WEEKEND „Een preek schrijf je met één oog in de krant en het andere in de bijbel Ds. L. Knipscheer: psgc^inöc vWtccntc ^onftagö 10 uur LEZERSSCH RIJVEN Schiphollijn OPLOSSING CRYPTOGRAM Slagwerkconcert met Percossa in Klif 12 IN DIT NUMMER HORSZEL Gewoon Expositie in de Raadskelder MOEILIJK ÊMenöt 1 19 VRIJDAG 21 FEBRUARI 1992 PAGINA iiiw 11 i in ibb——^nmj* r Op weg van Hilversum naar Schiphol, in de Intercity gezeten, is mij iets overko men, dat ik eerlijk gezegd niet voor mo gelijk houd (achteraf gesproken), maar dat toch maar wèl is gebeurd. Zegt u na het lezen hiervan alstublieft niet dat dat u nooit zal overkomen, want daar zou u nog wel eens spijt van kunnen krijgen. Welnu, tussen Amsterdam CS en Sloter- dijk komt bij mij, in het eerste klas- tómpartiment een man binnen, die aan de overkant gaat zitten en naar buiten kijkt. Een onbestemd gevoel maakte dat ik mijn beide tassen nog wat dichter naar mij toe trok. Heb ik altijd naast me, kan bijna niet missen. Goed, op een gegeven moment, aangekomen op het eerst na volgende station stapt hij uit en ik zie hem op het perron weglopen. Het vol gende wat ik me realiseer is getik tegen en raam en ik zie de man buiten staan en hij roept tegen mij: Mevrouw, wilt u mij even mijn sjaal aangeven, die heb ik la ten hangen. Inderdaad hing het ding nog in de hoek waar hij gezeten had. Ik sta op, pak het ding, draai me om om het aan hem te geven, en na dat gedaan te Horizontaal: I. Poëzie. 6. Ork. 7. Uitje. 8. Heler. 9. Steur. 10. Vertoning. II. Aken. 12. Mail. Vertikaal: 1. Proefwerk. 2. O.K. 3. Zuurstof. 4. Esthetica. 5. Leefregel. Zondag staat een slagwerk-spektakel op het programma van Klif 12 in Den Hoorn. Een daverend concert door vier heren, allen afgestudeerd aan het Ko ninklijk Conservatorium van Den Haag, op marimba's, amadinda's, bongo's en verschillende andere houten trommels. In september 1990 maakte de Slagwerk- groep Percossa deel uit van het pro gramma van het Texel-japan weekend. Het was een groot succes en vele lief hebbers vroegen om een herhaling van dit optreden. Al sinds 1986 maakt de groep in de zo mermaanden tournees door onder meer Frankrijk, Italië en Engeland omdat ze door de veelzijdigheid van hun repertoi re overal voor festivals en andere optre dens uitgevonden worden. In de winter maanden hebben de vier muzikanten echter ook hun verplichtingen in Neder land bij bijvoorbeeld het Residentie Or kest en verschillende andere ensembles. Op het repertoire staan Zuid Amerikaan se marimba- en trommelstukken, Noord Amerikaanse ragtimes, Zuid-Afrikaanse amadindamuziek, maar ook serieuze slagwerkstukken van Amerikaanse en Ja panse componisten. Zo kunt u tijdens een spectaculair optre den op bongo's en marimba's genieten van de bekendere eigentijdse Jazz en Zuid-Amerikaanse muziek. Maar ook van de voor een westerling wat vreemd in het gehoor liggende Afrikaanse en Japanse klanken op de amadinda (er uitziend als een groot wasbord) en de chi chi bu's, tonvormige houten trommels waar met knuppels van hetzelfde materiaal op wordt geslagen. Met veel energie en con centratie neemt Percossa u met intrige rend en hypnotisch getrommel en Oosterse ritmes mee langs de diverse muzikale culturen. Zondag 23 februari, aanvang 16.00 uur, entree f15,00, vriendenprijs /12,50. Niek Welboren is op z'n <0- Nieuwe shirts voor voet bestemming ba||ers Drie films in Cinema .0 Historische foto Texel A Tri-atleten jutten elkaar OP hebben wil ik terug naar mijn plaats en zie Inderdaad, mijn tas weg!!!!!!! Het eerste wat ik tegen mijzelf schreeuwde was „Natuurlijk, you idiot!!!" Maar dat was wel even te laat. Hoe naïef kan een mens zijn en uitgerekend IK, die nogal eens wat afreis over deze wereldbol. En fin, met veel kunst- en vliegwerk was ik na een uur op weg naar Valencia, even wel zonder paspoort, zonder ticket, zon der een cent, zonder wat dan ook, ware het niet dat ik ongelofelijk veel hulp heb gekregen van KLM, Immigratie en van een vroegere collega van mijn man die mij ogenblikkelijk wat geld leende. Op de inderhaast gemaakte pasfoto sta ik te lachen NB. En nog glimlach ik hoofd schuddend, dat iemand me te slim af is