VVV-feesteditie Texelaar maakt historische vlucht Biarritz-Kollum jjPrecies tachtig jaar later Langs de weg 14 MEI VERSCHIJNT DE SPECIALE texelse'Scourant Nuchter TEXEL Album gezocht TEXELSE p COURANT Waterschap helpt jonge eenden Woningnood Politiek café over toeristische groei Op 17 mei a.s. opent de WV-Texe! de deuren van haar nieuwe kantoor. Uw reclameboodschap "tëg hierin niet ontbreken. Versierde optocht bij zilveren Koninginnemarkt SORRYfOOK HET MIEUWE KONTOOR 6 NU PL U6ER UOL MET BRtWRB&EH HET UBCHTEN IS OPDE 111 UOLGEHDE N/EUWBOOW In de jaren zestig ruilde een verzame laar uit Uden, de heer Bresser, een bum met materiaal uit de Tweede wereldoorlog met een Texelse verza melaar voor sigarenbandjes en suiker tjes. De heer Bresser is inmiddels verleden, maar zijn zoon Luciën eeft zijn verzamelwoede overgeno- en Zijn vaders verzameling werd in 983 zelfs overgedragen aan een stichting. Deze stichting is nu op zoek naar het ontbrekende album dat, naast spotprenten en algemene foto's, ook foto's bevatte die de heer Bresser zelf in Uden had gemaakt. Op deze foto's staan onder meer be grafenissen van Duitse militairen en het bezoek van koningin Wilhelmina. ledereen die enig idee heeft waar dit verdwenen album kan zijn, wordt vriendelijk verzocht contact op te ne men met Nico Mulder, telefoon. 17956. I.M ADVERTENTIE (jrttn ^uürL- Jj\ th in bd hurL. hotel Texel of De Oranjeboom, vond ik er na een half uur mets meer aan, omdat de vrienden waarmee ik tot op dat moment gezellig was opge trokken al gauw niet meer aan spreekbaar waren, laat staan voor rede vatbaar. Ik zat daar fris en hel der en zag haarscherp alles waar de andere feestgangers geen erg in had den. Respectabele Texelaars die in de in bezopen staat het ene na het an dere wijf om de nek hingen of er gens anders in het gebouw hun zojuist naar binnen gewerkte glipper over het parket uitkotsten. En dan die hitte en die rook. Ik ging op het laatst maar naar bed en liet de ande ren min of meer lam achter. Zo liep het ook af bij dat experiment van 1962, met dien verstande dat ik mijn vrienden naar bed moest dragen en niet omgekeerd, zoals het plan was. In tegenstelling tot wat iedereen dacht, was ik er helemaal niet trots op dat ik nauwelijks op drank rea geerde. Ik dacht dat het een afwij king was en ging naar dokter Levendig, de luchtmachtarts die da gelijks ziekenrapport hield op ons schip Hij dacht eerst dat ik hem voor de gek hield toen ik klaagde: „Dok ter, ik kan niet dronken worden. Ik heb alles geprobeerd maar het lukt niet. Er zal toch niets ernstigs met me aan de hand zijn?". Ik opperde dat er misschien verband was met een ander probleem waarmee ik kampte. Hoewel ik wel twee keer zo veel at als de andere soldaten bleef ik brandmager: 69 kilo bij een lengte van 1,89 meter. Je kon mijn ribben door mijn shirtje heen tellen. Veel sol daten noemden mij daarom „graten- pakhuis" en dat begon ik knap vervelend te vinden. Ik had in een medische encyclopedie wel eens ge lezen over stofwisseling en veron derstelde dat daarmee iets mis was. De dokter vond dat niet zo'n gekke gedachte Maar het zou ook kunnen, dacht hij, dat ik een erg grote lever had, waardoor volgens hem de alco hol verbrandde of werd uitgeademd voordat deze mijn geest kon beneve len. Nee, er was niets aan te doen. Ik moest maar met mijn kwaal proberen te leven en er niet meer over pieke ren. Als ik wat ouder was, zou het vanzelf wel over gaan, zei hij terwijl hij me vaderlijk op mijn bonkige schouder klopte. Later hoorde ik dat Levendig over mijn blijkbaar unieke probleem uitge breid had verteld in de officiersmess. Dat had veel hilariteit gegeven. Ze hadden hem nauwelijks geloofd. „Laeten we maar heupen dat het niet besmattelijk is", had de geaffecteerd sprekende kapitein Van der Does ge roepen, waarna hij een paar rondjes had gegeven. Ik hoorde het de vol gende dag uit de eerste hand van een jonge luitenant en ik was erg kwaad, want het betekende dat onze arts het beroepsgeheim aan zijn laars had gelapt. Nu willen jullie natuurlijk weten of met het stijgen der jaren mijn ./drank probleem" inderdaad is verdwenen zoals de dokter had beloofd. Nee, niet echt. Ik