Schipper in zijn element
„Ledenbestand zo kleurrijk
als Texelse fauna zelf"
als „vliegende kiep"
BURGEMEESTER BEGINT AAN TWEEDE AMBTSTERMIJN
SVO verrast koploper
Berdos te sterk
voor De Koog
Tienjarige Vogelwerkgroep houdt serie lezingen
8 TEXELSE COURANT PAGINA 7
pende aard. Bekend is mevrouw
Schipper van de kookcursussen voor
55-plussers.
Tegenstellingen
Bij zijn komst naar Texel zei Schipper
in een interview dat hij het overbrug
gen van tegenstellingen als een van
de belangrijkste taken van een burge
meester beschouwt. Vindt hij dat hij
daarin is geslaagd? „Dat moeten an
deren maar beoordelen. Ik hoop het,
ben er in elk geval niet pessimistisch
over. Iets niet kunnen oplossen, staat
niet in mijn woordenboek."
Een voorbeeld is de kwestie van de
leefbaarheid. Schipper maakte zich
daar persoonlijk sterk voor en pro
beerde de verschillende partijen tot
elkaar te brengen. „Dat is een essen
tiële zaak, waar ik mee bezig blijf tot
het eind. Met de huidige situatie ben
ik al blij, maar ik verwacht er nog
veel meer van." Schipper ervaart de
medewerking van de horeca, die
vaak de beschuldigende vinger krijgt
toegewezen, als positief.
Vriendschappelijk
Verheugd is de burgemeester dat te
genstellingen in de gemeenteraad on
der zijn voorzitterschap nooit zijn
ontaard in conflicten. „De Texelse
raadsleden zijn opvallend gemakkelijk
in de omgang. Tijdens een vergade
ring kunnen ze het elkaar behoorlijk
zuur maken, maar meteen na afloop
gaat het er alweer vriendschappelijk
aan toe. In de politiek overheerst de
opvatting 'samen de klus klaren', zon
der dat dit betekent dat je altijd lief
voor elkaar moet zijn. Zo'n gezamen
lijke opstelling maakt het op Texel
plezierig besturen."
Toekomst
Wat kan de Texelse bevolking van zijn
tweede termijn van zes jaar verwach
ten? Schipper: „In de loop der jaren
heb ik afgeleerd nog per se iets te
willen bereiken. Vaak loopt dat op
een teleurstelling uit. Daarom wil ik
gewoon doorgaan met de huidige
aandachtspunten, op een goed ni
veau. Het is voor mij zelfs geen must
om de komende zes jaar vol te ma
ken. Weliswaar kan ik in principe nog
acht jaar doorgaan, tot m'n 65ste,
maar hoe lang ik nog aanblijf hangt
af van mijn eigen funtioneren en van
eventuele signalen uit de gemeen
schap."
Graag wil ik afscheid nemen als
burgemeester, die zo goed mogelijk
heeft gefunctioneerd. Afscheid dus
op een moment dat het nog goed
gaat."
F.H.
pulatie nog aardig op peil gebleven,
maar door intensiever gebruik van
landbouwgronden komen de vogels
daar in het gedrang. De resterende
dieren zijn met te weinig om de
vraatzuchtige meeuwen - die door
gaans als boosdoener worden aange
wezen - te verjagen. Hoewel wij
inzien dat de boer het inkomen moet
halen van de grond, maken wij ons
ernstig zorgen." Ingezonden artikelen
in de Texelse Courant hebben bewe
zen dat over beheer van grond het
laatste woord nog niet is gesproken.
Door de samenstelling van de vogel
werkgroep - van bioloog tot jachtop
ziener - geeft de beschermingstaak
ook binnen de vereniging voldoende
stof tot discussie.
een punt behalen. Hierbij werd Ber-
dos precies in de kaart gespeeld en
kregen ze bij hun snelle counters nog
meer speelruimte. Het onvermijdelijke
gebeurde: na 90 minuten mocht De
Koog teleurgesteld met een 0-4 ne
derlaag het veld verlaten. Gezien het
spel over de hele wedstrijd was dit
een ietwat geflatteerde, maar terech
te nederlaag.
