Dominee Jaap Visser (40)
nieuwe herder Baptisten
maritiem en juttersmuseum sr.ri=.:zr.rh.
[ocksdorper kerk nu weer
eraad voor het dorp
o,zegening samen met echtgenote
Singers geven concert
Gerrit Slont kwart
eeuw bij supermarkt
j^SDAG 30 JUNI 1992 TEXELSE COURANT PAGINA 5
Aula
Driehonderd personen waren zondag aanwezig bij de speciale
éenst ter gelegenheid van de heropening van de Nederlands
wormde kerk van De Cocksdorp. Dit huis, gereinigd en
mierd, waar Gods gemeente bruiloft viert, staat voor de er-
sSenst gereed, wij komen hier in lief en leed", zo werd ge
zongen.
ten de dienst werd meegewerkt
(oor het Texels Christelijk Man-
t en door de kinderen van
x zondagsschool. Laatstge-
oemden brachten stukken hout,
mmnkers, potten verf, gereed-
xhappen en andere artikelen die
vide restauratie zijn vervangen
d gebruikt, naar binnen. Aan de
hand daarvan vertelde voorgan-
WdsH.K. Fibbe over wat er
"iet de kerk was gebeurd. Aan
te! slot van de dienst memoreer-
<fe kerkvoogd Douwe Kooiker de
geschiedenis van de restauratie
en bracht dank aan allen die er
sen of andere manier aan
hadden meegewerkt, inclusief de
vrijwilligers die er voor zorgden
te! de kerk telkens als er weer
een dienst moest worden gehou-
m werd schoongemaakt. Tij-
öens het grootste deel van de
plauratie konden de zondagse
ünsten daardoor gewoon door-
xan. Vier keer moest worden
■'geweken naar het gebouw
'aast de kerk.
Ia afloop in het Eierlandsche
Huis zei burgemeester Ton Schip
per dat door de restauratie De
Cocksdorp weer wat mooier is
geworden. Het is één van de po
sitieve veranderingen die zich de
laatste tijd in het dorp hebben
voorgedaan.
Gesproken werd ook door domi
nee P.D. Wolthaus uit Groningen,
die tien jaar geleden predikant
was van de Hervormde gemeen
te Eierland, die toen als zelfstan
dige gemeente ophield te
bestaan. Oud-predikant E. Loe
rakker onderstreepte zijn felicita
ties door het schenken van een
oude foto van het kerkinterieur
en architect De Haan uit Den
Oever noemde de restauratie een
staaltje vakwerk dat in een sfeer
van zeer goede samenwerking
tot stand is gekomen. Namens
de gemeente werd de restauratie
critisch begeleid door Willem van
Duin, die hiervoor schouderklop
jes kreeg voor zijn wijze van op
treden. De foto toont de kerk
tijdens de openingsdienst.
(Foto Harry de Graaft
De kerkgemeente groeide mee met
het inwonertal van Almere, dat steeg
van 42.000 naar 90.000. Thans telt
de kerkgemeente 200 leden. Alleen
een eigen gebouw ontbreekt nog; de
Gemengd koor The Singers of the
Lord geeft zaterdagavond een concert
in de Ned. Hervormde kerk van
Oosterend, aanvang 20.00 uur. Me
dewerking op het orgel wordt ver
leend door oud-eilandgenoot Peter
Zwart, die zijn toehoorders ongetwij
feld zal weten te boeien. Daarnaast
is er een aparte rol voor Rob Manse
(zang), die bij veel Texelse liefhebbers
van zang en muziek geen onbekende
is. De toegang is gratis.
Afdelingsmanager Gerrit Slont van de
Al bert Heijn-supermarkt in Den Burg
werkte vrijdag precies 25 jaar voor
dezelfde baas. Na een carrière aan de
overkant belandde hij tien jaar gele
den op Texel, waar hij de enorme
groei van de vestiging aan de Waal-
derstraat van nabij meemaakte. Slont
begon zijn loopbaan als verkoper in
Santpoort-noord en was werkzaam in
talrijke filialen door de hele provincie,
van Amsterdam tot Heerhugowaard.
Donderdagavond kan ieder die dat
wil hem feliciteren tijdens een recep
tie in De Lindeboom, tussen 18.00
en 20.00 uur.
