii
krijgt. „Het is een probeersel
de bescheiden maakster van
„zoekplaatje".
Opvallend is de inzending vai
van de meest trouwe deelnei
Dirk Bakker uit Den Burg. Ba
maakte een olieverfschilderij
heringerichte Groeneplaats, c
met verbouwd raadhuis en oi
den kunstwerk. Op de voorgi
een persoon op een bankje (i
te van het VVV-kantoor onge
die uitkijkt over het verder vii
verlaten plein. Mede dankzij
re tinten straalt van dit schild
enorme rust uit. Bovendien is
werkstuk zoals men van dei
Bakker gewend is, keurig afgi
met een zelfgemaakte houtei
Iwan de Vries heeft de mees
dingen op zijn naam: zes steil
eenkomende gewassen
pentekeningen: aangezichten
Texelse dorpen. De Vries is h
serie uit te breiden tot negen
hij alle dorpen inclusief 't Hoi
Oost in kaart heeft gebracht,
rie heeft als titel „Naar het Ie
tekend" meegekregen. „Dat i
zeggen dat ik niet heb gesjot
heb de aangezichten niet mo
maakt dan ze in werkelijkheid
Hinderlijke
De Vries, invalshoek is soms
send. Volgens de maker kont:
omdat hij zichtbelemmerende
zoveel mogelijk wilde vermijd
dat valt niet mee", aldus De
die bijval krijgt van Dirk Bakk
vind het erg jammer dat veel
rijen tegenwoordig verscholer
achter bomen. Als je daarvan
schets wilt maken, moet je ii
vroege voorjaar al aan de sla
Evenals in voorgaande jaren i
verscheidene technieken te h
ren. Textielschilderijen zijn er
vrouw letje van der Werf, de
van Plattelandsvrouwen vervt
een patchwork-groepswerksti
een vijftal dames showt inga
knip-produkties. Tineke Nijma
tenslotte, van wie een fraaie:
valt te bezichtigen, zorgde vo
„kunstwerk" nummer 30: pre
veldboeketten, geplukt uit de
menteel fraaie Texelse bermer
Bezoekers van de expositie li
weer hun favoriete werkstuk
den. De inzending met de na
stemmen krijgt de publiekspri
Een 27-jarige fietser uit Den!
vorige week aangereden door
38-jarige automobilist uit Huis
Texelaar reed over het trotto»'
Bernhardlaan en sloeg plotsek
Thijsselaan in, vlak voor de af
fietser bleef ongedeerd, de fis
de auto liepen schade op.
Mevrouw Martha Eiffler Iin de stoelI vierde feest temidden van de andere stamgasten en ..ome" Han (staand derde van rechtsI en ..tante"
Johanna (geknield tweede van rechts).
Als je op Texel een echte familie
camping zou moeten aanwijzen, is
de kans groot dat je bij ,,Bloemwijk"
terechtkomt. Een groot deel van de
gasten komt er al jaren achtereen en
ook de jongere generatie keert graag
jaarlijks terug naar het knusse kam
peerterrein waar ze vroeger met hun
ouders de zomervakantie doorbrach
ten. Ook in zo'n grote vaste klan
tenkring heb je echter baas boven
baas. De 75-jarige mevrouw Martha
Eiffler uit Amdernach (nabij Koblenz,
Duitsland) steekt de andere gasten
naar de kroon. Zij komt nu al dertig
jaar achtereen naar ,,Bloemwijk",
een prestatie waarvoor zij uitbundig
in het zonnetje werd gezet.
Mevrouw Eiffler weet nog precies
hoe zij in 1961 voor het eerst op
Texel verzeild raakte. „In Nederland
woonde een tante, en daarom brach
ten we de vakantie door in Scheve-
ningen. Ons jongste kind werd echter
ziek vanwege de hitte op het strand.
We zochten een koelere omgeving en
kozen voor Texel, omdat daar veel
bos is. Onze oudste dochter verbleef
met een groep in de toenmalige kam-
peerschuur van 'Bloemwijk'. Omdat
we geen onderdak konden vinden,
belden we met de familie Witte. Die
bood ons toen een gemeubileerde ka
mer aan."
Het pannendak werd later verruild
voor een tentdoek, en nog later liet
de familie Eiffler een caravan plaat
sen, waar men het hele seizoen te
recht kon.
Meteen thuis
Waarom keerden ze jaarlijks terug
naar Texel, en naar „Bloemwijk" in
het bijzonder? Martha Eiffler: „We
voelden ons vanaf het allereerste be
gin meteen thuis. Je hoefde niet
eens om te schakelen, je kon zó met
je vakantie beginnen. Ome Han en
tante Johanna, de familie Witte dus,
zijn heel lieve mensen, zij zorgen voor
een geweldige sfeer op de camping.
Bovendien viel het hier direct in de
smaak bij de kinderen. Ze waren al
tijd bezig met de paarden. Indertijd
logeerden op 'Bloemwijk' de seizoen
krachten van de bereden politie. Met
hen hadden we veel contact, dat
was een plezierige tijd. Ook met de
knecht, Maarten van Heerwaarden,
konden we het goed vinden. Die man
staat dag en nacht voor het bedrijf
klaar, geweldig vind ik dat. Maarten
helpt hier nu precies 30 jaar, toevallig
he."
En Texel? „Het antwoord is simpel:
Wald, Wasser und Strand, daarom
kom ik telkens weer. Je kunt je op
dit eiland 100 procent ontspannen",
vertelt mevrouw Eiffler.
Naar Frankrijk
Is het niet saai om jaar in jaar uit
naar hetzelfde plekje terug te keren?
„De zomervakantie hebben we ook
wel eens elders doorgebracht", aldus
de jubilaresse. „Soms gingen we al
leen met Pasen naar Texel. Toen de
kinderen groter werden, gingen we 's
zomers naar Frankrijk."
Na het overlijden van haar man is
mevrouw Eiffler Texel trouw geble
ven. „In het seizoen breng ik de
meeste tijd op Texel door. Ik fiets hier
heel wat af. Dat is ook nodig voor
mijn gezondheid, want ik heb een
zwak hart. Leuk is dat ook mijn kin
deren Texel-fan zijn gebleven. Mo
menteel verblijven ze zelfs alle zes op
het eiland."
Melkbus
Een feestje kon het hart echter nog
wel verdragen. De andere „stam
gasten" bezorgden de kwiek ogende
Duitse een mooie dag. Ze hadden
haar caravan versierd en gaven haar
een fraai beschilderde melkbus als
aandenken. De muzikale begeleiding
van Corry Wïtte-Maas met haar ac
cordeon verhoogde feeststemming
nog. In de vrolijk ingerichte schuur
genoot het gezelschap van koffie en
cake, waarna mevrouw Eiffler de rest
van haar jubileumdag met kinderen
en kleinkinderen vierde. „Tante" Jo
hanna en „ome" Han Witte deelden
mee in de feestvreugde. Al ruim
veertig jaar houden zij gasten op
„Bloemwijk". „Weet je wat nou zo
leuk is", zegt tante Johanna. „De he
le camping is zowat één familie,
ledereen helpt elkaar, en als wij eens
een avondje weg zijn, passen ze nog
op het huis ook...."
