Duinboer leeft met schapen èn natuur Tuinontwerpster Drijver zet familietraditie voort TEXELSE COURANT Jan Daalder mag jaar naar school in Engeland t Reiding begint "inistratiekantoor Wat ik zeggen wou... Hulpwethouders Bedrijvig^?/# Arbeidsburo liedt nu ook tzendformule Bouwmarkt in stijl Plus Klus verbouwd „Wadden" verkoopt beter dan Texel WAIiDENZUftU VRIJDAG 2 JUNI 1995 Jan Daalder uit Oosterend mag gratis een avondcursus van een jaar volgen aan het South Cheshire College in Crewe in het graafschap Cheshire. De Teso- verkeersleider kreeg dit aan bod nadat hij antwoordde op een kaartje dat per ballon de Noordzee was overgestoken. Daalder vond het kaartje een paar weken geleden in de af rastering langs de wadden dijk, toen hij daar fietste. Afzender was het Sout Ches hire College dat de vinder ver zocht te reageren. Daalder zette een brief in elkaar die door dochter Sandra in keurig Engels werd vertaald en sloot een kaart van Texel en een luchtfoto van Oosterend bij om duidelijk te maken in welk gebied de ballon terecht was gekomen. De school reageer de snel, verbaasd over de af stand die de ballon had afgelegd. De ballonnenactie was bedoeld als promotie. Men wil meer volwassenen naar het avondonderwijs lok ken. Als geschenk was een t- shirt van het College bijge voegd en het aanbod om een jaar in Crewe te komen stude ren. Daalder vond het leuk, maar ziet geen mogelijkheden om er gebruik van te maken. Op de uitnodiging om eens bij de school langs te komen zal hij mogelijk wèl ingaan. de startblokken. Sigrid Sikma en Liesbeth Blom zijn er klaar voor. IFoto Tessa do Graaf/1 leiding uit Den Burg is da9 begonnen met een 'dministratiekantoor, voor- ïndergebracht in zijn wo- 'oedlijn 35. 'iarige Reiding, afkomstig tkum, kwam in 1981 naar aar hij sindsdien werkzaam 's administrateur van de '9 Samen Eén-Gollards. 'om voor zichzelf te begin- hij al lang en nu is het dus '"■te bent nooit te oud voor UWe uitdaging", aldus Rei- la aansluiting heeft gevon- e franchiseorganisatie B F pnsultants (Bedrijfsmatige, e en Administratieve enten). Deze landelijke or ganisatie richt zich in het bijzonder op de verzorging van de admi nistraties van het midden- en kleinbedrijf, het invullen van aan giftes inkomstenbelasting voor particulieren, helpen starten van kleine bedrijven, etc. Door deze aansluiting kan een groot pakket van diensten worden aangeboden: van financiële of fiscale advisering tot en met het leveren en installe ren van computerapparatuur en administratieprogramma's, dit al les tegen vooraf aangegeven vaste prijzen. Volgens Reiding ligt de kracht van de B, F en A organisatie vooral in de kleinschaligheid van de aangesloten administratiekan toren, waardoor optimaal aan de wens van de klant tegemoet kan worden gekomen. De naam van de nieuwe Texelse vestiging is ge lieerd aan die van de landelijke or ganisatie: B F A Kop van Noordholland. sterk zal toenemen, is besloten bij het Texelse Arbeidsburo een Start- consulente neer te zetten. Daartoe is Sigrid Sikma opgeleid. Zij wordt deze maand nog bijgestaan door Liesbeth Blom uit Den Helder. Sceptisch Texelse bedrijven worden bezocht, waarbij ondernemers zullen wor den geïnformeerd over de moge lijkheden van Start. Liesbeth Blom is al bij enkele firma's geweest. „Het valt me op dat mensen op het eiland erg sceptisch zijn. Ze moeten wennen aan het idee van uitzendkrachten. Terwijl het juist voor seizoensbedrijven zo'n uit komst kan zijn." Beide dames heb ben al één Texelaar via Start aan werk geholpen. Voordeel van uitzendkrachten is dat kosten bij ziekte niet voor re kening van de werkgever komen en dat administratieve rompslomp door Start wordt afgehandeld. Wie meer informatie wil hebben kan zich wenden tot Sigrid Sikma bij het Texelse Arbeidsburo. Lindy Stroo ..niet zelf met de schop aan de gang.... <foto Tesso de Graaft) tudde levert niet veel op, )ick Drijver piekert er niet n als duinboer te stoppen. r de man niet naar om een traditie overboord te gooi- ovendien", zo zegt hij, ,,ga om een voorbeeld te zijn mens met de natuur om ian. Tot wederzijdse ver- g." Drijver wijst op de tussen de twee wil- >rs aan het Molwerk. groeien