SVO moest het opnemen tegen kop
loper Berkhout, en liet vanaf het be-
ginsignaal zien dat men niet bang
was voor deze tegenstander. Dat re
sulteerde in een 3-1 zege. Keeper
Drijver stelde de overwinning veilig
door vlak voor tijd een penalty te
stoppen.
De Oosterenders zochten gelijk de
aanval. Na vijftien minuten een goede
aanval over rechts: Bennie Visser gaf
een pass op Vincent Kaspers die de
bal in één keer in het doel schoot:
1-0 voor SVO. Een minuut later ver
dedigde SVO niet goed uit en „in de
kluts" schoot P. Stam Berkhout op
1-1. Berkhout wilde meer en kreeg
een paar kansjes, maar doelman Mar
co Drijver hield SVO in de race. Na
rust zocht Berkhout nog meer de
aanval. De verdediging van SVO
kwam onder druk te staan, maar on
der aanvoering van Aart van der
Brink hield hij stand en dan is SVO
gevaarlijk. Een lange bal van Gerard
Legierse bereikte Vincent Kaspers die
zich geen moment bedacht en de bal
in de korte hoek schoot: 2-1. Berk
hout bleef komen, maar SVO brak
steeds gevaarlijk uit. Martin Huizinga
bracht SVO zelfs op 3-1. Wat Berk
hout ook probeerde, SVO kreeg de
beste kansen. Twee minuten voor tijd
kreeg Berkhout een penalty, toen
doelman Drijver een overtreding
maakte. Drijver bekroonde zijn gave
partij door de bal bekwaam te
stoppen.
waarheden, zodat anderen niet wor
den gekwetst."
Polonaise
Springt de burgemeester eigenlijk wel
eens uit de band? Mevrouw Schip
per, die het gesprek heeft gevolgd,
lacht spontaan: „Nee, maar hij kan
het wél!" Schipper weet zich die
keer nog best te herinneren: „Dat
was in mijn vorige gemeente. Toen
heb ik één keer de polonaise ge
leid...."
Ook voor mevrouw Schipper heeft de
overstap naar Texel gevolgen gehad.
„In Oosterhesselen stond ik meer in
de picture. Men had een ander ver
wachtingspatroon. Als burge
meestersvrouw werd je automatisch
gevraagd voor een aantal functies;
op Texel alleen voor het mevrouw De
Koning hulpcomité. Hier kan ik me
wat anoniemer opstellen en daar voel
ik me als een vis in het water bij",
vertelt ze. Daarentegen is ze als
Texelse „first lady" beduidend meer
tijd kwijt aan representatie. Echter
niet zóveel dat ze geen tijd overhoudt
voor vrijwilligerswerk van uiteenlo-
aldus mevrouw Schipper. Haar man sluit zich
(Foto Frans HopmanI
zijn de meeuwen door een dikke laag
grond van hun voedsel afgesneden.
„We hebben nog geen tellingen, maar
vaststaat dat hun aantal flink is afge
nomen." Ook het verdwijnen van
voedselbron nummer twee, de buiten
dijkse mosselbanken, lijkt daar debet
aan, meent de werkgroep. Door toe
name van de oppervlakte bos op
Texel blijkt het aantal zangvogels het
afgelopen decennium toegenomen.
Het weidevogelbestand is echter in
een vrije val geraakt. Het aantal leeu
weriken is in tien jaar tijd met vijfent
achtig procent gereduceerd. Ook de
hoeveelheid tureluurs en kieviten zijn
drastisch gekelderd. Dick Schermer:
„Alleen in natuurgebieden is de po-
Zondag incasseerde De Koog op
eigen terrein een 0-4 nederlaag te
gen kampioen Berdos. Dit team be
haalde vorige week reeds het
kampioenschap doordat De Koog
een puntje van de nummer twee van
de ranglijst afsnoepte. Bij de
thuisploeg was Hans Polderman na
een mislukte buitenlandse voetbal
carrière weer terug in de gelederen.