ben na het bezoeken van meerdere recepties wel eens licht aangeschoten geweest, maar verder heb ik het niet gebracht. Hoe veel ouder moet ik nog worden voor dat het beter wordt? Levendig had destijds geen termijn genoemd. Ik deed onlangs een poging om het hem te vragen. Maar de brief die ik hem schreef, kwam terug met de aantekening „overleden". Harry. LjDAG 23 APRIL 1993 yRIJP Op 27 aprü 1913 landde de Fransman Maurice Guillaux in een weilandje bij Kollum na een solovlucht over ruim 1200 kilometer. Precies tachtig jaar later wordt zijn tocht herhaald door Texelaar Nico Mulder en zweefvlieginstructeur Cees Quist uit Bussum. Een verhaal over vliegen, stokbrood en champagne. De piloot wilde aanvankelijk naar Hamburg vliegen, maar kwam boven Schiermonnikoog terecht Omdat hij alleen nog maar water zag, keerde hij wijselijk om en parkeerde zijn toestel bij het eerste het beste dorp dat hij zag. Kollum dus. Guillaux vloog in een Clement Bayard, een metalen en keldekker, voor die tijd een revolutio nair toestel. Volgens Mulder waren de Fransen meer „vlieg-minded" dan de Neder landers. „Die vent was een grootheid in zijn land. Maar het was ook een boef. Je hebt in Duitsland de plaat sen Brockel en Brackel. Het laatste dorp ligt een stuk verder dan het eer ste. Deze mooie meneer had in zijn logboek een tocht naar Brockel ver valst in een tocht naar Brackel. Zo is hij achter een prijs aan gegaan die hij niet had verdiend...." hetzelfde als die van de illustere vlie ger. Zo kwam ik op het idee om de vlucht zelf na te doen, met hem, pre cies tachtig jaar na dato." Mulder wil de vlucht per motorzwe ver maken. „Dan wordt de situatie iets vergelijkbaarder, zeker qua snel heid. Je kan natuurlijk ook een duur vliegtuig pakken, maar dan ben je in drie uur heen en weer, daar is geen kunst aan." Omdat de Nederlandse Guillot niet over voldoende brevetten beschikte, wendde Mulder zich tot motorzweefvlieginstructeur en haven meester van Hilversum Cees Quist. Die was wel te porren voor het avon tuur. „Je moet iemand hebben met veel ervaring, want het is natuurlijk een enorme tocht." Geen rechte lijn Het tweetal vertrekt 24 april naar Bi arritz met een Scheibe Falcke SF25-C2000, registratienummer PH 944. De bedoeling is dat op de 27ste met zonsopgang wordt gestart. Mulder: „We hopen rond een uur of zes in de wei bij Kollum te iet toestel waarmee het tweetal de monstertocht gaat ondernemen. Jico Mulder, assistent havenmeester p Vliegveld Texel, is enthousiast ver- amelaar van boeken en tijdschriften ver de luchtvaart. Begin dit jaar ocht hij van iemand in Almelo een tapeltje oude bladen. In een exem- laar van het Franse blad „Vie au irand Air" van 10 mei 1913 trof hij en artikel over een solovlucht van et Zuid Franse Biarritz naar Kollum Friesland. „Nou ben ik aardig op e hoogte van de beginjaren van de jchtvaart, maar hier had ik nog ooit van gehoord. Merkwaardig, vant er vloog toen nog niet echt eel, dus alles op dat gebied was leuws. Je moet je voorstellen dat in 903 het eerste vliegtuig 36 meter loog....", aldus Mulder, en tocht van 1253 kilometer, lechts tien jaar na de ontwikkeling an het eerste vliegtuig, is een sterk taaltje. Mulder probeerde meer ge- levens over de vlucht te ontdekken, lij belde met het gemeentehuis in tollum. „Maar die hadden niet veel in om in het wilde weg allerlei oude rchieven door te spitten." Een be- angrijk tipje van de sluier werd ech- er opgelicht door twee Texelaars: Willem Beerling en Bob Dros. De laat- le woont tegenwoordig in Amster- fam. „Vooral Dros heeft zich als een uchtvaarttemër in de materie vastge- eten. Hij kwam met aanvullende in- ormatie." Champagne iloot Maurice Guillaux deed op de ewuste dag een poging om een prijs de wacht te slepen. Deze was uit- leloofd door champagneproducent 'ommery voor de vliegenier die de neeste kilometers wist af te leggen •an zuid naar noord of van oost naar vest of omgekeerd. Restricties wa in dat de vlucht moest beginnen in •rankrijk en tussen zonsopgang en - ndergang moest vallen, iuillaux won de beker door zijn lucht naar Kollum. Hij startte op die 7ste april om 4.47 uur op het strand „Le chambre d'amour" bij Bi