Wethouder af en toe
liever nog raadslid
Het is goed geweest
om afstand te nemen
Oï
10°/
„Ik ben blij dat de
knoop is doorgehakt"
VERBOUWINGS
OPRUIMING
Tuinman met breedste
schoffel zwaait af
JAN BROUWER
Een verademing om niet
met de boot te hoeven
Echtpaar Schipper vanuit Drente:
BEELD GELUID
Gerbrand Poster went aan nieuwe rol, maar:
Tine Krijnen-Baijs na afscheid:
WIJ ZIJN WEGENS VERBOUWING
GESLOTEN OP:
9/1 O/11
JANUARI
Aris Biesboer (60) in de VUT
t/m 7 januari
TEXELSE^? couRANT
Gré Zegers: „Blij
dat ik weer snel
resultaat zie"
Jan Moeskops vanuit Den Helder:
rr
Nieuwjaarsduik
Af en toe mis ik het raadswerk
nog wel eens. Tussendoor even
een rake opmerking plaatsen. Pr
achtig. Aan deze kant van de tafel
doe je dat toch niet zo snel." Na
twaalf jaar in de raad moest Ger
brand Poster, sinds april wethou
der van financiën en gemeente
werken, flink wennen aan z'n
nieuwe functie. De oppositie
spaarde de markante politicus
niet. ,,Maar als je niet tegen de
hitte kan, moet je niet in de keu
ken gaan staan."
Als wethouder beleefde Gerbrand
Poster een turbulente start. Vooral
de versoepeling van de uitgifte
van openbaar groen kwam hem op
adingen kritiek te staan. De koude
oorlog tussen oppositie en wet-
nouder laaide op door de omstre
den verkoop. „Voor mij was het
gen verkiezingsbelofte die iK zo
>nel mogelijk wilde inlossen. Er
cwam kritiek, maar daar leer je
van. We betrachten uiterste zorg
vuldigheid." Verhoging van de on
kostenvergoeding van de
wethouders was als koren op de
nolen van de oppositie.
Terugkijkend heeft Poster wel be-
jrip voor de kritische houding.
Logisch. Ik was toch de exponent
/an het vorige college. De wethou-
lers Schilling en Eelman waren
ien tijdje weggeweest en daar-
DONDERDAG 29 DECEMBER 1994
mee niet zo omstreden als ik. Als
raadslid was ik natuurlijk zelf erg
kritisch. Maar het ging mij niet om
de persoon. Ik speelde de bal, met
de man."
Sfeer
Als bon vivant betreurt hij de grim
mige sfeer tijdens de politieke de
batten. „Daardoor zat ik
aanvankelijk toch wat verkrampt
achter de tafel." Tijdens de
jongste raadsvergadering schudde
hij die houding van zich af en
kroop hij weer even in de huid van
entertainer. „Ik proefde weer iets
van de oude sfeer. Dan schuw ik
een rake opmerking niet."
Arrogantie van de macht, zoals de
meerderheidscoalitie werd verwe
ten, vindt hij een kwalijke beschul
diging. „We zijn best bereid te
luisteren. Kijk maar naar de invoe
ring van de forfaitaire belasting.
Op verzoek van de logiesverstrek-
kers hebben we dat toch een jaar
uitgesteld."
Calluna
Dat het noodlijdende zwempara
dijs Calluna geen vier, maar voor
lopig één jaar uitstel van rente en
aflossing kreeg van de raad, ziet
hij niet als een politieke nederlaag.
„Natuurlijk had ik de medewerkers
liever langer zekerheid geboden.
Maar de zaak ligt gecompliceerd."
Als raadslid stemde Poster name
lijk tégen de overname van een le
ning -van 2,4 miljoen door de
gemeente. „Maar toen dat tóch
gebeurde, had de gemeente totaal
vier miljoen gulden in het zwem
paradijs geïnvesteerd. Dan zit je in
een héél anderepositie."
De anderhalve ton die de gemeen
te op jaarbasis moet bijpassen,
drukken zwaar op de gemeentebe
groting, evenals de financiering
tweederde van de voorgenomen
isolatie van De Lindeboom. „We
hebben nog niets definitiefs beslo
ten over de dekking van die
kosten."
Bezuinigen
Verantwoordelijk voor een begro
ting van vijfenvijftig miljoen gul
den, verwacht hij volgend jaar niet
aan bezuinigingen te ontkomen.
„Ik vind het te gemakkelijk om
steeds maar weer de belastingen
te verhogen."
Na de vraag op welke onderdelen
hij gaat bezuinigen, valt een pijnlij
ke stilte. „Moeilijk, want als ge
meente moeten we toch het
dienstenpakket overeind houden.