geweest. Volgens de luchthavenpolitie overigens, hebben de bandieten nog een groot aantal andere trucs in huis, dus past u maar op, en neemt u van mij aan dat iets je heel erg kan overvallen. Let terlijk. Erna v.d. Geest Er was eens een heel gewoon TV- vrouwtje, dat heel gewoon wereld beroemd was in het hele land. Zij ontmoette op een gewoon Grieks ei landje een doodgewoon reclame mannetje. En ja hoor, zij werden gewoon verliefd. Niks bijzonders. Na een tijdje, heel gewoon, besloten zij om net als alle andere gewone mensen gewoon met elkaar te trou wen. Als doodgewone sterren wil den zij niet de gewone aandacht van hun collega's en de gewone nieuws gierigen van de gewone societypers zoals Privé en Story. Doe maar ge woon dan doe je al gek genoeg. Daarom vierden zij heel gewoontjes hun gewone bruiloft op het o zo ge wone Texel met een gewoon kerk- dienstje, een gewoon reclamevlieg tuigje met een heel gewoon „Ik hou van je", een gewoon Ave Mariaatje van 't Texels Mannenkoortje en ook nog akelig gewone champagne. Omdat zij dit allemaal gewoon ge heim hadden gehouden wist ge woon niemand er iets vanaf en ging alles gewoon onopgemerkt voorbij. Daarom leefden zij nog heel ge woontjes heel lang en gewoon ge lukkig Horszei Hij groeide op in een Gronings predikantengezin. Dan weet je als kind al hoe veelomvattend, tijdrovend en soms slopend het vak is. En toch trad Leendert Knip scheer in het voetspoor van zijn vader. Sinds 1984 is hij werkzaam op Texel als predikant van de Doopsgezinde gemeente. Hij hield van oude talen en zag de kansel niet direct als roeping. Toch koos hij defi nitief voor de theologie toen hij voor zichzelf de beslissing nam om af te zien van de militaire dienst. Hij studeerde in Amsterdam aan de Stedelijke Universi teit en werkte drie jaar in Amsterdam- Noord als hulppredikant. Daarna kwam het gezin Knipscheer in Friesland terecht in het dorp Veenwouden. Een schitterende aquarel komt tevoor schijn. Een dorpskerkje met een prachti ge aangebouwde pastorie en rondom veel groen. ,,Een knots van een huis, de kinderen schommelden op de zolder". Met een vleugje weemoed bekijkt hij de aquarel. „In Friesland hebben we tien goede, maar drukke jaren gehad. Ik werkte in een combinatie van drie Doopsgezinde gemeenten, samen met een andere predikant. Dat betekende veel kilometers rijden. Soms moest ik op één zondag in drie verschillende kerken preken. Onze kinderen waren nog klein en ik was bijna nooit thuis." BLOEM EN BOS In september '84 verhuisde het gezin naar Texel. In z'n jeugdjaren kwam Knip scheer al op het eiland. In Bloem en Bos, het „jeugdhotel", kwamen jongeren bij elkaar om van gedachten te wisselen over levensbeschouwelijke zaken. Een binding met het eiland was er dus al. „Zeven dagen per week ben je predikant., Op zondag is daar „de preek". Met de voorbereiding daarvan, ben ik meestal een dag bezig. Maar vaak loopt het uit op „last-minutewerk", omdat er in de actua liteit zoveel aangrijpends gebeurt waar je niet om heen kunt. Een preek moet je schrijven met één oog in de krant en het andere in de bijbel," aldus dominee Knipscheer, die zich niet graag verschuilt achter voor de hand liggende bijbel teksten. Het leven van een dominee bestaat niet uit preken alleen. Het huisbezoek is een belangrijk deel van z'n werk. Vaak ge beurt dat op verzoek van de betrokke nen, maar ook worden er door anderen signalen gegeven. „Ik probeer de men sen zoveel mogelijk bij te staan en vooral naar ze te luisteren en daar waar moge lijk hulp te bieden. Soms verwijs ik door naar andere hulpverlening. Dat is wel eens moeilijk, maar je moet goed je eigen grenzen kennen. De mensen moe ten er op kunnen vertrouwen dat alles wat je ter ore komt onder vier ogen blijft. COLLEGA'S Hij is zeer te spreken over het TT.C., het Texels Theologenconvent. „Zes predi kanten en onze „nestor" pastor Kolkman vormen samen deze club. We overleggen samen en komen om de zes weken bij el kaar. We hebben het uiteraard over ge loofszaken, maar in praktische zin is deze samenwerking ook belangrijk." Zo werd ds. Knipscheer geestelijk verzorger in het verpleeghuis, toen aan het TT.C. werd gevraagd of