J-
jjCampeerjeugd komt voor
gezelligheid naar Texel
Campings zijn kritisch,
niet jeugdonvriendelijk
Weekendtoeristen
trekken aandacht
'n Biertje bij de tent en stappen in De Koog
Zelfs Bremakker is grote groepen beu, maar:
TEXELSE f C0UranT
riping zo streng
school"
Texel ruigWij
vinden 't gezapig'
en 's avonds stappen;
alsof je hetzelfde
Ferienfiirt cassettebandje hoort
lagere
Stroom kamp-
anften
VRIJDAG 12 AUGUSTUS 1994
storven liggen De Dennen erbij, evenals de uitgestrekte
natuurgebieden. Op deze mooie zomerdag zijn de
revakantievierders daar niet te vinden. Hoe brengen ze
un tijd dan wèl door, en wat trekt hen eigenlijk? In de
60 struikelde de politie over de illegale kampeerders
geen plekje op de camping konden bemachtigen, óf
jren op een clandestien avontuur. Velen kwamen al-
net een slaapzak en wilden de „gezelligheid" van Texel
en. Een ronde over het eiland, anno 1994, leert dat er
lat betreft eigenlijk maar weinig is veranderd.
ndcamping aan de Wester-
|ormt voor veel jongeren de
kennismaking met Texel,
druk in het kleine kantoor
ss Maas, de beheerder van
^camping. „Wij zoeken een
anders rijden ze heel Texel
is zijn devies. Vijf jongens
diagen willen -zoals de
sn- naar het jeugdterrein
amping Kogerstrand. Drie
enders gaan daar ook naar
houden het hier op poolen,
jigaan en dan de kroeg in.
stappen dus, en daarmee
op de noodcamping lang
enigen. „Toch is de jeugd
liger en gematigder dan een
jar geleden", beweert Maas.
jaren '90 ging het er wild
i: veel drank en een hoop
Ïr. Ze kwamen hier echt
leest uit te hangen. Nu
zelfs geen takje afgebro-
Irritant
leid ontbijten doen vier va-
langers uit Haarlem in La
nle in De Koog. Een blik op
■loge leert dat het inmiddels
pis... De tafel is rijkelijk ge
let verse jus, melk, crois-
|n krentebollen.
aandeden en De Slufter. De
Cocksdorp bleek daarna te ver
weg. Maar waarom zou je zo ver
reizen, zo vragen ze zich af, als je
binnen vijf minuten een potje bier
kunt drinken bij de buren?
Discotheek De Metro in De Koog
valt in de smaak bij de feestvier
ders. „Ze draaien daar een beetje
house en ook Nederlandstalige Strand, brOmmeHOCht
muziek, van die lekkere meezin
gers. En wat we ons van Texel her
inneren als we weer thuis zijn? Dat
we iedere avond dronken waren..."
deren brachten hen naar Texel.
Julia en Hanna hebben geduchte
plannen om het eiland te verken
nen. Fietsen, vogels kijken en mis
schien wagen ze zich aan
Fallschirmspringen. Verder vinden
ze het „sehr schön das alles flach
ist".
Onder de bruidssluier op het bin
nenplaatsje van NJHC-herberg Pa-
Ze kunnen zich wel voorstellen dat
Schaapjes tellen, dat doen vijf Til-
burgers (15-20) die op de camping
op De Krim verblijven. „Als je er
iedere dag op uit gaat, heb je Texel
binnen een paar dagen wel gezien
en blijft er weinig anders over dan
schaapjes tellen."
EcoMare, scooters, uitgaan in het
Eierlandse huis, herrie maken met
andere jongeren, het wordt een
cassettebandje wat je af kunt
draaien zodra je een groepje jonge
ren tegenkomt. Strand en een
goed uitgaansklimaat is alles wat
ze zoeken.
Patrick (20) is niet veel verder dan
de pettenwinkel gekomen, hij
heeft er gelijk vijf exemplaren van
ingeslagen. In de winkels voelen
ze zich in de gaten gehouden, wat
uitlokt dat ze zich er ook naar
gaan gedragen. „Steek in je zak,
neem mee", stangen ze het win
kelpersoneel. In de disco zijn ze
onder hun eigen „soort"en voelen
ze zich thuis.