En alles wordt nu eenmaal duur
der. Ik denk dat we per afdeling
moeten kijken wat er kan. Privati
sering van voetbalvelden, in navol
ging van ZDH, is wellicht een
mogelijkheid."
Vastberaden gaat de wethouder er
„Wat ik tegenwoordig allemaal
doe? Teveel om op te noemen. Ik
heb vanzelf meer tijd voor de ge
meenschap Oudeschild. Ik schrijf
artikelen voor de dorpskrant en
ben lid van het soosbestuur. Ac
tief voor de ouderen van het dorp,
kort gezegd." Gré Zegers, voor
malig raadslid van de PvdA, klinkt
weer ouderwets enthousiast.
„Als doe-mens wil ik graag on
middellijk resultaat zien als ik me
ergens voor inzet."
Wethouder Gerbrand Poster voelt zich steeds lekkerder In de huid van gemeentelijk klulsbewaarder.
al van uit ook voor 1996 een slui
tende begroting te kunnen presen
teren. „Dat is toch altijd nog
gelukt", doelt hij zijn rotsvaste
vertrouwen in de afdeling finan
ciën. Dat de gemeente nog niet
armlastig is, bewijst de reserve
van circa f3,5 miljoen. „Die kan
wat mij betreft omhoog naar vier.
Gewoon een kwestie van goed be
leid voeren."
Het wethoudersschap heeft ten
opzichte van het raadswerk één
belangrijk voordeel. „Je kan snel
ler iets voor de mensen doen. Als
raadslid moet je eerst het college
ervoor zien te winnen."
(Foto Gorard Timmarman)
Het was heerlijk om weer eens
jitgebreid voorbereidingen voor
le kerst te kunnen treffen. Dat
W/as er de voorafgaande jaren
ioor tijdgebrek enigszins bij inge-
ichoten. Aan de ene kant is het
ijn om minder verplichtingen te
lebben, aan de andere kant mis je
le contacten met mensen, leder
en heeft z'n eigen inbreng en als
lat wegvalt, wordt het toch stil
»m je heen."
Ine Krijnen-Baijs, voormalig wet-
iouder welzijnsbeleid, benadrukt
lat ze met plezier terugkijkt op
laar 10-jarig raadslidmaatschap.
Ik heb het altijd met grote inzet
rine Krijnen: Minder verplichtingen.'
gedaan. Als ik eerlijk ben, moet ik
bekennen dat ik - toen het mo
ment om afscheid te nemen was
aangebroken - even aan het twijfe
len sloeg. Maar ik ben blij dat ik de
knoop heb doorgehakt. Ik heb ge
noten van het afscheid, het was
hartverwarmend."
De raadsstukken leest ze nog
steeds en iedere tweede dinsdag
van de maand wordt de zender op
Radio Texel afgestemd om de
raadsvergadering te volgen. „Je
blijft je betrokken voelen. Dat kan
ook niet anders na twintig jaar lid
te zijn geweest van Texels Belang.
Daarnaast is het aardig om te zien
hoe beleid, datje zelf in gang hebt
gezet, verder wordt uitgevoerd.
Haar vrije tijd wordt voor een deel
ingevuld door haar lidmaatschap
van de plattelandsvrouwen. „On
langs heb ik ook me ook aange
meld bij een sportvereniging. Daar
is nu weer ruimte voor. Met veel
plezier ben ik ook samen met m'n
man op vakantie geweest. Voor
het eerst sinds jaren weer eens
helemaal ontspannen, want met
belangrijke vergaderdata hoefden
we geen rekening te houden. En
we hebben er weer een kleinkind
bij. Het is fijn om daar onbekom
merd van te genieten."
Haar interesse in kleding en hoe
den is onverminderd groot, meldt
de ex-wethouder met een lach in
de stem. „Die ene keer dat ik op
aarde rondwandel, wil ik er leuk
uitzien."
„Hoe het met me gaat? Gezond
en arm." Jan Moeskops, voorma
lig commandant van de Texelse
politie, werkt tegenwoordig als
vervangend commandant bij de
basiseenheid Den Helder-Texel.
Hij komt nog regelmatig op be
zoek bij zijn Texelse vrienden en
zat afgelopen zomer nog een dag
op het Texelse bureau om de hui
dige commandant te vervangen.
„Dat was leuk, want Texel heeft
toch een heel eigen karakter.
Maar weet je wat echt een vera
deming is? Om geen gebruik van
de boot meer te hoeven maken.
Niet meer afhankelijk te zijn."
Omdat er keuzes moesten worden
gemaakt, verruilde hij Texel voor
Den Helder, zijn geboorteplaats.
„Hoewel dat weinig zegt, hoor.