Zondag werd dominee Visser in Eben Haezer in Den Burg bevestigd en ingezegend als predikant van de Baptistengemeente Texel, toevallig op de
zelfde dag dat hij achttien jaar was getrouwd. De foto toont het onderdeel van de plechtigheid waarbij de dominee en zijn vrouw de hand krijgen
opgelegd van de oudsten ouderlingenAb Lemstra, Jaap Brouwer en Peter de Vries.
nieuwe dominee niet groot: „Qua be
leving is er geen verschil. Alleen de
ontstaansgeschiedenis is anders/'
diensten vinden momenteel plaats in
de aula van een middelbare school.
„Het was echt pionierswerk", blikt
dominee Visser terug. „In het begin
deed ik alles. Later kon ik me toeleg
gen op mijn sterkste punten: preken
onderswijs en het pastoraat. Onze
opzet is geslaagd. De gemeente
draait nu zelfstandig, met een goed
functionerende kerkeraad en inzet
van vele vrijwilligers."
Eén lijn
Tijd voor een nieuwe uitdaging der
halve. Via collega-dominee Bottenbley
uit Drachten kwam Visser in contact
met de Baptistengemeente Texel. „De
gesprekken met de kerkeraad bevie
len goed. Het bleek dat we op één
lijn zaten." Het verschil tussen de
Baptisten en Parousia is volgens de
Visser kwam tweemaal op het eiland
om als gastpredikant de dienst te lei:
den. Voordien had hij zich al eens in
cognito onder de kerkgangers
gemengd. „Ik raakte meteen onder
indruk van de opvallende hartelijkheid
en vriendelijkheid van de mensen.
Vanaf het eerste moment was het
alsof we een huiskamer binnenkwa
men."
Texel veroverde het hart van de Vis
sers en toen ze op 7 januari van dit
jaar door de Baptistengemeente offi
cieel werden gevraagd, werd het be
roep met graagte aanvaard.
Woonruimte
„Voor de gemeenteleden is het be-
IFoto Harry de GraafI.
langrijk dat ze vyeer een vaste herder
hebben. Onderwijs en pastoraat
staan hoog op het prioriteitenlijstje
van de kerkeraad. Zelf willen we
daarnaast graag het eiland Texel het
evangelie laten horen. Niet alleen 's
zomers met al die mensen, maar ook
aan de eilanders zelf. Voor Texel geldt
precies hetzelfde als voor Amster
dam", aldus Visser, die nog op zoek
is naar een woning en voorlopig in
Den Burg een kamer huurt. Wekelijks
heeft hij slechts twee dagen voor zijn
vrouw en twee kinderen, die in Al
mere blijven wonen tot er een defini
tieve oplossing is gevonden. Voor de
rest heeft Visser nog een wens: „Ik
zie ernaar uit contacten te leggen
met collega's van andere kerken op
het eiland. Hopelijk ontstaan vriende
lijke banden."
a a nu g dieptemeter („vonker") en een rada-
Ml/iprcrhlllir nnp -PttrPPTIP rpfgjatie. Ship Service Centre uit
ld OUI lilUI //UUC CllUClUUC Den Helder stelde een Decca navigc
a e tor beschikbaar, afkomstig van een
Het Maritiem en Juttersmuseum in
Oudeschild heeft een aantrekkelijke
uitbreiding ondergaan. Zaterdagmid
dag werd in de wierschuur op het
terrein een tentoonstelling geopend
over de wiervisserij. In hetzelfde ge
bouw bevindt zich een scheepsbrug
uit de zestiger jaren met apparatuur
die voor een deel door het publiek is
te bedienen.
De wierschuur, gebouwd naar een
wierschuur die in het Hogebergge-
bied bij „Klein Zwitserland" stond,
verrees al in 1985. Tot 1990 was de
schuur niet toegankelijk voor publiek
omdat hij diende voor materiaa
lopslag en ook werkruimte bood aan
de onderwaterarcheologen van WVC.
Ter gelegenheid van het tweede
bestaanslustrum van het museum
werden er twee tentoonstellingen ge
opend: over de Nederlandse visserij
en over de TX 11. De visserijten
toonstelling werd nadien omgebouwd
tot de expositie „De Texelse visserij
vanaf 1850".
