De Reiziger TCS CD Ti°op vertelt nu eindelijk iets over z'n werk 1 Eb en vloed (slot) Twaalf Bakken krijgt status Jazz-podium BERICHT UIT DE RUIMTE K CX ft J> Piekdag in MJM Prijswinnaars 'PRI1 VRIJDAG 24 APRIL 1992 TEXELSE COURANT PAGINA 1' DOODTIJ LLWS - 250 Door Niek Welboren Genoeg gezegd over wonderlijke winkeltjes, moeizame onderhandelin gen met bestuurders, Polynesiërs met ideniteitsproblemen en verguisde wetenschappers -ik ging immers om te tekenen! Getekend heb ik, en het is zoals ik thuis reeds voorspelde: er is op Paaseiland heel wat meer te zien en vast te leggen dan de blinde reuzen van de Rano Rara- ku. Bijzonder zijn ze, maar gek genoeg was ik bij m'n eerste bezoek aan de kra ter niet eens echt onder de indruk en ze ker niet overdreven opgewonden. Het was er gewoon allemaal, zoals ik het ook in de boeken en de folder had gezien. Ik [geneerde me eerlijk gezegd voor m'n [nuchterheid! Later, vooral bij nadere be- Ichouwing tijdens bezoeken op andere Idagen- momenten met een betere licht val, ging de krater wel degelijk voor me leven en raakte ik in de ban van de prestaties van de oerbevolking (waar die dan ook vandaan kwam). MYSTERIE Het is echt onvoorstelbaar om te zien, hoe en onder wat voor omstandigheden de beelden werden vervaardigd. Op de gekste plaatsen in en op de kraterrand bevinden zich half en bijna voltooide beelden en het moet een geweldig on rustige bedoening zijn geweest, met al die -naar men aanneemt honderden - beeldhouwers. Niks voor mij eerlijk ge zegd, dat collectieve creëren. Als super solist -zeker voor zover 't m'n werk betreft-, kijk ik vreemd aan tegen dit fe- noneem. Hoewel er bij de beelden ver schillen te zien zijn, hier en daar zelfs duidelijke karaktertrekken, is er toch sprake van een verbazend uniforme stijl. Deze heeft zich langzaam ontwikkeld en een hoogtepunt gevonden in de sterk gestyleerde types aan de voet van de kra ter. Met name dit leger van stenen reu zen, dat voor altijd het eilandimago heeft bepaald, is zeer indrukwekkend. Een zonsondergang meemaken tussen de zwijgzame reuzen terwijl duizenden krekels zorgen voor een onophoudelijk en indringend achtergrondgeluid, is een onvergetelijke ervaring. Het is geen won der, dat er zoveel mysterieuze theorieën zijn verkondigd rond het eiland en de beelden, want vooral 's avonds of 's nachts onder een vaak fantastische ster renhemel, heerst er een heel aparte stemming. Voor ons vreemde gewassen verspreiden een aangenaam kruidige geur. Hier en daar is wat geritsel van een hagedis en het geluid van de krekels; ver der absolute rust. Hier ontkom je niet aan gevoelens van tijdloosheid en het bovennatuurlijke, dit is het land van de Aku Aku's! INSPIRATEN Zoals te verwachten was, krijg je tijdens een reis als deze enorm veel nieuwe in drukken te verwerken. M'n ervaring is, dat deze later -na een poosje te zijn bezonken- weer naar boven komen in een doorleefde- vaak gerijpte vorm. Ook moet ik me eerst eigen gaan voelen met de bodem en de omgeving, om echt tot de kern te te kunnen doordringen. De eerste dagen maakte ik wel al wat schets jes van een opvallend huisje of een Jeuk plekje", oppervlakkige notities, meer omdat ik mezelf had opgelegd om toch vooral veel en vaak te tekenen..., maar „het" had me nog niet te pakken. Tapanti Rapa Nui zorgde gelukkig voor een aan gename en nuttige verstoring...; volop genieten en even lekker niks hoeven tij dens dit jaarlijkse festival was precies wat ik nodig had; omdat ik m'n ogen natuur lijk altijd goed de kost geef, maar toch ook met de andere zintuigen veel re gistreer, was ik achteraf wel degelijk be zig met een opladingsproces. Als gevolg van de ontspanning en het feit dat ik m'n draai had gevonden in het leuke huisje was er plotseling de bewuste inspriratie. Dit keer allemaal imgainaire beelden, gevoed door de mysterieuze sfeer