Lekker in het zonnetje ontspannen
ze zich nog even. Hun spullen zijn
half ingepakt, pa en moe komen
ze zo halen en dan zitten hun twee
weken vakantie erop.
Een andere Krim-gast, Wilco (17),
vindt Texel saai en is van ellende
iten is belangrijk", zeggen
irdt daar dan ook veel geld
[gegeven. Gisteren is het
in EcoMare geweest, ze
van het eiland dus al „heel
:ien. De vier Haarlemmers
ren op camping Ko-
id. „De regels zijn daar wel
't is net een lagere
Herman (26), die voor
fitje de groep versterkte,
en boete omdat hij onbe-
detent van zijn kameraden
ielachelijk vinden ze die
controle. Gelukkig bleek
de te regelen met een be-
sluitingstijden van de dis-
zo n vinden ze behoorlijk irri-
Noem nou es de leuke
Dp", onderbreekt Dennis
klaagzang van Raymond
iou, dit tentje is wel leuk",
melige antwoord,
id verbaast zich over de af-
m van het eiland: „Ik was
Mop 'n waddeneiland ge-
Ik dacht dat je overal de
zien.'Dennis, die met één
k kap wat suf uit zijn ogen
al voor de derde keer op
ivindt het alweer voor her-
■-!n Mbaar
Veronica s Drive-in Show is één van de populairste attracties voor de vakantie jeugd. Hier een beeld van afgelopen woensdagavond in het Eierlandsche Huis. (Foto Frans Hopman)
Gezapig
receptie van het Ko-
'd aangeland blijkt het
ifterrein niet te betreden
lokale pers. „Teveel moei-
^in het verleden", spreekt
<js bewerker raadselachtig en
*jft het bij. Algehele
natie ontstaat als een jon-
i camping niet op mag:
rwijsbriefje van de nood-
camping. „Leuke boel hoor op
Texel!", foetert de vakantieganger.
De dame achter de balie laat zich
echter niet van haar stuk brengen,
sust de boel en verwijst hem
verder.
Via een omweggetje blijkt de
jeugdcamping voor iedereen toe
gankelijk. Twee sportieve eerste
jaars psychologiestudentes uit
Utrecht proberen voor de tweede
keer in één week een paar dagen
te ontspannen op Texel. De met
rugzak bepakte dames waren eer
der deze week weer terug naar
huis gegaan wegens een fikse on
weersbui. Nu komen ze het op
nieuw proberen. Karlijn (21) en
Machteld (21) hadden gehoord dat
Texel een nogal ruige reputatie
heeft. „Vooral onze ouders waren
wat achterdochtig. Maar nu we
hier zijn vinden we het nogal geza
pig." Hun redenen om hier te ko
men zijn nogal eenvoudig: „Texel is
lekker dichtbij en dus goedkoop."
Op de brommer
Lui bakkend in de zon liggen zes
jongens (19-20) uit Kortenhoef
(vlak bij Hilversum) op het strand.
Hun verblijf hier vinden ze in één
woord „perfect", in tegenstelling
tot vorig jaar topn het „kloteweer"
was. Ook zij komen voor de gezel
ligheid en het uitgaansleven.
Gisteren maakten ze een brom-
mertocht waarbij ze 't Horntje
norama zitten in alle rust twee
Keulse meiden. Een bak sla met
dressing staat op tafel, daarnaast
ligt een walkman en een boekje
„Holland by train". Julia (19) en
Hanna (18) waren al in Middelburg
en na een weekje Texel willen ze
doorreizen naar Amsterdam. Het
is hun eerste keer en eerste dag op
het eiland. Mooie verhalen van an-
sommige Duitse toeristen zich im
populair maken. „Nederlands is
voor de ons een moeilijke taal en
het wordt op school ook niet ge
leerd. Dat is best wel jammer en
eigenlijk best stom", aldus Hanna
en Julia.
Uit op een Ferienfiirt zijn ze niet,
dat vinden ze veel te geforceerd.