arritz in de pyreneeën. Drie tussen landingen, in Bordeaux, vlakbij Parijs en onder Brussel waren nodig om nieuwe brandstof in te nemen. Na negen uur vliegen stond hij in een Kollums weiland. Mulder wist beslag te leggen op ver schillende historische documenten over de tocht. „Ik wil het verhaal op papier zetten om het aan de vergetel heid te ontrukken", aldus de verza melaar. Ook sprak hij in een Kollummer bejaardentehuis met twee ooggetuigen. Een collega van hem in Hilversum heet Jerom Guillot. „De spelling is verschillend, maar de naam klinkt De landing van Maurice Guillaux te Kollum. Hartelijk is de winner van de Coupe Pommery in het Friesche plaatsje ontvangen Twee rijwielherstellers stonden hem bereidwillig terzijde bij de de monteeren van zijn vliegtuig De burgemeester van Kollumerland en Nieuw Kruisland, de direc teur van 't post- en telegraafkantoor en de chef-veldwachter teekenden een officiëele verklaring, waarin zij bevestigden dat Guillaux den 27en April 1913. des avonds omstreeks 7 uur te Kollum was geland Nico Mulder met het oude tijdschrift waardoor vlucht. hij op het spoor werd gezet van de bijzondere (Foto Tesso do GraafI) landen. We kunnen natuurlijk niet, zoals vroeger, in een rechte lijn vlie gen. Tegenwoordig heb je allerlei ge bieden waar je niet overheen mag. Maar we nemen zoveel apparatuur mee dat we beslist niet kunnen ver dwalen." Het tweetal is van plan via de kust van Frankrijk en België te vliegen. Ook zij zullen enige tussen landingen maken om brandstof in te nemen, net als Guillaux. Kollummer kaas De hele onderneming is tamelijk kost baar. Vandaar dat Mulder en Quist sponsors hebben gezocht. „Gelukkig 1 zijn rond die datum de Kollummer kaasdagen....Pommery is champagne, dus dat past wel bij elkaar!" Een bijdrage is geregeld, evenals toe stemming om te mogen landen in het bewuste weiland. „Het is gelukkig nog steeds wei. Voor hetzelfde geld had er nu een nieuwbouwwijk gestaan...." Het is overigens niet he lemaal hetzelfde weiland als waar Guillaux zijn toestel neerzette. Mul der: „Dat is omgeploegd, dus dat gaf 'problemen. Maar honderd meter ver derop kunnen we wel goed terecht." Calamiteiten In de Kollumer krant is uitgebreid aandacht besteed aan de historische vlucht die wordt herhaald. Dus op de 27ste om zes uur 's avonds zal de weg waarschijnlijk vol staan met be langstellenden. Wat nu, als wegens slecht weer of andere calamiteiten vertraging optreedt onderweg? Mul der: „We kunnen natuurlijk niet al die mensen voor niets laten komen. Van daar dat we een noodscenario heb ben bedacht. Vliegveld Texel blijft ons zenuwcentrum, daarmee houden we voortdurend contact. Mochten wij het niet halen, dan gaan haven meester Ed de Bruijn en Piet Stan daart als stand-ins met een motorzwever in onze plaats naar Kol lum." Op verzoek van de Vogel werk groep Texel neemt het water schap maatregelen om te voorkomen dat nog meer jonge eenden verdrinken bij een stuw in de buurt van de Amaliaweg in de Prins Hendrikpolder. Veel wilde eenden, bergeenden en kuifeenden komen om als ze bij het passeren van de stuw in een betonnen bak terecht komen en daar niet uitkunnen omdat de aansluitende duiker onder water zit. Voor de stuw zal nu een rooster worden geplaatst en langs de stuw komt gaas, zodat de passerende eenden bij dit wa ter worden weggehouden. Bij de aanleg van soortgelijke nieuwe werken houdt het waterschap re kening met de eenden door de duiker minder diep te maken, zo dat ze er doorheen kunnen zwemmen. Na 31 jaar was ik met eilandgenoot Jan Boon terug op Biak, het eiland bij Nieuw-Guinea waar we het groot ste deel van onze militaire diensttijd hadden doorgebracht. Er is daar veel veranderd, maar er is ook veel het zelfde gebleven. Nog helemaal in tact was de marinekazerne Sorido, nu in gebruik bij de Ankatan Laut oftewel de Indonesische marine. We werden er door de vijand van toen vriendelijk en collegiaal ontvangen. Sterke ver halen over en weer. Samen op de fo to. Ouwe Jongens Krentenbrood. Vrijwel alle legeringsgebouwen, kan toren, munitiemagazijnen en andere gebouwen herkenden we direct en op hetzelfde moment welden herin neringen op aan wat we destijds