iedereen kon zeilen
Dit was een ronde die
Vorig jaar zonk onze
boot wegens sabotage"
Irs
101
Grasexcursie met
Wagen te vol
Training Tevoko
TEXELSE g couRANT
Texelaar herstelt
averij op valreep
Rondje Texel, oftewel
een garnaal heeft
ook een hoofd....
Overall-winnaars gebroeders Cok:
pootje te lichten, maar ooki
goed af.
Met nog steeds Van Nes in,
de andere Texelse Hobie 18
Kees Bakker vlak voor ons, i ïRi
we op de finish af. Hebt u o
eens een boot gesmeekt on
te gaan? Dat gebeurt als je
zicht van de lijn nog bijna
weet te halen. Maximaal pre
van de stroming onder de Ig
we een uiterste poging, ma
Toch waren we ervan oi/erti
we redelijk goed hadden ge,
Onze opgetogenheid verdw
sneeuw voor de zon, toen i
kant door onze walploeg m
groet met lange gezichten,
jullie onderweg pech gehai
„Het ging zeker niet? Er zijn
veel 18's binnen." En meer
soort opbeurende opmerkin.
hebben we de boot op hei.
gesleept en droge kleren as B(
trokken.
De prijsuitreiking zou rond i |g(
de tent zijn. We hadden om
beetje neergelegd bij de I
ring. Toen Van Nes vertelde
ons erg goed vond gaan,
elkaar aan met opgetrokkei
brauwen. Het peil steeg as pr
toen ook andere zeilers ore
menteerden en vertelden o
veel Hobie 18 Formula's lei
klassel voor ons zaten. Zm
toch....
De feestvreugde werd com,
duidelijk werd dat we als ti 'TL
zesde waren geëindigd. Eu V
is dat nog niet, wegens noi
honoreerde protesten. In dt
de week schuiven we langi
Hoewel we het onze walph
aard flink kwalijk nemen tb
demotiverend te werk zijnt
hebben we ze toch maat Is F 1
in onze „triomf". Hoe me ei j
stroomde, hoe meer we
tuigd raakten dat we eigeti Hf
hadden kunnen winnen. En r
walploeg toch best wel aai
Dat winnen gaan we volgt
ker proberen.
Oh ja, Bernard zou niet bot DS
zijn als ik zijn naam vermei
bij deze....
Op dinsdagavond 22 juni a
IVN-Texel een grassenexcur-
leiding van Kees Bruin. Gras
op hun allermooist in deze
het jaar, nu ze bloeien. De
mensen weten wel dat en
de soorten bestaan maar ft
niet. En juist als ze bloeien
makkelijker om deze kennis
te breiden. De excursie be?
19.00 uur bij het hutje van
de Geul en is alleen toegarï
leden van IVN en de Vogel'
Voor verdere informatie: tefc
13582.
Een 26-jarige automobilist
horst den Berg werd opd-
aangehouden omdat hij 3d
nen vervoerde in zijn auto
tevens te diep in het glass
ben gekeken en blies 416'
kostte hem een proces vet
Alle trainingen van Tevoko
dagavond zijn met ingang1
derdag 17 juni samengev»
wordt nu van 19.30 tot 2'
traind in de Burgmeester'
hal.
Na menig jaar bont en blauw in
een rubberboot het rondje te
hebben gevolgd, heeft zeevaren
de reporter Tessa de Graaff zich
opgeofferd voor het maken van
een inside verslag. Als deelne
mer proefde zij de sfeer van de
zestiende Ronde om Texel en
geeft een waarheidsgetrouwe
impressie.
Taktisch misschien niet erg boeiend, maar wel een race die door
iedereen kon worden volbracht. Zo dacht het merendeel van de
607 deelnemers over de zestiende Ronde om Texel. Dankzij gun
stige wind, stroming en weinig branding haalden zo'n vijfhon
derd zeilers de finish. Een goede score voor een ronde met
weinig uitvallers en een zo goed als vlekkeloos verloop. Tevreden
gezichten bij de organisatie dus.
start van het Rondje.
Even slikken was het voor de zeilers
die tijdens de briefing van wedstrijd
leider Edwin Lodder kregen te horen
dat de start bijna een uur was uit
gesteld. Oorzaak was de zuid tot
zuid-oostelijke wind (kracht vier tot
vijf). Met wind mee zouden de cata
marans te snel de noordoostkant van
het eiland bereiken en door de lage
waterstand daar vast komen te zit
ten. Wachten geblazen dus niet al
leen voor de zeilers, maar ook voor
de toeschouwers die op de bewolkte
dag een kijkje namen bij de start. De
tijd werd opgevuld door wethouder
Barendregt, die de deelnemers suc
ces wenste. „Hopenlijk bevestigt ook
deze ronde een sportief evenement
te zijn van hoge kwaliteit." Hij nodig
de de toeschouwers uit de blik niet
alleen op zee te richten, maar ook te
genieten van al het moois dat het
eiland heeft te bieden.