Bovendien heeft Julia een vriend.
maar een kanocursus gaan volgen
bij paal 28. Hij is hier met zijn
ouders, maar misschien had hij be
ter met een groepje vrienden kun
nen komen. Wilco heeft
discotheek De Toekomst in De
Koog van binnen bekeken, maar hij
vond er niets aan.
„Heren scheidsrechters, de wed-
Het mooie weer van deze zomer
heeft veel dagjesmensen en wee
kendtoeristen naar Texel gelokt.
Een deel om van het eiland te ge
nieten. Andere, vooral (oudere)
jongeren, trekken naar De Koog
om er vrijdag- en zaterdagavond
de bloemetjes buiten te zetten.
Dat verschijnsel heeft een keerzij
de. Omdat ze op een camping niet
terecht kunnen of niet de moeite
nemen er een te zoeken slapen ze
in de auto of slaan hun kamp op in
de vrije natuur. Patrouillerende
politie moet herhaaldelijk optre
den, zo bleek deze week
opnieuw.
Uitgezonderd de slechte zomer
van vorige jaar is het weekendtoe-
risme niet veel groter dan voor
heen, constateert J. Moorman,
unithoofd van de politie. „We pa
trouilleren in het weekend vooral
tussen de sluitingstijden van de
café's tot een uur of vijf 's mor
gens. Dan stuiten we nogal eens
op jongeren, zo tussen de vijftien
en dertig jaar, die in de auto of ge
woon buiten slapen. Vaak gaat het
om een paar uur en pakken ze
vroeg in de morgen weer de boot
naar de vastewal. Het heeft in die
gevallen geen zin ze naar de nood-
camping te verwijzen, want ze
hebben toch geen kampeerspullen
mee."
De buitenslapers riskeren een be
keuring. „Het gebeurt nogal eens
dat ze eens slok op hebben en dan
plassen ze op plaatsen waar dat
niet mag of ze zijn luidruchtig. Als
er klachten zijn, gaan we erop af."
In campers wordt nogal eens ille
gaal gekampeerd. Met name Italia
nen die niet bekend zijn met de
lokale wetgeving, zijn er berucht
om.
Noodcamping
Cees Maas heeft er geen moeite
mee als de politie midden in de
nacht campers naar het terrein
aan de Westerweg stuurt. „Het is
strijd is voorbij!". Kariem (24) en
Gerard (26) ploffen neer na een
partijtje beach-volleybal bij paal
20, dat door het Rekreatieteam is
georganiseerd.
Kariem .(24) werkt drie weken in
De Toekomst. Het valt hem op dat
de discobezoekers erg jong zijn en
veel drinken. „Het is hun eerste
onafhankelijke vakantie, eigenlijk
kan er weinig fout gaan", stelt hij
gerust. Zelf vindt hij Texel een pri
ma vakantie-eiland. „Je hebt hier
alles: bowling, sauna, zwembad.
Alleen fietsen kun je hier niet,
daarvoor waait het veel te hard."
Het uitgaansleven op Texel heeft
hem bij nader inzien minder te bie
den dan verwacht. „Misschien ga
ik er nog even tussen uit, een
avondje stappen in Amsterdam."
Margriet Timmer
wel goed, want anders gooien ze
bijvoorbeeld hun troep tussen de
bomen. Zelfs hier doen ze dat nog,
terwijl we toch voorzieningen heb
ben om hun afval in op te vangen.
Italianen niet hoor, die ruimen alles
netjes op. Het zijn de Nederlanders
die er een rommeltje van maken."
Het parkeerterreintje op de nood
camping voldoet goed. „Daar kun
nen ze hun voertuig overdag
achterlaten."
Hij constateert dat er op Texel
eigenlijk te weinig standplaatsen
zijn voor campers.
Maas merkt dat de drukte inmid
dels aan het afnemen is. „Ik heb
vandaag (donderdag, red.) net een
groep van dertigmensen binnen
gekregen die nergens anders te
recht kan. Anders zou de nood
camping leeg zijn geweest.