meer dan honderd i plantjes, een gevolg van razing." verkondigt zijn mening over tie tussen mens en natuur de „duinboer-excursies" nhet kader van het Thijsse- zes donderdagen houdt, ndelend kun je veel kwijt", j. Drijver praat niet alleen, aat ook wat zien. Vogel plantjes en natuurlijk n. De tocht eindigt met een over de kwelders van de 31. idwandelingen zijn nu ach- ug, de komende weken vol- iog drie. De Hoornder toont thousiast over de belang- die wordt getoond voor ontane initiatief. Hij krijgt ;van Texelaars die wel met hem mee willen, maar nog nooit met een gewone natuurexcursie diezelfde duinen hebben verkend. De deelnemers moeten niet opzien tegen een fikse wandeling. Na de ontvangst met een praatje in Drij vers schapenboet, gaat het ruim anderhalf uur duintje op, duintje af in zijn pachtgebied rond de Mokbaai. Zeevaarder Het 150 hectare grote terrein is al vier generaties in handen van de familie Drijver. Overgrootvader Dirk begon er de vorige eeuw mee. Hij was een zeevaarder, maar toen hij last kreeg van zijn ogen moest hij aan wal zijn brood verdienen. Zo begon hij met een kudde scha pen die hij op de „woeste gron den" liet grazen. Kleinzoon Dick gaf een loopbaan in het onderwijs op om het boerenbedrijf van zijn vader over te nemen. Later combi neerde hij het houden van 250 schapen en lammeren met een baan op het gemeentehuis. „Offi cieel is het een bedrijf, de scha penhouderij wordt bedrijfsmatig aangepakt. Maar het is tevens een hobby. Ik besteed er veel tijd aan en houd er maar weinig aan over." Drijver becijfert dat hij er 1.000 tot 1.200 uur per jaar mee kwijt is. „Méér dan een halve baan." Maar de dieren lopen toch vrij rond? „Dat is zo, maar dagelijkse contro le en verzorging zie ik als een ver plichting. Dat kost tijd, want de schapen lopen in een groot ge bied. Als er dan eens eentje zoek is, of verwenteld ligt, loop je soms een paar uur. Sommigen zeggen: ze lopen in de natuur, dus laat de natuur haar gang maar gaan. Maar ik moet er niet aan denken dat er zomaar een schaap ergens dood ligt." Nog drie duinboeren Vroeger waren alle duinen, van de Mok tot de vuurtoren, verpacht. Twintig duinboeren hielden op evenzovele percelen hun kuddes. Nu zijn er nog drie over: naast Drij ver zijn dat Frans Koorn (De Sluf ter) en Phlip Stark, die met zoon Hans schapen in De Muy en De Nederlanden houdt. Koorn en Stark hebben een beheersove reenkomst met Staatsbosbeheer, Drijver een pachtovereenkomst. In een beheerscontract staat het na- tuurresultaat voorop en is agra risch gebruik een middel om dat te bereiken. Maar ook Drijver moet zich als pachter contractueel aan een aantal bepalingen houden, zo als het stuifvrij houden van het ge- Dick Drijver: ..Die combinatie van bezig zijn in en met de natuur vind ik prachtig." bied. Een belangrijk verschil is uiteraard dat een pachter moet betalen en een beheersboer geld toe krijgt. Drijver hoopt dat SBB voor zijn eventuele opvolger een „zachte" overeenkomst wil maken, zodat die niet met al te hoge kosten zit en de traditie in stand blijft. „In fei te is dit een goedkope vorm van natuurbeheer." Extensief Schapen in duinen hebben vol gens Drijver een positief effect op de natuurwaarden. „Zolang je de beweiding maar extensief houdt. Teveel schapen in het gebied zou ten koste gaan van de natuur." Als raadslid van Texels Belang hamer de hij herhaaldelijk op het „histori sche medegebruik" van de duinen. „Van oudsher zijn de dui nen door de plaatselijke bevolking gebruikt. Denk maar aan bessen plukken, bijen houden, jacht en heideplaggen steken. Beweiding is gunstig voor de vegetatie, want het vergroot de soortenrijkdom." Hij erkent dat er „ergens" een spanningsveld zit, omdat een boer ook z'n geld moet verdienen. De produkten van zijn kudde zijn wol en lamsvlees. „Als ik zou zien dat beweiding schadelijk is voor de natuur, zou ik niet doorgaan. Hoe ik weet wat het gebied kan heb ben? Dat is een eigen inschatting. Je ziet het aan kale plekken, ver stuivingen, vertrapte nesten. Dat zijn signalen. Ik ben me er van be wust dat dit niet alleen een pro- duktiegebied is, maar ook een mooi stuk natuur. Die combinatie van bezig zijn in