iemand deze taak op zich wilde nemen. „Verder verzorgen we om de beurt weeksl ui tingen in het verpleeghuis en de bejaardenhuizen. Via de Lichtboei wer ken we afwisselend op de woensdag avond mee aan het programma „Onder de toren". Het is trouwens uniek dat via Radio Texel zoveel kerkdiensten over het hele eiland worden uitgezonden. Wij, van het Theologenconvent, stellen dat zeer op prijs. Dan is er het zomerwerk, dat wordt tegenwoordig op een fantasti sche manier verzorgd door Bram en Maartje Guiljam. Zij verzetten daar enorm veel werk voor", vertelt dominee Knipscheer enthousiast. „Bram is inmid dels officieel aangesteld om namens alle kerken het zomerwerk in De Koog te re gelen. Daar zijn we blij mee, want vroe ger moesten we dat er ook bij doen." Er zijn mensen die nooit in de kerk ko men en dan voor bijvoorbeeld een be grafenis een beroep op u doen. Is dat niet frustererend? Hij antwoordt niet meteen. Dan, vanuit een grote betrokkenheid: „Het hoofdge voel is dat je voor de mensen klaar moet staan. Er wordt een beroep op je gedaan, vanuit hun vragen en verdriet. Vaak is het moeilijk omdat je de achtergronden on voldoende kent. Dan denk ik: had me maar eerder gebeld! Had me geroepen toen de overledene nog leefde. Elk leven is zo belangrijk, dat het altijd weer moe- lijk is om de juiste woorden te vinden. Ik denk weleens: als ik nou zelf niet bij een kerk zou horen, die binding niet had, hoe zou ik er dan zelf tegenaan kijken? Ik weet het echt niet. De betrokkenheid van mijzelf moet voor alle mensen even groot zijn. Het verschil is alleen, dat wanneer je mensen goed kent, je mis schien beter in staat bent om ze bij te staan." VERPLEEGHUIS Elke week bezoekt hij mensen die in het Gemini-ziekenhuis liggen. Niet alleen de leden van zijn eigen kerk. „ledereen waarvan je een vermoeden hebt dat hij of zij het een beetje op prijs stelt. Heel vrij blijvend ga ik even langs." Vanuit het Theologenconvent is Knipscheer vijf uur per week als geestelijk verzorger aan het verpleeghuis verbonden. Hij vertelt en thousiast: „Je komt er püür voor de men sen, voor alle bewoners. Vaak is het voldoende om even bij iemand te zitten en z'n hand vast te houden. Soms een gebed. Ik ben daar iemand die herken baar is, die terugkomt. Met name voor demente bejaarden is dat aspect belang rijk. Op donderdagmorgen hebben we een zanguurtje met Bep van de Meer aan de piano. Mensen die nooit iets zeggen, beginnen daar óp te leven en zingen mee. Dat gaat soms dwars door je ziel. Vaak zingen we met extra harde uithalen en lachen we met z'n allen. Heel fijn is dat! In praktische zin kun je ook soms wat doen. Samen met Afra Stoop houden we een bewonersbijeenkomst. Een soort vergaderingetje. We zeggen dan: Hoe voel je je vandaag? Soms komt er niet veel uit. Toch kun je met een eenvoudig aanknopingspunt iets meer te weten ko men. „Ik heb geen goed belletje of, ik moet altijd zo lang op de W.C. blijven zit ten wachten". Zulke dingen hoor je dan. Kijk, er is wel een klachten-commissie, maar dat werkt niet zo vlug. „Zo'n bespreking vormt een directe schakel tussen de bewoners en de verpleging. „Een stukje welzijn voor die mensen, dat zie ik als mijn taak." GODSDIENSTLES Cursussen, gespreksgroepen, de zon dagsschool en een jeugdclub vragen veel voorbereiding en al deze zaken vullen een week snel. Twee uur per week geeft Knipscheer godsdienstlessen aan kinde ren van groep 7 en 8 van de Thijsse- Door Ruud Nooy De Alkmaarse kunstenares Jacolien Bouwmeester exposeert van 21 februari tot 12 maart vijftien van haar werken ii de Raadskelder in Den Burg. Vorig jaar gaf zij op Texel een cursus „Buiten Schil deren". Eén van haar cursisten opperde het idee op Texel te exposeren, jacolien Bouwmeester: „Ik ben erg blij met deze kans. Ik denk dat mijn werk de Texelaars zal aanspreken." Jacolien Bouwmeester volgde een oplei- school. „Ik kom daar niet om het geloof ding aan de St. Joost academie in Breda, over te dragen op de kinderen. Ik breng later aan de Academie van Amsterdam ze iets bij vanuit een culturele achter- Naast schilderen heeft zij een aantal ja- grond. De verhalen uit de bijbel zijn na- ren les gegeven op