IXÏ7
Enthousiaste fans halen
McCalmans naar Texel
FILM
HONGERT
IN AFRIKA'
Simon Bremer (11) zou chef
systeembeheer kunnen worden
PROGRAMMA
RADIO TEXEL
106.1 FM
KERKEN HELPEN NI/
Afspraakje
WEEKEND
WARMLOPEN
VOOR DE DUINEN
LANGS DE WEG
Hemelrijk
VRIJDAG 4 DECEMBER 1992
92
PAGINA 9
„Eigenlijk is het een uit de hand gelo
pen grap", vertelt Dirk Kuiper. „Maar
toen ik hoorde dat The McCalmans tij
dens hun Nederlandse tour drie vrije
dagen hadden, en graag een optreden
op Texel wilden geven, had ik geen rust
meer. Bleef weifelen tussen 'Het zou
echt te gek zijn' en 'Maar hoe krijg ik
het voor elkaar.' Zonder de hulp van
Duwie den Brok was het echter hele
maal niks geworden." Zij was het die
Cor van Heerwaarden tenslotte en
thousiast kreeg. Dat was afgelopen
dinsdagavond om half twaalf. Eind
woensdagmiddag zette de Klif
exploitant definitief het licht op groen.
Het gevolg is een optreden van The
McCalmans op woensdag 16 december
in Klif 12.
De Schotse Mc Caimans vormen sinds
1964 een Folkgroep. En met succes.
Want het drietal, lan McCalman, Nick
Keir en Derek Moffat, trad onder andere
op in Nieuw Zeeland, Australië, Ameri
ka en Hong Kong. Ook staan er regel
matig Europese toernees op het
programma. Daarbij waren in het verle
den twee Texelse concerten. Het eerste,
drie jaar teru,g was nog voor een half le
ge zaal. Verleden jaar mei zat Klif 12
echter vol. Met tussen het publiek uiter
aard Duwie den Brok en het echtpaar
Kuiper. Fervente aanhangers van de
Folkmuziek, en ondertussen behoorlijk
'fan' van de Mc Caimans. Aan het eind
van dit concert beloofden de drie Schot
se heren over twee jaar terug te komen
naar Texel.
Dat duurde Kuiper echter te lang. Te
meer daar er binnenkort een nieuwe
Nederlandse toernee begint. Jammer
was dat voor een concert in Zaandijk
geen kaarten meer waren. Kuiper: „Du
wie zei toen nog tegen mij 'Als jij niet
naar Zaandijk kunt, dan halen wij ze
toch gewoon hierheen'. Geintje natuur
lijk. Dacht ik. Want toen ik voor infor
matie over de andere optredens hun
Nederlandse contact persoon belde,
vroeg die tot mijn verrassing of ik op
Texel geen zaaltje wist. Zij hadden drie
dagen over, te kort dus om naar huis te
gaan, maar Texel zagen ze wel zitten.
Wilden er desnoods een radio optreden
voor laten lopen. Nou, ik schrok mij rot,
maar vroeg toch enkele dagen bedenk
tijd. Want het idee liet mij niet los. Maar
hoe regel je zo iets?"
„En eigenlijk had ik alles tegen. Het
was, om maar iets te noemen, wel erg
kort dag. En hoe moet het met de finan-
cieën? Daarbij kwam dat iedereen met
zijn hoofd al bij Ouwe Sunderklaas zit.
Ook de caféhouders bijvoorbeeld. De
eerste op het lijstje, Cor van Heerwaar
den, zag het niet zitten. Kort dag, mid
den in de week, te kort op Ouwe
Sunderklaas, enz. enz. Last but not least
gaat het Klifpersoneel rond die tijd ook
nog naar Parijs. Dus dat kon ik wel
schudden. Ook de Twaalf Balcken durf
de het niet aan. Onderweg naar De Lin
deboom fietste ik echter nog even langs
Duwie. Voor een oppepper. Want ik zag
het toen eigenlijk niet meer zitten. Maar
Duwie had een verrassing voor mij...."
