Regen krijgt geen vat op
feestende Oosterenders
OOSTEREND PRESENT 'N HEERLIJK VOLKSFESTIJN
„De zon schijnt, wa
wil je nog meer?"
Sfeervol Strender popfest
TEXELSE g coURANT
.FRITtS-SWCKS.
Het burgemeesterspaar in stijl present.
Voor enkele tientallen genodigden
hield Willem van Tatenhove, voorzitter
van de stichting Oosterend Present,
zijn openingstoespraak. „Eigenlijk
hadden we het hele dorp officieel
moeten uitnodigen, want de bewo
ners dragen het feest", sprak hij. „De
gemeenschapszin is enorm gestimu
leerd, en dat houdt het dorp leefbaar.
Hopelijk komt dat ook zo over bij de
gemeentebestuurders. Laten zij de
mogelijkheid bieden aan Oosterenders
om in hun dorp te blijven wonen", al
dus gaf Van Tatenhove een voorzet
aan de aanwezige college- en
raadsleden.
Ere-voorzitter Joh. C. Roeper zei trots
te zijn op het huidige organisatieco
mité. „Dit keer heb ik voor het eerst
echt helemaal niets mee helpen orga
niseren, en evengoed is het buitenge
woon goed voor elkaar", zei de man
die bij vrijwel alle voorgaande afleve
ringen de organisatorische spil van
Oosterend Present was. Over de fi
nanciële afloop maakte hij zich geen
zorgen: „Nu zal het ook wel weer
lukken om wat over te houden. In de
loop der jaren hebben we van de
winst vele mooie dingen voor het
dorp kunnen doen." Grappig vond
Roeper het dat zijn straat, de Achter
tune, voor even weer tot Boschstraat
was omgedoopt.
„Net als vroeger, helaas duurt het
maar drie dagen."
Volle schuren
Tijdens de toespraken kletterde de re
gen zwaar op het dak van de feest
tent. De Oosterenders die zich in het
dorp hadden terug getrokken voor
een gezellig bakkie koffie in de ver
sierde straten, moesten een schuil
plaats zoeken. Lege straten en volle
schuren met prachtig uitgedost volk
waren het gevolg.
Tegen het middaguur werden de
schuren omgeruild voor een plaats
aan de lange tafels in de Peperstraat.
De plaatselijke bakkerijen hadden tot
diep in de nacht doorgewerkt om het
„gepeupel" van verse stokbroden te
voorzien. Een vijftal Oosterenders
(Bart Eveleens, Dirk Kuiter, Rob Haak,
Arie Ellen en Kees de Graaf) was
voor dag en dauw opgestaan om de
tweeduizend vissen te bakken in de
schuur van Roeper. De uitstekende
maaltijd ging vergezeld van 150 liter
witte wijn, ter plekke uit vaatjes ge-
Wie dacht dat de regen tot een
neerslachtige sfeer zou leiden, kwam
bedrogen uit. Niemand wilde zich na
de maandenlange voorbereidingen de
lol van het feestvieren laten ontne
men. Bezoekers in regenjassen en on
der paraplu's, die het natte tafereel
meemaakten, begrepen in één klap
de essentie van Oosterend Present.
„Ditmaal is het een feest door en
voor Oosterenders. Als wij het gezel
lig hebben, dan hebben de anderen
dat ook", aldus één van de dorpe
lingen.
De tafelgasten hadden overigens niet
te klagen, want zij zaten droog onder
zeil. Toeschouwers en de in histori
sche kledij gestoken obers en ser
veersters hadden het zwaarder te
verduren. De bediening riskeerde let
terlijk een koude douche, als per on
geluk het zeildoek boven de tafels
werd aangeraakt. Gelukkig was ook
voor hen zanger Rob Manse met zijn
accordeon voortdurend in de nabij
heid om de aanwezigen met oud-
Hollandse liedjes op te vrolijken.
Overzicht van de muzikale opening
.Oosterend, Oosterend. iedere vijf
jaar weer present, 'k Blijf altijd van
je houden, daaraan komt nooit een
end.'' Dit refrein van het feestlied
van Oosterend Present, geschreven
door dorpsbewoonster H. Slik-Stark,
sloeg meteen aan bij de 428 deelne
mers aan de massale maaltijd in de
Peperstraat. Keer op keer klonk het
lied weer uit volle borst. Het saam
horigheidsgevoel, waarover comité
voorzitter Willem van Tatenhove tij
dens de officiële opening had
gesproken, kreeg hierdoor in de gie
tende regen een extra dimensie.