op het eiland. Zo'n golf van inspiratie en pro ductie is voor mijzelf vergelijkbaar met de periode waarin m'n Schotse sprookjes achtige werk maakte. DROOMEILAND Nu is het leven bepaald geen sprookje geweest. Paaseiland is dan wel voor ve len een droomeiland in de Stille Zuidzee waar ooit legendarische koningen re geerden, maar de geschiedenis is hier verre van lieflijk. Het was er eerder één van moord en doodslag, overwinnen of gegeten worden.... een nachtmerrie! Eerlijk gezegd was het een onaangenaam en agressief stelletje duistere lieden dat hier de vrij recente geschiedenis be paalde. In deze laatste periode, die ongeveer ge lijk viel met de eerste Europese bezoe ken, bleef er bijna geen steen op z'n plaats. Nog steeds voel je de teloorgang, de kille schaduw van dat tijdperk. Dat zichtbaar maken -vertalen in m'n eigen beelden, is waar ik me vooral mee bezig houd. Het op zich mooie landschap registere- ren, vond ik aanvankelijk minder belang rijk (Daarbij had ik 't zelfde gevoel als bij 't schetsen in de duinen; wel mooi, maar niet altijd boeiend). Nu ik hier langer be zig ben en ook de wisselingen in sfeer meemaak, zijn de heuvels meer voor me gaan leven. Zeker als de zon ze tegen de avond flauw belicht, lijkt het of ze een deel van het verhaal kunnen vertellen. De veelal opvallend gevormde heuvels (allemaal uitgedoofde vulkanen) zijn hier en daar sterk aangetast door erosie en de nu zichtbare groeven van rode steen en gruis in de (nog steeds) groene begroei ing zijn net de littekens van een bloeidig verleden. Hoogzomer is al een tijdje voorbij en dat is duidelijk merkbaar. Niet alleen is het erg stil in en rond het dorp, weinig toe risten, kinderen weer naar school, maar vooral de stemming is veranderd. Er is vaak meer wind en af en toe kan het ook vreselijk noodweer zijn -uren achtereen regenen- en ik ben blij dat m'n tentje over de kast hangt. Ondanks de winter tijd en de buien heb ik nog steeds een zomergevoel, want de zon is hier wel be hoorlijk krachtig en schitterende wolken partijen omringen vaak het eiland. Op Texel hebben we natuurlijk ook prachti ge luchten, daar niet van, maar hier krij gen de wolkenformaties door de enorme ruimte van de oceaan iets nog ongrijp- baarders. Gek genoeg lijkt het daardoor ook, of de horizon hier hoger is...., dat is natuurlijk onzin, maar toch heb ik vaak het gevoel, dat er in de verte iets te veel zee is. De horizon zal niet hoger zijn dan bij ons, de branding of liever gezegd de oceaandeining is dat zeer beslist wel. Daar door heen varen, er als een strootje over heen te worden getild in een kleine houten sloep is wel een heel aparte bele venis. Insiders weten van m'n Doggers- bank „ervaring" en m'n overtuiging sindsdien dat alles wat er nog gebeurt (ter land - ter zee en in de lucht), alleen maar mee kan vallendus wilde ik wel mee. Tenslotte was er ook nog een priester aan boord, wat kon me gebeu- )oor Cees Ribbens ühebt nog een verklaring tegoed van de (dagelijkse ongelijkheid". Dat was het verschijnsel dat twee opeenvolgende hoogwaterstanden belangrijk in hoogte ■Mkunnen verschillen. Verder zullen we het nog hebben over de „agger" en over het „wantij" en daarmee sluiten we dan korte over eb en vloed af. In figuur 1 staat de Maan getekend boven liet Noordelijk halfrond. Dat betekent Jus dat de top van de ene vloedberg zich iveneens op het Noordelijk halfrond be vindt. Van de andere vloedberg is de top laarentegen op het Zuidelijk halfrond te vinden. Stel dat wij ons op een gegeven noment bevinden in het punt A: dan lebben we een hóóg hoogwater. Maar uur later bevinden we ons, door laing van de aarde, in punt B en er- raren dat het hoogwater daar minder 'oog komt. Het zal duidelijk zijn dat de- ?e dagelijkse ongelijkheid niet optreedt ils de Maan boven de evenaar staat. In Ie tekening zal dat het geval zijn als