„Nou, verrassing? Stress dus. Want het
telefonische
aanbod wat zij vijf minuten daarvoor
van The McCalmans had gehad, kon
den wij niet meer laten lopen. Het be
drag zelf doet niet terzake maar het is
beduidend minder dan hun 'normale'
gage. Door Duwie onder andere afge
dwongen met „Ja, maar wijzijn maar
gewone mensen hoor!"
Van Heerwaarden ging, na enige be
denktijd overstag. „Dus het concert
komt er. Alleen de zaal moet nog even
vol. Dat zal echter wel lukken. Want
Texel kent veel folkfans. En als wij, deze
boerenpummels dus, zoiets voor elkaar
krijgen, mag Texel ons niet in de steek
laten."
Het optreden van The McCalmans is op
16 December. Het concert begint om
20.30 uur. Kaarten kosten f 15,- en zijn
vanaf nu verkrijgbaar in Klif 12. Tel.
19633.
Zaterdag
8.00 u.
10.00 u.
12.00 u.
14.00 u.
16.00 u.
17.00 u.
19.00 u.
Typisch .Texel, met de .TexeLagenda
Bedrijven voor bedrijven, muziek met
de vakaturebank.
Goedemiddag Texel, lunchprogramma
met het Weetje van de Week.
C&N Presents, met een kritsische noot
op Texelse en landelijke activiteiten
en het Texels filmnieuws.
WAT, Wild, Aantrekkelijk en Trendy.
The Music Cube, muziekprogramma.
De dansbare 21, met de meest ge
draaide platen in de Texelse disco
theken.
1001 Vragenspel. familiequiz over
Texelse, Hollandse en andere onder
werpen, zoals sport, kunst en met puz
zels en raadsels.
Radio 10 Gold.
18.00 u.
19.00 u.
19.30 u.
23.00 u.
18.00 U.
19.00 u.
20.00 u.
18.00 u.
19.00 u.
Dinsdag
Bonte dinsdagavond, verzoekplaten.
Raad en daad. discussieprogramma
over de Texelse gemeente politiek.
Raadsvergadering, rechtstreekse uit
zending vanuit het gemeentehuis.
Radio 10 Gold.
Woensdag
Eigenwijs, geestelijk kinderpro
gramma.
Onder de toren, geestelijk pro
gramma.
Radio 10 Gold.
Donderdag
Country time.
Texel totaal, Texels nieuws- en actuali
teitenprogramma. Rubrieken, discus
sies en muziek.
Radio 10 Gold.
Vrijdag
Zondag
9.00 u.
10.00 u.
11.00 u.
12.00 u.
15.00 u.
16.00 u.
18.00 u.
19.00 u.
20.00 u.
22.00 u.
19.00 u.
20.00 u.
Klassiek op zondag, klassieke muziek.
Kerkdienst uit de Gereformeerde kerk
te Den Burg.
Vlaswiek, muziek en poëzie.
Natuurwijzer, informatief natuurpro
gramma met informatie van EcoMare.
Spectal over schimmels en gisten.
Ballroom en Latin. Terug uit de zo
merstop.
Een plaatje en een praatje, Willem van
Leersum ontvangt een gast en diens
platenkeüze.
Non-stop Nederlandstalig, muziek.
Sportlokaal, sportverslagen en in
terviews.
Time travelling, muziek door de tijd.
Lokaal kabaal, jeugdprogramma met
muziek.
Z.A.P.P. door Marco Veenendaal en
Frank Smit.
Radio 10 Gold.
Maandag
Symphonica, klassieke muziek. Netty
Jongejan verlaat symphonica. Ter ver
sterking van het team gezocht een
nieuwe medewerkster: tel. 14558.
Rondom de boerderij.
Radio 10 Gold.
19.00 u.
20.00 u.
24.00 u.
Elck wat wils, verzoekplatenpro-
gramma.
Paradijsvogels, koopavond-muziek.
C&N presents, nieuwe formule.
Radio 10 Gold.
i.