Hij nam de plaats in van de vorige
week geblesseerd geraakte Dennis
Saai. Verder stond good old Charles
Ipenburg weer onder de lat, om de
geblesseerde Jan Plaatsman te ver
vangen.
Berdos is een ploeg die de tegen
stander laat komen en bij balbezit ra
zendsnel countert. Dit gaat echter
niet zoals bij veel derdeklassers met
lange halen gepaard, maar door er
snel met veel mensen uit te komen
en de bal in eikaars voeten te plaat
sen. Gedurende de eerste drie kwar
tier wist De Koog hier goed weer
stand tegen te bieden. Berdos kreeg
voor de rust slechts één goede sco
ringskans, maar wist deze niet te ver
zilveren. De Koog wist aanvallend
iets terug te doen, maar ook dit bleef
zonder doeltreffende resultaten.
Na tien minuten in de tweede helft
viel het strijdplan van trainer Lieuw-
ma in duigen. Een verre trap vanaf
het middenveld bereikte de spits van
Berdos in het strafschopgebied. Deze
werd vervolgens dusdanig zwaar ge
hinderd dat een penalty volgde, die
goed werd benut. Snel daarna kon
den de bezoekers 0-2 op het score
bord aantekenen, doordat de
verdediging van De Koog teveel voet
ballend wilde oplossen in plaats van
resoluut te handelen. Na deze dom
per moest De Koog het toch meer
zoeken in de aanval, wilde het nog
Burg, alwaar hij de meeuwen met
stukjes brood op het droge probeerde
te lokken. Loos: „Met de verrekijker
in de aanslag wachtte ik tot de po
ten zichtbaar werden, zodat ik de re-
gistratieringen kon bestuderen." De
bankdirecteur ontdekte tot zijn ver
rassing dat de meeuwen al jaren ach
tereen op precies dezelfde plek op
het eiland neerstrijken.
De vogelwerkgroep organiseert ook
excursies. Leden die goed thuis zijn
in de omgeving maken beginnende
vogelaars wegwijs in de kwetsbare
natuur. De wispelturigheid van de vo
gels leidt wel eens tot verrassingen,
zoals bleek tijcfens een nachtelijke
zangvogelexcursie. „Zelfs de nachte
gaal hield zijn snavel stijf dicht." Tij
dens de excursie vermijden ze
kwetsbare broedgebieden, maar ne
men ze de gasten mee naar gebieden
waarin iedereen vrij toegang heeft.
„Men kan er naderhand op eigen
houtje nog eens terugkeren.
Inventarisatie van het vogelbestand
op het eiland is een belangrijke acti
viteit van de werkgroep, die als con-
sulentoptreedt voor de Nederlandse
Vereniging tot Bescherming van Vo
gels. Witte: „Omdat het leuk is om te
doen en Staatsbosbeheer heeft er te
kort menskracht voor. leder van ons
houdt de ontwikkelingen van de vo
gelstand binnen een afgebakend ge
bied bij." Hoewel het een onmogelijk
opgave lijkt, kunnen de liefhebbers
een zwerm of kolonie vogels toch in
een oogwenk nauwkeurig inschatten.
„Een kwestie van ervaring. Uit ge
drag van de vogels leidt je gegevens
af. Neem de veldleeuwerik. Als ie
een worm in de snavel heeft, weet je
dat hij jongen heeft.", aldus secreta
ris Dick Schermer. Als de tellingen
zijn gerangschikt kunnen uit de resul
taten conclusies worden afgeleid.
„Een klimaatsverandering in de Sahel
kan van invloed zijn op de vogelstand
hier."
Gebleken is dat het aantal roofvogels
langzaamaan weer toeneemt. „Door
het verbod op pesticiden in de land
bouw is er voor deze prooidieren
meer voedsel beschikbaar. Agrariërs
komen zelfs met het verzoek nest
kasten op te hangen voor deze vo
gels, om de landerijen op een
natuurvriendelijke manier van ratten
en muizen te ontdoen." De vogelaars
treffen ook praktische maatregelen
om de broedsels te beschermen. Giel
Witte: „De afgekalfde eilandjes in na
tuurgebied De Petten bij Den Hoorn,
een broedgebied voor de sterns, krij
gen volgende week een opknap
beurt."