de Maan een kwart van zijn omloop om de aarde verder staat, dus ongeveer een week later. Overigens geldt ook hier weer dat in onze omgeving de effecten een vertraging van tweeënhalve dag oplopen ten opzichte van de oceaan. In figuur 2 is het verloop van de water hoogte nog eens uitgetekend voor een hele maand. De meeste van de eerder aan de orde gestelde effecten zijn erin te rug te vinden zoals: springtij en doodtij, de zojuist besproken dagelijkse ongelijk heid en het feit dat springtij pas 2Vi dag na VM en NM optreedt. In de tekening is dat twee en een kwart dag, maar dat geldt voor Vlissingen; bij Oudeschild valt hoogwater zes uur later. AGGER Een onregelmatige vorm van de getij- kromme wordt, zoals we eerder zagen, veroorzaakt door het typische verloop van de kustlijn en de zeediepten in de omgeving. Soms ontstaan er heel merk- fig.3A fig.3B t agger CR .Maan HOOG 5TB EKEN DE STAND 455 (1953) l\ DAG NA NM OF VM 400 waardige plaatjes. Als voorbeeld is in fi guur 3A het verloop van de waterstand in Hoek van Holland gegeven. Men zou kunnen zeggen dat het daar, kort na el kaar, twee keer laagwater is. De kortdu rende verhoging daartussen noemt men de agger. Het verschijnsel is het sterkst bij springtij. Het omgekeerde kan ook voorkomen, namelijk dat het hoogwater twee pieken heeft met een kleine verlaging van het zeewater daartussen. Vóór de afsluiting van de Zuiderzee was dat het geval bij Den Helder. De twee toppen van hoog water lagen daar toen ruim drie uur uit elkaar, ongeveer zoals aangegeven in fi guur 3B. WANTIJ Langs de Nederlandse kust beweegt de getijgolf zich van Zuid naar Noord en verder langs de zeekust van de Wadden eilanden. Bij het Marsdiep komt de ge- tijstroom de Waddenzee binnen, maar ook bij het Engelsmangat, tussen Texel en Vlieland. Aan de Oostkant van Texel moeten die twee stromen elkaar ergens tegenkomen, op elkaar botsen: het wan tij. Op die plaats is er uiteraard ook eb en vloed maar er zal weinig of geen stro ming van het water zijn. Het gevolg daar van is weer dat op zo'n plek het slib gemakkelijker kan bezinken. Met andere woorden: op de plaats van een wantij ontstaan ondiepten. En waar ligt dat wan tij voor Texel? Boven de Vlakte van Kerken. Logisch nietwaar? Met het Frank Grasso Peter Guidi Quintet heeft taveerne De Twaalf Balc- ken aanstaande zondag een top- jazzformatie in huis. Het optreden is een schot voor de boeg, want komend najaar start het café in de Weverstraat met een serie maandelijkse jazzconcer ten. Voldoende reden om voortaan als „Jazz-podium" te worden betiteld. Veel Nederlandse bands op het terrein van improviserende muziek krijgen sub sidie, zodat deze vorm van cultuur in ons land beter aan bod kan komen. Voor zaalhouders wordt het zo aantrekkelijker om een formatie te contracteren. Zij be talen dan bijvoorbeeld de helft van de kosten; de andere helft wordt gesubsi dieerd. Gelegenheden die met vaste re gelmaat jazzbands programmeren, kunnen als „Jazz-podium" worden aan gemerkt. Voorbeeld hiervan is de week voorafgaande aan Texel Jazz. Kwalitatief goede bands worden dan met subsidie naar Texel gehaald en verdeeld over een aantal zalen. Ko Vermuë van De Twaalf Bakken: „Door die optredens ben ik en thousiast geraakt voor deze muziek. Daarnaast kwamen vragen uit het pu bliek om méér optredens. Ik denk dus dat er animo voor is en ben zeker van plan om het een jaar te proberen." De concertenreeks kwam tot stand met me dewerking van de organisatie van het Texelse Jazzfestival. Het Grasso&Guidi Quintet maakt mo- 300 STORMVLOEDPEIL+327 200 100 LAAGSTBEKENDE STAND-333 (1956)_7 VOORBEELD VAN HET VERLOOP DER GETIJBEWEGING TE VLISSINGEN VAN NIEUWE MAAN TOT NIEUWE MAAN Altsaxofonist Peter Cuidi is zondagmiddag te bewonderen in De Twaalf Balcken. ren! Het zou een prachtige tocht worden rond de zuidkant naar de zogenaamde