Januari 1993
5 januari:
Doopsgezinde Zusterkring Den Burg
14.30 uur - Jaarvergadering -
Bestuursverkiezing.
9 januari:
Puzzelrit MAB-club (Nieuwjaarsrit).
10 januari:
Winterserie '92-'93 Wandelsportver
eniging Het Gouden Boltje, kiosk
Turfveld.
20 januari
Ned. Bond van Plattelandsvr. afd. De
Cocksdorp Eierland, Eierlandse Huis
19.45 uur, Jaarvergadering en een
dia-quiz over Texel o.l.v. dhr. J.
Koolhof.
Kath. Vr. gilde, Witte Burcht 19.30
uur, Jaarvergadering en quiz over
Texel o.l.v. Wil Kikkert-Duinker.
Door Marija Westerlaken
Hij ziet eruit als een heel gewoon jon
gentje dat gewone dingen doet. Over
het algemeen is dat ook zo maar soms
presteert hij iets bijzonders. Zaterdag
haalde hij zijn Praktijk Diploma Infor
matica (PDI-1) op MBO-niveau. Geen
geringe prestatie voor een elfjarige. Si
mon Bremer uit Oosterend is er, on
danks alle aandacht die hij van de pers
krijgt, vrij laconiek onder.
Voor het in Utrecht afgenomen examen
waren onder de bijna 3000 aanwezige
kandidaten 15 kinderen. Wat doen die
kinderen hierwerd nog gevraagd. Die
kinderen deden ook examen. Dr. Hans
van Oordt heeft als experiment voor
hoogbegaafde kinderen zoals Simon
een lespakket ontwikkeld waarbij de
cursusstof is verkort tot drie overzichte
lijke boeken die in drie keer drie maan
den worden behandeld. Aan bod
komen de technische middelen, de
computer in het bedrijf-automatisering
en de praktijk, het leren omgaan met
programma's. Ongeveer 12 kinderen
tussen de 8 en 15 jaar uit heel Neder
land deden deze verkorte cursus PDI.
Simon vond het moeilijk, in het begin
vooral omdat hij moest leren leren,
maar de stof zelf bleek ook een hele
klus.
Er zijn meer hoogbegaafde kinderen
dan wordt aangenomen, 2% van alle
kinderen blinkt op school uit. Deze be
gaafde kinderen kunnen tot grote
prestaties komen maar moeten wel ge
prikkeld worden. Met minder makkelijk
lerende kinderen wordt veel rekening
gehouden. Er is een groot aanbod van
speciale lespakketen, terwijl deze aan
dacht er niet is voor zeer makkelijk le
rende kinderen. Ze leren toch goed?
Gevolg is dat ze in de klas minder vaak
een beurt krijgen, de prestatiedrang
wegvalt en er geen uitdaging meer is.
Simon zit vooralsnog op de school met
de Bijbel en hoopt straks VWO te gaan
doen. Rekenen is zijn sterkste kant.
Toen hij op school kwam heeft hij direct
het eerste jaar rekenen overgeslagen en
is daarna doorgegaan in zijn eigen tem
po en met aangepaste lespakketten.
Wanneer werd het duidelijk dat Simon
erg goed was in bepaalde dingen? „Toen
hij drie jaar was telde hij van 1 naar 100
en terug", zegt zijn vader. „En als kleu
ter beheerste hij het digitale klokkijken
al."
Simon voelt zich niet zo speciaal. Hij
leert wel heel makkelijk en is behoorlijk
goed in bepaalde dingen. „Maar ieder
een is wel ergens goed in", voegt hij er
aan toe. Thuis wordt het belangrijk
.gevonden dat hij geen uitzonderingspo
sitie krijgt, maar daar krijgt hij weinig
kans voor, met één zuster en twee zus
jes. En voorlopig heeft hij het druk met
hobby's en voetbal.
We zwaaien altijd even naar elkaar
op straat. Alleen halverwege no
vember begint hij me veelbeteke
nend aan te kijken. Bijna is het dan
begin decemberde tijd van ons
jaarlijke afspraakje.