Opvallend rustig is het een eindje
verderop op de voormalige vuilstort,
die jarenlang een trekpleister vormde
voor o.a. zilvermeeuwen. Inmiddels
„Vogels zijn intrigerend. Het ene moment hoor je ze, het andere
moment zijn ze verdwenen. Maar juist dat maakt vogelen zo
boeiend." Aan het woord is Hans Witte, bestuurslid van de Vogel
werkgroep Texel. De werkgroep, die dit jaar tien jaar bestaat, is
uitgegroeid tot een gemeleerde club faunaliefhebbers die urenlang
over hun hobby kunnen verhalen. Niet alleen een vogelpraatgroep
echter, want dè vereniging ontplooit tal van activiteiten en zet
zich in voor natuurbehoud. Ter gelegenheid van het jubileum
wordt in EcoMare een serie lezingen gehouden.
Een vogelinventarisatie die ruim tien
jaar geleden voor het eerst in het
Waddengebied werd gehouden bete
kende voor de vrijwilligers die de tel
lingen uitvoerden het startsein een
werkgroep op te richten. „Inmiddels
is het ledenbestand uitgegroeid tot
163 en minstens zo kleurrijk als de
Texelse fauna zelf", aldus penning
meester Hans Witte. „Een aantal
koestert beroepsmatig belangstelling,
maar het leeuwedeel bestaat uit hob
byisten die zich louter uit liefhebberij
hebben aangesloten." De vogelaars
wisselen niet alleen binnenskamers
van gedachten, maar trekken er -
weer of geen weer - op uit. Hoewel
de interesse voor vogels algemeen is,
heeft ieder zijn persoonlijke voorkeur.
Voor Hans Witte zijn dat vooral die
dieren die van nature op het eiland
voorkomen. „Hun gedrag en le
venspatroon boeit mij mateloos."
Vijver
Voorzitter Bob Loos heeft een passie
voor kokmeeuwen. Vanuit het Oost
zeegebied trekken deze dieren naar
Regents Park in London, waarin ze
overwinteren. Oplettende passanten
konden hem de afgelopen winter
uren achtereen geconcentreerd zien
zitten bij de eendenvijver in Den
groeit. Bijvoorbeeld qua presentatie,
dat gaat me nu gemakkelijker af.
Daarin schuilt tevens het gevaar dat
je vervlakt. Voor elke speech bereid
ik me daarom nog altijd goed voor",
aldus Schipper. Het Groot Citaten
boek op zijn bureau vormt er het stil
le bewijs van.
Zijn voorzichtige opstelling heeft hij
tijdens zijn eerste ambtstermijn niet
laten varen. Schipper: „Neem bijvoor
beeld die speeches. Ik vraag me altijd
af hoe de boodschap zal overkomen.
Ook al sta ik er helemaal achter, toch
wil ik graag de consequenties over
zien, zeker weten of het wel waar is.
Ik wil ik mezelf behoeden voor on-
j „We rolden er gemakkelijk in",
schetst Schipper (56) de overgang
begin 1986 van de kleine Drentse ge-
ei: meente Oosterhesselen naar Texel.
21 De nieuwe burgemeester voelde zich
5. j spoedig in zijn element bij de Texe-
gj laars, die hij als „spontaan" betitelt,
if„De mensen zijn hier vrij direct, je
le weet daardoor gauw wat ze willen.
Dat vind ik plezierig, mits er ruimte is
U voor een weerwoord. Ik wil altijd we-
i ten waaróm iemand iets zegt, wil de
achtergronden leren kennen."