Oosterend Present 1993 kreeg vooraf
het predikaat „sober" mee, maar wat
op het vrolijke feestterrein en in het
prachtig versierde dorp te zien was,
verdient die benaming niet. Duidelijk
is dat de bewoners ontzettend veel
vrije tijd en energie hebben gestoken
in de voorbereidingen. Over de fabri
cage van de fraaie decorstukken voor
het historisch spel is een vorige
Texelse Courant al uitgebreid ge
schreven. Maar ook in het dorp barst
het van de bouwsels en gevelversie
ringen. Alle straten staan in het te
ken van het Nederlandse lied, het
thema van deze Oosterend Present.
Gisteren konden bezoekers tijdens
een rondgang al zien hoe elke buurt
een bepaald liedje visueel had vorm
gegeven. Bijvoorbeeld in de Cor Bre
merstraat, grenzend aan het
feestterrein, grazen houten koeien in
de voortuintjes, waarmee de bewo
ners het bekende „Guus, kom naar
huus" uitbeelden. Vanmiddag komen
de liedjes tot leven tijdens een vier
uur durend programma, waarbij alle
straten beurtelings een muzikale
show ten beste geven.
Plechtige opening
Het eerste muziekoptreden kwam
van muziekvereniging Excelsior. De
muzikanten, drumband en majoretten
pikten nog even een bui mee op weg
van dorpshuis De Bijenkorf naar het
feestterrein. Ook met natte haren en
vochtige handen klonk het orkest
echter als een klok. Halverwege kre
gen ze gezelschap van een gemengd
koor bestaande uit leden van Soli
Deo Gloria en het Texels Christelijk
Mannenkoor. Samen werden drie
plechtig klinkende liederen ten gehore
gebracht: „Wij leven vrij", „Vlagge-
lied" en „Mijn Nederland" („Waar de
blanke top der duinen"). „Zo merken
de mensen tenminste dat Oosterend
Present méér inhoudt dan drie dagen
zuipen", merkte een toeschouwer
droogjes op.
Duiven
Oosterender Sieme Eldering en zijn
echtgenote Lia hadden de eer de of
ficiële opening te verrichten. Eldering
was door de feestcommissie uitgeno
digd wegens zijn verdiensten in het
vrijwilligerswerk. Bij het vorige feest
in 1988 regelde hij het reilen en zei
len in de feesttent. De keuze viel
echter vooral op hem omdat hij de
drijvende kracht is achter de rom-
meltjesmarkten, die veel geld opbren
gen ten bate van het
verenigingsleven. De openingshande
ling bestond uit het hijsen van een
feestvlag. Gelijktijdig kozen honderd
postduiven het luchtruim. Hun vijf
Texelse eigenaars rekenden er vast
op dat de vogels dezelfde dag weer
veilig in hun hokken thuis zouden ar
riveren.
Bezoekers hadden paraplu's nodig, maar de Oosterenders aan tafel zaten droog.
Witte zwanen, zwarte zwanen. Vannacht helaas vernield door de storm.
VRIJDAG 6 AUGUSTyj
De schalen gebakken vis vonden gretig aftrek.
Accordeonist Rob Manse houdt de stemming erin.
Uitbeelding In de Kotters treat
Gekostumeerde Oosterenders genoten gisteravond van een sfeèrvol popfestival.
„Woodstock, Pinkpop. Op een beetje
popfestival valt de regen met bakken
uit de lucht. Maar in Oosterend
schijnt vanavond de zon, wat wil je
nog meer?" Terwijl Never Ending-
gitarist Willem Witte op Strender pop
een nieuwe snaar monteerde, hield
de zangeres van de band het publiek
aan de praat. Willem is ook zo te
keer gegaan." Oosterenders en tal
van andere Texelaars namen de kille
wind op de popavond van Oosterend
Present voor lief en genoten op het
concertterrein van sfeervolle optre
dens van Texelse bands.
Een pijnlijk ongeluk schakelde de
bassist Jos Schaafsma van de „Van
Beurden Blues Band" kort voor het
optreden uit en noodzaakte de orga
nisatie het programma om te gooien.
Ze vonden in de jeugdige band Pride
and Joy een goede vervanger. Met
hun aanstekelijke covers vin
Everidge warmden ze de col
gers aardig op. En terwijl (ft j
bier hun weg vonden russen]
toestromende publiek, bew»
dat de allerbeste plek voor tl.
altijd nog het concertpodium
levendige rock gaven ze opi
motietour hun visistekaariB
Oosterend. Ter meerdere ee\
van hun CD „Sead Pearl"
zangeres Marieke Eelman r
bliek te wijzen op het verlui
even verderop. Tevreden ste»
verkoper vast dat de plaat
trek vond. „De helft is al
De afsluiting van Strendei Pj
vlot aan elkaar werd gepuf
Martin Trap, was voorbehot
dorpsband de Legendary 1
weenies. Gezien de toenel
drukte een uitsmijter waaP
uitgekeken.