Op die bepaalde datum, klokslag
halfzeven komt hij haastig over de
Keesomiaan aangefietst. We gaan
naar binnen op het geheime adres
en hij begint zich langzaam uit te
kleden. „Zullen we de mantel nog
maar even over de stoel hangen?"
Hij is een beetje zenuwachtig. Ik st
rijk pensee/zacht over z'n gezicht,
maar zie hem desondanks ziende
rogen ouder worden. „Ik heb nieu
we handschoenen gekocht" en
„waar is mijn zegelring?" Het afge
lopen jaar kampte hij met persone
le problemen. Maar nu wordt hij
omringd door enthousiaste mede
werkers. De nieuwe baardlijm vol
doet hopelijk en wanneer ik de
mijter op z'n pruik druk, is hij aan
koffie -met een rietje- toe. En ik
ook.
De medewerkers worden gekleed
en van een donkere kleur voorzien.
Klokslag half negen zijn we klaar.
Prime-time. Klassen vol verwach
tingsvolle kindertjes wachten met
kloppend hart op de eerbiedwaar
dige en zijn gevolg. Tot volgend
jaar, Harry!
DE LEUKSTE THUIS
Vind je de breedzwaaiende en aan
de lopende band melige moppen
tappende STEVE MARTIN leuk?
Denk je ook nog dat GOLDIE
HAWN met haar eeuwige school-
meisje's uitstraling en haar speelse
bijdehande fantasie humor heeft?
Dan mag je HOUSESITTER niet
missen. Ik word op staande voet
een beetje nerveus als iemand mij
vraagt naar een film met één van
die twee in de hoofdrol te gaan,
laat staan allebei. Ik kende film dus
absoluut niet. In de voorbeschou
wing staat dat het een „Fatal Attrac
tion" op de komische toer is. De
dame heeft geen thuis en bedenkt
dat een huwelijk met de heer een
aardige oplossing is. Hij speelt het
spel wel mee, maar het blijft maar
spel, want echt vrijwillig gaat het
allemaal niet. Ze installeert zich in
zijn riante woning en is met geen
stok meer weg te krijgen. Ze ver
troetelt op alle mogelijke manieren
haar 'echtgenoot'. En schoonpaps
en mams zijn helemaal verrukt over
hun onechte schoondochter...
GILLENDE NACHTMERRIES
In de reeks van de filmclub kunt u
nog één keer genieten van die ma
gistrale thriller op het grote witte
doek: THE SILENCE OF THE
LAMBS. Een film die waarschijnlijk
ook al op Texel op video te huur is,
maar die je eigenlijk alleen maar in
de beslotenheid van de bioscoop
moet gaan zien. De film, die met
diverse oscars bekroond werd, is
niet zo maar een spannende film
met uitsluitende suggestieve span
ning. We krijgen „the real thing" te
zien: lillend vlees en veel opspat
tend bloed. In niets verhullende
close-ups maken we kennis met de
geesteszieke moordenaar (Antho-
nie Hopkins), de vreselijk vermink
te slachtoffers van serie-moorde
naar Buffalo Bill, maar ook met het
verbijsterde gezicht van de kersver
se FBI-agente Oodie Foster). Zij
opent de jacht op 'Buffalo Bill', de
man die mollige meisjes meelokt
en vilt, ze vervolgens een cocon
van een exotische vlinder in hun
keel duwt en tenslotte in een rivier
dumpt. Dat doet ze met de hulp
van „Hannibal the Cannibal", een
ander weerzinwekkende serie
moordenaar, die echter al lang ach
ter slot en grendel zit, maar ge
heimzinnige contacten onderhield
met Bill. Een onthutsende film met
veel horror en spanning.