Miss Penthouse
De symbolisch start door de Limburg
se Gabriëlle, beter bekend als miss
Penthouse, verliep anders dan ze had
gedacht. De rubberboot waarmee het
sexsymbool aanlandde werd in de
branding overspoeld door een flinke
Als eerste Texelaars finishte het
duo Bart Boon en Fred Eenhoorn
in 3.10.55 uur, zo'n 30 minuten
na de winnende Tornado. Ten
minste als we de winnaar van
vorig jaar Remco Kenbeek, die
insiders als semi-Texelaarbe
schouwen niet meerekenen. Met
ditmaal als fokkemaatje Michel
A rends eindigde Kenbeek vóór
Boon en Eenhoorn in een tijd van
3.03.55 uur. In het overall klas
sement kwamen Martin en Yolan-
da Maat als beste Texelaars uit
de bus. Met hun Prindle 19 ein
digden ze op een 26ste plaats in
een tijd van 3.10.26. Het had
weinig gescheeld of de race was
voor hen teleurstellend verlopen.
Een harpsluiting die vlak voor de
start was losgeschoten kon op
de valreep nog vastzetten. In zijn
klasse eindigde hij op een eervol
le tweede plaats. Eerste bij de
Prindle 18.2 werden Willem Hou
wing en Corry Kuip die in het
overall-klassement een 51ste
plaats scoorden. Houwing: Dit
was een race die iedereen kon
zeilen."
hen de gebroeders Erik en Donald
Cok op hun Tornado. Ter hoogte van
Oudeschild was het verschil tussen
hen en nummer één teruggebracht
tot zo'n 500 meter.
Diskwalificaties
Bij Oudeschild werden zo'n vijftig
teams gediskwalificeerd toen ze de
controlepost aan de verkeerde zijde
passeerden. Zo'n vijftig anderen wer
den teruggestuurd door de organisa
tie omdat ze te laat waren. Voorbij 't
Horntje boekten de zeilers die dicht
tegen de kust kruisten terreinwinst
ten opzichte van degenen die verde
rop lange slagen maakten. Ter hoogte
van Westerslag ondervond het deel
nemersveld dankzij de gunstige wind
geen hinder van de zandsuppletie.
Met de wind in de rug passeerde het
duo Booth en Lambriex tegen halfvier
de finish en verscherpte met een tijd
van 2.39.17 uur de rondetijd uit 1985
(2.56.33) aanmerkelijk. Gelijktijdig
ontving wedstrijdleider en waarne
mend voorzitter Edwin Lodder de feli
citaties voor een vlot verloop van de
ronde.
De start van de Ronde om Texel trok grote belangstelling.
Miss Penthouse Gabriélle geflankeerd door wedstrijdleider Edwin Lodder, verricht symbolisch de
iFoto Gerard Timmerman)
golf, zodathet voor de doorweekte
vamp op het spreekgestoelte bleef bij
klappertanden. In afwachting van de
start doodden toeschouwers hun tijd
in en rond de feesttent of namen een
kijkje bij de zandsuppletie die ten
zuiden van Westerslag onophoudelijk
doorging. Anderen maakten een
praatje met de zeilers of verdiepten
zich in de catamarans die lagen afge
meerd.
Start
Door de voordewindse start dreef het
deelnemersveld in noordelijke richting
en schoof de starlijn iets op. De
meeste zeilers kozen ver uit de kust
positie, in de veronderstelling daar de
meeste wind te vangen. Het tegen
deel bleek het geval. De opeenge
hoopte catamarans vingen eikaars
wind weg en kwamen moeizaam op
snelheid. De zeilers dicht tegen de
kust hadden met de wind in de zei
len ruim baan. Vooral degenen die
het spinnaker hesen schoten razends
nel uit de startblokken. Onder hen
Texelaars Bart Boon en Fred Een
hoorn met hun Supercat.
De Australiër Mitch Boot en fokke-
maat Huub Lambriex namen met hun
snelle Tornado Sport echter het voor
touw. Lambriex zeilde voor de vijfde
keer het rondje en adviseerde de klei
ne Australiër, die wereldkampioen
Tornado is en op de Olympische Spe
len in Barcelona een bronzen medaille
haalde.
Uittocht
Na de start vertrokken duizenden
toeschouwers die niets van de ma
noeuvres wilde missen van het
strand. De vele landrovers in hun
midden wekten bij menig voetganger
irritaties en wierp de vraag op of de
ze gang van zake nog verantwoord
is. „Minder kan niet. De auto's zijn
nodig voor transport van cameraploe
gen en proviand", verklaarde pr-
vrouw Joke de Boer.