Trouwens 15 augustus gaan we
sluiten. Dat is voorschrift. Volgens
Maas zijn ook daarna de gereser
veerde plaatsen grotendeels vol
geboekt. „Er is nog wel ruimte op
de trekkersplaatsen. En op boere
nerven. Ik heb hier dertien adres
sen aan de wand."
Horeca
De weekenddrukte in De Koog is
ook volgens horeca-exploitant
Frits Langeveld niet groter dan an
dere jaren. „Maar omdat het door
de week rustiger is, valt het juist
op dat het in het weekend vol zit.
Want zou het weekend wèl druk
ker zijn dan anders, dan zou de ca
paciteit te klein zijn. En dat is niet
het geval. Het weekendtoerisme is
vooral in opmars onder gasten die
anders een langere vakantie op
Texel doorbrachten. Ik zie op
vrijdag- en zaterdagavond name
lijk nogal wat gasten die ik wel ken
van voorgaande jaren, toen ze lan
ger op het eiland verbleven." Lan
geveld vermoedt dat deze
categorie hun vakantie nu in zui
delijker streken doorbrengt. „Maar
ze willen nog wel even een wee
kendje naar Texel." Hij merkt dat in
z'n hotel, waar zich veel weekend-
gasten melden.
Slaapzakje
Het is Langeveld niet ontgaan dat
een deel van de weekendtoeristen
inderdaad geen slaapplaats heeft.
„Waar ze dan slapen? Misschien in
de auto, of met dat mooie weer
van de laatste tijd gewoon buiten.
Dan nemen ze een slaapzakje
mee Voor de politie natuurlijk on
doenlijk om die allemaal op te spo
ren." Het probleem wordt volgens
de ondernemer deels veroorzaakt
doordat de campings geen plaats
bieden aan vrijgezelle jongeren.
Hij denkt dat de overlast die deze
groep „buitenslapers" veroor
zaakt overigens wel meevalt.
„Vlak de groep Texelaars die in het
weekend naar De Koog komt niet
uit. Die kunnen er ook wat van..."
trui men
'kantie vieren met andere leeftijdgenoten, daarvoor komen de meeste jonge-
25 jaar is inderdaad weinig veranderd, zo wordt duidelijk bij het door-
ran de TC-jaargang 1969. Tentje mee, overdag naar het strand en 's avonds
■J #en is Sarasani, de toenmalige poptempel, verruild voor de café's en disco's
*9 fen ander verschil is. dat Texel op de hippe jongeren van toen een enorme
yskracht uitoefende. De afgelopen jaren is het aantal jeugdige kampeerders
toornen Het lijkt erop dat bestemmingen als Torschelling (zie de reportage
sfgelopen week) en Renesse de plaats van Texel hebben ingenomen.
„Kamperen is een sociaal gebeu
ren. Groepen passen daar moeilijk
tussen. Of het nou gaat om jon
geren, of om mensen van een jaar
of veertig, in groepen wordt altijd
meer lawaai gemaakt en gek ge
daan. Jarenlang hebben we ze
geaccepteerd, maar afgelopen
voorjaar was ook voor ons de
maat vol." Janny Koning, mede-
exploitante van „De Bremakker",
legt uit waarom zelfs op haar, als
tolerant bekend staande camping
alleen nog groepen van maximaal
vier personen worden toegelaten.
Daarnaast wil zij graag -naar aan
leiding van eerder verschenen
publicaties- kanttekeningen
plaatsen bij de problematiek van
kamperende jongeren.
„Op zichzelf vormen jongeren
geen probleem. Maar wel als ze in
een groep komen", zegt Janny Ko
ning. „Het is logisch dat campings
zich kritisch opstellen. Groepen
gaan ten koste van de nachtrust.
Vooral als ze een weekendje ko
men stappen. Vol drank keren ze
dan 's nachts terug en moeten wij
maar zorgen dat we ze opvangen
en naar hun tent begeleiden."
Hoewel het probleem al jaren
speelt, bleven groepen welkom op
De Bremakker. Enkele negatieve
ervaringen vormden dit voorsei
zoen echter de welbekende drup
pel die de emmer deed overlopen.