HOUSESITTER, do t/m ma om
19.00 en 21.15 uur, za/zo om 15.45
uur
SILENCE OF THE LAMBS, di en wo
om 20.30 uur
DE REDDERTJES, De eerste uit de
reeks voor de jeugd, za/zo om
14.00 uur, wo om 15.00 uur.(CvH)
Het gaat hard bergafwaarts met de dui
nen. Zure regen, waterwinning en
massa-recreatie tasten de duinen in
toenemende mate aan. Samen met
Stichting Duinbehoud kunt u deze
ontwikkeling een halt toeroepen! Steun
daarom de Stichting Duinbehoud. Bel
vandaag nog voor meer informatie.
Telefoon 071-131800/140548.
Toen ik vrijdag bij Albert Heijn binnen
liep om boodschappen te doen, werd ik
aangeklampt door Jannie Craanen-
Hemelrijk. Ze droeg een grote gele ro
zet op haar jas waarop in prachtig gete
kende letters iets stond, dat ik zo gauw
niet kon lezen. Dat hoefde ook niet,
want Jannie gaf uitleg met haar nog al
tijd welluidende stem. „Wij zijn van de
doopsgezinde vrouwep", zei ze. „En we
willen graag dat je wat doet voor arme
zwerfkinderen in Joegoslavië". Ze hoef
de al niet verder te praten want ik had
mijn eigen krant goed gelezen. Het was
de bedoeling dat ik bij het volladen van
de boodschappenkar ook iets zou ko
pen voor die hongerende Joegoslaafjes.
Een blik bruine bonen, een pak spag
hetti, babyvoeding, het hinderde niet
wat. Na afloop van het winkelen moest
ik die artikelen dan afgeven aan de da
mes, die voor verder transport zouden
zorgen. Ik informeerde wat die stum-
perds in Joegoslavië het hardst nodig
hadden, waarop Jannie een lijstje liet
zien waaruit ik een keus kon maken. Ik
werk aan zoiets graag mee, want het
wordt tijd dat die slachtoffers merken
dat er aan hen wordt gedacht.
Het kwam trouwens goed uit, want bij
het naderen van de feestdagen zit ik al
tijd met een schuldcomplex. Vreten en
zuipen doe ik dan net zo hard als ieder
een, maar telkens bekruipt me het ge
voel dat het niet eerlijk is omdat op
hetzelfde moment overal op de wereld
mensen creperen van ellende. Door het
afstaan van twee pakjes bruine bonen
van fl,69 was ik van dat akelige gevoel
af en bovendien deed ik er Jannie en
haar doopsgezinde medezusters een
zichtbaar plezier mee. Ik was met mijn
boodschappenwagen net het draaihek
door, toen ze alweer een volgende klant
besprong en hetzelfde verhaal begon.
Die klant had de krant nog niet gelezen
en liet het zich daarom allemaal uitleg
gen. Tijdens het afwegen van sperziebo
nen hoorde ik Jannie tot mijn ontzetting
letterlijk zeggen dat die spullen be
stemd waren voor doopsgezinde kinde
ren in Joegoslavië. Dat kon toch niet
waar zijn? Ik dacht dat ze in dat land al
leen moslims en moorddadige christe
nen hadden. Zouden daar werkelijk ook
doopsgezinden zijn, compleet met Ver
maning, zusterkringen en alles waterbij
hoort? Het leek onwaarschijnlijk maar
bij nader inzien niet onmogelijk. Nog
geen week tevoren had ik een tv-
reportage gezien over Nederlandse
mennonieten die al 300 jaar in het
grensgebied tussen Kirgizië en China
zitten, zodat het veel naburiger Joe
goslavië voor deze strijdbare doorzet
ters geen probleem kon zijn. Doops
gezinden zijn immers altijd vervolgd en
daarbij zowat de hele wereld overge-
jaagd.