Echt wier
Aan de wierschuur zit aan aanbouw
(„kapberg") waardoor er vrij veel
ruimte is. Hier bevindt zich nu de
tentoonstelling over de wiervisserij,
een tak van visserij die tot 1930 een
belangrijke rol heeft gespeeld op
Texel, hoewel Wieringen hét centrum
was. In een deel van de kapberg is
een wierpakhuis nagebouwd, waar
men kan zien hoe het wier werd ge
wogen, geperst en opgeslagen. Hoe
het maaien, „versen" en drogen van
wier in zijn werk ging wordt duidelijk
gemaakt met oude foto's en er zijn
ook gereedschappen en kledingstuk
ken te zien. Het wier dat in de
schuur ligt is voor een deel echt, af
komstig van Lou Witte uit De Waal
die een zak vol jaren heeft bewaard.
Ook de mensen die in het wier werk
ten zijn te zien in de vorm van fraai
geschminkte etalagepoppen. Teksten
vermelden allerlei wetenswaardighe
den over deze broodwinning, waar
aan een eind kwam toen de
Zuiderzee werd afgesloten en al het
wier („zeegras") als gevolg van een
ziekte afstierf. Wist u dat de Titanic
op zijn rampzalige eerste reis zeegras
van Texel aan boord had?
Knoppen
De scheepsbrug die in een ander
deel van de ruimte is opgesteld is
een typische „doe"-attractie. In te
genstelling tot wat gewoon is in mu
sea, mag je overal aanzitten. Door
een druk op de knop hoor je het ge
luid van de motor en door draaien
aan de gashandle loopt het toerental
op en reageren de wijzers op de di
verse klokjes. Met een andere knop
kan de radio worden aangezet: je
hoort het typische gepraat van vis
sers zoals dat via de visserijband is
te beluisteren. In dit geval is het in-
Willem Boom tijdens de openingshandeling in de brug van zijn vroegere kotter, iFoto Harry de Graati
geblikt geluid, afkomstig van een
spraakchip. De „doe"-apparatuur is
bedacht en geïnstalleerd door de
veelzijdige knutselaar Siep Zijlstra.
De brug (de meeste mensen spraken
van „stuurhut") is afkomstig van de
kotter TX 99 van W. Boom en werd
in 1982 aan het museum geschon
ken. Aanvankelijk werd hij gebruikt
als kassa en winkel, thans moet hij
een indruk geven van de apparatuur
waarover de visserij in de jaren zestig
en zeventig beschikte, inclusief radar.
Geheel in stijl met de wordingsge
schiedenis van het juttersmuseum is
het dash-board in de brug afkomstig
van de op Texel gestrande en ter
plekke gesloopte kustvaarder „Anne-
lieze".
Medewerking
Bij het opzetten en inrichten van
wierschuur en brug werd veel mede
werking ondervonden van de bevol
king en enkele bedrijven, die spullen
beschikbaar wilden stellen. Zo gaf
Radio Holland een gerestaureerde
zelfde type dat rond 1960 bij de
Texelse visserij in gebruik was.
Bij de opening bracht adjunct
directeur Willem Peter van der Vis
van de Stichting Texels Museum het
een en ander onder de aandacht van
de genodigden. De openingshande
ling werd verricht door Wim Boom uit
Oudeschild, bestuurslid van de visse
rijcoöperatie en vroeger schipper-
eigenaar van de TX 99 waarvan de
brug nu in het museum staat. Boom
deed dat door enige uit het vissers
verleden gegrepen anecdotes te ver
tellen en door zogenaamd de haven
binnen te varen, na daarvoor draad
loos toestemming te hebben ge
vraagd en gekregen van het (echte)
havenkantoor. Ook werd een borrel
gedronken op het succes van deze
uitbreiding van een van Texels meest
succesvolle musea. De vissers- en
havensfeer op het terrein werd ver
sterkt door vrijwilligers die naden in
een boot „breeuwden", netten taan
den en scharretjes rookten.