„Het ging om drie groepen, die te
lefonisch hadden gereserveerd.
Aan de telefoon krijg je de mooiste
verhalen, maar ze nemen je ge
woon in de maling. Hoewel we ze
tevoren hadden verteld dat hier
veel gezinnen staan en er bepaal
de regels gelden voor de nach
trust, trokken ze zich er niets van
aan toen ze eenmaal hier waren."
Nette meiden
En wat nu? „Het gevolg is dat we
geen zin meer hebben in groepen,
groter dan vier personen. We ne
men dus nog wel jongeren aan,
maar selectief. Reserveren is no
dig."
Dat laatste ondervond een groep
scouting-meisjes, die zich vorige
maand bij de receptie aanmeldde.
In een krante-artikel over de nood
camping verbaasde beheerder
Kees Maas zich erover, dat zelfs
deze „nette meiden" overal wer
den geweigerd. Janny Koning:
„Als ze hadden gereserveerd, had
het gekund. Maar nu hadden we
niet genoeg plaats, terwijl zij persé
met z'n allen bij elkaar wilden
staan. Blijkbaar is het ze op andere
campings eveneens niet gelukt, en
dus belandden ze op de noodcam
ping."
Geen bal aan
De Bremakker zet de jeugdige
kampeerders bewust niet op één
terrein, maar tussen de gezinnen.
„Dat werkt goed. Jong en oud
trekt op de camping naar elkaar
toe. Soms gebeurt het zelfs dat
een stel jongens bij een gezinnetje
kan meeëten."
Dé regel op het terrein is, dat
iedereen rekening met elkaar
houdt. Dat betekent niet alleen,
dat de jeugd na een avondje disco
stil moet zijn, maar andersom
geldt ook voor de gezinnen dat zij
hun kroost niet al om zes uur 's
morgens de tent uitjagen.
Zoon Ralph Koning, die intussen is
aangeschoven, zegt dat hij niet
moet dénken aan een camping
zonder jongeren. „Dan zou er geen
bal aan zijn." Ook het omzetten
van tentplaatsen in vakantiehui
zen, zoals op zoveel andere cam
pings is gebeurd, ziet hij niet
zitten. „Dat gebeurt niet, het is
mijn toekomst."
De vermindering van het aantal
tentplaatsen is een terugkerend
punt van discussie. De (natte) ho
reca ziet dit als voornaamste re
den, dat de kroegen en
discotheken minder gevuld zijn
dan vroeger. Minder plaats, dus
minder jongeren, dus minder uit
gaanspubliek. Janny Koning vindt
echter niet dat door de Texelse
campings een jeugdonvriendelijk
beleid wordt gevoerd. „Nee. Het
zou pas onvriendelijk zijn, als er
geen jongeren meer worden aan
genomen. Bij mijn weten is dat
niet zo. Wel zijn we kritisch. Dat is
het gevolg van de situatie een jaar
of vier, vijf geleden. Het gedrag
van de vakantievierende jeugd liep
hier toen uit de hand. Texelaars en
andere toeristen klaagden erover,
wat leidde tot de nota leefbaar
heid."
Serieus nemen
Toch vindt ze dat de beweringen
over de terugloop van het aantal
jongeren dat naar Texel op vakan
tie gaat, reden voor bezorgdheid
zijn. „Je kunt kritiek hebben, maar
we mogen de geluiden vanuit de
horeca best serieus nemen. Wat
dat betreft vind ik het voorstel, dat
Pieter de Groot onlangs deed, om
te komen tot een toeristisch plat
form, een prima zaak. Laten we
maar eens met elkaar in discussie
gaan en ons afvragen wat we nou
eigenlijk willen. In elk geval zullen
we er toch voor moeten zorgen
dat we de jeugd niet kwijtraken."
Deze jongeren vermaken zich best op de camping en het eiland. Bremakkerbeheerder Ralph Koning (met zweetdoek) is even aange
schoven bij Susan. Jolanda en Silvia uit Schipluiden en Mike en Paul uit Zevenaar (Foto Frons Hopman)