Wat me niet aanstond was dat die le
vensmiddelen alleen naar doopsgezin
den gingen. Niet eerlijk. Afgezien
daarvan heb ik het niet begrepen op
doopsgezinde kinderen. Als rooms jon
getje heb ik hen in de vroege vijftiger ja
ren te vuur en zwaard bestreden, zoals
de trouwe lezers van deze rubriek we
ten. Het heeft destijds geen barst gehol
pen en daarom loop ik nog steeds met
het gevoel dat ik het karwei alsnog moet
afmaken. Ik wilde terugrennen naar Jan
nie om opheldering te vragen, maar dat
lukte niet want je kunt maar in één rich
ting door dat hek. Gelukkig had de
vrouw die ik ooit beschouwde als de
Texelse nachtegaal, me in de gaten en
corrigeerde haar uitlating: de actie was
natuurlijk ten bate van kinderen van alle
gezindten. In het vuur van haar enthou
siasme had Jannie de vrouwen met de
Joegoslaafjes verward.
Ik wist trouwens helemaal niet dat Jan
nie doopsgezind was. Ondanks haar
meisjesnaam die verwijst naar een nog
beter Leven na dit leven, had ik haar tot
dusver uitsluitend gezien in het gezel
schap van NVV-vrouwen en andere
linkse en zelfs feministische elementen,
die zich van God noch gebod wat aan
trekken. Jannie ging weliswaar altijd ge
tuigend door het leven, maar uitsluitend
met een strikt profane politieke bood
schap die soms was verwerkt in voor
dracht, lied of sketch. Mensen van een
andere kleur die haar en haar revue-
groep uitnodigden, waren daar zo be
ducht voor dat ze haar soms tevoren
waarschuwden: „Maak je het niet te
rood, Jannie?". Dan ging ze wat meer op
de liberale toer, echter zonder haar roe
ping te verloochenen. Voor zover ik
weet heeft zij echter de here God altijd
zorgvuldig buiten beeld gehouden en
ook nooit op andere wijze blijk gegeven
van spirituele bevlogenheid. Ik had jan
nie daarom altijd tot de heidenen gere
kend. Dat was dus fout, weet ik sinds
vrijdag. Jannie is christen, zij het van
het vrijzinnige slag waar ik mijn beden-
kingen tegen heb. Aan mijn sympathie
voor haar en haar even enthousiaste me
dezusters deed het niets af. Mijn pakjes
bruine bonen waren hen, nou ja die
kinderen dan, van harte gegund. Eigen
lijk was het een schaamteloos klein of
fer, maar ik dacht: als heel Texel het
doet, tikt het toch lekker aan. En het was
toch ook belangrijk dat ik met Sinter
klaas, Ouwe Sunderklaas, kerstmis en
jaarwisseling zonder gewetensnood
zwelgen kon. Andere mensen worden
dan nog geplaagd door het besef dat ze
er dik van worden, maar ik hoef me ner
gens wat van aan te trekken. Ik kan alles
onbeperkt eten, vind bijna alles lekker
en word er geen gram zwaarder van.
Nee, er stonden mij onbezorgde weken
te wachten en ik was van plan daar in
het komende weekend een voorschot
op te nemen met een liter port, diverse
soorten kaas en zakken chips.
Die voorgenomen onmatigheid werd
nog geen minuut later afgestraft toen ik
deze artikelen èn de bruine bonen wil
de afrekenen bij de kassa. Wat een
pech: het bedragje dat ik aan de bonen
had uitgegeven, kwam ik precies tekort.
Niet te geloven, daarom ben ik blij dat
er een getuige was: mijn oud
klasgenote Annelies Joosten-van Heer-
waarden, oftewel „Peer-van-Heer". Ze
zag met leedvermaak hoe ik mijn hele
portemonnee omkeerde, maar toch te
weinig had voor alle lekkernijen die de
juffrouw al over dat piep-ding had ge
schoven. Op de pof kopen mag niet in
zo'n supermarkt. De bruine bonen te
rugzetten durfde ik niet. En denk maar
niet dat Peer me hielp door even een
paar gulden voor te schieten. Dus heb
ik toen de fles port van ruim tien gulden
maar weer in het schap gezet. Zo leed
ik in het weekend toch nog gebrek. Het
moet een terechtwijzing vanuit het He
melrijk zijn geweest.
Harry.