Binnen twintig minuten schoot de
eerste catamaran voorbij de vuurto
ren. Op dat momente had Booth de
spinnaker alweer gestreken. Daarmee
waren ze in het voordeel van concur
renten die dit zeil langer liet staan.
Een enkeling sloeg door de grillige
wind over de kop en belandde in het
zeewater dat momenteel zo'n vijftien
graden was.
Met in hun kielzog honderden zeilers
en ruim zestig volgboten die waakten
over de veiligheid en toezagen op een
reglementair verloop passeerden het
tweetal even na tweeën de VC-boei
bij de Vlakte van Kerken. Vlak achter
Mijn collega's keken bedenkelijk, de
dokter ronduit boos en fysiotherapeut
Bernard Wolf wilde me heleméél niet
meer aankijken. Je moet wel gek zijn
om het rondje te zeilen met een flin
ke schouderblessure. Maar, een gar
naal heeft ook een hoofd. Over de
hoeveelheid hersenen vermeldt het
gezegde niets. En er staat niets over
het gebruik van doping onder fokke-
maten in het rondje-reglement. Van
daar dat ik één van die 1199 figuren
was die, hangend aan zo'n catama
ran, in recordtijd om het eiland pro
beerde te vliegen.
Hans Zuidema, geen onbekende in de
Ronde-erelijsten, heeft een Hobie 18.
Nog maar pas, vandaar dat we afge
lopen week 's avonds zoveel mogelijk
hebben geoefend bij paal 33. „Om in
gesprek te raken met de boot", zoals
Hans het uitlegde.
Fokkemaat zijn is een zware baan. Je
bent altijd de klos. Voor eens stuur
man is overstag gaan een kwestie
van je in de boot laten zakken, het
grootzeil losgooien en doorrollen naar
de andere kant. Voor ik zover ben
moeten allerhande touwtjes losge
maakt, vastgetrokken, zwaarden op
of neer gehaald en dat liefst een
beetje snel.
Onze oefen-avonden verliepen naar
wens. We vonden onszelf reuze hard
gaan, maar dat is natuurlijk niet echt
te controleren als je de enige boot op
het water bent. Gelukkig vonden we
een eenzame strandwandelaar bereid,
onder enige dwang, onze bevindingen
te bevestigen. Goed voor het moraal!
In opperbeste stemming besloten we
op vrijdagavond in de tent bij paal 17
de naaste concurrenten zenuwachtig
te maken. Voorpret en sterke verha
len. Tevens kreeg ik orders om de
wedstrijdleider mild te stemmen,
maar die bleek onkreukbaar. Helaas
kwam wegens een ongelooflijke hoe
veelheid herrie niet zoveel van praten.
Zelfs schreeuwend kon je elkaar niet
verstaan. Leuk hoor, zo'n band, maar
moet dat nou zo hard? We hebben
uit angst voor ernstige gehoorbe-
schadiging voortijdig de tent verlaten.
Zaterdagochtend ijselijk vroeg op,
want we wilden zeilend van paal 33
naar paal 17. Het leek pittig hard te
waaien. De hele week hadden we al
lerlei voorspellingen voor het rondje
gehoord, variërend van oost 3 tot
west 7. Het bleek zuidoost 4 5.
Uitgezwaaid door onze „walploeg"
vertrokken we rond half negen, na
een laatste inspectie, terwijl Bart
Vorig jaar door sabotage gezonken, maar nu overall winnaar van de Ronde om Texel. Donald en
Eric Cok uit Amsterdam. (Foto Harry de Graaf)
Martin en Yolanda Maat eindigden als beste Texelaars.
Niet de snelste, maar toch winnaar
van de zestiende Rondeom Texel. De
catamaranzeilers Donald en Erik Cok
uit Amsterdam, konden hun geluk za
terdag niet op. Zeker omdat hun boot
vorig jaar in tweede positie zonk als
een baksteen. „Sabotage. Onbeken
den hadden de drijvers van onze Tor
nado lekgeprikt", aldus stuurman
Donald, die de zeilomstandigheden
als „perfect" omschreef. Het tweetal
eindigde zo'n elf minuten na Mitch
Booth lAustr.) en Huub Lambriex
(Hol). Booth's Tornado Sport was
echter uitgerust met een extra zeil
IspinnakerI en scoorde daardoor een
lagere handicap 192). Na omrekening
kwamen de gebroeders De Cok als
overall-winnaar uit de bus. De snelle
eindtijd 12.50.06 uur) is deels te dan
ken aan hun kruistechniek die in zeil-
kringen „wild thing" wordt genoemd
en waardoor optimaal van de wind
wordt geprofiteerd. Het doorzettings
vermogen van het tweetal echter van
beslissende invloed. „Want we waren
gebrand op revanche." Het tweetal
vocht een onderlinge strijd uit met de
reusachtige Roberts 27 Mebavan
Nico Cortlever. Hij passeerde ons
enkele keren met een grote snelheid.