en met de natuur vind ik prachtig." Frans Hopman Wethouder Schilling heeft het ge maakt. Evenals de sheriffs in het Wilde Westen heeft hij helpers die hem het werk uit handen nemen. Tijdens de hoorzitting van de com missie R.O. op 22 mei deden die helpers flink hun best. Aan de orde was het Aegon- zwembad dat drie meter hoger is ontworpen dan in het bestaande bestemmingsplan mogelijk is. „10 voor Texel" maakt daartegen bezwaar. Men zou geen medewer king moeten geven aan het plan voor een gebouw in het duinge bied van 1100 m2 oppervlakte met een hoogte van 9.50 m. Een zwembad dat de overcapaci teit aan zwembaden op Texel ver groot. Een concurrent voor de zwaar gemeentelijk gesubsidieer de baden Molenkoog en Calluna. Weer een overbodige energie vreter. Schilling hoorde op zijn gemak de argumenten aan die de raadsleden aanvoerden vóór het standpunt van het college-standpunt. Veel kwam daar overigens niet uit. Een zwembad is ter plekke plano logisch mogelijk, zei hulpwethou der Dirk, dus de bezwaren van „10 voor Texel" zijn niet relevant. Dat klonk wel deftig, maar het zegt weinig. Maar als raadslid heb je de plicht kritisch te zijn. Dat je de voorstellen van het colle ge toetst aan datgene wat je wen selijk en nodig vindt voor Texel. Als je van mening bent dat nog een zwembad erbij niet zou moe ten, dan dien je elke mogelijkheid aan te pakken om dat tegen te houden. En die mogelijkheid is er. Niemand zit te wachten op een raadslid dat wijsneuzerig de re geltjes uitlegt. Hulpwethouder Jan deed ook erg zijn best. Tot vier keer toe emmer de hij door tegen de architect over de mogelijkheid van gedeeltelijk ingraven van het gebouw. Het zou waarschijnlijk te duur worden als het zou gebeuren. Hulpwethouder Jan steunde ver volgens braaf het Collegevoorstel. Zijn opmerking had dus achterwe ge kunnen blijven. Beste kiezer, in het land lopen ge noeg makke schapen. Van je woordvoerders mag worden ver wacht dat ze niet mak zijn. Namens „10 voor Texel" Menno Stam Fridt Blanken Marc van Reijsselberghe toont de oudenaam (links) en rechts het nieuwe merk IFoto Gerard Timmerman) Bredere uitstraling Van twee kaasboerderijen in Fries land staat vast dat ze dat gaan doen. De ondernemer hoopt dat nog méér bedrijven zich Aanslui ten. Dat hoeven niet alleen zuivel- producenten te zijn. Ook groente en akkerbouwprodukten zouden hun naam aan een waddenmerk kunnen verbinden. „Voordeel is dat het produkt een bredere uit straling krijgt en er meer middelen zijn om het te promoten. De naam kan best een nieuwe impuls zijn voor de landbouw op de wadden eilanden, die het steeds moeilijker heeft." Enkele Texelse veehouders zouden interesse hebben om op biologische wijze te gaan produce ren. „Eigenlijk zie je pas in de winter of een tuin mooi is. Dan zie je de lijnen." Dat zegt Lindy Stroo uit Eierland. Zij is tuinontwerpster. Een uit de hand gelopen hobby, noemt Lindy Stroo het. Ze volgde een opleiding tuinarchitectuur om dat ze dol is op tuinieren. Ze haal de haar diploma na twee jaar studie en besloot het daar niet bij te laten. Een eigen bedrijfje was het gevolg. Lindy legt uit dat een tuinontwer per niet zelf met de schop en de schoffel aan de gang gaat. „Ik maak een tekening met eventueel een beplantingsplan. Mensen moeten het zelf uitvoeren." Als ze een opdracht krijgt, gaat Lindy eerst uitzoeken wat de wen sen zijn. Vaak ziet ze al aan de in richting van een woning welke smaak de mensen hebben. De ver zoeken kunnen zeer uiteenlopen. Sommige klanten willen een kind vriendelijke tuin, anderen willen een terras, een vijver, een rotspar tij of gewoon een tuin die simpel in onderhoud is. Zeewind Na de inventarisatie maakt Lindy enkele schetsen, waarmee ze te rug gaat. De uiteindelijke keuze wordt fraai uitgewerkt in kleur. De lijst met plantennamen is in het Latijn, maar ze levert er een verta ling bij. „Op Texel moet je altijd rekening dkrachten. Voor bedrijven liekdrukte een uitkomst, i neemt er iemand bij als er erk is en je stuurt 'm weer shet rustig wordt. Arbeids- èxel biedt sinds enige tijd ervice via het Uitzendburo Ronald van Rongen en zijn 2-jarige doch tet der Vis in de vernieuwde „Plus