>en periode van acht jaar pionierswerk in Almere is Jan Ja-
(Jaap) Visser neergestreken op Texel als de nieuwe voorgan-
>fvan de Baptistengemeente. Zondag werd hij in het gebouw
jen Haezer voor een volle kerkzaal ingezegend. Opmerkelijk is
de predikant dit ritueel samen met zijn echtgenote Maaike
Merging. Filosofie hiervan is de eenheid van het huwelijk, wat
praktijk betekent dat de heer en mevrouw Visser samen het
sstoraat gaan behartigen.
zand, waar hij gelijktijdig een oplei
ding genoot. Inmiddels had hij zijn
huidige vrouw leren kennen, trouwde
en na vijf jaar huwelijk kwamen ze
samen tot de ontdekking dat ze hun
leven een draai wilden geven. Allebei
waren ze actief betrokken bij de
plaatselijke gereformeerde kerk, onder
meer bij jeugdactiviteiten, bijbelstu
diekringen voor volwassenen en
evangelisatiewerk op campings in de
zomer.
Roeping
Dominee Visser: „We wilden méér
doen dan in onze vrije tijd mogelijk
was. Daarnaast kwamen we kennis
te kort. Zo groeide het verlangen om
theologie te studeren. Het werd een
roeping." Dat was in 1979. Het echt
paar gaf huis en baan op voor een
studie theologie aan het Bijbelinsti
tuut België in Heverlee (bij Leuven),
een internationale en interkerkelijke
opleiding. Visser over deze keuze:
„We hadden moeite met de toen op
komende liberale theologie, die be
paalde waarden uit de Heilige Schrift
loslaat en de bijbel in onze ogen tot
een slechts voor intellectuelen te be
grijpen wetenschappelijk boek maakt.
De bijbel is juist voor iedereen be
doeld. Het Bijbelinstituut België
besteedde wel aandacht aan de libe
rale stromingen, maar was in de eer
ste plaats een bijbelgetrouwe
opleiding."
ninee J.J. Visser tijdens zijn intredepreek.
opvolger van dominee Johan Ten-
i werd veertig jaar geleden gebo-
in Emmen, waar hij tot zijn
,ende bleef wonen. Zijn vader
rkte bij de belastingdienst en het
zn verhuisde mee naar Wassenaar,
jwarden en Monnickendam. Jaap
ser maakte tot dusver een veelzij-
f.carrière door. Zes jaar voer hij
smachinist bij de marine. Na zijn
nsttijd zocht hij het in een heel
jiere richting: bij het chemisch
biologisch laboratorium in Hooge-
In de warme zomer van 1982 werd
de studie afgerond en vertrok het
paar naar Zwitserland. Tijdens zijn
studie was. Jaap Visser president van
de Europese Studenten Zendingsvere
niging, een organisatie die Westeuro-
pese studenten motiveert om zich
met zendingswerk te gaan bezighou
den. In Zwitserland stortte Visser
zich op de voorbereiding van een
congres met 7.000 deelnemers uit
40 landen. Toen deze enorme klus
achter de rug was reisden hij en
Maaike anderhalf jaar door heel Euro
pa.
„Met z'n tweetjes in een auto
crossten we van land naar land. We
bezochten er bijbelscholen en theolo
gische opleidingen om de studenten
te interesseren voor het zendings
werk. Naar aanleiding van onze werk
bezoeken en toespraken ontstonden
vele contacten, die ertoe leidden dat
plaatselijk activiteiten werden ont
plooid. Inmiddels zijn heel wat stu
denten zo in de zending
terechtgekomen."
Onontgonnen
Wegbereidend werk dus, een consta
tering die ook van toepassing is op
de volgende stap: „gemeentevor
mend" werk in Almere, de jongste
stad van Nederland. In 1984, toen de
Vissers er neerstreken, was Almere
in kerkelijk opzicht nog vrijwel onont
gonnen terrein. „Op de markt zijn we
Gods blijde boodschap gaan verkon
digen. Later in het jaar hielden we in
een zaaltje onze eerste kerkdienst,
voor slechts drie volwassenen en een
baby....", herinnert Visser zich. Het
stichten van een geloofsgemeen
schap gebeurde onder de vlag van
het kerk- en zendingsgenootschap Al
liantie van Evangelische Gemeenten
Parousia.