Schipper houdt er een bijzondere me
thode op na om de onderlinge ver-
g[ houdingen te ontdekken. Met zijn
vrouw bezoekt hij alle mensen die 50
e jaar of langer zijn getrouwd. „Zo kom
ib je bij de hele gemeenschap binnen
iel en wordt de legpuzzel, het algemene
ar- beeld van Texel, steeds completer,
de Maar ik doe dit niet alleen omdat het
om mijn werk is hoor. Ik vind het ook
mi] leuk. In Oosterhesselen noemden we
dat 'het praatje over de heg'. Aan de
ze bezoekjes hecht ik grote waarde
en zorg dat er tijd voor wordt vrijge
maakt. We hebben een paar mensen
overgeslagen, maar daar heb ik nog
steeds spijt van."
Geen politicus
Hoe is het om burgemeester van
Texel te zijn?, „Qua zwaarte is de
functie vergelijkbaar met het bestu
ren van een gemeente van 20.000
er' inwoners. Dat vergt veel aandacht,
t
maar ik wil die aandacht er ook
graag aan geven. In het college zijn
de politiek getinte taken gedelegeerd
aan de wethouders. Daar sta ik volle
dig achter, want ik krijg evengoed al
le ruimte om me met nuttige zaken
bezig te houden. De burgemeester is
de vliegende kiep van het college.
Waar de wethouders het willen, val
ik in. Daarnaast heb ik een coördine
rende taak en mijn eigen interesses.
Leuk om te doen vind ik het politie-
en brandweerbeleid. Gezien de ei
landpositie is het ook de moeite
waard om je tijd daarin te stoppen."
Schipper bekent dat hij er indertijd
enorm tegenop heeft gezien om bur
gemeester te worden. „Maar nu vind
ik het heel mooi om zo bezig te zijn.
Ik sta het liefst boven de partijen, dat
is een rol die me ligt. Van huis uit
ben ik geen politicus, wethouder zou
ik niet zijn geworden."
Kano
Het burgemeesterschap op Texel is
een drukke baan met veel representa
tieve verplichtingen. „Maar", zegt
Schipper, „tijd is er genoeg. Het
hangt er alleen vanaf hoe je het
besteedt." Voor hobby's zoals lezen
heeft hij echter nauwelijks nog tijd,
om over watersport nog maar te
zwijgen. „De kano is bijna uitge
droogd." Ontspanning vindt de bur-
gemeester door te wandelen en te L",ske en Ton Schipper in hun woning in Den Burg. „Ik voel me op Texel als een vis in het water".
bij die woorden helemaal aan en begint met frisse moed aan zijn tweede ambtstermijn.
|n zijn eerste ambtstermijn op Texel heeft Ton Schipper zich ont
popt als een burgemeester die probeert het evenwicht te bewa-
ren in woelige tijden. De afgelopen zes jaar maakte „zijn" eiland
i een periode van ongekende groei door, maar Schipper hield de
menselijke aspecten in de gaten. Een man van samenwerking en
contact met de „gewone" Texelaars. Met echtgenote Lutske
houdt hij er een zo gewoon mogelijk leven op na, vrij anoniem
wonend in wijk noordwest in Den Burg. Schipper is een bestuur-
der van onbesproken gedrag, velen vinden hem zelfs té voorzich
tig. „Maar", zegt hij, „het zit nu eenmaal in mijn aard alles
overwogen te doen. Ik wil niemand beschadigen en besef dat er
altijd een achterkant van het gelijk is." Een vraaggesprek bij het
begin van de „periode Schipper-N".
fietsen. Vooral het eilandelijke polder
landschap trekt hem, wellicht nog
een overblijfsel uit zijn jeugd die hij
doorbracht op het Groningse en
Zeeuwse platteland.
Is Schipper persoonlijk veranderd?
„Dit zijn topjaren. In de afgelopen zes
jaar heb ik onvoorstelbaar veel ge
leerd, heb veel ervaring opgedaan.
Als je alleen al neemt wie hier alle
maal komen: de koningin, ministers,
noem maar op. Mijn vrouw zegt: je
van de Vogelwerkgroep Texel turen ter hoogte van het poldertje Ceres de horizon af. Vlnr. Dick Schermer. Hans. Marco en Giel Witte.
Foto Gerard TimmermanI