in en bij die gebouwen beleefden. Het meest in het oog sprong de kerk waarin we ooit een nachtelijke kerst dienst bijwoonden bij een tempera tuur van 30 graden, wat ik toen een sensatie vond. De Indonesiërs bleken naast de kerk een moskee te hebben gebouwd. Ook de openluchtbioscoop Karang City was er nog. We zagen er destijds Sissie-films, maar ook Les Tricheurs, die de mallotige Nederland se titel „Zondaars in spijkerbroek" had gekregen. Interessanter vond ik de Polygoon-journaals: reportages van Hollandse actualiteiten. Het zilveren huwelijksfeest van Juliana en Bern- hard, Prinsjesdag, schaatswedstrijden in Friesland. Het betonnen projectie scherm en de toren waarin de projec tor stond, waren nauwelijks door de tand des tijds aangetast. De „zaal" was echter door planten en bomen overwoekerd. We vonden ook de nog gave marine- kantine, nu in gebruik als sportzaal. Aan die kantine bewaar ik een heel bijzondere herinnering. Daar hadden collega's getracht mij dronken te voe ren, met mijn hartelijke instemming overigens. Het was een experiment. Ik was namelijk tot mijn eigen verba zing nooit dronken, hoewel ik net zo veel dronk als anderen en het ook wel lekker vond. Na vier of vijf pilsjes raakten mijn collega's altijd in een vrolijke tot baldadige stemming, maar ik bleef volslagen nuchter. Het wekte allerwegen verbazing. Ik wou ook best eens dronken zijn want ik was brandend nieuwsgierig hoe dat was. Bovendien vond ik dat je alles in je leven tenminste één keer moet heb ben beleefd om erover te kunnen meepraten. De collega's, aangevoerd door eilandgenoot Jan, zouden me helpen. Ik moest volgens hen niet al leen bier drinken maar tussendoor ook sterke drank, op een nuchtere maag. Aldus geschiedde, maar het werd een volslagen mislukking. Meer dan een licht gevoel van misselijkheid wist ik niet te bereiken. De ijverig meedrinkende collega's waren in een vroeg stadium van het experiment al volkomen toeter, geen land meer mee te bezeilen. Broodnuchter zat ik te midden van dat lallende zootje en voelde me eenzaam. Hetzelfde gevoel dat me op Texel altijd bekroop in de Ouwe Sunderklaas-nacht. Als we na het speulen wat gingen drinken in Daarom komt de Texelse Courant °P 14 mei met een speciale FULL-COLOUR feesteditie uit. Aanleveren materiaal: voór 5 mei a.s. Dinsdagvond a.s. wordt in „De Twaalf Balcken" in Den Burg weer politiek café gehouden. Het onder werp is deze keer het toerisme op Texel. Diverse politieke kopstukken en mensen uit het toeristisch be drijfsleven zijn uitgenodigd daarover hun zegje te doen. Daarbij worden de rapporten van ,,Tien voor Texel" en de „Texelse Ondernemende Vrou wen" ter sprake gebracht. Er is kans op wat vuurwerk, want er zal van gedachten worden gewisseld over punten waarin genoemde rap porten elkaar tegenspreken. De gespreksleiding en presentatie is in handen van Joop Groen en Hannie van Zoelen. Het publiek mag er zich ook mee bemoeien en kan daarbij ge bruik maken van de interruptiemicro foon. Alles wordt rechtstreeks uitgezonden via Radio Texel, aanvang 21.00 uur. Deze maand is het 25 jaar geleden dat in Den Burg opnieuw werd be gonnen met het organiseren van een „Koninginnemarkt" op 30 april. In verband met dit zilveren jubileum krijgt de aanstaande Koninnemarkt een extra feestelijk tintje in de vorm van een optocht van versierde fiet sen en bolderwagens. Die optocht (waaraan beslist geen gemotoriseerde voertuigen mogen meedoen) begint om 11.30 uur op het parkeerterrein bij het Tex. Boys- veld en zal worden voorafgegaan door het Kon. Texels Fanfare met drumband en majorettes. De route voert onder meer langs de verzor gingshuizen. Er loopt een jury mee die de leukste, opvallendste of origineelste deelne mers zal uitkiezen in drie leeftijds klassen: tot 7 jaar, 7-10 jaar en 10 jaar en ouder. Elke deelnemer krijgt een attentie. Wie mee wil doen kan zich aanmel den via telefoon 14826, 13498 of 13925 maar het kan ook voor de start op de parkeerplaats. Voor inlichtingen en reserveringen: Drukkerij Langeveld en de Rooy Parkstraat 10, Den Burg telefoon 02220 - 12741 fax 02220 - 14111

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1993 | | pagina 7