Klus"-zaa, Na een ingrijpende inpandige ver bouwing is de bouwmarkt van Van der Vis aan de Maricoweg in Den Burg volledig in de „Plus Klus"-huisstijl ingericht. De ver- koopvloer is nu circa 300 m2 gro ter en het assortiment is danig uitgebreid. Met ingang van dit jaar is Hou thandel Van der Vis opgesplitst in drie bedrijven. De dochters Janne- ke en Marjet van der Vis staan aan het hoofd van respectievelijk Plus Klus en Keukencentrum Texel. Va der Arie van der Vis is verder ge gaan met het bouw- en houtgedeelte. Plus Klus was al enige tijd de be naming voor de winkel voor bouw ondernemers en doe-het-zelvers. Omdat er nog sprake was van contracten met andere leveran- je Jasmyn krijgen de prijs van Janneke van IFoto Frons Hopman) ciers, onderging het assortiment een geleidelijke wijziging. De in richting van de zaak veranderde mee en is nu geheel volgens de formule van Plus Klus, inclusief de bijbehorende kleuren. In vergelijking met de oude situa tie is geen stelling meer hetzelfde. Uitgebreid zijn o.a. de artikelen op het gebied van veiligheid, tuinon derhoud en douche-accessoires. De extra ruimte is ingericht als showroom van parketvloeren, schuifwanden en kasten. Ook de raamkozijnen, deurlijsten en diver se houtsoorten kunnen beter wor den getoond. Bezoekers konden tijdens de feestelijke heropening een vragen lijst invullen inzake de inrichting, kwaliteit en bediening. Uit de sta pel van 200 deelnemers kwam Ronald van Rongen uit Oude- schild, klussend in zijn nieuw bouwhuis in het Mieland, als winnaar tevoorschijn. Vorige week nam hij de prijs, een hogedrukrei- niger, in ontvangst. houden met de zeewind. Ik pro beer in mijn eigen tuin soorten uit, zodat ik mensen goed kan advise ren. Daarnaast let ik ook op de verkrijgbaarheid van een soort. Je kan wel een erg bijzonder plantje kiezen, maar dan moeten mensen daarnaar op zoek of veel kosten maken." Zelf houdt Lindy het meest van cottage-stijl. „Hele trendy tuinen of strakke lijnen, daar ben ik niet zo'n liefhebber van, maar soms past het mooi bij een huis." Ze maakt liefst gebruik van vaste planten, omdat de klanten daar langer plezier van hebben. een stichting, dus geen ^commerciële basis. Het is om via een tijdelijke werknemers aan een vaste mg te helpen. In het verle es op Texel ook een dag werkzoekenden zich kon voor dit uitzendbu- verder geen vestiging op Dat werkte echter niet. i verwachting bestaat in de toekomst Het begrip „De Wadden" ligt be ter in de markt dan „Texel". Die ontdekking deed Marc van Reijs selberghe van zuivelboerderij Sint Donatus. Als experiment had de biologisch dynamische boer het zuivelpakket op veertig verkoop punten in het land van een ander etiket voorzien. De potjes met het nieuwe ontwerp „Waddenzuivel" verdwenen veel sneller uit de schappen dan die met het ver trouwde opschrift „Texel". „Hoe het komt weet ik niet, maar de verkoop steeg met zeventig procent." Een ontdekking die niet zonder gevolgen bleef. Het meren deel van het zuivelpakket dat Sint Donatus produceert (kwark, yog hurt, boter, verse roomkaas en ijs), wordt onder de nieuwe merknaam op de markt gebracht. Echter niet alleen van Donatus. Volgens Van Reijsselberghe zijn door de nieuwe naam de biologi sche bedrijven op de Wadden met elkaar verbonden. Maar niet alleen op de eilanden. „Bedrijven in Fries land, die op 25 kilometer uit de waddenkust zijn gevestigd, mo gen het merk ook voeren." Niet veel mensen zullen snel naar een tuinontwerper stappen. „Ik besef dat. Je laat ook niet zo snel je kamer inrichten door een bin nenhuisarchitect. Die paar plant jes kan ik zelf wel zetten, denken veel mensen. Maar als ze een paar keer de mist in zijn gegaan omdat de leuke plantjes die ze hebben gekocht het niet doen, zijn ze toch een boel geld kwijt. Dan kunnen ze beter eerst mij raadplegen." Naast een compleet ontwerp maakt ze ook plannen voor „ro- thoekkies die niet willen". Lindy vindt zichzelf geen concur rent van hoveniers op het eiland. „Ik beweeg me op een ander ge bied. Ik zou het liefst met hen sa menwerken." Wie meer informatie wil kan bellen via telefoon 11270.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1995 | | pagina 9