Vogelmaneilandjes (er is een kromme vergelijking te maken met de oude Tessel - Eijerland situatie) en ik heb erg geno ten, maar als ik achteraf 't bootje zie... te- kepen is er op zo'n rondvaart niet bij. Het is meer stemming ondergaan in de stijl van Turner, die zich ooit aan een mast liet binden. Z'n werk spreekt me erg aan, om hem zo letterlijk te imiteren gaat me wel iets te ver! WEINIG GROEN Al met al is deze reis dus een heel plezie rige combinatie van werk en avontuur en ik ben er van overtuigd, dat ik met de op gedane ervaringen en impressies nog heel lang voortkan. Hoewel ik het nu ge weldig naar m'n zin heb, lijkt het me ook fijn om straks in m'n eigen atelier de stu dies en tekehingen te kunnen verwerken op groter formaat en met ander mate riaal, zeker als ik denk aan de geur van olieverf, die zich mengt met die van vers bcuinbrood en een Hollands bakkie kof fie! Hoe ik de Texelse seizoensdrukte zal ervaren na deze periode is nog de vraag. Het zal bijzonder zijn om van de ene zo mer in de andere te stappen en zodoen de vast een erg zonnig en in ieder geval erg groen jaar te beleven. Vreemd ge noeg heb ik voor mezelf moeten vaststel len, dat ik (zoals bekend) wel een grote voorliefde heb voor groen als kleur in kleding en andere stoffelijke zaken, maar dat ik deze nadrukkelijke natuurtint toch nauwelijks in m'n werk gebruik. Mis schien komt 't nu nog, want ik had tenslotte ook niet gedacht, dat ik in een spierwitte overall op de zwarte lavarotsen van Paaseiland zou, „acteren" als weten schapper in een Italiaanse TV. commerci al. Er wordt gezegd, dat je hier onverwachte dingen meemaakt en ik ge loof dat dat waar is. Dit eiland is een magneet en trekt veel wonderlijke en ver wonderde individuen aan; uitzonderlijke en gekke situaties kunnen niet uitblijven! Of ik weer ergens in verzeild raak, of ge woon nog wat stenen' heb getekend, meld ik u in een volgende aflevering. menteel een Europese toernee. De band leiders, de Amerikaanse trompettist Frank Grasso en de Italiaan Peter Guidi (altsax en fluit), bogen allebei op vele ja ren ervaring. Ze speelden samen met de beste jazz-muzikanten van deze tijd. Grasso opende zes jaar geleden het Jazz festival met zijn big band in De Linde boom. Ook Guidi was al eens tijdens Texel Jazz actief. De formatie waarmee ze nu rondtoeren speelt jazz, die voor een breed publiek toegankelijk is. De muziek wordt aangemerkt als „bebop", een stroming die tussen oude stijl en mo dern in zit. Het quintet bestaat verder uit de Nederlanders Rob van Bavel (piano), Frans van der Hoeven (bas) en Hans Oosterhuis (drums). Het optreden begint om 15.00 uur en is om ongeveer 18.00 uur afgelopen. De toegang bedraagt f5,-. Omdat het Nationaal Museumweekend is, krijgen bezoekers van het Maritiem en Juttersmuseum in Oudeschild morgen (zaterdag) een aanzienlijke reductie. Voor slechts een gulden mogen be langstellenden naar binnen. Het mu seum is geopend van 9.00 tot 17.00 uur. Zes jonge Texelaars hebben een prijs ge wonnen in een tekenwedstrijd van Albert Heijn. Deze bestond uit een knuffeldier. Vorige week hebben zij hun knuffel afge haald tijdens een feestelijke bijeen komst. De gelukkige winnaars zijn Jette Oosterhof, Janneke Beers, Annemieke de Boer, Esther Witte, Dirk de Vries en Rob Legierse. In deze wekelijkse rubriek worden de tien op Texel meest verkochte CD's weergegeven. De informatie is gebaseerd op computer-verkoop registratie van Nauta CD. 1. Various-Het beste uit de Top 100 aller tijden 2. ZZTop-Best of 3. Queen-Greatest Hits II 4. Red hot chili peppers-Blood, sugate, sex and magie 5. Foreigner-Best of 6. Rene Froger-Matters of the heart 7. Queen-Greatest Hits I 8. Bruce Springsteen-Lucky Town 9. Henny Vrienten-Mijn hart slaapt nooit 10. Various-Tour of Duty 4

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1992 | | pagina 13