We zijn in de loop der jaren zo ver
schrikkelijk vaak verhuisd." Hij be
gint in razend tempo plaatsnamen
op te noemen. Halverwege stopt
hij. „Niet bij te houden, hè. Door
gaans kreeg ik na een jaar of vijf
de kriebels. Dan raak je toch wat
uitgekeken op een gebied, hoe
leuk het ook mag zijn."
De banden met Texel worden ook
nog door zijn zoon Jan levend ge
houden. „Door de week studeert
hij, in het weekend werkt hij in 'De
Twaalf Balcken'. We zien hem dus
helemaal nooit meer", bromt hij
Jan Moeskops: ..Een plattelandsdiender."
goedmoedig door de telefoon. „To
taal 'vertexeld', kun je wel zeg
gen."
Bevalt zijn nieuwe stek? „Tja, wat
heet bevallen. Je kunt niet zeggen
dat ik er voor gekozen heb. Ik ben
in mijn hart een plattelandsdien-
der. Door de reorganisatie ben ik in
de stad beland. De situatie ligt ge
woon zo."
Hij wil nog benadrukken dat hij
met gigantisch veel plezier op
Texel heeft gewoond. „Het is dat
de huizen op het eiland zo idioot
duur zijn." Hoezo, toch plannen
om terug te keren? „Vooruitkijken
is moeilijk", klinkt het diplomatiek.
Gré Zegers: „Ik ben een doe-mens."
Omdat in de politiek resultaten
wel eens jarenlang op zich laten
wachten, heeft ze er geen spijt
van de bakens te hebben verzet.
„Als je voor de ouderen een mid
dag organiseert, zie je ze genieten
van het samenzijn, van de muziek
of van wat er dan ook plaatsvindt.
Dat is heel tastbaar en maakt de
inspanningen gelijk de moeite
waard." Ze volgt de politiek nog
wel, luistert altijd naar de raads
vergaderingen en draagt op de
achtergrond nog regelmatig een
steentje bij. „Het is alleen geen
moéten meer. In de steungroep
van de PvdA zit er geen dwang
meer achter en dat is heel prettig.
Ik kan nu ook weer mijn persoonlij
ke mening verkondigen. Als
praktijk-mens is dat belangrijk
voor me, want het is wel eens
voorgekomen dat ik in de raad de
mening van de fractie naar buiten
moest brengen, terwijl ik er zelf
anders over dacht. Ik ben blij dat ik
daar niet meer voor kom te staan,
daar heb ik echt problemen mee
gehad."
Moeite heeft ze de afgelopen
maanden ook gehad met de venij
nige sfeer tijdens de raadsverga
deringen. „Zo ga je niet met elkaar
om, vind ik. ledereen zit er toch in
de eerste plaats om beleid te ma
ken. De vlammetjes lijken nu wat
gedoofd, maar het vuurtje eronder
brandt nog. We zijn allemaal men
sen. Laten we elkaar ook zo be
handelen."
(ADVERTENTIE)
r' s
Voor Aris Biesboer van de gemeentelijke plantsoenendienst zit het schofielwerk er op.
(Foto Gorard Timmerman)
m
m
„Als we vroeger aan het schoffe
len waren, nodigden de mensen
ons nog wel eens uit voor een
bakkie koffie. Dat is er nu niet
meer bij. 't Is allemaal krapper ge
worden." Aris Biesboer, de man
met „de breedste schoffel" van
de plantsoenendienst, hangt het
gereedschap na 37 jaar aan de
wilgen. „Ik weet nu wel hoe de
plantsoenen er uitzien."
Toch kijkt Aris 160) terug op een
mooie tijd bij de sociale werk
plaats. „Ik begon in Oosterend. Uft
een plantsoen in Strend sprong
een keer een knaap tevoorschijn,
die had z'n broekspijp van boven
tot onder in tweeën gescheurd.
Die kréég thuis toch op z'n sode
mieter. In Den Burg, waar hij 21
jaar geleden naar toe verhuisde,
werkte hij in de gemeentelijke
kwekerij aan de Bernhardiaan en
deed hijklusjes op het kerkhof.
Dat was niet mijn pakkie an."
Wie denkt dat de tuinmannen een
makkie hebben, heeft het mis.
Aris: „Veel schoffelen en spitten.
Er is natuurlijk wel eens tijd voor
een praatje. Best gezellig, maar we
moesten flink aanpakken hoor.
Het werk moest toch klaar." Aris
had nog wel eens woorden met
collega Harry Hartog. „Harry wilde
er wel eens stiekem tussenuit knij
pen om ergens een biertje te gaan
drinken. Nou, dan hielden we hem
goed in de gaten", grijnst Aris.
Zwaar
Over de kwaliteit van zijn gereed
schap is de nijvere werker kritisch.