scholen en in creativi- tuurlijk prachtig. Wanneer kinderen in teitscentra. Jacolien Bouwmeester aanraking komen met een schilderij van hanteert een gemengde techniek: krijt, Rembrandt, hebben ze tenminste ge- acryl, aquarel. Ook hangt er een olieverf- leerd wie Abraham is. Ik probeer in ieder doek in de Raadskelder. Ze probeert het geval te voorkomen dat ze allerlei grieze- astracte en realistische bij elkaar te bren- lige gedachten krijgen over schuld en gen. Touwen, stenen en lappen zijn voor- zonde, en een God die straft. Daar houd werpen die regelmatig terugkeren in haar ik me zéér, zéér verre van. De verhalen werk. „De touwtjes houden alles letter- in de bijbel gaan voornamelijk over men- lijk en figuurlijk bij elkaar. „Ik ben nog sen die willen overleven. Dat is de essen- aan het experimenteren, op zoek naar tie die ik wil overbrengen". een definitieve vorm." Hoe is het met uw eigen gemeente? „Lopend langs de kust, zie ik touwen „De Doopsgezinde Gemeente is een vast geklonken tussen de stenen. hechte groep. Maar open naar buiten Door het geweld van het water. toe. Wij doen niet aan zieltjeswinnerij, Scheepskabels die ergens zijn blijven maar proberen de drempel wel zo laag hangen. mogelijk te maken. Daar zijn we ook Stenen gepolijst en glanzend van het wa- echt mee bezig. De oude structuren wor- ter. Hierin vind ik de onderwerpen waar den langzaam maar zeker aangepast aan mee ik op zoek ga naar nieuwe deze tijd." De oecumenische gedachte mogelijkheden in vorm en materiaal." nuanceert hij zorgvuldig. „Het vele sa menwerken is goed en zou soms nog be- Het thema van haar werk is in deze re- ter kunnen. Maar iedereen kan beter zijn gels weergegeven. De expositie is te zien eigen kleur houden. Alles in één vat in de Raadskelder van 21 februari tot 21 gooien werkt niet. De doopsgezinden maart, tijdens kantooruren, hebben van oudsher altijd geprobeerd elkaar vast te houden en dat is eigenlijk nog steeds zo. Als je in de geschiedenis van de Texelse gemeente duikt, zijn er hier ook veel stromingen geweest. In on- ze eigen kerk is een balk die het jaartal mogelijk vrij te houden. We maken soms 1774 vermeldt. Een belangrijk jaar, waar- een pracht van een weekplanning, die in alle stromingen samengingen en waar- dan vervolgens in de soep loopt. Drie uit de huidige Doopsgezinde gemeente vergaderingen opéén avond is natuurlijk is ontstaan. ook niet ideaal!" Met nadruk wordt het Uw week is overvol, bent u nog wel eens kostersechtpaar Fer en janna Roeper ge- thuis? noemd. En organist Piet Krayma. „Wij zijn buitengewoon op deze mensen Mevrouw Knipscheer, die er gezellig bij gesteld geraakt en vormen een hecht op komt zitten vertelt: „Vroeger in Friesland elkaar ingespeeld team", aldus dominee was het erger. Hier valt het allemaal best Knipscheer die liever naar de mensen mee. De zaterdag proberen we zoveel om zich heen kijkt dan naar zichzelf. Natuurlijk snap ik lang niet alles, maar de intentie is er wel. Zo ben ik een groot liefhebber van de programma's van Adriaan van Dis, waarbij ik zo nu en dan de strekking wel even kwijt ben. De meeste programma's kan ik geestelijk wel aan, dacht ik. Mis. De grootste moeilijkheden ontstaan bij spelletjes en quiz zen. Nog voorde kandidaten een knop kunnen beroeren schreeuwen mijn kin deren al moeiteloos het antwoord, terwijl ik vergeefs probeer te achterhalen wat de vragensteller bedoelde. Het moeilijkst te volgen zijn een combinatie van quiz, interview èn spelletje. Carry Tefsen is daar sterk in. Ooit shockeerde ze de filmkeuring door een openlijke wip met Hugo Metsers te maken in Blue Movie, lang voordat ze Mien Dobbelsteen werd. Nu presenteert ze Op Goed Geluk en probeert tevergeefs haar accent te verbergen. Zelfs bij dit blijspel maak ik een andere keuze dan de kandidaat. Spelletjes zijn aan mij niet besteed, ik ben er te stom voor. Gelukkig, las ik in een krant, stelt het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur 3 miljoen gulden beschikbaar om een wekelijks programma te maken voor verstandelijk gehandicapten. Ik ben benieuwd. D. WITTE ROEPER

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1992 | | pagina 7