Maar bij Oudeschild maakte ze een
verkeerde slag." Dat deed Cortlever
tot twee keer toe, waardoor hij de
gebroeders De Cok moest laten
gaan. Uiteindelijk passeerde de win
naar van 1981 als derde de finish,
maar door de ongunstige handicap
was zijn eindnotering niet van
belang.
Boon en Fred Eenhoorn hun Supercat
aan het klaarmaken waren.
In een hoog tempo zeilden we rich
ting 17, af en toe omkijkend of we
Bart en Fred al zagen komen. „Die
zie je niet, want die hebben een
doorkijkzeil", bedacht Hans. We sloe
gen aan het fantaseren en kregen de
slappe lach bij het idee dat doorge
winterde zeilers deze winter bibpe-
rend bij de kachel zitten omdat ze
ineens uit het niets tot bakboord zijn
aangeroepen.... De Vliegende Hollan
der van Texel.
In een opperbeste stemming kwamen
we aan bij 17 in de recordtijd van
drie kwartier. Onze walploeg liet het
even afweten en geld voor koffie
hadden we niet bij ons, maar geluk
kig zorgde het Korps Mariniers zoals
altijd voor redding in nood.
De opwinding die zich van je meester
maakt voor de start is iets heel bij
zonders. Het gevoel van „zometeen
gaat het gebeuren" en de laatste
gesprekken met collega-zeilers, ook
wat wit om de neus. „Hij heeft zijn
mast toch verder achterover staan."
„Ja maar hij is bang om te duiken."
„Ik zou toch de verstaging strakker
zetten." Zenuwen, maar wel van een
prettig soort.
De start is meestal een hectisch mo
ment. Vierhonderd boten willen alle
maal op het meest ideale punt over
de lijn. De rest zijn de gebruiksaan
wijzing van de boot nog aan het le
zen of hebben gewoon mazzel. Dit
jaar viel de chaos mee. Het startsein
overviel ons een beetje, we lagen
nog iets verder van de lijn dan onze
bedoeling was. Maar we haalden de
schoten aan en gingen buitenboord.
Het was begonnen.
Tot de vuurtoren gingen we goed.
Weinig last van de dwarrelige vlagen
bij de Slufter. Om ons heen gingen
verschillende boten om. „Dat komt
natuurlijk omdat die reuzenhaai van
Camperduin inmiddels hier is. Die wil
Bourgondisch dineren en geeft een
duwtje van onder af", grapte Hans.
Onze eerste tactische fout maakten
we daar. We gingen buitenom, ons
verheugend op het snelheidsbelem-
merende gedrang van de rest onder
de toren. Maar eenmaal om de hoek
lagen we bijna stil, overspoeld door
ettelijke brekers, terwijl we de rest
lekker door zagen glijden.... Het duur
de ongeveer tot de molen voor we
uit deze frustrerende impasse raak
ten. We probeerden het net even
zonder fok en zagen de te kloppen
man (Hans van Nes) voorbij schieten.
Die had zijn mast maximaal gedraaid.
„Dat gaan we ook doen", zei Hans.
Het bleek het ei van Columbus. Met
de fok er weer bij voelden we de
boot accelereren als een Ferrari.
Bij Oudeschild haalden we door een
briljante slag veel boten in. Er was
enige verwarring over welke kotter
we moesten ronden, want er lagen er
twee en de bijbehorende boei was
bijna niet te zien. Van Nes had een
drenkeling opgepikt en zag zijn voor
sprong op ons daardoor verkleind tot
een minimum. Later kreeg hij voor
deze dienstverlening tijdsaftrek. Een
goede zaak en verstandig van de or
ganisatie. Fanatieke dwazen zouden
anders rustig iemand die overboord is
geslagen laten dobberen.
De hele Waddenzee hadden we in de
trapeze gehangen. Wegens de flinke
zeegang en wind best wel een pittige
klus. Tegen de tijd dat we Oudeschild
waren gepasseerd, waren we dan
ook een beetje moe. Twee enorme
golven vlak na elkaar zorgden ervoor
dat ik van de drijver werd gespoeld
en een soort zwaantje in de trapeze
maakte. Met bovenmenselijke li-
chaamsbeheersing zag ik kans weer
op de drijver terecht te komen. Veel
snelheid kostte het niet eens1 Even
later probeerde ik, weer door zo'n ra
re golf, nog even mijn stuurman
DINSDAG 15 j