„De baas zei eens dat ik een nieu
we schoffel moest halen. Toen
heb ik bij de coöperatie een flinke
brede gehaald", geeft hij de om
vang van een boemerang aan.
„Dat schoot tenminste op." Met
het stijgen der jaren liet Aris het
zwaardere werk aan jongere colle
ga's over. „Je kan wel zien wat er
gebeurt als je minder gaat doen",
wrijft Aris over z'n buik. „Vroeger
woog ik 75 kilo. Nu zit ik op 94..."
Ter gelegenheid van z'n afscheid
hadden collega's van de sociale
werkplaats een feest georgani
seerd. „Ik denk dat we wel met
z'n vijftigen waren. Mooie
toespraken hoor. Ze hadden een
wagen voor achter de fiets voor
me meegebracht en ik kreeg
f500,-. Daar moet ik maar eens
iets moois van kopen." Met dat
geld kan Aris ongetwijfeld z'n
nieuwe kamer inrichten in de
Texelse Reede die momenteel in
aanbouw is.
„Het is voor mij nog steeds een
openbaring om midden in de
week, terwijl iedereen aan het
werk is, de gelegenheid te hebben
om te gaan zwemmen." Oud
burgemeester Schipper klinkt
energiek. „Ik kano weer, wandel
en fiets naar hartelust en heb af
gelopen zomer de tuin flink over
hoop gehaald." Ruim een jaar
geleden verruilden Ton en Lutske
Schipper het eiland voor het
Drentse Roderesch. Na twaalf
maanden afkicken hebben ze het
gevoel hun draai te hebben ge
vonden.
„We hebben de afgelopen tijd heel
ingetogen geleefd", vertelt Lutske
Schipper. „Veel energie in het huis
gestoken en de omgeving ver
kend. Omdat Roderesch onbekend
gebied voor ons was, hebben we
eerst de kat uit de boom gekeken
en rustig aan gedaan."
„Aanvankelijk hadden we eerlijk
gezegd ook niet zo'n behoefte aan
contacten. Ik moet bekennen dat
het feit dat je met langer tot de
werkende categorie behoort, emo
tioneel toch z'n uitwerking heeft
gehad. Dat heeft me verbaasd,
want ik dacht dat ik me er goed op
ingesteld had."
Het echtpaar is in de tussentijd al
weer enige malen op Texel ge
weest. Op de vraag of ze het
eiland niet hebben gemist, ant
woordt mevrouw Schipper heel
beslist. „We hebben de keuze om
naar Drente te verhuizen heel be
wust gemaakt. Je weet dat er
geen weg terug is, dus kijk je er op
die manier niet tegenaan."
Staan er nog kookcursussen voor
55-plus mannen op het program
ma? „Dat is niet de bedoeling. Ik
volg op het ogenblik zélf een cur
sus. Een cadeautje van de kinde
ren."
Lutske en Ton Schipper: ..We hebben het afgelopen jaar de kat uit de boom gokeken."
Enkele maanden geleden heeft
haar man weer een aantal be
stuurlijke taken op zich genomen.
Hij is benoemd tot voorzitter van
de vereniging Beatrixoord en tot
vice-voorzitter van het bijbehoren
de ziekenhuis. „Een intensieve
taak, maar na zo'n lange periode
van niets doen, erg interessant",
stelt hij.
Om kennis te maken met de denk
wijze van Roderesch heeft hij
plaatsgenomen in de dorpscom
missie en is hij lid van de kerke-
raad geworden. „Voorlopig
voldoende, dunkt me. Het is nu op
passen geblazen, want het is vaak
zo dat je van het één in het andere
rolt."
Op Texel heeft het echtpaar een
bijzondere tijd gehad. „We kijken
met veel plezier op die periode te
rug. Toch is het goed geweest af
stand te nemen. En als we daar
behoefte toe voelen, gaan we ge
woon een paar dagen op bezoek."
Bij paal 28 wordt op 1 januari de
traditionele nieuwjaarsduik gehou
den. Meedoen is gratis. Durfals
moeten zich vóór 13.00 uur mel
den in het paviljoen. „Lange" Paul
Kikkert geeft het startsein, samen
met Bart van Baaren.
De deelnemers krijgen na afloop
een attentie en warme chocolade
melk met rum om weer op tempe
ratuur te komen.
Diefstal brommer. Een 27-jarige
Oosterender die vrijdagavond vijf
minuten zijn bromfiets onafgeslo
ten achterliet aan de Mulderstraat,
ontdekte bij terugkeer dat zijn grij
ze Vespa was gestolen. De brom
mer was één jaar oud en heeft een
nieuw waarde van 72.500,-. Ach
terop was een mandje gemon
teerd.
